Ik wordt vanavond thuis gebeld door mijn baas dat er morgen koopzondag is bij ons in de stad, wat wij dus niet wisten. (hij kwam er perongeluk achter na het werk via de winkel naast ons)
En of ik dan morgen wil komen opdagen en nog even mensen wilde gaan regelen.
Op zaterdagavond, op het allerlaatste moment er nog even mee komen dat je toch eigenlijk wel héél graag je winkel wilt open gooien. En dat ik (als fm) dan maar moet komen morgen (moet mijn verantwoordelijkheden kennen zei hij) en of ik dan nog even extra personeel wil regelen.
Nou... mijn antwoord was dus NEE! Ik heb nou eenmaal al afspraken gemaakt die ook héél belangrijk zijn en die ik niet meer (kan) gaan verzetten. Dat heb ik hem dus ook héél duidelijk gemaakt. Natuurlijk vond hij dit niet kunnen en zei zoiets als: " Ja... maar je werkt voor ons, en als leidinggevende heb je je verantwoordelijkheden te kennen en heb je verplichtingen naar ons toe"
Helaas voor hem, maar ik heb hem heel duidelijk gemaakt dat ik naar wel meer mensen verplichtingen heb en zeker niet alleen naar hun toe. Ik ken absoluut mijn verantwoordelijkheid, maar niet als hij op het allerlaatste moment komt met het verhaal dat hij morgen toch open wil. Dan heeft hij wat mij betreft lekker dikke vette pech. Dan mag ik 100x de leidinggevende zijn, ik vind mijn privé leven ook belangrijk, en ben niet van plan om 7 dagen in de week, 24 uur per dag klaar voor hem te staan.
Bij ons blijven morgen de rolluiken dus gewoon gesloten! Helaas voor mijn baas!
Zo... dat moest er even uit. Ben nog steeds stomverbaasd hierover.
Dankzij ivf zijn wij op 02-07-2013 de trotse ouders geworden van onze zoon Bram!