En dan heb je er twee! (Of drie, of vier, of...)

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 09:06 schreef E.T. het volgende:
Macka, zulke situaties klinken bekend!

Ik ben wel eens bang dat Tijn er hier zomaar tussendoor schuift Saskia is veel mondiger en eist d'r aandacht wel op, Nienke kan nog niets zelf en eist haar exclusieve aandacht ook wel op met voedingen e.d...... En Tijn die rommelt er een beetje tussendoor; die moet maar meegaand zijn (beide kanten op, zowel naar grote als kleine zus) en als hij niet doet wat ie zou moeten doen (duh, het is een peuter) betrap ik me er regelmatig op dat ik dan geergerd reageer. Zijn grote pluspunt; het zo goed zelf kunnen spelen en makkelijk zijn, blijkt ook zijn grote nadeel.
Ik probeer maar om hem ook regelmatig even op schoot te hebben en een boekje te lezen oid. Gewoon even 1 op 1 aandacht..maar het blijft schipperen om mijn exclusieve aandacht te verdelen over drie kinderen en ik blijf het moeilijk vinden.

Herkenning!
In heel je tekst trouwens!
Met drie kinderen op drie jaar is het hier ook enorm druk in huis, maar als de twee oudsten dan (net als nu ) al echt een beetje samen spelen is het ook zo ontzettend leuk en genieten.

ff een tvp wil dat van de week ff rustig lezen kijken of ik wat tips kan vinden voor strakjes.

quote:

Op zaterdag 29 november 2008 17:00 schreef marlieske het volgende:
ff een tvp wil dat van de week ff rustig lezen kijken of ik wat tips kan vinden voor strakjes.

Heel goed idee!

ik geloof dat ik dit topic ook maar eens heel goed door moet gaan lezen voor tips..

Ik vind het super dat er een 2e komt maar ik ben soms best bang hoe Amber gaat reageren, juist omdat ze totaal niet zelfstandig kan spelen..

vicky, als je 2e spookje geboren wordt, dan gaat Amber al bijna naar school he? dat scheelt wel hoor
en ze moeten er aan wennen natuurlijk, aan een klein brusje, maar het went ook wel weer snel

E.T., er is ook wel onderzoek gedaan naar de invloed van de 'plaats in de kinderrij' op de ontwikkeling, en voor zover daar effecten van waar te nemen zijn (daarin verschillen onderzoeken nogal), blijkt inderdaad dat het 'de middelste zijn' vaak de minst gunstige positie is; middelsten hebben vooral de nadelen van beide kanten, en minder voordelen. maar ja, het is moeilijk om dat allemaal te ondervangen, de praktijk dwingt gewoon bepaalde dingen af. en als je 't een beetje in de gaten houdt krijgt tijn ook vast z'n benodigde portie aandacht wel. hij leert bovendien natuurlijk toch ook veel van zowel het een grote zus hebben als zelf grotere broer zijn van een klein zusje. daarnaast kunnen kinderen ook nog eens heel erg van persoonlijkheid verschillen, waardoor de een nou eenmaal meer actieve aandacht nodig heeft dan de ander.

Kim kan gelukkig goed zelfstandig spelen. Maar ik ben wel heel benieuwd hoe het zal gaan.
Vooral ook 's nachts als de baby wakker wordt. Maar goed, dan zien we dan wel weer.

Grote schop!

Ik ben zo benieuwd hoe de moeders die er afgelopen jaar een tweede bij gekregen hebben dit ervaren. In het kader van de rammelende eierstokken, en ook gewoon uit interesse. Hoe is het nou om moeder te zijn van twee? Hoe is het om een baby'tje te hebben en een groter kindje? Valt het mee of tegen, of is dat niet op die manier uit te drukken?

Jore, ik vind het af en toe best zwaar, vooral
omdat ik 2 pittige dametjes heb. Maar als ik die 2 samen zie..

Amber is gek op haar zusje en Tess gaat stralen als ze
Amber ziet.

En ik rammel stiekum weer..

Jore de eerste maand/ 6 weken was het echt loodzwaar Je bent alleen maar bezig met je kindje leren kennen (en je kindje jou), je andere kind aan de situatie te laten wennen, een ritme aan het zoeken en tussendoor probeer je alles zo normaal mogelijk door te laten gaan. Ik was elke avond om 21 uur gewoon gevloerd... Dat viel me in het begin best tegen. Ik dacht dat je na kindje best wat ervaring had, maar dat maakte dus niks uit.

Maar daarna begon het grote genieten. Tuurlijk ben je 's avonds nog wel eens doodop, maar dat is niet meer alle dagen zo. En het is zo leuk als je ziet hoe lief je kindjes op elkaar reageren. Linde was bijvoorbeeld een nachtje gaan logeren en het eerste dat ze deed toen ze thuis kwam was Esmee opzoeken en die knuffelen. Esmee herkent haar grote zus al echt en die begon meteen te kraaien van plezier

Het is heerlijk om er twee te hebben vind ik. De interactie is erg leuk. Wel ben ik blij dat Ive 2,5 jaar was toen Fee werd geboren, hij kan al lopen en is zelfstandiger met eten enzo en dat is toch wel erg fijn. Natuurlijk is het wel eens druk, vooral als ze allebei tegelijkertijd iets willen, maar ik vind het goed te doen.

Een derde lijkt mij juist wel erg druk. Ik sluit niet uit dat er ooit een derde komt, maar dan waarschijnlijk wel pas over een paar jaar. Eerst moet Fee echt doorslapen en lopen enz.

Hier was het vooral vreemd, maar dat kwam meer omdat Tyler lang in het ziekenhuis heeft gelegen. 1e x thuis was 31 dec. Toen hij thuis was, ging het wel goed. Aandacht verdelen is soms wel lastig.

De interactie tussen twee is inderdaad superleuk! En als ze straks echt samen kunnen spelen, dat lijkt me zo leuk voor ze Ik vind het nu vooral zwaar omdat Mees zo slecht slaapt, en er overdag geen tijd is om zelf even bij te slapen. Maar goed, ik weet dat het tijdelijk is en als hij eenmaal doorslaapt ben ik dat ook zo weer vergeten!

Wat ik ook erg leuk vind aan de tweede, is dat ik veel bewuster geniet van zijn baby tijd. Alsof ik bij de eerste nog niet helemaal besefte hoe snel dat eigenlijk gaat . En het is ook zo'n ander kind met echt zijn eigen ikje. We vallen dus weer van de ene verbazing in de andere, net als bij de eerste zeg maar
En de andere kant, waar bij de eerste ineens dat onbezorgde weg is, dat je je er altijd van bewust bent dat er van alles kan gebeuren, dat gevoel verdubbelt (vanzelfsprekend) ook.....

Hier gaat het eigenlijk helemaal vanzelf. Alsof het zo hoort te zijn.
Ik geniet van alles, van beiden maar vooral ook van de interactie tussen die twee. Dat is op zijn zachtst gezegd enorm ontroerend, elke keer weer.

En wat vinden jullie een mooie/goede/handige/fijne tijd tussen nummer een en twee?

Volgens mij is er voor alles iets te zeggen bodpa.
Die van ons zitten relatief dicht op elkaar, dat kan pittig zijn tijdens de zwangerschap (viel bij ons mee omdat Sasha al snel liep), maar als voordeel kan je hebben dat de oudste niet heel jaloers is omdat ze nog zo klein zijn dat ze al snel niet meer weten hoe het was zonder dat kleine broertje of zusje.

Hier gaat alles ook prima. Het is alleen lastig soms als ik met Sasha zit te eten en Oscar wil dan ook de fles of gewoon alleen maar kroelen en hangen. Dan is het even schipperen, zeker als F. niet thuis is, maar ik vind het heerlijk.
En ja... het wurm is pas 4mnd oud maar ik rammel de pan al weer uit. Ik blijf het zoiets moois vinden en zou best een groot gezin willen.

Hoeveel zit er bij jou tussen BE? Ik rammel ook best, maar eerst mijn lijf weer op orde krijgen. Ik val nog steeds af, zo'n kindje moet wel in een zo gezond mogelijke mamma zitten vind ik.

20 maanden.
Niet superweinig, maar wmb wel het absolute minimum hoor. Ik merkte dat de zwangerschap op het laatst zijn tol wel ging eisen en dan is een dreumesje om achteraan te rennen best pittig. Dat ging echt niet meer.
En ja, je lijf eerst op orde is wel een goed uitgangspunt.

Hier zit er 2,5 jaar tussen.
Ik vind het fijn dat Meike al wat meer begrijpt, en je haar kan uitleggen dat ze soms even moet wachten enzo.

Maar ik vind het rond 19.00 uur wel heftig! Dan moet Lars de fles, en Meike naar bed (vantevoren in bad) dat is wel echt spitsuur!
En ik heb het wel onderschat, mama zijn van 2 kindjes. Een 2e gaat er niet "zo eventjes" bij door. Maar dan heb ik ook geen makkelijke baby.

Leuk om te lezen! De ideale tijd vind ik ook lastig, vooral omdat het bij Lieuwe best lang duurde voordat ik zwanger was (ruim een jaar). En ook omdat ik nog steeds niet weer ongesteld ben geweest, ik heb geen idee wanneer mijn cyclus weer een beetje op gang komt. Maar dat is niet voor hier. Ik merk wel dat ik steeds vaker bij zwangeren met een tweede op komst zit uit te rekenen hoeveel tijd er tussen beide kindjes zit

Ik had er ook liever wat korter tussen gehad maar het duurde 9 maanden eer ik zwanger was van Tess.

Hier had best wat langer tussen de twee jongsten mogen zitten
15 maanden staat garant voor tropenjaren (en ik heb het idee dat die nog wel een tijdje voortduren iig tot Tijn ook naar school gaat)
Laten we het er maar op houden dat ik best uitkijk naar 1 april, dan gaat Nienke ook naar de psz en heb ik twee ochtendjes geen kinderen om me heen en kan ik even bijkomen

Cool topic .

Hier ook 20 maanden ertussen en het gaat echt heel erg goed. S is niet jaloers, alleen maar heel erg lief en nieuwsgierig (met haar neus erbovenop als R een schone luier aankrijgt enzo). En ik vind het echt heel erg gezellig met twee kindjes, meer een gezinnetje echt en minder een twee-eenheid .

Ik merk heel veel verschil in hoeveel energie het me allemaal kost(e). Bij S werd ik van elke kik wakker, terwijl ik nu steeds als een blok in slaap val. Bij S stond ik soms om 20.00uur voor mezelf nog te koken, omdat ik er eerder niet aan toe kwam. Nu staat om 17.30uur het eten op tafel, gewoon omdat mijn dochter dan moet eten. En dat lukt ook met gemak. Bij S hield ik de eerste weken bij hoe laat ze welke borst had gehad, nu was ik zelfs in de kraamweek al onnauwkeurig met het bijhouden ervan in het kraamboek. Ik vond bij S het hebben van een baby in huis helemaal geweldig, nu vind ik het ook nog eens een stuk relaxter .

Praktisch vond ik het wel spannender allemaal. De eerste keer S wegbrengen naar het kdv met R erbij... spannend! De eerste keer een avond zelf alles doen, koken, afwassen, kindjes in bed leggen.... spannend , de eerste keer boodschappen doen met twee (moet nog gebeuren )... spannend . Maar tot nu toe eigenlijk alleen maar succeservaringen, dat geeft wel veel vertrouwen .

_{Ik zit geloof ik nog op een rose wolk, klinkt het door in mijn verhaal? Ik vind alles geweldig}

En ik herken wel wat je zegt BE, over als de een moet eten en de ander net gevoed wil worden, maar tot nu toe geniet ik dan vooral nog eigenlijk van de gekke taferelen die het oplevert.

Eten met S, terwijl R naast mijn bord op een aankleedkussen op tafel ligt met mijn pink in z'n mondje . En vergelijkbaar 's avonds bij het naar bed brengen van S. M'n dochter voorlezen, terwijl R achterop haar bedje erbij ligt met mijn pink in z'n mond .