En dan heb je er twee! (Of drie, of vier, of...)

Ik heb gisteren het boek van Lieselotje gekocht waarin er een baby bij komt. Ik hoop op die manier Fleur ook een beetje voor te bereiden op de komst van de tweede. Goed dat je aangeeft dat ik ze er straks niet te actief in moet betrekken, maar d'r zelf die keuze moet laten maken. Het zal dus meer worden van 'mama gaat nu de baby verschonen. Ik ben zo terug....als ze dan zegt/vraagt ik ga mee. Dan kan dat natuurlijk, maar als ze lekker beneden wil blijven, zal ik dat dus respecteren. Ik dacht in eerste instantie om ze juist actief er in te betrekken, maar ik vind dit eigenlijk veel logischer. Zo maakt ze zelf de keuze en wordt het niet opgedrongen.....

Hier gaat het vaak van:
"mama gaat nu Romme in bad doen/ schone broek geven etc. etc. Wil Jonne komen kijken?"
Dan zie ik vanzelf of hij dat wel of niet doet.
Vaak verschoon ik Romme ook beneden op een aankleedkussen bij de tafel. Wanneer Jonne wil, klimt hij dan wel eens op zijn stoel om mee te kijken.
Oh ja, en tijdens het badderen mag Jonne de voeten van Romme 'wassen'
Hier hebben we trouwens wel twee krukjes gekocht zodat Jonne ook bij de hoge dingen zoals de commode of het badje dat ding kan aanschuiven en zijn soms nieuwsgierige oogjes ook wat kunnen zien ipv de billen van mama of het hout van de kast

[ Bericht 1% gewijzigd door kozakken op 22-09-2006 14:17:48 (foutje in spelling) ]

Kozakken wat lief, de voetjes van Romme wassen.

Zal ik 'm dan eens omhoog kicken.
Na de eerste blijde oohh wat leuk maanden, kwamen de gaat-romme-echt-niet-weg? maanden.
En de: ik ben al peuter en heb genoeg aan mezelf tijd...

Romme is nu 7 mnd. en ik heb het idee dat we de grootste storm hebben overwonnen. Degene die we zagen aankomen, maar ook alle onderhandse worstelingen.

Onze oudste heeft veel behoefte aan ook 'tijd met papa of mama' en dat geven we ook zoveel we kunnen. Maar ik vind het vooral lastig om ook ons kleinste mannetje genoeg tijd en aandacht te geven. Juist vanwege Jonne die er bijna altijd omheen loopt.
We hebben geluk dat Romme heel lief en gemakkelijk is en heel graag kijkt. Dus met veel oogcontact en af en toe giebelen en kriebelen tijdens spel met de oudste is hij ook heel blij.

Maar hebben jullie nog andere tips? Of ligt de tip vnl in het loslaten van mijn gevoel en gewoon maar blij zijn met datgene wat ik heb en wat ik kan geven

Kozakken, ik herken je gevoel. Ik heb dat ook (bij vlagen) nog steeds maar goed, het is hier ook niet anders... ze kunnen niet alledrie evenveel aandacht krijgen op een dag, maar ik probeer het gewoon. En dat vind ik dan genoeg...ik moet soms ook andere dingen doen dan me met de kinderen bezighouden en dat kan ook niet anders. Noa zou bijvoorbeeld de hele dag wel boekjes willen lezen (komt er ook altijd bijstaan als ik Julia voed en heeft dan heel vaak een boekje bij zich ... ) en dan zeg ik gewoon 'straks gaat mama een boekje met je lezen' en daar neemt ze gelukkig genoegen mee. Ze herinnert me er dan zelf weer aan, dat vind ik ook leuk.

Leuk al deze ervaringen. Ik zou bijna tegen mijn vriendin seggen: " zullen wij er ook maar 1 op
de wereld zetten? "

Tussen onze 2 jongens gaat het hartstikke goed.
Ze hebben het heel leuk samen en zijn erg aan elkaar gehecht. Het leeftijdsverschil van 4 jaar doet daar gelukkig niks aan af.

Ik probeer David evenveel aandacht te geven als Damon destijds kreeg en juist omdat Damon wat ouder is snapt hij dit en kan hij veel dingen alleen.

In bad doen bijvoorbeeld; eerst deed ik ze samen in bad. Dat was niet leuk en veroorzaakte veel stress bij allemaal. Damon ging in bad liggen zodat David haast geen plaats had. Veel gekrijs en gedoe en geknoei met water.

Nu gaat Damon wat tv kijken of op de computer en doe ik David heel rustig en gezellig in bad zodat hij heerlijk alleen kan spelen. Damon gaat dan erna in de douche, terwijl ik David afdroog en aankleed.
Iedereen tevreden en veel minder stress.
Damon krijgt zijn aandacht weer als David in bed is of met een van ons naar beneden (Damon gaat eerder naar bed).

Het is en blijft schipperen en uitproberen... _{(mijn man werkt in diensten dus ik sta er om de week alleen voor 's avonds, wat het ook weer lastiger maakt natuurlijk)}

Zeg! Mag ik eerst nog even wennen aan het multi-tasken met een in de buik en een aan de rok, ja
^{Maar daarna lijkt dit me best een interessant topic}

*schop*

Derde op komst en qua aandacht en liefde voorzie ik geen problemen, ook niet van Saskia en Tijn gelukkig (Tijn is nog te klein denk ik en Saskia vind haar broertje al helemaal geweldig en de baby in m'n buik nu ook al).
Ik zie meer logistieke problemen
Idd, Saskia halen en brengen naar basisschool.. Je zult altijd zien dat Tijn en nr. 3 straks wisselende slaaptijden hebben en ik dus eigenlijk de hele dag binnen zou moeten zitten omdat er altijd wel eentje slaapt (wat dus niet gaat, maar ja.. wie hou je dan wakker?)..
Drie autostoelen op de achterbank van de auto gaat niet passen volgens mij.... Maar ja, auto is net een jaar oud, dus andere is geen optie.. Dat wordt proppen dan voor mij tussen de stoelen op de achterbank (Zijn er uberhaupt wel auto's waar wel drie autostoelen naast elkaar passen of moeten we tzt echt naar een 7-zitter gaan kijken?)

Maar goed, voornamelijk dus voor de ouders van drie kinderen: hoe hebben jullie diverse logistieke dingen aangepast en waar zijn jullie nog meer tegenaan gelopen?

ET voor het brengen/halen naar de basisschool... Tijn in de buggy, mini in de draagdoek, saskia lopend??
Zelfde als je weg wilt. Weggaan als mini moet slapen, die lekker laten slapen in de draagdoek.

Van auto's heb ik geen verstand

Heb ook een duo-wagen Dus zeker in het begin kan mini in de reiswieg slapen en dus gewoon heen en weer lopen
Maar er komt natuurlijk een tijd dat er kinderen wakker gemaakt moeten worden om naar school te moeten gaan.. en hoewel ik dat wel zielig vind, is het denk ik verder een kwestie van 'jammer'.. Laten liggen vind ik eigenlijk niet zo'n optie

Bij de vierde had ik een kind van twee dat nog sliep. Ik heb hem nooit thuis laten liggen, maar hem laten wennen aan de slaaptijden van de baby. Dat ging niet zo goed in het begin Met als gevolg dat hij in slaap viel tijdens het spelen. Ik heb legio foto's van een slapend kindje op de grond/half op de bank/ tafel etc. Tussen lego of houten treinstellen. Maar op den duur wende het wel.

Qua auto zijn we overgestapt op een zevenpersoons, maar in jullie geval zal er ws. weinig opzitten dan voorlopig op de achterbank tussen de stoeltjes te gaan zitten met de maxicosi op de voorstoel. Of inderdaad toch ook overstappen op een grotere. Een aantal modellen heeft vóór ook drie stoelen (ook personenwagens). Dan kun je voor zitten met één kind.

Ook hadden we een tijd lang twee kinderstoelen aan tafel. De keuken propvol, maar je moet toch wat. We hebben gewoon een tweede stoel bij gekocht voor 5 euro op de rommelmarkt.

_{P.S. alweer 20 weken zie ik Wat is dat rap gegaan!}

ET, wij hebben een Picasso (Citroën) en daar kunnen 3 stoelen netjes op een rij op de achterbank. Het zijn 3 aparte stoelen met 3 3-punts gordels. Momenteel zitten ze nog alle 3 op een Maxi- euh .. Dinges, zo'n zitting verhoger en zelfs met die grote bovenstukken kunnen er 3 naast elkaar. Heb er evt wel foto's van.
We hebben hem 2e hands gekocht bij een autozaak die leaseauto's weer in de verkoop doet. Scheelde een boel!
Succes met zoeken van oplossingen

ff een tvp...hoewel ik geen rekening meer hoef te houden met slaaptijden van de andere kinderen..heb ik er wel 2 die gewoon naar school toe moeten.

Wij hebben een Seat Alhambra. Ideaal, de middelste stoel van de achterbank staat achterin (daar is nog plek voor eventueel 2 stoelen), dus dat scheelt enorm met elkaar in de haren vliegen.

Nou voorlopig lijkt het nog helemaal nergens op hier Saartje komt elke keer op een andere tijd, heel vroeg in de ochtend, om haar eerste voeding en zo komt het elke keer net niet lekker uit zodat ik de oudste 2 moeilijk naar school kan brengen. Het probleem is namelijk dat de kinderen best ver weg op school zitten dus er gaat behoorlijk wat tijd in zitten. Komende week gaat het nog want brengt mijn man ze naar school, daarna sta ik er weer alleen voor.

Qua vervoer is het ook passen en meten, we zitten net niet lekker in de auto met z`n vijvn..maar om hier nou een andere auto voor aan te schaffen is ook zo wat :-/

We puzzelen nog ff vrolijk door hier

quote:

Op zaterdag 8 maart 2008 08:34 schreef Maneki.Neko het volgende:

Qua vervoer is het ook passen en meten, we zitten net niet lekker in de auto met z`n vijvn..maar om hier nou een andere auto voor aan te schaffen is ook zo wat :-/

Dat probleem hebben wij ook. Anderhalf jaar geleden hebben we onze Seat Altea (uit kosten oogpunt) ingeruild voor een nieuwe Fiat Punto. Maar ja... Met z'n 5'en wordt dat wel proppen.

Nu zitten we natuurlijk maar zelden met z'n 5'en in 1 auto.... We zijn ook al aan het overwegen om gewoon 2 kleine autootjes te kopen. Waarschijnlijk is dat in dagelijks gebruik net zo duur maar wel veel praktischer

Kick en tvp om het hier nog eens door te lezen.

Ik heb dit topic maar weer eens opgegraven uit de AT lijst van m'n alter ego Tenslotte zit ik nu midden in de 'ojee, nu heb ik er twee' fase. En het valt me niks mee, nu een van de twee een echt peutertje is.

Eerder zei iemand dat ze bang was geweest dat de oudste aandacht tekort zou komen, maar dat het juist de jongste bleek die er bij inschoot. Zo werkt het hier ook. Peuterpuber Lucie eist alle aandacht op (hetzij positief, hetzij negatief). Als Maja eens lucht geeft aan haar ontevredenheid (waarbij ze meestal door de geluidsbarriere heenbreekt) zet Lucie het ook op een brullen. En dan is het zo gemakkelijk om Maja even te stoppen met een speen of een flesje en Lucie uitgebreid op te tillen... Helemaal fout natuurlijk.

Multi-tasken gaat ook nog niet goed. Lief werkt in de avond, Lucie en ik gaan bami eten. Twee happen genomen en Maja geeft alarm. Ai, doorgelekt. Naar boven met Maja voor een schoon luiertje en schone kleren. Benedengekomen blijkt dat Lucie een liter ketjap over haar bord en de tafel en zichzelf heeft gegooid. Lucie boven in bad doen, beneden brult Maja. Lucie uit bad, Maja krijgt een fles en nu brult Lucie . Liedje zingen dan maar en nog even TikTak op. Zijn we een uur verder en kan moeders d'r bami in de magnetron zetten. Lucie moet al haast weer naar bed. Aan het eind van de dag realiseer ik me dat Maja er helemaal niet bij geweest is met avondeten en haar vast voedsel moment dus niet heeft gehad.

Natuurlijk zijn er ook de geweldige lieve en vrolijke momenten. En ik had het niet echt voor het kiezen. Maar idealiter had ik toch liever meer tijd tussen de geboorte van m'n dames laten zitten.

[ Bericht 0% gewijzigd door Macka66 op 28-11-2008 21:38:54 ]

Hier dan ook maar gelijk een update.

Eentje van bijna 5, eentje van bijna 2 en eentje van 9 maanden is nogal heftig. Zeker omdat de laatste niet een heel makkelijk kindje is mbt slapen en gehuil enzo. Maar wel enorm leuk. Er gebeurt in ieder geval altijd iets hier in huis

oh dat weet ik ook nog wel macka, dat soort dagen... frustrerend he! op dit moment (en eigenlijk al een tijdje) is 't bij ons juist een beetje andersom. anna bepaalt hier danig de gang van zaken met haar grillen (en gillen), en piet moet misschien wel iets te vaak dan toch maar de redelijkste zijn. gelukkig zijn er ook heel veel leuke momenten met hen samen hoor, maar 't blijft zo z'n lastige kanten hebben, dat ze vrij dicht op elkaar zitten qua leeftijd.

quote:

Op vrijdag 28 november 2008 21:35 schreef Swetsenegger het volgende:
Hier dan ook maar gelijk een update.

Eentje van bijna 5, eentje van bijna 2 en eentje van 9 8 maanden is nogal heftig. Zeker omdat de laatste niet een heel makkelijk kindje is mbt slapen en gehuil enzo. Maar wel enorm leuk. Er gebeurt in ieder geval altijd iets hier in huis

Macka, zulke situaties klinken bekend!

Ik ben wel eens bang dat Tijn er hier zomaar tussendoor schuift Saskia is veel mondiger en eist d'r aandacht wel op, Nienke kan nog niets zelf en eist haar exclusieve aandacht ook wel op met voedingen e.d...... En Tijn die rommelt er een beetje tussendoor; die moet maar meegaand zijn (beide kanten op, zowel naar grote als kleine zus) en als hij niet doet wat ie zou moeten doen (duh, het is een peuter) betrap ik me er regelmatig op dat ik dan geergerd reageer. Zijn grote pluspunt; het zo goed zelf kunnen spelen en makkelijk zijn, blijkt ook zijn grote nadeel.
Ik probeer maar om hem ook regelmatig even op schoot te hebben en een boekje te lezen oid. Gewoon even 1 op 1 aandacht..maar het blijft schipperen om mijn exclusieve aandacht te verdelen over drie kinderen en ik blijf het moeilijk vinden.