Nou nou, dat vond ik allemaal zwaar overdreven eigenlijk. Er zijn zat sectoren die minstens net zo zwaar zijn, ook in het bedrijfsleven. Sommige leraren hebben volgens mij wat moeite met relativeren en raken veel te betrokken.quote:Op maandag 14 maart 2005 22:44 schreef Neuralnet het volgende:
Ik heb vol verbazing naar de documantaire gekeken. Er kwamen bepaalde zaken aan de orde die normaal niet aan de orde komen en het viel me op dat sommigen wel erg eerlijk waren voor de camera. Zaken als geweld en verliefdheid zijn vaak moeilijk bespreekbaar. Je gaat je opeens weer beseffen hoe zwaar het eigenlijk is, hoeveel "gevaar" je loopt en wat de gevolgen kunnen zijn van je handelen.
Een dergelijke stupiditeit zou ik dus nooit accepteren. Je geeft toch geen vuurwapen terug aan een leerling, beleid of niet, dat is gewoon gestoord om niet te zeggen ontzettend stom.quote:Over die man en het verhaal met het pistool: hij vertelde het helemaal niet "doodleuk". De situatie lag even wat anders. Hij werd bedreigd met het pistool omdat een leerling niet wilde nablijven, maar had in eerste instantie niet door wat die bedreiging met hem deed. Daardoor was hij op het moment vrij rustig en kon hij de bedreiging een aantal keer negeren voordat hij kans zag het wapen af te nemen van de leerling. Het wapen werd teruggegeven omdat het beleid van de school voorschreef dat dingen die afgepakt werden aan het einde van de dag teruggegeven moest worden. De leraar deed geen aangifte omdat hij meende er niks aan over te hebben gehouden. Later, na een aantal incidenten, merkte hij opeens dat hij een burnout had en refereerde dat terug aan dat soort emotioneel slopende gebeurtenissen.
Dit ging toch echt wel wat verder. Het is echt ongepast om leerlingen buiten school om bij je thuis uit te nodigen voor een vriendschappelijke relatie. En liefdesgedichten gaan ook een grens over. Of er nou wetten gebroken zijn of niet, iedere docent kan toch bedenken dat het gewoon niet acceptabel is.quote:Over die docent en verliefdheid: ik denk dat de man op jongere leeftijd hetzelfde idee had als veel jonge leraren die net beginnen. Namelijk het idee dat de leerlingen best je vriend zouden kunnen zijn of worden. Een soort van gelijkwaardige relatie waarin de leraar niet genoeg afstand bewaart. Over of het aanvaardbaar is dat leraren brieven schrijven en leerlingen thuis ontvangen kan getwist worden. Dat ligt aan de eigen grenzen. Zolang er geen wetten worden overschreden kan ik het persoonlijk geen probleem vinden. Hoewel ik het zelf liever op school zou laten: af en toe praten in de pauze of tijdens schoolse activiteiten (ook als het persoonlijk is). Na het examen vind ik het al helemaal geen probleem meer. Dan is de machtsverhouding weg.
Precies. Het mag schoolbeleid zijn dat afgepakte dingen dezelfde dag nog worden teruggegeven, lijkt me duidelijk dat voor vuurwapens wel een uitzondering gemaakt mag worden Je belt toch gewoon de politie in zo'n geval, of ben ik nou gek?quote:Op maandag 14 maart 2005 22:57 schreef Evil_Jur het volgende:
Een dergelijke stupiditeit zou ik dus nooit accepteren. Je geeft toch geen vuurwapen terug aan een leerling, beleid of niet, dat is gewoon gestoord om niet te zeggen ontzettend stom.
Ja, jemig. Ik ben als middelbare scholier ook weleens bij een leraar thuis geweest maar dat was altijd incidenteel. Met het piepkleine groepje van Grieks bij je leraar Grieks gaan eten bijvoorbeeld. Maar hallo zeg, brieven schrijven? Liefdesgedichten? Dat leerlingen dat doen, okee, dat gebeurt, maar het lijkt mij vanzelfsprekend dat je dat als leraar afhoudt en zeker niet mee gaat doen of het stimuleert.quote:Op maandag 14 maart 2005 22:57 schreef Evil_Jur het volgende:
Dit ging toch echt wel wat verder. Het is echt ongepast om leerlingen buiten school om bij je thuis uit te nodigen voor een vriendschappelijke relatie. En liefdesgedichten gaan ook een grens over. Of er nou wetten gebroken zijn of niet, iedere docent kan toch bedenken dat het gewoon niet acceptabel is.
Maar hij was nu oud en vond nog steeds hetzelfde.quote:Op maandag 14 maart 2005 22:44 schreef Neuralnet het volgende:
Over die docent en verliefdheid: ik denk dat de man op jongere leeftijd hetzelfde idee had als veel jonge leraren die net beginnen. Namelijk het idee dat de leerlingen best je vriend zouden kunnen zijn of worden. Een soort van gelijkwaardige relatie waarin de leraar niet genoeg afstand bewaart. Over of het aanvaardbaar is dat leraren brieven schrijven en leerlingen thuis ontvangen kan getwist worden. Dat ligt aan de eigen grenzen. Zolang er geen wetten worden overschreden kan ik het persoonlijk geen probleem vinden. Hoewel ik het zelf liever op school zou laten: af en toe praten in de pauze of tijdens schoolse activiteiten (ook als het persoonlijk is). Na het examen vind ik het al helemaal geen probleem meer. Dan is de machtsverhouding weg.
Ik schrok nogal toen ik het filmpje zag. Als ik voor de klas had gestaan op dat moment (natuurlijk makkelijk praten zo) dan was ik meteen met de leerling de klas uitgelopen.quote:Op dinsdag 15 maart 2005 12:56 schreef TheSilentEnigma het volgende:
http://stream.2003.02.gar(...)tijl/deschooldag.wmv
Iemand dit filmpje al gezien? Blijf mezelf maar afvragen hoe ik in deze situatie gereageerd zou hebben...
Ik doe nu de multiculture school. Echt geweldig, die integrale projectenquote:Op dinsdag 15 maart 2005 16:01 schreef Foxxy het volgende:
[..]
Ik schrok nogal toen ik het filmpje zag. Als ik voor de klas had gestaan op dat moment (natuurlijk makkelijk praten zo) dan was ik meteen met de leerling de klas uitgelopen.
Ik zit echt met een enorm rot-project. Misschien dat iemand het kent (van de HvU). Het heet 'De Veilige School'. Ik moet een stuk samenstellen over leerlingmentoraat. Geen probleem zou je denken, aangezien ik het zelf ben geweest. Maar: het moet op basis van literatuur.
Nu is er tussen alle boeken over leerlingbegeleiding een multomap over leerlingmentoraat (met een beleidsplan enz.), deze map kost echter 60 euro en is nergens te huur.
Iemand enig idee hoe ik dit op kan lossen?
Tuurlijk, andere sectoren kunnen ook zwaar zijn. Maar we hebben het hier over het onderwijs. Overigens waren de voorbeelden zo duidelijk dat er nergens te relativeren valt. Een leraar krijgt een mes onder zijn keel en een pistool tegen het hoofd gedrukt. Welke vorm van relativatie wil je toepassen? Dat het allemaal niet zo bedoeld was? Dat hij ervan kon leren? Ik bedoel maar...quote:Nou nou, dat vond ik allemaal zwaar overdreven eigenlijk. Er zijn zat sectoren die minstens net zo zwaar zijn, ook in het bedrijfsleven. Sommige leraren hebben volgens mij wat moeite met relativeren en raken veel te betrokken.
Waarom stom? Het was wel meteen klaar en over. Verder geen gedonder meer. Je kan ook stoer gaan doen en het wapen niet teruggeven, maar wat doe je als die persoon of een vriend van hem met een ander wapen verhaal komt halen? Iemand die jou al een kogel door je kop wilt schieten omdat hij moet nablijven zal dat zeker ook durven als hij zijn bezit niet terugkrijgt. Het blijft een dilemma: wat is wijs om te doen? Principes volgen of toch maar de goede orde bewaren? Voor mijn veiligheid kies ik graag voor het laatste.quote:Een dergelijke stupiditeit zou ik dus nooit accepteren. Je geeft toch geen vuurwapen terug aan een leerling, beleid of niet, dat is gewoon gestoord om niet te zeggen ontzettend stom.
Deze interpretatie is toch iets overdreven. Ik betwijfel je kan spreken over een "vriendschappelijke relatie" als je af en toe een leerling uitnodigt thuis. Het ligt eraan wat er dan gebeurt. En so what als een leerling een vriend wordt. Mensen zijn tegenwoordig veel te bang door alle associaties met kinderen + volwassene = pedofiel.quote:Dit ging toch echt wel wat verder. Het is echt ongepast om leerlingen buiten school om bij je thuis uit te nodigen voor een vriendschappelijke relatie. En liefdesgedichten gaan ook een grens over.
Niet gek, wel een beetje naïef. De jongen van wie het wapen was, was al vaker in aanraking gekomen met justitie. Dat hielp niet. Dan kan je nogmaals de politie bellen en na een lang en moeizaam proces die jongen weer een tijdje in het gevang of waar dan ook krijgen. Maar vergeet niet dat hij binnen een jaar weer voor je kan staan met een wapen. Wraaklustiger dan ooit. Net als bij Murat D. Ik zou het risicio niet nemen. Het wapen teruggeven en de goede orde bewaren had ik zeker als reëele optie gezien. Ik ga mezelf niet blootstellen aan de wrok en frustratie van iemand die crimineel is. Zeker niet voor idealisme. Wat denk je nou? Dat je hem belet een wapen te gebruiken omdat je er toevallig 1 in beslag hebt genomen?quote:Het mag schoolbeleid zijn dat afgepakte dingen dezelfde dag nog worden teruggegeven, lijkt me duidelijk dat voor vuurwapens wel een uitzondering gemaakt mag worden Je belt toch gewoon de politie in zo'n geval, of ben ik nou gek?
Hij zal het gerust gestimuleerd hebben, maar de "leerling" van toen die nu interviewer was meldde dat "ze het destijds nodig had". Dat zou volgens mij eerder het initiatief zijn. Ik denk niet dat die leraar haar prive heeft aangesproken en haar gevraagd heeft van: "Zeg, kom je vanmiddag mee naar huis?"quote:Kijk, als een leerling zelf het initiatief neemt tot het schrijven van brieven en bezoekjes thuis, vind ik het nog steeds niet kies, maar is er in principe niets aan de hand. Als het initiatief echter van de leraar uitgaat (en in de docu leek het erop dat dat zo was), kan het voor een leerling moeilijk zijn om daar mee om te gaan.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |