[Centraal] (Aanstaande) Docenten III

Dat is wel iets waar ik bang voor ben... Leerlingen die plotseling sterven... Lijkt me heel moeilijk om daar mee om te gaan.

Ik kan me nog goed herinneren hoe docenten hier hun lessen probeerden te vullen toen hier een meisje ontvoerd was. Verschrikkelijk moet dat voor een docent zijn.

Toen de vader van een klasgenootje van mij zelfmoord gepleegd had wilden een aantal leraren van onze klas ook gewoon lesgeven. Maar er was totaal geen interesse in wat dan ook. Dat is dan ook best moeilijk voor een docent denk ik ja.

Ik ben dan wel geen (toekomstige leraar), maar juist een leerling. En ik weet nog wel hoe het bij ons vorig jaar, toen we te horen kregen dat onze klasgenoot Maja Bradaric was vermoord, opgevangen werd door de leraren. Bijna alle leraren probeerden dus verder te gaan met de stof, enkelen probeerden het zelfs te betrekken in de lesstof (:N), maar er was één docent die gewoon de hele les heel erg open met ons heeft gepraat over dood, leven en vooral de manier waarop je om gaat met dit soort vreselijke dingen. Dit zal me echt altijd bijblijven. Ik weet nu nog steeds hoe enorm blij ik was dat ik er gewoon goed over kon praten. Ik heb het er naderhand nog met andere leerlingen over gehad en die waren het allemaal met me eens dat ze dit lesuur heel erg gewaardeerd hadden.

Nu zijn er natuurlijk altijd uitersten. Als je als docenten de hele dag alleen maar niets doet in de lessen zal dat een averechts effect hebben, verwacht ik. Er moet natuurlijk altijd een grens zijn. Maar vanuit mijn oogpunt als leerling lijkt het mij dus niet altijd even verstandig om maar 'door te drammen' als leraar en toch te proberen de stof te behandelen.

Ik had twee jaar geleden op het zesde uur een klas die tijdens het eerste uur vreselijk nieuws te horen had gekregen. Er was 1 ding wat ze absoluut niet meer wilden: NOG een lesuur "erover moeten praten". Dat was nl. van het 1e t/m het 5e lesuur in alle lessen al gebeurd De ene helft (vooral meisjes die erg dichtbij het klasgenootje stonden) was te zeer overstuur om gewoon les te kunnen volgen, de andere helft (vooral jongens die zich sowieso nooit zo erg uitten) wilde juist graag 'over tot de orde van de dag'. Ik heb ze toen dus maar gewoon naar eigen keuze het lesuur laten vullen: sommigen werkten aan huiswerk, anderen kletsten over koetjes en kalfjes.

quote:

Op woensdag 15 december 2004 20:59 schreef BlaatschaaP het volgende:
maar er was één docent die gewoon de hele les heel erg open met ons heeft gepraat over dood, leven en vooral de manier waarop je om gaat met dit soort vreselijke dingen. Dit zal me echt altijd bijblijven. Ik weet nu nog steeds hoe enorm blij ik was dat ik er gewoon goed over kon praten. Ik heb het er naderhand nog met andere leerlingen over gehad en die waren het allemaal met me eens dat ze dit lesuur heel erg gewaardeerd hadden.

Dit lijkt me eerlijk gezegd ook de enige manier om op zoiets te reageren. Doorgaan met de stof is absurd. Dat is het laatste wat je op zo'n moment wilt.

Ik heb even een heel andere vraag.
Op school hadden we de vraag "wat doe je als een leerling verliefd wordt op je?"

Ik heb zelf geen idee. Als je afwijst dan gata de leerling met een rot gevoel naar school, hoop geven is geen optie. Moet je dat gewoon negeren?

Ik denk dat ik aan een klas waarin net zulk verschrikkelijk nieuws is verteld, gewoon maar zou vragen wat zíj willen. Ik kan me inderdaad ook voorstellen dat als je een dag lang al bij alle docenten hebt moeten vertellen hoe verschrikkelijk je je voelt, je gewoon even iets anders wil doen. Al ik het geen les, dan gewoon video kijken ofzo. Maar het lijkt me moeilijk, gelukkig nog nooit meegemaakt.

En over verliefdheden? Ook nog nooit meegemaakt. Niet dat ik weet in ieder geval Ja ze proberen wel eens wat uit voor de gein, juist omdat je nog een jonge docent bent. Ik heb eens midden in een volle klas een jongen gehad die op z'n knieën ging om een serenade te zingen Maar gelukkig was dat niet serieus, dan zou ik me geen raad weten

quote:

Op donderdag 16 december 2004 09:38 schreef imago het volgende:
Ik denk dat ik aan een klas waarin net zulk verschrikkelijk nieuws is verteld, gewoon maar zou vragen wat zíj willen. Ik kan me inderdaad ook voorstellen dat als je een dag lang al bij alle docenten hebt moeten vertellen hoe verschrikkelijk je je voelt, je gewoon even iets anders wil doen. Al ik het geen les, dan gewoon video kijken ofzo. Maar het lijkt me moeilijk, gelukkig nog nooit meegemaakt.

En over verliefdheden? Ook nog nooit meegemaakt. Niet dat ik weet in ieder geval Ja ze proberen wel eens wat uit voor de gein, juist omdat je nog een jonge docent bent. Ik heb eens midden in een volle klas een jongen gehad die op z'n knieën ging om een serenade te zingen Maar gelukkig

Het lift eraan of de klas er al over heeft gesproken. Ik denk dat die klas zo ie zo beter dan alleen de mentor moet hebben en gewoon eerder naar huis. De volgende dag zou ik mijn lessen wel over het onderwerp doen maar ik doe maatschappijleer, daar kun je makkelijker op in spelen.

En verliefdheid, het lijkt me een lastig probleem.

quote:

Op donderdag 16 december 2004 09:25 schreef Silmarwen het volgende:
Ik heb even een heel andere vraag.
Op school hadden we de vraag "wat doe je als een leerling verliefd wordt op je?"

Ik heb zelf geen idee. Als je afwijst dan gata de leerling met een rot gevoel naar school, hoop geven is geen optie. Moet je dat gewoon negeren?

Tja, je mag toch geen relatie met je leerlingen beginnen

Nee, maar serieus, dat lijkt me erg moeilijk. Kijk, bij kleuters zie je het wel vaak, maar dat is toch op een ander niveau dan op de middelbare school.

quote:

Op donderdag 16 december 2004 11:07 schreef Troel het volgende:

[..]

Tja, je mag toch geen relatie met je leerlingen beginnen

Nee, maar serieus, dat lijkt me erg moeilijk. Kijk, bij kleuters zie je het wel vaak, maar dat is toch op een ander niveau dan op de middelbare school.

Ja en dara zeg je wel voor de gein tegen dat je met ze gaat trouwen. Dat kan prima, maar de middelbare is lastig. Vanaf groep 3 al wel eigenlijk.

quote:

Op donderdag 16 december 2004 11:11 schreef Silmarwen het volgende:

[..]

Ja en dara zeg je wel voor de gein tegen dat je met ze gaat trouwen. Dat kan prima, maar de middelbare is lastig. Vanaf groep 3 al wel eigenlijk.

Ik zou denk ik nooit zeggen dat ik met ze zou trouwen. Sommige kinderen vatten dat serieus op. Ik denk dat ik het zelfs bij kleuters zou negeren. Gelukkig ben ik niet echt het type waartegen ze zullen zeggen dat ze verliefd zijn. Misschien als ik een keer mijn eigen klas heb, dat het dan anders is, maar ik hoop het niet.

Bedankt voor jullie reacties.
Gisteren heb ik geen les gegeven, vandaag heb ik de keuze aan de leerlingen overgelaten.
Alle klassen wilden weer overgaan tot de orde van de dag. Ik gaf zelf geen les aan het overleden meisje
Wel rekening gehouden met een aantal meisjes uit de brugklas (die waren vriendinnen).
Heel triest om dit allemaal mee te maken op school. Zaterdag is de uitvaart, morgen een herdenkingsbijeenkomst op school. Ben benieuwd wat voor een reacties dit maandag weer zal geven.

Heavy, hoop het niet meer mee te maken.

Sterkte dude.

Ik hoop voor jou dat je het inderdaad nooit weer hoeft mee te maken. Helaas is de kans dat je als docent dit soort dingen voor de kiezen krijgt best wel groot. Zeker als je op een grote school werkt...

Ik heb een heel schattig joch in mijn tweede klas die ADHD en dyslexie heeft. Dat gaat bij mijn vak (Latijn) erg slecht, sowieso lijkt het niet erg handig om als dyslect voor gymnasium te kiezen: vier talen (Frans, Duits, Nederlands, Engels) is al zwaar genoeg zonder dat daar ook nog Latijn en Grieks (veel nauwkeurigheid vereist, 1 lettertje kan al een wereld van verschil maken, en Grieks heeft OOK nog eens een ander alfabet) bij komen. De ervaring leert ook dat mensen met dyslexie het gewoon niet redden bij Grieks & Latijn.
Maar goed, hij zit nu eenmaal in deze klas, heeft hier zijn vriendjes, vindt het erg leuk, en: hij doet ONTZETTEND HARD zijn best. Het is een schatje, kan heel aandoenlijk ontzettend in een deuk liggen, heeft altijd een leuke blos op zijn wangen....
Ik heb zijn moeder gesproken op de ouderavond en die vertelde dat hij nu extra begeleiding heeft bij 1 of ander instituut. Ze mailde vandaag nog dat hij zo blij was met de 8 voor zijn woordjes-S.O., en dat hij hoopte dat de repetitie beter was gegaan....en die heb ik vandaag dus nagekeken....en het is weer een extreem laag cijfer geworden. Ik vind het zo zielig! Er zitten nog wel wat figuren in die klas die tweeen en drieeen hebben gescoord, maar die doen ook geen fuck, dus jammer dan. Maar zo'n joch dat zich helemaal kapotwerkt....echt zielig!

Als hij eenmaal volgend jaar is overgestapt naar atheneum of havo en heeft ontdekt dat daar ook leuke kinderen in de klas zitten en daar vriendjes heeft gemaakt zal hij vast weer helemaal opbloeien, maar nu zit hij dus nog op dit niveau, werkt zich de tering en krijgt elke keer die diepe onvoldoendes terug. Dat vind ik toch altijd lastig hoor, je gunt sommige kinderen gewoon een goed cijfer, maar het lukt ze gewoon niet. Drama.

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 23:44 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Ze leren zich te pletter, tijdens het schriftelijk werk ZIE je ze gewoon proberen, dan leveren ze het werk in, en wanneer je meldt dat je het werk hebt nagekeken kijken ze je aan, met grote ogen vol verwachting. En dan de teleurstelling in hun ogen als het punt weer laag is. Ik heb dan zó met die leerlingen te doen..

Ja, bah

Zijn moeder zei tegen mij dat ze zelf al bij hem heeft aangekaart dat hij beter naar het atheneum kan gaan, maar hij wil zelf per se op het gymnasium blijven. Doordat al zijn vriendjes er zitten, denk ik. Is natuurlijk ook klote als je naar een hele andere klas moet maar ik zie het daar toch wel op uitdraaien, dus of hij nu gaat of over een jaar maakt dan ook niet uit. Die nieuwe vriendjes komen er toch wel Maar hij gelooft zelf blijkbaar nog dat hij het toch nog wel kan redden...ik vind het nu al klote dat ik hem maandag dat droevige cijfer moet teruggeven

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 23:44 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Waarom zit die jongen nog op gymnasium als het zo slecht gaat? Kunnen ze hem met Kerstmis dan niet overplaatsen naar een niveau dat bij hem past? Dit is toch niet leuk voor dat kereltje, zich kapot werken en dan nog slechte punten krijgen? Wil zijn moeder misschien dat hij persé op gymnasium zit of zo?

Overplaatsen gebeurt volgens mij niet zo vaak.
Ik heb het zelf meegemaakt in de 2e klas. 6 leerlingen horen niet in de HAVO/VWO klas. Daar zijn bijna alle collega's het mee eens. (deze leerlingen hebben bijv. 7 minpunten op HAVO niveau). Zij gaan volgend jaar ook bijna zeker naar 3 VMBO-tl. Maar nu al overplaatsen naar 2 VMBO-tl ho maar.
Erg frustrerend!!!

Ja, op een overgangsvergadering heb je gewoon 'de harde cijfers': iemand kan niet bevorderd worden naar 3 havo en dus mag hij kiezen: 3 vmbo tl of blijven zitten in 2 havo. Maar halverwege een schooljaar maakt het niet uit al heb je twintig minpunten, als leerling en/of ouders denken: "misschien wordt het in de loop van het schooljaar nog wel beter" kan de school volgens mij geen leerling dwingen om over te stappen. Wel dringend adviseren natuurlijk.

De policy op onze school is om zoveel mogelijk leerlingen zo lang mogelijk "binnen" te houden. Om gek van te worden af en toe, als alle docenten vinden dat het voor de leerling zelf beter is om lekker een ander niveau te gaan doen, en de schoolleiding vindt dat we het nog maar even moeten proberen. Ik werk op een categoraal gymnasium, dus wie het niet redt zal echt een andere school moeten zoeken (en kan niet binnen dezelfde school naar een ander niveau gaan), maar wij hebben gewoon ook niet de middelen om "probleem-gevallen" aan te pakken. Ik mis dat wel, mensen die gespecialiseerd zijn in ADHD-ers, NT2-ers, etc. Het is naïef om te denken dat je daar op een braaf gymnasium niet mee te maken krijgt, en we worden nu steeds meer met de neus op de feiten gedrukt: wij hebben geen mensen die hier mee om kunnen gaan. Frustrerend!

Leer je daar eigenlijk op de lerarenopleiding over? Ik bedoel, ik studeer nog steeds, en als niet-bevoegde docent denk ik bij vergaderingen vaak "wie ben ik om hier wat van te zeggen, ik heb er wel een mening over, maar al die slimme oudere wijze bevoegde docenten zullen het wel beter weten".

quote:

Op zondag 19 december 2004 09:29 schreef imago het volgende:
Leer je daar eigenlijk op de lerarenopleiding over? Ik bedoel, ik studeer nog steeds, en als niet-bevoegde docent denk ik bij vergaderingen vaak "wie ben ik om hier wat van te zeggen, ik heb er wel een mening over, maar al die slimme oudere wijze bevoegde docenten zullen het wel beter weten".

Wel je mond opendoen! Mensen die nog op de opleiding zitten zijn soms veel scherper, alerter. Zeg gewoon wat je vindt; doen ze er niks mee, dan is dat hun probleem.