[Centraal] (Aanstaande) Docenten II

quote:

Op woensdag 3 november 2004 12:22 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Zou makkelijk uni kunnen, zou misschien wel meester in de rechten kunnen worden, of bedrijfskundige of wat dan ook. Maar dat wil ik allemaal niet. Ik wil lesgeven. Dat is mijn hart en ziel en daar ga ik dus voor.

Wederom een bewijs waarom vrouwen weinig topfuncties in het bedrijfsleven vervullen

quote:

Op woensdag 3 november 2004 14:26 schreef ScienceFriction het volgende:

[..]

Wederom een bewijs waarom vrouwen weinig topfuncties in het bedrijfsleven vervullen

Ach, ik ben niet in dit leven om De Vrouw hogerop te helpen, ik wil een leuk leven hebben
Maar.. Bij mij op school zijn alle hoge functies in de handen van vrouwen

Ik zou absoluut geen topfunctie in het bedrijfleven WILLEN vervullen. Dat zou ik helemaal niet leuk vinden. Ik moet er niet aan denken! Ik snap de redenering ook niet echt. Als vrouwen geen topfunctie willen, dan is er geen probleem. Er is pas een probleem als vrouwen een topfunctie willen maar die niet kunnen krijgen omdat er allerlei vooroordelen bestaan.

Hoi, ik meld me hier ook maar ff, (verkapte tvp natuurlijk)
Ben op dit moment bezicht mijn 1ste graads Maatschappijleer te veridenen aan de Universiteit Twente.
Daarnaast geef ik al 2 dagen les in het ZMOK-onderwijs.
Erg leuk allemaal!
En dit topic zal ik zo eens doorspitten.

Hoho!
Ik hoop niet dat ik de indruk heb gewekt dat ik leraar geen mooi beroep vind. Integendeel, zelfs. Ik twijfel niet voor niets zo erg!
Ik heb een hele tijd geroepen dat ik docent Nederlands wilde worden, en iedereen zag me al helemaal voor de klas staan om mensen de taal eens bij te brengen. Mijn vrienden vonden het een fantastisch idee als ik dat zou gaan doen; ikzelf vond het een geweldig plan.
Mijn leraren echter niet. Mijn docente Nederlands zit nu dertig jaar in het vak en ze zegt dat het leuk blijft, maar dat de uitdaging op den duur geheel weg is. Dat bevestigen andere docenten van haar leeftijd ook.
Nu ben ik iemand met behoefte aan uitdaging. Ik verveel me dood op school; heb in principe niets te doen. Wanneer ik leraar zou worden, zou ik waarschijnlijk in het zelfde patroon vervallen als nu: naar school gaan, doen wat ik moet doen en me verder ergeren aan de geringe kansen die ik heb om mijn functie te verbreden. Ik besteed nu op school louter aandacht aan toneel, schoolkrant en allerhande projecten; de vakken geven geen enkele uitdaging.
Ik heb dus iets nodig waarbij ik voldoende uitdaging krijg en ik denk niet dat het leraarschap mij die uitdaging bieden kan. Nu zou ik het geweldig vinden om docent te zijn, maar ik denk niet dat ik dat geweldig zou blijven vinden. En dus is de wetenschap meer voor mij weggelegd.

Dit is niets minder dan een vage redenering, zoals je die vele tegenkomt in het studiekeuzeproces. Misschien denk ik er over een maand heel anders over; immers niets is zo veranderlijk als de mens.

Sorry, hoor, maar die uitdaging creëer je zelf. Als je dertig jaar lang slaafs een lesmethode gaat volgen, gaat de uitdaging weg ja. En de uitdaging zit ook in steeds andere leerlingen, het veranderende tijdsbeeld, het veranderende onderwijs.

Ik ga komende week op stage (terwijl ik nu nog midden in mijn tentamenweek zit) op het Hervion College in Den Bosch. Maar ik ben dus helemaal niet goed ingelicht over wat ik moet doen voor ik daar op school kom..
En klasgenoten van me kunnen ineens niet op stage omdat er toetsweek is op de stageschool, nu moeten ze de eerste week van de volgende periode..

Al met al.. Niet echt lekker geregeld allemaal; het maakt me nog nerveuzer dan ik al was..

quote:

Op donderdag 4 november 2004 17:39 schreef Baba-O-Riley het volgende:

[..]

Oh, ik ken die mensen ook hoor. Die zitten echt "stuck in a rut", vastgeroest. Doen elk jaar het zelfde lesje draaien, en verbazen zich elk jaar weer over het niveau van de leerlingen - dat dalend is ten opzichte van "vroeger". Wanneer je inderdaad slaafs je methode volgt (en waarom ZOU je?, een methode is ook maar "een" middel, niet "het" middel om in je les te gebruiken), dan wordt het na een tijdje behoorlijk saai ja, om maar te zwijgen na 30 jaar. Je moet gewoon leuke dingen verzinnen in je les - zodat de leerlingen op een leuke manier met de lesstof bezig zijn - en tóch iets leren! Ik wil niet zeggen dat alles maar per sé leuk moet zijn, maar waarom zou je saai 10 identieke oefeningen in een les gaan nakijken en je dan ook nog te liggen ergeren dat de leerlingen ongeïnteresseerd in de banken hangen, als het ook ANDERS kan?

Ik begrijp dit beeld enorm, maar ik moet toch wel zeggen dat je hier enorm aan het generaliseren bent. En dat kan de bedoeling toch niet zijn, hè?
Als er iemand niet 'slaafs' is, dan is het mijn docente Nederlands wel. Toch zegt ook zij dat het lerarenvak niet het vak is waarin de uitdaging zit die ík (let goed op: ik) zoek. Natúúrlijk is het een uitdaging moeilijke leerlingen voor je te winnen en minder begaafde leerlingen aan voldoendes te helpen. Vertel mij wat; ik geef dagelijks bijles en ondervind soms aan den lijve hoe vreselijk moeilijk het kan zijn mensen iets aan te leren. Ik vind het echter ook heel leuk.
Uitdaging betekent voor mij de uitdaging vérder te komen dan ik op dit moment kom. Ik zal er nu pas mee komen, omdat er zo veel word ingeha(a)kt op mijn opmerkingen hier, hoewel ik het op fora meestal liever niet meld uit angst als een arrogante zak over te komen. Voor de meeste vakken sta ik gemiddeld tussen de negen en de tien, waarbij ik gemiddeld een uur of twee per vak moet leren per per proefwerkenweek, zonder dat ik het bijbehorende huiswerk heb hoeven maken. Als je op die manier naar school moet, is er werkelijk geen uitdaging te vinden in het werk dat je doet. Wanneer ik écht uitgedaagd wil worden, zal ik aan de slag moeten gaan met vergevorderde natuurkunde of voor mijn part astronomie of moleculaire biologie. Dat is voor mij uitdaging. Zulke uitdaging zoek ik ook in mijn beroep, en zeg nou zelf: hoe mooi het beroep van leraar ook is, de dieperliggende zaken missen.

Ik wilde dat ik het lef had gewoon Nederlands te gaan studeren en leraar te worden. Maar eigenlijk ben ik gewoon báng dat ik op een gegeven moment enorme spijt ga krijgen. :S
Dit is kortom een erg persoonlijke kwestie. Soms word je op de een of andere manier belemmerd door het feit dat je een goed stel hersens hebt. Vooral omdat er aan alle kanten aan je wordt getrokken door met name mensen die zeggen dat het een verspilling van talent is om leraar te worden. Nu ben ik het daar hardgrondig mee oneens, maar toch hebben zulke uitspraken een bepaald remmend effect op je drang voor de klas te gaan staan. Althans bij mij.

"Wordt" natuurlijk, hierboven. Dat krijg je als je zinnen gaat veranderen en ze niet naleest.

quote:

Op donderdag 4 november 2004 23:13 schreef Mr.Trelawney het volgende:
"Wordt" natuurlijk, hierboven. Dat krijg je als je zinnen gaat veranderen en ze niet naleest.

In de zin 'word je..'?
Daar hoeft geen t hoor

quote:

Op donderdag 4 november 2004 23:11 schreef Mr.Trelawney het volgende:
Ik wilde dat ik het lef had gewoon Nederlands te gaan studeren en leraar te worden. Maar eigenlijk ben ik gewoon báng dat ik op een gegeven moment enorme spijt ga krijgen. :S

Stel dat je na twintig jaar denk, ik zie dit niet meer zitten. Dan kun je nog altijd wat anders gaan doen. Het is toch niet zo dat als je een bepaald beroep leert, je gedoemd bent om de rest van je leven in dat beroep te blijven zitten? Als je iets wilt en je zinnen erop zet, zijn er meestal genoeg mogelijkheden.

quote:

Op donderdag 4 november 2004 23:11 schreef Mr.Trelawney het volgende:
Ik wilde dat ik het lef had gewoon Nederlands te gaan studeren en leraar te worden.

Als ik jou was zou ik me niet zo druk maken op dit moment over die keuze. Belangrijkste is dat je een studie gaat doen, die je het meest aantrekt. Met jouw intelligentie kun je waarschijnlijk twee studies ook wel aan; heb je dat al overwogen? De prioriteit hoort daar liggen. Pas tijdens je studietijd kun je gaan bedenken of je een carriere in de wetenschap wilt en kun je ook bekijken of die zaken bijvoorbeeld te combineren zijn (wetenschap en onderwijs zijn immers sterk met elkaar verbonden). Met jouw potentie zijn er zoveel mogelijkheden en ik denk dat je je inderdaad beperkt zal voelen als je nu al (slechts) één kiest, gelukkig hoeft dat niet.

quote:

Op vrijdag 5 november 2004 08:21 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Stel dat je na twintig jaar denk, ik zie dit niet meer zitten. Dan kun je nog altijd wat anders gaan doen. Het is toch niet zo dat als je een bepaald beroep leert, je gedoemd bent om de rest van je leven in dat beroep te blijven zitten? Als je iets wilt en je zinnen erop zet, zijn er meestal genoeg mogelijkheden.

Inderdaad, na het secundair onderwijs ben ik begonnen met mijn regentaatsopleiding (informatica en boekhouden voornamelijk). Die studies heb ik met succes afgerond maar direct na mijn studies ben ik toch maar in de privésector beginnen werken, in het notariaat nota bene. Een job waar ik totaal geen vooropleiding voor had. Ondanks het feit dat ik de job graag deed, wou ik na twee jaar toch iets anders. Ik kreeg steeds meer en meer zin in het onderwijs en voila, na twee jaar in het notariaat te werken ben ik half september beginnen lesgeven. Deze job bevalt me echt, maar stel dat ik binnen 15 jaaar helemaal uitgeblust ben, dan ga ik echt niet nog 20 jaar in het onderwijs staan tot mijn pensioen. Een groot deel van mijn collega's zijn ook pas in september beginnen lesgeven: sommige zijn net afgestudeerd, andere waren zelfstandig, nog andere waren secretaresse. Gewoon maar om te bevestigen dat je niet altijd de job moet uitoefenen waarvoor je gestudeerd hebt.

Nog een extra voorbeeld? Mijn vriend is afgestudeerd in de richting toegepaste informatica. Hij hield zich vooral bezig met programmeren en besturingssystemen. Zijn job? Hij is docent aan de hogeschool

Precies, dat bedoel ik. Mijn moeder is lang geleden begonnen als ongediplomeerd schoenverkoopster en is nu manager in de thuiszorg. Ik geloof echt dat waar een wil is, ook een weg is.

Tuurlijk zijn er uitdagingen zat in het onderwijs, maar mij lijkt dat Mr Trelawny doelt op intellectuele uitdaging en eerlijk is eerlijk, die is er niet. Ja, heel soms, als die ene briljante leerling die slimmer is dan jij ooit zult zijn een vraag stelt die VER buiten de normale middelbare school-lesstof gaat. Het komt bepaald niet vaak genoeg voor om het beroep intellectueel uitdagend te kunnen noemen in ieder geval.

Maar ik zou me er zoals RG al zegt nu nog niet te druk om maken Trelawny, kies die studie (of studies) die jou interessant lijkt, en in de loop van je studietijd wordt je vanzelf duidelijker welke richting je in zou willen slaan. Kortom: zie maar gewoon! Succes met je studiekeuze.

Thaleia .

Brr. Ik begin dus morgen met mijn derdejaars stage. Ik ben afgelopen donderdag al even langs geweest op mijn stageschool. Ik werd meteen in een rapportvergadering gegooid. Ik vond het wel leuk om dat eens mee te maken.

Maar ja, ik kijk toch wel een beetje op tegen de stage. Waarschijnlijk word ik wel minder zenuwachtig als ik eenmaal weer bezig ben maar ik vind het altijd weer moeilijk om te beginnen. Afijn, jullie krijgen binnenkort vast nog wel wat over mijn ervaringen te horen .

quote:

Op zondag 7 november 2004 13:10 schreef Tristessa het volgende:
Maar ja, ik kijk toch wel een beetje op tegen de stage. Waarschijnlijk word ik wel minder zenuwachtig als ik eenmaal weer bezig ben maar ik vind het altijd weer moeilijk om te beginnen. Afijn, jullie krijgen binnenkort vast nog wel wat over mijn ervaringen te horen .

De maandag na de herfstvakantie zeiden diverse collega's, waaronder ook collega's die echt al twintig jaar lesgeven, dat ze doorgaans de nacht van zondag op maandag net na een vakantie slecht slapen. Hetzij door zenuwen ("kan ik het nog wel?"), hetzij door stress ("heb ik alles wel klaargelegd? Ben ik niet iets vergeten?") hetzij natuurlijk gewoon door een verstoord dag/nachtritme

Veel succes!

quote:

Op zondag 7 november 2004 13:16 schreef thaleia het volgende:

[..]

De maandag na de herfstvakantie zeiden diverse collega's, waaronder ook collega's die echt al twintig jaar lesgeven, dat ze doorgaans de nacht van zondag op maandag net na een vakantie slecht slapen. Hetzij door zenuwen ("kan ik het nog wel?"), hetzij door stress ("heb ik alles wel klaargelegd? Ben ik niet iets vergeten?") hetzij natuurlijk gewoon door een verstoord dag/nachtritme

Veel succes!

Leuk om te weten! Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat mensen die al lang in het vak zitten daar ook nog wel eens last van hebben. Wel fijn om te horen uiteraard .

quote:

Op zondag 7 november 2004 13:10 schreef Tristessa het volgende:
Thaleia .

Brr. Ik begin dus morgen met mijn derdejaars stage. Ik ben afgelopen donderdag al even langs geweest op mijn stageschool. Ik werd meteen in een rapportvergadering gegooid. Ik vond het wel leuk om dat eens mee te maken.

Maar ja, ik kijk toch wel een beetje op tegen de stage. Waarschijnlijk word ik wel minder zenuwachtig als ik eenmaal weer bezig ben maar ik vind het altijd weer moeilijk om te beginnen. Afijn, jullie krijgen binnenkort vast nog wel wat over mijn ervaringen te horen .

Jij zit ook op de NHL neem ik aan? Dan kennen we elkaar vast. Ik doe er Nederlands en ga morgen ook op stage, in Heerenveen.

En je bent ook nog vegetariër, net als ik.

Ik ga morgen/maandag ook op stage, maar dan eerstejaars (blokstage) en vind het -nog steeds- eng.