LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Kind in zijn onschuld, man in zijn veroveringen.
Held voor de God-lozen.
Miskend omdat ie niet bij de grote drie wordt genoemd. Het moet de grote 4 zijn.
Jan Wolkers
1. Biografie :
Geboren in Oegstgeest (bij Leiden), 1925.
Uit zijn jeugd - zijn leven tot 1945 in dit geval - zijn de volgende gegevens van belang:
1. Hij komt uit een groot gezin (11 kinderen).
2. Het milieu is streng gereformeerd (de Bijbel werd ca. twee keer per jaar compleet doorgewerkt).
3. Zijn vader had een kruidenierswinkel (in koloniale en andere waren), die de negatieve gevolgen van de beurskrach (Wallstreet 1929) - de economische wereldcrisis - ook ondervond. Armoede dus.
Boek: Terug naar Oegstgeest
4. Al op jeugdige leeftijd kreeg hij chronische bronchitis en astma (een mogelijke verklaring voor zijn compacte (= opeengedrongen) stijl van schrijven en manier van spreken: door ademnood waren slechts korte zinnen mogelijk).
5. Door een slecht gesoldeerd stoomketeltje (bedoeld als verlichting van de ademnood bij bronchitis) spuiten soldeer, heet water en stoom tegen zijn slaap als hij een half jaar is; gevolg: blijvend litteken. Dat litteken is als symbool van de dood te beschouwen en wordt ook wel Kaïnsteken genoemd (Kaïn was de eerste moordenaar volgens de Bijbel, omdat hij zijn broer Abel vermoordde).
Boeken: Kort Amerikaans en Terug naar Oegstgeest.
6. Zijn lagere school lag tussen twee psychiatrische inrichtingen; hij zou getuige geweest zijn van de moord op een oppasser door een patiënt; in de oorlog heeft het gezin enige tijd een patiëntje in huis gehad.
7. Het grote voorbeeld voor Jan is zijn oudste broer (te zien als tegenspeler van zijn strenge, zeer calvinistische (= protestants-christelijke) vader); deze sterft helaas in 1944 aan difteritis (= een ernstige keelziekte).
Boeken: Kort Amerikaans en Terug naar Oegstgeest.
8. Wolkers voltooit de mulo (nu mavo) niet, en heeft tijdens de oorlog allerlei baantjes, o.a. als dierenverzorger in een laboratorium waar vivisectie (= dierproeven) toegepast wordt.
9. Hij bezoekt in die tijd ook de Leidse Schildersacademie.
Boeken: De walgvogel, Kort Amerikaans en Terug naar Oegstgeest.
10. In de oorlogsjaren raakt hij los van zijn geloof.
Na zijn jeugd en na de oorlog gaat Wolkers beeldhouwkunst studeren aan diverse academies. Hij ontvangt prijzen voor zijn werk en reisbeurzen (= beurzen om in het buitenland te studeren of te werken). Van huis uit is hij dus een (tamelijk gevierd) beeldend kunstenaar, en geen schrijver (Zie: Werkkleding).
Pas in 1961 verschijnt zijn debuut in boekvorm (Serpentina's petticoat).
Hij heeft direct al succes, maar de grote doorbraak naar een miljoenenpubliek is toch wel Turks fruit (1969; film: 1973).
Aanvankelijk had hij veel problemen met uitgeverijen:
- ze durfden zijn werk om ethische (= het fatsoen betrefende) en morele (= zedekundige; gebaseerd op overwegingen van goed en kwaad) redenen niet te laten verschijnen;
- hij ontving te weinig royalties (= percentages van de winst);
- zijn kopij (= tekst voor de drukker) werd ongevraagd gewijzigd.
De problemen werden opgelost toen hij meer succes kreeg. Hij publiceert geregeld een nieuw boek en bereikt vaak indrukwekkende verkoopcijfers, ondanks het verwijt van critici dat hij zichzelf herhaalt, d.w.z. dat dezelfde thematiek in diverse boeken voorkomt. Volgens Hermans echter schrijft een goede schrijver altijd hetzelfde boek (d.w.z. hij heeft een levensvisie die als basis dient voor zijn boeken).
Van zijn werk zijn veel vertalingen verschenen.
Wolkers is twee keer getrouwd geweest en heeft twee zonen uit zijn eerste huwelijk. Sinds 1963 woont hij samen met zijn derde vrouw Karina, die op 16-jarige leeftijd bij hem introk. In 1981 werden ze verblijd met een tweeling (twee jongens). Lange tijd heeft Wolkers in Amsterdam gewoond, maar sinds 1980 verblijft hij op een eigen landgoed op Texel
Enkele facetten verdienen nog de aandacht:
1. Jan Wolkers heeft zich na de jaren zestig weinig met politiek ingelaten, maar is toch als socialist te kwalificeren.
Zie: Werkkleding
2. Hij is een jazzliefhebber.
Zie: Werkkleding
3. Maar hij is vooral natuurkenner en -liefhebber.
4. Literaire prijzen weigert hij over het algemeen (gebaseerd op vriendjespolitiek; overigens tipten Zweedse critici hem voor de Nobelprijs voor literatuur. Veel van zijn werk is dan ook in het Zweeds vertaald).
2. Thematiek
1. Dood, hel, seks en verrotting.
In het begin van zijn carrière (1963) waren volgens Wolkers zelf de bases (= uitgangspunten) van zijn oeuvre (= geschreven werk): dood, hel, seks en verrotting.
2. Autobiografische elementen.
Wolkers schrijft niet letterlijk autobiografisch, maar transformeert (= verandert) de realiteit (= werkelijkheid) tot literatuur. Hij fantaseert dus niet primair (= in eerste instantie), maar schrijft vanuit eigen ervaringen.
Enkele opvallende aspecten:
- het haten van de vaderfiguur (soms ook van de zuster);
- de overleden broer als tegenspeler van de vader.
En overigens komen veel gegevens uit de biografie terug in de thematiek en bij de personages.
3. Invloed van de Bijbel.
In zijn jeugd heeft de hoofdpersoon te veel Bijbelonderricht gehad. Bijbelcitaten (= letterlijke aanhalingen) worden veelal cynisch (= ruw en wreed spottend) en sarcastisch (= bitter spottend) ontheiligd.
4. Eenzaamheid.
De beschreven situatie duidt vaak op een tragisch isolement (= afzondering). De volgende aspecten zijn kenmerkend voor deze toestand:
a. angstgevoelens;
b. lijden onder het besef van schuld- en boetegevoelens;
c. liefde kan niet gegeven worden en seks overbrugt de eenzaamheid niet;
d. vanuit het isolement worden soms gruwelijke daden ("horror") begaan, vol agressie (= vechtlust) en perversiteit (= smerigheden), zowel jegens mensen als dieren;
e. dromen tonen de vervreemding;
f. mededogen (= diep medelijden) leidt niet tot verlossing;
g. misanthropie (= mensenhaat).
5. Dood.
Elk leven draagt bij de conceptie (= bevruchting) reeds de dood in zich. Het levensproces gaat gepaard met aftakeling, verval en bederf, en voert tenslotte tot destructie (= vernietiging) en ondergang. Wolkers: "Elke zaadcel bevat bij de conceptie (= bevruchting) reeds een klein doodshoofdje."
6. Liefde voor en kennis van de natuur.
Uit zich aldus:
a. vitalisme (= levenslust);
b. natuurbeschrijvingen;
c. interesse in planten en dieren - vooral: vogels, vlinders en rozen;
d. dierenliefde (als vervanging voor menselijke relaties).
In juli 1971 verbleef Wolkers moederziel alleen een week op een onbewoond eiland: Rottumerplaat (in de Waddenzee). Dit op verzoek van de VARA-radio die zijn ervaringen dagelijks uitzond. Later verscheen er een dagboek over zijn 'kluizenaarsbestaan': Groeten van Rottumerplaat, waaruit vooral zijn betrokkenheid bij zieke, zielige en nooddruftige dieren blijkt.
3. Personages
De karakteristieken (= kenmerken) van de hoofdpersonen hangen dikwijls ten nauwste samen met de thematiek.
Het volgende kan kenmerkend zijn voor een personage:
1. Het is een kunstenaar, die gekwalificeerd kan worden als:
- creatief en artistiek
- vitalistisch (= levenslustig)
- vrijheidlievend
- non-conformistisch (= antiburgerlijk)
- anticalvinistisch
(= tegen het protestant-christelijk geloof)
- antikapitalistisch
- antikolonialistisch
- antiautoritair (= tegen het gezag)
- tegen de heersende ideologie
(= gangbare opvattingen over de maatschappij)
- tegen de gangbare moraal (= zedenleer)
2. Hij is geobsedeerd (= dwangmatig beheerst) door zijn jeugdervaringen waarbij het vooral gaat om:
- een calvinistisch milieu
- een groot gezin
- een orthodoxe (= recht in de leer zijnde = zeer precies de regels van het geloof toepassende), strenge, dominerende (= overheersende) vader
De reactie hierop leidt tot:
- eenzaamheid en verlatenheid
- schuldgevoelens
- haatgevoelens, revolte (= opstand) en zelfs moordlustigheid
- autisme (= ziekelijke vorm van in zichzelf gekeerd zijn), althans een instabiele (= onevenwichtige) identiteit (= persoonlijkheid)
- een bedreigende buitenwereld
- fatalisme (= noodlottige ideeën) t.a.v. het bestaan, relaties & seks
- verwaarlozing van de leefomgeving
- kunst als pendant (= tegenhanger) van het fatalisme en zingeving aan het bestaan (waarbij de fantasie echter toch vervreemding stimuleert (= bevordert)).
4. Stijl
De manier van schrijven van Wolkers wordt gekenmerkt door:
1. Korte zinnen met eenvoudige constructies.
2. Veel vergelijkingen.
3. Visualiserende (= beelden zichtbaar makende) beeldspraak ("filmisch").
4. Humor (vooral ironie).
5. Bijbelparodieën (= - bespottingen).
6. Subjectieve (= persoonlijke) weergave (via de fantasie) van de objectieve (= zakelijke) gebeurtenissen.
5. Bibliografie (selectie)
1961 - Serpentina's petticoat (verhalen)
1962 - Kort Amerikaans (roman)
1963 - Gesponnen suiker (verhalen)
1963 - Wegens sterfgeval gesloten (toneelstuk)
1963 - Een roos van vlees (roman)
1964 - De hond met de blauwe tong (verhalen)
1965 - Terug naar Oegstgeest (autobiografische verhalen)
1969 - Turks fruit (roman)
1971 - Groeten van de Rottumerplaat (dagboeknotities)
1971 - Werkkleding (fotobiografie)
1974 - De walgvogel (roman)
1977 - De Kus (roman/reisbeschrijving)
1979 - De doodshoofdvlinder (roman)
1980 - De perzik van onsterfelijkheid (roman)
1981 - Brandende liefde (roman)
1982 - De junival (novelle)
1983 - Gifsla (roman)
1984 - De onverbiddelijke tijd (briefroman)
1985 - 22 sprookjes, verhalen en fabels
1991 - Tarzan in Arles (essays; bekroond)
1995 - Zwarte bevrijding (boekenweekessay)
Als one liner
Held voor de God-lozen.
Miskend omdat ie niet bij de grote drie wordt genoemd. Het moet de grote 4 zijn.
Jan Wolkers
1. Biografie :
Geboren in Oegstgeest (bij Leiden), 1925.
Uit zijn jeugd - zijn leven tot 1945 in dit geval - zijn de volgende gegevens van belang:
1. Hij komt uit een groot gezin (11 kinderen).
2. Het milieu is streng gereformeerd (de Bijbel werd ca. twee keer per jaar compleet doorgewerkt).
3. Zijn vader had een kruidenierswinkel (in koloniale en andere waren), die de negatieve gevolgen van de beurskrach (Wallstreet 1929) - de economische wereldcrisis - ook ondervond. Armoede dus.
Boek: Terug naar Oegstgeest
4. Al op jeugdige leeftijd kreeg hij chronische bronchitis en astma (een mogelijke verklaring voor zijn compacte (= opeengedrongen) stijl van schrijven en manier van spreken: door ademnood waren slechts korte zinnen mogelijk).
5. Door een slecht gesoldeerd stoomketeltje (bedoeld als verlichting van de ademnood bij bronchitis) spuiten soldeer, heet water en stoom tegen zijn slaap als hij een half jaar is; gevolg: blijvend litteken. Dat litteken is als symbool van de dood te beschouwen en wordt ook wel Kaïnsteken genoemd (Kaïn was de eerste moordenaar volgens de Bijbel, omdat hij zijn broer Abel vermoordde).
Boeken: Kort Amerikaans en Terug naar Oegstgeest.
6. Zijn lagere school lag tussen twee psychiatrische inrichtingen; hij zou getuige geweest zijn van de moord op een oppasser door een patiënt; in de oorlog heeft het gezin enige tijd een patiëntje in huis gehad.
7. Het grote voorbeeld voor Jan is zijn oudste broer (te zien als tegenspeler van zijn strenge, zeer calvinistische (= protestants-christelijke) vader); deze sterft helaas in 1944 aan difteritis (= een ernstige keelziekte).
Boeken: Kort Amerikaans en Terug naar Oegstgeest.
8. Wolkers voltooit de mulo (nu mavo) niet, en heeft tijdens de oorlog allerlei baantjes, o.a. als dierenverzorger in een laboratorium waar vivisectie (= dierproeven) toegepast wordt.
9. Hij bezoekt in die tijd ook de Leidse Schildersacademie.
Boeken: De walgvogel, Kort Amerikaans en Terug naar Oegstgeest.
10. In de oorlogsjaren raakt hij los van zijn geloof.
Na zijn jeugd en na de oorlog gaat Wolkers beeldhouwkunst studeren aan diverse academies. Hij ontvangt prijzen voor zijn werk en reisbeurzen (= beurzen om in het buitenland te studeren of te werken). Van huis uit is hij dus een (tamelijk gevierd) beeldend kunstenaar, en geen schrijver (Zie: Werkkleding).
Pas in 1961 verschijnt zijn debuut in boekvorm (Serpentina's petticoat).
Hij heeft direct al succes, maar de grote doorbraak naar een miljoenenpubliek is toch wel Turks fruit (1969; film: 1973).
Aanvankelijk had hij veel problemen met uitgeverijen:
- ze durfden zijn werk om ethische (= het fatsoen betrefende) en morele (= zedekundige; gebaseerd op overwegingen van goed en kwaad) redenen niet te laten verschijnen;
- hij ontving te weinig royalties (= percentages van de winst);
- zijn kopij (= tekst voor de drukker) werd ongevraagd gewijzigd.
De problemen werden opgelost toen hij meer succes kreeg. Hij publiceert geregeld een nieuw boek en bereikt vaak indrukwekkende verkoopcijfers, ondanks het verwijt van critici dat hij zichzelf herhaalt, d.w.z. dat dezelfde thematiek in diverse boeken voorkomt. Volgens Hermans echter schrijft een goede schrijver altijd hetzelfde boek (d.w.z. hij heeft een levensvisie die als basis dient voor zijn boeken).
Van zijn werk zijn veel vertalingen verschenen.
Wolkers is twee keer getrouwd geweest en heeft twee zonen uit zijn eerste huwelijk. Sinds 1963 woont hij samen met zijn derde vrouw Karina, die op 16-jarige leeftijd bij hem introk. In 1981 werden ze verblijd met een tweeling (twee jongens). Lange tijd heeft Wolkers in Amsterdam gewoond, maar sinds 1980 verblijft hij op een eigen landgoed op Texel
Enkele facetten verdienen nog de aandacht:
1. Jan Wolkers heeft zich na de jaren zestig weinig met politiek ingelaten, maar is toch als socialist te kwalificeren.
Zie: Werkkleding
2. Hij is een jazzliefhebber.
Zie: Werkkleding
3. Maar hij is vooral natuurkenner en -liefhebber.
4. Literaire prijzen weigert hij over het algemeen (gebaseerd op vriendjespolitiek; overigens tipten Zweedse critici hem voor de Nobelprijs voor literatuur. Veel van zijn werk is dan ook in het Zweeds vertaald).
2. Thematiek
1. Dood, hel, seks en verrotting.
In het begin van zijn carrière (1963) waren volgens Wolkers zelf de bases (= uitgangspunten) van zijn oeuvre (= geschreven werk): dood, hel, seks en verrotting.
2. Autobiografische elementen.
Wolkers schrijft niet letterlijk autobiografisch, maar transformeert (= verandert) de realiteit (= werkelijkheid) tot literatuur. Hij fantaseert dus niet primair (= in eerste instantie), maar schrijft vanuit eigen ervaringen.
Enkele opvallende aspecten:
- het haten van de vaderfiguur (soms ook van de zuster);
- de overleden broer als tegenspeler van de vader.
En overigens komen veel gegevens uit de biografie terug in de thematiek en bij de personages.
3. Invloed van de Bijbel.
In zijn jeugd heeft de hoofdpersoon te veel Bijbelonderricht gehad. Bijbelcitaten (= letterlijke aanhalingen) worden veelal cynisch (= ruw en wreed spottend) en sarcastisch (= bitter spottend) ontheiligd.
4. Eenzaamheid.
De beschreven situatie duidt vaak op een tragisch isolement (= afzondering). De volgende aspecten zijn kenmerkend voor deze toestand:
a. angstgevoelens;
b. lijden onder het besef van schuld- en boetegevoelens;
c. liefde kan niet gegeven worden en seks overbrugt de eenzaamheid niet;
d. vanuit het isolement worden soms gruwelijke daden ("horror") begaan, vol agressie (= vechtlust) en perversiteit (= smerigheden), zowel jegens mensen als dieren;
e. dromen tonen de vervreemding;
f. mededogen (= diep medelijden) leidt niet tot verlossing;
g. misanthropie (= mensenhaat).
5. Dood.
Elk leven draagt bij de conceptie (= bevruchting) reeds de dood in zich. Het levensproces gaat gepaard met aftakeling, verval en bederf, en voert tenslotte tot destructie (= vernietiging) en ondergang. Wolkers: "Elke zaadcel bevat bij de conceptie (= bevruchting) reeds een klein doodshoofdje."
6. Liefde voor en kennis van de natuur.
Uit zich aldus:
a. vitalisme (= levenslust);
b. natuurbeschrijvingen;
c. interesse in planten en dieren - vooral: vogels, vlinders en rozen;
d. dierenliefde (als vervanging voor menselijke relaties).
In juli 1971 verbleef Wolkers moederziel alleen een week op een onbewoond eiland: Rottumerplaat (in de Waddenzee). Dit op verzoek van de VARA-radio die zijn ervaringen dagelijks uitzond. Later verscheen er een dagboek over zijn 'kluizenaarsbestaan': Groeten van Rottumerplaat, waaruit vooral zijn betrokkenheid bij zieke, zielige en nooddruftige dieren blijkt.
3. Personages
De karakteristieken (= kenmerken) van de hoofdpersonen hangen dikwijls ten nauwste samen met de thematiek.
Het volgende kan kenmerkend zijn voor een personage:
1. Het is een kunstenaar, die gekwalificeerd kan worden als:
- creatief en artistiek
- vitalistisch (= levenslustig)
- vrijheidlievend
- non-conformistisch (= antiburgerlijk)
- anticalvinistisch
(= tegen het protestant-christelijk geloof)
- antikapitalistisch
- antikolonialistisch
- antiautoritair (= tegen het gezag)
- tegen de heersende ideologie
(= gangbare opvattingen over de maatschappij)
- tegen de gangbare moraal (= zedenleer)
2. Hij is geobsedeerd (= dwangmatig beheerst) door zijn jeugdervaringen waarbij het vooral gaat om:
- een calvinistisch milieu
- een groot gezin
- een orthodoxe (= recht in de leer zijnde = zeer precies de regels van het geloof toepassende), strenge, dominerende (= overheersende) vader
De reactie hierop leidt tot:
- eenzaamheid en verlatenheid
- schuldgevoelens
- haatgevoelens, revolte (= opstand) en zelfs moordlustigheid
- autisme (= ziekelijke vorm van in zichzelf gekeerd zijn), althans een instabiele (= onevenwichtige) identiteit (= persoonlijkheid)
- een bedreigende buitenwereld
- fatalisme (= noodlottige ideeën) t.a.v. het bestaan, relaties & seks
- verwaarlozing van de leefomgeving
- kunst als pendant (= tegenhanger) van het fatalisme en zingeving aan het bestaan (waarbij de fantasie echter toch vervreemding stimuleert (= bevordert)).
4. Stijl
De manier van schrijven van Wolkers wordt gekenmerkt door:
1. Korte zinnen met eenvoudige constructies.
2. Veel vergelijkingen.
3. Visualiserende (= beelden zichtbaar makende) beeldspraak ("filmisch").
4. Humor (vooral ironie).
5. Bijbelparodieën (= - bespottingen).
6. Subjectieve (= persoonlijke) weergave (via de fantasie) van de objectieve (= zakelijke) gebeurtenissen.
5. Bibliografie (selectie)
1961 - Serpentina's petticoat (verhalen)
1962 - Kort Amerikaans (roman)
1963 - Gesponnen suiker (verhalen)
1963 - Wegens sterfgeval gesloten (toneelstuk)
1963 - Een roos van vlees (roman)
1964 - De hond met de blauwe tong (verhalen)
1965 - Terug naar Oegstgeest (autobiografische verhalen)
1969 - Turks fruit (roman)
1971 - Groeten van de Rottumerplaat (dagboeknotities)
1971 - Werkkleding (fotobiografie)
1974 - De walgvogel (roman)
1977 - De Kus (roman/reisbeschrijving)
1979 - De doodshoofdvlinder (roman)
1980 - De perzik van onsterfelijkheid (roman)
1981 - Brandende liefde (roman)
1982 - De junival (novelle)
1983 - Gifsla (roman)
1984 - De onverbiddelijke tijd (briefroman)
1985 - 22 sprookjes, verhalen en fabels
1991 - Tarzan in Arles (essays; bekroond)
1995 - Zwarte bevrijding (boekenweekessay)
Als one liner
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
En net als Hugo Claus is in dit geval het genie meervoudig.
Er is vast iemand die één van zijn kunstwerken wil posten.
Er is vast iemand die één van zijn kunstwerken wil posten.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Als er 1 schrijver is die het verziekt heeft voor menig student (om ooit het lezen leuk te vinden) dan is hij het wel met zijn kut boeken.
Ik ben een goot liefhebber van lezen , maar hij heeft het voor mij wel een paar jaar verziekt om voor mijn plezier te gaan lezen dankzij het verplicht lezen van zogenaamde literateur van zijn boeken.
Ik ben een goot liefhebber van lezen , maar hij heeft het voor mij wel een paar jaar verziekt om voor mijn plezier te gaan lezen dankzij het verplicht lezen van zogenaamde literateur van zijn boeken.
Je zal als 1dags vlieg je dag niet hebben
Beestjes
And everything under the sun is in tune
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
Oh je bent een liefhebber van lezen. Groot nog wel. Hoeveel jaar heeft ie voor je verziekt ? Want dat is wel schandalig.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Wolkenkrabbers.quote:Op maandag 7 maart 2005 00:26 schreef ondeugend het volgende:
Beestjes
Slaat ook nergens op.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Literaterreur...komt ineens bij mij op. Maar geniale boeken ja....ik ziet voor eeuwig met zijn beschrijving van hoe je een kip neukt op mijn netvlies.
Geloven is zeker weten dat je het niet weet.
Geloven maakt meer kapot dan je lief is.
Vloeken is aangeleerd...geloven ook.
Geloven maakt meer kapot dan je lief is.
Vloeken is aangeleerd...geloven ook.
Heb net vandaag 'de hond met de blauwe tong' uitgelezen (idd voor school). Beetje vaag, maar het leest lekker makkelijk door.
Vooral die biografie is handig, omdat hij, zoals vermeld in de OP, veel van zijn ervaringen in zijn boeken verwerkt.
bedankt,
Vooral die biografie is handig, omdat hij, zoals vermeld in de OP, veel van zijn ervaringen in zijn boeken verwerkt.
bedankt,
Dat bedoel ik maar niemand heeft een kippenneuker beter beschreven dan Jan Wolkers.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Tong je hebt die uitgebreide OP zeker ergens vandaan? heb je een bron?
Ik ben overigens niet een heel groot liefhebber van Wolkers maar toch moet ik toegeven dat ik de boeken die ik gelezen erg makkelijk las en het heel entertainent vond.
Jammer dat er zoveel mensen zijn die niets zeggen verder in dit topic.
Ik ben overigens niet een heel groot liefhebber van Wolkers maar toch moet ik toegeven dat ik de boeken die ik gelezen erg makkelijk las en het heel entertainent vond.
Jammer dat er zoveel mensen zijn die niets zeggen verder in dit topic.
Noot: Deze post is origineel en uniek. De kleine variaties in spelling en grammatica vergroten haar individueele karakter en schoonheid en kunnen in geen geval beschouwd worden als onvolmaaktheden of fouten.
Ik maak, dacht ik een mooi topic over één van de beste Nederlandse schrijvers.
Multie-talent want zijn sculpturen zijn ook geweldig.
De dorpsgekken die dit topic benutten om "lollig" te zijn hebben al te veel aandacht.
Multie-talent want zijn sculpturen zijn ook geweldig.
De dorpsgekken die dit topic benutten om "lollig" te zijn hebben al te veel aandacht.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Samenvatting anyone?
In the beginning, the universe was created. This made a lot of people very angry and has been widely regarded as a bad move.
Dankje...quote:Op maandag 7 maart 2005 02:05 schreef Chup het volgende:
Vriendelijke man. Zwaait altijd vrolijk. Goede boeken, vreemde beelden.
In the beginning, the universe was created. This made a lot of people very angry and has been widely regarded as a bad move.
geen idee of dat in het stuk in de OP staat. Maar dit was meer m'n eigen ervaring..quote:
mijn wereld is jouw wereld
Ik voelde me een beetje gedenigreerd door al je "moeilijk woord (= kleuterschoolwoord)" zinnetjes, eerlijk gezegd... als mensen deze woorden niet begrijpen hoef je ook geen serieuze reactie van ze te verwachten, denk ik Verder vind ik dit soort mensen (als Wolkers) niet bepaald genieen, het getuigt er meer van wat er gebeurt met de geest van iemand die structureel getergd wordt in z'n jeugd.
Hij heeft meer dan aardige dingen geschreven...
Toch vreemd hoor.. Dat men het over een boek heeft en daarbij de vraag stelt of het ook offline te bekijken is
. Ik ook. Hij heeft een paar goede boeken geschreven, maar zeker ook een aantal bijzonder slechte.quote:Op maandag 7 maart 2005 00:36 schreef wonko het volgende:
ik zit voor eeuwig met zijn beschrijving van hoe je een kip neukt op mijn netvlies.
god i want to get you out of here
you can ride in a pink mustang
you can ride in a pink mustang
Je beoordeeld een muzikant ook niet op z'n slechte werken maar onthoudt de meesterwerken.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Jan Wolkers
Voor mij heeft hij lezen (op school) juist extra leuk gemaakt, ik verslond zijn boeken
een Roos van Vlees heeft destijds het meeste indruk gemaakt.
Gisteren was hij bij de Avond vh Boek,meer dan ooit een man om van te houden
Voor mij heeft hij lezen (op school) juist extra leuk gemaakt, ik verslond zijn boeken
een Roos van Vlees heeft destijds het meeste indruk gemaakt.
Gisteren was hij bij de Avond vh Boek,meer dan ooit een man om van te houden
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Na het verwijderen van het offtopic gezeur rest mij nog te zeggen dat ik Jan Wolkers absoluut één der opmerkelijkste schrijvers des vaderlands vind. Diverse boeken gelezen en alhoewel ik elk boek niet even mooi vond waren ze geen van allen saai te noemen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Isabeau op 08-03-2005 21:04:18 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door Isabeau op 08-03-2005 21:04:18 ]
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ik las vanmiddag in dudok een schitterend interview met Jan Wolkers in het maandblad Opzij. Nu zal het voor tong80 waarschijnlijk een moeilijk te nemen stap zijn om de Opzij te gaan lezen, maar ik kan 't zeker aanraden. .
god i want to get you out of here
you can ride in a pink mustang
you can ride in a pink mustang
Wolkers citeert overigens aan het einde van dat interview een bijzonder krachtig en bekend gedicht van Marsman:
Lex barbarorum
Geef mij een mes.
ik wil deze zwarte zieke plek
uit mijn lichaam wegsnijden.
ik heb mij langzaam recht overeind gezet.
ik heb gehoord, dat ik heb gezegd
in een huiverend, donker beven:
ik erken maar éen wet:
léven.
allen, die wegkwijnen aan een verdriet
verraden het en dat wil ik niet.
Lex barbarorum
Geef mij een mes.
ik wil deze zwarte zieke plek
uit mijn lichaam wegsnijden.
ik heb mij langzaam recht overeind gezet.
ik heb gehoord, dat ik heb gezegd
in een huiverend, donker beven:
ik erken maar éen wet:
léven.
allen, die wegkwijnen aan een verdriet
verraden het en dat wil ik niet.
god i want to get you out of here
you can ride in a pink mustang
you can ride in a pink mustang
De Opzij m'n lijfsbladquote:Op dinsdag 8 maart 2005 19:31 schreef RaisinGirl het volgende:
Ik las vanmiddag in dudok een schitterend interview met Jan Wolkers in het maandblad Opzij. Nu zal het voor tong80 waarschijnlijk een moeilijk te nemen stap zijn om de Opzij te gaan lezen, maar ik kan 't zeker aanraden. .
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
|
|
