Het Grote Barnet FC Topic

Op veler bezoek is hij hier dan eindelijk: het grote Barnet FC topic. Barnet is afgelopen seizoen gepromoveerd naar het walhalla van het Engelse voetbal: League Two. Daar waar de commercie nog niet heeft toegeslagen en waar de battle der battle's wordt uitgevochten: The Ultimate Drop. Dit jaar zijn er drie clubs die een topic op Fok hebben die daarin uitkomen. Het sympathieke Barnet , het poenerige Darlington en de club die alleen maar gloryhunters aantrekt Carlisle :') .

Barnet-fans op het forum zijn DutchGooner en Barnet_Bee. Hopelijk blijft het bij dit elitegroepje, want anders worden we ook zo'n ordinaire club als Carlisle

De officiële site:
http://www.barnetfc.premiumtv.co.uk

De onofficiële site:
http://members.aol.com/TWebb25681/Barnet.htm

De site van de supportersclub:
http://www.bfcsa.co.uk/

Een site over de historie van Barnet FC:
http://www.sdwcnn.supanet.com/

Nog een site over de historie van Barnet FC:
http://www.historybarnetfc.co.uk/

Onze shirts in de loop van de jaren:



Ik heb ooit een stukje over de historie van Barnet FC geschreven.

Barnet Football Club: The Bees

1881. De eerste wereldoorlog in nog ver weg, Engeland is in eigen ogen de supermacht in de wereld. Brittania rules the waves en er is een sport steeds meer aan populariteit aan het winnen. Deze sport is voetbal en lijkt bezig rugby en cricket in te halen als populairste sport in Engeland. Voetbalclubs schieten als paddestoelen uit de grond. Dit is ook bezig in de hoofdstad van Engeland en zijn voorsteden. In een van die steden, New Barnet, besluiten enkele jongemannen een voetbalclub op te richten. Ze hebben zin om te sporten, maar voelen zich niet zo aangetrokken tot rugby en cricket. In New Barnet is op dat moment nog geen voetbalclub (een jaar later zou Clifford FC worden opgericht) en de mannen vinden dat tijd worden. Ze noemen de club verrassend genoeg niet naar de stad (wat zou resulteren in New Barnet FC), maar naar de straat. De club speelt op een terrein aan de Woodville Road. De club wordt dus Woodville FC genoemd. Helaas voor de jongemannen blijkt de naam snel zijn waarde verliezen, want de eigenaar van het terrein had andere plannen dan er een voetbalclub te laten spelen. In 1883 werd Woodville FC daarom vriendelijk doch dringend verzocht op te rotten. Daarna volgde er een zwerftocht door New Barnet. Op bijna ieder terrein konden ze maar een jaar terecht, soms werd er zelfs in parkjes gespeeld. De naam Woodville FC sloeg volgens het merendeel van de leden nergens meer op. Ze besloten de club in 1887 om te dopen in, hoe orgineel, New Barnet FC. De naam bleek ook geen blijvertje te zijn, want een jaar later werd de definitieve naam, Barnet FC, te worden gekozen.


Een van de eerste foto’s van Barnet FC, destijds nog Woodville FC. Let vooral op de hond die ook op de foto staat.

In de eerste jaren van zijn bestaan speelde Barnet FC in de obscure Olympian League. In 1888 volgde er de eerste promotie. Barnet speelde nu in het walhalla van Noord Londen, de North London League. Hierin kwamen ze uit tegen teams die tegenwoordig in de vergetelheid zijn geraakt, zoals Finchley, London Caledonians, Cowley Athletic, London Rifle Brigade en Barnet Grammar School. Er speelde echter ook een team in dat later wereldberoemd zou worden, namelijk Tottenham. In deze North London League was Barnet een grijze middenmoter die niet opviel. In 1893 gebeurde echter iets heel aangenaams voor Barnet. De lokale rivaal, Clifford FC, ging op de fles. De meeste spelers van deze club stapten daarop over naar Barnet. Dat was de impuls die Barnet nodig had en het jaar daarop werd Barnet 3e en won de bronzen medaille. In de North London League kreeg je namelijk medailles als je op een van de drie eerste plaatsen eindigde. In het statige Old Salisbury hotel werd toen een hele receptie gehouden. Deze receptie werd “smoking concert” genoemd. De eerste echte prijs werd dus uitbundig gevierd.


Barnet speelde destijds nog in zwart-paarse shirts.

Er zou echter nog meer gevierd kunnen worden, want in 1897 won Barnet zelfs de North London League. In dat jaar speelde ook de nieuwe grote rivaal, die als een feniks was herrezen uit het as van Clifford FC, Barnet Avenue FC in dezelfde league.

Hier het artikel wat in de krant stond destijds en de begeleidende foto:

A LOCAL DERBY

BARNET V BARNET AVENUE,

"AS IT HAPPENED HOWEVER, THE ROUGH, NOT TO SAY FOUL PLAY , OF THE AVENUE AVAILED THEM LITTLE, AND THERE WOULD NOT HAVE BEEN MUCH TO COMPLAIN ABOUT HAD MATTERS STOPPED THERE, BUT AN EMPHATIC `AVENUE` FOLLOWING CONTINUALLY BROKE OVER THE LINE AND IN FITS AND STARTS, INDULGED IN SUCH `RECHERCHE` LANGUAGE AS TO CAUSE THE RETIREMENT EN MASSE OF THE LADIES WHO HAD GRACED THE SCENE WITH THEIR PRESENCE

EXTRACT BARNET TIMES , SEPTEMBER 1898


Oscar Linkson, een van de beste spelers die Barnet ooit heeft voortgebracht. Hij werd in 1888 geboren in New Barnet en ging spelen voor Alston Barnet. Hij stond bekend als een groot talent en in 1908 vertrok hij naar Manchester United. In 1911 vierde hij het kampioenschap met de Mancunians. In december 1916 stierf hij voor volk en vaderland in de modder van Frankrijk. Linkson werd 28 jaar.

Barnet FC kwam nu uit op zo’n grote hoogten dat het ze ging duizelen. Barnet mocht uitkomen in London League Division Two, iets waar ze in 1881 nog niet van hadden durven dromen. Helaas waren er in die tijd nog geen bookies, want als je je geld op Barnet had gezet had je veel geld gewonnen. Barnet won namelijk de competitie. Op de tweede plaats eindigde de tegenwoordige Premier League club Fulham, waar toen nog geen Al Fayed te zien was. Dit kampioenschap deed bij de FA een belletje rinkelen; hoe kon het dat deze club twee keer achter elkaar kampioen was geworden. Reden genoeg voor een onderzoek. Er kwam van alles boven, zwart geld, omkoperij en meer van dat fraais. Het bestuur werd geschorst, evenals veel spelers. Voor Barnet restte niets anders dan zichzelf op te heffen. Barnet Avenue FC werd de club van de stad. De meeste niet geschorste spelers van Barnet FC gingen echter niet naar deze club, maar naar Alston Works FC.

Beiden clubs bereikten echter niet veel. Alston Works FC promoveerde wel een keer, maar daar bleef het bij. In Barnet was weinig spectaculair voetbal te zien. Alleen van zeer laag niveau. De tijden van Barnet FC vervaagden langzaam. Na een aantal jaar was echter de schorsing van de verschillende bestuurders en spelers opgeheven. Ze besloten zich niet bij een van de twee bestaande clubs aan te sluiten, maar maakte een herstart in 1905 met Barnet FC. Helaas voor de mannen was het niet zo’n succes. Een jaar later besloten de Barnet en Alston Works samen te gaan om zo voor meer successen te zorgen. De nieuwe club heette Barnet Alston FC. In 1907 werd de hedendaagse thuishaven Underhill betrokken. De fusie werd echter ook geen onverdeeld succes en in 1912 gebeurde het onvermijdelijke, een fusie met de grote concurrent Barnet Avenue FC. Aan de naam veranderde niet viel, die werd Barnet and Alston FC.


Arthur Morris was een echte killer in de 16. Van 1928 tot 1936 legde Morris er 400 in het mandje voor Barnet.

Er waren na deze fusie enkele successen te noteren. De altijd aantrekkelijke Herts Charity Cup en Middlesex Charity Cup werden verschillende malen gewonnen door de club. In 1926 werd het grootste succes tot dan toe geboekt, de eerste ronde van de FA Cup werd bereikt. Daarin was stadsgenoot Brentford met 3-1 te sterk. In dat jaar werd ook de Barnet Football Club Supporters' Association (BFCSA) opgericht. Deze organisatie zou een belangrijke rol gaan spelen bij Barnet. In de jaren-30 ging net uitstekend met Barnet. In 1930 werden ze nog tweede in de Athenian League, maar de 2 daaropvolgende seizoenen ging Barnet met de titel aan de haal. Ze promoveerden echter niet, want dat was niet mogelijk vanuit deze competitie. In de jaren-30 werd ook bijna ieder jaar de Herts Charity Cup gewonnen. De pers stelde voor dat ze de deze cup maar beter konden omdopen in Barnet Charity Cup.


Barnet FC in 1923. De foto is gemaakt op Underhill.

Het leek bijna niet mogelijk, maar de jaren-40 waren nog succesvoller. Buiten de Herts Charity Cup, waar Barnet patent op leek te hebben, wonnen ze ook de Herts Senior Cup en de aansprekende London Senior Cup. Het grootste succes tot dan toe behaalde de club in 1946. Voor 53.000 toeschouwers op Stamford Bridge werd Bishop Auckland (dat is wel weer wat minder, want dat is mijn favoriete amateurclub) met 3-2 verslagen. Barnet had nu de FA Amateur Cup gewonnen, hoger kon niet bereikt worden. De aanvoerder van dat team was Lester Finch. Lester Finch is de beste speler die ooit voor Barnet heeft gespeeld. Hij is ook de enige speler die, uitkomend voor Barnet, de kleuren van het Engels elftal heeft verdedigd. In 1936 kwam Finch ook al uit op de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn. Aangezien Engeland niet op de Olympische Spelen uitkomt als zelfstandig land, maar als Groot-Brittannië kwam Finch voor dat team uit op de Olympische Spelen. Finch was echt een speler die het woord clubliefde nog kende. Barnet zou de enige club zijn waar hij vooruit kwam. Finch speelde van 1928 tot 1953 voor de club en speelde 476 wedstrijden en maakte in die wedstrijden 226 doelpunten. De Supporters Association wilde deze man eren en deed dat om een prijs naar hem te vernoemen. De zogenaamde Lester Finch Award. Deze prijs werd toegekend aan mensen die veel voor de club betekenen. De laatste Lester Finch Award werd in 2001 uitgereikt aan de groenteman van de club, omdat hij al tijden lang zorgde voor een voetbalveld zo glad als een biljartlaken.


Lester Finch speelde op 7 juni 1941 in Cardiff tegen Wales zijn enige interland. De wedstrijd eindigde in 2-3 voor Engeland. Finch zou de enige speler zijn die, spelend voor Barnet, uit zou komen voor Engeland. Uiteraard zou Finch nooit in het Engelse elftal zijn gekomen als een schreeuwerige, drammerige voormalige korporaal uit Oostenrijk Europa in een wereldoorlog zou storten. Toch was Finch geen 13 in een dozijn speler, kijk alleen maar naar zijn medespelers in dit team. Finch had dus zeker kwaliteiten.

Bartram (Charlton Athletic), Bacuzzi (Fulham), Hapgood (Arsenal captain), Britton (Everton), Cullis (Wolves), Buckingham (Spurs), Kirchen (Arsenal), Hagan (Sheffield United), Welsh (Charlton Athletic), Goulden (West Ham) Finch (Barnet).

In 1948 won Barnet opnieuw de Athenian League, de club stond ook opnieuw op Stamford Bridge. Daar werd de FA Amateur Cup in die jaren gespeeld. Dit keer verloor Barnet. Leytonstone was met 1-0 te sterk. In de jaren-50 blijven de Bees goed presteren. De ene naar de andere lokale cup wordt gewonnen en ook in de competitie is Barnet een constante factor aan de top. Het belangrijkste voor amateurclub is echter de FA Amateur Cup en daar presteert de club redelijk in, maar de finale wordt niet bereikt. Pas aan het eind van de jaren-50 (1959) slagen ze er weer in. Helaas verliezen ze met 3-2 tegen Crook Town. De finale van deze cup is tegen deze tijd verhuist naar het walhalla van het Engelse voetbal, Wembley.

In de jaren-60 blijft Barnet doorgaan met prijzen winnen en staat bekend als een van de beste amateur-teams in het land. In de Athenian League, tegen die tijd omgedoopt in het meer aansprekend New Athenian Premier League, worden ze continue eerste en tweede. De amateurscompetities zijn eigenlijk geen uitdaging meer en de club besluit in 1965 semi-professioneel te worden.

Nu ik eindelijk words weer terug heb, hier het volgende deel:


Het eerste professionele team van Barnet FC. De foto stamt uit 1965/1966. Het team won de Southern League Division 1

Het eerste jaar worden ze meteen kampioen van de Southern League Division. Barnet was dus echt toe aan deze overstap. Een beter begin konden ze zichzelf niet wensen. In de hogere divisie handhaaft Barnet zich makkelijk en ze draaien een aantal jaren goed mee. Op bekergebied zijn er enkele goede resultaten. In 1970 halen ze de halve finale in de F.A. Trophy en in 1972 wordt zelfs de finale gehaald. Helaas zien 25.000 Barnet-supporters, de Bees verliezen met 3-0 van de Stafford Rangers. Barnet kan deze domper goedmaken door de competitie te winnen, helaas lukt ze dat niet. Het is sowieso een goed jaar, want Barnet haalt de 3e ronde in de F.A. Cup. Q.P.R. wordt in eigen huis op 0-0 gehouden. Barnet mag het op Underhill proberen af te maken. 10.000 mensen komen opdagen om Barnet te zien winnen, maar helaas, ze verliezen. Dit is voorlopig het laatste hoogtepunt voor Barnet. In 1975 degradeert Barnet zelfs weer. Barnet kan opnieuw beginnen. Barnet besluit het groot aan te pakken en ze trekken een ex-international aan die voor Chelsea, Tottenham, West Ham en AC Milan heeft gespeeld. Barnet fans gaan Jimmy Greaves op Underhill zien spelen, het lijkt een grap. Dit is een stunt van jewelste en tegenstanders staan eigenlijk al met 1-0 achter als ze tegen Barnet moeten. Barnet wordt dan ook kampioen.


Jimmy Greaves, de grootste naam die ooit voor Barnet uitkwam.

In 1979 wordt dan de Alliance Premier League (voorloper van de Conference) opgericht. Barnet is een van de founder members. Eindelijk is er een divisie recht onder de profdivisies. Er wordt ook een nieuwe manager aangesteld, de 34-jarige Barry Fry, die tot de meest roemruchte manager uit de clubgeschiedenis zal uitgroeien. Fry staat bekend om zijn grote mond en die zal hem meerdere malen in de problemen brengen in zijn carrière. Fry is scout van Everton op het moment dat hij bij Barnet wordt aangesteld en velen vragen zich dan ook af of hij wel capabel is voor een managersfunctie. Fry heeft ook rare acties, want in 1983 gaat hij 's nachts het gras maaien van Underhill. Fry is op dat moment ook groundsman, aangezien daar geen geld voor is. Omwonenden klagen bij de politie en Fry wordt aangehouden en opgeladen, aangezien de politie denkt dat het een gek is, in plaats van de manager van Barnet. Volgens Fry ging de ontmoeting met de politie als volgt:
Policeman: "Oi! You've done thousands of pounds worth of damage to this pitch, you maniac."
Fry: "Of course I haven't. It isn't worth two bob!"
Policeman: "Can you come this way sir?"
Fry: "I am Barry Fry, the Manager."
Policeman: "And I am Father Christmas!"


Barry Fry, de meest roemruchte manager van Barnet.

De eerste jaren in de Conference gaat het slecht met Barnet. Degradatie wordt een aantal maal op het nippertje afgewend en het publiek eist dan ook dat Fry wordt ontslagen. Er is echter geen geld om hem te ontslaan en Fry blijft dus zitten waar hij zit. In 1983 gaat het dan eindelijk wat beter met Barnet en Fry laat zijn team leuk en aanvallend voetballen. Fry begint daarmee een naam op te bouwen in de Conference en Maidstone United trekt hem aan. Maidstone wil namelijk naar de Fourth Division en denkt in Fry de man te hebben die dat kan bewerkstelligen. Dit mislukt echter, Maidstone degradeert net niet en Fry kan opkrassen. Ondertussen is bij Barnet Stan Flashman (een man die veel geld verdiende met de verkoop van zwarte kaartjes voor theatervoorstellingen) neergestreken. Flashman, ook wel bekend als Fat Stan, wil met Barnet promoveren naar de professionele leagues. Fat Stan is een opvallende man en hij wil een manager hebben die aanvallend voetbal voorstaat en die een grote persoonlijkheid heeft. De ideale man lijkt Fry en die wil maar wat graag terug naar Barnet, vooral nu er financiële mogelijkheden zijn. Flashman geeft Fry de mogelijkheden om diverse spelers aan te trekken met league-ervaring.


Stan Flashman, alias Fat Stan. De man die veel geld in Barnet pompte.

De financiële injectie heeft meteen effect. Barnet verandert van een grijze muis in een spectakelploeg die zijn gelijke niet kent. In 1987 eindigt Barnet als tweede met een karrenvracht doelpunten meer dan de nummer een. Flashman is tevreden, er wordt volop over Barnet gepraat. Het seizoen erop worden weer veel spelers aangetrokken en Barnet is dé titelfavoriet. Barnet entertaint wel, maar promoveert niet. Ze worden opnieuw tweede. Flashman is ontevreden en eist dat de titel wordt gehaald het seizoen erop. Fry krijgt opnieuw geld om spelers aan te trekken. Hij koopt opnieuw wat ex-league spelers, waaronder een keeper en dit is tegen het zere been van Flashman. Flashman wilde namelijk niet dat Fry een keeper aantrok. Ten eerste omdat er het seizoen ervoor een heel dure keeper van Tottenham is aangetrokken (die een zwak seizoen speelde) en ten tweede, omdat de reservekeeper van Barnet Mark Flashman heet (de zoon van Fat Stan). Beide mannen krijgen ruzie en dit lijdt in oktober tot het ontslag van Fry. De volgende dag wordt Fry echter weer aangesteld. Ze leggen de ruzie bij en Barnet gaat proberen om uiteindelijk te promoveren. Drie maal is scheepsrecht, denken de mannen. In november moet Barnet naar Darlington, de grootste concurrent. Darlington is het jaar ervoor uit de league gedegradeerd en wil zo snel mogelijk terug. Ze zijn op dat moment nog ongeslagen en Barnet is de volgende scalp, zo wordt beredeneerd door Darlington. Barnet speelt Darlington echter helemaal weg en wint de wedstrijd. Barnet is op dat moment ineens de grote favoriet. Helaas lukt het ze niet en ze eindigen als tweede achter...., Darlington. Het team dat ze tweemaal wegspelen dat seizoen.


Barnet in de league

Flashman is heel erg ontevreden en klaagt flink over Fry. Hij wil hem ontslaan, maar besluit hem nog een laatste kans te geven. die pakt Fry, want in 1991 wint Barnet de Conference. Flashman wordt geïnterviewd en verklaard dat hij denkt dat Fry een van de beste managers ter wereld zal worden. Hoezo is de voetbalwereld een opportunistische wereld. De eerste profwedstrijd ooit in de geschiedenis van Barnet wordt er een om nooit meer te vergeten. Crewe Alexandra komt langs en naar een 90 minuten durende reclame voor het voetbal staat er de eindstand 4-7 op het bord. Een ware Fry-score. De profclubs weten nu ook wat voor een club Barnet is. Ook de eerste wedstrijd in de league cup wordt er een om nooit te vergeten. Tegen de andere club die de bijnaam Bees heeft, Brentford, wordt het 5-5. Deze spectaculaire resultaten trekken wel wat mensen naar Underhill. Voor de liefhebber zijn hier de resultaten van Barnet in het eerste seizoen http://www.soccerbase.com/results2.sd Barnet bereikt de 7e plaats en dus de play-offs. Flashman droomt al van de Third Division. Die droom lijkt uit te komen als Barnet de eerste wedstrijd met 1-0 wint van Blackpool. Flashman belooft Fry een enorme bonus als hij weet te promoveren. In Blackpool lukt het echter niet, Barnet verliest met 2-0 en Barnet kan promotie vergeten. Een woedende Flashman stormt de kleedkamer binnen, noemt het team een aanfluiting voor het voetbal en ontslaat Fry. De volgende dag wordt Fry echter weer aangenomen. De supporters zijn Flashman echter meer dan beu en eisen dat hij vertrekt. Flashman blijft echter en probeert de supporters voor hem te winnen door versterkingen te beloven en hij noemt Fry een van de beste managers ter wereld. Populair zal Fat Stan echter niet meer worden.

Het seizoen erop gaat het zelfs nog beter. Achter twee clubs uit Wales (Cardiff en Wrexham) eindigt Barnet als derde. Dit keer geen vervelende play-offs voor Barnet, maar directe promotie. Het is echter wel een promotie met een zwart randje zou later blijken, die bijna de ondergang was van Barnet. De F.A. vindt Underhill onveilig en diverse tribunes moeten worden gesloten. De capaciteit neemt met de helft af en daardoor is het zeker dat Barnet flinke verliezen gaat lijden in de Second Division (dit jaar is de Premier League ingesteld, dus Barnet maakt ineens een stap van Fourth naar Second Division). Flashman weet genoeg en stapt eruit. Flashman heeft altijd alleen in spelers geïnvesteerd en niet in iets anders. Barnet moet de salarissen van die spelers doorbetalen, maar hebben geen geld. De F.A. overweegt zelfs Barnet geen licentie te geven, maar uiteindelijk krijgen ze er toch een. Barnet moet zijn beste spelers verkopen en kan in plaats daarvan niets aantrekken. Barnet lijkt al zeker van de 24e en laatste plaats. Fry ziet de bui al hangen en poetst de plaat en gaat naar Southend United en neemt meteen enkele spelers mee. De toekomst ziet er gitzwart uit voor Barnet.


Underhill, het stadion wat niet voldeed en bijna de ondergang was van Barnet.

Barnet voldoet aan de verwachtingen en wint slechts 5 van de 46 wedstrijden in de Second Division. Ze eindigen als 24e en laatste. Supporters van The bees vrezen het volgende seizoen, want de Conference lonkt. Gelukkig stapt zakenman ony Kleanthous in de club en saneert de schulden. Er is zelfs een klein budget voor aankopen en Barnet werd keurig 11e. De vijf jaren daarop was Barnet zelfs een meer dan gemiddelde ploeg in de Third Division. 2x werden zelfs de play-offs gehaald. Promotie was niet echt wenselijk, want dat zou wederom veel kosten. Kleanthous was een tevreden man, toen er dus niet gepromoveerd werd. In het seizoen 1999-2000 stond er echter wel een heel pikante wedstrijd op het programma in de play-offs: Barnet moest namelijk tegen het Peterborough van ex-manager Fry. Peterborough won en promoveerde uiteindelijk. Fry zit overigens nog steeds bij Peterborough vandaag de dag. Een jaar later gaat het echter helemaal mis met Barnet. De club eindigt als laatste in de Third Division, slechts 2 punten achter Halifax, en mag terug naar de amateurs. Dit komt als een grote verrassing, want Barnet hoorde helemaal niet bij de degradatiekandidaten aan het begin van het seizoen. Dit had mede te maken met het aantrekken van Tony Cottee als player/manager. Hij faalt echter volledig en wordt in maart ontslagen. Interm-manager Gill slaagt er ook niet in om ze in de Third Division te houden.


Tony Kleanthous, de redder van Barnet.

Kleanthous twijfelt of hij Barnet moet blijven steunen, maar weet dat ze zonder zijn steun ten dode zijn opgeschreven. Hij besluit dus te blijven en hoopt zo snel mogelijk weer te promoveren en stelt een bescheiden budget beschikbaar. Ondertussen zoekt hij ook naar een nieuw stadion, want Underhill voldoet in zijn ogen niet meer. Hij heeft echter pech dat de autoriteiten niet willen meewerken; Barnet speelt voorlopig dus nog op Underhill. Kleanthous hoopt echter in 2008 ergens anders naartoe te kunnen en sluit zelfs niet uit dat ze Barnet gaan verlaten. Persoonlijk hoop ik dat ze nog lang op Underhill blijven.

Barnet eindigt als vijfde in de Conference. Een nette plaats, waarop verder kan worden gebouwd. Het seizoen erop worden er ook play-offs in de Conference ingevoerd. Opnieuw een vijfde plaats is dus genoeg voor Barnet. Die wordt niet gehaald. Ze worden slechts elfde. Kleanthous besluit de portomonee nog maar eens te trekken en haalt enkele goede spelers. Het werpt meteen vruchten af en Barnet wordt vierde. De Bees mogen zich opmaken voor een dubbele confrontatie met nummer drie Shrewsbury. De eerste wedstrijd wint Barnet met 2-1. Barnet is 90 minuten verwijderd van een wedstrijd in het Millennium Stadium in Cardiff. Shrewsbury krijgt in de 44e minuut een penalty en die klap komt Barnet niet meer te boven. Het blijft 1-0 en Shrewsbury zou uiteindelijk promoveren.

Afgelopen seizoen was een topseizoen voor Barnet. Al snel werd er afstand genomen van de concurrentie en Barnet promoveerde als kampioen naar League Two. Zelf ben ik getuige geweest van de wedstrijd Barnet v Dag & Red. Barnet won met een duidelijke 5-0. Toen al, in oktober, was duidelijk dat Barnet ging promoveren. Deze club was duidelijk een maatje te groot voor de Conference. Gelukkig promoveerde Carlisle mee, zodat de strijd op Fok kan worden voortgezet.


De beste speler van Barnet en de Conference: Guiliano Grazioli. Hij is een echte superspits. Gelukkig heeft hij besloten om Barnet trouw te blijven, ondanks de interesse van enkele clubs die op een hoger niveau spelen. Mocht Grazioli weer een superseizoen draaien dan zou Barnet weleens voor een heel grote stunt kunnen gaan zorgen, die misschien wel eindigt in League One.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 19:33 schreef Yeahinho het volgende:
Wat een lachertje .

Ik bemerk flink wat angst in het Carlisle-kamp.

quote:

Op donderdag 28 juli 2005 12:22 schreef SE7 het volgende:
13 augustus samen met Barnet_Bee naar Carlisle United-Barnet om The Bees naar een overwinning te schreeuwen
(En om het shirt van The Graz te vangen nadat hij zijn hattrick heeft gemaakt! )

Ben jij TeeZee dan?

quote:

Op donderdag 28 juli 2005 14:09 schreef DutchGooner het volgende:

[..]

Misschien komt dat ook ooit nog eens in het Carlisle topic

Haha, eindelijk een goede grap op Fok.