In theorie zou dat mogelijk moeten zijn, inderdaad. En het is ook wel zo dat het wel eens lukt. Maar alleen als ik niet teveel aan mijn hoofd heb en helder heb waar ik mee bezig ben en hoe dat in verhouding staat tot andere dingen. Maar vaak is zelf het ritme oppakken moeilijk omdat, stel dat er bijvoorbeeld de volgende regelmaat is: jas en schoenen uitdoen en opruimen - thee drinken en koekje eten- televisie kijken. En het 'thee drinken en koekje eten' valt om de een of andere reden weg (of gaat niet zoals ik het wil, bijv. boterham ipv koekje) dan klopt het niet, want het tv-kijken volgt op het thee drinken. Het één kan pas ná het ander. Als het niet goed gaat dan kan ik hier erg vasthoudend in zijn. Heel irritant. En dan heb ik wel iemand nodig die me even weer op weg helpt. En dan is het meestal zo weer opgepakt. Ik heb hier ook een aantal handigheidjes voor ontwikkeld waardoor het al iets beter gaat.quote:Op maandag 13 december 2004 15:06 schreef Neuralnet het volgende:
Is het voor jou dan nooit mogelijk om het ritme zelf weer op te pakken? Ik neem aan dat je alle routines uit het ritme uit het hoofd kent. Dan zou het ook mogelijk moeten zijn om het ritme na een verstoring weer op te pakken?
Ja ik wist toen niets terug te schrijven. Mijn excuses als je het niet prettig vond.quote:Btw, hoe gaat het nu? Je had me de laatste keer niet meer terug gemaild.
Geldt dat voor jou altijd? Acties na elkaar uitvoeren kan ook als je tussendoor wat ontsnappingsroutes hebt. Stel dat je "het" wilt typen en je typt "hte", dan voeg je in je route backspaces in en vervolg je de route vanaf het punt dat het misgaat. Belangrijk is echter wel dat je een aantal van dit soort ontsnappingen kan aanleren (ik weet niet in hoeverre dat voor jou mogelijk is). Is er geen optie om te corrigeren, dan zou de optie "verder gaan" altijd de eerste keus moeten zijn. Je zou eens kunnen kijken naar wat anderen zeggen waardoor je weer verder gaat om daarna te proberen of je dat ook zelf kan. De abstracte manier: schrap het vervelende object uit de lijst.quote:Het één kan pas ná het ander.
Het geeft niet hoor. Ik was benieuwd naar hoe het afgelopen was met school. Maar dat is hier offtopic.quote:Mijn excuses als je het niet prettig vond.
Het heet niet voor niets autismequote:Op woensdag 15 december 2004 19:56 schreef Neuralnet het volgende:
[..]
Geldt dat voor jou altijd? Acties na elkaar uitvoeren kan ook als je tussendoor wat ontsnappingsroutes hebt. Stel dat je "het" wilt typen en je typt "hte", dan voeg je in je route backspaces in en vervolg je de route vanaf het punt dat het misgaat. Belangrijk is echter wel dat je een aantal van dit soort ontsnappingen kan aanleren (ik weet niet in hoeverre dat voor jou mogelijk is). Is er geen optie om te corrigeren, dan zou de optie "verder gaan" altijd de eerste keus moeten zijn. Je zou eens kunnen kijken naar wat anderen zeggen waardoor je weer verder gaat om daarna te proberen of je dat ook zelf kan. De abstracte manier: schrap het vervelende object uit de lijst.
Op zich is actie na actie verrichten geen slechte manier om orde in het leven te krijgen. Toch heb ik het idee dat je iets gedetailleerd kijkt terwijl je zelf eens aangaf de dingen vooral te zien als voorwerpen of objecten. Waarom specificeer je het script in je voorbeeld niet iets algemener? Je kan ook zeggen: "Ik ga een object eten/drinken zoeken. Is het naar m'n zin dan neem ik het mee, zo niet dan loop ik terug. Daarna ga ik voor de televisie zitten". Vooral het toevoegen van een keuze- en beslissingsproces is belangrijk hier.
[..]
Het geeft niet hoor. Ik was benieuwd naar hoe het afgelopen was met school. Maar dat is hier offtopic.
Ik vroeg het me alleen maar af. Ik zeg al niks meer.quote:Het heet niet voor niets autisme
ik heb dit een ander topic gezet, maar ik wou vragen, oxy, heb jij dit ook?quote:ik was gevraagd om een middagje te komen helpen op school. ik zei nog dat luca dat volgens mij helemaal niet zo leuk vond, maar de juffrouw vertelde dat kinderen altijd erg enthousiast zijn als hun moeder in de klas is.
ik heb het luca nog gevraagd, en hij vond het eigenlijk maar niks, maar vond het uiteindelijk toch goed.
dus vanmiddag was het zo ver. hij vond het maar niks dat ik in de klas zat. gelukkig zat hij een lokaal verder dus hebben we elkaar niet getroffen. ik zei al tegen de juf dat luca het niks vond. ze geloofde me niet en stelde me voor om samen even in het lokaal ernaast te gaan kijken.
en inderdaad. ik werd eerst straal genegeerd en toen de juffrouw luca erop attendeerde dat ik er stond kon er een klein glimlachje af en meneer ging snel verder met zijn bezigheden.
daarna zat hij anderhalf uur in hetzelfde lokaal en nog geen twee meter van me vandaan.
nog nooit ben ik anderhalf uur lang zo straal genegeerd. twee keer keek hij even opzij of ik er nog zat en ging dan snel weer door met tekenen.
toen de jassen aangingen was het eerste wat hij zei: zo, nu ben je weer mamma.
om te vervolgen met het hartelijke: wil je NOOIT meer in mijn klas komen?
luca houdt zaken en prive strikt gescheiden
Ja dit heb ik ook wel. Maar: ik weet van mijn moeder (die leerkracht voor kleuters is) dat dit soort dingen heel vaak voorkomen bij kinderen en dat het niet perse iets hoeft te zijn dat op autisme wijst. Sommige kinderen houden school en thuis inderdaad strak gescheiden. Maar waarom vroeg je dit eigenlijk?quote:Op woensdag 15 december 2004 23:20 schreef lady-wrb het volgende:
ik heb dit een ander topic gezet, maar ik wou vragen, oxy, heb jij dit ook?
Ik ben wel geen oxy, maar ik wil toch even antwoorden.quote:Op woensdag 15 december 2004 23:20 schreef lady-wrb het volgende:
[..]
ik heb dit een ander topic gezet, maar ik wou vragen, oxy, heb jij dit ook?
luca heeft zo door de jaren heen gedrag vertoond dat ik niet direkt als 'standaard' gedrag bestempel. zo was het toen hij klein was bijna onmogelijk om nieuwe schoenen voor hem te kopen.quote:Op woensdag 15 december 2004 23:31 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Ja dit heb ik ook wel. Maar: ik weet van mijn moeder (die leerkracht voor kleuters is) dat dit soort dingen heel vaak voorkomen bij kinderen en dat het niet perse iets hoeft te zijn dat op autisme wijst. Sommige kinderen houden school en thuis inderdaad strak gescheiden. Maar waarom vroeg je dit eigenlijk?
Ik kan me voorstellen dat Chavez tijdelijk weer naar huis zou komen totdat er eventueel plaats is elders en dat je in de tussentijd zo goed en kwaad als het kan een mooi schema maakt. Met een mooi picto bord desnoods, en daar gewoon op aangeven wat het rooster van W is.quote:Op donderdag 16 december 2004 12:46 schreef Catootje het volgende:
Jaaaaa, maar ja:Dat kon je niet weten. Bovendien heb je twee gezonde niet-autistische zonen en dat lijkt me op de lange termijn wel een zegen ..natuurlijk zou voor chavez het beste zijn als je fulltime thuis was met een man die goed verdiende en dat chavez enig kind was en weinig prikkels en me dit en me dat......maar ja, dit is wel je leven en geen werk!!!!
Dat is het nadeel: je kan gewoon niet een heel gezin vragen om maar op te houden met leven zodat 1 kind het redelijk kan volhouden, is ook niet eerlijk tegenover Chavez. Nee hoor, dat heeft die pb dan gewoon niet goed kom op zeg, als een kind zulke ernstige problematiek heeft kun je toch niet zeggen: joh ga lekker naar huis en wij wachten wel af? Niet gezegd dat Chavez nooooooit naar huis kan en aaaaaaltijd vreselijk problematisch is en zo, want dat weet ik natuurlijk niet, maar ze kunnen je niet laten zwemmen zo. Toch?? .... toch??........
Nooit?quote:Op donderdag 16 december 2004 12:49 schreef Troel het volgende:
[..]
Ik kan me voorstellen dat Chavez tijdelijk weer naar huis zou komen totdat er eventueel plaats is elders en dat je in de tussentijd zo goed en kwaad als het kan een mooi schema maakt. Met een mooi picto bord desnoods, en daar gewoon op aangeven wat het rooster van W is.
Maar zijn studie hiervoor opgeven, nee dat zou ik nooit doen.
Ik heb het nu over de situatie van Logicain en wat ik zou doen als ik in haar situatie zat... Ik denk dat het voor elk "geval" weer anders is.quote:Op donderdag 16 december 2004 13:55 schreef shmoopy het volgende:
[..]
Nooit?
Ook niet voor het welzijn van je kind?
Ik was van plan volgend jaar aan een studie te beginnen die ik eigenlijk altijd al heb willen doen, ook om op die manier meer geld te gaan verdienen dan ik nu doe,
maar ik ben gaan twijfelen of dit mijn gezinssituatie wel ten goede zal komen.
Met name mijn oudste heeft nogal wat aandacht nodig, daar moet ik redelijk bovenop zitten om hem 'erbij' te houden, maar ik denk toch echt niet dat ik dat op het spel ga zetten voor een studie, hoe graag ik die ook zou willen doen.
Dan maar wat langer in deze baan, maar never ten koste van zijn welzijn.
Ik ken de situatie van Logician niet zo goed, maar dat 'nooit' vond ik een beetje erg kort door de bocht.
Ik zou een studie Frans gaan doenquote:Ik was van plan volgend jaar aan een studie te beginnen die ik eigenlijk altijd al heb willen doen, ook om op die manier meer geld te gaan verdienen dan ik nu doe,
[edit slowchatten mag niet, ik mail je even]quote:Op donderdag 16 december 2004 14:07 schreef shmoopy het volgende:
Wij worden collega's als het goed is.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |