TRV Travel
Alles over je favoriete vakantiebestemmingen, vakantie-ervaringen van jezelf en anderen, tips, info en meer. Van Schin op Geul tot de USA.
Indonesië in vogelvlucht
Ik heb het volledige reisverslag op deze website staan. Hier kun je ook veel meer fotos vinden van de reis. Veel leesplezier.
de vegrotingen werken hier in Fok niet
Vrijdag 24 juni
- Met KLM naar Kuala Lumpur
- Goede vlucht, vertraging bij de start
Zaterdag 25 juni
- Via Kuala Lumpur naar Jakarta
- Een uitbundig welkomstcomité in Jakarta van taxichauffeurs etc.
- Met moeite een ticket naar Yogya (centraal-Java) kunnen regelen, maar wel een business-class ticket
- De airco viel uit tijdens de start. Een noodlanding en 2,5 vertraging (zonder airco) als gevolg
- ’s Avonds laat dan toch in Yogya, eindelijk zie ik Vera weer!
Zondag 26 juni
- Rustdag, lekker gezwommen in het zwembad van het hotel en wat rondgelopen door Yogya
- Eerste indruk Yogya is dat het veel te druk is, en dat de mensen irritant zijn
- Tweede indruk bevestigt dit
- Voor het eerst ook het typische Aziatische vervoermiddel de Becak (een fiets met een bankje) geprobeerd. Een ritje kost vaak nog geen 30 cent. De meeste becak-drivers beginnen echter bij een hogere prijs (bijvoorbeeld 80 cent) en er wordt aangeraden om daar als toerist niet op te afdingen. Voor ons is het misschien een hele overwinning om er 50 cent af te krijgen, en niet het gevoel te hebben dat je genaaid wordt, maar voor de becak-driver is dit een hele maaltijd.
Maandag 27 juni
- Vandaag naar het Waterpaleis en naar het Kraton geweest
- Het waterpaleis bleek een hoop stenen te zijn
- En het kraton was niet echt bijzonder, omdat de mooiste delen niet voor het publiek toegankelijk waren.
- ’s Avonds zijn we vlug naar Solo (centraal-Java) gevlucht, waar Vera heeft gestudeerd (?)
Dinsdag 28 juni
- Vandaag heb ik de vrienden van Vera in Solo ontmoet.
- Ook hebben we een beetje gewinkeld in de Mall en zijn we naar het ziekenhuis geweest, waar Vera gewerkt heeft
- ’s Avonds zijn we naar de grootste boeddhistische tempel van de wereld geweest, de Prambanan, prachtig verlicht
- Hier hebben we een balletvoorstelling van het Ramayana verhaal bijgewoond
- Aan het einde mocht iedereen foto’s maken van de acteurs, maar 10 minuten later waren alle Indonesiërs alleen nog maar foto’s aan het maken van ons...
Woensdag 29 juni
- Vandaag een fietstocht gemaakt door Solo en omgeving. Onze gids was een beetje een rare, en zijn fietsstijl was al helemaal vreemd
- Veel gezien: antiekmarkt (saai), kratonpaleis (erg mooi), batik fabriek (stank), goudsmid, batikmarkt (een grote iedereen-wordt-hier-afgezet-markt), Tofu-fabriek (leuk), Brood-fabriek (flink kunnen eten hier!), Gamelan fabriek (Indonesische muziekstijl), Whiskey, Arak, fabriek (mjammie), Dakpannen fabriek, Wayang-poppen atelier.
- ’s Avonds heerlijk gegeten met de vrienden van Vera
Donderdag 30 juni
- Overdag nog even rondgewandeld door Solo.
- Eind van de middag de Eksekutiv trein naar Surabaya genomen (de tweede stad van Java, in Oost-Java, 2,5 miljoen inwoners).
- Heerlijk gegeten in de trein, Nasi Goreng
- Diezelfde Nasi Goreng kwam er ‘s nachts aan dezelfde kant weer uit.
Vrijdag 1 juli
- ’s Morgens vroeg op, de volgende treinreis naar Probolinggo geboekt.
- Daar aangekomen, met de becak de 7km lange tocht naar de busterminal afgelegd
- Vanuit daar een privébus gehuurd met een Canadese die ons in 2 uur naar de rand van de krater in het Bromo National Park bracht.
- Door een combinatie van ijle lucht (het was immers wel op 2500 meter hoogte) en diarree was ik nogal ziek die middag en heb ik heerlijk geslapen in onze berghut.
- ’s Avonds viel de stroom uit en hebben we bij kaarslicht genoten van de leuke sfeer in ons hotelletje
Zaterdag 2 juli
- De vermoeiendste dag van de vakantie
- ’s Morgens om 4 uur vertrok onze jeep. Na een barre tocht (vanuit Cemero Lawang (2400 meter), door de krater (2000 meter) naar het uitzichtpunt (2700 meter).
- Op die top was het nog aardedonker en ijskoud (2 graden boven nul) met een harde wind toen we daar stonden te wachten op de zonsopkomst.
- Toen die kwam, bleek het allemaal de moeite waard te zijn: prachtige zonsopkomst en de vallei waarin 4 vulkanen in een grote krater liggen, waaronder Bromo-Semeru, werd langzaam zichtbaar
- Toen de zon eenmaal op was, was het uitzicht werkelijk fenomenaal.
- Om 6 uur de jeep weer in, op naar de Bromo krater. Na een flinke, stoffige klim kon je mooi in de stinkende krater kijken, die nog steeds rookt.
- Daarna gauw met het paardje terug naar de Jeep, want we begonnen honger te krijgen.
- Na het ontbijt met de bemo terug naar Probolinggo. Deze tocht duurde erg lang, maar na 2,5 uur waren we er dan.
- Via een tourist agency een kaartje gekocht voor de bus naar Denpasar op Bali.
- Maar de waarschuwingen van de Lonely Planet bleken niet minder waar: de bus was al lang vertrokken, ze hadden ons gewoon afgezet. Na urenlang geruzie (waarbij wij helaas steeds grover moesten worden) kregen we eindelijk een beetje van ons geld terug en werden we op een bus naar Banyuwangi gezet, de haven van Oost-Java richting Bali.
- Na een lange tocht (4u in de bus, 1u op de boot en daarna nog eens 3u in de taxi) kwamen we aan in Lovina. De chauffeur wilde ons per sé bij een hotel van zijn ‘vriendje’ afzetten. Maar omdat we erg moe waren en het een beetje beu waren voor vandaag, hebben we de chauffeur met erg boze gezichten duidelijk gemaakt dat we toch echt naar Lovina Beach Hotel wilden
- “Lekker slapen”
Zondag 3 juli
- Tijd voor een rustdag
- Ons mooie hotel met zwembad, lag direct aan het strand van Lovina
- Helaas is het zand zwart (lava-zand) en vonden wij het strand nogal vies. Niet echt mooi om te zwemmen dus.
- Lovina is een leuk, toeristisch dorpje, met veel eetgelegenheden, leuke barretjes...
- ’s Avonds heerlijk gegeten, aan het strand, tijdens de zonsondergang: romantischer kon bijna niet!
Maandag 4 juli
- ’s Morgens heel vroeg stond er al iemand op de deur te kloppen: oja, we gingen dolfijnen kijken...
- Eindelijk op de boot in de ochtend de dolfijnen tegemoet.
- Van meerdere mensen hadden we gehoord dat de kans dat je ze zag niet groot was, maar niets bleek minder waar te zijn: we zaten precies voor onze boot. Dit was echt heel mooi om te zien
- Na het ontbijt zijn we met de bemo en de ocek (achterop een brommer) naar de enige boeddhistische tempel van Bali gegaan. Wel aardig
- Volgens de Lonely Planet was er een leuke wandeltocht te nemen die je binnendoor leidde naar de heetwaterbronnen. Die tocht leidde dwars door de rimboe, wilde honden,
- Maar het hoogtepunt was toch wel die groene slang die ons zijn giftanden liet zien!
- Bij de heetwaterbronnen (40 graden) hebben we lekker gezwommen, en daarna hebben we de bemo naar Lovina terug gepakt.
Dinsdag 5 juli
- Vandaag zijn we naar de Gitgit watervallen geweest met het openbaar vervoer.
- Na drie busterminals gehad te hebben (allemaal in Singaraja) kwamen we uiteindelijk toch aan de op plek van bestemming
- De waterval op zich was aardig, maar de tocht ernaartoe was een ramp: 2 kilometer achter elkaar stalletjes met mensen die allemaal precies hetzelfde verkopen. Marketingtechnisch hebben Indonesiërs nog heel wat te leren.
Woensdag 6 juli
- Vandaag hebben we gesnorkeld bij Pulau Mengalan
- De rit ernaartoe (2 uur) zaten we samen met een Louis en Louise, een grappig stel uit Hilversum
- Pulau Mengalan is ideaal voor snorkelen en duiken. Er is een koraal-muur van 40 meter diep, direct uit de kust. Snorkelen kan direct vanaf het strand, het zicht is 25 meter(!) en er is veel te zien onderwater
- We hebben Dory gezien (van finding nemo), veel andere vissen, een klein haaitje, zwaardvissen en heel mooi koraal.
- We hebben ontdekt dat je ook onderwater kunt verbranden. Helaas kwamen we daar iets te laat achter
Donderdag 7 juli
- Vandaag een rustdag ingelast. Deze was vantevoren niet gepland.
- Maar we (vooral Vera) waren zo verbrand dat we niet veel keus hadden.
- ’s Avonds hebben we eindelijk een goede wandeling door Lovina gemaakt en zijn we erachter gekomen dat het een best gezellig dorpje is.
Vrijdag 8 juli
- Deze dag gaat de dag in als de “tempel-dag”
- Vandaag werden we gereden door Wayan “safe driving – good guiding” de taxi-chauffeur. Veruit de beste die we tot nu toe gehad hebben.
- Op de weg van Lovina naar het Baturmeer liggen enkele mooie tempels.
- Ook lijken ze allemaal op elkaar
- Daarom heb je het na drie tempels binnen één uur wel gehad.
- De tocht naar het centrale gebergte was erg mooi en voerde door vele rijstvelden.
- Het uitzicht vanuit Penelokan (betekent letterlijk ook: uitkijkpunt) is echt heel erg mooi. Op de rand van de krater kun je hier goed eten.
- Na het eten zijn we naar een dorpje aan het meer gereden, Kedisan. Het meer is ongeveer 10 km lang en 3 km breed in de vorm van een halve maan en is in de krater van de vulkaan Batur gelegen.
- Deze vulkaan kun je ook beklimmen
- En dat wilden de mensen van het hotel ons ook wel even duidelijk maken.
- Helaas konden wij de vulkaan niet beklimmen aangezien we nog steeds zo verbrand waren dat lopen een hele opgave was
- Nog erger was dat we dat niet duidelijk konden maken aan de mensen van het hotel, die één voor één kwamen zeuren of we toch wel niet voor $ 40 (!!) de berg wilden beklimmen. Bij iedere keer dat ze het vroegen werden we chagrijniger. Na een korte wandeling (vol met wilde honden en schreeuwende verkopers) hadden we zo’n hekel aan dit gebied gekregen dat we Wayan weer opgebeld hebben of hij ons op kon komen halen
Zaterdag 9 juli
- En dat deed hij, de dag erop ’s morgens om 9 uur.
- Ongeveer een uur later waren we in Ubud, een kunstenaarsdorp in het midden van Bali. Helaas waren de hotels die wij wilden al vol, maar onze chauffeur wist een ander hotel.
- In een zijstraatje van de Monkey Forest road hadden we een vrijstaand huisje voor ¤ 5 per nacht inclusief ontbijt (Suarsena Hotel).
- De eigenaar was een aardige man, die echt overal geld op wilde verdienen
- Snel even een rondje door Ubud gelopen. Het centrum bestaat vooral uit hotels (van goedkoop tot extreem duur, er waren hotels waar je zo’n $ 5000 per nacht voor betaalt) en heel veel winkels.
- Toch waren de prijzen voor de bombing in Kuta nog een stuk hoger. Door de hoge concurrentiedruk zijn de prijzen daarom nu erg laag in Bali. Op sommige plekken is het schrijnend om te zien voor hoe weinig geld er souvenirs worden aangeboden (1 euro voor een t-shirt en er wordt dan ook nog verwacht dat je daarom gaat afdingen…)
- In Ubud verkoopt men vooral veel kleding, houtsnijwerken en schilderijen. De sfeer is er erg goed. ’s Avonds is het ook wat koeler door de hoogte.
Zondag 10 juli
- Vandaag zijn we eerst naar een museum geweest. Hierin hingen veel schilderijen uit de beroemde Balinese kunstgeschiedenis. Er was onder andere veel te zien van de Nederlandse Schilder Arie Smith.
- Alsof de wandeltocht naar het museum toe nog niet genoeg was (Ubud wordt omgeven door diepe kloven met beekjes, dus je moet veel afdalen en klimmen) besloten we nog een lange wandeling te maken door de rijstvelden ten noorden van Ubud.
- Ondanks de hitte was het een prachtige wandeling. We hebben veel mooie rijstvelden, palmplantages en natuur gezien.
- Doodop besloten we om maar even naar de massagesalon te gaan (een tip van Louis en Louise).
- Massagesalon Sidona bood ons een glaasje fris vooraf aan, een kamer met twee massagetafels, met openslaande ramen en zicht op de rijstvelden, een uur lang een relaxte massage van twee mooie Indonesische vrouwen, heerlijke warme douche ervoor en erna, een speciale vruchtenthee met fruitsalade achteraf voor maar 5 euro per persoon.
Maandag 11 juli
- Vandaag gingen met een Quad rijden. Dit is een 4-wiel aangedreven grote brommer. Maar het rijden bleek nog niet zo eenvoudig te zijn als verwacht. Er zaten 5 versnellingen op, maar je mocht nooit in z’n 1 de berg op en in z’n 3 of hoger de berg af.
- Gedurende twee uur lang crosten we door onherbergzaam landschap. Het sturen was zwaar, er zit geen stuurbekrachtiging op.
- Ondertussen stopten we regelmatig voor fotomomenten en op een koffieplantage
- We hadden een twin gehuurd, dus samen op 1 brommer. De begeleiders beloofden aan ons dat Vera aan het einde ook nog tijd had om even een rondje te crossen. Maar toen we terugkwamen was er ineens haast, want de volgende groep kwam alweer en mocht ze niet even nog rijden.
- Dat was jammer, want we moesten er $ 100 voor betalen, en aan het einde hadden we bij lange na niet het gevoel dat het zoveel geld waard was geweest.
- Om 12 uur waren we alweer terug in het hotel en de rest van de dag hebben we een beetje geluierd.
- ’s Avonds zijn we naar een voorstelling van Kecak Fire & Trance geweest. Nee, dit is geen trancefeest. Dit is een show waar 100 mannen rondom een vuur een dans/zangvoorstelling doen en daarvan in trance raken. Aan het einde flipte er eentje helemaal door (die was pas echt in trance) en hij ging rustig een half uurtje door het vuur lopen. Dit was zeker een bijzondere ervaring!
Dinsdag 12 juli
- Via een touroperator hadden we een tour naar de Tanah Lot geboekt. We hadden een echte tourbus verwacht, maar er kwam een gammele bak aanzetten. De chauffeur wist niet eens waar we heen moesten. Dat beloofde nog wat.
- Ondanks het feit dat de wielen van de auto bij iedere kuil tegen het metaal aankwamen, bracht hij ons toch veilig naar de bezienswaardigheden.
- Een paar kilometer ten westen van Ubud ligt Sayan. Dit dorp is prachtig op een heuvelrug gelegen en de rijstvelden die dit dorp omringen zijn de mooiste van heel Bali. We hebben daar een korte maar vermoeiende wandeling gemaakt.
- Vervolgens zijn we naar een apenpark geweest. Dit was vooral toeristisch (voor de kuta-toeristen die geen interesse hebben in de echte natuur van Bali). De vleermuizen in de bomen waren nog wel aardig om te zien.
- Wel was het leuk om daar een ceremonie van dichtbij te zien. Balinezen (hindoeïstisch) houden bij iedere volle maan een ceremonie (één week voorbereiding, iedereen helpt mee). Daarnaast houden ze bij kwart, halve en driekwart maan ook kleinere ceremonies. Bij trouwerijen en begrafenissen worden er ook ceremonies gehouden. Naast deze speciale ceremonies wordt er iedere dag een stuk of 5 keer geofferd. Hiervoor maakt men kleine bloemstukjes die men op verschillende plaatsen in het huis met wierook neerlegt. Al met al komt het erop neer dat men erg veel tijd bezig is met het geloof. Het hindoeïsme beheerst hun hele leven.
- Daarna zijn we naar nog een tempel geweest. Deze was niet echt verassend ten opzichte van andere tempels.
- Vervolgens zijn we naar de tempel van Tanah Lot geweest. Het verschil met andere tempels is dat deze op een rots in de zee gebouwd is. De golven slaan er wild omheen, en dat is toch wel een mooi spektakel.
- Maar niet als het eb is, want dan ligt de tempel gewoon aan het land vast en staan er honderden Balinezen in de rij om er heilig water te drinken.
- Een ander nadeel van deze tempel is dat er zoveel toeristen uit Zuid-Bali komen dat door de mensen nauwelijks de tempel meer ziet.
- Bovendien ging de zon onder achter een wolkendek, wat het beloofde mystieke schouwspel van de zonsondergang ook heel wat minder mooi maakte.
- Vervolgens was het nog een lange weg terug, door het donker, met onze gammele bak.
Woensdag 13 juli
- We hadden niet echt grootse plannen vandaag, totdat we op het idee kwamen om naar het merengebied ten noorden van Ubud te gaan. De chauffeur van gisteren was makkelijk te regelen, en daar gingen we dan.
- Het bleek een lange reis bergop te zijn, iets wat zijn gammele bak niet aankon. Na anderhalf uur begon hij nogal te roken en moesten we noodgedwongen stoppen.
- Toen we na een tijdje weer verder konden, was het niet zo ver meer naar de botanische tuinen bij het Bratan meer.
- Deze botanische tuinen bevatten een enorm oppervlak en zo ongeveer alle soorten bloemen, orchideeën, bomen en planten zijn er te zien.
- Maar direct na de ingang zagen we daar een leuk golfkarretje staan. Voor een paar euro konden we deze huren.
- Bijna twee uur lang hebben we rondgesjeest in onze golfkar. Vera heeft gelijk haar eerste rijles gehad. Het leukste stuk was het laatste stuk, daar ging je zo stijl omhoog dat je nauwelijks meer vooruitkwam met het karretje, en zo stijl omlaag dat de remmen het niet meer aankonden.
- Daarna was de pret nog niet op, we gingen naar het Bratan-meer. Daar huurden we een speedboot om naar de watertempel van Bedogul te kijken. Maar die speedboot ging er wel heel hard vandoor. Met een enorme snelheid voeren we in een paar minuten het halve meer over. Toen ging onze stuurman voor op de motorkap zitten, en mochten we zelf varen. Allebei hebben we flink gas erop gehouden, en de stuurman heeft nog wat fotos van ons gemaakt.
- De tempel was op zich wel aardig, maar vooral door zijn ligging.
- Vervolgens hebben we ook nog een tijdje een jet-ski gehuurd. Dit bleek wel iets moeilijker dan verwacht. Vooral het sturen op de golven was moeilijk. Maar wel erg leuk!
- ’s Avonds hebben we gegeten in een heel erg chique restaurant. De prijzen waren er bijna even hoog als in Europa! Ubud zit trouwens vol met dit soort restaurants. In de meeste dure hotels en restaurants zitten voornamelijk Amerikanen en Japanners.
Donderdag 14 juli
- Vandaag hebben we een rustdag ingelast.
- Dat moeten meer mensen gedacht hebben, want toen we langs een winkel gingen waar ze allerlei geneeskundige planten en kruiden verkochten, zaten er daar twee uiterst relaxte mensen.
- Ze leken wel knetter-stoned.
- Ze bleken een bepaalde vorm van meditatie te doen en ze dronken wat extra kruiden om nog rustiger te worden.
- Na een uur met die lui gepraat te hebben was het tijd om weg te wezen. Toen we elkaar aankeken (1 meter buiten de winkel) schoten we keihard in een lach. Hopelijk hebben ze het niet gehoord, we durfden niet meer om te kijken.
- We zijn ook nog een winkeltje geweest waar ze spullen verkopen die gehandicapte kinderen gemaakt hebben. Van de opbrengst kunnen ze nieuwe rolstoelen kopen voor deze kinderen.
Vrijdag 15 juli
- Vandaag zijn we met de bus naar Padangbai gegaan. Dit is een klein vissersdorpje aan de zuidkust. Het was nog geen twee uur rijden en al snel hadden we een prachtig bamboehutje gevonden, direct aan het strand. Heerlijk. Het water was helder blauw en het dorpje lag in een kleine baai.
- Het dorpje is vooral bekend vanwege de ferry naar Lombok die hier ieder uur vertrekt. Daarnaast kun je er goed duiken en snorkelen.
- We hebben lekker uitgerust en ’s avonds een heerlijke visschotel gegeten. Het was wel even schrikken toen een groot aantal gefrituurde ogen ons aankeken maar toen we alle niet eetbare delen afgeknakt en afgesneden hadden zag het er wel eetbaar…nee echte viseters zullen we nooit worden.
- We zijn ook nog op zoek gegaan naar White Beach. Maar deze tocht bleek niet echt op slippers te doen te zijn. Morgen beter…
Zaterdag 16 juli
- Vandaag was het inderdaad beter: ’s morgens zijn we naar een Bali Aga dorp geweest (een oude Balinese religie). Helaas waren ze een ceremonie aan het voorbereiden (lijkt wel of ze dat altijd doen, maar ja….). Toch kon de gids ons wel laten zien hoe de dubbelgeweven doeken eruit zagen. Over een doek doen ze ongeveer 6 maanden om het te maken. Ze zijn daarom ook zeer kostbaar. Ze worden vooral gekocht door Japanners.
- ’s Middags zijn we naar het kleine strandje Blue Lagoon gegaan. Hier zat ook een aardige gozer uit KlungKlung die Vera continu uit zat te lachen omdat ze kippenvel had. Ook kwam er door de sterke stroming een Japanner in moeilijkheden. Toen vroegen ze mij om erheen te zwemmen.. nou met mijn zwemkunsten was dat niet zo’n goed idee. Gelukkig kon hij aan een boei vasthouden totdat er een bootje langskwam.
- ’s Avonds heerlijk naar een (privé) life-band zitten kijken
Zondag 17 juli
- Met de tourist bus naar Kuta. Met 6 Denen in de auto was de reis best gezellig.
- In Kuta werden we afgezet op Jl. Legian. Vandaar liepen we Poppies Lane 1 in en vonden we snel een leuk hotel: Fat Yogi’s
- We hadden een leuk huisje met airco en zwembad voor de deur.
- Kuta is een drukke toeristenstad met alle mogelijke voorzieningen.
- Het strand is erg mooi. De verkopers mogen het strand niet op en er zijn hoge golven. Let wel op dat je alleen bij de vlaggen kunt zwemmen. Surfen kun je echter overal.
- Er zijn dan ook veel surf-dudes in Kuta.
- Na aankomst hebben we de stad verkend. Ook hebben we de (dure) vliegtickets gekocht naar Medan, Sumatra.
- ’s Avonds hebben we heerlijk chique gegeten aan Kuta Beach
- We wilden eigenlijk nog het beruchte nachtleven van Kuta verkennen, maar daarvoor waren we veel te moe.
Maandag 18 juli
- Vandaag hebben we niet zoveel gedaan. Eigenlijk hebben we heel de dag op het strand gelegen.
- Ik heb nog met een body-board geoefend. Dat bleek nog niet makkelijk met die hoge golven. Maar als het dan eindelijk lukte dan was het wel erg gaaf om 100 meter op de golf te blijven suizen
- We hebben daar ook een homo-stel ontmoet. We raakten aan de praat omdat zij door de jetski uit het water gered moesten worden: ze waren gaan zwemmen bij de rode vlag.
- ’s Avonds weer lekker gegeten ergens in Poppies Lane 2. Ook zijn we nog bij het monument van de Bombing van 2002 geweest, die aan ongeveer 300 mensen het leven heeft gekost.
- En die er ook voor heeft gezorgd dat het hele toerisme in Bali (en Indonesië) in een dip zit.
Dinsdag 19 juli
- ’s Ochtends nog even over Jl. Legian gewandeld voor souvenirs.
- Ook kwam ik erachter dat ik mijn snorkelset bij het zwembad had laten liggen. En wat bleek: de mensen van het hotel dachten dat iemand hem achter had gelaten en had de snorkelset al verkocht. Ben ontzettend boos geworden, maar dat hielp niet. Als vervanging kreeg ik een kinder-snorkel-bril, die ik natuurlijk niet aangenomen heb.
- Daarna met de taxi naar het vliegveld. Het vliegveld ligt maar 3 km van Kuta, maar vanwege één grote file duurde het nog bijna een uur.
- De vluchten met Garuda Indonesia waren goed. We hadden nog een prachtig uitzicht op Kuta Beach. Ook de overstap in Jakarta ging goed en aan het eind van de middag kwamen we aan in Medan, Sumatra.
- Het plan was om direct naar Bukit Lawang door te reizen, maar vanwege de slechte weg en de duisternis besloten we toch maar in Medan te blijven.
- We vonden een groot zakenhotel. Daarna hebben we een taxi gepakt naar Sun Plaza waar een grote bioscoop inzat. We hebben daar de (niet zo erg goede) film War of the Worlds gezien.
- De terugweg was nog enger dan de film zelf. We zaten bij een of andere schizofreen in de auto. Nadat hij eerst het beveiligingspersoneel had uitgescholden, zat hij vervolgens in zichzelf te praten gedurende de rit. En dat allemaal terwijl hij veel te hard over de drukke wegen van Medan scheurde.
- Maar we hebben het overleefd
Woensdag 20 juli
- ’s Morgens hadden we nog bijna mot omdat we twee taxi-chauffeurs gevraagd hadden om ons naar Bukit Lawang te rijden, en we er dus 1 moesten teleurstellen.
- De rit ernaartoe (slechts 96 km) duurde erg lang. Vooral omdat de weg ontzettend slecht is.
- Ergens in het midden stapte er ook een kerel in, die zich voordeed als gids. Hij heette Bahagia en was erg aardig. Aan het einde vroeg hij natuurlijk of wij een gids nodig hadden, maar dat konden we simpel afwimpelen.
- Door de overstroming in Bukit Lawang, in het najaar van 2003, zijn er erg veel hotels verwoest. Wij hebben gelogeerd in EcoLodge.
- Dit hotel was alleen te bereiken met een onstabiele loopbrug van 50 meter lang.
- Vooral met de zware rugtassen was het een heel karwei om over de brug te komen.
- Daarna zijn we naar het voedercentrum gegaan voor de orang-oetans. Het is ongeveer 20 minuten lopen naar de Jungle Inn, vanwaar je de overstap per kano naar de andere kant van de rivier moet maken.
- Onderweg was goed te zien wat de overstroming allemaal heeft aangericht. Het grootste deel van het dorp staat er niet meer en er liggen nog heel veel brakstukken. Bij de overstroming zijn er ongeveer 300 mensen om het leven gekomen. Op een heuvel naast het dorp heeft de regering nu een paar honderd noodhuisjes neergezet, zodat de overlevenden in ieder geval kunnen slapen. Verschrikkelijk om te zien.
- Met ongeveer 10 man begonnen we aan de flinke klim naar het voedercentrum. Onderweg kwamen de eerste orang-oetans al boven ons hangen.
- Eerder op de dag waren we al gewaarschuwd voor Mina, de boze aap. Waarschijnlijk is ze vroeger door mensen aangevallen, en daarom een boze aap geworden.
- Rondom de voerderplek in de jungle zagen we ook nog Jackie, die net een jong had gekregen rondslingeren.
- Orang-oetans zijn erg fotogeniek, en we bleven daarom ook bezig met foto’s maken.
- Mina sprong opeens tussen de groep in en kwam ons achterna. Ze greep Vera nog bij haar zij, maar gelukkig kwam de gids er snel tussen.
- Een van de rangers (verzorgers van de orang-oetans), Indrah, leek ons wel aardig, en met hem spraken we ook af om morgen een jungletrek te gaan maken.
- Toen we terugliepen was er een groot volleybal toernooi van een aantal medewerkers van de palmolieplantage die er in dit gebied is (dit is een enorme plantage, brits eigendom). Samen hebben we daar een beetje gezeten en met wat mensen gekletst.
Donderdag 21 juli
- Vandaag was het dan zover: de eerste jungletrek die we ooit gaan maken.
- De eerste meters merkten we het al meteen: dit wordt een heel zware tocht. De jungle is niet vlak, maar juist erg bergachtig. En de tocht ging daarom ook erg steil omhoog en dan weer steil omlaag. En toen hoorden we ineens een paar gibbons op een andere berg, en toen gingen we weer een berg omhoog en weer omlaag.
- En zo ging het de hele dag voort.
- Helaas hebben we niet veel dieren gezien. Maar we hebben ze wel gehoord. Verschillende soorten apen, de neushoornvogel en andere soorten vogels.
- We hebben ook veel geleerd van Indrah over de bomen en planten in de jungle.
- Tijdens onze breaks aten we vers fruit (mango, passievrucht, ananas, salak etc) en dat was erg lekker.
- Voor de lunch aten we een rijstgerecht uit bananenbladeren dat Indrah had meegenomen. Heerlijk!
- Tijdens een pauze vertelde Indrah ook zijn verhaal over de overstroming. Dat was heel indrukwekkend. Indrah had al heel zijn leven gespaard voor een motorcycle, maar op het laatste moment besloot hij dat hij de 15 miljoen rupiahs beter kon uitgeven aan de bouw van een eigen café. Enkele maanden voor de overstroming was zijn eigen café klaar en er waren veel toeristen. Op de avond van de overstroming was hij samen met zijn vriend Indrah (ze hadden dezelfde naam) een beetje wiet aan het roken (dat groeit daar langs de weg) en voetbal aan het kijken in het café van zijn vriend (dat heet café Indrah), toen ineens het water begon te stijgen. Zijn vriend is toen naar zijn ouders gerend om ze te helpen, en Indrah zelf is toen de bergen in gerend. Toen kwam de allesverwoestende overstroming. Weken lang heeft hij naar zijn vriend (en anderen) gezocht en na drie weken vonden ze een lijk onder het slib. Indrah herkende hem aan de hanger die zijn vriend om had. Het lichaam was al zover ontbonden, dat, toen ze hem wilden oppakken, het lichaam helemaal uit elkaar viel. Het café, dat eigendom was van Indrah (de vriend) wordt nu deels gerund door Indrah (onze gids). Indrah was zelf natuurlijk niet verzekerd en is zijn eigen café helemaal kwijt. Daarbij komt dat hij maar 30 euro per maand verdiend als ranger en dat de Indonesische regering hem al 7 maanden niet uitbetaald heeft.
- Vlak voor het einde van jungletocht stonden we op een verschrikkelijke hoogte en keken we recht naar beneden het dal in naar de rivier. ‘daar moeten we heen’ zei Indrah.
- En vervolgens gingen we ook echt kaarsrecht naar beneden. We leken net apen, we moesten ons aan alle mogelijke vormen van takken en lianen vasthouden om niet uit te glijden.
- Eenmaal bij de rivier was het nog niet over met de pret, we moesten op onze blote voeten door de snelstromende rivier, over de gladde en scherpe stenen 3 keer de rivier oversteken.
- Gelukkig had Indrah daar totaal geen moeite mee, en hielp hij ons.
- Bekaf gingen we aan het eind van de middag een dutje doen
- ‘s Avonds hadden we met Indrah en een paar van zijn vrienden afgesproken bij de pasar malam (avondmarkt) wat gewoon een kleine kermis voorstelde. Het was grappig om te zien met hoe weinig middelen je grote groepen jongeren 30 dagen achter elkaar kan bezighouden
- Vooral het reuzenrad op diesel was een toppertje, een beetje gammel maar wel leuk!
Vrijdag 22 juli
- Vandaag hebben we eigenlijk helemaal niets gedaan
- Heerlijk gelezen en genoten van het uitzicht van het hotel, en de geluiden van de jungle.
- We zijn nog wel even naar de markt geweest, waar we verschillende soorten fruit hebben gekocht en heerlijk hebben rondgewandeld.
- De rest van de dag hebben we genoten van de heerlijke sfeer die er in dit dorp hangt. Een betere afsluiting van Indonesië is niet mogelijk.
- ’s Avonds zijn we weer naar de pasar malam geweest en hebben we afscheid genomen van Indrah
Zaterdag 23 juli
- Vandaag zijn we door Hans (de Gans) naar het vliegveld in Medan gebracht. De vlucht daarna was weer goed, zoals wel inmiddels van Garuda gewend zijn.
- In Jakarta aangekomen, pakten we een taxi het centrum in en vonden daar het zakenhotel MarcoPolo. Hier hadden we de meeste luxe kamen van onze vakantie, en daar hebben we dan ook echt van genoten.
- Na het eten zijn we naar TIM geweest, een enorm jongerencentrum. Daar zijn we naar de bioscoop geweest, naar een leuke film: in good company.
Zondag 24 juli
- ’s Morgens wilden we gaan winkelen, en zijn we naar Plaza Indonesia geweest. Dit is de meest chique plaza van Indonesië
- En daarom ook de duurste. Zelfs voor Nederlandse maatstaven was dit winkelcentrum belachelijk duur
- Daarna zijn we maar gaan zwemmen in het hotel en vervolgens hebben we onze spullen weer gepakt, helemaal klaar voor de reis terug naar Nederland.
- Op het vliegveld hebben we ons nog even verveeld, met als gevolg dat we nu weten dat het van gate E naar gate F precies 572 stappen lopen is en nog meer van dat soort onzin.
Maandag 25 juli
- Na een lange vlucht, waarop ik overigens goed heb kunnen slapen, komen we dan eindelijk aan in Nederland.
- Helaas waren de films slecht (twee dezelfde als op de heenweg en twee kinderfilms) en over het eten was ik al helemaal niet te spreken, maarja…
- Eenmaal terug in ons kikkerlandje regende het weer… en nu (anderhalve week later) doet het dat nog steeds….
Ik heb het volledige reisverslag op deze website staan. Hier kun je ook veel meer fotos vinden van de reis. Veel leesplezier.
de vegrotingen werken hier in Fok niet
Vrijdag 24 juni
Zaterdag 25 juni
Zondag 26 juni
Maandag 27 juni
Dinsdag 28 juni
Woensdag 29 juni
Donderdag 30 juni
Vrijdag 1 juli
Zaterdag 2 juli
Zondag 3 juli
Maandag 4 juli
Dinsdag 5 juli
Woensdag 6 juli
Donderdag 7 juli
Vrijdag 8 juli
Zaterdag 9 juli
Zondag 10 juli
Maandag 11 juli
Dinsdag 12 juli
Woensdag 13 juli
Donderdag 14 juli
Vrijdag 15 juli
Zaterdag 16 juli
Zondag 17 juli
Maandag 18 juli
Dinsdag 19 juli
Woensdag 20 juli
Donderdag 21 juli
Vrijdag 22 juli
Zaterdag 23 juli
Zondag 24 juli
Maandag 25 juli
Ooh.. ik zie dat die tempel aan het vulkaan-meer inmiddels niet meer op een eiland ligt. Het water is al jaren aan het dalen. In 2000 lag het nog los van de kant, maar in 2003 was er al weinig water meer over. Dit jaar was ik nog op Bali, maar ik had geen zin om te gaan kijken. Wel mooi gebied trouwens, zo op de vulkanen.
heel erg leuk verslag! jullie hebben veel gedaan zeg! Een maand is wel lekker (was zelf 22 dagen en das eik net te kort!) Dus het koraal op bali was wel mooi?? (niet gebleekt/kapot??) Ik baal dat ik daar niet ben wezen snorkelen dan, op Lombok/gili was het koraal echt helemaal nix .. Ik ben zelf ook ziek geworden van de nasi goring in de trein overigens! Ik herken wel aardig wat dingen!
Wat ik alleen niet snap is dat je met Garuda hebt gevlogen! Garuda is echt veel en veel duurder dan bv Lion air (die ook een zeer uitgebreid netwerk hebben). Met Lion air heb ik prima ervaringen. En er zijn nog wel een aantal andere inlandse maatschappijen die iig veel goedkoper zijn dan garuda.
[ Bericht 22% gewijzigd door BloodhoundFromHell op 06-08-2005 17:49:00 ]
.. Ik ben zelf ook ziek geworden van de nasi goring in de trein overigens! 
Ik herken wel aardig wat dingen! Wat ik alleen niet snap is dat je met Garuda hebt gevlogen! Garuda is echt veel en veel duurder dan bv Lion air (die ook een zeer uitgebreid netwerk hebben). Met Lion air heb ik prima ervaringen. En er zijn nog wel een aantal andere inlandse maatschappijen die iig veel goedkoper zijn dan garuda.
[ Bericht 22% gewijzigd door BloodhoundFromHell op 06-08-2005 17:49:00 ]
(__/)
(='.'=)
(")_(")
(='.'=)
(")_(")
Garuda is inderdaad een stuk duurder, maar mijn vriendin houdt niet zo van vliegen, en had natuurlijk ook gehoord van de crash van lion air vorig jaar.... dus toen hebben we maar besloten garuda te pakken.
Het koraal bij pulau mengalan was inderdaad erg mooi, nauwelijks vertrapt. Ik heb alleen nog nooit ergens anders gesnorkeld, dus kan het moeilijk vergelijken. We hadden ook geluk omdat het een heldere dag was, veel zon, helder water (25 meter zicht) en er waren geen golven.. top dus. Een maand is inderdaad ideaal, maar toch had ik nog meer willen zien van sumatra. Daar hadden we geen tijd meer voor, dat komt dan wel op de volgende keer denk ik
Het koraal bij pulau mengalan was inderdaad erg mooi, nauwelijks vertrapt. Ik heb alleen nog nooit ergens anders gesnorkeld, dus kan het moeilijk vergelijken. We hadden ook geluk omdat het een heldere dag was, veel zon, helder water (25 meter zicht) en er waren geen golven.. top dus. Een maand is inderdaad ideaal, maar toch had ik nog meer willen zien van sumatra. Daar hadden we geen tijd meer voor, dat komt dan wel op de volgende keer denk ik
ja we vroegen ons inderdaad ook al af hoe dat zat, omdat we op ansichtkaarten altijd de tempel in het water zagen staan. We dachten eigenlijk gewoon dat het aan het droge seizoen lag, misschien dat er in het regenseizoen meer water in zit?quote:Op zaterdag 6 augustus 2005 17:29 schreef indahnesia.com het volgende:
Ooh.. ik zie dat die tempel aan het vulkaan-meer inmiddels niet meer op een eiland ligt. Het water is al jaren aan het dalen. In 2000 lag het nog los van de kant, maar in 2003 was er al weinig water meer over. Dit jaar was ik nog op Bali, maar ik had geen zin om te gaan kijken. Wel mooi gebied trouwens, zo op de vulkanen.
wie is dat leuke meisje op je avatar trouwens vraag ik me al de hele tijd af!quote:Op zaterdag 6 augustus 2005 17:25 schreef indahnesia.com het volgende:
Cool.. een hele maand.. geluksvolgels. Ik moet wachten tot begin volgend jaar voordat ik weer mag.
(__/)
(='.'=)
(")_(")
(='.'=)
(")_(")
Dankje, ik zag net dat de uitlijning van de tekst van het reisverslag een beetje mislukt is.. ga het maar eens aanpassenquote:Op zondag 7 augustus 2005 15:55 schreef BloodhoundFromHell het volgende:
complimenten voor je website trouwens.
Volgens mij wordt het niet echt beter in het regenseizoen. Ik zal mijn kennis er over een paar maanden eens heen sturen.quote:Op zondag 7 augustus 2005 15:44 schreef Spuit het volgende:
[..]
ja we vroegen ons inderdaad ook al af hoe dat zat, omdat we op ansichtkaarten altijd de tempel in het water zagen staan. We dachten eigenlijk gewoon dat het aan het droge seizoen lag, misschien dat er in het regenseizoen meer water in zit?
Dat vraag ik mezelf ook afquote:Op zondag 7 augustus 2005 15:56 schreef BloodhoundFromHell het volgende:
[..]
wie is dat leuke meisje op je avatar trouwens vraag ik me al de hele tijd af!
Bagus sekali, tapi aku rindu Indonesia saat ini.. keke..quote:Op dinsdag 9 augustus 2005 19:19 schreef Singa het volgende:
bagus sekali fotonya ya
Erg mooi, maar ik mis Indonesië op dit moment..
Ya, suda lama untuk saya juga waktu saya berlibur di sana... en ik begin mijn Indonesisch steeds meer te vergeten ...
...
ya.. sama-sama... tapi aku masih belajar tiap kali aku 'pulang' ke Indonesia.quote:Op dinsdag 9 augustus 2005 19:45 schreef Singa het volgende:
Ya, suda lama untuk saya juga waktu saya berlibur di sana... en ik begin mijn Indonesisch steeds meer te vergeten ...
ik ook dus, maar ik moet nog leren.
Saya terlalu malas untuk itu, tapi itu nda apa2, yg paling penting saya belum lupa sumuanya ... Daar ben ik veelste lui voor, maar heel veel komt weer terug als ik daar een weekje of wat ben.
Als ik vragen mag, waar komt jou indonesië-gekte eigenlijk vandaan?
Als ik vragen mag, waar komt jou indonesië-gekte eigenlijk vandaan?
Aku tidak tahu.. werkelijk geen idee. na mijn eindexamen HAVO in 1999 wilde ik wat anders doen. Sindsdien ben ik er nog 7 keer geweestquote:Op woensdag 10 augustus 2005 13:21 schreef Singa het volgende:
Als ik vragen mag, waar komt jou indonesië-gekte eigenlijk vandaan?
|
|
