dEUS (deel 2)

Zondag in Tivoli.

quote:

Op dinsdag 11 oktober 2005 17:43 schreef QyRoZ het volgende:
Zondag in Tivoli.

Uitverkocht. Zoals altijd was ik weer eens veel te laat met kaartjes kopen. Posten diegenen die gaan hier een concertverslag?

quote:

Op donderdag 29 september 2005 19:28 schreef Kirke het volgende:

[..]

Doen!
"In a Bar Under The Sea" en "Ideal Crash" zijn zeker zo goed als deze laatste.
Ook Tom Barman & Guy van Nueten live zijn erg tof, maar veel kleiner en meer covers.
Très sympathique!

Ja! Tom Barman en Guy van Nueten was mooi. In de Tivoli vorig jaar was het niet? Ik luister nu nog af en toe naar de live CD; prachtig.

quote:

Op dinsdag 11 oktober 2005 15:36 schreef hesselmid het volgende:
http://www.pitchforkmedia(...)ket-revolution.shtml

Joe Tangari slaat op alle punten de spijker op z'n kop.

Ge-ni-aal concert gisteren.

verlag?

Of een verslag, desnoods...

Heb ik ook op een ander forum geposted dus hier mijn kort verslag:

Positief:

-Perfecte setlist: nieuwe nummers netjes gewisseld met de oude klassiekers
-In het begin vond'k het, mwa, na 20 minuten goed, en daarna ging het van zeer goed tot lichtjes fantastisch, ze hebben mij dus eigenlijk wel overtuigd
-De nieuwe nummers klonken live afgewisseld met de oude klassiekers heel goed, eigenlijk in gans de set geen enkele slechte song gehoord, zelfs Assault on dEUS paste in de setlist
-Lange tijd gespeeld: toch een 1u40 minuten als ik me niet vergis
-De coolheid van Mauro, hoe fucking cool is Mauro! Wat mij betreft speelde hij Tom Barman gewoon naar huis, Mauro is mijn held
-Strak gespeeld
-Serpentine
-Veel nummers van In A Bar Under The Sea (maar dan ook minder van The Ideal Crash, wat toch eigenlijk stiekem mijn favoriet album is, maar de nummers van In A Bar Under The Sea pasten toch beter)

Negatief:

-Ik vond dat die nieuwe bassgitarist, Alain, zijn best wel deed, maar hij deed precies gewoon zijn werk, allemaal netjes, maar verder niet echt meer, niet veel coolheidsfactor wat mij betreft
-Ik vond het soms iets weghebben van Tom Barman & Mauro en minder van dEUS, omwille van de coolheid van Tom Barman & Mauro, maar dan vooral Mauro
-Soms toch tam publiek: enkel in het begin toen Mauro begon te zingen, was er wat gejuich en natuurlijk helemaal bij Suds&Soda maar dat was op het laatste, nuja, ik stond ook niet helemaal vanvoor
-Geen Via, Gimme The Heat, Disappointed In The Sun, Sister Drew, Hotellounge, al stoorde dat op zich niet, het was tenslotte geen greatest hits concert want ze hebben een nieuw album

Conclusie:

Zeer goed concert, aanrader, beter dan op Pukkelpop 2004

Mijn vrees dat het werk van de nieuwe CD, die ze bijna integraal gespeeld hebben, zou overschaduwd worden door de oudere muziek bleek volledig ongegrond. Ze gingen meteen van start met de titeltrack, pocket reviolution, en ik heb geen moment getwijfeld of dit nog wel de echte dEUS was. En bij 7 days 7 week brulde iedereen volop mee. Maar ook bij de rest van de nieuwe nummers (vergeef me dat ik de titels nog niet ken) had ik nooit het gevoel dat het een pause was. Nee, dEUS is sterker dan ooit tevoren, en, dat mede dankzij Mauro. Je hoort niet alleen duidelijk zijn invloed in bepaalde nieuwe nummers, maar hij schepte de gekende rocknummers van dEUS tot een nog hoger niveau. Instant street klonk bijna als een cover, maar dan van Jeff-Buckleyaans niveau en met een outro om U tegen te zeggen, en ook fell of the floor, man rockte meer dan ooit tevoren. Qua presence moesten Tom Barman en Mauro ook niet onderdoen voor elkaar, en qua populariteit in België ook al niet. Iemand zonder voorkennis had op veel momenten niet de leider van de groep er kunnen uithalen.
Had ik de setlist zelf mogen maken had hij er waarschijnlijk niet anders uitgezien. Nu ja, de ietwat harde versie van Roses klonk niet helemaal door, dat is nooit echt mijn favoriet geweest, maar nummers als magdalena, nothing really ends en serpentine bezorgden mij letterlijk kippenvel. Ook nog Little arithmetics, het nummer waar ik dEUS mee leerde kennen, worst case scenario, en een heerlijk lange versie van Suds and Soda.
Het optreden ging razendsnel voorbij, zonder dieptepunten, met veel hoogtepunten. Twee keer kwamen ze terug, en het publiek was bijzonder kwaad dat ze dat geen derde keer deden

PS. Ik stond het hele optreden naast Frank Vanderlinden.

quote:

Op woensdag 12 oktober 2005 11:19 schreef Earphone het volgende:
-In het begin vond'k het, mwa, na 20 minuten goed, en daarna ging het van zeer goed tot lichtjes fantastisch, ze hebben mij dus eigenlijk wel overtuigd

Na 20 minuten pas?
Het tweede nummer was Magdalena...
Ik versta je kritiek op de basspeler ook niet echt, ik vond hem eerlijkgezegd feilloos als een bassist moet zijn, soms zelfs opvallend.

quote:

Op woensdag 12 oktober 2005 11:27 schreef DaisyDuke het volgende:
Ging Mauro nog los aan 't einde van Turnpike?

Niet echt. Het einde van Instant street was meer zijn moment.

quote:

Op woensdag 12 oktober 2005 11:41 schreef DaisyDuke het volgende:

[..]

Ah, zong hij de eindriff weer?

jaja (als ik het me goed herinner)

quote:

Op woensdag 12 oktober 2005 11:39 schreef placebeau het volgende:

[..]

Na 20 minuten pas?
Het tweede nummer was Magdalena...
Ik versta je kritiek op de basspeler ook niet echt, ik vond hem eerlijkgezegd feilloos als een bassist moet zijn, soms zelfs opvallend.

Ja, ik kan er niet aan doen. Openen met Pocket Revolution, ca va, maar ik was toch nog niet direct mee. Magadalena is een schitterend nummer en goed gebracht maar ik moest er gewoon nog inkomen. Over die bassist, hij speelde feilloos en met passie wel denk ik (in tegenstelling tot Danny Mommens op PP04) maar ik vond het gewoon contrasteren met Tom Barman & Mauro. Daarom dat ik het ook zeg, het leek soms op Tom Barman & Mauro + enkele groepsleden. Maar dat is slechts een mening. Ik heb nergens gezegd dat het slecht was. Ik zou nog eens de setlist te moeten zien op welk moment bij mij de klik kwam van goed naar zeer goed. En ja, ik ben een grote fan, ken alle nummers en heb bijna alle cd's (alleen de laatste niet)

Ik ben dus mis. Het was niet na 20 minuten maar na 15 minuten?, het was vanaf Instant Street - Fell Off The Floor Man - Assault On Magnus en de prachtige riff bij The Real Sugar dat ik een klik kreeg van goed naar zeer goed. Ook interessant: Turnpike - Roses - Nothing Really Ends en de eerste encore. Thanks DaisyDuke!

Dat vierde nummer was echt een Mauronummer...

quote:

Op woensdag 12 oktober 2005 12:21 schreef DaisyDuke het volgende:
Maar geen Jigsaw You, da's zonde natuurlijk.

En geen Disappointed In The Sun, Via, Sister Drew, Gimme The Heat, The Ideal Crash, Hotellounge.

Ze hebben zoveel goede nummers.

Mauro was wat mij betreft de ster van de avond. Hij kwam naar het schijnt ook nog iets na het concert drinken in de bar, respect.

quote:

Op woensdag 12 oktober 2005 12:26 schreef DaisyDuke het volgende:

[..]

Ja, ok. Maar Jigsaw You heeft deze tour al regelmatig op de setlist gestaan, de nummers die jij noemt niet (m.u.v. Via).

I see. Jigsaw You is een supermooi nummer.

Dat Mauro de show steelt is natuurlijk logisch en te verwachten.

quote:

Op woensdag 12 oktober 2005 11:21 schreef placebeau het volgende:
Mijn vrees dat het werk van de nieuwe CD, die ze bijna integraal gespeeld hebben, zou overschaduwd worden door de oudere muziek bleek volledig ongegrond. Ze gingen meteen van start met de titeltrack, pocket reviolution, en ik heb geen moment getwijfeld of dit nog wel de echte dEUS was. En bij 7 days 7 week brulde iedereen volop mee. Maar ook bij de rest van de nieuwe nummers (vergeef me dat ik de titels nog niet ken) had ik nooit het gevoel dat het een pause was. Nee, dEUS is sterker dan ooit tevoren, en, dat mede dankzij Mauro. Je hoort niet alleen duidelijk zijn invloed in bepaalde nieuwe nummers, maar hij schepte de gekende rocknummers van dEUS tot een nog hoger niveau. Instant street klonk bijna als een cover, maar dan van Jeff-Buckleyaans niveau en met een outro om U tegen te zeggen, en ook fell of the floor, man rockte meer dan ooit tevoren. Qua presence moesten Tom Barman en Mauro ook niet onderdoen voor elkaar, en qua populariteit in België ook al niet. Iemand zonder voorkennis had op veel momenten niet de leider van de groep er kunnen uithalen.
Had ik de setlist zelf mogen maken had hij er waarschijnlijk niet anders uitgezien. Nu ja, de ietwat harde versie van Roses klonk niet helemaal door, dat is nooit echt mijn favoriet geweest, maar nummers als magdalena, nothing really ends en serpentine bezorgden mij letterlijk kippenvel. Ook nog Little arithmetics, het nummer waar ik dEUS mee leerde kennen, worst case scenario, en een heerlijk lange versie van Suds and Soda.
Het optreden ging razendsnel voorbij, zonder dieptepunten, met veel hoogtepunten. Twee keer kwamen ze terug, en het publiek was bijzonder kwaad dat ze dat geen derde keer deden

PS. Ik stond het hele optreden naast Frank Vanderlinden.

Oh wat heb ik zin in maandag.
dEUS in de Oosterpoort in Groningen