Jazzfans - Live at FokForum volume V

quote:

Op vrijdag 15 april 2005 15:09 schreef Zanderrr het volgende:
Had ook nog nooit van hem gehoord, maar kennelijk is het een saxofonist die in de jaren 70 een lp voor het Strata East-label heeft opgenomen en die binnenkort ook een reissue krijgt. Meeste spul op Strata is interessant, maar erg moeilijk te vinden of niet op cd uit..
[..]

quote:

Op zondag 17 april 2005 13:08 schreef Scrutinizer het volgende:
Volgende week zondag in Vrije Geluiden één van onze betere jazz-drummers: Pierre Courbois

quote:

Op zondag 17 april 2005 13:48 schreef Doff het volgende:

[..]

weet niet of je dichtbij Arnhem woont, maar daar treedt hij vandaag toevallig op! ergens vanmiddag dacht ik.

quote:

20/04 Deense jazzbassist Niels-Henning Orsted Pedersen overleden
De Deense jazzbassist Niels-Henning Orsted Pedersen is op 58-jarige leeftijd overleden, aldus mediaberichten woensdag. Hij was één van de meest succesrijke en gewaardeerde Scandinavische jazzmusici.
De muzikant werd geboren in Osted nabij Roskilde. Als kind leerde hij eerst piano spelen, als tiener schakelde hij over naar de (contra)bas. Snel werd hij een meester op dat instrument en trad hij geregeld met verscheidene Deens jazzbands op.
Vanaf het begin van de jaren zestig speelde hij dikwijls in de Montmartre Club in Kopenhagen. Hij maakte opnmaes met jazzsterren als Bill Evans, Brew Moore en Bud Powell.
In de seventies en eighties blikte hij opnames in diverse genres in, maar schreef hij vooral geschiedenis door zijn succesvolle samenwerking met pianist Oscar Peterson. Zij toerden door Europa en Noord-Amerika, en namen meer dan vijftig albums op.
Orsted Pedersen speelde tevens met Dizzy Gillespie, Kenny Drew, Count Basie, Ella Fitzgerald, Chet Baker en Toots Thielemans.
De man interpreteerde ook Deense liedjes en folksongs. Hij schreef melodieën als "My Little Anna", "Jaywalkin" and "The Puzzle".

quote:

Op zaterdag 30 april 2005 14:00 schreef Zanderrr het volgende:
Had idd ook gelezen dat NHOP overleden is. Zonde, erg goede bassist iig..

quote:

Gouden jazzbassist

Door Frans van Leeuwen

Niels-Henning Ørsted-Pedersen (1946-2005)

AMSTERDAM, 21 APRIL. De contrabassist Niels-Henning Ørsted Pedersen, die dinsdag in Kopenhagen op 58-jarige leeftijd na een hartaanval overleed, was beroemd om zijn virtuositeit. Terwijl veel collega's zich beperkten tot de eeltige binnenkant van één vinger, gebruikte NHØP, zoals hij gaandeweg werd genoemd, alle vingers van zijn rechterhand. Het stelde hem in staat net zo snel te fraseren als de pianisten met wie hij speelde, onder anderen Bud Powell, Oscar Peterson en George Shearing.

Tijdens een basweek in de Amsterdamse IJsbreker, op 3 april 1988, probeerde pianist Nico Bunink niet eens om hem in snelheid te evenaren. In een solo in I remember April speelde NHØP zulke sprankelende melodische lijnen dat bij iedereen de adem stokte, behalve bij de maker zelf, die het stuk besloot met een laconieke kwintencirkel-figuur.

Dit alles is extra interessant omdat Niels-Henning na jaren pianoles pas in zijn tienertijd aan de contrabas begon. Is het voor de meeste bespelers een jarenlang gevecht om dit prachtige maar logge instrument te `temmen', voor NHØP leek het kinderspel. Op zijn vijftiende speelde hij voor de Deense radio met de roemruchte saxofonist Albert Ayler in een session die later op LP zou verschijnen. Ook met pianist Bud Powell en saxofonist Ben Webster maakte hij al platen voor zijn twintigste. Vervolgens was hij de vaste keus van elke muzikant van naam die zich in Scandinavië liet horen, met name saxofonist Dexter Gordon. Een aanbod van de Count Basie band sloeg hij af omdat hij liever zijn studie voltooide. Wel maakte hij in 1960 een Europese toernee met de befaamde pianist Bill Evans.

Tussen 1970 en 1980 maakte hij deel uit van de het trio van pianist Oscar Peterson met wie hij vele platen maakte en herhaaldelijk optrad op het North Sea Jazz Festival. Vanaf 1975 begon hij ook als leider op te treden. Maar net als zijn oudere collega Ray Brown, die vóór hem bij Peterson speelde, gaf het publiek ook hem te verstaan dat een bassist een dienende rol heeft.

Was het uit nijd over dit soort reacties dat NHØP zich, soms ten koste van zijn toon, hevig vastbeet in een vorm van virtuositeit die hem op een basgitaar veel minder moeite zou hebben gekost? ,,This is very difficult to do on an upright'', merkte hij destijds in de IJsbreker op na een aan basgitarist Jaco Pastorius opgedragen stuk. Vond de superbegaafde NHØP het spannender tegen handicaps te strijden dan om te winnen met de wind in de rug? Een andere conclusie kun je bijna niet trekken.

Voor wie hem in zijn beste vorm wil horen is er veel te koop. Live at Montmartre van hemzelf bijvoorbeeld met gitarist Philip Catherine, maar ook Catalonian Fire op naam van pianist Tete Montoliu. De laatste is slechts een van de tientallen platen waarop hij een broodheer buitengewoon krachtig in de rug blaast en daarmee aanzet tot extra prestaties. Niels-Henning Ørsted Pedersen was geen zwetende worstelaar, maar een wonderkind met gouden handjes.

quote:

Op zaterdag 30 april 2005 19:33 schreef Zanderrr het volgende:
Je moet verkopers ook nooit geloven he, want volgens mij is 'ie nog gewoon te koop: http://www.cryptogramophone.com/index.php?module=Crypto&func=album&id=107

Staan ook nog een paar mp3tjes, geloof ik.

quote:

Op zaterdag 30 april 2005 21:46 schreef Zanderrr het volgende:
Volgens mij is dat "Cannonball & Nat Adderley in San Francisco", en dat is een leuke cd inderdaad. Hij begint met "This here", toch?

quote:

Er zijn nog meer coole Adderley live-cds uit die periode, bijv "Mercy, Mercy, Mercy - live at the Club", "Nippon Soul (live in Japan)", en.. "Cannonball Adderley in New York" met Yusef Lateef. Wat ik zelf altijd ook wel sympathiek aan hem vindt, zijn de praatjes die hij met het publiek houdt tussen de nummers door.

Verder zou je Art Blakey & de Jazz Messengers en Horace Silver eens moeten beluisteren, dat ligt ongeveer wel in dezelfde lijn (hardbop). Ik had daar ergens in dit topic ook al een stukje over geschreven.

Check it out..