DAG 1: Op weg naar de stad van de ijsbergen;
Vrijdag 18 februari 2005, het is 4 uur s’morgens wanneer ik op weg ga naar Schiphol in mijn rode Peugoet 306. De koffers liggen op de achterbank, en de vliegtickets zitten veilig in mijn binnenzak. De koffers had ik in de loop van de week al ingepakt, ruim op tijd dus, echter toch bekruipt mij het gevoel dat ik iets vergeten ben. Maar wat? Om mijn gedachten te verzetten besluit ik maar om de radio aan te zetten. Terwijl ik luister naar de klanken van Like Toy Soldiers, valt het mij ineens op, wat is het buiten het weer toch druilig.
Rond half zes arriveer ik op Schiphol. Na het parkeren van mijn auto, besluit ik om eerst in te checken en vervolgens nog snel wat te gaan eten. Omdat het inchecken zonder al te veel problemen verloopt, zit ik nu dan ook te genieten van een ontbijt in het Grand Café Het Paleis.
Na een redelijk smakend ontbijt, en een korte wandeling, is het dan ook dat ik om 7 uur opstijg van Schiphol aan boord van een vliegtuig van SAS Scandinavian Airlines. Op weg naar de eerste tussenstop: Kopenhagen. In de Business Class probeer ik wat te ontspannen, er staat immers nog een lange reis voor de boeg. Na het verorberen van wat nootjes besluit ik om te proberen wat slaap in te halen. Ik ben immers al zeer vroeg vertrokken.
Luidruchtige medepassagiers maken het niet mogelijk om slaap te vatten, gelukkig heb ik genoeg beenruimte en valt het toch noch mee met de vermoeidheid.
Na anderhalf uur en een flinke oorpijn sta ik op Kopenhagen Airport. Daar zal ik aan boord van een Air Greenland vliegtuig verder reizen naar Kangerlussuaq. Of zoals hier zo nu en dan staat vermeld: Søndre Strømsfjord.
Het is 9.30, ondanks de zware bewolking kan ik nu en dan een besneeuwde bergtop onderscheiden. Het is moeilijk voor te stellen dat in deze wildernis nog mensen leven.
9.45 een benouwd gevoel begint me te bekruipen, ik zit nu al enkele uren in diverse vliegtuigen en daardoor begin ik steeds meer last te krijgen van mijn rug. Ik ben dan ook zeer gelukkig als we om 10 uur landen op het vliegveld van Kangerlussuaq. Intussen heb ik er al een reis van zo’n 10 uur op zitten.
Buiten is een thermometer geplaatst, en zo kan ik dan ook aflezen dat de temperatuur – 9 graden is. Door de tijdsverschillen kan ik echter niet meer helemaal plaatsen hoe laat het nu precies is, en wanneer mijn vlucht nu vetrekt. Na een niet al te soepel verlopen vetrek aan een balie wordt mij te kennen gegeven dat de vlucht om 11.25 zal vertrekken. Volgens mijn is dit 15.25 uur Nederlandse tijd, maar helemaal zeker ben ik hier niet van.
Na wat te hebben rond gehangen kan ik zeggen wat een saai vliegveld. Op het huidige moment zit ik een Dash-7, die mij zal brengen naar Ilulissat. Richting noord-westen. Ik hoop dat hij spoedig zal landen. Wat ik begrepen heb zal er ook nog een tussenstop worden gemaakt in Aasiaat. We landen in Aasiaat, als ik naar buiten kijk dan zie ik een lichte sneeuwval.
Kwart over één, eindelijk gelandt in het besneeuwde Ilulissat, en ook hier is de temperatuur gezakt naar - 10 graden. Het is dan ook zeker wennen aan deze temperatuur, een temperatuur die in Nederland maar weinig bereikt wordt. Met de hoteleigenaar heb ik afgesproken dat hij mij zou afhalen voor het vliegveld. Ik hoop dat hij snel zal komen, zo dat ik even rustig kan gaan zitten en wat kan gaan eten.
Er is nu een half uur verstreken, en er is nog steeds geen hoteleigenaar verschenen. Door de bittere kou heb ik moeite om het bord, met mijn naam daarop, omhoog te houden. Ik wacht nog even voordat ik iets anders ga verzinnen. Misschien een taxi of zo?
Eindelijk is de hoteleigenaar op komen dagen. We rijden inmiddels door dit toch kleine stadje, op weg naar mijn verblijfsplaats voor de komende dagen. Terwijl ik op de achterbank zit valt mij vooral op, hoe lelijk sommige gebouwen hier zijn. Gelukkig zal mijn hotel er wat mooier uitzien.
Intussen ben ik aangekomen in hotel, maar niet voordat we een kwartier stil hebben gestaan omdat de auto problemen had met de motor. Het hotel is niet wat ik verwachtte. Het doet aan als een verzameling bouwketens op elkaar gestapeld. Je kunt dus terrecht zeggen, dat dit een zeer lelijk hotel is. Gelukkig heb ik wel de beschikking over een ruime slaapkamer, badkamer en een zithoek. Wel doen elk van deze ruimten wat verouderd aan. Maar ja, dat zal goed komen wanneer ik wat gewend ben aan de setting.
Ga nu wat eten, want het is al bij al een zeer vermoeiende dag geweest. Ben benieuwd hoe het eten hier smaakt.