volgens mij spoor ik niet helemaal..
Ik kan namelijk zeer slecht alleen zijn...Ik weet bijvoorbeeld dat ik het hele aankomende weekend geen afspraken heb.
Ik kan hier niet tegen, bel hals over kop al mn vriendinnen of ze niet toch kunnen afspreken.
Zo'n weekenden komen zelden voor eigenlijk....maar vanaf nu vaker omdat mijn beste vriendin een vriendje heeft waar ze nu altijd bij is.
Maar goed, als ik dus alleen ben, voel ik me kut, depri, eenzaam..kan nachten liggen janken in mijn bed tot in in slaap val, rook joints tot ik er misselijk van word, of ga wijn drinken in mn eentje totdat ik me niet meer zo kut voel
heb de neiging weg te gaan van hier, en nooit meer terug te komen, ben chagerijnig, down
voel me door iedereen in de steek gelaten, alsof niemand om me geeft
En dit duurt dan, nu bijvoorbeeld, het hele weekend.
Maandag zal het wel weer over zijn, want dan moet ik weer werken...
herkennen mensen dit?
oja en het frustrerende is, dat ik op hulp aan het wachten ben, maar dat dit nog 2 maanden zal duren. Dus 2 maanden lang moet ik mezelf nog zien te redden, bah heb hier helemaal geen zin meer in.
I thought this day would never end...