Het Roaccutane topic #9

quote:

Op donderdag 28 juli 2005 12:53 schreef subsense het volgende:
Hoe heet die arts? Ik vind dat een arts NOOIT zoiets kan zeggen.
naar het tuchtcollege met die gast zeg ik!!!

Dat vind ik nou ook weer een beetje overdreven.

quote:

Op donderdag 28 juli 2005 11:32 schreef DoubleC het volgende:
ja weet je, ik zou je der niet zoveel van aantrekken. Als jij maar van de acne af bent toch

Als ik dood ben, heb ik er alleen zo weinig aan.

quote:

Op donderdag 28 juli 2005 14:43 schreef DoubleC het volgende:
je gaat niet dood man, kom op nou, je gaat die man toch niet serieus nemen? Dan zou ik dus ook dood gaan en ik vind trouwens dat subsense gelijk heeft, zoiets hoor je als dokter toch niet te zeggen

Je hebt die smiley toch wel gezien, of niet soms?

Maarreh, dood gaan we allemaal, hoor.

quote:

Op donderdag 28 juli 2005 16:06 schreef Alicey het volgende:
Volgende keer misschien toch maar vragen naar die arts als je hem weer aan de lijn krijgt..

Ja... Alleen heeft de andere arts me nu dus maar voor 2 weken voorgeschreven. De goeie arts is over twee weken nog op vakantie. Dat betekent dat ik die lul nog een keer aan de foon krijg.

quote:

Op donderdag 28 juli 2005 19:09 schreef Alicey het volgende:
Kun je niet vragen om een herhaalrecept?

Herhaalrecepten zijn niet toegestaan bij Roaccutane.

Micheal Jackson heeft vitiligo. Ik heb dat ook. Het is wel degelijk mogelijk dat hij door die ziekte spontaan blank is geworden. Je kunt door vitiligo helemaal pigmentloos worden, alleen bij een blanke valt dat niet zo op.

Ik ga trouwens even een briefje schrijven aan mijn huisarts over die opmerkingen van gister. Het zit me niet lekker en ik wil hem laten weten wat ik ervan denk.

De volgende brief gaat straks richting mijn huisarts:

---
Geachte heer ***,

Op donderdag 28 juli belde ik rond half negen 's ochtends de praktijk, omdat ik een verwijsbriefje voor de prikpoli en een nieuw recept voor Roaccutane (isotetrinoïne) nodig had. U wilde me één pil per dag voorschrijven, waarop ik u liet weten dat ik 40 milligram per dag slik. U vond dit blijkbaar een nogal hoge dosering en u wilde weten of deze door de dermatoloog of door *** was voorgeschreven. Toen ik u liet weten dat *** het had voorgeschreven, liet u overduidelijk blijken dat u het daar niet mee eens was. Toen ik vervolgens zei dat ik een aantal mensen ken die een tweemaal zo hoge dosering slikken, merkte u op 'dat u ook mensen kent die eraan doodgaan'. Op mijn vraag of u op het suïcideverhaal doelde, zei u nee, maar er kwam geen verdere uitleg. Omdat ik nogal geschrokken was van de in mijn ogen nare en onverantwoorde opmerking van uw kant, durfde ik niet verder te vragen.

Ik kreeg uit het telefoongesprek de indruk dat u het belachelijk of onverantwoord vond dat *** mij Roaccutane heeft voorgeschreven. Ik kan u melden dat ik zeer goed heb nagedacht voordat ik aan dit medicijn ben begonnen. Ik heb nu al meer dan tien jaar acne en ik hoop dat ik u, als arts, niet hoef te vertellen wat dat met je zelfvertrouwen kan doen. Ik heb heel lang getwijfeld of ik wel om Roaccutane zou vragen, omdat ik heel goed weet dat het een paardenmiddel is. Ik heb me maandenlang verdiept in het middel en de publicaties erover voordat ik besloot om bij *** te vragen of ik in aanmerking zou komen voor behandeling met Roaccutane. Ik ken de bijsluiter zo ongeveer uit mijn hoofd en ik ben me er terdege van bewust dat er risico's aan zijn verbonden. Ik ben echter tot de conclusie gekomen dat het 't waard is en *** was het daarin met mij eens. Ik heb alle andere beschikbare middelen en therapieën geprobeerd zonder enig resultaat.

Tot slot zou ik u willen vragen om een eventueel probleem dat u heeft met de handelswijze van *** bij hem aan te brengen in plaats van hier in een telefoongesprek met een patiënt opmerkingen over te maken. Ik kan niets met dergelijke opmerkingen en ik ben het uiteraard wel eens met wat *** in deze heeft besloten.
---