vervolg dinsdag 16 augustusHet programma van de excursie zag er als volgt uit:
9:00 Depart Kyiv. Two-hour ride northwards to the border of the "exclusion zone". The area is 214 km in perimeter.
11:00 - 14:00 Pass the checkpoint "Dytyatky" and enter the "exclusion zone". Visit to the site of Chernobyl Nuclear Power Plant - an enterprise once employed more than 5000 staff. Observe object "Sarcophagus"- concrete-and-steel shelter covering radioactive masses and debris left after the explosion. Experience the peace and quiet of the ghost-town Prypyat - all 47.500 inhabitants had to abandon their homes the next day after the accident. Explore the deserted apartment blocks, schools, hotels, kinder gardens.
14:00 - 14:30 Lunch (the quality of food is guaranteed).
14:30 - 15:00 A briefing conducted by a specialist of the governmental agency "Chernobylinterinform". Get answers to your questions about the accident, current ecological situation and the future of the exclusion zone.
15:00 - 17:00 Visit to the site of contaminated vehicles. Thousands of tracks, helicopters, armoured personnel vehicles are so soaked with radiation that it is dangerous to approach. Meet the self-settlers, elderly people living in the exclusion zone.
17:00 Leave the exclusion zone
19:00 Arrive Kyiv
Op weg naar het hart van de verboden zone liet de gids ons zien hoe de directe omgeving van de centrale er tegenwoordig bij ligt. Deze werd gekenmerkt door kale grasvlakten, bebossing en een enkel verdwaald plaatsnaambord. Onze eerste stop was bij een monument, grotendeels aan het zicht onttrokken door er overheen groeiende bomen. Het monument stelde een soldaat voor; het was een standbeeld ter nagedachtenis aan de Tweede Wereldoorlog. Achter het monument waren temidden van het vele groen nog net de overblijfselen van een woning te ontwaren. Dit in tegenstelling tot woningen verderop, die dermate waren aangetast door de vrijkomende straling, dat ze spoedig na de ramp met de grond gelijk gemaakt werden en een bulldozer de resten wegwerkte onder een dikke laag grond. Nu, 19 jaar later, had de natuur vrij spel gekregen en was bovenop de begraven woningen een glooiende grasvlakte ontstaan met hier en daar wat struikgewas. In de verte was nog een houten bordje te ontwaren dat op één van de grasbulten was gezet.
Aan de andere kant van de weg was een bos gesitueerd. Hier zijn na de ramp honderden naaldbomen speciaal aangeplant om de verspreiding van straling deels te verminderen. De bomen nemen een deel van de straling in zich op en voeren deze af naar de bodem.
Plots doemde in de verte een langgerekte fabriek op; het was de beruchte kerncentrale van Tsjernobyl. De centrale bestond uit 4 aan elkaar vast gebouwde delen, genummerd van 1 tot en met 4. Nummer 4 was degene waar de ramp plaats had. De weg ernaartoe leidde langs een kanaal, ingebed in een betonnen geul. Een vangrail scheidde de weg van de oevers van het water. Het water werd in de centrales gebruikt als koelwater, zo vertelde de gids. Aan de overkant van het kanaal stonden 2 centrales in aanbouw; de nummers 5 en 6. Na de ramp zijn de centrales nooit meer afgebouwd; 5 gigantische bouwkranen staan er nog altijd overeind en markeren tot op de dag van vandaag de bouwwerken.
Langzaam boog de weg af richting centrale nummer 1. Toen we een brug over het kanaal gepasseerd waren, stapten we weer even uit. De gids liep met ons tot halverwege de brug. Je zou het niet verwachten in deze omgeving, maar het water in het kanaal was dermate helder, dat diverse vissen vanaf de brug zichtbaar waren. Vooraf had de gids ons verteld over de zogenaamde ‘catfish’, een vissoort die tot wel 1,5 meter lang kon worden en hier in het kanaal rondzwom. Door op de brug te gaan staan stampen, kon je de catfish meer naar de oppervlakte zien zwemmen, zei ze. En jawel, na braaf te hebben gestampt kwamen daar een groot aantal catfishen aangezwommen. 1,5 meter lang waren ze niet; groot waren ze wél. Fotograferen was vanaf nu verboden, want we bevonden ons in de directe omgeving van de kerncentrales. Een typisch overblijfsel uit het Sovjet-tijdperk; op internet zijn genoeg foto’s van dit centrale deel van Tsjernobyl terug te vinden.
Tegenover de brug was een kantoor, gelegen naast reactor nummer 1. Het leek hier net zo druk als op een doorsnee kantoor in het centrum van Kiev; vreemd voor een centrale die sinds het jaar 2000 geen energie meer op wekt. Met een grote boog reden we om de 4 centrales heen, tot we op een parkeerterreintje uitkwamen op pakweg 100 meter van de met een sarcofaag bedekte 4e centrale. Dit was de enige plek waar het maken van een foto van de reactor op een kleine afstand was toegestaan. Toen ik er een 360 graden filmpje had gemaakt, werd dringend verzocht dit te wissen. Als de hier werkzame mensen dit zouden hebben zien, waren we nog niet jarig.
Het parkeerterrein was gevuld met een paar auto's en een mini-vrachtwagen; verderop waren mensen in witte pakken met mondkapjes bezig met naar het scheen grondwerkzaamheden.
Surf voor foto's uit Tsjernobyl naar
www.CHORNOBYL.tk [ Bericht 0% gewijzigd door jeoren op 24-10-2005 13:19:37 ]