MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
hier ook geen foto toestel...
Concert was top! die basedrum
En de lichtshow/video heel vet!
Dat voorprogramma alleen
een muse ripoff zonder vette riffs maar wel te veel distortion en geen bas. + te hard.
Concert was top! die basedrum
En de lichtshow/video heel vet!
Dat voorprogramma alleen
een muse ripoff zonder vette riffs maar wel te veel distortion en geen bas. + te hard.
Bedankt voor het delen van de foto's D_A je hebt een paar mooie plaatjes geschoten. 
Over Jimmy Gnecco (a.k.a. OURS) ik vond er ook niet zo heel veel aan, pas bij het laatste nummer dacht ik mwah, daar hadden ze wel wat meer van kunnen spelen maar verder was het inderdaad voor allemaal te veel en te hard.
Over Jimmy Gnecco (a.k.a. OURS) ik vond er ook niet zo heel veel aan, pas bij het laatste nummer dacht ik mwah, daar hadden ze wel wat meer van kunnen spelen maar verder was het inderdaad voor allemaal te veel en te hard.
"De loper kent slechts één leven; gelukkig dat we geen sprinters zijn, dan was het gauw over!" - Jan Knippenberg
Het was een leuk concert 
De setlist was anders dan hierboven gepost. Wel hoofdzakelijk dezelfde nummers, maar in een andere volgorde. En gelukkig was "Butterfly, Butterfly" ook van de partij. Eén van de hoogtepunten van de avond was dat. Ook "Foot Of The Mountain" deed het erg goed.
De setlist was anders dan hierboven gepost. Wel hoofdzakelijk dezelfde nummers, maar in een andere volgorde. En gelukkig was "Butterfly, Butterfly" ook van de partij. Eén van de hoogtepunten van de avond was dat. Ook "Foot Of The Mountain" deed het erg goed.
Mijn videos van gisteravond:
En de setlist van gisteravond:
En de setlist van gisteravond:
![a-ha - The Sun Always Shines On T.V. [Live @ The HMH, Amsterdam 10/10/2010]](http://i.ytimg.com/vi/0TeprNOfgMA/2.jpg)
![a-ha - Manhattan Skyline[Live @ The HMH, Amsterdam 10/10/2010]](http://i.ytimg.com/vi/nB_AOrwzRfk/2.jpg)
![a-ha - The Living Daylights [Live @ The HMH, Amsterdam 10/10/2010]](http://i.ytimg.com/vi/R3aYHGNj5tk/2.jpg)
![a-ha - Take On Me [Live @ The HMH, Amsterdam 10/10/2010]](http://i.ytimg.com/vi/QvT2bGXZOLQ/2.jpg)
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 8% gewijzigd door CoExist op 11-10-2010 10:55:55 ]You Don't Stop Playing Because You Get Old. But You Could Get Old If You Stop Playing.
Ik klikte op een linkje op de A-ha hyves en rolden bijna van mijn stoel, stonden de foto's van D_A gewoon bij een artikel over het optreden van gisteren. 
"De loper kent slechts één leven; gelukkig dat we geen sprinters zijn, dan was het gauw over!" - Jan Knippenberg
Goed om te weten, waar? Dan kan ik er even achteraan gaan qua rechten..quote:Op maandag 11 oktober 2010 15:35 schreef Nanook24 het volgende:
Ik klikte op een linkje op de A-ha hyves en rolden bijna van mijn stoel, stonden de foto's van D_A gewoon bij een artikel over het optreden van gisteren.
[b] Op Zaterdag 26 april 2008 22:35 schreef lauwert het volgende:[/b]
[i] Waar zouden we toch zijn zonder onze geliefde D_A O+ [/i]
[i] Waar zouden we toch zijn zonder onze geliefde D_A O+ [/i]
Hier: http://www.gooddayz.nl/in(...)d=71:music&Itemid=94
Je naam werd wel netjes genoemd dus ging ik ervan uit dat het goed zat.
Je naam werd wel netjes genoemd dus ging ik ervan uit dat het goed zat.
"De loper kent slechts één leven; gelukkig dat we geen sprinters zijn, dan was het gauw over!" - Jan Knippenberg
Ja klopt, was goed geregeld. Bedankt voor het melden maar hier wist ik vanquote:Op maandag 11 oktober 2010 16:06 schreef Nanook24 het volgende:
Hier: http://www.gooddayz.nl/in(...)d=71:music&Itemid=94
Je naam werd wel netjes genoemd dus ging ik ervan uit dat het goed zat.
Mocht je nog iets anders tegen komen kan je me gerust even PM'en
[b] Op Zaterdag 26 april 2008 22:35 schreef lauwert het volgende:[/b]
[i] Waar zouden we toch zijn zonder onze geliefde D_A O+ [/i]
[i] Waar zouden we toch zijn zonder onze geliefde D_A O+ [/i]
Het wordt bijna lachwekkend. Ik ga volgens mij alleen naar bagger-concerten. Tenminste wel als ik de recensies moet geloven die ik na afloop lees. Nu weer dit gedrocht in Het Parool. De vooringenomenheid druipt er aan alle kanten van af. Een paar fragmenten:
In Nederland zijn we gewoon extreem vooringenomen. A-ha is daar slachtoffer van, maar er zijn meer bands die in hetzelfde schuitje zitten. De deejays die de playlist samenstellen, hobbelen liever achter elk nieuw bandje aan. Iets wat "oud" of "eighties" is, kan per definitie niet goed zijn; krijgt gewoon geen aandacht. Bands als Keane en Coldplay hebben niet voor niets gezegd dat A-ha tot hun invloeden behoort. Waarom zouden zulke bands zo idolaat zijn van een "boyband" uit de 80s? Of zou het misschien zo kunnen zijn dat A-ha gewoon goede muziek maakt (die ze overigens ook nog zelf schrijven)....
Mijn realiteit is een heel andere dan die van de recensenten (en zo velen met hem), die hun bizarre geneuzel tot waarheid verheffen.
A-ha heeft in 2000 een uitstekende comeback gemaakt met het album Minor Earth | Major Sky, waarna nog drie albums (Lifelines, Analogue, Foot Of The Mountain) volgden. De Parool-recensent doet dat af met de kwalificatie "blik". Hij moet dringend eens luisteren naar nummers als "Keeper of the flame" of "Cosy prisons". En hij had tijdens het concert in de HMH veel beter z'n ogen moeten gebruiken. Dan had hij bijvoorbeeld kunnen zien dat "Foot Of The Mountain" één van de hoogtepunten van de avond was.
En het verwijt dat A-ha een paar monsterhits bewaart tot in de toegiften, is al helemaal bizar. Dat doet zo'n beetje elke band die een concert geeft. Negeer maar even doodleuk dat de show begon met "The Sun Always Shines On TV" en dat "Hunting High And Low" ook behoorlijk voorin de setlist zat.
Jammer dat figuren als die Parool-recensent niet wat meer respect kunnen opbrengen voor de staat van dienst die een band als A-ha heeft. En ook jammer dat zo'n band nog even een trap na moet krijgen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 14-10-2010 01:32:39 (tekstcorrectie: gebrek aan respect...) ]
Dit soort geneuzel lees je in Nederland echt te vaak. We hebben in dit land echt last van a) wansmaak en b) gebrek aan respect voor artiesten die al langere tijd meedraaien. De vooringenomenheid is stuitend, net als het gebrek aan kennis van zaken. Dat de vier A-ha albums in Nederland weinig succesvol zijn geweest, wil niet zeggen dat ze elders niet hebben gescoord. Zo bereikte het laatste a-ha studioalbum "Foot Of The Mountain" in Duitsland doodleuk de nummer 1-positie in de albumcharts (in Nederland één week in de Top 100: toppositie #89). Zo'n positie als in Duitsland bereik je echt niet als je je album alleen verkoopt aan 39-jarige bakvissen. Het nummer "Analogue" was in 2005 in Engeland een Top 10-hit voor A-ha.quote:A-ha doet een wereldwijde afscheidstournee en stond gisteravond in een uitverkochte Heineken Music Hall. Het grootste verschil met 1986 is dat de groep spel- en geluidstechnisch veel beter klinkt dan toen. En het publiek natuurlijk: de bakvissen van destijds zijn nu vrouwen van achter in de dertig die voor de gezelligheid hun vent hebben meegenomen.
Als een paal boven water staat dat de doorbraak van de groep alles te maken heeft met de voor die tijd spectaculaire clip die Warner bij het nummer Take on me liet maken. Ze werden een teeniebopperband tegen wil en dank en daar kwamen de drie Noren niet meer van los. Toen ze na drie albums hun aantrekkingskracht op de jonge fans begonnen te verliezen, kwam daar nauwelijks een ouder publiek voor in de plaats. Ook hun latere albums bleven te 'blik', al hebben groepen als Coldplay en Keane verklaard wel degelijk door a-ha te zijn beïnvloed.
Niet voor niets leunt de afscheidstournee zwaar op het repertoire van de eerste drie albums. Het zijn de liedjes die door de fans ook in Amsterdam woord voor woord worden meegezongen, al zijn ze niet allemaal even sterk. Maar met twee extra muzikanten wordt er een zeer acceptabel geluid neergezet. Een 'synthesizerloos' blokje met piano en akoestische gitaar - waarin onder meer het minder bekende Nonstop July en The Everly Brothers?klassieker Crying in the rain moet het muzikale krediet wat opvijzelen, maar blijft toch steken in zoetzappigheid.
En dat de allergrootste successen, Take on me en de James Bondhit The living daylights tot ver in de toegift worden bewaard, is ook niet echt overtuigend. Een verstandig besluit dus, dit afscheid. Beter dan nog decennia teren op vier of vijf aardige oude deuntjes.
In Nederland zijn we gewoon extreem vooringenomen. A-ha is daar slachtoffer van, maar er zijn meer bands die in hetzelfde schuitje zitten. De deejays die de playlist samenstellen, hobbelen liever achter elk nieuw bandje aan. Iets wat "oud" of "eighties" is, kan per definitie niet goed zijn; krijgt gewoon geen aandacht. Bands als Keane en Coldplay hebben niet voor niets gezegd dat A-ha tot hun invloeden behoort. Waarom zouden zulke bands zo idolaat zijn van een "boyband" uit de 80s? Of zou het misschien zo kunnen zijn dat A-ha gewoon goede muziek maakt (die ze overigens ook nog zelf schrijven)....
Mijn realiteit is een heel andere dan die van de recensenten (en zo velen met hem), die hun bizarre geneuzel tot waarheid verheffen.
A-ha heeft in 2000 een uitstekende comeback gemaakt met het album Minor Earth | Major Sky, waarna nog drie albums (Lifelines, Analogue, Foot Of The Mountain) volgden. De Parool-recensent doet dat af met de kwalificatie "blik". Hij moet dringend eens luisteren naar nummers als "Keeper of the flame" of "Cosy prisons". En hij had tijdens het concert in de HMH veel beter z'n ogen moeten gebruiken. Dan had hij bijvoorbeeld kunnen zien dat "Foot Of The Mountain" één van de hoogtepunten van de avond was.
En het verwijt dat A-ha een paar monsterhits bewaart tot in de toegiften, is al helemaal bizar. Dat doet zo'n beetje elke band die een concert geeft. Negeer maar even doodleuk dat de show begon met "The Sun Always Shines On TV" en dat "Hunting High And Low" ook behoorlijk voorin de setlist zat.
Jammer dat figuren als die Parool-recensent niet wat meer respect kunnen opbrengen voor de staat van dienst die een band als A-ha heeft. En ook jammer dat zo'n band nog even een trap na moet krijgen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 14-10-2010 01:32:39 (tekstcorrectie: gebrek aan respect...) ]
Mijn reactie naar aanleiding van het ronduit belachelijke artikel in Het Parool:
Hallo Peter,
Zelden zijn er muziekrecensies te lezen waarin de schrijver zichzelf stante pede ontslaat van enig journalistiek vermogen in een stuk doorspekt met vooroordelen en volledig voorbijgaand aan feitelijke wereldmuziekgeschiedenis zoals je stukje over het concert dat A-ha in de HMH gaf, afgelopen zondag. Als liefhebber, en frequent koper van Het Parool geeft dit brevet van onvermogen de doorslag de krant voortaan links te laten liggen. Erg spijtig maar dit gaat wel te ver.
Nu zijn er muziekjournalisten die hun repertoire en reputatie opbouwen op basis van artikelen die een sfeer uitademen waarin hele groepen muziekliefhebbers worden weggezet als niet serieus te nemen muziekkenners maar om nu te stellen dat liefhebbers van de muziek van A-ha, het A-ha publiek zoals je stelt, bestaat uit vrouwen achter in de dertig, “bakvissen met hun vent”, kwetsend en feitelijk onjuist. Ik vraag me werkelijk af of je de moeite hebt genomen je vooroordelen te checken op correctheid en überhaupt de zaal in hebt gekeken of dat je je, misschien van tevoren gedeeltelijk al geschreven tekst een beetje zat bij te schaven. Het zegt veel over jou als persoon maar ik ga niet verder in het persoonlijk kwetsen op de manier waarop je dat zelf wel doet. Een tekst die ook nog eens van een niveau is dat een eerstejaars student journalistiek makkelijk zou kunnen overtreffen.
Als muzikant die naast A-ha al jaren lang de muziek verzamelt en bewondert van o.a. Iggy Pop en The Stooges, Sonic Youth, Jimi Hendrix, The Sound en constant op de hoogte blijft van nieuwe bands in vele landen, lees ik met deelneming over je betreurenswaardige muziekkennis. “Beter dan nog decennia teren op vier of vijf aardige oude deuntjes” zoals je schrijft, en in je hele stuk implicerend dat A-ha alleen in de jaren tachtig een boyband-achtige beroemdheid heeft gecreëerd. Laat ik het netjes houden en je verzoeken, voordat je een stuk schrijft, om toch misschien even verder te zoeken dan je dunne boekje over muziekgeschiedenis in de hele wereld door te bladeren. Ik ga je nu niet onderwijzen in feiten over bijvoorbeeld zeer lovende recensies over de laatste 4 of 5 A-ha albums, te vinden in de meest gerespecteerde dagbladen en toonaangevende muziekbladen in o.a. Engeland, Duitsland, Amerika. Of je uit te leggen hoe de unieke en door vele grote artiesten gewaardeerde vocale prestaties van Morten Harket nog steeds stand houden, zoals ik ook niet in je stuk kan terugvinden (lijkt me toch vrij vanzelfsprekend tot de inhoud van een goed journalistiek verslag te behoren). Nu behoren het aantal hoge noteringen in hitlijsten en verkoopcijfers die een band behaalt, bijna 25 jaar non-stop, niet tot de criteria die iets zeggen of een band goede muziek maakt of niet maar feit is wel dat A-ha in veel verschillende landen sinds hun comeback in 2000 erg grote hits heeft gehad en gigantische verkoopcijfers heeft behaalt.
Hoe kan een zichzelf respecterend journalist ook nog eens voorbijgaan aan het “feit” dat A-ha de HMH volledig in zijn ban had, een uitzinnig publiek achterliet en elk nummer in een geheel nieuw geluid aankleedde? Als redacteur van Het Parool zou ik me zorgen maken over je journalistieke vermogen en onnodig kwetsend schrijven.
Okay. Dan nu de reactie van onze grote vriend, de "journalist" (inclusief mijn reactie):
OP VERZOEK VAN DE JOURNALIST HEB IK ONZE CORRESPONDENTIE VERWIJDERD. Dit is een meer dan faire vraag en ik had het dan ook gepubliceerd zonder zijn toestemming. Waarvoor excuus.
Dan voor de liefhebbers:
Twee concerten op 1 dag (afgelopen vrijdag):
En dus in the royal albert hall met orkest:
En in Amsterdam afgelopen zondag:
[ Bericht 33% gewijzigd door PietZuurkool op 14-10-2010 00:51:31 ]
Hallo Peter,
Zelden zijn er muziekrecensies te lezen waarin de schrijver zichzelf stante pede ontslaat van enig journalistiek vermogen in een stuk doorspekt met vooroordelen en volledig voorbijgaand aan feitelijke wereldmuziekgeschiedenis zoals je stukje over het concert dat A-ha in de HMH gaf, afgelopen zondag. Als liefhebber, en frequent koper van Het Parool geeft dit brevet van onvermogen de doorslag de krant voortaan links te laten liggen. Erg spijtig maar dit gaat wel te ver.
Nu zijn er muziekjournalisten die hun repertoire en reputatie opbouwen op basis van artikelen die een sfeer uitademen waarin hele groepen muziekliefhebbers worden weggezet als niet serieus te nemen muziekkenners maar om nu te stellen dat liefhebbers van de muziek van A-ha, het A-ha publiek zoals je stelt, bestaat uit vrouwen achter in de dertig, “bakvissen met hun vent”, kwetsend en feitelijk onjuist. Ik vraag me werkelijk af of je de moeite hebt genomen je vooroordelen te checken op correctheid en überhaupt de zaal in hebt gekeken of dat je je, misschien van tevoren gedeeltelijk al geschreven tekst een beetje zat bij te schaven. Het zegt veel over jou als persoon maar ik ga niet verder in het persoonlijk kwetsen op de manier waarop je dat zelf wel doet. Een tekst die ook nog eens van een niveau is dat een eerstejaars student journalistiek makkelijk zou kunnen overtreffen.
Als muzikant die naast A-ha al jaren lang de muziek verzamelt en bewondert van o.a. Iggy Pop en The Stooges, Sonic Youth, Jimi Hendrix, The Sound en constant op de hoogte blijft van nieuwe bands in vele landen, lees ik met deelneming over je betreurenswaardige muziekkennis. “Beter dan nog decennia teren op vier of vijf aardige oude deuntjes” zoals je schrijft, en in je hele stuk implicerend dat A-ha alleen in de jaren tachtig een boyband-achtige beroemdheid heeft gecreëerd. Laat ik het netjes houden en je verzoeken, voordat je een stuk schrijft, om toch misschien even verder te zoeken dan je dunne boekje over muziekgeschiedenis in de hele wereld door te bladeren. Ik ga je nu niet onderwijzen in feiten over bijvoorbeeld zeer lovende recensies over de laatste 4 of 5 A-ha albums, te vinden in de meest gerespecteerde dagbladen en toonaangevende muziekbladen in o.a. Engeland, Duitsland, Amerika. Of je uit te leggen hoe de unieke en door vele grote artiesten gewaardeerde vocale prestaties van Morten Harket nog steeds stand houden, zoals ik ook niet in je stuk kan terugvinden (lijkt me toch vrij vanzelfsprekend tot de inhoud van een goed journalistiek verslag te behoren). Nu behoren het aantal hoge noteringen in hitlijsten en verkoopcijfers die een band behaalt, bijna 25 jaar non-stop, niet tot de criteria die iets zeggen of een band goede muziek maakt of niet maar feit is wel dat A-ha in veel verschillende landen sinds hun comeback in 2000 erg grote hits heeft gehad en gigantische verkoopcijfers heeft behaalt.
Hoe kan een zichzelf respecterend journalist ook nog eens voorbijgaan aan het “feit” dat A-ha de HMH volledig in zijn ban had, een uitzinnig publiek achterliet en elk nummer in een geheel nieuw geluid aankleedde? Als redacteur van Het Parool zou ik me zorgen maken over je journalistieke vermogen en onnodig kwetsend schrijven.
Okay. Dan nu de reactie van onze grote vriend, de "journalist" (inclusief mijn reactie):
OP VERZOEK VAN DE JOURNALIST HEB IK ONZE CORRESPONDENTIE VERWIJDERD. Dit is een meer dan faire vraag en ik had het dan ook gepubliceerd zonder zijn toestemming. Waarvoor excuus.
Dan voor de liefhebbers:
Twee concerten op 1 dag (afgelopen vrijdag):
En dus in the royal albert hall met orkest:
En in Amsterdam afgelopen zondag:
[ Bericht 33% gewijzigd door PietZuurkool op 14-10-2010 00:51:31 ]
Elfletterig: uiteraard dank voor je bericht. Ook al hebben er vele A-ha fans hun ongenoegen geuit, om het ook hier te lezen is fijn.
Bij nader inzien geeft de heer Bruyn toch toestemming dus hieronder het vervolg (excuus voor de chaos):
From: rickknippers@hotmail.com
To: pbruyn@worldonline.nl
Subject: RE: Berichtje van een voormalig lezer van Het Parool
Date: Tue, 12 Oct 2010 19:05:15 +0000
> From: pbruyn@worldonline.nl
> To: rickknippers@hotmail.com
> Date: Tue, 12 Oct 2010 20:04:17 +0200
> Subject: Re: Berichtje van een voormalig lezer van Het Parool
>
Beste Peter,
Allereerst, dank voor de reactie.
> Op 12 Oct 10, om 16:56 schreef Piet Zuurkool::
>
> > Nu zijn er muziekjournalisten die hun repertoire en
> > reputatie opbouwen op basis van artikelen
> > die een sfeer uitademen waarin hele groepen muziekliefhebbers worden
> > weggezet als niet serieus te nemen muziekkenners maar om nu te stellen dat
> > liefhebbers van de muziek van A-ha, het A-ha publiek zoals je stelt,
> > bestaat uit vrouwen achter in de dertig, “bakvissen met hun vent”,
> > kwetsend en feitelijk onjuist.
>
> Beste "Piet",
>
> Ik was erbij in De Doelen in 1986. Het publiek bestond toen voor
> meer dan de helft uit meisjes tussen de 13 en de 16. Enzeer
> weinig jongens/mannen.
>
> Ik stelde zondag vast dat het publiek voor een belangrijk deel
> bestond uit vrouwen van achter in de dertig. Dus trek je conclusie.
Dat is zeer goed mogelijk, dat het publiek bij hun eerste wereldtournee voornamelijk bestond uit mensen van die leeftijd. Hier heeft A-ha ook veel moeite mee gehad, dat ze dit publiek hadden maar goed, dat is een ander verhaal en inmiddels achterhaald. We zijn inmiddels wel wat jaartjes/wereldtournees verder, en ik kan je verzekeren dat er vele mannelijke A-ha fans zijn. Dat het publiek in de HMH voor een groot deel uit vrouwen achterin de 30 bestond (die je even voor het gemak betitelt als bakvissen, waarom is dat in hemelsnaam nodig?) betwist ik zeker. Ik weet niet waar jij stond/zat maar vooraan in het publiek, hier waren voornamelijk vrouwen van die leeftijd te vinden, ik schat zo'n 70 procent, maar verder in de zaal was het publiek erg gevarieerd. Van "nieuwe", jongere fans die sinds de comeback bewonderaars zijn geworden (ik ken het circuit aardig goed mag ik van mezelf zeggen), tot aan mannen/vrouwen in de 60. Ik ben zeer regelmatig te vinden bij concerten (ook vaak in de HMH) en zelden zie ik een publiek dat zo gemêleerd is. Dus of we hebben een zeer verschillend perceptievermogen of het heeft geen zin hier verder over te discussiëren. Check eens wat filmpjes op youtube zou ik zeggen, van live opnames van A-ha en je zult zien dat er inmiddels aardig wat mannelijke A-ha fans zijn.
>
> “Beter dan nog decennia teren op vier of vijf aardige oude
> > deuntjes” zoals je schrijft, en in je hele stuk implicerend dat A-ha
> > alleen in de jaren tachtig een boyband-achtige beroemdheid heeft
> > gecreëerd.
>
> Dat geldt weldegelijk wat Nederland betreft, Hier hebben de latere
> albums (en zeker de singles) weinig of niets meer gedaan.
>
Juist. Dit geldt inderdaad voor Nederland: tegenvallende verkoopcijfers, wel degelijk elke tour uitverkochte zalen in ons land, dat wel. Maar waar blijft dan de feitelijke juistheid van je opmerking: beter dan nog decennia teren op 4 of 5 aardige oude deuntjes? Daar gaat het mij om.
> Of je
> > uit te leggen hoe de unieke en door vele grote artiesten gewaardeerde
> > vocale prestaties van Morten Harket nog steeds stand houden, zoals ik ook
> > niet in je stuk kan terugvinden (lijkt me toch vrij vanzelfsprekend tot de
> > inhoud van een goed journalistiek verslag te behoren).
>
> Ik noem weldegelijk de invloed van a-ha op Keane en Coldplay.
Met een zeer negatieve en betwijfelende bijklank, zeker. Even vergeten wat de mannen van U2 hebben vermeld over A-ha, of Morrissey, om maar een paar namen te noemen. Je noemt inderdaad wel degelijk deze 2 maar dus niets over wat A-ha bijzonder maakt: Morten's uitzonderlijke vocale talenten.
>
>
> > Hoe kan een zichzelf respecterend journalist ook nog eens voorbijgaan aan
> > het “feit” dat A-ha de HMH volledig in zijn ban had, een uitzinnig publiek
> > achterliet
>
> Hier moet ik je met nadruk tegenspreken. Ik weet niet hoe vaak jij
> concerten in de HMH bezoekt, maar ik vond het publiek erg mat.
> Het leefde slechts wat op bij liedjes van de eerste twee albums. En
> vroeg slechts - aarzelend - om een extra toegift omdat het nummer
> waar duidelijk vrijwel iedereen voor kwam - Take on me - nog niet
> gespeeld was.
>
Zoals ik al schreef hierboven, ik kom zeer regelmatig in de HMH en ik kan dan ook niet anders dan je tegenspreken hierin. Check eens de youtube filmpjes van het concert zou ik zeggen, I rest my case.
> Als
> > redacteur van Het Parool zou ik me zorgen maken over je journalistieke
> > vermogen en onnodig kwetsend schrijven.
>
> Voor een zelfbenoemd Stooges- en Sonic Youth-liefhebber toon je
> je wel een erg teer zieltje.
Kijk, als notabene een journalist het nodig heeft om zijn standpunten kracht bij te zetten door van iemand te zeggen dat hij een teer zieltje heeft. Oei. Volgens mij hebben Freek de Jonge en Sylvain Ephimenco hier onlangs nog wat over geschreven. Zwak. Foei zou ik zeggen, mailtje dus naar je redactie (niet dat het ene drol uitmaakt), als er zo wordt omgesprongen met lezers van Het Parool... Even voor de duidelijkheid, je hebt mij niet gekwetst door je opmerkingen over bakvissen e.d., weet wel dat anderen hierdoor gekwetst zijn, maar meer door het schrijven van onjuistheden. Dat is onvergefelijk, tenzij het wordt rechtgezet.
Alsof fans van The Stooges en Sonic Youth per definitie een al vertrapte ziel hebben en alle onzinnige kritiek voor lief nemen. Weer een perfecte blijk van een naar mijn persoonlijke mening, belachelijk vooroordeel.
> Overigens ben ik wel erg benieuwd wat jij als Sonic Youth
> liefhebber vond van mijn verhaal over de enige echte Europese
> tegenhanger van Sonic Youth, Einsturzende Neubauten, op
> dezelfde Parool-pagina als de a-ha recensie.
>
Ik heb het gelezen ja. Op zich een goede recensie, ik heb niet veel met de band, maar het gaat mij ook niet om wat je al dan wel niet hebt gepubliceerd aan stukken: naar mijn mening staat of valt een journalist met elk stuk dat hij schrijft en zo moet het ook zijn vind ik. En dan nog wat je schrijft over dat het repertoire van A-ha zwaar leunt op de eerste 3 albums: even verdiepen in de eerdere concerten in deze afscheidstour en men weet dat dit niet elke keer het geval is. Het lijkt me ook volkomen logisch en gerechtvaardigd dat ze hun grootste hits spelen tijdens deze tour, waar dit in eerdere tours zeker niet het geval was. Welke andere grote band doet dit niet? A-ha zorgt er in ieder geval voor dat de versies elke keer verschillen en dat kan niet gezegd worden van bijvoorbeeld U2.
Met vriendelijke groet,
Piet Zuurkool.
Bij nader inzien geeft de heer Bruyn toch toestemming dus hieronder het vervolg (excuus voor de chaos):
From: rickknippers@hotmail.com
To: pbruyn@worldonline.nl
Subject: RE: Berichtje van een voormalig lezer van Het Parool
Date: Tue, 12 Oct 2010 19:05:15 +0000
> From: pbruyn@worldonline.nl
> To: rickknippers@hotmail.com
> Date: Tue, 12 Oct 2010 20:04:17 +0200
> Subject: Re: Berichtje van een voormalig lezer van Het Parool
>
Beste Peter,
Allereerst, dank voor de reactie.
> Op 12 Oct 10, om 16:56 schreef Piet Zuurkool::
>
> > Nu zijn er muziekjournalisten die hun repertoire en
> > reputatie opbouwen op basis van artikelen
> > die een sfeer uitademen waarin hele groepen muziekliefhebbers worden
> > weggezet als niet serieus te nemen muziekkenners maar om nu te stellen dat
> > liefhebbers van de muziek van A-ha, het A-ha publiek zoals je stelt,
> > bestaat uit vrouwen achter in de dertig, “bakvissen met hun vent”,
> > kwetsend en feitelijk onjuist.
>
> Beste "Piet",
>
> Ik was erbij in De Doelen in 1986. Het publiek bestond toen voor
> meer dan de helft uit meisjes tussen de 13 en de 16. Enzeer
> weinig jongens/mannen.
>
> Ik stelde zondag vast dat het publiek voor een belangrijk deel
> bestond uit vrouwen van achter in de dertig. Dus trek je conclusie.
Dat is zeer goed mogelijk, dat het publiek bij hun eerste wereldtournee voornamelijk bestond uit mensen van die leeftijd. Hier heeft A-ha ook veel moeite mee gehad, dat ze dit publiek hadden maar goed, dat is een ander verhaal en inmiddels achterhaald. We zijn inmiddels wel wat jaartjes/wereldtournees verder, en ik kan je verzekeren dat er vele mannelijke A-ha fans zijn. Dat het publiek in de HMH voor een groot deel uit vrouwen achterin de 30 bestond (die je even voor het gemak betitelt als bakvissen, waarom is dat in hemelsnaam nodig?) betwist ik zeker. Ik weet niet waar jij stond/zat maar vooraan in het publiek, hier waren voornamelijk vrouwen van die leeftijd te vinden, ik schat zo'n 70 procent, maar verder in de zaal was het publiek erg gevarieerd. Van "nieuwe", jongere fans die sinds de comeback bewonderaars zijn geworden (ik ken het circuit aardig goed mag ik van mezelf zeggen), tot aan mannen/vrouwen in de 60. Ik ben zeer regelmatig te vinden bij concerten (ook vaak in de HMH) en zelden zie ik een publiek dat zo gemêleerd is. Dus of we hebben een zeer verschillend perceptievermogen of het heeft geen zin hier verder over te discussiëren. Check eens wat filmpjes op youtube zou ik zeggen, van live opnames van A-ha en je zult zien dat er inmiddels aardig wat mannelijke A-ha fans zijn.
>
> “Beter dan nog decennia teren op vier of vijf aardige oude
> > deuntjes” zoals je schrijft, en in je hele stuk implicerend dat A-ha
> > alleen in de jaren tachtig een boyband-achtige beroemdheid heeft
> > gecreëerd.
>
> Dat geldt weldegelijk wat Nederland betreft, Hier hebben de latere
> albums (en zeker de singles) weinig of niets meer gedaan.
>
Juist. Dit geldt inderdaad voor Nederland: tegenvallende verkoopcijfers, wel degelijk elke tour uitverkochte zalen in ons land, dat wel. Maar waar blijft dan de feitelijke juistheid van je opmerking: beter dan nog decennia teren op 4 of 5 aardige oude deuntjes? Daar gaat het mij om.
> Of je
> > uit te leggen hoe de unieke en door vele grote artiesten gewaardeerde
> > vocale prestaties van Morten Harket nog steeds stand houden, zoals ik ook
> > niet in je stuk kan terugvinden (lijkt me toch vrij vanzelfsprekend tot de
> > inhoud van een goed journalistiek verslag te behoren).
>
> Ik noem weldegelijk de invloed van a-ha op Keane en Coldplay.
Met een zeer negatieve en betwijfelende bijklank, zeker. Even vergeten wat de mannen van U2 hebben vermeld over A-ha, of Morrissey, om maar een paar namen te noemen. Je noemt inderdaad wel degelijk deze 2 maar dus niets over wat A-ha bijzonder maakt: Morten's uitzonderlijke vocale talenten.
>
>
> > Hoe kan een zichzelf respecterend journalist ook nog eens voorbijgaan aan
> > het “feit” dat A-ha de HMH volledig in zijn ban had, een uitzinnig publiek
> > achterliet
>
> Hier moet ik je met nadruk tegenspreken. Ik weet niet hoe vaak jij
> concerten in de HMH bezoekt, maar ik vond het publiek erg mat.
> Het leefde slechts wat op bij liedjes van de eerste twee albums. En
> vroeg slechts - aarzelend - om een extra toegift omdat het nummer
> waar duidelijk vrijwel iedereen voor kwam - Take on me - nog niet
> gespeeld was.
>
Zoals ik al schreef hierboven, ik kom zeer regelmatig in de HMH en ik kan dan ook niet anders dan je tegenspreken hierin. Check eens de youtube filmpjes van het concert zou ik zeggen, I rest my case.
> Als
> > redacteur van Het Parool zou ik me zorgen maken over je journalistieke
> > vermogen en onnodig kwetsend schrijven.
>
> Voor een zelfbenoemd Stooges- en Sonic Youth-liefhebber toon je
> je wel een erg teer zieltje.
Kijk, als notabene een journalist het nodig heeft om zijn standpunten kracht bij te zetten door van iemand te zeggen dat hij een teer zieltje heeft. Oei. Volgens mij hebben Freek de Jonge en Sylvain Ephimenco hier onlangs nog wat over geschreven. Zwak. Foei zou ik zeggen, mailtje dus naar je redactie (niet dat het ene drol uitmaakt), als er zo wordt omgesprongen met lezers van Het Parool... Even voor de duidelijkheid, je hebt mij niet gekwetst door je opmerkingen over bakvissen e.d., weet wel dat anderen hierdoor gekwetst zijn, maar meer door het schrijven van onjuistheden. Dat is onvergefelijk, tenzij het wordt rechtgezet.
Alsof fans van The Stooges en Sonic Youth per definitie een al vertrapte ziel hebben en alle onzinnige kritiek voor lief nemen. Weer een perfecte blijk van een naar mijn persoonlijke mening, belachelijk vooroordeel.
> Overigens ben ik wel erg benieuwd wat jij als Sonic Youth
> liefhebber vond van mijn verhaal over de enige echte Europese
> tegenhanger van Sonic Youth, Einsturzende Neubauten, op
> dezelfde Parool-pagina als de a-ha recensie.
>
Ik heb het gelezen ja. Op zich een goede recensie, ik heb niet veel met de band, maar het gaat mij ook niet om wat je al dan wel niet hebt gepubliceerd aan stukken: naar mijn mening staat of valt een journalist met elk stuk dat hij schrijft en zo moet het ook zijn vind ik. En dan nog wat je schrijft over dat het repertoire van A-ha zwaar leunt op de eerste 3 albums: even verdiepen in de eerdere concerten in deze afscheidstour en men weet dat dit niet elke keer het geval is. Het lijkt me ook volkomen logisch en gerechtvaardigd dat ze hun grootste hits spelen tijdens deze tour, waar dit in eerdere tours zeker niet het geval was. Welke andere grote band doet dit niet? A-ha zorgt er in ieder geval voor dat de versies elke keer verschillen en dat kan niet gezegd worden van bijvoorbeeld U2.
Met vriendelijke groet,
Piet Zuurkool.
De reactie van die Parool-recensent is schrijnend en typerend tegelijk. Ik kom er nog uitvoeriger op terug, maar de kortzichtigheid en vooringenomenheid is misselijkmakend; ik heb er althans geen ander woord voor.
Terugkomend op die bizarre Parool-recensie:
- Het is feitelijk onjuist dat het publiek grotendeels uit 39-jarige bakvissen bestond. Er waren ontzettend veel mannen aanwezig, qua leeftijd globaal tussen de 25 en 50.
- Dat bands als A-ha in Nederland zo weinig meer presteren, heeft juist alles te maken met de mentaliteit die de recensent aan alle kanten uitstraalt. Popmuziek wordt als iets minderwaardigs behandeld, zeker als het gaat om artiesten die al langer meedraaien. Deejays van radiozenders gedragen zich in de kern precies hetzelfde als deze recensent.
- Het publiek was niet extreem uitzinnig, maar ook niet mat, zeker niet gegeven de samenstelling. Er waren 30'ers, maar ook veel 40'ers en 50'ers in de zaal. Je verwacht toch niet dat die uitzinnig uit hun plaat gaan. Van goede muziek kun je ook stil genieten. De sfeer was prima; de waardering voor de band ook.
- Overigens leunt A-ha ook niet TE sterk op de eerste drie albums. In het laatste deel van het concert zaten meerdere nummers van hun albums sinds 2000 op een rij. "Summer Moved On" hoort bij de beste singles die A-ha uitbracht, "Foot Of The Mountain" deed het geweldig in de HMH.
Tot slot nog een persoonlijke mening: ik heb altijd veel meer gehad met de A-ha van na 2000 dan met de A-ha van vroeger. Als ik naar het verzamelalbum "25" luister, hoor ik een stel ontzettend matige nummers uit hun begintijd (los van de klassiekers), terwijl ik bijna alle singles sinds 2000 geweldig vind. En dan nog te bedenken dat één van de beste A-ha nummers ooit, "You Wanted More", helemaal geen single is geworden...
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-10-2010 02:02:16 ]
- Het is feitelijk onjuist dat het publiek grotendeels uit 39-jarige bakvissen bestond. Er waren ontzettend veel mannen aanwezig, qua leeftijd globaal tussen de 25 en 50.
- Dat bands als A-ha in Nederland zo weinig meer presteren, heeft juist alles te maken met de mentaliteit die de recensent aan alle kanten uitstraalt. Popmuziek wordt als iets minderwaardigs behandeld, zeker als het gaat om artiesten die al langer meedraaien. Deejays van radiozenders gedragen zich in de kern precies hetzelfde als deze recensent.
- Het publiek was niet extreem uitzinnig, maar ook niet mat, zeker niet gegeven de samenstelling. Er waren 30'ers, maar ook veel 40'ers en 50'ers in de zaal. Je verwacht toch niet dat die uitzinnig uit hun plaat gaan. Van goede muziek kun je ook stil genieten. De sfeer was prima; de waardering voor de band ook.
- Overigens leunt A-ha ook niet TE sterk op de eerste drie albums. In het laatste deel van het concert zaten meerdere nummers van hun albums sinds 2000 op een rij. "Summer Moved On" hoort bij de beste singles die A-ha uitbracht, "Foot Of The Mountain" deed het geweldig in de HMH.
Tot slot nog een persoonlijke mening: ik heb altijd veel meer gehad met de A-ha van na 2000 dan met de A-ha van vroeger. Als ik naar het verzamelalbum "25" luister, hoor ik een stel ontzettend matige nummers uit hun begintijd (los van de klassiekers), terwijl ik bijna alle singles sinds 2000 geweldig vind. En dan nog te bedenken dat één van de beste A-ha nummers ooit, "You Wanted More", helemaal geen single is geworden...
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-10-2010 02:02:16 ]
Als rookie op dit forum dank ik Elfletterig. Je kijk op de Nederlandse journalistiek in dit geval en hoe onze deejays omspringen met kwaliteit onderschrijf ik volkomen.
Misschien was mijn reactie op de “journalist” van Het Parool op sommige fronten een te persoonlijke aanval op/diskwalificatie van de persoon zelf, nooit echt heel sterk, maar eerlijkheid gebied me te zeggen dat dit soort verslaggeving/verdraaiing van feiten me al jaren dwarszit. In het bijzonder de manier waarop de overgewaardeerde Nederlandse pers (je zou echt bijna met Wilders instemmen soms nietwaar.. Dacht t niet) te werk gaat hierin. Een zo ondergewaardeerde band als A-ha.
Ik kom later nog terug hierop.
The best of, in het geval van A-ha heb ik hier moeite mee omdat het alles behalve het beste weergeeft van wat de mannen hebben gemaakt. Met hun singles heb ik altijd een haat-liefde verhouding gehad.
And now for something completely different (let niet op de vele foute foto’s maar luister gewoon naar de muziek, Paul’s gitaar…): Echt zoetsappig.
Misschien was mijn reactie op de “journalist” van Het Parool op sommige fronten een te persoonlijke aanval op/diskwalificatie van de persoon zelf, nooit echt heel sterk, maar eerlijkheid gebied me te zeggen dat dit soort verslaggeving/verdraaiing van feiten me al jaren dwarszit. In het bijzonder de manier waarop de overgewaardeerde Nederlandse pers (je zou echt bijna met Wilders instemmen soms nietwaar.. Dacht t niet) te werk gaat hierin. Een zo ondergewaardeerde band als A-ha.
Ik kom later nog terug hierop.
The best of, in het geval van A-ha heb ik hier moeite mee omdat het alles behalve het beste weergeeft van wat de mannen hebben gemaakt. Met hun singles heb ik altijd een haat-liefde verhouding gehad.
And now for something completely different (let niet op de vele foute foto’s maar luister gewoon naar de muziek, Paul’s gitaar…): Echt zoetsappig.
Bedankt, PietZuurkool. Onze ergernissen komen overeen. Een recensie is in beginsel niets meer of minder dan de mening van één persoon, maar het wordt een ander verhaal wanneer de recensent op voorhand sterk vooringenomen is, of aantoonbare onzin verkondigt.
Zo herinner ik me een recensie van een Keane in Ahoy, geplaatst in het AD. De recensent brandde het concert tot op de grond toe af en beklaagde zich er onder meer over dat er via de videoschermen geen close-ups van de bandleden zichtbaar waren. Erg vreemd, want zulke close-ups waren wel degelijk zichtbaar. Iemand die de recensent persoonlijk kende, reageerde op de recensie. Hij of zij had gezien dat de recensent al na drie kwartier het concert verliet.... - Tja....
Ook wel grappig was een recensie van een Pet Shop Boys-concert op nu.nl, waarin de recensent wist te melden dat "What have I done to deserve this?" was gespeeld. Bijzonder, want ik ben bij dat concert aanwezig geweest en heb dat nummer toch echt niet gehoord...
Zo herinner ik me een recensie van een Keane in Ahoy, geplaatst in het AD. De recensent brandde het concert tot op de grond toe af en beklaagde zich er onder meer over dat er via de videoschermen geen close-ups van de bandleden zichtbaar waren. Erg vreemd, want zulke close-ups waren wel degelijk zichtbaar. Iemand die de recensent persoonlijk kende, reageerde op de recensie. Hij of zij had gezien dat de recensent al na drie kwartier het concert verliet.... - Tja....
Ook wel grappig was een recensie van een Pet Shop Boys-concert op nu.nl, waarin de recensent wist te melden dat "What have I done to deserve this?" was gespeeld. Bijzonder, want ik ben bij dat concert aanwezig geweest en heb dat nummer toch echt niet gehoord...
Vanmiddag de nieuwe blu-ray gekocht van:
a-ha - Ending On A High Note (The Final Concert)
Zeer mooie registratie van a-ha's laatste concert in Oslo.
Verschild qua setlist ook niet echt met het concert in de HMH op 10/10/2010.
a-ha - Ending On A High Note (The Final Concert)
Zeer mooie registratie van a-ha's laatste concert in Oslo.
Verschild qua setlist ook niet echt met het concert in de HMH op 10/10/2010.
You Don't Stop Playing Because You Get Old. But You Could Get Old If You Stop Playing.
Ik heb hem op mijn lijstje gezet voor mijn verjaardag. Het duurt nog wel even voor het zo ver is maar als ik hem nu zelf koop weet ik straks in juni niet meer wat ik vragen moet.
"De loper kent slechts één leven; gelukkig dat we geen sprinters zijn, dan was het gauw over!" - Jan Knippenberg
Ik kreeg ergens vorige week een mail van a-ha.com en daarin stond dat deze concert registratie uit kwam.
Heb em vanavond een paar keer bekeken en ik vind em echt geniaal! Heb zojuist maar ff de CD gepindakaasd en op m'n iPod gezet. Kan ik die vannacht nog ff beluisteren op m'n werk.
Heb em vanavond een paar keer bekeken en ik vind em echt geniaal! Heb zojuist maar ff de CD gepindakaasd en op m'n iPod gezet. Kan ik die vannacht nog ff beluisteren op m'n werk.
You Don't Stop Playing Because You Get Old. But You Could Get Old If You Stop Playing.
Nog A-ha liefhebbers hier? Morten Harket brengt binnenkort een solo-album uit, waaraan onder andere Espen Lind, Pet Shop Boys en de band Kent hebben meegeschreven. De eerste single, geschreven door Kent, debuteerde deze week op de Noorse radio:
(NB: dit is een opname van de radio)
Paul Waaktaar bracht vorig jaar deze track uit, samen met zanger Jimmy Gnecco:
(NB: dit is een opname van de radio)
Paul Waaktaar bracht vorig jaar deze track uit, samen met zanger Jimmy Gnecco:
Het solo-album van Morten Harket is inmiddels uit en debuteert deze week op #77 in de album Top 100. Er is een nieuwe, officiële website online: http://mortenharket.com/
En er zijn twee singles van het album verschenen, waarvan dit de single in Europa is:
En er zijn twee singles van het album verschenen, waarvan dit de single in Europa is:
Vanavond weer eens een paar a-ha albums geluisterd. Ik vergeet soms hoe goed dit Noorse trio eigenlijk nog steeds is.
You Don't Stop Playing Because You Get Old. But You Could Get Old If You Stop Playing.
a-ha! Heb ze een tijdje verzameld, toen weer alles verkocht muv de CD's, maar het blijft goede muziek. Minor Earth had me destijds in de greep. Geweldig goed album van begin tot eind. Lifetime had wat haken en ogen naar mijn mening maar bevat nog steeds goede tracks. Analogue heb ik gekocht maar nooit echt goed beluisterd helaas. Foot Of The Mountain deed het wel weer voor me.
Het jaren 80 werk is perfect waarbij ik van de eerste drie albums eigenlijk de A-kant telkens eruit vind springen.
Dus
Het jaren 80 werk is perfect waarbij ik van de eerste drie albums eigenlijk de A-kant telkens eruit vind springen.
Dus
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |