Marvin-THE-MARTiAN | dinsdag 18 januari 2005 @ 10:28 |
De planeten in ons zonnestelsel op volgorde en in verhouding tot elkaar -afstanden natuurlijk niet alleen de grootte- Inmiddels draait van de oorspronkelijke Cassini-Huygens missie alleen de Cassini satelliet nog rond Saturnus. De Huygens sonde is succesvol geland op Titan en de eerste data begint daarvan binnen te stromen. Het vorige topic zat echter weer vol dus bij deze een Centraal topic met de mooiste pic's, links, info & filmpjes!! Natuurlijk is niet iedereen hier een astronoom (ik ook niet :'( ) dus schroom niet om vragen te posten. Dit is een foto van Saturnus gemaakt door Cassini zelf toen hij er nog onderweg naar toe was. Het syteem van Saturnus met z'n 30+ manen. De links: NASA ESA Er zijn tot dusver al een boel hoogtepunten geweest maar om een paar te showen: After becoming the first spacecraft to enter Saturn's orbit, Cassini sent back this image of a portion of the planet's rings. It was taken by the spacecraft's narrow angle camera and shows the dark, or unlit, side of the rings. Image credit: NASA/JPL flyby met Phoebe De maan Titan en enkele foto's van Titan gemaakt door de Huygens sonde. -------------------- Tot slot: in het oude topic staan nog veel meer info/ bronnen/ pics/ text&uitleg dus mocht je iets zoeken dan staat het wellicht al hiertussen: Cassini missie // Saturnus in de picture | |
-CRASH- | dinsdag 18 januari 2005 @ 10:36 |
Aanwezig.... | |
rubbereend | dinsdag 18 januari 2005 @ 10:38 |
oke deze is het dus | |
Marvin-THE-MARTiAN | dinsdag 18 januari 2005 @ 10:50 |
Hoi ik wou deze herplaatsten ivm een-na-laatste post was... quote:bron NRC van 17 jan 2005... www.nrc.nl | |
rubbereend | dinsdag 18 januari 2005 @ 11:19 |
dat de helft van de foto's verloren was gegaan was toch al meteen diezelfde nacht bekend? | |
Marvin-THE-MARTiAN | dinsdag 18 januari 2005 @ 11:29 |
quote:ja dat is waar echter naar nu blijkt is het dus niet een mechanisch valen (wat ik dacht dat het was) maar een menselijke fout... Het is in ieder geval slim van ze geweest om hier rekening mee te houden bij het ontwerp ervan want nu ontbreekt slechts de 1/2 van de data ipv alles... | |
releaze | dinsdag 18 januari 2005 @ 11:33 |
tvp | |
rubbereend | dinsdag 18 januari 2005 @ 11:38 |
quote:oke, dank u | |
-CRASH- | dinsdag 18 januari 2005 @ 11:51 |
Overbodige vraag.. [ Bericht 31% gewijzigd door -CRASH- op 18-01-2005 11:58:04 ] | |
KarmaniaK | dinsdag 18 januari 2005 @ 12:21 |
phoebe is mooi | |
-CRASH- | dinsdag 18 januari 2005 @ 18:23 |
Met de radio telescopen van dwinglo hebben ze nog "missing" data van de Huygens missie opgevangen. [ Bericht 9% gewijzigd door -CRASH- op 18-01-2005 19:29:03 ] | |
pfaf | dinsdag 18 januari 2005 @ 19:05 |
Aah, bedankt Marvin. Ik wilde 'm openen, maar had vanmorgen geen tijd meer. | |
-CRASH- | woensdag 19 januari 2005 @ 13:17 |
Huygens lands in Titanian mud 18 January 2005 A view of Huygens probable landing site based on initial, best-guess estimates. Scientists on the Huygens Descent Imager/ Spectral Radiometer (DISR) science team are still working to refine the exact location of the probe's landing site, but they estimate that it lies within the white circle shown in this image. Credits: ESA/NASA/JPL/University of Arizona "Recreating Huygens' descent profile" This short animation is made up from a sequence of images taken by the Descent Imager/Spectral Radiometer (DISR) instrument on board ESA's Huygens probe, during its successful descent to Titan on Jan. 14, 2005. It shows what a passenger riding on Huygens would have seen. The sequence starts from an altitude of 152 kilometers (about 95 miles) and initially only shows a hazy view looking into thick cloud. As the probe descends, ground features can be discerned and Huygens emerges from the clouds at around 30 kilometers (about 19 miles) altitude. The ground features seem to rotate as Huygens spins slowly under its parachute. The DISR consists of a downward-looking High Resolution Imager (HRI), a Medium Resolution Imager (MRI), which looks out at an angle, and a Side Looking Imager (SLI). For this animation, most images used were captured by the HRI and MRI. Once on the ground, the final landing scene was captured by the SLI. The Descent Imager/Spectral Radiometer is one of two NASA instruments on the probe. The Cassini-Huygens mission is a cooperative project of NASA, the European Space Agency and the Italian Space Agency. The Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Cassini-Huygens mission for NASA's Science Mission Directorate, Washington, D.C. The Cassini orbiter and its two onboard cameras were designed, developed and assembled at JPL. The Descent Imager/Spectral team is based at the University of Arizona, Tucson, Ariz. Credit: ESA/NASA/JPL/University of Arizona | |
zakjapannertje | donderdag 20 januari 2005 @ 09:42 |
Amateurs Beat Space Agencies To Titan Pictures ach ja | |
Speth | donderdag 20 januari 2005 @ 10:09 |
tvp Van 10 km hoogte, geprocessed door amateur astronomen Een gedetailleerder, gekleurde versie van de eerdere foto. | |
Marvin-THE-MARTiAN | donderdag 20 januari 2005 @ 10:46 |
quote:prachtig !! kijk hier zat ik (stiekum) al de hele tijd te wachten.... mooie foto's | |
-CRASH- | donderdag 20 januari 2005 @ 11:40 |
Eindelijk een RAW image gallary Van de Huygens missie.quote: Hier zat ik op te wachten (stiekem). Al de hele tijd....... prachtig mooie foto's | |
-CRASH- | donderdag 20 januari 2005 @ 11:45 |
quote:En dat ze dat met Terragen hebben geflikt | |
-CRASH- | vrijdag 21 januari 2005 @ 11:16 |
Huygens had lichte stof schade opgelopen toen Cassini door de Saturnusringen ging. Info ESA Darmstad (was net op Duitse tv) | |
Marvin-THE-MARTiAN | vrijdag 21 januari 2005 @ 12:27 |
En ook hier weer *spui* quote:link naar filmpje klik op het plaatje voor hogere resolutie quote:Dit moois komt natuulijk van Cassini homepage Nasa | |
Marvin-THE-MARTiAN | vrijdag 21 januari 2005 @ 12:36 |
Natuulrlijk op het moment nadat je je submit button hebt angeraakt kom je nog iets tegen en in dit geval:quote: Fri, Jan 21, 2005 | 16:00 - 16:15 CET Replay 1: Huygens on Titan - the Highlights <-- kijken Replay II: 22 January 13:15 -13:30 CET | |
Doffy | vrijdag 21 januari 2005 @ 14:17 |
Huygens geeft weerbericht voor Titan: regen! 21 January 2005 ESA PR 05-2005. On 14 January ESA's Huygens probe made an historic first ever descent to the surface of Titan, 1.2 billion kilometres from Earth and the largest of Saturn's moons. Huygens travelled to Titan as part of the joint ESA/NASA/ASI Cassini-Huygens mission. Starting at about 150 kilometres altitude, six multi-function instruments on board Huygens recorded data during the descent and on the surface. The first scientific assessments of Huygens' data were presented during a press conference at ESA head office in Paris on 21 January. "We now have the key to understanding what shapes Titan's landscape," said Dr Martin Tomasko, Principal Investigator for the Descent Imager-Spectral Radiometer (DISR), adding: "Geological evidence for precipitation, erosion, mechanical abrasion and other fluvial activity says that the physical processes shaping Titan are much the same as those shaping Earth." "Islands in the stream"... possible 'islands' on a dark plain Spectacular images captured by the DISR reveal that Titan has extraordinarily Earth-like meteorology and geology. Images have shown a complex network of narrow drainage channels running from brighter highlands to lower, flatter, dark regions. These channels merge into river systems running into lakebeds featuring offshore 'islands' and 'shoals' remarkably similar to those on Earth. Data provided in part by the Gas Chromatograph and Mass Spectrometer (GCMS) and Surface Science Package (SSP) support Dr Tomasko's conclusions. Huygens' data provide strong evidence for liquids flowing on Titan. However, the fluid involved is methane, a simple organic compound that can exist as a liquid or gas at Titan's sub-170°C temperatures, rather than water as on Earth. Titan's rivers and lakes appear dry at the moment, but rain may have occurred not long ago. Deceleration and penetration data provided by the SSP indicate that the material beneath the surface's crust has the consistency of loose sand, possibly the result of methane rain falling on the surface over eons, or the wicking of liquids from below towards the surface. Two new Titan features - water ice and methane springs Heat generated by Huygens warmed the soil beneath the probe and both the GCMS and SSP detected bursts of methane gas boiled out of surface material, reinforcing methane's principal role in Titan's geology and atmospheric meteorology -- forming clouds and precipitation that erodes and abrades the surface. In addition, DISR surface images show small rounded pebbles in a dry riverbed. Spectra measurements (colour) are consistent with a composition of dirty water ice rather than silicate rocks. However, these are rock-like solid at Titan's temperatures. Titan's soil appears to consist at least in part of precipitated deposits of the organic haze that shrouds the planet. This dark material settles out of the atmosphere. When washed off high elevations by methane rain, it concentrates at the bottom of the drainage channels and riverbeds contributing to the dark areas seen in DISR images. New, stunning evidence based on finding atmospheric argon 40 indicates that Titan has experienced volcanic activity generating not lava, as on Earth, but water ice and ammonia. Thus, while many of Earth's familiar geophysical processes occur on Titan, the chemistry involved is quite different. Instead of liquid water, Titan has liquid methane. Instead of silicate rocks, Titan has frozen water ice. Instead of dirt, Titan has hydrocarbon particles settling out of the atmosphere, and instead of lava, Titanian volcanoes spew very cold ice. Titan is an extraordinary world having Earth-like geophysical processes operating on exotic materials in very alien conditions. "We are really extremely excited about these results. The scientists have worked tirelessly for the whole week because the data they have received from Huygens are so thrilling. This is only the beginning, these data will live for many years to come and they will keep the scientists very very busy", said Jean-Pierre Lebreton, ESA's Huygens Project Scientist and Mission manager. The Cassini-Huygens mission is a cooperation between NASA, ESA and ASI, the Italian space agency. The Jet Propulsion Laboratory (JPL), a division of the California Institute of Technology in Pasadena, is managing the mission for NASA's Office of Space Science, Washington DC. JPL designed, developed and assembled the Cassini orbiter while ESA operated the Huygens atmospheric probe. | |
-CRASH- | vrijdag 21 januari 2005 @ 16:17 |
quote:Helaas niks nieuws gezien... Alleen een week overzicht | |
Verdwaalde_99 | vrijdag 21 januari 2005 @ 16:23 |
Ik heb altijd zin om te biljarten als ik die planeten zie | |
zakjapannertje | vrijdag 21 januari 2005 @ 18:19 |
Professor's Saturn Experiment Forgotten , maar er kan miss nog iets van gemaakt worden | |
-CRASH- | vrijdag 21 januari 2005 @ 18:46 |
quote:Het is een regestratie formulier (ookal is het gratis) Kun je het verhaal niet ff gewoon copy/pasten | |
zakjapannertje | vrijdag 21 januari 2005 @ 18:57 |
ow, ik zie het nu ook ja, had het van elders, hier staat het ook voor mensen zonder te hoeven registreren vooraf: http://abcnews.go.com/US/wireStory?id=429368 | |
-CRASH- | vrijdag 21 januari 2005 @ 19:18 |
quote:"Nou weet ik waar dat knopje voor was" ... zal diegene gezegd hebben na al die slapeloze nachten, nadat ie dit verhaal gelezen heeft. | |
pfaf | zaterdag 22 januari 2005 @ 12:16 |
Hoe zou zo'n methaanregen bij 100K toch voelen? | |
pomtiedom | zondag 23 januari 2005 @ 14:03 |
ik begin me af te vragen of er iemand de ESA sabboteerd? Eerst de missie naar Mars die fout gaat en nu weer de helft van de foito's die verloren gaat. Noem me paranoide maar een organisatie zoals Nasa ( of veel eerder de VS regering) zal er best baad bij hebben als een grote concurrent veel geld verspild aan missie die toch mislukken waardoor die een slechte naam krijgt. Maar ik zal wel teveel erachter denken. | |
-CRASH- | zondag 23 januari 2005 @ 20:03 |
'Flammable' Titan covered in liquid gas Saturn's moon Titan is covered by "dirty" ice ridges and seas of liquid natural gas, a team of scientists said on Friday after a week of research into data from the space probe Huygens. "We've got a flammable world," said Toby Owen, an atmospheric scientist, at a news conference from European Space Agency offices in Paris monitored on NASA TV. Full Story [ Bericht 5% gewijzigd door -CRASH- op 23-01-2005 20:10:51 ] | |
-CRASH- | zondag 6 februari 2005 @ 21:29 |
En vanaf de Aarde wordt Saturnus ook nog in de gaten gehouden. quote: | |
-CRASH- | vrijdag 11 februari 2005 @ 21:59 |
quote: quote: [ Bericht 6% gewijzigd door -CRASH- op 11-02-2005 22:04:47 ] | |
PeeJay | zaterdag 12 februari 2005 @ 13:43 |
Opnieuw een prachtige foto van de ringen van saturnus: Deze keer een gigantische panorama! http://ciclops.lpl.arizona.edu/media/ir/2005/722_1600_1.jpg (toch maar niet een directe foto hier ) | |
Yosomite | zondag 20 februari 2005 @ 12:51 |
NRC zaterdag 19-02-2005 Dirk van Delft Windkracht zeventien NETWERK VAN RADIOTELESCOPEN ZIET STORMWIND OP TITAN Bijna waren tijdens de afdaling van de Huygenssonde naar het oppervlak van Titan de metingen van de windsnelheden mislukt. Maar radiotelescopen op aarde sprongen in. HET WAAIT stevig op Titan. Op de grootste Saturnusmaan, in het bezit van een oranje gekleurde atmosfeer van vooral stikstof en methaan, staat op vrijwel alle hoogtes een westenwind, de richting waarin Titan om zijn as draait. Het hardst waait het op 120 kilometer hoogte: ruim 400 km/uur. Dat is ver voorbij orkaankracht. Aan het Titanoppervlak daarentegen staat maar weinig wind. Dit blijkt uit analyse van de gegevens die aardse radiotelescopen hebben opgevangen van de landing van de Huygenssonde op Titan, op 14 januari. Huygens zond tijdens zijn afdaling een referentiesignaal uit met een frequentie van 2030 megaherz. Via die draaggolf werden de data die de instrumenten hadden verzameld naar moederschip Cassini gestuurd, dat rond Saturnus draait. Ondanks de afstand van 1,2 miljard kilometer, wisten ook radiotelescopen op aarde het (uiterst zwakke) signaal op te vangen. Overigens waren het op 14 januari de ‘Radio Science Recievers’ van het Deep Space Network van de Nasa die aan het eind van de ochtend het eerst een radiosignaal van Huygens opvingen – waarmee duidelijk was dat Huygens de afdaling per parachutes goed doorstond en volop meetgegevens doorseinde. parachutes Het meten van de wind op Titan gebeurde op basis van het Dopplereffect. Wanneer een ziekenauto nadert klinkt de sirene hoger dan normaal, en wanneer hij van ons weg snelt horen we een lagere toon. Met radiogolven werkt het net zo. Zodra de Titanwind Huygens meevoerde, veranderde de snelheid van de sonde ten opzichte van de aarde en namen de telescopen een iets hogere of lagere frequentie waar. In combinatie met een vooraf opgesteld model van de Titanatmosfeer vielen uit die frequentieverschuivingen de bijbehorende windsnelheden af te leiden. Het uitwerpen van de parachutes, gepaard gaand met abrupte snelheidsveranderingen, en de landing op zompige bodem zijn in de uitkomsten goed terug te vinden, alsook het zware weer waarin Huygens op ruim 60 kilometer hoogte verzeilde – en dat zich ook in de gegevens van diverse instrumenten al had afgetekend. De bepalingen zijn uitgevoerd onder regie van het in Dwingeloo gevestigde JIVE (Joint Institute for Very Large Baseline Interferometry in Europe), dat een wereldwijd netwerk van radiotelescopen onder zijn hoede heeft. Eigenlijk had Cassini de Dopplerverschuivingen moeten oppikken, om ze daarna naar de aarde te sturen, maar door een blunder stond een van beide ontvangers op de moedersatelliet niet aan en gingen de Doppler-gegevens verloren – ook de helft van de foto’s trof dat lot. Tegen de verwachting in bleek het signaal voor een groep van zeventien aardse radiotelescopen, met als krachtigste Green Bank (VS, West Virginia) en Parkes (Australië), toch nog waarneembaar, ondanks de enorme afstand. Toen duidelijk werd dat de Huygens-zender het na de landing uren langer volhield dan verwacht, en Green Bank en Parkes ‘achter de horizon’ verdwenen, is nog gekeken of ook de radiotelescoop in Westerbork in allerijl op Titan viel te richten. Maar het zeer scherpe referentiesignaal (breedte: 100 kilohertz) sloot niet aan op de ontvanger. De Europese waarnemingen komen geheel op conto van de Onsala-radiotelescoop in Zweden en of ze bruikbaar zijn moet nog worden afgewacht. Tussen de Green Bank- en Parkes-waarnemingen bestaat een hiaat van twintig minuten. format Door met meerdere ver uiteen liggende radiotelescopen tegelijk naar Titan te kijken, en de verschillen in aankomsttijd van het Huygenssignaal heel precies te meten (nauwkeurigheid 1 op 10 à 100 miljoen), zijn ook de posities van Huygens tijdens de afdaling met een marge van een kilometer te bepalen. Omdat de data van de participerende telescopen alle in hetzelfde ‘format’ moeten staan en er correcties nodig zijn omdat Titan voor juiste toepassing van very large baseline-techniek (een soort driehoeksmeting) eigenlijk te dichtbij staat (normaal wordt de techniek gebruikt voor metingen aan hemelobjecten op vele lichtjaren afstand), duurt het nog enkele maanden eer de landingslocatie is uitgerekend. Michael Bird, projectleider van het Dopplerexperiment, ziet aldus alles toch nog op zijn pootjes terecht komen. De astronoom uit Bonn heeft het nodige moeten doorstaan. Na de euforie van het Green Bank-signaal, vrijdag 14 januari om kwart voor één, leek alles ok, tot later die middag bleek dat in Darmstadt kanaal 2 niet binnenkwam. Wat een domper! Dankzij radiotelescopen komt alles toch nog goed. | |
-CRASH- | woensdag 23 februari 2005 @ 16:20 |
quote: | |
pfaf | woensdag 23 februari 2005 @ 16:48 |
Toch jammer van dat Neverland-verhaal, ik had graag wat neefjes op Mars gehad. Wel uiterst interessant allemaal. Misschien ook in het kader van eventuele, mogelijke kolonisatie. | |
-CRASH- | donderdag 17 maart 2005 @ 14:02 |
quote: | |
Frutsel | donderdag 9 maart 2006 @ 22:38 |
WASHINGTON - De Amerikaanse ruimtesonde Cassini heeft aanwijzingen gevonden voor de aanwezigheid van water op de maan Enceladus van de planeet Saturnus. Dat heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA donderdag meegedeeld. Het gaat waarschijnlijk om waterreservoirs die ook water spuiten, zoals geisers dat op aarde doen. "Het zeldzame verschijnsel van vloeibaar water zo dicht aan de oppervlakte roept veel vragen op over deze mysterieuze maan", aldus NASA. Als de sterke vermoedens juist blijken, is het aantal plekken in het zonnestelsel waar er mogelijke voorwaarden zijn voor het bestaan van levende organismen verder uitgebreid, meent de organisatie. Enceladus werd in 1798 ontdekt door astronoom William Herschel, een geboren Duitser. De kleine maan, een van de helderste objecten in ons zonnestelsel, heeft een diameter van ongeveer 500 kilometer. Doordat het zoveel zonlicht reflecteert is de temperatuur er "maar" minus 200 graden Celsius. Onder het bevroren oppervlak vermoeden wetenschapper al langer een vloeibare massa. ======== Bijna een jaar later wordt er dus water ontdekt? CRASH? | |
Speth | donderdag 9 maart 2006 @ 22:58 |
Wel cool dat ze de oorzaak van de atmosfeer hebben gevonden, maar de kans dat er leven is is natuurlijk ontzettend klein, en ook niet echt boeiend als je het mij vraagt.. Wat wel interessant is, is dat dit redelijk bewijs is voor de mogelijkheid van vloeibare stoffen onder het oppervlak van ijsmanen, waarmee die oceaan onder Europa weer wat waarschijnlijker wordt, al ben ik daar nog steeds ook vrij sceptisch over.. Leven zoeken is wel leuk, maar ruimtevaart gaat meer om exploratie, ik vind de beelden van andere planeten en manen zelf, en de technologische prestatie veel interessanter dan de onwaarschijnlijke aanwezigheid van wat microben... Maar het zal de massa wel erg boeien. | |
-CRASH- | donderdag 9 maart 2006 @ 23:08 |
En als je op de frontpage leest is er water gevonden... Maar de woorden "Signs" en "may have" wordt snel overheen gelezen. Maar de tekens zijn er, dus verdere onderzoeken moeten de conclusie geven. En een Sample Return Missie zal daarbij een mooie aanvulling zijn om het te bevestigen dat er (vloeibaar) water is en mischien micro leven. | |
-CRASH- | donderdag 9 maart 2006 @ 23:14 |
quote:Je moet je niet vergissen. Maar hier op aarde zijn microben die in zuren, hoge en lage temperaturen kunnen overleven. Bij de geisers in Yellowstone zijn bacterieën die 300 boven de kook temperatuur leven en bij een PH waarde van 0. | |
speknek | donderdag 9 maart 2006 @ 23:17 |
Ik blijf het suf vinden dat er maar zo weinig en slechte foto's van Huygens afgekomen zijn, totnutoe althans. | |
-CRASH- | donderdag 9 maart 2006 @ 23:37 |
quote:Weinig.... Hiet tel ze maar FF The latest 500 raw images are displayed below Maar de burger wil natuurlijk andere (totaal)plaatjes zien "die ze begrijpen" oftewel de Latest Press Images | |
speknek | donderdag 9 maart 2006 @ 23:43 |
Ligt het aan mij of zijn dat Cassini foto's? | |
Speth | vrijdag 10 maart 2006 @ 00:05 |
quote:Maar die zijn daar naar alle waarschijnlijkheid niet ontstaan, maar hebben zich geleidelijk aan aangepast aan die omstandigheden. Dat zoiets ontstaat in een kolkende massa water omgeven door ijs, waarvan om de zoveel tijd een paar duizend liter van naar buiten spuit, en waarin waarschijnlijk weinig organisch materiaal is te vinden is nogal vergezocht.. Nu geeft men van Titan ook toe dat er vrijwel zeker geen leven is omdat het te koud is... Maar dat had ik ze 3 jaar geleden ook wel kunnen vertellen. Het punt is dat het publiek gewoon heel graag wil dat er leven overal is, en vervolgens teleurgesteld is als het niet gevonden wordt, en vergeet wat we wel hebben bereikt, namelijk foto's vanaf het oppervlak van een object dat vooralsnog onbereikbaar en onbekend was.. Ik vind die beelden ook zelf veel interessanter dan buitenaards leven eigenlijk. Van mij mogen ze ook zonder dat er leven is wel een karretje naartoe sturen, een van de coolste foto's van de ruimtevaart vind ik die van de Venera sondes, juist omdat Venus zo'n onaardse wereld is. | |
-CRASH- | vrijdag 10 maart 2006 @ 00:10 |
quote:Klopt Hier de Huygens RAW foto's En het zijn er toch nog 367. Maar er was toch ook nog iets dat niet alles was gedownloaded... meen ik | |
speknek | vrijdag 10 maart 2006 @ 00:18 |
Ah tenks . Het wordt er nog steeds niet echt duidelijk op, maar goed. Tis ook al oude apparatuur natuurlijk. | |
-CRASH- | vrijdag 10 maart 2006 @ 00:26 |
quote:Moet je Vrijdag om 14:00 naar NGC kijken naar: Mysterious Universe: Killers In Space Daar wordt het uitgelegd hoe er leven ontstaan is op aarde Ik dacht me herinneren dat het een combinatie van beiden was ... chemische reactie in geisers en komeet inslagen. | |
Speth | vrijdag 10 maart 2006 @ 01:48 |
quote:De theorie van de komeetinslagen die ons water hebben gebracht klinkt me altijd vrij onzinnig in de oren... De hoeveelheid inslagen die nodig is lijkt me te hoog, het aantal komeetinslagen van dergelijke omvang dat vandaag de dag voorkomt is zeer klein, en Jupiter bestond ook toen al om dat soort objecten op te vangen. Bovendien is op bijna alle planeten wel water aanwezig, of aanwezig geweest, waarom zou dat per se van kometen afkomstig moeten zijn, en waarom zou het niet al aanwezig kunnen zijn bij de vorming van die lichamen? De meest plausibele theorie die ik gehoord heb is dat het eerste leven is ontstaan bij onderwatervulkanen (die aanvankelijk veel talrijker waren), daar zijn immers rijke voorraden warmte, water en vooral organisch materiaal en mineralen te vinden... Vooral aan dat laatste is op enceladus gebrek. [ Bericht 12% gewijzigd door Speth op 10-03-2006 01:54:39 ] | |
-CRASH- | vrijdag 10 maart 2006 @ 09:10 |
quote:Ik heb het ook niet over kometen die water zouden hebben gebracht maar organisch leven. En dat dit samen met de aardse leven (hoe premitief dan ook) gemuteerd zijn, en zo de verdere evolutie is verdergegaan. quote:En de geiser theorie sla je in de wind quote:Ben jij al daar geweeest en kunt dat beamen..... | |
Speth | vrijdag 10 maart 2006 @ 11:27 |
quote:En wat maakt die theorie waarschijnlijker dan het idee dat het leven gewoon op Aarde is ontstaan? Daar heb ik in die popular science programma's (die altijd de meest exotische theorie kiezen..) nog geen enkel goed argument voor gehoord. De theorie vindt zijn oorsprong in de vondst van redelijk complexe organische moleculen (geen leven dus) in planetaire nevels en op kometen. Waarom is het waarschijnlijker dat leven eerst is ontstaan op een ijsbolletje die hier vervolgens neer is gekomen, dan dat het hier is ontstaan, waar veel meer basiscomponenten voor leven reeds aanwezig waren? quote:Die kan best waar zijn, maar de geiser op enceladus is van een heel andere aard dan die hier op Aarde. De temperatuur is lager, en het materiaal dat het waterreservoir omgeeft is vrijwel zeker geen rots of organisch materiaal, zoals dat hier voorkomt. quote:De interne samenstelling van enceladus is allang bij benadering bekend; rijk aan ijzer en h20, maar weinig organisch materiaal zoals methaan, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Titan. Daarvoor hoef ik er niet geweest te zijn. Dat er leven is is gewoon wishful thinking. [ Bericht 4% gewijzigd door Speth op 10-03-2006 11:33:01 ] | |
-CRASH- | vrijdag 10 maart 2006 @ 14:23 |
quote:Ik had het over de geiser in Yellowstone | |
Speth | vrijdag 10 maart 2006 @ 15:52 |
quote:Met die opmerking kan ik natuurlijk niets, wat bedoel je nou precies? Voor de duidelijkheid, mijn redenering is als volgt: Leven op Aarde kan overleven in zeer extreme omstandigheden, bijvoorbeeld in geisers of onder het noordpoolijs, maar een veel belangrijker vraag is waar het kan ontstaan. Wat wij weten van leven is dat voor het ontstaan ervan energie, water en organisch materiaal nodig is. Hoewel je over de noodzakelijke verhouding tussen die drie factoren kan twisten, zal je toch moeten erkennen dat Enceladus niet bepaald veel organisch materiaal aan de dag legt. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Titan, waar veel methaan en andere organische stoffen te vinden zijn, bestaat Enceladus met name uit water en ijzer. Is het daarom aannemelijk om te stellen dat de geiser die we zonet gezien hebben leven bevat, puur omdat het water is op de juiste temperatuur? Ik zeg nee, dat is niet erg aannemelijk. Onmogelijk is het ook niet, maar er wordt nu in de media (en, in mindere mate, ook door Nasa zelf) wel erg positief gedaan over die mogelijkheid. Dat is geen wetenschappelijke houding. Waarmee ben je het in dit verhaal oneens? | |
Marvin-THE-MARTiAN | zaterdag 11 maart 2006 @ 13:47 |
quote:* Marvin-THE-MARTiAN => mee eensch | |
Marvin-THE-MARTiAN | woensdag 15 maart 2006 @ 09:23 |
[Info] quote: | |
speknek | woensdag 15 maart 2006 @ 10:22 |
quote:Nou, het zal niet erg veel of groot leven bevatten, maar volgens mij is methaan ook geen essentieel bestanddeel voor leven. Punt is dat we niet zo goed weten wat er nodig is voor leven om te ontstaan, behalve wellicht water. Het lijkt erop dat het leven hier op aarde al is ontstaan nog voordat ze goed en wel afgekoeld was. Dat leek voorheen ook geen goede omstandigheden om leven te laten doen ontstaan, toch is het gebeurd. Het hangt er een beetje vanaf bij welk kamp je hoort: de een zegt dat de aarde een uitzondering was, de ander dat de aarde heel normaal is. | |
speknek | donderdag 4 januari 2007 @ 21:26 |
MISSION NEWS Titan Has Liquid Lakes, Scientists Report in Nature 01.03.07 Scientists report definitive evidence of the presence of lakes filled with liquid methane on Saturn's moon Titan in this week's journal Nature cover story. Radar imaging data from a July 22, 2006, flyby provide convincing evidence for large bodies of liquid on Titan today. A new false-color radar view gives a taste of what Cassini saw. Some highlights of the article follow below. Image right: This colorized radar view from Cassini shows lakes on Titan. Color intensity is proportional to how much radar brightness is returned. The colors are not a representation of what the human eye would see. Image credit: NASA/JPL/USGS + Full image and caption + Related release: Cassini Finds Lakes on Titan's Arctic Region (July 27, 2006) Lake Characteristics: -Radar-dark patches are interpreted as lakes based on their very low radar reflectivity and morphological similarities to lakes, including associated channels and location in topographic depressions. -Radar-dark surfaces are smooth and most likely liquid, rock, ice or organics. More than 75 radar-dark patches or lakes were seen, ranging from 3 kilometers (1.8 miles) to more than 70 kilometers (43 miles) across. -Some lakes appear partly dry, while others seem liquid-filled. Some of the partly filled lakes may never have filled fully, or may have partly evaporated at some point in the past. The dry lakes have margins or rims and a radar brightness similar to the rest of the surrounding terrain, making them appear devoid of liquid. -The varying states of how full the lakes are suggest that lakes in this region of Titan might be temporary on some unknown timescale. -Approximately 15 of the dark patches seem filled and show no clear evidence of erosion. These dark patches resemble terrestrial lakes confined within impact basins (for example, Clearwater Lakes in Canada) or within volcanic calderas (for example, Crater Lake, Oregon). The nest-like nature of these lakes and their limited range of sizes make it unlikely that they originated from an impact. A volcanic origin for the depressions is possible, given their appearance. Image left: Radar view of lake on Titan. Image credit: NASA/JPL -Some lakes have steep margins and very distinct edges, suggesting a topographic rim. These lakes are consistent with seepage or groundwater drainage lakes. -Other lakes have diffuse, more scalloped edges, with a gradual decrease in radar brightness towards the center of the lake. These lakes are more likely to be associated with channels, and may be either drainage lakes or groundwater drainage lakes. -Yet other lakes have curvy channel-like extensions, similar in appearance to terrestrial flooded river valleys (for example Lake Powell). -Bright patches near the lake edges could be small islands peeking through the surface. Floating “icebergs” are unlikely because most materials would not float in liquid hydrocarbons. Other Observations: -Based on the lake characteristics, Cassini scientists think they are observing liquid-filled lakes on Titan today. Another possibility is that these depressions and channels formed in the past and have now been filled by a low-density deposit that is darker than any observed elsewhere on Titan. However, the absence of wind-blown features in this area makes the low-density hypothesis unlikely. -These northern hemisphere lakes are the strongest evidence yet that Titan's surface and atmosphere have an active hydrological cycle, though with a condensable liquid other than water. In this cycle, lakes are filled through methane rainfall or intersect with a subsurface layer saturated with liquid methane. -As Titan's seasons progress over the 29-year cycle of Saturn's orbit around the sun, lakes in the winter hemisphere should expand by steady methane rain, while summer hemisphere lakes shrink or dry up entirely. To read more about the radar imaging from July 2006, go to Cassini Finds Lakes on Titan's Arctic Region (July 27, 2006) . Media contact: Carolina Martinez (818) 354-9382 Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif. [nasa] | |
Frutsel | donderdag 4 januari 2007 @ 21:59 |
where water is, is life | |
speknek | donderdag 4 januari 2007 @ 22:00 |
uhm, nouja, dit is vloeibaar methaan.. | |
Monocultuur | donderdag 4 januari 2007 @ 22:15 |
ooit heb ik gelezen dat wanneer ze methaan in de atmosfeer vinden, dat er dan een grote kans op leven zou kunnen zijn. nou die stelling kunnen ze wel weggooien. | |
Speth | donderdag 4 januari 2007 @ 22:27 |
quote:dat heeft hier dus geen zak mee te maken | |
Frutsel | donderdag 4 januari 2007 @ 22:45 |
quote:bot not as we know it | |
imported_sphinx | vrijdag 5 januari 2007 @ 20:52 |
quote:das heul nie waar, en andersom ook nie. | |
-CRASH- | vrijdag 5 januari 2007 @ 22:30 |
quote:Where water is, is het nat | |
Marvin-THE-MARTiAN | maandag 8 januari 2007 @ 13:50 |
quote: | |
Frutsel | maandag 8 januari 2007 @ 14:51 |
quote:life is, is water where? | |
Frutsel | vrijdag 2 februari 2007 @ 08:34 |
Gigantische wolk op Titan De Cassini-ruimtesonde heeft een gigantische wolk gevonden op Titan. Deze wolk, met een diameter van 2400 kilometer, bedekt bijna de hele noordpool. Wetenschappers vermoeden dat de wolk verantwoordelijk is voor het materiaal dat de meren op de maan van Saturnus vult. Deze meren werden vorig jaar ontdekt met het radarinstrument van de Amerikaanse ruimtesonde. Op Titan breekt momenteel de lente aan. Waarschijnlijk is de seizoensverandering ook verantwoordelijk voor deze grote wolk, die qua grootte dezelfde afmetingen heeft als het vaste land van Europa. De foto werd gemaakt op 29 december 2006 door Cassini's spectrometer. Wetenschappelijke modellen voorspelde dit wolkensysteem, maar daaruit kon niet afgeleid worden dat de wolk zulke grote proporties aannam. "We wisten dat deze wolk daar zou moeten zijn, maar we werden verrast door zijn grootte en structuur," vertelt Dr. Christophe Sotin van de universiteit van Nantes (Frankrijk). "Dit wolkensysteem kan van essentiëel belang zijn om Titan te begrijpen." Het wolkensysteem werd later op 13 januari 2007 nogmaals gezien. Hier zijn nog geen foto's van uitgebracht. | |
-CRASH- | vrijdag 2 februari 2007 @ 19:30 |
Titan komt nu wel mooi in beeld | |
Frutsel | zondag 4 februari 2007 @ 15:37 |
Helderheidsvariaties in de B-ring van Saturnus. Infrarode foto van de atmosfeer van Saturnus laat veel details zien | |
Frutsel | vrijdag 2 maart 2007 @ 16:43 |
De Cassini ruimtesonde heeft een spectaculaire foto gemaakt van Saturnus. De foto is hoog boven de planeet vervaardigd en deze invalshoek zorgt voor een vreemde kijk op de ringen. De afgelopen maanden klom Cassini steeds hoger, waardoor wetenschappers iedere keer worden verrast. "Eindelijk, dit zijn de foto's waar we al jaren op wachten" vertelt Carolyn Porco van het fototeam van de Cassini ruimtesonde. "We zien nu de volledige ringen, waardoor het net een exoplaneet lijkt. Het lijkt gewoon niet meer dezelfde plek als op de andere foto's." Vanaf nu daalt de Cassini ruimtesonde weer, zodat de sonde eind juni weer normaal om de ringenplaneet draait. De onderstaande foto werd gemaakt op 19 januari 2007 op een afstand van 1,2 miljoen kilometer bij Saturnus vandaan. | |
speknek | vrijdag 2 maart 2007 @ 17:19 |
Zijn dat real color foto's van Titan en Saturnus? Wel tof om te zien hoe die band van Saturnus maar heel smal is. | |
Frutsel | vrijdag 2 maart 2007 @ 17:30 |
quote:volgens mij zijn ze onbewerkt ja... maar heb geen bevestiging daarvan | |
De_Hertog | vrijdag 2 maart 2007 @ 17:37 |
quote:Aparte foto, het lijkt wel alsof Saturnus boven zijn ringen zweeft: zowel boven als onder overlapt de planeet de ringen.. | |
-CRASH- | vrijdag 2 maart 2007 @ 18:12 |
quote:The view is a mosaic of 36 images -- that is, 12 separate sets of red, green and blue images -- taken over the course of about 2.5 hours, as Cassini scanned across the entire main ring system. This view looks toward the unlit side of the rings from about 40 degrees above the ring plane. The images in this natural-color view were obtained with the Cassini spacecraft wide-angle camera at a distance of approximately 1.23 million kilometers (764,000 miles) from Saturn. Image scale is 70 kilometers (44 miles) per pixel. http://www.nasa.gov/missi(...)imedia/pia08362.html Deze vind ik nog mooier Meer foto's | |
zakjapannertje | vrijdag 2 maart 2007 @ 18:16 |
quote:http://www.theregister.com/2007/03/02/missing_planet/ | |
ExperimentalFrentalMental | zaterdag 3 maart 2007 @ 01:58 |
02-03-2007 Cassini stuurt prachtbeelden van Saturnus Saturnus zorgt voor spektakel. De Amerikaanse sonde Cassini heeft verbazingwekkende foto's doorgestuurd van de planeet Saturnus met haar prachtige ringen, meldt de NASA. Gedurende de twee voorbije maanden heeft de Cassini de planeet gekiekt vanop plaatsen ver boven en onder het hemellichaam. Adembenemende foto's "Ziehier de foto's waarop wij al jaren wachten", zei Carolyn Porco, verantwoordelijke voor de optische instrumenten op het onbemande ruimtetuig. "Zeer hoog boven Saturnus navigeren en zijn ringen zien als een reusachtig leren medaillon geeft de indruk een totaal nieuwe wereld te exploreren... het is de adem afsnijden", aldus de wetenschapster van het Space Science Institute in Boulder (Colorado). Ringen Sommige foto's zijn witzwart, andere zijn in kleur. Hier onder andere pakte de NASA ook uit met een video waarop de ringen opduiken terwijl de Cassini zich vanuit het zuiden naar hoog in het noorden boven de planeet voortbeweegt. Dubbel ruimtetuig De in 1997 gelanceerde Cassini-Huygens is een gezamenlijk project van de NASA, het Europese Ruimtevaartbureau ESA en het Italiaanse ruimtevaartbureau ASI. Het dubbele ruimtetuig kwam op 1 juni 2004 in een baan rond Saturnus na een reis van zeven jaar en 3,5 miljard km. De Europese Huygens is daarna geland op de Saturnusmaan Titan, de grootste van ons zonnestelsel. (belga) HLN TV: Adembenemende beelden Saturnus | |
star_gazer | zondag 4 maart 2007 @ 23:50 |
Holy modderfokking hel. Deze foto is echt te briljant: een zonsverduistering door Saturnus, vastgelegd door Cassini (mozaiek): | |
-CRASH- | maandag 5 maart 2007 @ 00:00 |
quote: En die zwakkere ringen ziijn mooi te zien. [ Bericht 8% gewijzigd door -CRASH- op 05-03-2007 00:08:59 ] | |
star_gazer | maandag 5 maart 2007 @ 00:29 |
quote:Alsof het een artist impressie is. Zo mooi dat het bijna nep lijkt * wallpaper instelt | |
#ANONIEM | woensdag 28 maart 2007 @ 17:00 |
Het ruimtevaartuig Cassini heeft opnieuw de zeshoekige windstructuur rond de noordpool van Saturnus kunnen vastleggen op een infrarode opname. Zo'n twintig jaar geleden werd hetzelfde fenomeen al ontdekt door de Voyager 1 en 2. Uit de recente foto's van de Cassini blijkt dat het verschijnsel geen 'toevalstreffer' was, maar een lange levensduur heeft. Over ongeveer twee jaar, als de noordelijke winter op Saturnus afloopt, zullen pas beelden gemaakt kunnen worden in gewoon zichtbaar licht. Ook op aarde kennen we sterke winden rondom de polen in de winterperiodes, veelal aangeduid met de term 'polaire vortex'. Maar die winden hebben een nagenoeg cirkelvormig patroon. Enkele maanden geleden kon Casssini al een opname van de zuidpool van Saturnus tonen, waar een storm werd waargenomen met een oog, zoals we die op aarde kennen van orkanen. De foto's tonen respectievelijk de noordpool en de zuidpool van Saturnus. Verdere Engelstalige informatie via: http://saturn.jpl.nasa.go(...)tails.cfm?newsID=735 http://saturn.jpl.nasa.go(...)tails.cfm?newsID=703 Bron: VWK [ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 28-03-2007 17:09:59 ] | |
rubbereend | woensdag 28 maart 2007 @ 17:39 |
star_gazer | vrijdag 30 maart 2007 @ 01:27 |
quote:Saillant detail is dat het stipje linksboven het helderste deel van de ringen dus de Aarde is! | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 30 maart 2007 @ 01:39 |
(29-03-2007) Rhea danst boven de Saturniaanse wolken Op een nieuwe prachtige foto van de Cassini-ruimtesonde zien we de maan Rhea boven de atmosfeer van Saturnus dansen. De ijsbol lijkt een dwerg in vergelijking met de ringenplaneet Saturnus. Toch is Rhea de tweede grootste maan van Saturnus met een doorsnee van 1.528 kilometer. De foto laat Saturnus en Rhea in ware kleuren zien. De foto werd op 4 februari 2007 gemaakt op een afstand van 1,2 miljoen kilometer bij Saturnus vandaan en 679.000 kilometer bij Rhea vandaan. De schaal is 68 kilometer per pixel voor Saturnus en 40 kilometer per pixel voor Rhea. (Astrostart) | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 30 maart 2007 @ 01:41 |
(20-03-2007) Saturnus wordt een filmster (filmpjes)! De fotogenieke planeet Saturnus lijkt een echte filmster te worden. Astronomen hebben foto's van de Hubble telescoop achter elkaar gezet om drie prachtige filmpjes te creeëren. Iedere film belicht een andere kant van de ringenplaneet en haar manen. Twee filmpjes tonen de bewegingen van de verschillenden Saturnaanse manen. De ringen zijn op deze foto's nauwelijks zichtbaar, omdat wij er toen vanaf de aarde tegenaan keken. Dit gebeurt eens in de vijftien jaar. Het andere filmpje laat het zuidelijk halfrond van de planeet zien en ook de ringen zijn duidelijk zichtbaar. De foto's werden in 1995 met de Wide Field en Planetary Camera 2 van de Hubble telescoop gemaakt en in 2003 met de Advanced Camera for Surveys (natuurlijk ook van Hubble). Saturn Movie From the Hubble Telescope 1 Saturn with the Hubble telescope 2 - Bekijk filmpje 3 (Astrostart) | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 30 maart 2007 @ 01:41 |
(22-03-2007) Enceladus verbergt cyclus Saturnus Hoe lang duurt een dag op Saturnus? Het lijkt simpel, want dat kan bepaald worden door te kijken naar het magnetische veld van de ringenplaneet. Helaas zorgt de maan Enceladus ervoor dat het magnetische veld flink belast wordt en hierdoor draait het langzamer om Saturnus dan om andere planeten in ons zonnestelsel. Dit zorgt er weer voor dat het bijna onmogelijk is om de lengte van een dag op Saturnus te bepalen met de huidige technieken die wél werken bij andere planeten. "Niemand kon voorspellen dat de kleine maan Enceladus zo'n grote invloed heeft op de radiotechniek die al jaren wordt gebruikt om de lengte van een Saturnaanse dag te bepalen," vertelt dr. Don Gurnett van de universiteit van Iowa. Maar wat doet Enceladus dan precies met het magnetische veld? Natuurlijk (hoe kon het ook anders) zijn de geisers op de maan de oorzaak van het proces. De geisers bestaan uit waterdamp en ijs en deze deeltjes komen in een baan om Saturnus terecht. De deeltjes vormen na verloop van tijd een donutachtige schijf rondom Saturnus. De deeltjes worden elektrisch geladen als ze worden ingevangen door het magnetische veld van Saturnus, wat resulteert in een schijf van geioniseerd gas of plasma dat de planeet rond de evenaar omringt. De deeltjes oefenen veel kracht uit op het magnetische veld, waardoor de rotatiesnelheid van de plasmaschijf flink omlaag gaat. Hierdoor 'denken' instrumenten dat Saturnus veel langzamer beweegt dan de werkelijkheid is. Dan blijft er nog één resterende vraag over. Hoe komt het dat het bepalen van de rotatiesnelheid van Saturnus nu moeilijker is dan dertig jaar geleden, toen de Voyagers langs de ringenplaneet vlogen? Er zijn twee mogelijke oorzaken. De eerste mogelijke oorzaak is dat de geisers op Enceladus nu veel actiever zijn dan toen. Een andere mogelijkheid is de verandering in seizoenen op Saturnus. De planeet doet namelijk 29 jaar over een rondje rondom de zon. (Astrostart) | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 30 maart 2007 @ 01:43 |
quote:(27-03-2007) Hexagoon boven de noordpool van Saturnus Wetenschappers hebben in de atmosfeer van Saturnus een vreemde zeshoekige structuur waargenomen. Deze hexagoon zweeft boven de noordpool van de ringenplaneet. Dit is de eerste keer dat de Cassini ruimtesonde een hexagoon ontdekt heeft bij Saturnus. "Dit is een heel vreemd fenomeen," vertelt Kevin Baines, atmosferisch expert en lid van het Cassini team. "De structuur is inderdaad een zeshoek en heeft dus zes rechte stukken. We hebben dit nog nooit op een andere planeet gezien." De hexagoon heeft een doorsnee van 25.000 kilometer en dus passen er wel vier aardes in. De zeshoek heeft een diepte van 100 kilometer. Dit is niet de eerste keer dat de Cassini ruimtesonde een vreemde structuur ziet bij Saturnus. Pas geleden ontdekte Cassini nog een storm in de vorm van een oog op de zuidpool van Saturnus. Het ontstaan van de zeshoek heeft waarschijnlijk iets te maken met de stand van Saturnus ten opzichte van de zon. Dit komt omdat dezelfde structuur twee decennia geleden ook door de Voyagers werd gezien. (Astrostart) (27-03-2007) Zeshoekige stroming rond noordpool Saturnus blijft raadselachtig De actieve noordpool va Saturnus. Het wolkendek boven de noordpool van de planeet Saturnus vertoont een merkwaardige, honingraatvormige structuur. Dat blijkt uit infrarood-waarnemingen met de ruimtesonde Cassini. De zeshoekige wolkenstructuur bestaat al een tijdje, want hij is twintig jaar geleden ook waargenomen door de Voyager-ruimtesondes. Onderzoekers staan voor een raadsel, want zo’n hoekige polaire stroming is bij geen van de andere planeten van ons zonnestelsel te zien – ook niet aan de zuidpool van Saturnus. Het is eigenlijk ook het laatste wat je verwacht in de atmosfeer van een planeet die gedomineerd wordt door cirkelvormige wolkengordels en convectiecellen. De zeshoek heeft een middellijn van ongeveer 25.000 kilometer en strekt zich zeker tot op een diepte van honderd kilometer uit. Omdat de noordpool van Saturnus momenteel in de duisternis verkeert, kan de structuur alleen met infrarood-instrumenten worden waargenomen. Daar komt de komende jaren veranderingen in, en onderzoekers hopen dan meer te weten te komen over de opmerkelijk gevormde polaire stroming. (allesoversterrenkunde) | |
-CRASH- | zaterdag 19 januari 2008 @ 00:50 |
KICK voor de vergeten missie Cassini draaide voor de 40ste keer om Titan afgelopen 5de januarie..... | |
#ANONIEM | zaterdag 19 januari 2008 @ 20:34 |
het valt me op dat er nog zo veel licht op die planeet valt op die afstand van de zon. | |
Frutsel | woensdag 12 maart 2008 @ 21:22 |
De Cassini-ruimtesonde zal morgen een ongeëvenaarde scheervlucht maken langs de actieve Saturnusmaan Enceladus. Hierbij is het de bedoeling om vlak langs één van de enorme geisers van het kleine ijsmaantje te vliegen, om zo waardevolle gegevens te verzamelen over de deeltjes die in de waterpluim voorkomen. Het was aanvankelijk de bedoeling dat Cassini dwars door de pluim van zo'n geiser zou vliegen, maar de risico's werden toch te groot geacht. De grootste geisers van Enceladus ontstaan vanuit de reusachtige scheuren ("tijgerstrepen") aan de zuidpool van de maan. Deze geisers spuwen gas, stof en grote hoeveelheden waterijs de ruimte in. Dit materiaal voedt zo één van de ringen van Saturnus. De bron van de geisers is van groot belang voor wetenschappers die geloven dat onder het oppervlak van Enceladus vloeibaar water schuilgaat - sommige vermoeden zelfs het bestaan van een complete oceaan! De scheervlucht van Cassini zal de sonde op 200 kilometer van het oppervlak van Enceladus brengen, op sommige plaatsen bedraagt deze afstand zelfs maar 50 kilometer. Gedurende de scheervlucht zullen de camera's van Cassini even rust gegund worden - het analyseren van de deeltjes zal immers de belangrijkste taak van de scheervlucht worden. Dit wordt gedaan met behulp van instrumenten die speciaal hiertoe zijn uitgerust. Feitelijk zullen de analytische instrumenten de pluim gaan "ruiken en proeven". Gegevens over de grootte, samenstelling en snelheid van de deeltjes binnen de pluim zullen dan vastgelegd gaan worden. De vaste deeltjes binnen de pluimen van Enceladus bestaan vooral uit twee categorieën: schoon waterijs (zuiver) en vuil waterijs (gemengd met andere stoffen). De pluimen bevatten ook verschillende gassen, waaronder waterdamp, kooldioxide, methaan en kleine hoeveelheden ammoniak, koolmono- xide en/of stikstofgas. De resultaten van het onderzoek zullen meer duidelijkheid verschaffen over de herkomst van de verschillende componenten binnen de pluimen, om zo hopelijk te bepalen of er nu wel of geen vloeibaar water schuilgaat onder het oppervlak van Enceladus. Bron:Astrostart | |
GasTurbine | dinsdag 29 april 2008 @ 11:30 |
Saturnus is tochwel 1 van de mooiste planeten in ons stelseltje. Ring + maantje (Pan) | |
rubbereend | donderdag 1 mei 2008 @ 19:04 |
voor de updates steeds hier! | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 5 februari 2010 @ 09:26 |
03-02-2010 Ruimtesonde Cassini tot 2017 in bedrijf De missie van de succesvolle Amerikaans/Europese ruimtesonde Cassini, die de planeet Saturnus en zijn manen verkent, wordt voortgezet tot 2017. Cassini werd, samen met de kleine atmosfeersonde Huygens, in oktober 1997 gelanceerd en kwam in 2004 op zijn bestemming aan. Huygens daalde af naar het oppervlak van de grote maan Titan en stuurde de eerste closeupbeelden van dit in wolken gehulde hemellichaam naar de aarde. En Cassini produceert met zijn twaalf instrumenten een niet aflatende stroom gegevens over Saturnus en verschillende van zijn manen. Aanvankelijk zou de missie tot eind 2008 duren, maar dat werd verlengd tot september 2010. Nu komen er - als alles goed gaat - dus nog eens bijna zeven jaar bij. Dat biedt de wetenschappers de unieke gelegenheid om de trage seizoensinvloeden op de verre planeet te onderzoeken. Toen Cassini bij Saturnus aankwam, was de winter op het noordelijk halfrond net voorbij, en in 2017 is het daar juist zomer. Tijdens de verlengde missie zal Cassini zijn aantal omlopen om Saturnus ruimschoots verdubbelen. Bovendien zal hij Titan nog eens 54 maal en de kleine ijsmaan Enceladus 11 maal van nabij kunnen onderzoeken. © Eddy Echternach (www.astronieuws.nl) (allesoversterrenkunde) | |
ATuin-hek | vrijdag 5 februari 2010 @ 13:22 |
Dat is zeer goed nieuws Ik volg die missie al bijna vanaf de start, en het blijft verbazingwekkend prachtig wat ze daar aan data weten te verzamelen. | |
Q.E.D. | vrijdag 5 februari 2010 @ 20:39 |
quote:Wow, goed topic. Dit ding liep toch op plutonium ofzo? Anyway, tvp jippie yay! | |
sc00p | dinsdag 9 februari 2010 @ 17:02 |
quote:Er zal wel te weinig licht zijn om alle instrumenten op zonneenergie te laten draaien, gelukkig hebben ze genoeg brandstof meegegeven dan | |
-CRASH- | dinsdag 9 februari 2010 @ 18:04 |
quote:NASA Fact Sheet Spacecraft Power For Cassini | |
rubbereend | dinsdag 9 februari 2010 @ 18:54 |
tof | |
-CRASH- | dinsdag 9 februari 2010 @ 22:18 |
quote:Als jezelf naar alle ruwe foto's wilt kijken die Cassini doorgeeft. Of wil je alleen de Ruwe foto's van Titan..... RAW picture Saturn [ Bericht 8% gewijzigd door -CRASH- op 09-02-2010 22:28:07 ] | |
rubbereend | woensdag 10 februari 2010 @ 13:33 |
quote:dank u erg leuk om eens doorheen te kijken | |
rubbereend | woensdag 10 februari 2010 @ 15:17 |
http://saturn.jpl.nasa.gov/files/PIA11682_full_movie.mov best wel bijzonder om zo te zien quote:meer op http://saturn.jpl.nasa.go(...)dex.cfm?imageId=3769 | |
rubbereend | maandag 17 augustus 2015 @ 21:43 |
| |
rubbereend | maandag 17 augustus 2015 @ 21:55 |
en trouwens ook:
| |
star_gazer | dinsdag 18 augustus 2015 @ 03:29 |
Geweldige missie is dit. Heel veel interessants opgeleverd | |
ExperimentalFrentalMental | dinsdag 18 augustus 2015 @ 08:55 |
Haha, wie heeft dit oude topic boven water weten te halen? hier staan nog posts van mij van bijna 9 jaar geleden | |
ExperimentalFrentalMental | dinsdag 18 augustus 2015 @ 08:56 |
Even de Cassini artikels overhevelen uit de andere topics
[ Bericht 63% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 18-08-2015 09:11:12 ] | |
ExperimentalFrentalMental | dinsdag 18 augustus 2015 @ 09:08 |
17-08-2015 Cassini scheert vandaag voor de allerlaatste keer langs maan Dione Geschreven door Caroline Kraaijvanger op 17 augustus 2015 om 08:54 uur Aan al het goede komt een eind. En dus ook aan de missie van Cassini. Vandaag neemt de sonde alvast afscheid van maan Dione. Vandaag scheert Cassini voor de allerlaatste keer langs de maan heen. Later vanavond (rond half negen Nederlandse tijd) zal de afstand tussen Cassini en Dione het kleinst zijn: zo’n 474 kilometer. Tijdens de scheervlucht bestudeert Cassini de zwaartekracht van Dione. Ook zal de sonde foto’s met een zeer hoge resolutie maken van de noordpool van Dione. Bovendien zal Cassini zoeken naar stofdeeltjes die afkomstig zijn van Dione. Ook zal er onderzoek gedaan worden naar gebieden op de ijzige maan die bijzonder goed in staat zijn om warmte vast te houden. Vijfde scheervlucht Het is niet de eerste keer dat Cassini een scheervlucht langs Dione maakte. De sonde deed dat al vier keer eerder. In december 2011 bijvoorbeeld, toen de afstand tussen Cassini en de maan slechts 100 kilometer bedroeg. . Dione van dichtbij. Achter de maan zie je nog één van de ringen van Saturnus. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. Enigma Vandaag zal Cassini voor de allerlaatste keer langs Dione scheren. Ondanks dat de sonde dat al veel vaker deed, is het spannend. Er is namelijk nog heel veel onduidelijk over deze maan. “Dione is een enigma,” stelt onderzoeker Bonnie Buratti. “Er zijn aanwijzingen dat er nog steeds geologische activiteit plaatsvindt, waaronder een atmosfeer die verandert en ijsvulkanen. Maar we hebben nog geen geologische activiteit gespot. De vijfde scheervlucht is onze laatste kans.” Grand finale Cassini arriveerde in 2004 bij Saturnus en doet sindsdien onderzoek naar de gasreus en zijn manen. De fantastische missie begint echter op zijn eind te lopen. Later dit jaar zal Cassini afscheid nemen van de andere manen van Saturnus om vervolgens te beginnen aan wat NASA de ‘grand finale’ noemt. Tijdens dit deel van de missie duikt Cassini herhaaldelijk in het gebied tussen Saturnus en zijn ringen. En na de ‘grand finale’? Dan wil NASA niets aan het toeval overlaten en Cassini opdracht geven om zich in de atmosfeer van Saturnus te boren. Zo moet voorkomen worden dat de sonde nadat deze stuurloos is geraakt op bijvoorbeeld Titan of Enceladus crasht: twee manen waar leven wellicht tot de mogelijkheden behoort en die we niet willen besmetten met eventuele aardse bacteriën die wellicht nog op Cassini huizen (scientias.nl) | |
rubbereend | dinsdag 18 augustus 2015 @ 18:05 |
ik zag het op Twitter voorbij komen en was bijna vergeten dat de missie nog liep. | |
ExperimentalFrentalMental | zaterdag 22 augustus 2015 @ 09:10 |
haha | |
ExperimentalFrentalMental | zaterdag 22 augustus 2015 @ 09:12 |
20-08-2015 Ruimtesonde Cassini neemt afscheid van Dione Dione is op 17 augustus 2015 gemaakt door de ruimtesonde Cassini. Op de achtergrond is het ringenstelsel van Saturnus te zien. (NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute) Ruimtesonde Cassini heeft voor het laatst close-ups gemaakt van de Saturnusmaan Dione. Twee ervan tonen meer details op het kraterrijke oppervlak van deze ijsmaan dan eerdere opnamen. Cassini vloog afgelopen maandag op een afstand van iets minder dan vijfhonderd kilometer langs Dione. De ‘scheervlucht’ was overigens niet primair bedoeld om foto’s van deze maan te maken, maar om haar zwaartekrachtsveld te onderzoeken. Dat moet inzicht geven in haar inwendige structuur. Het was voorlopig voor het laatst dat wetenschappers Dione van dichtbij konden onderzoeken. Cassini is bezig met een ’afscheidstournee’ langs de manen van Saturnus. Later dit jaar zal de ruimtesonde nog driemaal in de buurt komen van Enceladus, de Saturnusmaan die ‘ijsvulkanisme’ vertoont. Op 28 oktober wordt deze maan tot op minder dan vijftig kilometer genaderd, en zal Cassini door de ijle pluim van ijsdeeltjes vliegen die door Enceladus wordt uitgestoten. In 2016 en 2017 worden nog enkele van de kleine, onregelmatig gevormde Saturnusmaantjes bekeken, waaronder Daphnis, Telesto, Epimetheus en Aegaeon. In het laatste jaar verlaat Cassini het baanvlak van de manen van Saturnus om, ter afsluiting van zijn missie, enkele keren door het ‘gat’ tussen Saturnus en zijn ringenstelsel te duiken. (allesoversterrenkunde) | |
ExperimentalFrentalMental | zaterdag 22 augustus 2015 @ 09:14 |
Nog zo’n prachtige foto van Dione! Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. Dag, Dione! Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. (scientias.nl) | |
rubbereend | zondag 23 augustus 2015 @ 16:32 |
wat een geweldige missie is het toch | |
rubbereend | zondag 23 augustus 2015 @ 22:07 |
animatie van de flyby | |
rubbereend | maandag 14 september 2015 @ 17:15 |
| |
Papierversnipperaar | woensdag 16 september 2015 @ 10:45 |
| |
rubbereend | woensdag 28 oktober 2015 @ 19:51 |
ben benieuwd hoe het gegaan is en wat eruit gaat komen | |
rubbereend | maandag 16 november 2015 @ 20:44 |
& Winter op Titan aanstaande &
| |
rubbereend | dinsdag 22 december 2015 @ 01:18 |
| |
rubbereend | woensdag 13 januari 2016 @ 19:17 |
| |
rubbereend | vrijdag 15 januari 2016 @ 13:30 |
gisteren 10 jaar geleden | |
rubbereend | donderdag 4 februari 2016 @ 15:22 |
| |
laforest | donderdag 4 februari 2016 @ 16:53 |
Dat zier er toch heel surrealistisch uit. Wat zou ik dat graag eens met mijn eigen ogen zien; ik bedoel van zo dicht bij, niet via een telescoop. | |
laforest | donderdag 4 februari 2016 @ 16:53 |
| |
Pinnenmutske | donderdag 4 februari 2016 @ 16:55 |
echt hele mooie foto's. ik vind Uranus net een pingpongballetje hehe. | |
rubbereend | vrijdag 12 februari 2016 @ 16:37 |
| |
rubbereend | donderdag 14 april 2016 @ 23:44 |
| |
ExperimentalFrentalMental | maandag 19 september 2016 @ 08:43 |
15-09-2016 Laatste jaar aangebroken voor ruimtesonde Cassini Deze Cassini-opname van Saturnus is gemaakt op 25 april 2016, kort voor het aanbreken van de zomer op het noordelijk halfrond van de planeet. (NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute) Na meer dan twaalf jaar de planeet Saturnus en zijn ringen en manen te hebben onderzocht, is het laatste jaar aangebroken voor NASA-ruimtesonde Cassini. De meest spectaculaire onderdelen van zijn missie moeten echter nog komen. Vanaf eind november zal Cassini een baan volgen die hem tot heel dicht bij het ringenstelsel van Saturnus brengt. Twintig weken achtereen zal de ruimtesonde de hartlijn van de smalle F-ring tot op minder dan 8000 kilometer naderen. Dat moet ongekend gedetailleerde beelden opleveren van de vreemde kinken in de F-ring, die mogelijk door (nog te ontdekken) mini-maantjes worden veroorzaakt. Het absolute klapstuk van de missie begint eind april 2017. Dan zal Cassini op zo’n manier langs de grote maan Titan scheren, dat hij in een baan terechtkomt die hem bijna letterlijk door het oog van de naald voert: de slechts 2400 kilometer brede lege gordel tussen Saturnus en de binnenste ring. Alles bij elkaar moet hij deze stunt 22 keer herhalen. Tijdens die ‘Grand Finale’ zal de ruimtesonde Saturnus van dichterbij kunnen onderzoeken dan ooit tevoren. Daarbij wordt onder meer het magnetische veld en het zwaartekrachtsveld van de planeet in kaart gebracht – een onderneming die meer inzicht moet geven in de inwendige structuur van de planeet en een schatting moet opleveren van de totale massa van het ringenstelsel. Op 15 september valt het doek voor Cassini: dan wordt de ruimtesonde de atmosfeer van Saturnus in gestuurd. Tot zijn laatste snik zal hij gegevens over de samenstelling van de planeet naar de aarde blijven sturen. (EE) (allesoversterrenkunde) | |
ExperimentalFrentalMental | dinsdag 20 september 2016 @ 08:40 |
19-09-2016 Saturnusmaan Titan heeft diepe, uitgesleten rivierdalen Radaropname van de rivierdelta Vid Flumina op Titan. (NASA/JPL-Caltech/ASI) Nee, dit is geen satellietfoto van een kustgebied op aarde. Deze radaropname, gemaakt door de Amerikaanse planeetverkenner Cassini, toont een rivierdelta op de grote Saturnusmaan Titan. Het gaat om een rivier die Vid Flumina is genoemd (linksboven); hij stroomt uit in Ligeia Mare (het donkere gebied rechtsonder), een groot meer in het noordpoolgebied van Titan. Het grote verschil met de aarde is dat de meren en rivieren op Titan niet bestaan uit water, maar uit vloeibare koolwaterstoffen, voornamelijk methaan en ethaan. Op de extreem koude Saturnusmaan (ca. 180 graden onder nul) spelen die 'vloeibare gassen' dezelfde rol die water op aarde speelt, inclusief verdamping en neerslag. Er is nu ook een belangrijke nieuwe overeenkomst met de aarde ontdekt: onderzoek aan de radarwaarnemingen van Cassini heeft uitgewezen dat de vele vertakkingen van Vid Flumina steile, diepe rivierdalen zijn, die zo goed als zeker zijn uitgesleten door de eroderende werking van methaan. Een vergelijkbare langdurige erosie, veroorzaakt door de Colorado-rivier, heeft in de Verenigde Staten de Grand Canyon doen ontstaan. Het is voor het eerst dat dit proces op grote schaal op een ander hemellichaam is aangetroffen. Uit de analyse, uitgevoerd door Italiaanse en Amerikaanse planeetonderzoekers, blijkt dat de meeste dalen minder dan een kilometer breed zijn, ruim 500 meter diep, en hellingen hebben die steiler zijn dan 40 graden. (GS) (allesoversterrenkunde) | |
rubbereend | maandag 26 september 2016 @ 17:44 |
wat een briljante missie is het toch | |
Boezeidekoe | dinsdag 27 september 2016 @ 12:36 |
Dus Cassini is niet meer? | |
-CRASH- | dinsdag 27 september 2016 @ 17:43 |
2017 pas. The Cassini mission to Saturn is one of the most ambitious efforts in planetary space exploration ever mounted. A joint endeavor of NASA, the European Space Agency (ESA) and the Italian space agency, Agenzia Spaziale Italiana (ASI), Cassini is a sophisticated robotic spacecraft orbiting the ringed planet and studying the Saturnian system in detail. Cassini also carried a probe called Huygens, which parachuted to the surface of Saturn’s largest moon, Titan, in January 2005 and returned spectacular results. Cassini completed its initial four-year mission to explore the Saturn System in June 2008, and the first extension, called the Cassini Equinox Mission, in September 2010. Now, the healthy spacecraft is making exciting new discoveries in a second extension called the Cassini Solstice Mission. In late 2016, the Cassini spacecraft will begin a daring set of orbits called the Grand Finale, which will be in some ways like a whole new mission. The spacecraft will repeatedly climb high above Saturn’s poles, flying just outside its narrow F ring 20 times. After a last targeted Titan flyby, the spacecraft will then dive between Saturn’s uppermost atmosphere and its innermost ring 22 times. As Cassini plunges past Saturn, the spacecraft will collect rich and valuable information far beyond the mission’s original plan, including measuring Saturn’s gravitational and magnetic fields, determining ring mass, sampling the atmosphere and ionosphere, and making the last views of Enceladus. Read more about Cassini Grand Finale https://www.nasa.gov/mission_pages/cassini/whycassini/index.html [ Bericht 2% gewijzigd door -CRASH- op 27-09-2016 17:51:01 ] | |
Red_85 | donderdag 29 september 2016 @ 10:21 |
Wat een succes die Cassini Huygens missie. Voor zowel de professionals als het wat minder bedeelde publiek, want wat een schitterende foto's komen er van die sonde af. | |
speknek | donderdag 29 september 2016 @ 13:05 |
10 jaar geleden al weer dat Huygens landde, wat worden we oud. Ik hoop echt dat ze nog een keer een missie naar Titan sturen, maar dan met HD cameras en telescopen en shit. Bergen van ijs, zeeen van methaan, en Saturnus die bovenlangs beweegt. Opbokken Mars, dit is de echte scifi. Wat waren de foto's van Huygens toch teleurstellend damn. | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 21 oktober 2016 @ 09:13 |
20-10-2016 Atmosfeer van Saturnusmaan Titan vertoont opvallende seizoensveranderingen De zuidelijke polaire vortex van Titan. (NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute) Met het naderen van de zomer op het noordelijk halfrond van de grote Saturnusmaan Titan, heeft de Amerikaanse ruimtesonde Cassini opvallende veranderingen geregistreerd in de temperatuur en de samenstelling van diens atmosfeer. Hoog boven de zuidpool van de maan heeft zich een sterke vortex ontwikkeld die rijk is aan sporengassen. In 2004, toen Cassini bij Saturnus aankwam, was dat juist bij de noordpool – waar het toen hartje winter was – het geval. De warmtecirculatie in de atmosfeer van Titan vertoont een cyclus waarbij warme gassen opwellen bij de ‘zomerpool’ en koude gassen neerdalen bij de ‘winterpool’. Uit de waarnemingen van Cassini blijkt dat deze stroming rond de equinox omkeert. De beide halfronden van Titan reageren lang niet even heftig op deze seizoensveranderingen. Tijdens de laatste vier winterjaren is de temperatuur in de stratosfeer boven de zuidpool met maar liefst veertig graden gekelderd. Dat staat in schril contrast met de veel geleidelijkere opwarming van het noordelijk halfrond, waar de temperatuur sinds 2014 met maar zes graden is gestegen. In de maanden na de equinox van 2009 heeft de vortex boven de zuidpool zich sterk ontwikkeld, terwijl die boven de noordpool al in 2011 vrijwel verdwenen was. Binnen de zuidelijke polaire vortex, die steeds meer in de schaduw komt te liggen, hebben zich steeds meer sporengassen gehoopt, waaronder een aantal complexe koolwaterstoffen. Dat komt doordat deze moleculen nu niet meer worden afgebroken door ultraviolet zonlicht. Zoals verwacht zijn de sporengassen op het noordelijk halfrond nu juist aan de aftocht begonnen. Verrassend is wel dat zich over dat hele halfrond, op een hoogte van 400 tot 500 kilometer, nu een zone van uitgedund moleculair gas heeft ontwikkeld. Deze resultaten worden vandaag gepresenteerd tijdens de gezamenlijke bijeenkomst van de Division for Planetary Sciences (DPS) van de American Astronomical Society en het European Planetary Science Congress (EPSC) in Pasadena, Californië. (EE) (allesoversterrenkunde) | |
ExperimentalFrentalMental | donderdag 24 november 2016 @ 09:35 |
22-11-2016 Spannende tijden voor ruimtesonde Cassini Artist’s impression van ruimtesonde Cassini bij de planeet Saturnus. (NASA-JPL/ESA/ASI) Er breken spannende tijden aan voor de ruimtesonde Cassini, die al sinds 2004 om de planeet Saturnus cirkelt. Op 30 november zal hij door het zwaartekrachtveld van de grote maan Titan in een polaire omloopbaan worden geslingerd, van waaruit hij goed zicht heeft op de polen van Saturnus. Deze omloopbaan voert hem bovendien dicht langs de buitenste rand van het ringenstelsel van de planeet. Alles bij elkaar zal Cassini twintig keer langs het ringenstelsel scheren. Daarbij zullen zijn instrumenten proberen om ringdeeltjes en gasmoleculen te detecteren. Tijdens de eerste beide omlopen doorkruist de ruimtesonde een extreem ijl gedeelte van het ringenstelsel, dat bestaat uit deeltjes die zijn vrijgekomen bij meteorietinslagen op de kleine Saturnusmanen Janus en Epimetheus. Tijdens de vele ringpassages zullen detailrijke opnamen van het ringenstelsel worden gemaakt. Ook de kleine maantjes die aan de rand van het ringenstelsel om Saturnus cirkelen komen daarbij in beeld. En mogelijk zullen er zelfs nog een aantal ‘mini-maantjes’ worden opgespoord – objecten die als de veroorzakers worden gezien van propellervormige structuren die her en der in het ringmateriaal zijn waargenomen. Zijn nieuwe omloopbaan brengt Cassini tot op 90.000 kilometer van het wolkendek van Saturnus. Maar dat is nog maar een voorproefje van de dingen die na april te gebeuren staan. Omdat de brandstof van de ruimtesonde opraakt, is het einde van zijn missie in zicht. Op 15 september 2017 zal hij een fatale duik maken in de atmosfeer van Saturnus. Vóór het zover is, zal hij eind april echter nog een laatste keer langs Titan scheren. Dat moet hem in een baan brengen die hem tot op 1628 kilometer van het wolkendek van Saturnus voert. Van zó dichtbij is de planeet nog nooit waargenomen. (EE) (allesoversterrenkunde) | |
rubbereend | donderdag 24 november 2016 @ 10:38 |
wat een laatste jaar gaat het toch worden | |
ExperimentalFrentalMental | woensdag 7 december 2016 @ 09:20 |
05-12-2016 Cassini maakt eerste snoekduik langs Saturnusringen De banen die de planeetverkenner Cassini de komende maanden zal beschrijven. (NASA/JPL-Caltech) De succesvolle Amerikaanse planeetverkenner Cassini is begonnen aan het laatste deel van zijn missie, waarbij hij tientallen malen rakelings langs het ringenstelsel van de planeet Saturnus vliegt. Op 4 december om 14.09 uur Nederlandse tijd maakte Cassini zijn eerste 'snoekduik' door het ringvlak, op een afstand van 91.000 kilometer boven de wolkentoppen van Saturnus, en slechts 11.000 kilometer buiten de smalle F-ring, die uit kleine stofdeeltjes bestaat. Cassini is in 1997 gelanceerd, kwam in 2004 aan in een baan rond Saturnus, en heeft veel onderzoek gedaan aan de planeet zelf, aan de manen van Saturnus (waaronder de grote maan Titan), en aan het ringenstelsel. De komende maanden zal de ruimtesonde ongeveer eens per week het ringvlak doorkruisen, op kleine afstand buiten het ringenstelsel (grijze banen in de illustratie). Op 22 april 2017 vindt de laatste scheervlucht langs Titan plaats, waardoor de baan zodanig zal veranderen dat Cassini vanaf 26 april in totaal 22 keer tussen de ringen en de planeet door zal vliegen (blauwe banen). Op 15 september komt er een einde aan het project; Cassini duikt dan de dampkring van Saturnus in (oranje baan). (GS) [Update: inmiddels heeft NASA ook het eerste beeldmateriaal vrijgegeven dat Cassini tijdens zijn snoekduik heeft verzameld.] (allesoversterrenkunde) | |
-CRASH- | woensdag 7 december 2016 @ 13:06 |
... | |
Prisha | zaterdag 10 december 2016 @ 09:38 |
Ik hoop dat ze snel meer beeldmateriaal vrij gaan geven. Of is het er al en heb ik het nog niet gezien? Heb nog maar een paar images gevonden online | |
-CRASH- | zaterdag 10 december 2016 @ 15:23 |
Kijk je bij de RAW images of de foto's die ze gewoon vrijgeven | |
Prisha | zaterdag 10 december 2016 @ 17:02 |
ok, duidelijk. Moet nodig aan de bril. Ik pluis altijd die hele site uit, hoe kan ik dat gemist hebben. Maar heel erg bedankt , ik kan me voorlopig amuseren. Nja kon ik al maar nog meer | |
rubbereend | maandag 12 december 2016 @ 23:10 |
| |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 27 januari 2017 @ 09:13 |
25-01-2017 Cassini gluurt over de kruin van Saturnus heen Het einde nadert voor Cassini, maar de ruimtesonde blijft de ene na de andere fantastische foto maken. Dat bewijst deze fantastische foto waarop Saturnus en zijn ringen schitteren. Het is een foto die zelfs de krachtigste telescopen op aarde nooit zullen kunnen maken. Vanaf onze planeet kunnen we immers alleen de door de zon belichte zijde van Saturnus (de dagzijde) bewonderen. Cassini – die rond Saturnus cirkelt – is echter in staat om de gasreus ook vanuit een andere hoek te bekijken. En dat resulteert in dit fraaie kiekje. Op het moment dat de ruimtesonde deze foto maakte, was deze zo’n 1,3 miljoen kilometer van Saturnus verwijderd. Foto: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. Tethys En NASA heeft nog een ander fraai kiekje van Cassini vrijgegeven. Hierop pronkt Saturnus’ maan Tethys. Het maantje doet op het eerste gezicht misschien een beetje denken aan een gigantische oogbol. Het is te danken aan de enorme krater die de 1062 kilometer grote maan bezit. Cassini maakte de foto van een afstand van zo’n 367.000 kilometer. Foto: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. Daphnis Beide foto’s werden in de herfst van 2016 reeds gemaakt, maar zijn recent pas door NASA vrijgegeven. Cassini trakteert ons regelmatig op fraaie foto’s. Zo maakte deze onlangs nog een indrukwekkende foto van Saturnus’ maan Daphnis die – ondanks zijn geringe omvang – de ringen van de gasreus aan het dansen weet te krijgen. Nog dit jaar zullen we Cassini – en daarmee ons oog op Saturnus – echter verliezen. De sonde is – na een lang leven – toe aan zijn pensioen. In september zal de missie met een duik in de atmosfeer van de gasreus ten einde komen. (scientias.nl) | |
Prisha | vrijdag 27 januari 2017 @ 09:38 |
Prachtig met die krater zo..echt enorm trouwens. | |
ExperimentalFrentalMental | dinsdag 31 januari 2017 @ 08:41 |
ExperimentalFrentalMental | dinsdag 31 januari 2017 @ 08:42 |
30-01-2017 Cassini maakt ongekend gedetailleerde foto's van ringen Saturnus Close-up van het buitendeel van de Saturnusringen, waarin dichtheidsgolven zichtbaar zijn. (NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute) De Amerikaanse planeetverkenner Cassini heeft ongekend gedetailleerde foto's van de ringen van Saturnus gemaakt. Sinds eind november 2016 beschrijft de ruimtesonde een baan waarbij hij ongeveer eens per week vlak buiten de buitenrand van het ringenstelsel vliegt. Zowel van de verlichte als van de donkere zijde van de ringen zijn nu zeer gedetailleerde opnamen vrijgegeven, die in december zijn gemaakt. Ze tonen onder andere subtiele dichtheidsgolven, kleine langgerekte samenklonteringen van ringmateriaal ('stro' genoemd), en propeller-achtige structuren die veroorzaakt worden door zwaartekrachtsstoringen van ingebedde mini-maantjes. Op de scherpste foto's zijn details van slechts 550 meter groot zichtbaar. Eind april zal Cassini voor het eerst tussen het ringenstelsel en de planeet doorvliegen - iets wat nog nooit eerder is gedaan. Na een aantal van die 'snoekduiken' komt er op 15 september een einde aan de missie; de ruimtesonde duikt dan de dampkring van de reuzenplaneet in. (GS) (allesoversterrenkunde) | |
-CRASH- | dinsdag 31 januari 2017 @ 15:44 |
video (Techinsider) Straw in the B Ring's Edge This image shows a region in Saturn's outer B ring taken by the international Cassini mission, viewing this area at a level of detail twice as high as ever been observed before. A lot of structure is visible in the zone near the edge on the left, likely due to some combination of the gravity of embedded objects too small to see, or temporary clumping triggered by the action of the resonance with the icy moon Mimas. Scientists informally refer to this type of structure as 'straw'. [ Bericht 10% gewijzigd door -CRASH- op 31-01-2017 20:44:58 ] | |
-CRASH- | zaterdag 4 maart 2017 @ 15:20 |
Wat een pokke maan Mimas 'Rev 259' Raw Preview #1 This raw, unprocessed image of Mimas was taken on January 30, 2017 and received on Earth February 1, 2017. The camera was pointing toward Mimas at approximately 42933 kilometers away, and the image was taken using the CL1 and GRN filters. The image has not been validated or calibrated. A validated/calibrated image will be archived with the Planetary Data System in 2018. The Cassini Solstice Mission is a joint United States and European endeavor. The Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the mission for NASA's Science Mission Directorate, Washington, D.C. The Cassini orbiter was designed, developed and assembled at JPL. The imaging team consists of scientists from the US, England, France, and Germany. The imaging operations center and team lead (Dr. C. Porco) are based at the Space Science Institute in Boulder, Colo. For more information about the Cassini Solstice Mission visit http://ciclops.org, http://www.nasa.gov/cassini and http://saturn.jpl.nasa.gov. Credit: NASA/JPL-Caltech/SSI Released: February 1, 2017 | |
ExperimentalFrentalMental | zaterdag 4 maart 2017 @ 17:26 |
wow | |
Prisha | zaterdag 4 maart 2017 @ 17:29 |
zeg dat wel | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 10 maart 2017 @ 09:01 |
09-03-2017 Ruimtesonde Cassini maakt verbluffende opname van Saturnusmaantje Pan Deze ruwe, onbewerkte opname van het Saturnusmaantje Pan is op 7 maart 2017 gemaakt door de ruimtesonde Cassini. (NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute) Dat Pan, een van de binnenste maantjes van de planeet Saturnus, er vreemd uitziet, was al een tijdje bekend. Van een afstand gezien, deed het object aan een walnoot of een vliegende schotel denken. Maar van dichtbij blijkt het slechts 35 kilometer grote maantje eigenlijk nog het meest op een platte oliebol te lijken. Pan draait om Saturnus in een van de lege gordels in het ringenstelsel van de planeet. Daarbij trekt hij ringmateriaal aan, dat zich langs zijn evenaar ophoopt. Hierdoor heeft zich een opmerkelijk hoge, steile richel gevormd. (EE) (allesoversterrenkunde) | |
Prisha | vrijdag 10 maart 2017 @ 09:48 |
(van Universe Today): In just a few months, NASA’s Cassini spacecraft is going to die, crashing into the planet Saturn. Let’s look back across the mission’s history. What were the highlights? What did we learn? http://www.universetoday.com/134158/cassini-teach-us/ Dat zinnetje: crashing into Saturn Maar wat heeft Casini geweldige foto's en informatie opgeleverd | |
Perrin | vrijdag 10 maart 2017 @ 19:55 |
Pan.. | |
Prisha | vrijdag 10 maart 2017 @ 21:01 |
Aparte vorm | |
Perrin | vrijdag 10 maart 2017 @ 21:02 |
Yup.. is maar mini, dit maantje. | |
rubbereend | zondag 12 maart 2017 @ 22:33 |
bijzondere maan | |
Prisha | maandag 13 maart 2017 @ 08:00 |
wel schattig | |
ExperimentalFrentalMental | donderdag 16 maart 2017 @ 08:36 |
15-03-2017 Cassini neemt afscheid van maantje Mimas Tijdens een laatste scheervlucht langs Mimas heeft Cassini adembenemende kiekjes gemaakt van de maan. Een aantal van die foto’s heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie samengesmolten tot een mozaïek. Het resultaat is één van de beste foto’s die we tot op heden van Mimas hebben. Nog maar zelden konden we de maan in zo’n hoge resolutie bewonderen. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. Cassini maakte de foto’s eind januari. De sonde scheerde toen naar astronomische begrippen rakelings langs Mimas heen. Op het moment dat de afstand tussen de sonde en de maan het kleinst was, bedroeg deze slechts zo’n 41.230 kilometer. De foto’s die in bovenstaande mozaïek zijn verwerkt, werden tijdens diezelfde scheervlucht van een afstand van zo’n 45.000 kilometer gemaakt. Met de scheervlucht heeft Cassini opnieuw een hoofdstuk afgesloten. Het was namelijk de laatste scheervlucht langs Mimas voor de sonde die in september een doodsduik in de atmosfeer van Saturnus zal maken. Als de sonde ergens in de komende maanden de ogen nog eens op de maan richt, zal deze altijd minimaal twee keer zo ver van Mimas verwijderd zijn. De mozaïek is er in twee varianten. Hier zie je de meest natuurlijke versie. Bovenaan dit artikel is wat met de belichting gespeeld. Zo is de helderheid van de linkerzijde van de maan – die belicht wordt door licht dat Saturnus reflecteert – wat opgekrikt, waardoor we het volledige oppervlak kunnen bewonderen. Foto: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. (scientias.nl) | |
ExperimentalFrentalMental | donderdag 16 maart 2017 @ 08:37 |
15-03-2017 Enceladus' oceaan ligt mogelijk dichter bij het oppervlak dan gedacht Door ruimtesonde Cassini verzamelde gegevens suggereren dat de oceaan op de zuidpool slechts enkele kilometers onder Enceladus’ ijzige korst ligt. Enceladus is één van de manen van Saturnus. De maan is bedekt met een kilometers dik pak ijs. Onder dat dikke pak ijs gaat hoogstwaarschijnlijk een vloeibare oceaan schuil. Nieuw onderzoek – gebaseerd op gegevens die ruimtesonde Cassini tijdens een scheervlucht langs Enceladus verzamelde – suggereert nu dat die oceaan veel dichter aan het oppervlak ligt dan gedacht. Warmer “De observaties (van de zuidpool, red.) voorzien ons van een uniek inkijkje in wat er onder het oppervlak gebeurt,” vertelt onderzoeker Alice Le Gall. “Ze laten zien dat de eerste paar meters onder het oppervlak van het gebied dat we bestudeerden veel warmer zijn dan gedacht.” De onderzoekers maten temperaturen van zo’n 50 tot 60 Kelvin. Dat is koud, maar wel warmer dan verwacht. “Op sommige plaatsen zelfs tot wel 20 Kelvin warmer dan we verwacht hadden.” Niet aan het oppervlak De gedetecteerde warmte lijkt zich te bevinden onder een veel koudere ijslaag, aangezien de temperatuurafwijking alleen werd waargenomen wanneer onderzoekers het gebied bestudeerden met instrumenten die de temperaturen onder het oppervlak konden meten. Instrumenten die zich beperkten tot het meten van de temperatuur aan het oppervlak detecteerden in exact hetzelfde gebied geen vergelijkbare temperatuurafwijkingen. In het hart van deze afbeelding zie je duidelijk de ‘tijgerstrepen’ van Enceladus: vier warme breuken in de ijzige korst van de maan. Boven en rechts van de strepen zie je het gebied dat de onderzoekers bestudeerden. In de gele gebieden is de temperatuurafwijking het grootst. Je ziet dat die gebieden boven de tijgerstrepen liggen. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute / A. Lucas Tijgerstrepen De temperatuurafwijkingen bleken bovendien het grootst te zijn boven drie ‘tijgerstrepen’ op het oppervlak van Enceladus. Dit zijn breuken in de ijzige korst van de maan. In 2005 zag Cassini door dergelijke tijgerstrepen water- en ijsdeeltjes ontsnappen: een eerste aanwijzing dat Enceladus een oceaan herbergde. Wat nu echter opvalt, is dat de temperatuurafwijking het meest uitgesproken is boven tijgerstrepen die op dat moment niet actief waren, oftewel geen water- en ijs spoten. Dat deze ‘slapende’ breuken boven een warme, ondergrondse zee liggen, bewijst volgens Le Gall het dynamische karakter van Enceladus’ geologie. Ze wijst erop dat de maan in het verleden op verschillende locaties meerdere perioden van activiteit heeft gekend. Getijdenwerking Maar waar komt de op de zuidpool waargenomen warmte nu eigenlijk precies vandaan? “Deze kan niet alleen verklaard worden door belichting door de zon en in nog mindere mate door de warmte van Saturnus, dus er moet een extra warmtebron zijn.” Mogelijk houdt die ondergrondse warmtebron verband met de ovaalvormige baan die Enceladus rond gasreus Saturnus trekt. Deze baan brengt de maan soms heel dicht bij Saturnus en voert deze soms ook ver weg van de gasreus. Op het moment dat de afstand tussen de maan en gasreus klein is, trekt Saturnus met zijn zwaartekracht sterk aan Enceladus, waardoor de maan iets uitrekt. Als de maan eenmaal wat verder van de gasreus verwijderd is, ‘ontspant’ deze weer. Dat getouwtrek zorgt niet alleen voor breuken aan het oppervlak, maar ook voor frictie in het hart van Enceladus en daarbij ontstaat warmte. In dit scenario wordt de dunne ijskorst in het zuidpoolgebied van Enceladus sterker vervormd door getijdenwerking dan andere delen van de maan, waardoor dus juist in dit gebied meer warmte ontstaat en ondergronds water vloeibaar wordt gehouden. Twee kilometer? De onderzoekers onderzochten slechts een klein deel van Enceladus’ zuidpoolgebied. Het gaat om een strookje van ongeveer 500 kilometer lang en 25 kilometer breed. Le Gall en collega’s achten het echter zeer aannemelijk dat hun waarnemingen representatief zijn voor het gehele zuidpoolgebied. Het zou betekenen dat het hele gebied op enkele meters onder het oppervlak warmer is dan gedacht. En dat de oceaan veel dichter aan het oppervlak ligt dan onderzoekers aannamen. Mogelijk ligt deze slechts 2 kilometer diep. Dat is in lijn met recent onderzoek dat vorig jaar verscheen. De studie suggereerde dat de ijskap van Enceladus een gemiddelde dikte heeft van 18 tot 22 kilometer, maar naar de zuidpool toe dunner wordt (dunner dan vijf kilometer). Als de oceaan daadwerkelijk zo dicht aan het oppervlak ligt, is dat goed nieuws. Het suggereert namelijk dat we deze oceaan gemakkelijker kunnen bestuderen dan gedacht. “Als Enceladus’ ondergrondse zee echt zo dicht aan het oppervlak ligt als deze studie suggereert dan kan een toekomstige missie naar deze maan die uitgerust is met een radarinstrument dat door het ijs heen kan ‘kijken’ de oceaan wellicht detecteren.” (scientias.nl) | |
ExperimentalFrentalMental | woensdag 5 april 2017 @ 09:00 |
04-04-2017 Cassini-missie maakt zich op voor grote finale De Cassini-sonde boven het noordelijk halfrond van Saturnus (NASA/JPL-Caltech) De Cassini-sonde van NASA, die al sinds 2004 rond Saturnus draait, gaat nu echt de laatste fase van zijn bestaan in. Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan een nieuwe serie instructies, die op 11 april naar de sonde wordt gestuurd. Vervolgens brengt de sonde op 22 april een laatste nabij bezoek aan de maan Titan en gebruikt dan de zwaartekracht van deze maan om zijn baan te veranderen. Zijn nieuwe baan brengt de sonde dichter bij de planeet dan ooit te voren. Op 26 april duikt de sonde namelijk voor het eerst tussen Saturnus en zijn ringen door, een opening van zo'n 2400 km. De opening tussen de ringen en de planeet is waarschijnlijk niet helemaal leeg, maar bevat vermoedelijk geen deeltjes die groot genoeg zijn om schade aan te richten aan de sonde. Maar tijdens deze eerste nauwe passage gebruikt men de grote antenne als schild en hoopt men te kunnen bepalen hoe veilig het is om hier daadwerkelijk waarnemingen te doen tijdens de latere passages. In totaal komen er 22 van deze passages en men hoopt nog veel te kunnen leren over deze nabije omgeving van Saturnus. In september zal een verre passage van Titan worden gebruikt om de baan een laatste keer aan te passen. Na twintig jaar is de brandstof van Cassini vrijwel op. De baan wordt daarom zo aangepast dat de sonde op 15 september in de atmosfeer van Saturnus duikt. Tot het allerlaatst zullen daarbij metingen worden verricht en naar de aarde worden gestuurd. (EM) (allesoversterrenkunde) | |
ExperimentalFrentalMental | woensdag 5 april 2017 @ 09:08 |
04-04-2017 Vanwege dit soort foto's gaan we Cassini ontzettend missen In september is het einde verhaal voor de ruimtesonde en moeten we dus afscheid nemen van dit soort kiekjes. Cassini maakte de prachtige foto in januari, maar NASA heeft deze nu pas vrijgegeven. De sonde was op het moment dat deze het kiekje maakte zo’n 1 miljoen kilometer van de gasreus verwijderd. Elke pixel vertegenwoordigt een gebied dat zo’n 61 kilometer groot is. De ringen Hoewel maar een piepklein randje van Saturnus belicht wordt, domineert de gasreus de foto. Daarnaast springen de prachtige ringen natuurlijk in het oog. De donkere, vrijwel ondoorschijnende ring is de B-ring. Deze ring heeft een hoge dichtheid. Daarboven zie je de veel minder dichte A-ring: de ring laat nog een beetje licht – dat door de gasreus gereflecteerd wordt – door. Net onder de B-ring zie je de C-ring, deze laat bijna al het door Saturnus gereflecteerde licht door. Ook de F-ring – de heldere streep boven de A-ring – is goed zichtbaar. Laatste fase Cassini bevindt zich momenteel in de laatste fase van zijn werkzame leven. En de sonde doet het in die periode allesbehalve rustiger aan. Sterker nog: dit is misschien wel het meest opwindende hoofdstuk van de missie. Sinds eind november duikt de sonde elke zeven dagen door nog onverkend gebied aan de buitenrand van de hoofdringen. Dat heeft al spectaculaire foto’s opgeleverd van de ringen en de kleine maantjes die tussen deze ringen verstopt zitten. En het wordt nog spectaculairder. Later deze maand begint Cassini namelijk aan zijn ‘Grand Finale’. Tijdens dit deel van de missie zal de sonde wolkentoppen van Saturnus tot zo’n 1628 kilometer naderen en herhaaldelijk in het smalle gat tussen Saturnus en zijn ringen duiken. In september komt vervolgens definitief een einde aan een ruimtemissie die al bijna 20 jaar duurt: Cassini zal zich dan in de atmosfeer van de gasreus boren. (scientias.nl) | |
Prisha | woensdag 5 april 2017 @ 11:02 |
dit is toch wel zo gaaf . Jammer dat Cassini ten onder zal gaan maar man wat een geweldige foto's en schat aan info heeft het opgeleverd. Ben benieuwd naar het resultaat van 26 april als ie tussen de ringen door gaat duiken | |
rubbereend | woensdag 5 april 2017 @ 22:49 |
als dit allemaal gaat lukken gaat het toch wel een zeldzaam briljant einde aan de missie zijn | |
Papierversnipperaar | donderdag 13 april 2017 @ 23:32 |
| |
ExperimentalFrentalMental | zaterdag 15 april 2017 @ 09:07 |
ExperimentalFrentalMental | zaterdag 15 april 2017 @ 09:08 |
13-04-2017 Saturnusmaantje Atlas heeft ‘donzig’ oppervlak Deze ruwe opname van het Saturnusmaantje Atlas is op 12 april 2017 gemaakt door de ruimtesonde Cassini. (NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute) Afgelopen woensdag vloog de Amerikaanse ruimtesonde Cassini op een afstand van slechts 11.000 kilometer langs het kleine Saturnusmaantje Atlas. Bij die gelegenheid zijn de tot nu toe meest gedetailleerde opnamen van dit merkwaardig gevormde object verkregen. Bekend was al dat Atlas een beetje op een vliegende schotel lijkt (of een platgeslagen oliebol of een raviolo). Uit de nieuwe beelden blijkt nu ook dat de dunne opstaande rand langs zijn evenaar opmerkelijk glad is. Het lijkt erop dat deze is bedenkt met ‘donzig’ materiaal. Daarin onderscheidt Atlas zich van het Saturnusmaantje Pan, dat weliswaar ongeveer dezelfde vorm heeft, maar veel scherpere structuren vertoont. Het enige andere grote verschil tussen beide is dat Pan zich binnen een van de ringen van Saturnus bevindt en Atlas zich daar vlak buiten verblijft. Volgens de meest gangbare theorie zouden de dunne randen van maantjes als deze zijn opgebouwd uit ijsdeeltjes die afkomstig zijn uit de ringen. De maantjes zouden dit materiaal simpelweg hebben opgeveegd. Maar de opvallende verschillen tussen Atlas en Pan wijzen erop dat het wel eens om een ingewikkelder proces zou kunnen gaan. (EE) (allesoversterrenkunde) | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 21 april 2017 @ 08:55 |
20-04-2017 Cassini maakt zich op voor de allerlaatste ontmoeting met maan Titan Dit weekend heeft de ruimtesonde nog één kans om de meren en zeeën van de in nevelen gehulde maan van dichtbij te bekijken. Met een snelheid van 21.000 kilometer per uur zal de ruimtesonde zaterdagochtend rond 8.00 uur (Nederlandse tijd) rakelings langs Saturnus’ maan Titan scheren. Op het moment dat de afstand tussen Cassini en de maan het kleinst is, bevindt de ruimtesonde zich zo’n 979 kilometer boven het oppervlak van de maan. Laatste keer.. Het is de laatste keer dat Cassini zo dicht bij Titan in de buurt komt. En dus ook (voorlopig) de laatste mogelijkheid om van dichtbij een blik te werpen op de met methaan en ethaan gevulde meren en zeeën die Titan rijk is. En de laatste kans om met het krachtige radarsysteem dat Cassini bezit gedetailleerde opnames te maken van het oppervlak van de maan. Magic island Tijdens de scheervlucht zal Cassini onder meer proberen om de diepte en samenstelling van de kleinere meren van Titan vast te stellen. Ook wordt er voor het laatst gezocht naar het ‘magic island’: een mysterieus, aan verandering onderhevig verschijnsel in één van de zeeën die Titan rijk is. Onderzoekers weten nog altijd niet waardoor het verschijnsel veroorzaakt wordt: zijn het golven, bubbels of drijft er iets op het methaan? Mogelijk kan Cassini dat mysterie op de valreep nog oplossen. Hier zie je Ligeia Mare, een zee op Titan. In deze zee is een ‘magic island’ gedetecteerd. Het ontstond ergens tussen 2007 en 2013 en was in 2015 weer een eind weg. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / ASI / Cornell. Baanwijziging Maar de scheervlucht is niet alleen gericht op het maken van wat laatste observaties van Titan. Tijdens de scheervlucht zal Titan – met zijn zwaartekracht – tevens de baan van Cassini beïnvloeden. Hierdoor wordt de baan van Cassini iets kleiner. Het betekent dat de ruimtesonde niet langer net buiten het ringenstelsel om Saturnus heen draait, maar gedwongen wordt om herhaaldelijk in de ruimte tussen de gasreus en de ringen te duiken. NASA noemt dit nieuwe – en laatste deel – van Cassini’s missie de ‘Grand Finale’. In totaal zal de sonde 22 keer in het slechts 2400 kilometer brede gat tussen Saturnus en zijn ringen duiken. Aan dit laatste en spannende deel van Cassini’s missie komt half september een eind. De sonde zal dan opdracht krijgen om zich in Saturnus’ atmosfeer te boren. Een kamikaze-actie die de sonde niet na kan vertellen. Een bewuste keuze van NASA. Want de ruimtevaartorganisatie wil koste wat kost voorkomen dat Cassini – met eventuele aardse microben die per ongeluk wellicht op de ruimtesonde zijn meegelift – neerstort op de potentieel leefbare manen die Saturnus rijk is. (scientias.nl) | |
ExperimentalFrentalMental | zaterdag 22 april 2017 @ 09:18 |
21-04-2017 Cassini ziet de aarde tussen de ringen van Saturnus Zie je de heldere stip tussen de A-ring en F-ring van Saturnus? Dit is geen maantje of ster, maar de aarde. De foto is op 12 april gemaakt door de Cassini-ruimtesonde. Op dat moment was de afstand tot de aarde 1,4 miljard kilometer. Ook de maan is goed te zien aan de linkerkant van onze planeet. Het verschil in grootte is overduidelijk. Helaas is de afstand net iets te groot om oceanen en continenten te spotten. Stel, Cassini had een flinke zoomlens, dan zou de zuidelijke Atlantische Oceaan in beeld verschijnen. Naast de aarde zien we op deze nieuwe Cassini-foto twee bekende ringen, namelijk de A-ring (boven) en de F-ring (beneden). De twee donkere banen in de A-ring zijn de Keelerscheiding en de Enckescheiding. De Keelerscheiding is 42 kilometer breed en wordt veroorzaakt door het maantje Daphnis. De Enckescheiding is met een breedte van 325 kilometer iets groter. Binnen deze scheiding bevindt zich de maan Pan. De maan Pan is onlangs nog van dichtbij gekiekt door de Cassini-ruimtesonde en dat leverde de volgende mooie beelden op. (scientias.nl) [ Bericht 3% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 22-04-2017 17:43:07 ] | |
Prisha | zaterdag 22 april 2017 @ 09:50 |
geweldig dit...Cassini Laatste flyby van Titan vandaag ook | |
Prisha | zaterdag 22 april 2017 @ 09:54 |
Cassini's laatste flight path: This graphic shows Cassini’s flight path during the final two phases of its mission. The 20 Ring-Grazing Orbits are in gray (completed) and the 22 Grand Finale Orbits are in blue. The final partial orbit is colored orange. The first of the Grand Finale orbits begins on April 22 at 10:46 p.m. CDT. Credit: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute | |
rubbereend | zaterdag 22 april 2017 @ 17:29 |
ongekend dit | |
-CRASH- | maandag 24 april 2017 @ 15:21 |
See that dot between Saturn's rings? “Look again at that dot. That's here. That's home. That's us. On it everyone you love, everyone you know, everyone you ever heard of, every human being who ever was, lived out their lives." - Carl Sagan. | |
Prego | maandag 24 april 2017 @ 16:47 |
wat mooi | |
ExperimentalFrentalMental | woensdag 26 april 2017 @ 08:48 |
26-04-2017 Ruimtesonde Cassini werpt zich vandaag in het gat tussen Saturnus en zijn ringen Nog nooit kwam de sonde – die al zo’n 13 jaar om Saturnus cirkelt – zo dicht bij de gasreus in de buurt. Over een paar uurtjes gaat het gebeuren: rond elf uur Nederlandse tijd duikt Cassini in het smalle gat tussen de ringen van Saturnus. Het is het laatste en misschien wel spannendste hoofdstuk uit een ruimtemissie die al bijna 20 jaar duurt. Saturnus en zijn ringen In totaal zal Cassini 22 keer in de ruimte tussen Saturnus en zijn ringen duiken. De ene keer zal de sonde daarbij naar Saturnus kijken, terwijl de andere keer de blik gericht is op de ringen. Het zal naar verwachting spectaculaire close-upfoto’s opleveren van Saturnus’ wolkendek en de binnenste ringen van de gasreus. De wetenschap Maar behalve foto’s verwachten onderzoekers ook veel meer over Saturnus te weten te komen. Zo kan de ruimtesonde tijdens dit deel van de missie de zwaartekracht en magnetische velden van de gasreus nauwgezet in kaart brengen en komen we wellicht eindelijk te weten hoe snel Saturnus roteert. Tegelijkertijd hopen onderzoekers te achterhalen hoeveel materie er in de ringen van Saturnus huist en op basis daarvan meer duidelijkheid te kunnen geven over de oorsprong van die ringen. De brandstof van Cassini is bijna op. Om te voorkomen dat de sonde straks zonder brandstof rond gaat dolen en op één van de potentieel leefbare manen van Saturnus neerstort en eventuele aardse microben die nog op de sonde huizen aldaar afzet, is besloten de sonde te vernietigen. Dat doet NASA door deze in september opdracht te geven zich in de atmosfeer van Saturnus te boren. Is het gevaarlijk? Nog nooit heeft een ruimtevaartuig het gebied waarin Cassini zich vanmorgen begeeft, bezocht. Natuurlijk heeft NASA voorafgaand aan die eerste duik heel wat risicoanalyses uitgevoerd, maar het is zeker niet onmogelijk dat Cassini tijdens dit deel van de missie op een onaangename verrassing stuit. Dat is ook de reden dat NASA dit avontuur pas aangaat nu het einde van Cassini’s werkzame leven er bijna opzit (zie kader). Op het moment dat Cassini in de ruimte tussen Saturnus en zijn ringen duikt – een gat dat zo’n 2400 kilometer groot is – is er geen contact met de aarde. De radiostilte duurt bijna 24 uur: naar verwachting zal de sonde op zijn vroegst op 27 april rond een uur of elf (Nederlandse tijd) weer contact leggen met de aarde. Kort daarna zal de sonde ook de data en foto’s richting de aarde sturen. Wij kunnen niet wachten! (scientias.nl) | |
Prisha | woensdag 26 april 2017 @ 08:53 |
De doodle van Google is wel erg leuk vandaag...ik weet niet hoe hem te plaatsen maar Cassini | |
Prisha | donderdag 27 april 2017 @ 14:26 |
(Nasa) At approximately 3 a.m. EDT on April 27, ground controllers detected the carrier signal from the Cassini spacecraft and were waiting for NASA's Deep Space Network to lock on to the signal, after which engineering data related to the state of the spacecraft are expected to begin flowing in. The spacecraft made its first dive through the narrow gap between Saturn and its rings on April 26. Because that gap is a region no spacecraft has ever explored, Cassini used its dish-shaped high-gain antenna (13 feet or 4 meters across) as a protective shield while passing through the ring plane. No particles larger than smoke particles were expected, but the precautionary measure was taken on the first dive. The Cassini team will use data collected by one of the spacecraft’s science instruments (the Radio and Plasma Wave Subsystem, or RPWS) to ascertain the size and density of ring particles in the gap in advance of future dives. As a result of its antenna-forward orientation, the spacecraft will be out of contact with Earth during the dive. Likely no earlier than 3:30 a.m. EDT (12:30 a.m. EDT), images are scheduled to become available from the spacecraft. | |
Prisha | donderdag 27 april 2017 @ 14:29 |
These unprocessed images show features in Saturn's atmosphere from closer than ever before. The view was captured by NASA's Cassini spacecraft during its first Grand Finale dive past the planet on April 26, 2017. Credit: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute | |
ExperimentalFrentalMental | donderdag 27 april 2017 @ 15:08 |
| |
-CRASH- | donderdag 27 april 2017 @ 15:20 |
Prego | donderdag 27 april 2017 @ 16:29 |
wat gaaf | |
Molurus | donderdag 27 april 2017 @ 20:27 |
Vet! | |
#ANONIEM | donderdag 27 april 2017 @ 21:13 |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 28 april 2017 @ 09:02 |
27-04-2017 Ruimtesonde Cassini heeft eerste snoekduik goed doorstaan Artist’s impression van de ruimtesonde Cassini, terwijl deze op het punt staat om in het ‘gat’ tussen de planeet Saturnus en diens ringenstelsel te duiken. (NASA/JPL-Caltech) Er is weer contact met NASA-ruimtesonde Cassini na diens succesvolle eerste duik door de (relatief) smalle opening tussen de planeet Saturnus en zijn ringen. Cassini is momenteel bezig om de wetenschappelijke en technische gegevens die daarbij zijn verzameld naar de aarde over te seinen. Tijdens zijn duik, die gisterochtend plaatsvond, is de ruimtesonde het wolkendek van Saturnus tot op 3000 kilometer genaderd en de binnenste grens van het ringenstelsel tot op 300 kilometer. Daarbij had hij ten opzichte van de planeet een snelheid van ongeveer 124.000 km/uur. De komende maanden zal Cassini nog 21 van deze snoekduiken maken. De eerstvolgende staat gepland voor 2 mei. (EE) (allesoversterrenkunde) | |
#ANONIEM | vrijdag 28 april 2017 @ 10:03 |
Nattekat | vrijdag 28 april 2017 @ 10:04 |
Wauw | |
-CRASH- | vrijdag 28 april 2017 @ 12:53 |
Geiser activiteit op Enceladus | |
Prisha | vrijdag 28 april 2017 @ 20:36 |
ah dit zijn toch geweldige beelden | |
-CRASH- | zaterdag 29 april 2017 @ 14:21 |
Deze vind ik heel mooi. Van 2 kanten beschenen | |
Prisha | zaterdag 29 april 2017 @ 21:05 |
Heel erg mooi inderdaad | |
-CRASH- | maandag 1 mei 2017 @ 13:18 |
Nog een RAW van 29 April Enceladus en Saturnus | |
ExperimentalFrentalMental | maandag 1 mei 2017 @ 13:41 |
Prisha | dinsdag 2 mei 2017 @ 09:43 |
en dan zijn er mensen die dit saaie beelden vinden | |
Prisha | dinsdag 2 mei 2017 @ 10:14 |
Er werd veel meer stof verwacht dan dat er uiteindelijk was. "The region between the rings and Saturn is 'the big empty,' apparently," said Cassini Project Manager Earl Maize of NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, California. "Cassini will stay the course, while the scientists work on the mystery of why the dust level is much lower than expected." Vergelijking tussen een eerdere ring crossing in December en de duik tussen planeet en ringen op 26 April: Data collected by the Radio and Plasma Wave Science instrument on NASA's Cassini spacecraft, as it crossed the plane of Saturn's rings on Dec. 18, 2016 and as it crossed through the gap between Saturn and its rings on April 26, 2017, during the first dive of the mission's Grand Finale. The instrument is able to record ring particles striking the spacecraft in its data. | |
Prisha | donderdag 4 mei 2017 @ 09:26 |
Nieuwe YouTube van Nasa: Cassini's First Fantastic Dive Past Saturn | |
-CRASH- | donderdag 4 mei 2017 @ 09:40 |
| |
Prisha | donderdag 4 mei 2017 @ 09:58 |
ik ben gewoon enthousiast moet het toch ergens kwijt ....call me crazy | |
-CRASH- | donderdag 4 mei 2017 @ 11:36 |
Wie niet Bij dit soort beelden Ik zag de video vanmorgen ook op m'n FB pagina staan.. Maar met een kleurenfoto onder de headline. | |
-CRASH- | donderdag 4 mei 2017 @ 13:52 |
I worked on NASA's Saturn mission for 28 years — here's why we must go back after Cassini is destroyed Andrew Coates, The Conversation NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute
| |
Prisha | donderdag 4 mei 2017 @ 14:16 |
Ja! Je begrijpt t | |
rubbereend | donderdag 4 mei 2017 @ 17:51 |
| |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 5 mei 2017 @ 12:26 |
Prisha | zaterdag 6 mei 2017 @ 11:56 |
2-5-2017: En dat is twee Just as the excitement from first ring-plane crossing and periapsis passage began to wane, it was time for another. Today's was the second pair in the 22 Grand Finale Proximal Orbits. The highest priority observation of this period was for the Magnetometer (MAG). The spacecraft rotated for about 18 hours to permit MAG to make observations and calibrations near the planet. This was the first time such an observation has been undertaken in the mission. It was also the first time in the mission since the Earth flyby in 1999 that the magnetometer has been able to obtain calibration data in its highest field range (>10,000 nT). (bron: Nasa) In this illustration of Cassini's path up to mid-day May 2, the first new proximal orbits can be seen contrasted with last week's final F-ring-grazing orbit. | |
Sigaartje | zaterdag 6 mei 2017 @ 12:08 |
Werkelijk adembenemende foto's. Ik ben er stil van. | |
-CRASH- | vrijdag 12 mei 2017 @ 12:39 |
Er komen weer mooie RAW foto's van de maan Titan voorbij En van de Saturnus ringen Rhea | |
Prego | vrijdag 12 mei 2017 @ 13:30 |
ExperimentalFrentalMental | zaterdag 13 mei 2017 @ 09:01 |
12-05-2017 Cassini maakt scherpste foto ooit van propellers in de A-ring van Saturnus De Cassini-ruimtesonde heeft een haarscherpe foto van propellers in het middelste gedeelte van de A-ring van Saturnus gemaakt. Dit zijn kleine verstoringen in de ringen van Saturnus. De verstoringen ontstaan door piepkleine maantjes. Eén van de grootste en bekendste propellers is de Bleriot-propeller. Deze verstoring wordt veroorzaakt door een dwergmaantje met een diameter van ongeveer honderd meter. De propeller, die eruit ziet als een soort schroef met twee banen, is enkele kilometers groot. Astronomen vermoeden dat alleen in de A-ring duizenden minimaantjes te vinden zijn die propellers maken. Op de nieuwe Cassini-foto zijn er ontelbaar veel te zien. Kijk maar eens links en rechts van het diagonale golfpatroon. Ontelbaar veel propellers, zoals het duo aan de rechterkant. De foto is gemaakt op 19 april. De resolutie bedraagt 385 meter per pixel. Al deze propellers zijn dus ook enkele kilometers lang. Wetenschappers gaan de foto gebruiken om te bepalen hoe groot deze minimaantjes zijn en om opnieuw een berekening te maken van de verspreiding van deze objecten rondom Saturnus. Cassini is op dit moment bezig aan zijn ‘Grand Finale’. Tijdens dit deel van de missie duikt de sonde 22 keer in het gat tussen Saturnus en zijn ringen. De eerste duikvluchten zijn al achter de rug en hebben close-up beelden van Saturnus opgeleverd en aangetoond dat de ruimte tussen de gasreus en zijn ringen verrassend stofvrij is. (scientias.nl) | |
-CRASH- | zaterdag 13 mei 2017 @ 12:33 |
Propeller Belts of Saturn PIA21437 PIA21433 | |
Prisha | zondag 14 mei 2017 @ 09:52 |
Prisha | zondag 21 mei 2017 @ 10:36 |
First True-Color Image Of Saturn’s North Pole Hurricane Is Stunning Processed color composite of Saturn's north polar vortex from @CassiniSaturn's pass on April 26, 2017 (nasa) | |
rubbereend | maandag 22 mei 2017 @ 16:55 |
ExperimentalFrentalMental | maandag 22 mei 2017 @ 17:07 |
AMAZING | |
ExperimentalFrentalMental | woensdag 24 mei 2017 @ 08:30 |
23-05-2017 Fantastische foto van mogelijk levensvatbare maan van Saturnus Op het kiekje schittert Enceladus: een maan waarvan gedacht wordt dat deze wel eens leven kan herbergen. De foto heeft iets mysterieus. We kijken tegen de zijde aan die op Saturnus gericht is en een klein beetje verlicht wordt door het licht dat Saturnus reflecteert. De rechterzijde van de planeet baadt ondertussen in het zonlicht, waardoor de vele breuken en groeven in het kilometers dikke pak ijs goed zichtbaar zijn. Cassini Ruimtesonde Cassini maakte de foto eind vorig jaar, maar NASA heeft deze nu pas vrijgegeven. Op het moment dat de foto gemaakt werd, was Cassini zo’n 168.000 kilometer van de 504 kilometer grote maan verwijderd. Foto: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. Snoepwinkel Enceladus spreekt tot de verbeelding. De maan van Saturnus is bedekt met een kilometers dik pak ijs. Maar onder dat ijs gaat hoogstwaarschijnlijk een vloeibare oceaan schuil. Onderzoekers achten het niet onmogelijk dat in die oceaan leven huist. Recent stelden onderzoekers dat de drie basisingrediënten voor leven – vloeibaar water, een energiebron voor metabolisme en de juiste chemische ingrediënten, te weten koolstof, fosfor, waterstof, stikstof, zuurstof en zwavel) bijna allemaal aanwezig zijn op Enceladus. Onderzoeker Hunter Waite noemde de maan “een snoepwinkel voor microscopisch leven”. Of er ook echt leven is op de maan blijft onduidelijk. Want Cassini – de sonde die momenteel Saturnus en omgeving bestudeert – is niet in staat om leven op te sporen. Een goede reden om er op korte termijn een ruimtevaartuig naartoe te sturen dat dat wel kan. De ijskap die op de maan rust, heeft een gemiddelde dikte van 18 tot 22 kilometer. Maar op de zuidpool is deze dunner dan vijf kilometer. “Als Enceladus’ ondergrondse zee echt zo dicht aan het oppervlak ligt als deze studie suggereert dan kan een toekomstige missie naar deze maan die uitgerust is met een radarinstrument dat door het ijs heen kan ‘kijken’ de oceaan wellicht detecteren,” aldus onderzoeker Alice Le Gall eerder dit jaar (scientias.nl) | |
ExperimentalFrentalMental | donderdag 8 juni 2017 @ 08:23 |
07-06-2017 Inzoomen op de ringen van Saturnus Wat krijg je te zien als je inzoomt op de ringen van Saturnus? Nog meer kleinere ringen! Ontelbaar veel ringen in beeld. Ze lijken te golven. De bovenstaande foto is gemaakt op 4 juni door de Cassini-ruimtesonde. NASA deelde de foto onlangs via Twitter. Het is een onbewerkte foto. Hierdoor is er nog wat ruis zichtbaar. Helaas is er verder geen informatie bekend over deze foto. Zo is de afstand tot de ringen onbekend. Deze vraag hebben we neergelegd bij NASA, dus hopelijk krijgen we snel antwoord. Aangezien NASA deze onbewerkte foto heeft gedeeld via Twitter, zal er over enkele dagen ongetwijfeld een bewerkte versie verschijnen met meer details over de getoonde ringen. Eerder dit jaar maakte Cassini een foto van propellers. Propellers zijn verstoringen die ontstaan door piepkleine maantjes. Alleen in de A-ring van Saturnus bevinden zich naar schatting duizenden propellers. Cassini’s einde De brandstof van Cassini is bijna op. Om te voorkomen dat de sonde straks zonder brandstof rond gaat dolen en op één van de potentieel leefbare manen van Saturnus neerstort en eventuele aardse microben die nog op de sonde huizen aldaar afzet, is besloten de sonde te vernietigen. Dat doet NASA door deze in september opdracht te geven zich in de atmosfeer van Saturnus te boren. Daarmee komt er een eind aan een spraakmakende en baanbrekende missie. (scientias.nl) | |
Prisha | woensdag 14 juni 2017 @ 08:11 |
zo mooi dit | |
Prego | woensdag 14 juni 2017 @ 09:19 |
ExperimentalFrentalMental | zaterdag 17 juni 2017 @ 09:11 |
16-06-2017 Cassini fotografeert methaanwolken op Titan Het is zomer op het noordelijk halfrond van Titan. De Cassini-ruimtesonde maakte een schitterende foto. Het noordelijk halfrond van de maan van Saturnus wordt grotendeels verlicht door de zon, waardoor er allerlei details zichtbaar zijn. Heldere methaanwolken zweven hoog boven het oppervlak van Titan. Daarnaast zijn er donkere koolwaterstofmeren en -zeeën te zien nabij de noordpool. Deze meren zijn gevuld met ethaan en methaan in plaats van water. Astronomen vermoeden al langer dat er ijsschotsen op deze meren drijven, al is dat vanuit de ruimte niet te zien. De foto is gemaakt op 9 juni, oftewel twee weken na de zonnewende. De ruimtesonde passeerde Titan op een afstand van zo’n 507.000 kilometer. Juist nu is het interessant om Titan in de gaten te houden, want onderzoekers willen weten of de maan verandert door de stijgende temperaturen. Zo neemt o.a. het aantal wolken toe, waaronder op lagere breedtes op het noordelijk halfrond. Op deze foto lijkt Titan een beetje op onze eigen planeet, wat o.a. komt door de meren en wolken. Maar schijn bedriegt! Met een oppervlaktetemperatuur van zo’n 200 graden Celsius is een wandeling op Titan geen pretje. Regelmatig wordt Titan gekiekt. Eind april scheerde Cassini op een afstand van 979 kilometer over de maan heen. Zo dicht zal Cassini – wiens missie in september tot een einde komt – niet meer bij Titan in de buurt komen. Maar als zich – vanaf een veel grotere afstand – een kans voordoet om de maan te bestuderen, zal Cassini die grijpen. En dat deed Cassini dus op 9 juni. Cassini is op dit moment bezig aan zijn ‘Grand Finale’. Tijdens dit deel van de missie duikt de sonde 22 keer in het gat tussen Saturnus en zijn ringen. De eerste duikvluchten zijn al achter de rug en hebben close-up beelden van Saturnus opgeleverd en aangetoond dat de ruimte tussen de gasreus en zijn ringen verrassend stofvrij is. (scientias.nl) | |
-CRASH- | zondag 18 juni 2017 @ 01:21 |
Erg mooie foto... | |
Prisha | vrijdag 7 juli 2017 @ 23:42 |
Nog twee maanden en een beetje | |
Woods | zondag 9 juli 2017 @ 03:47 |
Deze video gaat over Saturnus' maan Titan welke mij prachtige details gaf waaronder meren van methaan. | |
Prisha | zondag 9 juli 2017 @ 10:36 |
Leuke link, thanks! | |
ExperimentalFrentalMental | dinsdag 11 juli 2017 @ 09:04 |
ExperimentalFrentalMental | dinsdag 11 juli 2017 @ 09:05 |
11-07-2017 Cassini maakt een close-upfoto van maantje Epimetheus Nog maar zelden zagen we de maan van zo dichtbij en in zo’n hoge resolutie! Cassini maakte de foto al in februari, maar NASA heeft deze nu pas vrijgegeven. Op het moment dat de ruimtesonde de foto maakte, was deze zo’n 15.000 kilometer van de maan verwijderd. Inslagen Op de foto zien we het rijkelijk met kraters bedekte oppervlak van de maan. Elke krater getuigt van een ruimtesteen die op Epimetheus is geklapt. Omdat de maan te klein is om een atmosfeer te bezitten en te klein is om geologisch actief te zijn, kunnen deze kraters de tand des tijds doorstaan. De enige manier waarop ze kunnen worden weggeveegd is wanneer een net iets grotere ruimtesteen nabij of in een krater inslaat. Het einde van de missie Ruimtesonde Cassini zal Saturnus en zijn manen nog maar enkele maanden bestuderen. Half september komt er namelijk een einde aan de missie. NASA zal de ruimtesonde dan opdracht geven om zich in de atmosfeer van de gasreus te boren. En dat kan Cassini niet navertellen. Overigens betekent dat natuurlijk niet dat Cassini het nu rustig aan doet. Sterker nog: de sonde is momenteel bezig aan misschien wel het spannendste deel van de missie. Op dit moment duikt Cassini herhaaldelijk in het gat tussen Saturnus en zijn ringen. Eind vorige week voltooide Cassini zijn twaalfde snoekduik (in totaal zal hij er 22 maken). Tijdens deze scheervluchten richt de sonde beurtelings de ogen op de ringen (en maantjes die zich daarin ophouden) en Saturnus. Het gat tussen Saturnus en zijn ringen is slechts 2000 kilometer breed. En Cassini heeft inmiddels reeds aangetoond dat het gat verrassend schoon is. Afbeelding: NASA. (scientias.nl) | |
ExperimentalFrentalMental | woensdag 26 juli 2017 @ 08:46 |
25-07-2017 Cassini kan maar niet ontdekken hoelang een dag op Saturnus duurt Zelfs tijdens de Grand Finale slaagt de gasreus er nog in om bepaalde geheimen voor zich te houden. Hoewel ruimtesonde Cassini alweer sinds 2004 onderzoek doet naar Saturnus heeft de gasreus nog altijd geheimen voor ons. Zo is bijvoorbeeld nog onbekend hoelang een dag op de gasreus duurt (oftewel hoelang de gasreus erover doet om een rondje rond zijn eigen as te draaien). Deze foto is opgebouwd uit tal van verschillende foto’s die Cassini tijdens de eerste duikvlucht in de ruimte tussen Saturnus en zijn ringen, maakte. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / SSI / Hampton University. Ruimtesonde Cassini nadert het einde van zijn leven en is begonnen aan wat NASA ‘The Grand Finale’ noemt. Het is misschien wel het gevaarlijkste deel van Cassini’s bijna twintig jaar durende missie. Cassini begeeft zich namelijk in onontgonnen gebied: de ruimte tussen Saturnus en zijn ringen. Vanuit die ruimte kan Cassini de ringen en Saturnus afzonderlijk van elkaar bestuderen. Lastiger dan gedacht Dat mysterie hoopten astronomen wel even op te lossen tijdens Cassini’s Grand Finale (zie kader). Maar nu die Grand Finale is aangebroken, blijkt dat toch een stukje lastiger te zijn dan gedacht. Om de lengte van een dag op Saturnus vast te kunnen stellen, moeten de onderzoekers eigenlijk de dagelijkse schommeling van Saturnus’ binnenste waar zien te nemen. En dat kan wanneer de as van het magnetisch veld ten opzichte van de rotatie-as iets schuinstaat. Maar – verrassing – dat doet de magnetische as niet. De magnetische as is verbazingwekkend goed uitgelijnd met de rotatie-as. “De hellingshoek is veel kleiner dan we eerder hadden ingeschat en lastig te verklaren,” stelt onderzoeker Michele Dougherty. “We zijn nog niet in staat om de lengte van een dag op Saturnus vast te stellen, maar we blijven eraan werken.” De C-ring in close-up. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. In strijd met de theorie De observatie dat Saturnus’ magnetische as vrijwel op één lijn staat met de rotatie-as is heel verrassend. Theorieën voorspellen namelijk dat planetaire magnetische velden enigszins schuin moeten staan (ten opzichte van de rotatie-as) om de stromingen die door het vloeibare metaal diep in de planeten gaande te houden. Zonder hellingshoek zouden die stromingen stilvallen en het magnetisch veld verdwijnen. Astronomen zijn op basis van Cassini’s observaties echter nog niet bereid om deze theorieën te laten varen. Ze vermoeden namelijk dat er diep in de atmosfeer van Saturnus iets speelt wat het werkelijke interne magnetische veld maskeert. In andere woorden: wellicht is er toch sprake van een hellingshoek. De komende maanden hopen de onderzoekers voldoende data te kunnen verzamelen om de ware aarde van Saturnus’ magnetisch veld te onthullen. Deze valsekleurenfoto maakte Cassini terwijl deze richting de ringen boven Saturnus’ door de zon beschenen horizon keek. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. Verrassingen Overigens is het magnetisch veld niet het enige aspect van Saturnus dat tot hoofdbrekens leidt. De gasreus heeft meer verrassingen in petto. Zo blijkt het zwaartekrachtsveld van Saturnus niet helemaal overeen te komen met onze modellen van Saturnus’ binnenste. Het suggereert dat er in dat binnenste nog een verrassing op ons wacht. Astronomen hebben nog een paar maanden de tijd om de laatste geheimen van Saturnus te onthullen. Op 15 september zal de missie van Cassini tot een einde komen. De ruimtesonde krijgt dan opdracht om zich in de atmosfeer van Saturnus te boren. Wat overblijft, is een schat aan data die de komende jaren mogelijk nog tot nieuwe inzichten omtrent de gasreus en zijn ringen en manen leidt. (scientias.nl) | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 28 juli 2017 @ 08:49 |
26-07-2017 Bijzondere moleculen ontdekt in de atmosfeer van Saturnusmaan Titan Deze kleurenfoto toont de atmosfeer van de grote Saturnusmaan Titan. Onderin is een oranje smoglaag van complexe organische moleculen te zien. (NASA/JPL/Space Science Institute) Meetapparatuur aan boord van de ruimtesonde Cassini heeft een bijzonder soort moleculen ontdekt in de atmosfeer van Titan, de grootste maan van de planeet Saturnus. De moleculen – negatief geladen koolstofketens – spelen een belangrijke rol bij de productie van complexe organische verbindingen. Titan heeft een dichte atmosfeer van stikstof en methaan waarin zich – onder invloed van zonlicht en energierijke deeltjes uit de ruimte – tal van chemische reacties afspelen. Dat er in deze atmosfeer negatief geladen moleculen te vinden zijn, kwam dan ook als een verrassing. Dergelijke moleculen zijn namelijk zeer reactief en verbinden zich gemakkelijk met andere stoffen. Eenmaal gevormd zakken de koolstofketens dieper de atmosfeer in, waar ze zich alsnog aan andere moleculen binden. Waarschijnlijk is dat de manier waarop de organische ‘smog’ ontstaat die in het onderste deel van de Titanatmosfeer te zien is. Het is denkbaar dat het organische materiaal uiteindelijk het oppervlak van de grote Saturnusmaan bereikt. Wetenschappers vermoeden dat zich in de atmosfeer van de jonge aarde soortgelijke processen hebben afgespeeld. De atmosfeer van Titan wordt door hen gezien als een ‘laboratorium’ waarin de chemische reacties kunnen worden onderzocht die – op onze planeet althans – tot het ontstaan van leven hebben geleid. (EE) (allesoversterrenkunde) | |
vannelle | vrijdag 28 juli 2017 @ 18:25 |
Organische verbindingen? Wat bedoelen ze in dit geval precies met organisch? Zelf denk ik dan aan 1 of andere levensvorm maar ik vermoed dat ze nu iets anders bedoelen. | |
ExperimentalFrentalMental | zaterdag 29 juli 2017 @ 09:34 |
Dat is onwaarschijnlijk Denk eerder aan waterstof, koolstof, stikstof, enz | |
ExperimentalFrentalMental | zaterdag 29 juli 2017 @ 09:34 |
28-07-2017 Schitterende nieuwe foto van Jupiters Grote Rode Vlek Stel, we vliegen in een ruimtevaartuig vlak boven Jupiter, dan ziet de Grote Rode Vlek er zo uit. Burgerwetenschapper Björn Jónsson heeft data van de JunoCam imager gebruikt om de foto te maken. Qua kleuren komt de foto heel dicht in de buurt van de werkelijkheid. Zelfs in ware kleuren zijn er nog genoeg details te zien, zoals turbulente stromingen in en buiten de Grote Rode Vlek. De foto is gemaakt op 10 juli tijdens de zevende scheervlucht van Juno over Jupiter. Op het moment dat de foto is gemaakt bedroeg de afstand tussen het ruimtevaartuig en de planeet slechts 13.917 kilometer. De roodkleurige storm is 16.350 kilometer breed en is daarmee breder dan de aarde. Wetenschappers houden de storm al sinds 1830 in de gaten en gaan ervanuit dat deze al meer dan 350 jaar woedt. Op de site van NASA kun je deze foto in hoge resolutie downloaden. Eerder deze maand plaatsen we meer foto’s van de gigantische storm op de gasreus. Deze kun je hier bekijken. “Honderden jaren hebben wetenschappers Jupiters Grote Rode Vlek geobserveerd, zich over de vlek verwonderd en er theorieën over bedacht,” vertelt onderzoeker Scott Bolton. “En nu hebben we de beste foto’s ooit van deze iconische storm.” De data van Juno is voor iedereen beschikbaar. Vandaar dat veel burgerwetenschappers aan de slag gaan met deze gegevens en zelf de mooiste foto’s maken. (scientias.nl) | |
vannelle | zaterdag 29 juli 2017 @ 12:49 |
Oké, ik wist niet dat elementen ook organische verbindingen werden genoemd, ik ben niet echt een scheikundige zeg maar. Het leek me al zo apart. | |
rubbereend | maandag 31 juli 2017 @ 17:33 |
verkeerde topic volgens mij | |
ExperimentalFrentalMental | maandag 31 juli 2017 @ 19:05 |
oops, niet in de gaten gehad | |
ExperimentalFrentalMental | woensdag 9 augustus 2017 @ 08:36 |
08-08-2017 Maantje Prometheus schittert tussen de machtige ringen van Saturnus Adembenemend mooi deze foto, gemaakt door een ruimtesonde die op zijn laatste benen loopt. De machtige brede A-ring aan de linkerzijde van de foto is natuurlijk niet te missen. Maar toch trekt de aandacht direct naar de ietwat spookachtige, veel dunnere ring aan de andere kant. Het is de F-ring. Veel van de onregelmatigheden in deze ring zijn terug te leiden naar een piepklein maantje dat ook op de foto is vastgelegd: Prometheus. Hoewel het maantje slechts 86 kilometer groot is, is deze met zijn zwaartekracht van invloed op het uiterlijk van de dunne F-ring. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. Grande Finale De prachtige foto werd in mei gemaakt, maar is nu pas door NASA vrijgegeven. De foto is natuurlijk het werk van Cassini, de ruimtesonde die al sinds 2004 rond Saturnus cirkelt en sinds eind april bezig is aan zijn Grande Finale. Tijdens dit deel van de missie duikt de sonde herhaaldelijk in het gat tussen Saturnus en zijn ringen. De hoogtepunten Benieuwd naar de hoogtepunten van de Cassini-missie? Klik hier! Of bekijk hier de mooiste foto’s die de sonde in bijna twee decennia tijd heeft gemaakt. Nachtzijde Op het moment dat Cassini de foto maakte, was deze zo’n 1,1 miljoen kilometer van Saturnus verwijderd. Cassini keek op dat moment tegen de nachtzijde van Prometheus aan, maar slaagde er wel in om een klein deel van het zonovergoten noordelijke halfrond van de maan te fotograferen. Terwijl Cassini onverminderd doorgaat met prachtige foto’s maken en onderzoeksdata verzamelen, is het grote aftellen toch echt begonnen. Nog iets meer dan een maand en dan zal de sonde zich in de atmosfeer van Saturnus boren. Daarmee komt een einde aan een ruimtemissie die – van lancering tot laatste signaal – bijna twintig jaar heeft geduurd. (scientias.nl) | |
Prisha | donderdag 10 augustus 2017 @ 11:51 |
prachtige beelden van Cassini... | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 11 augustus 2017 @ 08:20 |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 11 augustus 2017 @ 08:20 |
10-08-2017 Cassini begint aan zijn laatste vijf baantjes rond Saturnus En tijdens die baantjes komt Cassini wel heel dicht bij de gasreus in de buurt: de sonde tikt zelfs Saturnus’ atmosfeer aan. Tijdens de vijf laatste rondjes rond Saturnus zal Cassini herhaaldelijk dwars door de bovenste laag van Saturnus’ atmosfeer duiken. De eerste van de vijf duikvluchten staat gepland voor komende maandag. Onontgonnen gebied En het wordt spannend. Want opnieuw begeeft Cassini zich in onontgonnen gebied. Maar NASA heeft er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen. Onderzoekers verwachten dat de omstandigheden waar Cassini tijdens de duikvluchten mee te maken krijgt, vergelijkbaar zullen zijn met die tijdens scheervluchten langs Titan: een maan van Saturnus die eveneens gezegend is met een dikke atmosfeer. “Cassini’s scheervluchten langs Titan hebben ons voorbereid op deze snelle vluchten door het bovenste deel van Saturnus’ atmosfeer,” stelt onderzoeker Earl Maize. “Dankzij onze ervaringen denken we wel te weten hoe het ruimtevaartuig gaat reageren op de atmosferische dichtheden die onze modellen voorspellen.” Dieper of hoger? Op 14 augustus zal Cassini het dichte wolkendek van Saturnus tot zo’n 1630 kilometer naderen. En dan zal ook moeten blijken of de atmosfeer van Saturnus werkelijk zo dicht is als onderzoekers denken. Mocht de atmosfeer een grotere dichtheid hebben, dan zullen de volgende duikvluchten niet meer zo diep gaan. Mocht de dichtheid alles meevallen, dan kan Cassini tijdens de laatste twee duikvluchten nog zo’n 200 kilometer dieper gaan en data verzamelen over de atmosfeer die zich nog dichter bij de toppen van Saturnus’ wolken bevindt. Tijdens de duikvluchten zal Cassini Saturnus’ poollichten, temperatuur en de stormen op de polen van de gasreus bestuderen. Tevens zal de sonde met zijn radar proberen om diep in de atmosfeer te gluren. Het worden Cassini’s laatste verrichtingen. Op 15 september zal de sonde zich in de atmosfeer van Saturnus boren. Tijdens die laatste duik hopen onderzoekers dat Cassini nog enige data kan verzamelen en naar de aarde stuurt. Maar op een gegeven moment zal Cassini te maken krijgen met een atmosfeer die zo dicht is dat de sonde niet langer in staat is om de antenne op de aarde gericht te houden en op dat moment zal het contact met Cassini voorgoed verloren gaan. Enkele momenten later zal Cassini uiteenvallen. (scientias.nl) | |
ExperimentalFrentalMental | woensdag 16 augustus 2017 @ 08:51 |
15-08-2017 Saturnus' wolkendek schittert op nieuwe foto van Cassini Het lijkt misschien een rustiek olieverfschilderij, maar het is een turbulente atmosfeer van een nimmer vervelende gasreus. Op deze valsekleuren foto zie je enkele wolkenbanden op Saturnus. Ze bewegen – afhankelijk van de breedte waarop ze zich bevinden – met verschillende snelheden en ook in verschillende richtingen. Het zorgt aan de randen – waar een wolkenband andere wolkenbanden ontmoet – voor turbulentie. Op deze foto zie je die turbulentie in de vorm van golf-achtige structuren. Nevel Wat verder natuurlijk opvalt, is de rand van de gasreus die gekenmerkt wordt door een dikke blauwe lijn. Het is een nevel die door de bovenste laag van Saturnus’ atmosfeer gegenereerd wordt. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. 1,2 miljoen kilometer Ruimtesonde Cassini maakte de prachtige foto al in mei, maar NASA heeft deze nu pas vrijgegeven. Op het moment dat de foto gemaakt werd, was Cassini zo’n 1,2 miljoen kilometer van Saturnus verwijderd. Aftellen Inmiddels zijn we alweer een paar maanden verder en is het grote aftellen voor Cassini toch echt begonnen. Nog een maand en dan zal de sonde zich in de dikke atmosfeer van Saturnus boren en komt een einde aan een bijna twintig jaar durende, fantastische missie. Tijdens die missie heeft Cassini niet alleen de ene na de andere prachtige foto gemaakt, maar ook tal van wetenschappelijke ontdekkingen gedaan. Naar verwachting zal Cassini ook in de laatste maand van zijn leven nog tot nieuwe inzichten komen. Op dit moment duikt de sonde namelijk herhaaldelijk in het gat tussen Saturnus en zijn ringen en scheert deze zelfs door de bovenste lagen van Saturnus’ atmosfeer. Het is onontgonnen gebied, waar nog genoeg te ontdekken valt. Astronomen zitten dan ook tot het laatste moment op het puntje van hun stoel en zullen waarschijnlijk nog jaren zoet zijn met de data die Cassini in al die jaren heeft verzameld. (scientias.nl) | |
ExperimentalFrentalMental | donderdag 24 augustus 2017 @ 08:34 |
23-08-2017 Saturnus werpt wat licht op maantje Tethys Cassini gluurt over de machtige ringen van Saturnus naar een door de gasreus verlicht maantje. Natuurlijk springen de ringen van Saturnus op deze foto het meest in het oog. Maar wie goed kijkt, ziet erboven een klein maantje zweven: Tethys. Tethys is één van de grotere manen van Saturnus en heeft een straal van zo’n 533 kilometer. Het maantje is rijkelijk bedekt met kraters en bestaat waarschijnlijk bijna volledig uit waterijs (en een beetje gesteente). Licht in de nacht We kijken op deze foto tegen de nachtzijde van Tethys aan. Maar het is er zeker niet donker. De nachtzijde van Tethys wordt namelijk verlicht door licht dat Saturnus reflecteert. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. Ver weg Cassini maakte de foto in mei dit jaar, maar NASA heeft deze nu pas vrijgegeven. Op het moment dat de ruimtesonde het kiekje maakte, was deze zo’n 1,3 miljoen kilometer van Saturnus verwijderd. De afstand tot Tethys bedroeg een slordige 1,5 miljoen kilometer. Natuurlijk is dit beeld fantastisch. Maar waarschijnlijk is het uitzicht vanaf dat kleine maantje boven in de foto nog veel mooier. Als je op het oppervlak zou staan en een blik in de richting van Cassini zou werpen, zou je zien dat Saturnus’ verlichte ringenstelsel de hemel vult. (scientias.nl) | |
ExperimentalFrentalMental | woensdag 30 augustus 2017 @ 08:25 |
29-08-2017 Cassini maakt geweldig filmpje tijdens snoekduik in het gat tussen Saturnus en zijn ringen Oh, wat zullen we deze sonde missen wanneer deze over iets meer dan 14 dagen een kamikaze-actie onderneemt. Op dit moment duikt Cassini herhaaldelijk in het gat tussen Saturnus en zijn ringen. En daarbij kijkt Cassini de ene keer naar Saturnus en de andere keer naar het machtige ringenstelsel van de gasreus. Uitzicht Ongeacht welke kant Cassini ook opkijkt: het uitzicht moet fantastisch zijn. En dankzij een nieuw filmpje kunnen we een beetje van dat uitzicht meegenieten. Het filmpje is namelijk opgebouwd uit 21 foto’s die Cassini maakte terwijl deze in het gat tussen Saturnus en zijn ringen dook. Tijdens deze snoekduik had Cassini de ogen op het ringenstelsel gericht. Afbeeldingen: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. Uniek We zien de ringen hier vanuit een uniek perspectief (nog niet eerder heeft een ruimtevaartuig zich in de ruimte tussen de gasreus en zijn ringenstelsel gewaagd). En dat perspectief verandert ook nog eens. Zo zien we in eerste instantie de door de zon beschenen zijde van de ringen en later de zijde die niet door de zon beschenen wordt, maar waar wel wat zonlicht doorheen valt. We zien op de beelden verschillende ringen. De C-ring is wat grijzig en lijkt omvangrijk, omdat deze zich op de voorgrond bevindt. Voorbij de C-ring bevindt zich de B-ring en de ietwat minder heldere A-ring. De B- en A-ring worden van elkaar gescheiden door de Cassini-scheiding. Ook de F-ring is zichtbaar. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. Cassini maakte de beelden op 20 augustus, tijdens één van zijn laatste duiken in de ruimte tussen Saturnus en de ringen. Er staan nog twee snoekduiken op het programma en dan is het toch echt einde verhaal voor Cassini. De sonde zal opdracht krijgen om zich in de atmosfeer van Saturnus te boren en kan dat niet navertellen. Daarmee komt een einde aan een prachtige missie die behalve fantastische foto’s ook indrukwekkende wetenschappelijke ontdekkingen met zich meebracht. Nog zo’n prachtige foto die NASA gisteren heeft vrijgegeven. Cassini maakte de foto op 26 april terwijl deze zich voorbereidde op de eerste duik in het gat tussen Saturnus en de ringen. We zien hier het turbulente wolkendek boven Saturnus’ noordpool. Op het moment dat Cassini de foto maakte, was deze zo’n 267.000 kilometer van Saturnus verwijderd. Op dit moment baadt de noordpool van Saturnus nog in het zonlicht, maar de winter is in aantocht en zal deze noordpool jarenlang in duisternis gaan hullen. Maar dat is niet erg: dankzij Cassini – die zag hoe de zomer zich aandiende en de noordpool liet baden in het licht – hebben we nu voor het eerst een gedetailleerd beeld van die noordpool gekregen. En daar kunnen we voorlopig wel even op teren. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. (scientias.nl) | |
-CRASH- | woensdag 30 augustus 2017 @ 11:00 |
It's the final countdown... | |
Prisha | woensdag 30 augustus 2017 @ 20:53 |
| |
ExperimentalFrentalMental | donderdag 31 augustus 2017 @ 09:11 |
30-08-2017 Zo gaan de laatste dagen van ruimtesonde Cassini eruit zien NASA onthult draaiboek voor Cassini’s kamikazeduik in de atmosfeer van de onvergeeflijke Saturnus. Bijna twintig jaar nadat Cassini – een missie van NASA, ESA en de Italiaanse ruimtevaartorganisatie – gelanceerd werd, zit het erop. De sonde stopt ermee. En nee, Cassini gaat niet rustig met pensioen, maar eindigt met een klapper: een duik in de atmosfeer van Saturnus. De doodsduik levert mogelijk – op de valreep – nog waardevolle informatie op, maar is vooral bedoeld om te voorkomen dat de manen van Saturnus hun ongerepte karakter verliezen (zie kader). NASA heeft er heel bewust voor gekozen om de Cassini-missie met een duik in Saturnus’ atmosfeer te laten eindigen. De ruimtevaartorganisatie wil zo voorkomen dat de sonde stuurloos in het Saturnus-systeem gaat ronddolen en neerstort op één van Saturnus’ potentieel leefbare manen. “Zo blijven zij ongerept voor toekomstige verkenning,” aldus projectmanager Earl Maize. Het draaiboek De laatste dagen van deze fantastische missie zijn dus aangebroken. Maar hoe zien ze er precies uit? NASA doet dat nu uit de doeken. Op 9 september zal de sonde voor de laatste keer in het gat tussen Saturnus en zijn ringen duiken. De sonde passeert de wolkentoppen van de gasreus tijdens deze snoekduik op een afstand van zo’n 1680 kilometer. Twee dagen later, op 11 september, zal Cassini een scheervlucht maken langs Saturnus’ maan Titan. Hoewel de ruimtesonde de maan op een afstand van een slordige 119.000 kilometer passeert, zal de zwaartekracht van Titan er toch voor zorgen dat Cassini iets wordt afgeremd (hierdoor zal Cassini een paar dagen later diep in de atmosfeer van Saturnus duiken). Op 14 september werpt Cassini dan een laatste blik op Saturnus en zijn manen. Het resulteert in foto’s van de manen Titan, Enceladus, de zeshoekige straalstroom op de noordpool van de planeet en de ringen. Een dag later, op 15 september, is het dan toch echt tijd voor de duik in Saturnus’ atmosfeer. Terwijl Cassini in die atmosfeer duikt, blijven de instrumenten aan boord van de sonde zo lang mogelijk data verzamelen en zolang het Cassini lukt om de antenne op de aarde gericht te houden, zal die data ook naar de aarde verstuurd worden. Heel lang houdt de sonde dat waarschijnlijk niet vol. Al snel zal de dichte atmosfeer van Saturnus de sonde in zijn greep krijgen. Waarschijnlijk gebeurt dat wanneer de sonde zo’n 1510 kilometers van Saturnus’ wolkentoppen verwijderd is. Op dat moment lukt het Cassini niet langer om de antenne op de aarde gericht te houden en zal de communicatie stilvallen. Een paar momenten later zal de sonde – door de enorme wrijving in de atmosfeer – als een meteoor uiteenvallen. Projectmanager Earl Maize noemt het einde van Cassini “schrijnend, maar passend en nodig.” Met de duik in Saturnus’ atmosfeer komt een einde aan een missie die bijna 20 jaar geleden begon. Cassini werd in oktober 1997 gelanceerd en arriveerde in 2004 bij Saturnus. Inmiddels doet de sonde al zo’n dertien jaar onderzoek naar de gasreus en zijn manen. En dat heeft heel wat verrassende ontdekkingen opgeleverd. Bovendien trakteerde Cassini ons regelmatig op spectaculaire foto’s. De Cassini-missie kan gezien worden als het vervolg op de Voyager-missie. Tijdens deze missie – bestaande uit twee ruimtesondes die ondertussen al veertig jaar onderweg zijn – werden we nieuwsgierig naar de gasreuzen in ons zonnestelsel, waartoe ook Saturnus gerekend kan worden. (scientias.nl) | |
-CRASH- | donderdag 31 augustus 2017 @ 23:05 |
Voor wie het einde virtueel maar wel in real-time wil zien een drietal Cassini Real-Time Simulatetions: http://www.dmuller.net/spaceflight/realtime.php?mission=cassini https://saturn.jpl.nasa.g(...)here-is-cassini-now/ 24/7 op YouTube [ Bericht 0% gewijzigd door -CRASH- op 31-08-2017 23:10:44 ] | |
Prisha | dinsdag 5 september 2017 @ 08:52 |
Nog 10 dagen en dan is het bye-bye Cassini. Zouden ze een live feed doen? | |
Prisha | dinsdag 5 september 2017 @ 08:55 |
ExperimentalFrentalMental | dinsdag 5 september 2017 @ 09:03 |
Wednesday, Sept. 13, 1 p.m. EDT: Cassini Saturn mission news conference from NASA's Jet Propulsion Laboratory. The news conference will give a detailed preview of Cassini's final mission activities. Friday, Sept. 15, 7-8:30 a.m. EDT: Cassini mission's "Grand Finale". Live commentary on NASA TV and online. An uninterrupted, clean feed of cameras from JPL Mission Control, with mission audio only, will be available on the NASA TV Media Channel and on Ustream. Friday, Sept. 15, 9:30 a.m. EDT: Cassini post-mission news conference from NASA's Jet Propulsion Laboratory. https://www.nasa.gov/nasalive | |
Prisha | dinsdag 5 september 2017 @ 09:07 |
| |
ExperimentalFrentalMental | dinsdag 12 september 2017 @ 08:28 |
11-09-2017 Cassini werpt laatste blik op Enceladus' pluim Cassini’s camera’s staarden 14 uur op rij naar Saturnus’ maan en dat levert een fraai filmpje op. Op de beelden zien we de op vijf na grootste maan van Saturnus: Enceladus. Het is één van de meest fascinerende manen die de gasreus rijk is. En dat heeft onder meer alles te maken met de enorme pluim die je op de zuidpool van de maan ziet. Cassini ontdekte de pluim in 2005. En inmiddels weten we dat hier door geisers ijsdeeltjes en waterdamp, maar ook organische stoffen de lucht in geslingerd wordt. Het materiaal is afkomstig uit de oceaan die zich onder Enceladus’ ijskorst ophoudt. Cassini maakte de beelden eind augustus, maar deze zijn nu door NASA vrijgegeven. Op het moment dat Cassini de beelden maakte, was deze tussen de 1,1 miljoen en 868.000 kilometer van Enceladus verwijderd. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute. E-ring De deeltjes die hier de lucht in worden geslingerd, hebben haast. Ze bewegen zich met een snelheid van zo’n 400 meter per seconde. En ze schoppen het ver: de geisers stuwen de deeltjes naar een hoogte van bijna 500 kilometer. De geisers creëren niet alleen een enorme ring van ijsdeeltjes rond Enceladus, maar voeden ook de E-ring van Saturnus. Kandidaat voor leven Dankzij Cassini weten we vandaag de dag veel meer over Enceladus dan voor de missie. En gaandeweg is deze maan uitgegroeid tot één van de beste kandidaten voor leven binnen ons zonnestelsel. Want de maan bezit niet alleen een vloeibare oceaan: analyse van de pluim – die ons in feite een blik in de oceaan gunt – wijst uit dat de maan eigenlijk alles heeft wat voor het ontstaan van leven zoals wij dat kennen, vereist is. Behalve vloeibaar water, zou de maan ook over een energiebron voor metabolisme en de juiste chemische ingrediënten (koolstof, waterstof, stikstof, zuurstof, en misschien ook fosfor en zwavel) beschikken. Nieuwe missie Of er daadwerkelijk leven is: dat kan Cassini ons niet verklappen. Daarvoor heeft de sonde de instrumenten niet. En dus kunnen we alleen maar hopen op een nieuwe – geavanceerdere – missie naar Saturnus. Zeker ook omdat we nog deze week (15 september) afscheid moeten gaan nemen van Cassini. De sonde zal zich later deze week in de atmosfeer van Saturnus boren en kan dat niet na vertellen. Inmiddels zit de laatste duikvlucht van de sonde – die de laatste maanden herhaaldelijk in het gat tussen Saturnus en zijn ringen dook – erop. Voor vandaag staat een scheervlucht langs maan Titan op het programma. Deze scheervlucht zal de sonde op ramkoers met Saturnus brengen. Een goede reden om beelden zoals deze van Enceladus, te koesteren. Want voorlopig zullen we de maan niet meer zo gedetailleerd kunnen bekijken. (scientias.nl) | |
rubbereend | dinsdag 12 september 2017 @ 15:13 |
Prisha | woensdag 13 september 2017 @ 07:19 |
| |
Prisha | woensdag 13 september 2017 @ 07:20 |
Ondertussen wordt er bericht: Cassini will soon plunge to its death. In the mean time, it's sending back the closest-ever images of Saturn's rings Nog 2 dagen... | |
ExperimentalFrentalMental | woensdag 13 september 2017 @ 08:18 |
Het aftellen is begonnen idd | |
ExperimentalFrentalMental | woensdag 13 september 2017 @ 08:20 |
11-09-2017 Cassini vliegt voor de laatste keer langs Saturnusmaan Titan Illustratie van Cassini's laatste Titanpassage. (NASA/JPL-Caltech) De Amerikaanse planeetverkenner Cassini vloog op 11 september 2017 om 21.04 uur Nederlandse tijd voor het laatst op vrij kleine afstand langs de grote Saturnusmaan Titan. Tijdens deze passage, op een hoogte van 119.049 kilometer boven het oppervlak van Titan, werd de baan van de ruimtesonde precies zó afgebogen dat hij aanstaande vrijdag 15 september volgens plan in de dampkring van Saturnus zal duiken. Daarmee komt een eind aan het succesvolle Cassini-project. Cassini vloog de afgelopen 13 jaar gemiddeld ongeveer eens per maand langs Titan; vaak op veel kleinere afstand dan vandaag. Onder de dikke, smogrijke dampkring van de Saturnusmaan zijn bergen, ijsvulkanen, methaanmeren en duinen ontdekt. Foto's en meetgegevens van de laatste 'scheervlucht' zullen in de loop van de komende dagen naar de aarde worden geseind. (GS) (allesoversterrenkunde) | |
ExperimentalFrentalMental | woensdag 13 september 2017 @ 08:25 |
12-09-2017 Cassini vliegt nu echt zijn ondergang tegemoet Het ruimtevaartuig is door maan Titan op ramkoers gebracht met Saturnus. Gisterenavond (Nederlandse tijd) is Cassini voor de allerlaatste keer langs Saturnus’ maan Titan gevlogen. De ruimtesonde naderde de maan tot een afstand van zo’n 119.000 kilometer. Baanwijziging Hoewel de sonde dus ver bij Titan uit de buurt bleef, is de scheervlucht wel bepalend voor Cassini’s toekomst. Want ondanks de grote afstand heeft de zwaartekracht van Titan de baan van Cassini beïnvloed. Door de scheervlucht langs Titan is Cassini iets afgeremd en zal deze de volgende keer dat deze Saturnus nadert niet over, maar diep in de atmosfeer van de gasreus duiken. De laatste momenten Nu de scheervlucht langs Titan erop zit, zijn de laatste dagen van Cassini werkelijk aangebroken. Op 15 september zal de sonde net iets te diep in Saturnus’ atmosfeer duiken en door toedoen van de enorme wrijving het loodje leggen. Onderzoekers hopen dat de ruimtesonde terwijl deze zijn kamikazeduik uitvoert nog enige tijd data kan verzamelen en versturen. Maar waarschijnlijk lukt dat maar kort: zodra Saturnus’ atmosfeer Cassini in zijn greep krijgt, zal de sonde er niet langer in slagen om zijn antenne op de aarde gericht te houden en valt de communicatie stil. Dat gebeurt naar verwachting wanneer Cassini iets meer dan 1500 kilometer van de wolkentoppen van Saturnus verwijderd is. Enkele ogenblikken daarna zal de ruimtesonde door de wrijving uiteenspatten. In zijn lange werkzame leven heeft Cassini heel wat mooie foto’s gemaakt. Hier zie je er eentje die de sonde recent maakte: een close-up van de ringen van Saturnus. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech /Space Science Institute. Waarom? Het noodlottige einde is noodzakelijk, omdat Cassini – bijna twintig jaar na de lancering – bijna door zijn brandstof heen is. NASA en ESA willen voorkomen dat de sonde straks stuurloos wordt en bijvoorbeeld neerstort op Enceladus, één van de potentieel leefbare manen van Saturnus. Deze maan willen de ruimtevaartorganisaties ongerept laten voor vervolgonderzoek. Wanneer dat vervolgonderzoek er komt, is onduidelijk. Op dit moment is Cassini de enige missie in het Saturnus-systeem en er liggen nog geen concrete plannen voor een vervolg. Toch kunnen fans van astronomie en ruimtevaart de komende jaren hun hart ophalen aan de vele missies die op stapel staan. Zo is ruimtesonde OSIRIS-REx momenteel onderweg naar planetoïde Bennu. Doel? Materiaal van de planetoïde halen en naar de aarde brengen: een primeur! En dan is er natuurlijk Juno nog die momenteel om Jupiter cirkelt. En de Mars Insight-lander die diep in de rode planeet zal gaan boren en volgend jaar het luchtruim kiest. Ook interessant is de Europa Clipper-missie die naar één van de potentieel leefbare manen van Jupiter gaat. En wat denk je van deze missie naar Mercurius? Om nog maar te zwijgen over de krachtigste ruimtetelescoop ooit – James Webb – die eveneens volgend jaar wordt gelanceerd en naar verwachting de jacht op buitenaards leven een impuls gaat geven. Nieuwsgierig naar wat Cassini in al die jaren gepresteerd heeft? Lees dan eens dit artikel met daarin alle hoogtepunten uit een bijna 20 jaar durende ruimtemissie. Of scroll eens door de mooiste foto’s die Cassini tijdens zijn loopbaan heeft gemaakt. (sientias.nl) | |
-CRASH- | woensdag 13 september 2017 @ 13:29 |
ATuin-hek | woensdag 13 september 2017 @ 13:34 |
Paar dagen nog | |
ExperimentalFrentalMental | donderdag 14 september 2017 @ 09:27 |
Nog maar 1 dag Friday, Sept. 15: End of Mission •7 to 8:30 a.m. EDT -- Live commentary on NASA TV and online. In addition, an uninterrupted, clean feed of cameras from JPL Mission Control, with mission audio only, will be available during the commentary on the NASA TV Media Channel and on Ustream. •About 8 a.m. EDT -- Expected time of last signal and science data from Cassini •9:30 a.m. EDT -- Post-mission news conference at JPL (on NASA TV and online). Participants include: ◦Thomas Zurbuchen, associate administrator for the Science Mission Directorate, NASA Headquarters, Washington ◦Mike Watkins, center director, JPL ◦Earl Maize, Cassini project manager, JPL ◦Linda Spilker, Cassini project scientist, JPL ◦Julie Webster, spacecraft operations chief, JPL To participate in either news conference by phone, media must contact Andrew Good at andrew.c.good@jpl.nasa.gov or 818-393-2433 by one hour before each of the briefings’ start time. To attend the Sept. 13 and Sept. 15 news conferences in person, media must have credentials arranged in advance. Media and the public also may ask questions during the news conferences using #askNASA. To watch the news conferences and commentary online, visit: https://www.nasa.gov/live http://www.youtube.com/nasajpl/live For media, there are additional streaming links at: https://saturn.jpl.nasa.gov/mission/grand-finale/for-media/ Newsroom The newsroom hours are: Wednesday, Sept. 13: 8 a.m. to 4 p.m. PDT Thursday, Sept. 14: 8 a.m. to 4 p.m. PDT Friday, Sept. 15: 3 a.m. to 3 p.m. PDT | |
t4600c | donderdag 14 september 2017 @ 17:29 |
Giga gaaf, ga ik zeker volgen (: Gaat Cassini ook foto's doorsturen terwijl het in Saturnus zakt? Zou dat geen storing opwekken? | |
-CRASH- | donderdag 14 september 2017 @ 17:35 |
Zolang de antennes intact blijven zou er data verstuurd kunnen worden. | |
Juup© | donderdag 14 september 2017 @ 17:36 |
Dat laatste lijkt mij wel, maar ik hoop dat er nog veel foto's gestuurd kunnen worden voor het onvermijdelijke einde van Cassini. | |
Prisha | donderdag 14 september 2017 @ 19:38 |
hoop het ook. | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 15 september 2017 @ 09:15 |
15-09-2017 Dit zijn de allerlaatste foto's van Cassini Vandaag eindigt de Cassini-missie. Het ruimtevaartuig verbrandt net na het middaguur in de atmosfeer van de atmosfeer van de ringenplaneet. De allerlaatste foto’s kun je hier zien. Naar verwachting gaat het contact om 12.31 uur verloren. De laatste kreet van de ruimtesonde zal zo’n 83 minuten later op aarde arriveren. “Het laatste signaal van de sonde is als een echo,” legt projectmanager Earl Maize uit. “Het zal bijna anderhalf uur nadat Cassini al weg is door het zonnestelsel galmen. Hoewel we weten dat het lot van Cassini dan al beslist is, is de missie hier op aarde nog niet over zolang we nog een signaal van Cassini ontvangen.” Gisteren schreef Caroline een uitgebreid artikel over de laatste dag van Cassini. Cassini duikt met een snelheid van 113.00 kilometer per uur in de atmosfeer van Saturnus. Dertig seconden nadat Cassini het contact met de aarde verbreekt, spat de sonde – door de enorme wrijving die deze in de atmosfeer ondervindt – uiteen. Kort daarna verbrandt het ruimtevaartuig en is er dus helemaal niets meer over. Vandaag ontvangen wetenschappers nog veel foto’s van Cassini. Wij plaatsen hieronder de mooiste beelden. Dit artikel wordt in de loop van de dag verder uitgebreid. Je kunt ook de site van NASA bezoeken en de laatste vrijgegeven beelden bekijken. De maan Enceladus in beeld. Deze foto is 13 september gemaakt en gisteren gearriveerd. Een ruwe foto van Titan. Woensdagmiddag gemaakt en deze kwam gisteravond binnen op aarde. Foto van de ringen van Saturnus. Dit is een onbewerkte foto, die gistermiddag is gemaakt. Vanochtend om 5:26 uur kwam de foto binnen bij het Cassini-team. Foto van de ringen van Saturnus. Vanochtend gedownload om 8:06 uur Nederlandse tijd. Deze foto is gisteravond door Cassini gemaakt. Nog eentje van de ringen. Dit artikel wordt in de loop van de dag verder uitgebreid, zodra er meer foto’s arriveren. Wat heeft Cassini ons gebracht? Dat zetten we eerder al voor je op een rijtje. Hier kun je bijvoorbeeld de hoogtepunten van de missie en de belangrijkste ontdekkingen die astronomen dankzij Cassini hebben gedaan, nalezen. En in dit artikel vind je de mooiste foto’s die Cassini heeft gemaakt. (scientias.nl) | |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 09:19 |
T-minus 5H 59M 59S | |
Prisha | vrijdag 15 september 2017 @ 09:58 |
leuk linkje om te kijken https://eyes.nasa.gov/dsn/dsn.html | |
zakjapannertje | vrijdag 15 september 2017 @ 10:14 |
het antwoord is nee https://nos.nl/artikel/21(...)-boven-saturnus.html | |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 10:31 |
Zag op de simulator dat Cassini ook data aan het versturen is/was | |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 10:41 |
Binnen 1 uur kunnen er geen 3 uur vervlogen zijn...toch?!? Want op de ene stream moet ie nog 4 +uur. En op de andere 3+ uur | |
Prisha | vrijdag 15 september 2017 @ 10:42 |
nog steeds ja | |
Prisha | vrijdag 15 september 2017 @ 10:45 |
op die tweede link is de distance to Saturn ook minder als die andere. Welke is fake news | |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 10:50 |
Idd Schuld van Trump En ik kijk/luister naar de 2de. die heeft betere muziek | |
zakjapannertje | vrijdag 15 september 2017 @ 10:55 |
misschien kijken ze vanuit een ander zichtpunt naar Cassini, de eerste vanaf de aarde, de ander vanaf Saturnus https://www.vrt.be/vrtnws(...)-dampkring-van-satu/ | |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 11:04 |
Dat klinkt idd plausibel | |
Perrin | vrijdag 15 september 2017 @ 12:01 |
Nog minder dan twee uur. | |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 12:08 |
Minder dan een half uurtje quote van zakjapannertje Door de tijd die radiosignalen nodig hebben om van Saturnus tot de aarde te raken, vinden gebeurtenissen momenteel plaats op Saturnus 83 minuten voor ze op aarde worden waargenomen. Dat betekent dat het ruimtetuig in werkelijkheid om 12.31 uur onze tijd de communicatie met de aarde zal verliezen, maar dat het signaal van die gebeurtenis pas 83 minuten later de aarde zal bereiken. Daarom geeft de NASA als tijdstip waarop dat gebeurt ook 13.55 uur. | |
Afhaalchinees | vrijdag 15 september 2017 @ 12:08 |
Nog minder dan een half uur | |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 12:16 |
nog 14 minuten | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 15 september 2017 @ 12:18 |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 12:21 |
10 minuten | |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 12:26 |
5 minuten | |
Afhaalchinees | vrijdag 15 september 2017 @ 12:26 |
Ik snap niet waarom ik al dit soort missies zo bizar intrigrerend vind. Maar ik kijk ook zo uit naar al die nieuwe projecten en meer info van new horizons, juno en de voyagers | |
Afhaalchinees | vrijdag 15 september 2017 @ 12:26 |
En natuurlijk de info die we nu deze minuten kunnen verzamelen | |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 12:30 |
De laatste minuut gaat in | |
Prisha | vrijdag 15 september 2017 @ 12:31 |
| |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 12:31 |
RIP Cassini | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 15 september 2017 @ 12:31 |
Bye Bye Cassini, what a great adventure it was | |
Afhaalchinees | vrijdag 15 september 2017 @ 12:31 |
| |
Prisha | vrijdag 15 september 2017 @ 12:32 |
Prisha | vrijdag 15 september 2017 @ 12:34 |
| |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 12:35 |
Nu komt de laatste ademhaal van Cassini richting aarde. | |
De_Hertog | vrijdag 15 september 2017 @ 12:38 |
Nooit gepost hier, wel veel meegekeken en bewonderd. Het was een mooie tijd. Dag Cassini, en bedankt. | |
-CRASH- | vrijdag 15 september 2017 @ 12:49 |
Helaas kan ik de laatste simulatie beelden niet zien. Moet nu weg.... | |
Prisha | vrijdag 15 september 2017 @ 12:51 |
ik kijk wel voor je | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 15 september 2017 @ 12:57 |
Fijn dat je erbij bent
komen die beelden dan nog? Op die 2de video is het nlk al voorbij en zijn er steeds andere dingen te zien, en die eerste video loopt ver achter | |
Prisha | vrijdag 15 september 2017 @ 13:01 |
ik kijk nu enkel naar DSN Now en de site van Nasa | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 15 september 2017 @ 13:06 |
ok | |
Prisha | vrijdag 15 september 2017 @ 13:40 |
Nog 15 minuten to final signal received | |
Perrin | vrijdag 15 september 2017 @ 13:41 |
De laatste uitgezonden fotonen zoeven onze kant op. | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 15 september 2017 @ 13:49 |
nog 7 minuten | |
Perrin | vrijdag 15 september 2017 @ 13:51 |
Net als met Philae vind ik het toch, geheel irrationeel, verdrietig. | |
Prisha | vrijdag 15 september 2017 @ 13:53 |
ja heb ik ook. Bij Rosetta dan en nu. Hoopje metaal maar toch... | |
Prisha | vrijdag 15 september 2017 @ 13:53 |
Laatste minuut | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 15 september 2017 @ 13:54 |
Wel mooi dat we die momenten samen op fok kunnen meemaken steeds | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 15 september 2017 @ 13:55 |
in het volgende topic verder W&T / Cassini missie // Saturnus in de picture -part 2- |