ik kwam in igles bij innsbruck in aanraking met skispringen en was direct verkocht, alleen hoe nu in nederland. ik was toen 4-5 jaar oud. pas op mijn 15e las ik in het blad van de N Ski V dat men springers zocht voor de toekomst. ik heb mij aangemeld en ben opgenimen in het groepje getiktelingen die aan deze klus gingen beginnen. al snel was ik er achter dat je het niet redt met 5 weekendjes springen in de zomer en 2 weekjes in de winter en zo heeft PA van hal in 5 jaar tijd 2 auto's op gereden door iedere vrije dag die hij had met mij op pad te gaan verder ging mijn moeder weer fulltime werken om alles te kunnen betalen ( 16-20 duizend gulden per jaar eigen bijdrage).
de dichtbijzijnde schans was meinerzhagen op 3 uur rijden vaniuit leiden en later ging ik veel naar oberhof 6 uur rijden vanuit leiden en dat betekende naast een HBO studie2-3 dagen thuis en de rest op de schans. door wat erfenisjes kon ik de laatste jaren over een auto beschikken ( skoda) en reed zo'n 67000 km per jaar. ook nog een beetje werken in de avonduren en 2 keer trainen per dag dus je begrijptb dat het al met al een hele onderneming is geweest. ook heb ik een tijdje geprobeert in STAMS of Oberhof intern te gaan, maar dat was lastig omdat dit in nederland nog niet echt gewoon was een studie op afstand en er was nog nauwelijks fatsoenlijk te internetten
dus lahti een schanzen paradijs op een steen worp afstand zat er niet in. later kreeg ik een relatie met een dame in oberhof en dat maakte het geheel makkelijker, haar ouders hadden een pension.
immiddels ben ik een aanstaande vader, leraar op een school voor speciaal onderwijs en uw zwoele stem op een regenachtige zater/zondag bij de mooiste sport die er bestaat
maar misschien waag ik dit jaar toch een sprongetje
lukt het, dan lukt het. lukt het niet, dan lukt het niet. moeilijk nee tocht !!!!