En dan heb je er twee! (Of drie, of vier, of...)

Hier zit er 17 maanden tussen. Ik vind het moeilijkste net zoals Jessie zegt, de aandacht verdelen. Al is het sinds kort al wel veel makkelijker geworden omdat ik ze samen betrek in veel dingen. Ze gaan nu samen in bad, en dan hebben ze de grootste lol Erg vermakelijk om naar te kijken

quote:

Op vrijdag 3 maart 2006 21:41 schreef Sugar het volgende:
fout topic

Nou, dat valt wel mee hoor!

Bij Liam en zijn brusje zal er 2,5 jaar tussen zitten, dat vind ik wel mooi denk ik. Had me trouwens niet veel uitgemaakt als het minder of meer zou zijn geweest.

hier zal er straks 17 maanden tussen zitten.
ik zie er erg naar uit enige wat ik weleens heb, weet niet of dat raar is? dat ik een soort van schuldgevoel heb van " dit kindje zal nooit zoveel aandacht krijgen als dat maxim heeft gehad". en ook een schuldgevoel naar maxim toe dat hij de aandacht moet gaan delen.
meerdere mensen hier last van, of is dit weer iets raars van mij?

nee, is niet raar, ik heb dat dus ook. Precies zo

ik heb dat wel gehad voor ik zwanger was, maar inmiddels weet ik dat ik nu al van deze krummerl hou en ook niet minder van Liam ga houden. Tja, Liam zal moeten gaan delen en krummel krijgt idd niet alle aandacht die liam wel gehad heeft. Maar dat is nou eenmaal zo, voel me er niet (meer) schuldig over.

quote:

Op zaterdag 4 maart 2006 11:11 schreef Martineke het volgende:
" dit kindje zal nooit zoveel aandacht krijgen als dat maxim heeft gehad". en ook een schuldgevoel naar maxim toe dat hij de aandacht moet gaan delen.
meerdere mensen hier last van, of is dit weer iets raars van mij?

Een tweede kind heeft weer andere voordelen. Dat merk ik nu heel erg. Judith heeft elke dag iemand om mee te spelen. Ze vinden het momenteel heel erg leuk om samen te spelen, dus dat is echt genieten. Op zo'n moment geeft het echt niet dat ze weinig aandacht van je krijgen, ze geven elkaar aandacht. Dat is het voordeel van meerdere kinderen, je hoeft ze niet de hele tijd 1 op 1 aandacht te geven, ze willen ook elkaar graag wat aandacht geven (soms wat teveel, dan moet je er weer tussenspringen ).

nou ik ben benieuwd

wat ik me nu het meeste afvraag, hoe ga ik dat straks doen als bijv snachts Maxim wakker word en hem dan bij ons in bed neem (1x in de week is dat of zo), dna ligt hij helemaal tegen mij aan geplakt als het ware, hoe ga ik dat doen als beeb 2 er is en die moet bv of zo, of ff lekker bij liggen? ik zie maxim voorlopig nog niet naast papa gaan liggen eigenlijk
dan zou ik of maxim moeten laten liggen in zn eigen bedje, dat word huilen cq schreeuwen. of ik moet beeb 2 laten liggen? word ook huilen denk ik dan.

Ik denk dat je daar je weg wel in vind Martineke de oplossing zal zich vanzelf aandienen

Over dat soort dingen denk ik soms ook na, Martineke. Maria is natuurlijk wel echt wat ouder dan Maxim, dus kan me voorstellen dat jij nog meer dingetjes moet improviseren. Lijkt me ook lastig soms, die nachten en elkaar wakker maken enzo.

Maar voor mezelf denk ik idd wat Githa schrijft: het zal wel een kant opgaan straks.

Ik heb gisternacht weer eens gemerkt wat het minder leuke is van twee kinderen zó kort op elkaar ...
Ik was vroeg naar bed gegaan (9 uur) en 10 uur werd Emma wakker om te drinken. Half 1 werd Noa wakker, die wilde haar speentje (was ze kwijtgeraakt) en daardoor was ze aan het krijsen. Tussen half 1 en drie uur is Noa onrustig geweest, ik kwam er uiteindelijk achter dat mijn man haar Emma's speentje had gegeven per ongeluk (en die is kleiner) en daar sliep ze dus niet lekker mee! Toen Noa eindelijk sliep wilde Emma nog eens drie keer drinken vóór het eindelijk ochtend was.... GAAAAAAAAP ... dan heb je het wel eventjes gehad. In totaal ongeveer 8/9 keer uit bed gemoeten ... (inclusief verschonen van de één, dan verschonen van de ander, flesje, borstvoeding, etc. .... )

Maar goed... dan zijn er ook nog eens de hele leuke kanten:
Noa vindt Emma keilief en interessant, en zodra ze Emma ziet is het 'Heeey!' op een heel lief toontje. Emma kan ook nergens veilig liggen, want dan komt Noa er gelijk aan en begint over haar hoofdje te 'aaien' (nogal hardhandig) en probeert soms ook met haar vingertje in haar oogjes of mondje te prikken (ik blijf er altijd bij en probeer de ergste schade te beperken, gelukkig heeft ze Emma nog nooit echt pijn gedaan ofzo) ...

Het leukste is dat Emma en Noa echt met elkaar communiceren (zoals baby's dat doen dan) door geluidjes te maken en te lachen naar elkaar. Emma 'praat' dan ook echt terug en Noa houdt hele verhalen tegen haar. Zo lief!

hallo,

ik heb ondertussen ook twee kindjes en de derde is in de maak.
dat tamar geboren werd hebben we heel weinig moeite met melvin gehad. hij is eingenlijk helemaal niet jaloers geweest. dat begint nu pas te komen tamar is nu net 1 en vindt het heerlijk om met haar grote broer te spelen alleen kan ze nog niet samen spelen en melvin(3) wel en die kan daar erg boos om worden en kan en wil ook nog niet begrijpen dat ze dat nog niet kan.
Ik maak me wel zorgen hoe ik dat straks inderdaad moet doen als ik de derde krijg.(21 juli ben ik uitgerekend.) moet dan volgens mij om 6 uur me bed uit als ik om 8 uur de deur uit wil nu gaat het me eigenlijkvrij makkelijk af. Iedereen zij voordat de tweede kwam dat het allemaal zo vreselijk zwaar zou worden, maar dat is mij 100% meegevallen. hoe hebben juli dat ervaren met een derde erbij? gelukkig kunnen broer en zus het prima met elkaar vinden maar hoe gaat dat straks met de derde? ben heel benieuwd.

Ja ik denk ook dat ik die nachten soms met 2 kinderen het ergste vindt. Het doet je echt geen goed om zovaak wakker gemaakt te worden als je in een diepe slaap bent. Maar we doen het wel meestal zo, ik neem Chantel als ze wakker wordt en Paul neemt Joshua als hij wakker wordt.

Hallo,

ik heb eigenlijk een vraagje.
Natuurlijk wordt het drukker met twee (of meer) kinderen, maar hoe doen jullie dat eigenlijk met gaan werken?
Ik bedoel eigenlijk hoe combineren jullie het hebben van een gezin met voltijds gaan werken?
Wij hebben nu één zoontje, maar we willen zeker ook nog (één of meerdere) kinderen, maar we werken allebei voltijds. We vertrekken 's morgens en komen pas 's avonds thuis. En dat 5 dagen op 7.
Dan vind ik pas dat je kan spreken van drukte, want als je de hele dag thuis bent heb je toch zeeeën van tijd. Lijkt mij dan hè
Werken jullie voltijds/halftijds/thuis??

libel, hoe doe je dat nu met je zoon dan? daar heb je neem ik aan ook opvang voor nodig? ik werk 3 dagen per week, manlief 5. op 2 dagen gaan de kinderen naar een kinderdagverbiljf, en op 1 dag komen opa&oma/oma afwisselend thuis oppassen. ik vind 't ook best een geregel, maar dat was 't met 1 ook geweest in deze situatie. bovendien vind ik de dagen dat ik thuis ben niet zo superrelaxed want daarin moet wel 't grootste deel van 't huishouden gedaan worden, inclusief vooruit koken enzo omdat we anders 's avonds na 't werk veel te laat pas aan tafel kunnen.

Libel, ik heb het op mijn werk écht rustiger dan thuis. Ik ben misschien geen oermoeder en ervaar een dag met mijn kind niet als niets-doen. Mijn werk daarentegen...
Nee, serieus: ik werk maar twee dagen, maar heb er altijd een soort van ontspannen gevoel bij als ik weer ga werken. Gewoon omdat ik de dagen met een kindje wel ervaar als 'druk' en 'vol'. Met twee kinderen zal dat helemaal zo zijn, laat staan met 3, 4 of 5

En eerlijk is eerlijk: waarom zou het druk zijn om 2 kinderen te hebben, als je overdag niet met ze bezig bent (en dus allebei fulltime werkt)? Je gaat toch niet al die dingen die je anders overdag met je kind zou doen, alsnog 's avonds doen? Nee, die laat je nu over aan oppas of kdv, dus ik zie niet zo goed waar jouw extra drukte vandaan komt, eerlijk gezegd.

Ja, bixister, dat zie ik ook nog niet helemaal zitten. Hoe ik dat huishouden hier gedaan moet krijgen als hier meerdere kinderen rondlopen.
In de week gaat Aiken vijf dagen naar het kinderdagverblijf. In het weekend moet hier dan nog eens al het huishouden gedaan worden. Nu gaat dat nog goed want Aiken slaapt nog veel overdag. Maar als er meerdere kinderen zijn, dan is er een andere hummel die wakker is als Aiken slaapt en andersom.
Daarom dat ik mij afvraag hoe anderen dat doen. Gaan werken en een gezin combineren.

Daar hebben ouders die niet werken dan ook last van Heeft dan toch niks met wel of niet werken te maken.
Ik maak dus niet zo heel veel schoon. Ben niet zo'n poetsmiep en vind het ook niet zo belangrijk. Stofzuigen en dweilen doe ik savonds als ze op bed liggen. De was draait snachts of in t weekend. Een scheutje chloor of wat dan ook door de plee ook als ze op bed liggen. En verder wat dingen tijdens een slaapje. En als er dan 1 wakker is vermaakt die zich maar even (niet )

Nu ze op school zitten begint er weer wat meer tijd te komen voor zulke dingen, maar of ik dat nou zo leuk vind

oh maar ze slapen ook wel eens allebei tegelijk hoor libel. bovendien is 't ook niet zo dat je helemaal niks kunt doen als 1 van de twee wakker beneden is. ik merk nu juist hoe relatief rustig ik het vind als er 'maar' 1 wakker is, en kan er dan vanalles naast doen. nu kunnen zowel piet als anna zich dan ook gelukkig heel goed alleen vermaken, dat scheelt. juist als de ander slaapt genieten ze wel van de rust en het alle speelgoed voor zichzelf hebben. ook vindt piet 't heel leuk om te helpen met schoonmaken (al kost dat mij wel meer tijd natuurlijk). en anders is het in 't weekend ook nog zo dat je partner (of jij) er met het niet-slapende kind even op uit kan, zodat degene die thuis blijft een paar huishoudelijke klussen kan klaren waar je liever niemand bij in de kamer hebt.

Ja maar Sugar, hier moet natuurlijk ook nog gekookt, afgewassen, gepoetst worden hè.
En natuurlijk willen we zoveel mogelijk quality time met Aiken doorbrengen. Ik heb nu al het gevoel dat ik zoveel mis omdat ik hem maar weinig zie.
En bij mij is het overdag echt wel druk op mijn werk (ik sta in het onderwijs). Af en toe lees ik hier eens mee (vooral het babietjes topic), maar zoveel tijd om te reageren als dat velen hier hebben, heb ik echt niet. En af en toe heb je die 'ik' tijd toch echt wel nodig.
Het is natuurlijk gewoon zaak om er een evenwicht in te vinden, maar nu vind ik dat nog erg moeilijk.

brandschoon is 't hier ook maar zelden jessie.

Libel, er is geen mogelijkheid om een paar uur minder te gaan werken? Niet alleen met het oog op een tweede, maar om voor jezelf ook wat rust in te bouwen?
Vooral ook omdat je zegt het gevoel te hebben nu zoveel te missen.

willen jij en je manfulltime blijven werken libel? (of moet dat zelfs?)
Ik ervaar het hetzelfde al sugar, werken is eigenlijk relaxter dan thuis zijn met kind(eren), thuis heb ik zeker geen zeeën van tijd
Ik heb op dit moment hulp in de huishouding.

Nee, koken enzo snap ik wel. Maar ja, dat doen wij hier ook snel-snel, na de werkdag. (Behalve als ik hachee maak )
Ik kan me wel heel goed voorstellen dat je dan vooral de qualitytime wil en dat daardoor die huishoudelijke dingen in de weg zitten. Zou ik ook hebben.

Ja, dutchie, het is de bedoeling om dat over een paar jaar toch wel te doen. Maar nu kan dat echt niet.
We huren nu en we zijn druk op zoek om een huis te kopen, maar met de prijzen van tegenwoordig lukt het echt niet om nu al minder te gaan werken.
Gelukkig sta ik in het onderwijs en dus heb ik veel vakantie. Dat maakt toch wel veel goed