Weight Loss Surgery (deel 3)

quote:

Op woensdag 24 augustus 2005 10:47 schreef DarkElf het volgende:
ik zei al, als ik het mis heb mijn excuses, ik ben een absolute leek. alleen vroeg ik me dus af idd of je je eetpatroon echt veranderd of veranderd omdat het door het bandje niet anders kan. in mijn lekenogen zijn dat twee verschillende dingen maar dat is dan wrs niet zo

Weet je dat ik hetzelf nu eigenlijk ook allemaal niet meer weet, je denkt iets te weten, totdat alles
om je heen anders uitwijst. Euhm tja, hoe pas je je gedachten aan dan, zit jij dan fout of zijn de
omstandigheden dusdanig veranderd dat er een andere waarheid is.

Feit is iig dat ik door het bandje nooit beperkingen heb gevoeld met eten, ik at alles wat langzamer
en kauwde nog meer dan ik al deed op mijn voedsel.
Vandaag kwam ik voor een leuke verrassing te staan waardoor ik dus echt niet meer weet wat ik
ervan moet denken...mijn bandje is aangeprikt, dan checken ze hoeveel inhoud er nog in de band is.
Blijkt mijn bandje volledig leeg te zijn

Goed, geprobeerd om de normale hoeveelheid in de band te pompen, zodat ik weer profijt van de
werking zou hebben, maar toen dat erin zat. Ik dacht dat ik echt helemaal gek werd daar, alsof er
een ijzeren klem om mijn maag heen kwam die maar bleef knijpen. Ik werd zwaar vaag in mijn hoofd,
misselijk, draaierig, pijn. Ik raakte echt even helemaal de kluts kwijt gewoon en kon niet meer ademen.

Ik wilde eigenlijk keihard gillen haal eruit, haal eruit, maar ze stonden er zo ontspannen bij allemaal
en heel vriendelijk dat ik bang was dat ze vonden dat ik een aanstelster was. Maar ja, ze zagen
zelf ook wel dat het niet helemaal goed met me ging.

Uiteindelijk zijn we tot de halve hoeveelheid vloeistof gekomen van wat erin behoord te zitten en ik
voel me afschuwelijk, er zit een constante druk op mijn maag een beklemming die ik echt nog nooit
eerder heb gevoeld. Nog nooit, lijkt wel alsof ik alles vergeten ben, snap er niets van.

In de auto heb ik tranen met tuiten gehuild en moest toen grappig genoeg aan Rewimo en Troel
denken. Aan de pijn die jullie nog te wachten staat, de loodzware, megalange weg van lijden en
lijnen en alles wat erbij komt kijken. Toen kreeg ik mezelf weer een beetje onder de controle met
het idee van kom op zeg die meiden zijn sterk genoeg om een hele maagoperatie uit te gaan
voeren dus ik kan hier nu niet beetje slap gaan zitten janken omdat mijn bandje te strak zit

Nu, ik ben weer thuis gekomen en het resultaat lijkt effectief, ik durf niets te eten en eigenlijk ook
niet te drinken. Ik kan de pijn eigenlijk maar nauwelijks verdragen, wat heb ik me hierop verkeken zeg.

Faat, wat een rotervaring zeg Om heel eerlijk te zijn heb ik zoveel ellende over maagbandjes gelezen (ben een tijdje lid geweest van een mailinglist daarover) dat ik per se geen bandje wilde. Jouw verhaal sterkt me daarin (ik besef dat dit niet bepaald opwekkend en steunend is naar jou toe; ik voel echt heel erg met je mee, ik hoop dat het niet vervelend op je overkomt ).

Ik realiseer me heel goed dat wat wij gaan doen ook geen pretje is. Het zal zeker een zwaar jaar worden, maar je hebt na dat jaar wel uitzicht op een normaal leven (afgezien van de levenslange controles). De meeste vervelende complicaties zijn in principe na een jaar voorbij.

Troel, wat goed zeg! 6 kilo is niet mis

Ik heb vandaag vast mijn vaders MP3-speler geconfisqueerd voor straks in het ziekenhuis Kan qltel er nog even een lading leuke muziek opzetten voor me

Faat, als je bandje te strak zit moet je teruggaan. Je bent dan echt geen aanstelster!!! Als je bandje te strak zit kan dat complicaties veroorzaken zoals het bv geen vocht meer tot je kunnen nemen, en dan droog je uit. Dat gebeurt sneller dan je denkt.

Heel veel sterkte!

quote:

Op woensdag 24 augustus 2005 18:29 schreef Troel het volgende:
Ow Faat, wat verschrikkelijk

Ik krijg er gewoon een brok van in mijn keel

En dat terwijl ik juist leuk nieuws had. Ben op de sportschool voor de gein eens op de weegschaal gaan staan omdat mijn broeken zo ruim zaten. Hoe ik het voor elkaar gekregen heb weet ik niet, maar ik ben wel bijna 6 kilo afgevallen

Eeej, leuk nieuws moet je altijd gewoon posten hoor, ook als ene Faat weer eens met een drama
tussendoor komt. Ik post wel vaker zulke "zware" dingen om het wat van me af te schrijven

6 Kilo vind ik echt een superprestatie om dat per ongeluk alvast even te verliezen voor je operatie,
gefeliciteerd!! Maar pas wel op dat je nu niet van blijdschap wat extra lekker dingen neemt.

Elke kilo die je minder weegt voor je geopereerd wordt is alleen maar in je voordeel

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 00:53 schreef DuchessX het volgende:
Faat, als je bandje te strak zit moet je teruggaan. Je bent dan echt geen aanstelster!!! Als je bandje te strak zit kan dat complicaties veroorzaken zoals het bv geen vocht meer tot je kunnen nemen, en dan droog je uit. Dat gebeurt sneller dan je denkt.

Heel veel sterkte!

Hoi DuchessX, ik zal je vertellen dat ik niet eens terug durf te gaan, ik begin helemaal te trillen als
ik eraan denk weer daar op die tafel met dat vieze "cementdrankje".....ik ga noooooit meer (denk ik)

Het stomme is dat ze dus dmv röntgen gecontroleerd hebben of er nog vloeistof langs de band
kon en dat kon makkelijk volgens hen. Het heeft me best nog wel wat overtuigingskracht gekost
om ze duidelijk te maken dat slechts de helft van wat "normaal" is bijna niet te verdragen was.
Voordat ik wegging, is me zeker nog 4 keer gevraagd of ik écht zeker wist dat er niet MEER in
de band moest. Gelukkig heb ik me niets aan laten praten, maar het voelt allemaal wel heel raar.

Lijkt wel alsof ik eigenlijk nooit een maagbandje heb gehad, alsof er een "geintje" met me uit is
gehaald en ik nu voor het eerst voel hoe het is als je maag "afgeknepen" wordt.

Ik neem de tip van het uitdrogen wel goed ter harte, ben blij dat je het zegt, want ik had daar nog
niet eens bij stilgestaan. In heb nu de afgelopen 36 uur 2 vloeibare maaltijden naar binnen weten
te krijgen van 200 ml en 1 kopje koffie (Senseo is volgens mij nog niet eens 200 ml) maar dat is idd
veel te weinig. Ik zal eens kijken wat ik daar vandaag aan kan veranderen. Vreemd genoeg doet
water me teveel pijn, heb vanochtend een slokje geprobeerd, maar dat komt als een baksteen aan.

quote:

Op woensdag 24 augustus 2005 20:10 schreef Rewimo het volgende:
Faat, wat een rotervaring zeg Om heel eerlijk te zijn heb ik zoveel ellende over maagbandjes gelezen (ben een tijdje lid geweest van een mailinglist daarover) dat ik per se geen bandje wilde. Jouw verhaal sterkt me daarin (ik besef dat dit niet bepaald opwekkend en steunend is naar jou toe; ik voel echt heel erg met je mee, ik hoop dat het niet vervelend op je overkomt ).

Ik realiseer me heel goed dat wat wij gaan doen ook geen pretje is. Het zal zeker een zwaar jaar worden, maar je hebt na dat jaar wel uitzicht op een normaal leven (afgezien van de levenslange controles). De meeste vervelende complicaties zijn in principe na een jaar voorbij.

Troel, wat goed zeg! 6 kilo is niet mis

Komt absoluut niet vervelend over

Ik weet nog dat ikzelf voor ik geopereerd ging worden naarstig op zoek ging naar info, maar die
was gewoon bijna niet te vinden. Ik ben dan ook al in 1995 geopereerd. De gastric lapband was
iets nieuws tegen overgewicht en ik stond vooraan te springen van enthousiasme...ja ik wil!!

Wat betreft trouwens het zware jaar dat jullie nu voor jullie hebben, weet je dat je je daar eigenlijk
bijna op geen enkele manier op kunt voorbereiden? Je kunt nog zo goed geīnformeerd zijn, maar
de meest vreemde dingen komen erbij kijken. Zaken die eigenlijk niets met de operatie te maken
hebben, maar met het effect wat het geestelijk op je heeft als je drastisch gaat afvallen.

Ik kan me een keer herinneren dat ik wakker werd en het dekbed was van mijn been afgegleden,
met een slaperig hoofd keek ik naar dat (zoveel dunnere) been en sprong in paniek uit bed.....
IEKKKKKKKS VAN WIE IS DAT BEEN DAAR IN MIJN BED?!

Eigenlijk is het nu nog wel grappig ook dat ik dat zo vertel, maar ik was echt even compleet in paniek,
totdat ik me realiseerde dat het gewoon mijn eigen been was. Op de één of andere manier
kan je lichaam veel sneller afslanken dan je geest het kan bijhouden.

Toen ik een kilootje of 80 woog stond ik vaak in boetieks bij de maten 56 en 58 te kijken en vroeg
me af of ze maat 60 misschien ook hadden, zodat ik zeker wist dat het me zou passen. Dit tot grote
hilariteit van verkoopsters en/of vriendinnen die dan met een maatje 42 aankwamen en me daarmee
om de oren sloegen

Haha zo kan ik nog wel even doorgaan, hoop dat jullie zelf binnenkort ook met van dit soort dingen
worden geconfronteerd, want tis wel even naar, maar uiteindelijk toch wel weer heel bijzonder
en tis best leuk ook ondanks alle ellende om om jezelf te lachen.

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 07:45 schreef Troel het volgende:
Faat, dit klinkt niet goed, bel anders even om te vragen wat je moet doen, of ga naar je huisarts!

Ik heb net tijdens het typen van bovenstaand stukje een glas cappuccinodrink van 250 ml naar
binnen gekregen *yeah*

Ik ga vandaag echt even heel goed opletten of het me lukt 2 liter vloeistof weg te werken,
bezoekjes aan dokters of ziekenhuizen wil ik het liefst echt tot het allerlaatst uitstellen.

Dat broekenverhaal Ik zie mij dat ook wel gebeuren. Volgens mij heb je nog heel lang in je hoofd: "dat pas ik toch nooit"

Ik hoop voor je dat het vandaag wat beter gaat en dat je voldoende kunt drinken.

Faat, ik vind het zelf eigenlijk 'raar' dat er geen enkele nacontrole is bij de maagband, als ik jou tenminste goed begrijp. Zou mij toch normaal lijken om elk jaar even te kijken of alles oke is

Dat klpopt ook wel. Je ziet jezelf ook nog niet zo "slank" dan dat je bent. Is erg moeilijk.
Jezelf te zien zoals je nu bent. Ondanks dat iedereen het je zegt. Je kan het niet bevatten!

Ja opspuiten van de band is ele keer weer anders. Hier tenminste wel. Maar spuiten ze jou op dmv slikfoto's ??? Dat gebeurt bij ons niet. Moet wel 2 bekers water wegdrinken zodra ik opogespoten ben. Mar dat heeft bij mij toch geen nut. Omdat ongeveer 3 dagen na het opspuiten bij mij het kritieke moment is. Heb 2 maal mijn bandje wat leger moeten laten maken omdat ik 3 dagen later niets meer kon binnen houden.

Ik hoop wel dat ik van die "ellende" af ben straks.
Ik vind je verder heel erg sterk faat! Rcht bewondering voor je, hoe
je alles oppakt enzo.

Rewimo en troel de tijd vliegt hoor. Jullie zijn al bijna zover!
Ik zelf stik ook al helemaal ind e zenuwen. Ondanks het goede nadenken ondanks het zeker weten.. Is en blijft het eng en ben ook ik helemaal zenuwachtig!

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 10:12 schreef miss_dynastie het volgende:
Faat, ik vind het zelf eigenlijk 'raar' dat er geen enkele nacontrole is bij de maagband, als ik jou tenminste goed begrijp. Zou mij toch normaal lijken om elk jaar even te kijken of alles oke is

normaal is dat wel zo idd. Eerste 2 jaar elke 3 maand, daarna elk half jaar.

Maar elk ziekenhuis zal zijn eigen beleidt wel hebben?

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 10:31 schreef Funnie het volgende:
Dat klpopt ook wel. Je ziet jezelf ook nog niet zo "slank" dan dat je bent. Is erg moeilijk.
Jezelf te zien zoals je nu bent. Ondanks dat iedereen het je zegt. Je kan het niet bevatten!

Rewimo en troel de tijd vliegt hoor. Jullie zijn al bijna zover!
Ik zelf stik ook al helemaal ind e zenuwen. Ondanks het goede nadenken ondanks het zeker weten.. Is en blijft het eng en ben ook ik helemaal zenuwachtig!

Ik zit mezelf ook de hele tijd te vertellen dat ik volgend jaar slank ben maar echt bezinken doet het nog niet

Ik ben ook wel een beetje zenuwachtig maar ik kijk er ook naar uit. Weet jij nu al precies wanneer en hoe laat en hoe lang en zo?

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 10:12 schreef miss_dynastie het volgende:
Faat, ik vind het zelf eigenlijk 'raar' dat er geen enkele nacontrole is bij de maagband, als ik jou tenminste goed begrijp. Zou mij toch normaal lijken om elk jaar even te kijken of alles oke is

Dit is een misverstand hoor, ik ben 5 jaar lang onder hele intensieve controle geweest en was
zowat kind aan huis in het AMC (ik kwam er de eerste 3 jaar om de 2 weken, daarna om de 2mnd)

Na die eerste 5 jaar is het een beetje verwaterd, omdat ikzelf een veel drukker leven kreeg, maar
ook omdat de chirurg die me destijds geholpen heeft wegging bij het AMC. Ik heb dat verder zelf
qua controle ook wat laten versloffen, omdat het gewoon zo goed ging met me. Ik vraag dan ook
pas liever hulp eigenlijk als het echt niet anders kan en dat is dus pas dit jaar geweest.

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 10:42 schreef Rewimo het volgende:
Ik zit mezelf ook de hele tijd te vertellen dat ik volgend jaar slank ben maar echt bezinken doet het nog niet

Ik ben ook wel een beetje zenuwachtig maar ik kijk er ook naar uit. Weet jij nu al precies wanneer en hoe laat en hoe lang en zo?

Laat dat idee maar varen hoor Rewimo, je zult jezelf nooooooit slank voelen. Dat zit er gewoon
in gebakken en gaat er niet meer uit.

Ik was op mijn lichtste punt 68 kilo en stond met mijn zusje wat kleding uit te zoeken voor een
feestje toen ze zei, hey zo'n kort truitje staat leuk bij je Faat. Ik keek haar toen aan of ik water
zag branden, ik in een kort truitje met mijn kont? Reactie van zusje: welke kont???

Mmm, tja dat "slanke gevoel" is iets dat tussen je oren zit blijkbaar en bij mij nooit aangekomen.
Maar wie weet is dat een typisch iets van mij en zul jij het wel voelen.....ik betwijfel het alleen,
ik heb het vaker gehoord van anderen die drastisch afgevallen zijn.

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 10:31 schreef Funnie het volgende:
Dat klpopt ook wel. Je ziet jezelf ook nog niet zo "slank" dan dat je bent. Is erg moeilijk.
Jezelf te zien zoals je nu bent. Ondanks dat iedereen het je zegt. Je kan het niet bevatten!

Ja opspuiten van de band is ele keer weer anders. Hier tenminste wel. Maar spuiten ze jou op dmv slikfoto's ??? Dat gebeurt bij ons niet. Moet wel 2 bekers water wegdrinken zodra ik opogespoten ben. Mar dat heeft bij mij toch geen nut. Omdat ongeveer 3 dagen na het opspuiten bij mij het kritieke moment is. Heb 2 maal mijn bandje wat leger moeten laten maken omdat ik 3 dagen later niets meer kon binnen houden.

Ik hoop wel dat ik van die "ellende" af ben straks.
Ik vind je verder heel erg sterk faat! Rcht bewondering voor je, hoe
je alles oppakt enzo.

Rewimo en troel de tijd vliegt hoor. Jullie zijn al bijna zover!
Ik zelf stik ook al helemaal ind e zenuwen. Ondanks het goede nadenken ondanks het zeker weten.. Is en blijft het eng en ben ook ik helemaal zenuwachtig!

Ik moest dit keer naar het OLVG in Amsterdam, omdat "mijn" dokter van destijds daarheen is gegaan,
en daar doen ze het mbv slikfoto's op de röntgenafdeling ja. Opspuiten is bij mij eerder nog niet
gelukt en gedaan dus veel ervaring heb ik er niet mee. Ik voel me nog steeds beklemd van binnen.

Ik heb trouwens net zo veel bewondering voor jou hoor Funnie, zoveel ellende doorstaan met je
bandje en dan nog eens durven voor een scopinaro-operatie. Ik geloof toch echt dat ikzelf alle
moed om nog maar iets aan mijn maag te laten doen verloren hebt. Horror-toestand eigenlijk

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 13:43 schreef Faat het volgende:
Na die eerste 5 jaar is het een beetje verwaterd, omdat ikzelf een veel drukker leven kreeg, maar
ook omdat de chirurg die me destijds geholpen heeft wegging bij het AMC. Ik heb dat verder zelf
qua controle ook wat laten versloffen, omdat het gewoon zo goed ging met me. Ik vraag dan ook
pas liever hulp eigenlijk als het echt niet anders kan en dat is dus pas dit jaar geweest.

Aha, oke, want het lijkt me inderdaad logischer elk jaar bijv. even te kijken hoe het gaat

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 13:51 schreef Faat het volgende:
Laat dat idee maar varen hoor Rewimo, je zult jezelf nooooooit slank voelen. Dat zit er gewoon
in gebakken en gaat er niet meer uit.

Ik was op mijn lichtste punt 68 kilo en stond met mijn zusje wat kleding uit te zoeken voor een
feestje toen ze zei, hey zo'n kort truitje staat leuk bij je Faat. Ik keek haar toen aan of ik water
zag branden, ik in een kort truitje met mijn kont? Reactie van zusje: welke kont???

Mmm, tja dat "slanke gevoel" is iets dat tussen je oren zit blijkbaar en bij mij nooit aangekomen.
Maar wie weet is dat een typisch iets van mij en zul jij het wel voelen.....ik betwijfel het alleen,
ik heb het vaker gehoord van anderen die drastisch afgevallen zijn.

We zullen het zien Ik denk wel dat ik heel raar zal opkijken als over een tijdje ik kleding onder maat 50 pas en in gewone winkels terecht kan

Kun je elk jaar een keer extra op vakantie rewimo, want het gaat geld besparen

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 13:57 schreef miss_dynastie het volgende:
Aha, oke, want het lijkt me inderdaad logischer elk jaar bijv. even te kijken hoe het gaat

Ligt ook aan mij hoor, ik ben een beetje arrogant als het goed gaat heb ik van niemand hulp nodig

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 13:58 schreef Rewimo het volgende:
We zullen het zien Ik denk wel dat ik heel raar zal opkijken als over een tijdje ik kleding onder maat 50 pas en in gewone winkels terecht kan

Dat zijn de leuke dingen ervan, het geeft ook wel een kick, sowieso drijf je weg op een wolk van
geluk als je gewicht weer uit 2 cijfers bestaat ipv 3

quote:

Op donderdag 25 augustus 2005 13:59 schreef miss_dynastie het volgende:
Kun je elk jaar een keer extra op vakantie rewimo, want het gaat geld besparen

Haha miss_dynastie dat valt tegen, want zodra je leukere kleding kan kopen als je maat omlaag
is gegaan ga je ook méér kleding kopen. Maar het lullige met afvallen is dus dat je elke 2 mnd
een andere maat krijgt, dus er valt bijna niet tegenop te kopen om je garderobe een beetje
aangevuld te houden

Misschien kunnen we een leuke ruilbeurs starten via de weblogs van Rewimo en Troel ofzo. Ik heb
zelf al mijn kleding groter dan maat 48 weggegeven en onlangs ook al mijn kleding kleiner dan
maat 40. Op een gegeven moment had ik dus van alles tussen 38 en 60 in de kast hangen

Het lullige is dat ik nu dus wel 48-50 nodig heb, maar bijna niets meer in de kast heb liggen, ik wil
zo snel mogelijk weer terug naar 44 er liggen zoveeeeeel leuke truitjes in die maat in mijn kast

Nou, het zal zeker extra kleedgeld kosten Nu koop ik niks spontaan, je vindt toch niks in grotere maten in de aanbieding.

Ach, mijn moeder struint de tweedehandswinkeltjes voor me af op zoek naar broeken. Met shirts kun je best een poosje een grotere maat blijven dragen, maar de hele dag je broek ophijsen is minder comfortabel En over een tijdje duik ik gewoon in haar kledingkast voor spijkerbroeken en zo Ik ga haar nog inhalen