Splinter Cell is in vrij korte tijd een echte grote naam geworden in de wereld van de computerspellen met inmiddels alweer het derde deel in de serie. Ook in het nieuwste deel van Splinter Cell, Splinter Cell 3: Chaos Theory, draait alles om het sluipen, zo stil mogelijk uitmoorden van je tegenstanders en het gebruik maken van de schaduw. Of Splinter Cell 3 hetzelfde succes kan boeken als zijn voorgangers zal uit deze recensie moeten blijken.
Ook in dit deel van de Splinter Cell reeks neem je natuurlijk de rol in van Sam Fisher. Deze beste man werkt voor Third Echelon waar hij de volledige steun krijgt van mensen als: Irving Lambert, Anna Grimsdottir en William Redding. Waar het in de voorgaande delen veelal over terroristen met chemische wapens ging, draait het in de nieuwste Splinter Cell om terroristen die het gemunt hebben op de complete stroomvoorziening van een stad. Deze energie hebben ze nodig voor de digitale oorlog die ze willen voeren. Uiteindelijk zal het erop neerkomen dat de spanningen tussen Japan, China en Noord-Korea hoog oplopen waarbij Sam Fisher de gemoederen dient te sussen.
Het spel is simpel qua missies. Je wordt gevraagd bepaalde dingen te doen waarbij je door goed te zoeken en de map te gebruiken uiteindelijk wel op de goede plaatsen terecht komt. Al sluipend zal je terroristen moeten ombrengen waarbij je ze regelmatig van tevoren moet ondervragen of gebruiken om bijvoorbeeld door bepaalde deuren of andere hindernissen te komen. Eén van de nieuwe elementen in Splinter Cell 3 is de vrijheid die je hebt om een missie af te ronden. In de voorgaande delen kwam het regelmatig voor dat wanneer je iemand door zijn hoofd knalde je vervolgens te horen kreeg dat deze beste persoon belangrijke informatie bevatte en het dus missie over was. In het nieuwste deel geeft het verder niks, de informatie blijkt namelijk ook ergens anders in een computer te staan die je alleen maar even hoeft te hacken. Dit hacken is een tweede vernieuwend element wat je zeer veel zal gebruiken. Wanneer je besluit om een computer of een elektrische deur te hacken dan verschijnt er een rits getallen. Deze getallen bestaan uit 4 onderdelen zoals bijvoorbeeld: 191 68 40 30. Onder de lijst met getallen zie je om de 10 seconden 1 of 2 getallen verschijnen die onderdeel zijn van de echte code. Door deze getallen te bekijken en te onthouden, kan je uiteindelijk in de lijst met mogelijkheden de juiste code selecteren waarna je de boel dus gehacked hebt.
Naast het vernieuwde hacken en de vrijheid in de missies bestaat er nog een nieuwe gadget die wel degelijk een toegevoegde waarde is. Er zit namelijk een “OCP” gadget op je pistool die de werking van elektrische apparaten (lampen, generatoren en computers) tijdelijk kan storen. Zo kost het uitmaken van een lamp geen kogels die ik in de voorgaande delen nog wel eens tekort kwam door de vele lampen en camera's die ik uitschoot. Wil je het echt zo rustig en zacht mogelijk aan doen dan is er ook nog het mes. Met dit mes kan je natuurlijk tegenstanders neersteken maar je kan ook scheuren in tenten maken om zo iemand van achter te verrassen. Daarnaast heb je natuurlijk de bekende wapens uit het eerste deel zoals de frag grenade en zijn er ook weer de Sticky Camera's en de Sticky Shockers.
Misschien wel het mooiste aan Splinter Cell 3 is de uitwerking van de omgevingen, personen en voertuigen. Aan het gelaat van een terrorist kan je echt zien wanneer hij bang is en de lichtval is ook in dit deel weer prachtig mooi uitgewerkt. Ook de geluidseffecten dragen bij aan de sfeer die gecreëerd wordt in het spel. Terroristen laten merken wanneer ze bang zijn en aan de stemverheffingen of trileffecten van de stem is dit dan ook perfect hoorbaar. Naast een lichtmeter is er nu namelijk ook een geluidsmeter. Hier is erg makkelijk het geluidsniveau van jezelf en de omgeving af te lezen waardoor je precies weet hoe hoorbaar je bent voor de tegenstanders. De gesprekjes die in het spel voorkomen zijn erg grappig. Dit geldt zowel voor het ondervragen van terroristen als de onderlinge gesprekjes met je collega's. De muziek in het spel reageert ook in dit deel weer op acties die je pleegt en het dreigende gevaar. Ik zelf zou het leuk vinden als je dit kon uitzetten zodat de moeilijkheidsgraad nog verder omhoog gaat. Nu komt het soms voor dat een bewaker naar je op zoek is zonder dat je het zelf weet maar dat je door de muziek merkt dat er iets niet goed is en je dus in een donker hoekje gaat zitten.
Splinter Cell 3 biedt voor één persoon meer dan voldoende speelplezier. In totaal zul je 11 missies moeten uitvoeren waarbij je steeds dichter bij de ontknoping van het verhaal komt. Als je de solo speloptie hebt afgerond is daar ook nog eens de zogenaamde coop mode. Hierbij kan je met zijn tweeën Splinter Cell spelen waarbij je veelvuldig moet samenwerken om op bepaalde punten te komen. Naast het offline multiplayer gedeelte is Splinter Cell 3: Chaos Theory ook online te spelen via Xbox Live.