zo beetje verlaat maar ik zou mijn verhaal ook nog willen vertellen.
het is niet zo indrukwekkend als andere verhalen die ik hier heb gelezen, maargoed
als ik 41 weken zwanger ben spring ik die dinsdag nog even op de fiets om langs de VK te gaan.
daar krijg ik te horen dat ik die aankomende vrijdag naar de gyn moet voor een hartfilmpje van beebs.
dan zou ik er waarschijnlijk zaterdag nog een krijgen en maandag zou ik dan worden ingeleid.
de dagen tot vrijdag heb ik heel heel heel hard zitten hopen dat het beebje zou komen. vóór vrijdag!!
maar nee, donderdagavond gewoon de wekker op vroeg gezet. ik wilde de volgende ochtend gewoon weer op mn fietsie naar het ZH
mn ma nog; kan je niet beter met de taxi ofzo? nee ma komop, ik ben niet gehandicapt, maar zwanger vrijdagochtend, 7:00 u. ben dan 41 weken en 5 dagen zwanger.
ik word wakker. pfff pijn in mn onderbuik, maar niet veel anders dan voorgaande nachten.
even hurken, dat helpt meestal.
*hurk* sprrrrrllllttttttt *sijpel sijpel*
?????!!!!!! vruchtwater?
ik klim uit mijn bed (80 cm grrrdvrdddm)
naar de badkamer om mijn broek uit te trekken. ik ruik en ik ruik geen plas. dit is vruchtwater.
OMG!!!
ik pak een andere broek en doe een maandverbandje in. een half uurtje later kijk ik in mn maandverbandje en er liggen vlokjes op. jaaaaa het is echt vruchtwater!!
dan komen de krampen.
god o god wat doet dit pijn?!
om de 2 minuten, dan ineens 8 minuten ertussen. dan weer 3, dan 1,5, dan 5.
jeetje wat is dit!?
om 8 uur komt mn moeder naar beneden *klop klop*
loes? je broek? ? ? is het begonnen?
ik lig al half te huilen van pijn. de weeen blijven komen, kei onregelmatig maar er zit weinig tijd tussen.
mijn moeder merkt dat ik hier niks mee kan en zegt dat ikde VK maar moet bellen om te vragen wat ik moet doen.
ik bel vk en zeg met mn trillende stem; "euh mijn bevalling is begonnen en ik kan niks met de weeen en het doet pijn
"
VK adviseert: even onder de douche dan kom ik er strakjes aan.
ik ga douchen, maar bah wat vind ik dat naar.
ik stap er gauw weer onderuit en trek mn pyama aan.
toen begon de weeenstorm.
de VK arriveerde rond half 10 en voelde 3 cm ontsluiting
ze leerde me te puffen en zou om 1 uur terugkomen als er in de tussentijd niks aan de hand was.
VK ging weer weg in ik raakte in paniek.
weeenstorm hield niet op ik kon het niet meer ik wist niet hoe ik moest gaan staan, zitten, liggen, hurken, knielen ik wist het echt niet meer.
slaan op mijn bed, stampen op de grond ik kon echt niks met die weeen!!!!
gillen gillen gillen tegen mn ma; help me dan help me dan aaaauwauwauw het doet zon pijijijijn doe iets alsjeblieieieieftMa hielp me af en toe te puffen maar het ging niet en ik zat te panieken.
ma weer de vk gebeld dat ze moest komen.
11:00
VK kwam met olietjes enzo
om mijn rug te masseren en dat was echt heeerrrrrrlllijkk!!!
(onder omstandigheden zegmaar)
ik had intussen een manier gevonden om de wee te uitten; met mijn ene voet keihard op mijn andere voet duwen en dan op mn tenen staan (??? jaja)
heb er nogsteeds een donkere plek van op mn voet, leuk aandenken de weeen volgden elkaar nogsteeds als een razende op en ik had geen tijd tussendoor om op adem te komen; werd bijna duizelig van het gepuf
toen kreeg ik persdrang.
tijdens de rugmassage van de VK zag ik bloed langs mijn benen sijpelen en toen werd ik bang.
vk voelde, er staat nog een randje (12:15)
BLOED! riep ik.
VK bleef er allemaal maar rustig onder en zei; ja das niet erg.
MAAR IK MOET PERSEN!!
ja ok je mag. ga maar liggen (ze zal tussendoor nog wel getoucheerd hebben? geen idee ben ik vergeten...maar ik mocht persen!!!) (13:30)
het persen was echt heeerrlijk, eindelijk kon ik iets dóen, iets doen tegen de pijn, me lekker laten gaan.
ja dat is het enige dat ik me van het persen kan herinneren
en dat ik zelfs tijdens het persen nog heb liggen lachen om een of ander grapje ofzo
persen persen persen dat is het enige dat in mijn hoofd zat, zo erg dat ik perste en de VK zei; ho es even je hebt helemaal geen wee?!
ik wilde mn kindje zo graag zien een minuut voordat max geboren werd, toen ie er zo half al uithing, kreeg de VK hem opeens niet meer verder
ik dacht: oh god nee toch?!
vk allemaal: nou ik weet niet welke kant jij op wil hoor kleintje?! (blijbaar draait een kindje soort van uit de buik, maar max wist nog niet welke kant ie op wilde draaien ofzo)
maar dat kwam snel goed (geen idee hoe, gewoon hard getrokken ofzo, max heeft r ook een gebroken sleutelbeentje aan over gehouden..
hoewel ik echt het idee niet heb gehad dat ze hard aan hem trok?!na 25 minuten persen, om 13:55 is mijn prachtige ventje Max geboren
ik moest niet huilen ofzo maar ik was wel zielsgelukkig met hem