Ik vind het nodig om mijn laatste 2 replies uit het vorige topic hier even te herhalen.quote:
Op zaterdag 26 februari 2005 20:39 schreef Coalesce het volgende:Weet je wat ik nou echt mis in dit topic? "The Female Input"
Zijn er geen vrouwelijke Tool-fans? Naja, ze zijn er wel... but obviously not here...
Hmm, tja, maar de muziek van Tool is dan eigenlijk ook vooral op mannen gericht. De onderwerpen zijn volgens mij dingen die de meeste vrouwen aan hun reet kan roesten. Typische mannenonderwerpen. De vraag wat de zin van het leven is, is een typische mannenvraag. De meeste vrouwen hebben het antwoord namelijk wel: kinderen krijgen en ze opvoeden.
Ik bedoel dat niet generaliserend of denigrerend hoor, maar 'kinderen krijgen' is voor een man te weinig reden om te leven. Terwijl het voor veel vrouwen juist het enige echt belangrijke in hun leven is. Veel vrouwen zeggen dat ze zich pas compleet voelden toen ze hun eerste kind kregen. Mannen krijgen op andere manieren 'kinderen', het woordje 'brainchild' komt niet zomaar uit de lucht vallen.
Anyway, de teksten van Tool gaan imo grofweg over de zin van het leven. De meeste vrouwen die ik ken hebben daar helemaal niks mee.
Ik weet niet hoe vrouwen de muziek op zich ervaren, maar ik denk dat je sowieso een beetje rare hersenkronkels moet hebben om het allemaal te kunnen volgen
. Dus van de vrouwen die overblijven, zijn er maar een paar met een rare hersenkronkel. En zo blijven er dus maar weinig vrouwen over.
Dit is mijn theorie
.
Misschien is mijn theorie wat gekleurd omdat ik net weer eens het boek 'Imagica' (engels: Imajica) van Clive Barker heb zitten lezen
. Leuk boek met een rode draad erin die over bepaalde verschillen tussen mannen en vrouwen gaat. Ik wil er niet te veel over zeggen, het is een boek dat je moet lezen (als je van lezen houdt).