WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Ok, ik ben me een beetje aan het orienteren op dit beroep en was benieuwd of er meer mensen hier zijn die in dit vak zitten...
Topic is vanwege off-topic gaan ergens anders, dus vandaar.
Topic is vanwege off-topic gaan ergens anders, dus vandaar.
***
*Meldt zich*
Net terug van een sterfgeval regelen
Ik weet dat er nog iemand is hier op FOK! die ook dit werk doet, hij zit in de regio Rotterdam, ik in Groningen, Drenthe en een stukje Friesland....
Net terug van een sterfgeval regelen
Ik weet dat er nog iemand is hier op FOK! die ook dit werk doet, hij zit in de regio Rotterdam, ik in Groningen, Drenthe en een stukje Friesland....
een vooroordeel is ook een oordeel, geen mening is ook een mening...
Hoe ben jij erin gekomen? Heb je de opleiding gedaan?
Ik ben nogal nieuwsgierig naar de opleiding.
Wat ik hoop te kunnen gaan doen is al ergens werken en dan tijdens dat werk de opleiding en dan verder zeg maar.
Het lijkt zo wel alsof ik zat te wachten op een antwoord, maar dat is echt toeval.
Ik ben nogal nieuwsgierig naar de opleiding.
Wat ik hoop te kunnen gaan doen is al ergens werken en dan tijdens dat werk de opleiding en dan verder zeg maar.
Het lijkt zo wel alsof ik zat te wachten op een antwoord, maar dat is echt toeval.
Het lijkt zo wel alsof ik zat te wachten op een antwoord, maar dat is echt toeval.
***
.
@Viper bemoei je er niet mee...
@Brighteyes..... Nee ik heb de opleiding niet gedaan en ik ga die ook niet doen, de beste opleiding is nog altijd de paktijk, je komt in de praktijk veel dingen tegen die je niet kunt leren. Bovendien word in een opleiding vaak een wat "romantisch" beeld geschetst wat in de praktijk niet naar voren komt, je hebt niet 1 sterfgeval in de week ik heb er weken bij dat ik er 5 of 6 doe, en iedereen moet wel het gevoel hebben dat men de einigste zijn... dit vergt veel van je en maakt het werk inspannend maar ook heel erg boeiend.
Het werk op zich wild eik al langere tijd doen zeker na het overlijden van me vader... eigenlijk is dat de aanleiding geweest, ga eens langs of stuur een open solicitatie of vraag om een meeloop dag....
@Brighteyes..... Nee ik heb de opleiding niet gedaan en ik ga die ook niet doen, de beste opleiding is nog altijd de paktijk, je komt in de praktijk veel dingen tegen die je niet kunt leren. Bovendien word in een opleiding vaak een wat "romantisch" beeld geschetst wat in de praktijk niet naar voren komt, je hebt niet 1 sterfgeval in de week ik heb er weken bij dat ik er 5 of 6 doe, en iedereen moet wel het gevoel hebben dat men de einigste zijn... dit vergt veel van je en maakt het werk inspannend maar ook heel erg boeiend.
Het werk op zich wild eik al langere tijd doen zeker na het overlijden van me vader... eigenlijk is dat de aanleiding geweest, ga eens langs of stuur een open solicitatie of vraag om een meeloop dag....
een vooroordeel is ook een oordeel, geen mening is ook een mening...
.quote:Op woensdag 22 juni 2005 23:43 schreef funnyfox het volgende:
@Viper bemoei je er niet mee...
.
Bedankt voor de tips. Ik moet nog heel even wachten tot ik er echt iets mee kan, maar dan ga ik dat zeker doen!
***
Wat vind je eigenlijk zo boeiend aan het vak? Om nou de hele dag geconfronteerd te worden met de dood en het verdriet van andere mensen... *ril*. Kan leukere beroepen verzinnen. .
Is het niet heel moeilijk las je bijvoorbeeld een begravenis voor een kind moet regelen? Neem je zoiets niet mee naar huis?
Ik heb wel bewondering voor mensen in dit beroep, lijkt me niet bepaal makkelijk.
Ik heb wel bewondering voor mensen in dit beroep, lijkt me niet bepaal makkelijk.
Kan best boeiend zijn hoor.
Toen ik in dienst zat(Geneeskundige dienst), heb ik een tijdje meegelopen bij een mortuarium afdeling in Rotterdam, is best interessant.
Heb er zelfs nog een diploma gekregen, restauratie technieken(overleden mensen weer een beetje toonbaar maken), daarna komt de begrafenis ondernemer er pas bij kijken, had ik ook redelijk veel mee te maken toen, maar is wel al een aantal jaren geleden en heb er nooit meer wat mee gedaan
Toen ik in dienst zat(Geneeskundige dienst), heb ik een tijdje meegelopen bij een mortuarium afdeling in Rotterdam, is best interessant.
Heb er zelfs nog een diploma gekregen, restauratie technieken(overleden mensen weer een beetje toonbaar maken), daarna komt de begrafenis ondernemer er pas bij kijken, had ik ook redelijk veel mee te maken toen, maar is wel al een aantal jaren geleden en heb er nooit meer wat mee gedaan
Op maandag 11 juli 2005 19:29 schreef Tamme het volgende:
Waarom doe jij zo tegen mij? Zijn we even oud ofzo>?
beetje respect hier op deze fora anders is het klit bang en gaan we schoonmaken
Waarom doe jij zo tegen mij? Zijn we even oud ofzo>?
beetje respect hier op deze fora anders is het klit bang en gaan we schoonmaken
Ik kan niet uitleggen waarom ik er interesse in heb. Het is iets dat ik eigenljik al jaren in mijn hoofd heb.quote:Op donderdag 23 juni 2005 09:07 schreef Viperdesign het volgende:
Wat vind je eigenlijk zo boeiend aan het vak? Om nou de hele dag geconfronteerd te worden met de dood en het verdriet van andere mensen... *ril*. Kan leukere beroepen verzinnen. .
Het is volgens mij idd wel een loodzwaar beroep, zeker in het geval van kinderen of jonge mensen. Maar het lijkt me wel heel mooi werk om die mensen op een waardige manier en volgens hun wensen voor zover mogelijk naar hun laatste rustplaats te brengen en om het voor de nabestaanden zo goed mogelijk en ook voor hen bevredigend te laten verlopen.
Ik kan het niet zo goed uitleggen...
***
Brighteyes, ik kan me er wel iets bij voorstellen hoor.
De zorgen van mensen weg nemen op een moment dat zij er niet aan willen denken.
Knap werk.
De zorgen van mensen weg nemen op een moment dat zij er niet aan willen denken.
Knap werk.
Ik zeg vaak dat het een roeping is, juist om in situatie's waarin mensen op het meest kwetsbaar zijn nog iets te kunnen betekenen dat maakt het werk boeiend. Het is geen baan van 9 tot 5 en het is vaak heel erg intenstief, of ene kind nou moeilijker is dan een volwassene wil ik niet zeggen. Ik kan juist in een uitvaart met een kind heel erg veel kwijt, en die laatste handdruk en het dank je wel van de ouders/nabestaanden dat is waar we het werk voor doen. EN als we na een tijdje nog eens terug komen voor een nagesprek en men is bijzonder tevreden en heeft een goed gevoel aan het afscheid over gehouden op dat soort momenten weet ik het weer zeker, hiervoor doe ik mijn werk....
een vooroordeel is ook een oordeel, geen mening is ook een mening...
Sorry dat ik post terwijl ik niks te melden heb, maar ik wil dit topic graag volgen. Mijn vriendin heeft namelijk (lichte) belangstelling om dit beroep te gaan doen.
Zeg mensen, dit bedoel ik serieus btw, schieten jullie nu nooit eens in de lach tijdens je werkzaamheden?
Ik vind het ook erg knap, en vooral mooi werk. Ik zou het zelf niet kunnen, maar vind het mooi dat er mensen zijn die het wel kunnen.quote:Op donderdag 23 juni 2005 16:22 schreef Koningin het volgende:
Brighteyes, ik kan me er wel iets bij voorstellen hoor.
De zorgen van mensen weg nemen op een moment dat zij er niet aan willen denken.
Knap werk.
Om eerlijk te zijn nee.... er zijn wel eens situaties waar we achteraf wel om kunnen lachen maar nooit en dan ook nooit waar een familie bij is.quote:Op donderdag 23 juni 2005 16:40 schreef Golf het volgende:
Zeg mensen, dit bedoel ik serieus btw, schieten jullie nu nooit eens in de lach tijdens je werkzaamheden?
een vooroordeel is ook een oordeel, geen mening is ook een mening...
Ik wilde eigenlijk juist het tegenovergestelde vragen. Hebben jullie nooit dat het verdriet van dequote:Op donderdag 23 juni 2005 16:40 schreef Golf het volgende:
Zeg mensen, dit bedoel ik serieus btw, schieten jullie nu nooit eens in de lach tijdens je werkzaamheden?
mensen zo tastbaar is dat jezelf moeite hebt om je tranen in te houden?
Laatste crematie waar ik ben geweest was een dame van het crematorium die een zelfgeschreven
speech voorlas van een familielid die dat zelf niet kon. En ze deed het in alle kalmte, met een
prachtige stem en met heel veel gevoel, alsof ze gewoon een mooi verhaaltje voorlas.
Ik heb daar grootse bewondering voor, echt heel kunstig als je dat kunt
Ben daar zelf veel te emotioneel voor, ik zou nog niet eens presentatrice van het journaal kunnen
worden en al snikkend proberen te vertellen dat er ergens een hongersnood is ofzo
Was it so hard Achilles
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
Dat is inderdaad vooral het deel waar ik bewondering voor heb. Ik zou zelf denk ik niet veel verder komen dan een of twee zinnen.quote:Op vrijdag 24 juni 2005 08:24 schreef Faat het volgende:
Laatste crematie waar ik ben geweest was een dame van het crematorium die een zelfgeschreven
speech voorlas van een familielid die dat zelf niet kon. En ze deed het in alle kalmte, met een
prachtige stem en met heel veel gevoel, alsof ze gewoon een mooi verhaaltje voorlas.
Ik zou het wel interessant vinden om te weten welke capaciteiten hiervoor nodig zijn en/of hoe je daarmee omgaat. Misschien dat BrightEyes daar zelf ook iets over kan vertellen?
Het is en dat klinkt heel erg raar wellicht een kwestie van de knop omdraaien, ook ik ben wel eens gevraagt om iets voor te lezen en dan meestal van kleinkinderen een brief aan opa of oma... ik schiet niet vol en lees het gewoon voor. Waar ik wel eens rillingen van kan krijgen zijn van overweldigende uitvaarten, ik had er laatst 1 daar waren meer dan 1000 man, waarbij het ging om een politieagent, het hele korps was er en stond in een erehaag in saluut, ook was er motor ere escorte. Op dat soort moment is het zo overweldigend dat ik ook wel eens vol schiet maar meer van wow wat mooi !
Daarintegen heeft iedere uitvaartverzorger die ik ken een uitlaatklep, ik hou erg van motorrijden en van harde muziek die ik ook veelvuldig draai in me auto (wel als ik bij de klant weg ben ).
Een stelregel is ik leef wel mee, maar ik lijd niet mee.... Als je dat ook wel gaat doen moet je stoppen met het werk.
Daarintegen heeft iedere uitvaartverzorger die ik ken een uitlaatklep, ik hou erg van motorrijden en van harde muziek die ik ook veelvuldig draai in me auto (wel als ik bij de klant weg ben ).
Een stelregel is ik leef wel mee, maar ik lijd niet mee.... Als je dat ook wel gaat doen moet je stoppen met het werk.
een vooroordeel is ook een oordeel, geen mening is ook een mening...
Ik denk dat dat de voornaamste reden is dat ik het niet zou kunnen. Ik zou die knop niet om kunnen draaien. Zeker niet als er blijven van kleinkinderen aan opa of oma bij zitten.quote:Op vrijdag 24 juni 2005 09:17 schreef funnyfox het volgende:
Een stelregel is ik leef wel mee, maar ik lijd niet mee.... Als je dat ook wel gaat doen moet je stoppen met het werk.
Je zult er wel natuurlijke aanleg voor nodig hebben.
Ik kan natuurlijk niet zeggen hoe ik dat zou doen, maar ik heb de afgelopen dagen veel gelezen van en over mensen die dit werk doen en ik denk ook wel dat het hier op neer komt.
Ik zit soms emotioneel vaag in elkaar, ik kan vol schieten bij een reclamefilmpje terwijl het weten dat mijn Oma een deze dagen gaat overlijden me dan weer 'vrij weinig' doet zeg maar.
Dat 'vrij weinig'... ik bedoel dat ik niet moest huilen of zo toen ik dat gisteren hoorde.
Ik zit soms emotioneel vaag in elkaar, ik kan vol schieten bij een reclamefilmpje terwijl het weten dat mijn Oma een deze dagen gaat overlijden me dan weer 'vrij weinig' doet zeg maar.
Dat 'vrij weinig'... ik bedoel dat ik niet moest huilen of zo toen ik dat gisteren hoorde.
Ik denk dat het hier ook wel op neer komt, en ik kan me zo voorstellen dat het, juist omdat het je werk is, je er toch afstandelijker mee bezig bent dan als je alleen maar 'toeschouwer' van het verdriet bent.quote:Op vrijdag 24 juni 2005 09:17 schreef funnyfox het volgende:
Een stelregel is ik leef wel mee, maar ik lijd niet mee.... Als je dat ook wel gaat doen moet je stoppen met het werk.
***
Uit de CAO:quote:Op vrijdag 24 juni 2005 08:30 schreef Alicey het volgende:
Ik zou het wel interessant vinden om te weten welke capaciteiten hiervoor nodig zijn [...]
Ondanks dat er totaal andere dingen bij komen is dit op een bepaalde manier gelinked aan wat ik nu doe, het organiseren van een conferentie. En dan heb ik het even over het werken onder druk, de verschillende facetten die erbij komen kijken. Je moet dus idd stressbestending zijn en goed gestructureerd kunnen werken terwijl je aan de andere kant flexibel moet zijn bij onverwachte dingen...quote:Functienaam: uitvaartleider B.
Doel van de functie:
aangeven van mogelijkheden wat betreft de uitvaart en het inventariseren van wensen van nabestaanden, het realiseren hiervan en het begeleiden van uitvaartplechtigheden.
Taken:informeert nabestaanden over de mogelijkheden met betrekking tot de uitvaart en inventariseert wensen; maakt afspraken met andere afdelingen (bijvoorbeeld: binnendienst) en derden (bijvoorbeeld: geestelijke); maakt een kostenbegroting; verleent assistentie bij verzekeringskwesties en enkele financiėle en administratieve zaken; ziet toe op de conditie van de overledene en voert correcties uit aan de opbaring of verzorging; begeleidt nabestaanden bij het rouwbezoek; begeleidt nabestaanden op de dag van uitvaart; geeft leiding aan dragers en chauffeurs op de dag van de uitvaart; legt afspraken schriftelijk vast en rapporteert schriftelijk.
Verantwoordelijkheden en bevoegdheden:verloop van de uitvaartplechtigheid, zoals met nabestaanden is afgesproken; vragen van assistentie en/of het geven van opdrachten aan andere afdelingen (bijvoorbeeld: binnendienst) en derden (bijvoorbeeld: medewerkers begraafplaats); algemeen: vaktechnische uitvoerende werkzaamheden volgens protocollen en vaste werkschemas; gedegen vakkennis van het werkgebied is vereist; oplossingen van problemen vraagt interpretatie en creativiteit.
Functie-eisen:MBO/HBO; goede communicatieve vaardigheden; stressbestendig; representatief; uitstekend mondeling taalgebruik; hoffelijk; inlevingsvermogen; rijbewijs B; gerichte vakopleiding.
***
Op zich zou ik de emotionele kant wel aankunnen, ik ben vrij nuchter en schiet niet zo snel vol om het zo maar te formuleren.
Het enige voor mij is, ik heb nog nooit 'echt' een dode persoon gezien. Wellicht dat je daar aan moet wennen en dat het mee zou vallen, maar of ik daar echt mee om kan gaan?
Het enige voor mij is, ik heb nog nooit 'echt' een dode persoon gezien. Wellicht dat je daar aan moet wennen en dat het mee zou vallen, maar of ik daar echt mee om kan gaan?
Tsja, dat is dus echt een kwestie van 'uitproberen'.quote:Op maandag 27 juni 2005 10:59 schreef Koningin het volgende:
Op zich zou ik de emotionele kant wel aankunnen, ik ben vrij nuchter en schiet niet zo snel vol om het zo maar te formuleren.
Het enige voor mij is, ik heb nog nooit 'echt' een dode persoon gezien. Wellicht dat je daar aan moet wennen en dat het mee zou vallen, maar of ik daar echt mee om kan gaan?
Stom en verdrietig toeval nu ik er zoveel mee bezig ben, mijn oma is afgelopen weekend overleden. Ik ga er vanmiddag even heen.
Waar ik wel overna heb gedacht sinds ik hiermee bezig ben is het 'verzorgen' van de overledene. Dat lijkt me iets waar je idd aan zal moeten wennen...
***
