Fotografie Slowchat #11

quote:

Op maandag 22 november 2004 16:44 schreef PdeHoog het volgende:

[..]

Omdat ik die teleconvertor wilde hebben en de lens erbij kreeg

[anekdote]_{Nee toch sok ? Jawel}
Anton Dreesmann ging ooit een camera kopen voor zijn vakantie en kwam met een keten fotowinkels thuis . Die keten leerden we later kennen als Dixons
[/anekdote]

_{kom maar weer onder de tafel vandaan, het is alweer over}

Jullie hadden die Panagor macroconverter nog van me tegoed (althans de uitleg, mijn converter past alleen op Contax/Yashica)


De converter verscheen begin jaren tachtig ineens op de markt en haalde een goeie pers. Daardoor zijn er destijds heel wat van die dingen verkocht. Panagor was de enige met dit type converter, alleen Vivitar had iets dat er op leek, maar niet half zoveel mogelijkheden had. De converter was aardig aan de prijs in die dagen, hij kostte zo'n 250 guldens, maar kon zich qua prijs aardig concurrerend opstellen tegen tussenringen die al snel 300 gulden kosten en minder flexibel zijn.

Hoe hebben ze dat ding toch uitgevonden

Heel toevallig . Iemand_{het verhaal gaat dat ie op de balkan woonde en in de medische sector werkzaam was} had een gewone teleconverter om duistere reden uit elkaar gehaald en bij assemblage per ongeluk het optische gedeelte achterstevoren in de tubus gezet. Gevolg was dat de converter niet meer werkte en retour Panagor ging.
Bij Panagor zag men stomtoevallig dat de verneukte teleconverter door de verkeerde assemblage verschrikkelijk bijziend was geworden, waarmee het idee van de macroconverter geboren was (bij de Vivitar versie moet het binnenwerk van de converter ook omgedraaid worden, berust dus op hetzelfde principe)
De macroconverter is dus uit onhandigheid geboren

Succesnummer van de Panagor macroconverter is niet alleen de bijziendheid, maar ook de doseerbaarheid van de bijziendheid. De converter kreeg een instelschroefgang waarmee met een 50mm traploos ingesteld kan worden tussen 1:10 en 1:1.

De converter is voor onder andere de volgende klassieke vattingen leverbaar:

Pentax K

Minolta MD

Olympus OM

Nikon Ai

Canon FD

Contax/Yashica

Konica
Misschien dat ik een paar vattingen vergeten ben. Of de converter er ook voor M42 is weet ik zo snel even niet, p-draad was in die tijd nogal op zijn retour.

Het gebruik
Je gebruikt de converter bij voorkeur met een standaardlens(50mm). Op standje 1:1 vertraagt de converter ruim twee stops en doet slechts in lichte mate afbreuk aan de afbeeldingskwaliteit. Bedenk daarbij dat tussenringen bij 1:1 ook twee stops vertragen en de afbeeldingskwaliteit van een standaardlens ook niet bepaald goed doen.
Voordeel van de macroconverter boven tussenringen is de langere beeldafstand, de converter lijkt zijn 'telewerking' niet bepaald kwijt te zijn, de combinatie met een 50mm werkt als een macrotele.

Zet je er andere lenzen op dan een 50mm, dan kloppen de vertragingsfaktoren die staan aangegeven niet meer, met een tele worden de lichtverliezen aanzienlijk en de macrowerking een stukkie minder.

Momenteel gaan ze op beurzen voor prijzen vanaf 15 eur van de hand

quote:

Op maandag 22 november 2004 22:11 schreef ultra_ivo het volgende:

[..]

Bij een aantal andere stands heb ik 'm voor schappelijkere prijzen in de hand gehad, maar niet zo'n dumpprijs als jij ervoor betaald heb. Meer iets tussen de 50 en de 100 euro.

Ivo

Nou let ik toch vrij aardig op het aanbod en de prijzen. Maar het genoemde optiekje (de SMC Pentax A 4.0/100mm macro voor Pentax KA vatting) ben ik er maar 1'tje tegengekomen, met het genoemde prijskaartje.
Viel overigens op dat er voor macro-optieken behoorlijk gepeperde prijzen werden gevraagd. De Olympus Macro-Zuiko ging nauwelijks onder de 275.

Er lijkt een schifting uitgebroken tussen de meer normale optieken en de specialiteiten. Uit eerstgenoemde stel je bijvoorbeeld een setje Olympus of Pentax samen voor as low as 80 eur.
Voor dat bedrag kom je dan aan een Olympus OM30(met LED-scherpstelindicatie), een Zuiko 1.8/50mm, een topvreemdmerk 135 en 28mm (Panagor, Tokina of Sigma). Je hebt dan een setje waarmee je je fotografisch behoorlijk uit kunt leven en nog kwalitatief erg goeie plaatjes maakt ook.
Neem je een body met een K-vatting en daarbij drie goeie optieken dan zou het nog voor 20 eur minder kunnen ook .

Wil je daarentegen een setje met daarin een 24 en een 100mm dan moet er flink in de buidel getast worden, ipv 80 eur ineens een slordige 600 eur over de tafel rollen

quote:

Op maandag 22 november 2004 23:08 schreef ultra_ivo het volgende:
Baggerobjectieven zijn heel makkelijk te krijgen

Ik vind dat toch nog wel eens een probleem om een regelrecht stuk optische bagger te vinden. Van de optieken die ik de afgelopen tig jaar in handen heb gehad waren er eigenlijk maar een paar echt slecht. Het waren onder meer:
- een Marexar 135mm, zat simpelweg geen scherpte in, zelfs scherp was nog onscherp.
- een Pentor 28mm, had alleen in het centrum enige scherpte en contrast, scherpstellen was een drama met het ding
- een Sun 135 waar van alles net iets te weinig in zat

Met de rest was het bijzonder goed mogelijk om een goed plaatje te maken, alleen aan sommige moet je even wennen. Vooral in geval van Russische of Carl Zeiss Jena optieken is het niet iedereen gegeven om er fraaie plaatjes mee te maken, je moet ze leren bespelen.

Zeker de optieken van de grote vreemdmerken(Panagor, Tokina, Sigma en Tamron) uit de jaren 80 konden zich zonder meer meten met merkoptieken en dus ook met de Takumars. Wat de vreemdmerken echter niet of beperkt hadden waren de 'specials' . Er zijn weliswaar 24mm's van de genoemde merken uit die heel erg goed presteerden, alleen nooit op grote schaal verkocht zijn.
Panagor was het eerste vreemdmerk dat een 90mm macro maakte die in een beweging naar de 1:1 draaide zonder hulpmiddelen.

Ik durf te stellen dat er de afgelopen dertig jaar geen technisch onbruikbaar objectief meer is gebouwd voor een kleinbeeldreflex.

Het plastik dat soms in compactcamera's wordt gestoken is echter weer een verhaal apart

quote:

Op dinsdag 23 november 2004 10:15 schreef Rewimo het volgende:
Ik had helemaal geen file

Nee Ik had 'm......

Na een kwartier vond ik de afrit Nijkerk toch echt gaan vervelen en ben nog maar even tien minuten naar knooppunt Hoevelaken gaan staan kijken.

Goeiemorgen trouwens