Goud en brons zijn in dit soort gevallen de enige medailles waar je blij mee bent op het moment dat je ze behaalt. Het betekent nl. dat je je laatste wedstrijd hebt gewonnen i.p.v. verloren. Da´s een wezenlijk verschil. Dus dat ze gigantisch balen is niet meer dan logisch. En dat ze dan gaan hossen en crowdsurfen in het HHH is eigenlijk niet meer dan een soort afleiding om je niet zo kut te voelen (zo is mij verteld door één van hen).
Gister heb ik met een aantal van de dames een tijdje zitten praten en ze waren er echt helemaal kapot van, een enkeling had zelfs nog huilbuien. Ze hebben er keihard voor getraind, zijn vaak lang van huis geweest, hebben er studies voor op halt gezet. Dat valt voor mij onder "er mee bezig zijn"!
En waar jij dat arrogante kakwijven vandaan haalt weet ik niet, want de dames die ik heb gesproken waren meer dan oké. Allemaal, ondanks het nog geen 18 uur ervoor goud te zijn misgelopen, heel open en aardig, ook voor mij, een volslagen onbekende in het hockeywereldje.