Toen Park voor het eerst een bal raakte in de eredivisie, zag niemand wat in de Koreaan. Hij kon geen bal vasthouden, hij kwam snelheid te kort en hij had weinig techniek in huis. Hij pikte af en toe een goaltje mee, maar daar bleef het bij. Logisch dus dat niemand het in hem zag.
Hiddink bleef echter altijd in Ji-Sung Park geloven. Park schitterde op het WK 2002 en dezelfde coach die hem daar in een vrije rol liet spelen, liet zich niet van de wijs brengen door de media, supporters en columnisten. Park zou het laten zien.
Aan het eind van vorig seizoen liet hij dan ook bij vlagen wat van zijn kwaliteiten zien. Sindsdien ging het alleen maar beter met de Koreaan en inmiddels is hij haast niet weg te denken uit de basiself van PSV. Waar hij vorig jaar nog uitgefloten werd door zijn eigen publiek, is hij nu één van de belangrijkste spelers. Wanneer de naam Park ter sprake komt, wordt slechts gesproken over de onvermoeibaarheid van de Koreaan.
De echte voetbalkenners (en dan heb ik het niet over Johan Derksen e.a.) zijn het echter met elkaar eens dat Park meer bezit dan een uitstekende conditie. Park is een geniale denker. Hij weet altijd de juiste momenten te kiezen en kan als geen ander wegdraaien van zijn directe tegenstander. In de Champions-Leaguewedstrijden die PSV dit seizoen heeft gespeeld is Park vaak één van de beteren aan de kant van PSV. In de thuiswedstrijden tegen Monaco en Olympique Lyon was hij zonder twijfel de gevaarlijkste man aan PSV-zijde.
Park groeit alsmaar door. Wat voor de winterstop nog aan hem ontbrak, is nu ook weer beter geworden. Hiddink heeft hem namelijk verteld dat hij vaker voor eigen succes moet gaan. Vijf goals in tien wedstrijden is het resultaat. Ji-Sung Park, de 24 jarige multifunctionele speler van PSV gaat een grote toekomst tegemoet
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !