Roger Waters #1: Waters naar Nederland

quote:

---

Op woensdag 19 februari 2003 20:28 schreef ChiPMaN het volgende:

[..]

The Division Bell is zonder Waters gemaakt, en toch vind ik hem echt goed.

---

meen je dat??? ik vind the division bell tenenkrommende ouwelullen meuk. alhoewel het gitaarwerk van gilmour onovertroffen blijft. gelukkig verschillen smaken.

quote:

---

Op woensdag 19 februari 2003 20:36 schreef rheingold het volgende:

[..]

meen je dat??? ik vind the division bell tenenkrommende ouwelullen meuk. alhoewel het gitaarwerk van gilmour onovertroffen blijft. gelukkig verschillen smaken.

---

Ik zeg niet dat Division Bell het beste album is dat Pink Floyd gemaakt heeft he
Het album is er voor de rustige momenten, om gewoon lekker van rustige/mooie nummers (+ het fantastische gitaarwerk) te genieten.

ik draai hem nooit.

quote:

---

Op woensdag 19 februari 2003 20:46 schreef rheingold het volgende:
ik draai hem nooit.

---

Is 'Marooned' dan niks voor jou?

Marooned

quote:

---

Op woensdag 19 februari 2003 21:30 schreef ChiPMaN het volgende:

[..]

Is 'Marooned' dan niks voor jou?

---

ik moest het even opzetten om het weer voor de geest te halen. nee ik vind het niks. het doet me niet zoveel. het mist alles waar ik pink floyd om kan waarderen.

Ik ben het wel met rheingold eens, ik vind The Division Bell maar een slap aftreksel van wat Pink Floyd ooit is geweest. Heb nog ergens een frans cd-singletje met High Hopes en Marooned erop, het enige dat nog te pruimen is op dat album.

Je kunt al die Pink Floyds toch niet met elkaar vergelijken?
67-68 Syd Barret
69-71 Lange nummers
72-73 Dark Side of the moon
74-75 Wish you were here
77 Animals
80-81 The Wall
87-84 Nieuwe Floyd.

Al deze periodes zijn zooo verschillend. Ik vraag me af wat je dan bedoelt wat je mist wat Pink Floyd vroeger had. Je kan niets met elkaar vergelijken vind ik.

ik vind dat het een en ander wel degelijk met elkaar te vergelijken is. de kinderlijke psychedelica van floyd duurde slechts een album lang maar op datzelfde album werd al een begin gemaakt met wat later zou uitmonden in de 'lange nummers'. wat dus met interstellar overdrive begint word in het nummer saucerfull of secrets verder uitgediept. via experimenten met 'liedjes' en geluids-design word daar een vervolg aan gegeven op ummagumma en more. atom heart mother en echo's zijn ook weer twee nummers die feitelijk op dezelfde steeds terugkerende thema's worden gebouwd. kortere nummers doen me tot meddle steeds denken aan een soort sgt pepper gevoel maar dan met veel meer psychedelische u-bochten en kronkels. darkside is dan in dat opzicht de ultieme samensmelting tussen enerzijds liedjes en anderzijds het geluid en het design daarvan. wishyouwherehere en animals putten weerr uit hetzelfde vaatje als het eerdere werk alleen nu met de beschikking over betere apparatuur zoals sporenrecorders met meer sporen dan ooit. ik geloof dat de heren elkaar tijdens het inspelen van wish you where niet hebben gezien. terugkerende thema's zijn steeds een bepaald soort houterige ritmiek zoals in sheep en one of these days. en aan de andere kant een soort traagheid of funk die ik niet ken van andere bands; echt typisch floyd dus. vanaf the wall word er toch rigoreus afgeweken van wat we kenden, met in zijn kielzog the final cut. wat alles echter met elkaar bindt is ballen, venijn, een soort van net geen paniek situatie, angst, paranoia enz enz, floyd platen geven me altijd het gevoel dat ik naar iets 'gevaarlijks' luister, iets duisters. of het nou syd barrett is of de lange nummers of de paranoia van the wall. het is allemaal allesverzengende lsd muziek, vergeven van goedgemikte en vooral rake symboliek. en dat is nou net wat ik mis in de laatste versie van floyd. het klinkt als floyd maar het is het niet. alleen maar de gitaarsound van gilmour doet het hem toch niet voor mij. het gaat om iets anders. iets diepers, de zuigende werking die van floyd muziek uitging. en dat mis ik in de laatste paar floyd platen. momentary lapse of reason en the division bell klinken meer als een soort van ongevaarlijk geluidsbehang met een hang naar de natuur en zijn, wellicht, goed bedoeld, maar aan mij toch niet besteed. kortom; ik vind het moeilijk om uit te leggen wat ik mis in de laatste pink floyd platen. maar dit komt aardig in de buurt. pink floyd maakt wat mij betreft ook geen platen meer.

quote:

---

Op donderdag 20 februari 2003 10:37 schreef Echoes het volgende:
Je kunt al die Pink Floyds toch niet met elkaar vergelijken?
67-68 Syd Barret
69-71 Lange nummers
72-73 Dark Side of the moon
74-75 Wish you were here
77 Animals
80-81 The Wall
87-84 Nieuwe Floyd.

Al deze periodes zijn zooo verschillend. Ik vraag me af wat je dan bedoelt wat je mist wat Pink Floyd vroeger had. Je kan niets met elkaar vergelijken vind ik.

---

Moet je de verschillende incarnaties van King Crimson eens proberen te vergelijken

Qua stijl kan je misschien de boel niet vergelijken, hoewel ik het wel mee vind vallen. Zeker tot aan Animals gaan de "periodes" wel vrij geleidelijk in elkaar over. Ik zou het zelf zo indelen:

67-68 Syd Barrett
69-71 Experiment en psychedelica
72-77 Populaire psychedelica
79-83 Egotrip Roger Waters
87-nu Egotrip David Gilmour

Maar zonder te vergelijken kan je het huidige Pink Floyd toch wel slap vinden itt met de eerdere periodes?

quote:

---

Op donderdag 20 februari 2003 15:37 schreef MuadDib het volgende:

[..]

Moet je de verschillende incarnaties van King Crimson eens proberen te vergelijken

Qua stijl kan je misschien de boel niet vergelijken, hoewel ik het wel mee vind vallen. Zeker tot aan Animals gaan de "periodes" wel vrij geleidelijk in elkaar over. Ik zou het zelf zo indelen:

67-68 Syd Barrett
69-71 Experiment en psychedelica
72-77 Populaire psychedelica
79-83 Egotrip Roger Waters
87-nu Egotrip David Gilmour

Maar zonder te vergelijken kan je het huidige Pink Floyd toch wel slap vinden itt met de eerdere periodes?

---

Niet slap, maar anders, een stijl die ik absoluut ook appreciëren.

quote:

---

Op donderdag 20 februari 2003 15:50 schreef ChiPMaN het volgende:

[..]

Niet slap, maar anders, een stijl die ik absoluut ook appreciëren.

---

Ik wat minder, maar dat geeft toch niet, hoop ik?

quote:

---

Op donderdag 20 februari 2003 15:54 schreef MuadDib het volgende:

[..]

Ik wat minder, maar dat geeft toch niet, hoop ik?

---

Vooruit dan maar, ben wel tolerant.

quote:

---

Op donderdag 20 februari 2003 13:30 schreef rheingold het volgende:
ik vind dat het een en ander wel degelijk met elkaar te vergelijken is. de kinderlijke psychedelica van floyd duurde slechts een album lang maar op datzelfde album werd al een begin gemaakt met wat later zou uitmonden in de 'lange nummers'. wat dus met interstellar overdrive begint word in het nummer saucerfull of secrets verder uitgediept. via experimenten met 'liedjes' en geluids-design word daar een vervolg aan gegeven op ummagumma en more. atom heart mother en echo's zijn ook weer twee nummers die feitelijk op dezelfde steeds terugkerende thema's worden gebouwd. kortere nummers doen me tot meddle steeds denken aan een soort sgt pepper gevoel maar dan met veel meer psychedelische u-bochten en kronkels. darkside is dan in dat opzicht de ultieme samensmelting tussen enerzijds liedjes en anderzijds het geluid en het design daarvan. wishyouwherehere en animals putten weerr uit hetzelfde vaatje als het eerdere werk alleen nu met de beschikking over betere apparatuur zoals sporenrecorders met meer sporen dan ooit. ik geloof dat de heren elkaar tijdens het inspelen van wish you where niet hebben gezien. terugkerende thema's zijn steeds een bepaald soort houterige ritmiek zoals in sheep en one of these days. en aan de andere kant een soort traagheid of funk die ik niet ken van andere bands; echt typisch floyd dus. vanaf the wall word er toch rigoreus afgeweken van wat we kenden, met in zijn kielzog the final cut. wat alles echter met elkaar bindt is ballen, venijn, een soort van net geen paniek situatie, angst, paranoia enz enz, floyd platen geven me altijd het gevoel dat ik naar iets 'gevaarlijks' luister, iets duisters. of het nou syd barrett is of de lange nummers of de paranoia van the wall. het is allemaal allesverzengende lsd muziek, vergeven van goedgemikte en vooral rake symboliek. en dat is nou net wat ik mis in de laatste versie van floyd. het klinkt als floyd maar het is het niet. alleen maar de gitaarsound van gilmour doet het hem toch niet voor mij. het gaat om iets anders. iets diepers, de zuigende werking die van floyd muziek uitging. en dat mis ik in de laatste paar floyd platen. momentary lapse of reason en the division bell klinken meer als een soort van ongevaarlijk geluidsbehang met een hang naar de natuur en zijn, wellicht, goed bedoeld, maar aan mij toch niet besteed. kortom; ik vind het moeilijk om uit te leggen wat ik mis in de laatste pink floyd platen. maar dit komt aardig in de buurt. pink floyd maakt wat mij betreft ook geen platen meer.

---

Heel erg treffend geformuleerd mijns inziens. Ik vind de Floyd muziek na Water's vertrek niet meer dan de schaduw van wat het ooit was. Maar datzelfde vind ik eigenlijk ook van Waters zelf. Zoals Lennon Mccartney nodig had en andersom had Pink Floyd Roger Waters nodig en andersom. Maar eigenlijk is het verval net iets eerder ingezet. The Final Cut is al slecht vind ik. Laat dat The Final maar weg. En dat komt vooral door allerlei achtergrondzangeressen en zangsoli tijdens de nummers. Maar goed. Laten we zeggen dat toen de chemie weg was.

de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik denk dat de magie na darksideofthemoon al weg was. uit een paar sessies onstonden nummers die al tijdens de darkside album tour gespeeld werden en die later uitmonden in wish you were here en animals. op animals heeft water al de credits al naar zich toegetrokken en op the wall en final cut worden inderdaad hele blikken sessiemuzikanten opgetrokken. en was rick wright al helemaal nergens meer te bekennen. pas bij the division bell maakte hij weer zijn rentree.

ik vind animals eigenlijk het fijnste album dat floyd gemaakt heeft. ik weet niet waarom, het sfeertje spreekt me enorm aan.

ok je hebt er wel een beetje gelijk in En je verwoorde het ook wel mooi haha.
Waters heeft zelf trouwens ook gezegd dat Dark Side het einde was. Toen waren ze in feite klaar, ze hadden alles bereikt wat ze wilden.

Animals is inderdaad erg goed, vooral de teksten zijn zo sterk. Ik luister alle live uitvoeringen die ik van die tour heb regelmatig en die zijn 10x beter nog dan het album.

Jammer dat het geld en de egotripperij Pink Floyd kapot heeft gemaakt..

iemand ca ira al gehoord???

Mooie topic-kick , ik dacht al dat Roger Waters naar Nederland kwam

Maar Ca Ira dus , ja ik heb hem al een tijdje thuis liggen. Eigenlijk had ik er niet erg veel vertrouwen in , maar het valt me erg mee.

Verder niet al te veel raakvlakken met het oude werk van Waters of Floyd, het is echt een opera. Ik zou het zelfs geen rock-opera willen noemen, er zit maar heel weinig "rock" in.

Wel wat zaken die bekend klinken; rare achtergrond geluiden, en de "manier" van zingen is ook wel herkenbaar als "Waters-muziek" , hoewel hij zelf niet zingt.

Ik had iets verwacht dat erg derimerend en zwaar zou klinken, maar dat valt eigenlijk ook wel mee. Ik ben verder ook geen opera-kenner ( of zelfs liefhebber, een paar uitzonderingen daargelaten ), dus ik kan het verder ook niet echt vergelijken met andere "klassieke opera's".

Je kunt de hele cd trouwens ook online beluisteren: http://www.winamp.com/music/artist.php?id=5795&p=1

Ik weet nog niet wat ik er van moet denken, ben eigenlijk ook niet echt een opera-kenner.

* leolinedance gaat naar Roger Waters in het Gelredome

quote:

Op maandag 5 februari 2007 00:36 schreef leolinedance het volgende:
* leolinedance gaat naar Roger Waters in het Gelredome

Gaat mee.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2005 17:28 schreef Zanderrr het volgende:
Je kunt de hele cd trouwens ook online beluisteren: http://www.winamp.com/music/artist.php?id=5795&p=1

Ik weet nog niet wat ik er van moet denken, ben eigenlijk ook niet echt een opera-kenner.

Ca Ira is mooi!

kickje

volgend jaar 11 mei treedt Roger Waters op in Landgraaf ( 1 van 3 concerten die hij volgende jaar in europa zal geven)

kaarten zijn vanaf heden te koop en kosten 59 euro excl servicekosten

Dat was de mensen hier ook al opgevallen: Pink Floyd XII - You gotta be crazy

quote:

Op donderdag 20 december 2007 22:58 schreef Berkery het volgende:
Dat was de mensen hier ook al opgevallen: Pink Floyd XII - You gotta be crazy

toch zie ik hier namen die ik in de PF reeks vrijwel nooit zie vandaar