OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Vervolg van Danyel Yohanan, zoon van Phluphy, deel 6
Laatste post van Phluphy:
Laatste post van Phluphy:
quote:Op zaterdag 25 september 2004 21:43 schreef phluphy het volgende:
Dank jullie wel voor de reacties en tips (eigen ervaringen). Ik heb natuurlijk zelf geen referentiekader omdat Danyel ons eerste kindje is. Wat jullie schrijven over huilperiode's etc daar had ik gewoon niet bij stil gestaan. En het kan ook te maken hebben met het verwerken van alle stress zoals iemand opperde. Of de zuigbehoefte...of misschien hebben we hem toch aangestoken (we dragen wel een mondkapje nu, maar volgens mij steek je mensen al aan voordat je je zelf echt ziek voelt).
In elk geval: ik was vandaag 2 x bij hem geweest en beide keren heeft hij een uur lang onbedaarlijk gehuild (lees: gekrijst). De arts die hem onderzocht zei dat het onrust was wat veroorzaakt kan worden door zijn hersenschade. Ook toen ik hem in bad deed ontspande hij niet, wel had hij toen 38.2, verhoging dus. Ik vertelde het aan Jeroen en hij dacht dat Danyel zich gewoon lichamelijk niet goed voelde. En wat denk je ... vanavond is Jeroen gegaan, heeft een dik uur bij hem gezeten (gekangaroed) en het ventje heeft geen kik gegeven. Zelfs bij het verschonen heeft hij alleen een beetje gemekkerd, niet eens echt gehuild. Ik kan jullie niet zeggen hoe opgelucht ik ben. Wél ben ik een beetje gepikeerd omdat Jeroen wel succes had met geruststellen . Maar dat is een prijs die ik graag betaal.
Als Danyel erg onrustig is, krijgt hij vaak "schokjes", kleine stuipjes zeg maar. Zolang die stuipjes te onderbreken zijn (ze houden op zodra je hem even vastpakt) is het niets ernstigs. Maar het blijft natuurlijk vervelend om te zien, omdat je weet dat het voor hem onprettig is. En ook omdat je steeds vreest dat het stuipjes zijn die niet te doorbreken zijn. Want dan zullen ze hem toch een medicijn moeten gaan toedienen om het te doen stoppen. Laten we hopen dat het zover niet komt...
Sinds gisteren rust ik een uurtje overdag (zou eens tijd worden na 2 weken) en dat bevalt me heel goed. De beginnende borstonsteking heb ik onder de knie, door de harde delen te masseren tijdens het kolven. Ook ga ik beginnen met de kwark-methode (borsten insmeren met kwark en na een kwartier afspoelen; heeft iemand hier ervaring mee?). Het plassen gaat ook steeds beter en sinds eergisteren heb ik weer al het gevoel terug in mijn been (nawerking ruggeprik: 12 dagen!).
Het grieperige is bij Jeroen alweer bijna over, en ik hoop er morgen ook voor een groot deel vanaf te zijn na nog een goede nachtrust.
Het I love FOK! shirt ligt ongeduldig te wachten .... op de één of andere manier ligt het steeds bovenaan op het stapeltje
Welterusten en een dikke van Danyel
. Maar dat is een prijs die ik graag betaal. 
van Danyel
***
Lieve Phluphie, hubbie en Danyel
Jammer, dat jullie wat tegenslag ondervinden. Die stuipjes lijken met eng om te zien, hopelijk is medicatie niet nodig. En dan het huilen , ook heel moeilijk om dat te zien en niet te weten wat er aan de hand is. Hopelijk is het een leeftijdgebonden iets, zoals de andere moeders hier al aangaven.
Danyel Doe je best hoor! Ik ben trouwens erg benieuwd naar het nieuwe T-shirt dat je van Moussy en BC gekregen hebt.
Ik hoop dat jij en je man een beetje kunnen uitrusten, de siësta is een mooi begin, en een beetje uitzieken. Veel beterschap daarvoor. Zijn jullie al iets aan de verpleging gewend? En nog belangrijker is de verpleging al aan Danyel gewend?
Voor de komende tijd wens ik jullie veel sterkte en geluk toe! Op naar huis
Jammer, dat jullie wat tegenslag ondervinden. Die stuipjes lijken met eng om te zien, hopelijk is medicatie niet nodig. En dan het huilen , ook heel moeilijk om dat te zien en niet te weten wat er aan de hand is. Hopelijk is het een leeftijdgebonden iets, zoals de andere moeders hier al aangaven.
, ook heel moeilijk om dat te zien en niet te weten wat er aan de hand is. Hopelijk is het een leeftijdgebonden iets, zoals de andere moeders hier al aangaven.Danyel Doe je best hoor! Ik ben trouwens erg benieuwd naar het nieuwe T-shirt dat je van Moussy en BC gekregen hebt.
en BC gekregen hebt.Ik hoop dat jij en je man een beetje kunnen uitrusten, de siësta is een mooi begin, en een beetje uitzieken. Veel beterschap daarvoor. Zijn jullie al iets aan de verpleging gewend? En nog belangrijker is de verpleging al aan Danyel gewend?
Voor de komende tijd wens ik jullie veel sterkte en geluk toe! Op naar huis
"No hay mal que por bien no venga" Geen ongeluk zo groot, of er is altijd nog wel een geluk bij
Ook bij de late sessie gisteravond (tot 00.15 uur heeft pappa gekangaroed) heeft Danyel rustig genoten. Vanochtend gingen we hem samen in bad doen. Het infuusje bleek niet helemaal goed meer te zitten dus moest eruit. Dus werd Danyel weer geplaagd en natuurlijk moest hij huilen. Maar dat is logisch. Toevallig kwam net de arts eraan, die zei dat ze niet meteen een nieuw infuusje zouden inbrengen. Tenslotte zit hij nu bijna aan zijn gewone schema qua voeding. Hij spuugt maar heel af en toe voeding terug, en ook via de sonde-check (kijken of er nog voeding in het maagje zit) komt geen voeding terug. De voeding (per keer 75 ml) wordt middels een druppelsonde heel geleidelijk gegeven (verspreid over een uur).
Dus.... wie weet..... geen infuusje meer, dat zou toch echt fantastisch zijn
En dan geef ik nu het woord aan Jeroen
Hallo allemaal, ik wil jullie hartelijk bedanken voor alle mooie berichten en jullie medeleven!
Ik heb nooit echt begrepen wat Esther nou toch zo leuk vond aan al dat hangen achter die computer. Nu begrijp ik het wel. Ik vind het heel apart hoe mensen die je helemaal niet kent toch een steun kunnen zijn. Ik heb in deze moelijke tijden wel geleerd hoe belangrijk het is om een berichtje te krijgen via de computer of gewoon een ouderwets kaartje!
Dat is iets wat ik zal onthouden als ikzelf eens een berichtje aan een ander kan sturen die dan in een moelijke periode zit.
In ieder geval valt het heel erg mee van wat er altijd in de media wordt gezegd dat we allemaal op onszelf zijn. Jullie hebben dat met z'n allen wel bewezen!!!!! Bedankt!!!
Groeten, Jeroen.
en een dikke van Danyel
Dus.... wie weet..... geen infuusje meer, dat zou toch echt fantastisch zijn
En dan geef ik nu het woord aan Jeroen
Hallo allemaal, ik wil jullie hartelijk bedanken voor alle mooie berichten en jullie medeleven!
Ik heb nooit echt begrepen wat Esther nou toch zo leuk vond aan al dat hangen achter die computer. Nu begrijp ik het wel. Ik vind het heel apart hoe mensen die je helemaal niet kent toch een steun kunnen zijn. Ik heb in deze moelijke tijden wel geleerd hoe belangrijk het is om een berichtje te krijgen via de computer of gewoon een ouderwets kaartje!
Dat is iets wat ik zal onthouden als ikzelf eens een berichtje aan een ander kan sturen die dan in een moelijke periode zit.
In ieder geval valt het heel erg mee van wat er altijd in de media wordt gezegd dat we allemaal op onszelf zijn. Jullie hebben dat met z'n allen wel bewezen!!!!! Bedankt!!!
Groeten, Jeroen.
en een dikke van Danyel
... ♥ ik mis je ♥
Lief!!!
Weer een mijlpaal, het infuus eruit. Super, hopen dat het niet meer nodig zal zijn om een nieuwe in te brengen.
Weer een mijlpaal, het infuus eruit. Super, hopen dat het niet meer nodig zal zijn om een nieuwe in te brengen.
Lekker douchen!
haha, je lijkt mijn vriendje wel Jeroen! Die snapt ook helemaal niks van dat geklets via de computer
Ben heel blij om te lezen dat jullie toch elke keer een stapje verder komen. Ook al dacht Esther dat het huilen van Danyel niet klopte, blijken alle pasgeboren baby's dat te doen
En wat heerlijk als hij van dat infuus af kan. Fijne dag vandaag.
Liefs
Ben heel blij om te lezen dat jullie toch elke keer een stapje verder komen. Ook al dacht Esther dat het huilen van Danyel niet klopte, blijken alle pasgeboren baby's dat te doen
En wat heerlijk als hij van dat infuus af kan. Fijne dag vandaag.
Liefs
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Toch weer overwegend goed nieuws. Huilen is voor iedere moeder een kwelling. Je baby heeft iets en je weet niet wat Maar ik kan me indenken dat het voor jullie dubbel zo erg moet zijn, het arme mannetje heeft al zóveel moeten doorstaan.
Ik hoop voor jullie dat het infuus er nu uit mag blijven!
Maar ik kan me indenken dat het voor jullie dubbel zo erg moet zijn, het arme mannetje heeft al zóveel moeten doorstaan.Ik hoop voor jullie dat het infuus er nu uit mag blijven!
Wouw weer een mijlpaal, geen infuus meer. Laten we hopen dat dat zo blijft.
Hij gaat elke keer met kleine stapjes vooruit
Hij gaat elke keer met kleine stapjes vooruit
Wat fijn dat hij geen infuusje meer heeft, weer een mijlpijl, het gaat steeds beter met hem gelukkig
Jeroen en Esther, wat fijn zeg dat Danyel misschien van het infuus af kan.
En jeroen, ik kwam er zelf ook achter dat internet veel steun kan brengen in moeilijke tijden, mijn man denkt er sindsdien dus ook anders over.
En jeroen, ik kwam er zelf ook achter dat internet veel steun kan brengen in moeilijke tijden, mijn man denkt er sindsdien dus ook anders over.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
hallo "schone zoon"
ook je schoonmoeder hangt steeds achter de pc, zeker nu om steeds weer berichten van jullie te lezen, kan ik jullie een beetje met rust laten en ben toch op de hoogte. misschien tot morgen, als het bij jullie uitkomt, ik bel straks nog wel ff
dikke kusjes voor jullie alledrie
gerty
ook je schoonmoeder hangt steeds achter de pc, zeker nu om steeds weer berichten van jullie te lezen, kan ik jullie een beetje met rust laten en ben toch op de hoogte. misschien tot morgen, als het bij jullie uitkomt, ik bel straks nog wel ff
dikke kusjes voor jullie alledrie
gerty
Heerlijk, dat het steeds weer beter en beter gaat.
En Jeroen, wat hier via dit forum gebeurt is ook vrijwel uniek. Dat Phluphy ons deelgenoot maakte van het leven naar de bevalling toe, de bevalling zelf, en de periode erna komt meer voor. Maar het drama dat jullie moesten ervaren niet, dat wordt niet zomaar gedeeld. Het menselijk drama dat zich via dit forum ontvouwde is zo ontzettend aangrijpend. De angst en de vrees werd hier zo intens beschreven dat de talloze bezoekers van dit topic regelmatig met de tranen in de ogen jullie verhaal lazen, machteloos toeziend, maar hopend op voldoende vechtlust van Danyel.
Ik heb verschillende keren op het punt gestaan om - als volkomen onbekende voor jullie- op bezoek te komen om jullie te omhelzen in de hoop wat troost te brengen. Daarom ben ik blij dat het medeleven-gevoel ook overkomt via internet.
Ik zag hier ook de mensen reageren -iedereen kan het lezen-, en hun eigen gerelateerde problemen vertellen en de oplossingen beschrijven die zij toepasten voor vergelijkbare problemen als die jullie hadden en hebben. Gesprekken die je meestal persoonlijk houdt, worden hier publiek. En gelukkig worden door de modererende werking van de moderators de grenzen van het topic afgebakend, en de rest gefilterd.
Maar wat ik hier zag en zie gebeuren is nogal uniek. Andere fora geven wel eens weer hoe het geweest is. Maar dat is weken, jaren later na het gebeurde. Hier is het de dag zelf, die op de dag zelf wordt beschreven. En dat elke dag weer. Dat zorgt ervoor dat de lezer erbij betrokken blijft, of ie wil of niet. En we hopen allemaal dat de stijgende lijn in Danyel's strijd, die we hier lezen, zich voort blijft zetten en dat jullie ook het geluk mogen proeven van je opgroeiende zoon.
En Jeroen, wat hier via dit forum gebeurt is ook vrijwel uniek. Dat Phluphy ons deelgenoot maakte van het leven naar de bevalling toe, de bevalling zelf, en de periode erna komt meer voor. Maar het drama dat jullie moesten ervaren niet, dat wordt niet zomaar gedeeld. Het menselijk drama dat zich via dit forum ontvouwde is zo ontzettend aangrijpend. De angst en de vrees werd hier zo intens beschreven dat de talloze bezoekers van dit topic regelmatig met de tranen in de ogen jullie verhaal lazen, machteloos toeziend, maar hopend op voldoende vechtlust van Danyel.
Ik heb verschillende keren op het punt gestaan om - als volkomen onbekende voor jullie- op bezoek te komen om jullie te omhelzen in de hoop wat troost te brengen. Daarom ben ik blij dat het medeleven-gevoel ook overkomt via internet.
Ik zag hier ook de mensen reageren -iedereen kan het lezen-, en hun eigen gerelateerde problemen vertellen en de oplossingen beschrijven die zij toepasten voor vergelijkbare problemen als die jullie hadden en hebben. Gesprekken die je meestal persoonlijk houdt, worden hier publiek. En gelukkig worden door de modererende werking van de moderators de grenzen van het topic afgebakend, en de rest gefilterd.
Maar wat ik hier zag en zie gebeuren is nogal uniek. Andere fora geven wel eens weer hoe het geweest is. Maar dat is weken, jaren later na het gebeurde. Hier is het de dag zelf, die op de dag zelf wordt beschreven. En dat elke dag weer. Dat zorgt ervoor dat de lezer erbij betrokken blijft, of ie wil of niet. En we hopen allemaal dat de stijgende lijn in Danyel's strijd, die we hier lezen, zich voort blijft zetten en dat jullie ook het geluk mogen proeven van je opgroeiende zoon.
Phluphy en Jeroen,
Het is goed om te lezen dat het weer wat beter gaat.
Huilen is zo rot, zeker zo in het begin, je weet helemaal niet wat er aan de hand is, dat gaat vast gauw wat beter hoor. Ook al kunnen ze nog niks zeggen, je leert ze wel begrijpen.
Misschien geen infuus meer, spannend allemaal hoor!
Volgens mij hebben jullie een hele leuke en lieve familie die jullie zeker zullen helpen bij alles!
Ennuh al die lieve berichtjes....ja soms zie je zo in hoe goed de mensen soms kunnen zijn en het is helemaal verdiend hoor! Want wie goed doet.....en de rest je weet wel!
Veel liefs
Het is goed om te lezen dat het weer wat beter gaat.
Huilen is zo rot, zeker zo in het begin, je weet helemaal niet wat er aan de hand is, dat gaat vast gauw wat beter hoor. Ook al kunnen ze nog niks zeggen, je leert ze wel begrijpen.
Misschien geen infuus meer, spannend allemaal hoor!
Volgens mij hebben jullie een hele leuke en lieve familie die jullie zeker zullen helpen bij alles!
Ennuh al die lieve berichtjes....ja soms zie je zo in hoe goed de mensen soms kunnen zijn en het is helemaal verdiend hoor! Want wie goed doet.....en de rest je weet wel!
Veel liefs
wat geweldig om te lezen dat het infuus misscihen niet meer nodig is! Het gaat gewoon steeds beter! Er is wederom een gebed van mij verhoord
patat ftw :)
Wat goed dat hij misschien geen infuus meer nodig heeft en dat hij zo kan genieten van het kangaroe-en
Jeroen, leuk om een berichtje van jou te lezen, en dat jij ook steun hebt aan alle berichtjes van alle mensen hier .
Gerty, oma van Danyel, ook heel leuk om van u berichtjes te lezen!
Heel veel sterkte weer fluf en Jeroen
Jeroen, leuk om een berichtje van jou te lezen, en dat jij ook steun hebt aan alle berichtjes van alle mensen hier .
Gerty, oma van Danyel, ook heel leuk om van u berichtjes te lezen!
Heel veel sterkte weer fluf en Jeroen
Dat gevoel had ik inderdaad ook, maar het idee dat phluph wel wat beters te doen had, heeft me weerhouden, evenals het volslagen vreemd zijn.quote:Op zondag 26 september 2004 13:05 schreef Yosomite het volgende:
Ik heb verschillende keren op het punt gestaan om - als volkomen onbekende voor jullie- op bezoek te komen om jullie te omhelzen in de hoop wat troost te brengen.
Ik vind het wel grappig dat ik niet de enige ben die met dat idee speelde. Ik denk dat het de onmacht is, dat je iéts wilt doen. Ik heb dat ook als ik beelden zie van oorlogskindjes of andere ellende. Ik zou ze wel allemaal willen adopteren en knuffelen enzo
Lieve Phluphy en Jeroen, wat fijn dat het weer beter gaat met Danyel. Soms moet je een stapje terug doen om drie stappen vooruit te kunnen. Danyel, klein dapper mannetje, hou deze stappen erin!
Ik word er wel es mismoedig van dat ik, wat ik voel, niet zeggen kan. (Toon Hermans)
Zo oud is Melvin
Zo oud is Melvin
Fluf!
Jeroen!
Danyel!
Jeroen!
Danyel!
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Weer een stapje vooruit met Danyel, wat zou het fantstisch zijn als het infuus niet meer hoeft.
Blij te lezen dat Jeroen weer is opgeknapt en Phluph ook aan de beterende hand is.
Goed dat je je uurtje rust pakt Phluph, hoe graag je ook rent en vliegt voor Danyel, hij heeft natuurlijk wel een fitte mamma nodig.
Blijf dus je rustmomenten pakken als je daar de kans toe krijgt Phluphy.
Weer een knuffel en een voor jullie 3tjes.
Blij te lezen dat Jeroen weer is opgeknapt en Phluph ook aan de beterende hand is.
Goed dat je je uurtje rust pakt Phluph, hoe graag je ook rent en vliegt voor Danyel, hij heeft natuurlijk wel een fitte mamma nodig.
Blijf dus je rustmomenten pakken als je daar de kans toe krijgt Phluphy.
Weer een knuffel en een voor jullie 3tjes.
Don't walk in front of me, I may not follow... Don't walk behind me, I may not lead...
Just walk beside me and be my friend.
Games
Just walk beside me and be my friend.
Games
Jeroen, wat leuk dat je ook even wat van je hebt laten horen. Mijn man is er ook zo eentje die hier niks van snapt. Hij had het altijd over mijn "virtuele vriendinnen", maar ondertussen heeft ook hij ondervonden n.a.v. de geboorte van Danyel dat het wel degelijk allemaal echt en heel waardevol was en heeft hij ook regelmatig met tranen in zijn ogen gezeten als ik weer eens een berichtje van Esther voorlas.
* Merisse zwaait naar de familie van Fluf; Titsch, Kiwi-girl, en Babsie-Babsie
* Merisse zwaait naar de familie van Fluf; Titsch, Kiwi-girl, en Babsie-Babsie
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
Lieve Fluf en Jeroen, wat weer een heerlijk bericht, hopen dat hij inderdaad van het infuus af is! En Jeroen, we doen het met alle liefde, jullie hebben het verdiend!
Heel veel liefs en een dikke voor jullie drietjes
Heel veel liefs en een dikke voor jullie drietjes
Winnares Dione-award '05, '06 en '07!
ff denken, wat moet nu nog...
Bewijzen dat hij ook echt zonder infuus kan.
Sonde moet nog weg, of jullie moeten leren met een sonde om te gaan
Danyel moet bewijzen zelf temperatuur te kunnen houden in een koude kamer (20 graden)
Ja, ja... dat is het eigenlijk. Volgens mij zijn jullie heel dicht bij thuiskomen ;-)
Bewijzen dat hij ook echt zonder infuus kan.
Sonde moet nog weg, of jullie moeten leren met een sonde om te gaan
Danyel moet bewijzen zelf temperatuur te kunnen houden in een koude kamer (20 graden)
Ja, ja... dat is het eigenlijk. Volgens mij zijn jullie heel dicht bij thuiskomen ;-)
Shaven..... not furred
Ook ik heb dat gevoel. Zover is Nijmegen toch niet? Het willen over brengen van wat je niet met woorden kan zeggen. Je gevoel laten zien. Maar ook ik doe het niet omdat je ze waarschoijnlijk niet eens herkent en het aan de andere kant toch vreemden zijn.quote:Op zondag 26 september 2004 13:43 schreef Tan het volgende:
[..]
Dat gevoel had ik inderdaad ook, maar het idee dat phluph wel wat beters te doen had, heeft me weerhouden, evenals het volslagen vreemd zijn.
Ik vind het wel grappig dat ik niet de enige ben die met dat idee speelde. Ik denk dat het de onmacht is, dat je iéts wilt doen. Ik heb dat ook als ik beelden zie van oorlogskindjes of andere ellende. Ik zou ze wel allemaal willen adopteren en knuffelen enzo
We duimen dat het infuus niet terug hoeft!
en knuf
Lieve Fluf Jeroen en Danyel, heb niet zo veel tijd om te schrijven ( er moet weer gevoed worden). Ik lurk de laatste tijd meer dan dat ik post maar moet hier van mezelf toch ff reageren hoor. Jullie hebben het pas echt druk en jullie houden ons ook op de hoogte Helemaal geweldig vind ik dat, op die manier kan Loentje toch even voor het slapen gaan lezen hoe het met Danyel gaat
Maar goed, kwam jullie ff lekker een dikke knuf geven
maar moet hier van mezelf toch ff reageren hoor. Jullie hebben het pas echt druk en jullie houden ons ook op de hoogte 
Helemaal geweldig vind ik dat, op die manier kan Loentje toch even voor het slapen gaan lezen hoe het met Danyel gaat Maar goed, kwam jullie ff lekker een dikke knuf geven
Het is niet jouw taak mij aardig te vinden, dat is mijn taak.
Hyves!
Hyves!
Phluphy ondanks alle problemen en moeilijkheden ben ik toch blij dat het elke keer weer een stukje beter gaat met Danyel. En zoals iemand anders al zij, 1 stapje terug om vervolgens 3 stappen vooruit te nemen. Ik duim voor Danyel, en jullie nogmaals sterkte toegewenst.
In ieder geval goed dat je nu een beetje aan je rust toekomt.
In ieder geval goed dat je nu een beetje aan je rust toekomt.
