[reisverslag] Indonesie

wachten op de trein naar Bandung, Gambir/jakarta


vanuit detrein (>bandung)

vulkaan nabij bandung, heel erg toeristisch (althans heel veel verkopers) en de krater was gesloten, omdat hij net actief was geworden.

theeplukkers, op 1 van de vele theeplantages rond Bandung. Thee is in west Java trouwens bijna overal gratis. Deze theeplanten komen niet oorspronkelijk uit de archipel. Nederland heeft de theeplanten geïmporteerd uit Ceilon (Sri lanka) alleen deze thee bleek niet te groeien op Java, toen hebben de Nederlanders de theeplanten gekruisd en veranderd(in de tuinen van Buitenzorg, zie later) dat ze wel wilden groeien op Java.

Het Nederlandse koloniale beleid op Java was overigens pas vanaf het begin van de 20e eeuw humaan te noemen met name de laatste helft van de 19e eeuw maakten de Nederlanders het de bevolking zeer zuur, door boeren te verplichten bepaalde gewassen te verbouwen en zeer hoge belastingen te heffen. (men wilde dat de kolonieën persé winstgevend waren)

Voor die tijd had de bevolking niet zoveel met de Nederlanders te maken en kon men verbouwen wat men wilde, er hoefde alleen wat belasting afgedragen te worden. Het maakte voor de bevolking feitelijk niets uit of ze door de lokale sultan werden bestuurd, of door de Nederlanders. In de buitengewesten was de Nederlandse bemoeienis zowiezo al minimaal. De laatste buitengewesten werden overigens pas in 1910 "gepascificeerd"

Het Nederlandse koloniale bestuur bestond uit een uiterst slim georganiseerd en ingewikkeld bestuurs apparaat dat met relatief weinig mensen de archipel onder controle hield. Waar nodig werd stevig opgetreden door het KNIL, dat in feite een soort "vreemdelingenlegioen" was.

[ Bericht 54% gewijzigd door BloodhoundFromHell op 22-05-2005 20:19:28 ]

boer op het land

rijstvelden.

Boer en Karbouw

[img]
landschap

Kindertjes spelen muziek, op een school (speciaal voor toeristen om geld op te halen) niet mijn eerste keus om naar toe te gaan maar zat in het toertje rond Bandoeng dat ik geboekt had en was op zich best leuk

eten bij de chinees in Bandoeng. Ik heb weinig foto's van Bandoeng, omdat ik er overdag nauwlijks ben geweest. Ik ben heel snel gevlucht, want de smog en vervuiling is echt ondragelijk. WEl nog een leuke NL snoepwinkel tegengekomen en wat andere NL gebouwen, maar hier heb ik geen foto's van helaas.

Chinezen hebben overigens een aparte positie in Indonesië. Ze worden door velen met de nek aangekeken, omdat met vindt dat ze bevoorrecht zijn. In de tijd van de Nederlanders hadden de Chinezen die positie al, omdat ze "ïjverig" waren en "goed konden rekenen" . Onder met name Soeharto is dat voortgezet. Boze tongen beweren dat Soeharto zelf een Chinees was. Na de val van Soeharto zijn er in Glodok (Jakarta) en Lombok enorme moordpartijen geweest en hebben vele honderden Chinezen dit met het leven moeten bekopen.

Het viel me trouwens op dat mensen na jaren wanbeleid van met name Megawati hunkeren naar stabiliteit en daarom Soeharto weer meer zijn gaan waarderen.

Hierna ben ik met de bus naar Bogor gegaan. (het vroegere Buitenzorg) en dat was wel een verademing leuke stadje met prachtige tuinen. Hier een foto van het station (ik zou later met de trein terug naar Jakarta gaan)

[ Bericht 26% gewijzigd door BloodhoundFromHell op 22-05-2005 20:25:16 ]

Hier de grafsteen van de vrouw van meneer Raffles. WElbekend als stichter van Singapore en ook als Gouverneur tijdens de korte Engelse bezetting van Java begin 19e eeuw. Hij wordt ook ten onrechte genoemd als stichter van de Botansche tuinen van Buitenzorg.

Het optrekje van de vroegere gouverneur generaal van Buitenzorg. Thans woont hier de Indonesische gouverneur van de regio.

Ik in mijn (prima) hostel. (50.000 per nacht) Bonus waren de foto's van Willem alexander en Beatrix aan de muur.

[ Bericht 25% gewijzigd door BloodhoundFromHell op 22-05-2005 16:08:04 ]

verkopers zijn overal

bamboe

Nederlandse grafstenen. De laatste steen is van een tot Indonesier genaturaileerde Nederlandse Bioloog die in 1994 perse in de tuinen van Buitenzorg begraven wilde worden. De graven behoeven momenteel wel wat onderhoud.

orchideëentuin

een Becakdriver. Het kunnen je grootste vrienden zijn en je grootste vijanden. Een apart slag mensen..


Het station van Bogor is een gezellige bedoening.



In de trein naar Jjakarta. Er komen allemaal bandjes spelen die hun hele hebben en houwen meenemen. Drums, contrabassen, gitaren, je kan het zo gek niet verzinnen na 5 minuten spellen wisselen ze en komt er een ander bandje. (hierna vragen ze om een kleine bijdrage, als je het leuk vindt geef je een muntje)

vanaf Jakarta ben ik na een hoop toestanden in het verkeer. (ik moest iemand oppikken in JKT zuid en kwam hopelas vast in de traffic jam en de taxi chauffeur kon het adres niet vinden) halsoverkop weer terug naar het station, op mn plaat midden op een druk kruispunt in Jakrta met al mn spullen ) , achterop de motor dit keer en de nachttrein nnaar djokjakarta.

In djokja ben ik flink ziek geweest, naar het er naar uitziet Dengue virus. Ik ben er vrij lang geweest maar heb er helaas lang niet alles kunnen zien. Desalniettemin zijn de volgende foto's uit Djokja.

Het mooi gerestaureerd fort vredeburg


onafhankelijkheidsmonument. Helaas heb ik wel moeten constateren dat de onafhankelijkheidsstrijd ën de koloniale tijd heel erg "gekleurd" wordt weergegeven, waardoor veel mensen geen goed beeld hebben hiervan. Aan de andere kant is het begrijpelijk aangezien de Nederlanders niet altijd even netjes met de bevolking zijn ongesprongen in de koloniale tijd.





[ Bericht 10% gewijzigd door BloodhoundFromHell op 22-05-2005 16:26:48 ]

In het kraton van de sultan. Ik kon er helaas niet in, alleen tot de 1e deur, terwijl ik wel een kaartje moest kopen. Beetje oplichterij dus, maar ik kon niet protesteren, omdat ik op dat moment nogal zie was en ik eigenlijk al blij was dat kraton niet in te kunnen

Op de vogeltjes markt. Ik vond het heel erg zielig. Veel dode beesten, honderden vogeltjes in 1 kooitje, dode katjes. brr.

Borobudur, de terugval van het toerisme was goed te merken aan het feit dat op deze topattractie niet meer dan 10 mensen aanwezig waren. Het blijft niettemin een prachtig monument met een bijna voelbaar "magische" uitstraling.

Prambanan, die andere tempel. Dit keer Hindoeistisch





Het hotel waar ik een aantal dagen heb moeten herstellen van mijn ziekte. (wel erg duur, maar prima huisjes)

Hierna ben ik met de bus rechtstreeks via 1 nacht Bromo naar Bali gegaan. Dit om wat tijd in te halen. Het reizen viel nog tegen, het duurde een volle dag om met de bus van Djokja naar Bromo te komen. Bromo was echter wel zeer de moeite waard! (ondanks de oplichters praktijken van de gidsen daar)




bromo is de rokende vulkaan links op de voorgrond in de wolken

Toeristenpaardjes


Prachtige wandeling over de kraterrand

Op de boot naar Bali:



Gooi muntjes in het water en de kinderen springen er achteraan

..en weer terug op de boot klimmen...

In Kuta(Bali) Mijn hotel, duur (onderhandeld van 150.000 naar 100.000/ 8 euro p/n) , maar ik was nog steeds herstellende, dus vandaar dat ik me wat luxe veroorloofde.

ik zat 50m van de bali bombings van 2 en een half jaar terug:

Kuta beach, overdag ideaal voor surfers, hoge golven, later op de middag, lekker rustig om van de zonsondergang te genieten.