Tommy Wieringa - JOE SPEEDBOOT

Ken de schrijver, het boek, en de hoofdpersoon.
Is een erg goed boek idd, heb bijna alles van Tommy gelezen.

Joe Speedboot, de beste roman die ik de laatste tijd heb gelezen.
Wieringa's taalgebruik is inderdaad erg prettig, poetisch.
Het verhaal is verfrissend en de personages zijn uniek.
Lezen dus. Fransje "De Arm" zal je niet teleurstellen

quote:

Op vrijdag 7 oktober 2005 14:37 schreef Ringo het volgende:
www.geenstijl.nl :

"Tommy Wieringa zal op 14 oktober a.s. de AKO-literatuurprijs uitgereikt krijgen."

Ik vind zo'n deepthroat-onthulling weinig geslaagd, maar de keuze is natuurlijk meer dan okee.

Waarmee de jury zich voor een dilemma geplaatst ziet. Geven we de prijs inderdaad aan dhr. Wieringa en lijkt het dan net of alles is uitgelekt of geven we de prijs nu absoluut niet aan dhr. Wieringa om zo de descretie van de AKO-literatuurprijs te waarborgen.

Ik ben trouwens wel erg benieuwd naar dit boek.

quote:

Op zondag 9 oktober 2005 04:02 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Waarmee de jury zich voor een dilemma geplaatst ziet. Geven we de prijs inderdaad aan dhr. Wieringa en lijkt het dan net of alles is uitgelekt of geven we de prijs nu absoluut niet aan dhr. Wieringa om zo de descretie van de AKO-literatuurprijs te waarborgen.

Ik ben trouwens wel erg benieuwd naar dit boek.

Vervolgens als ze de prijs dan niet aan Tommy geven, hebben ze het probleem dat de uitgever natuurlijk eerder op de hoogte was gesteld om extra exemplaren te drukken. Als ze dan de prijs ineens niet aan Tommy geven gaat die de kosten van de extra drukken natuurlijk verhalen op de AKO

Ik gun Tommy Wieringa absoluut de AKO-literatuurprijs en hoop dus ook gewoon dat hij die krijgt.

Ik heb dit boek vandaag van een afstandje staan bekijken. Misschien een volgende keer van meer dichtbij.

Geen Ako prijs, wel een geweldig boek. We gaan nog veel van Tommy horen denk ik.

Ik heb op het punt gestaan om het te kopen, toch maar eens bij de biliotheek kijken of ze nog een exemplaar hebben.

Wat je ook gaat doen, lees het iig, het is echt een leuk boek.

quote:

Op donderdag 4 augustus 2005 14:01 schreef Pietverdriet het volgende:
heb bijna alles van Tommy gelezen.

Ik vond zijn columns in de Sp!ts altijd al erg prettig lezen en heb toendertijd dus ook "Alles over Tristan" gekocht. En dan ben je verkocht, "Joe Speedboot" heb ik al blind gekocht.

Schijnt een goed boek te zijn.Maar je mediahype heeft tegen hem gewerkt lijkt me.

Ahnee, ik hoorde uit betrouwbare bronnen dat er in elke zin minstens één ornitologische metafoor wordt gebruikt. Dat is niet heel aantrekkelijk.

Sowieso is er wat mis met de gemiddelde Nederlandse boektitel. Knielen op een bed violen voelt net zo kitsch als een Italiaans restaurant in de Leidse dwarsstraat en Joe Speedboat klinkt als het pornopseudoniem van Ad Melkert.

'Het pornopseudoniem van Ad Melkert' is daarentegen weer wél een goede titel.

quote:

Op maandag 17 oktober 2005 11:04 schreef De-oneven-2 het volgende:
'Het pornopseudoniem van Ad Melkert' is daarentegen weer wél een goede titel.

Ad At Amsterdam

quote:

Op donderdag 4 augustus 2005 13:28 schreef Ringo het volgende:
Ik ben niet de eerste, niet de enige, maar ik roep het rond:

Leest allen de prachtige roman Joe Speedboot van Tommy Wieringa! U zult niet teleurgesteld worden!

Beide , "Knielen op een bed violen" van Jan Siebelink en "Joe Speedboot" van Tommy Wieringa gelezen.

Jan Siebelink schijnt met zijn ziekelijke calvinistische grondhouding waar hij zich niet van kan losmaken momenteel het ultieme in Nederland te zijn. Niet boven het maaiveld: dan krijg je een prijs.
Nederland zal op deze manier internationaal nooit mee kunnen komen.
De schrijfstijl / schrijfkunst is dermate zwak en labiel dat Siebelink zich moest schamen om deze AKO literatuurprijs te hebben geaccepteerd.

Daarentegen is Tommy Wieringa zeer zeker origineel met dit boek. Het leest als een spannend jongensboek. En daarmee is het ook verteld.
Het is ook zeer zeker geen literatuurprijs waardig.
Een aanmoedigingprijs zeker, want er is wel wat talent te bespeuren.
Ook al moet je af en toe een vergrootglas gebruiken.
Een aantal jaren geleden had je van die cowboy boeken van Arendsoog en Witte Veder. Die bezitten eenzelfde soort spanning. Of de serie Adriaan en Olivier van Huizinga.

In het boek wordt het verhaal heel aardig opgebouwd en komt tot een hoogtepunt: het verloren armworstelgevecht, en daarna zakt het als in te heet gebakken pudding in elkaar en er blijft ook werkelijk op het eind niets meer over. Er blijft een heleboel onuitgewerkt en overbodig materiaal over ondanks de samoeraikunstjes.
Sommige gebeurtenissen zijn volstrekt ongeloofwaardig. Maar het heet dan ook fictie.

Maar dit is geen literatuur!
Toch wordt dit boek als het vlaggeschip van 2005 binnengehaald (NRC). En zo staan er maar liefst 20 referenties op de laatste 3 blz van dit boek, die het verhaal de hemel in prijzen.
Dan gelooft toch niemand meer enig woord van de recensies. Men probeert elkaar alleen maar te overtreffen in complimenten, tot op het belachelijke af.
Het blijft een oppervlakkig verhaal, er is geen diepgang. Karakters zijn vrijwel 1 dimensionaal.
Er blijft een leuke spanning in zitten. De spanning van een zoetsappig romannetje: zou hij haar krijgen of niet.

Verbazingwekkend is het grote aantal zeer positieve recensies: alsof het boek wereldliteratuur is.
Het illustreert maar weer eens de armoede van de Nederlandse literatuur: een spannend jongensboek als subliem meesterwerk beschouwen.
Of hebben de recensenten geen idee meer wat werkelijk goede boeken cq literatuur genoemd kan en mag worden?

Ik vond het een aandoenlijk verhaal.

quote:

Op maandag 17 oktober 2005 13:31 schreef Yosomite het volgende:

Verbazingwekkend is het grote aantal zeer positieve recensies: alsof het boek wereldliteratuur is.
Het illustreert maar weer eens de armoede van de Nederlandse literatuur: een spannend jongensboek als subliem meesterwerk beschouwen.
Of hebben de recensenten geen idee meer wat werkelijk goede boeken cq literatuur genoemd kan en mag worden?

ach ja,
Dickens is de goede tijden slechte tijden uit zijn tijd, Net als Couperus en Doyle waren dit feuileton schrijvers. Robinson Crusoe en Guilivers Reizen zijn ook gewoon avonturen romans voor de oppervlakkige lezer. Marten Toonder´s Heer Bommel zijn kinderboeken, en Cryptonomicon is een jongensboek. Gravety's Rainbow is een ordinaire oorlogsthriller, en Our Man in havanna is humor om te lachen.

he heeft een iemand een idee wat de cover impliceert, een naamloze jongen met zwart haar (joe, frans idunno) balanceert een sinaasappel tussen zijn schouder en kin.
Is het het deel van het verhaal van joe in de woestijn op zoek naar papa afrika?

En heeeft iemand wat leitmotifs kunnen herkennen? Natuurlijk komt mushashi steeds terug maar ik moet weg, post je ideeën !

quote:

Op zondag 13 november 2005 17:53 schreef steeg het volgende:

En heeeft iemand wat leitmotifs kunnen herkennen? Natuurlijk komt mushashi steeds terug maar ik moet weg, post je ideeën !

Hint
Fransje heet irl Rutger

Hey, waarom was ik nog niet in dit topic? Ik heb het boek volgens mij ergens in maart gelezen, naar adem happend.

Ik hoopte maar dat het boek zou opvallen en dat veel mensen het zouden lezen. En dat is gelukkig gebeurd.

quote:

Op zaterdag 19 november 2005 17:56 schreef SCH het volgende:
Hey, waarom was ik nog niet in dit topic? Ik heb het boek volgens mij ergens in maart gelezen, naar adem happend.

Ik hoopte maar dat het boek zou opvallen en dat veel mensen het zouden lezen. En dat is gelukkig gebeurd.

Wist je dat tommy niet ver bij jouw vandaan woont?