abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_20577616
Ik kan nergens heen,
maar in het zuiden wacht een vrouw nog steeds op mij alleen
Ze heeft flessen vol tequila en flessen vol gin
en dan neem ik mijn gitaar mee en mijn gouden ring
Er zijn vliegtuigstoelen, miljoenen bij bedoeling
en bovendien zijn er limousines
en er zijn leugens over sterren die we toch nooit zien


Bløf is de belangrijkste vertegenwoordiger van een stroming in de Nederlandstalige popmuziek die als hoofdkenmerken heeft: gedragen muziek, een licht geaffecteerde mannenstem, liefst gezongen met klein accentje want dat klinkt zo oprecht, zingend over De Liefde, De Dood ("Een mooie dag ... voor De Dood") en andere Grote Zaken. Het is ook een band die graag flirt met poëzie.

Ze wonnen de Nederlandse Popprijs, worden alom geroemd om hun dichterlijke teksten en de bandleden hebben geloof ik allemaal Nederlands gestudeerd. Hebben misschien zelfs hun bul gehaald, wie zal het zeggen. Wel vermoed ik dat ze niet zo goed hebben opgelet toen het ging over literatuurgeschiedenis en poëzieanalyse, maar misschien kunnen ze wel heel goed zinsontleden.

Ze staan momenteel in alle hitlijsten op nummer 1 met het nummer "Holiday in Spain"; (met Counting Crows). Dat steekt mij, want het is slechte muziek met een nog slechtere tekst.

***

Wat direct opvalt aan de eerste strofe van het nummer (ik concentreer mij uitsluitend op het door Bløf geschreven Nederlandse deel van het nummer) is een tamelijk gretig gebruik van poëtische stijlmiddelen als binnenrijm, assonantie en alliteratie (de oe-klanken in regel 5, de g van gitaar en gouden in regel 4, de l van limousines en leugens).

Ook een onalledaagse zinswending als "miljoenen bij bedoeling"; getuigt van poëtische intenties. We zullen nog zien dat dit streven naar het scheppen van een tekst die "dichterlijker" is dan gewoon een tekst met een bepaalde inhoud, in het hele nummer terugkomt - en overigens ook in het andere werk van de band.

Een band met zoveel pretentie (het exotisch-overdreven streepje in de o van de bandnaam getuigt er ook al van), een band wier teksten zoveel bewondering wekken bij een (overigens voornamelijk vrouwelijk) publiek, verdient het serieus genomen te worden met een tekstanalyse en - beoordeling.

Onze tekst begint in het vliegtuig. De ik-persoon is op weg naar een vrouw in het zuiden, die in het bezit is van flessen vol tequila en flessen vol gin. Let op dat woordje "vol". Hier hebben we een klassiek geval van de stoplap, een volkomen overbodig woord dus, want wie bewaart er nu een lege fles tequila, laat staan een lege fles gin?

Stoplappen werden al gebruikt door de oude Grieken. De Odyssee van Homerus begint met een stoplap. De grieken gebruikten ze vooral om aan bepaalde zeer hoogstaande metrische eisen te kunnen voldoen. In één oogopslag is echter te zien dat van metrum of ritme in "Holiday in Spain" geen sprake is. Het woordje "vol" is een eerste teken dat de tekstschrijver niets van poëzie afweet.

Wat is dat trouwens met Zuiderlingen en tequila? Alle Spanjaarden zitten aan de tequila, alle Nederlanders lopen op klompen en alle Belgen zijn dom. Het gebruik van zo'n stereotype in de allereerste regel van een tekst, duidt erop dat de ik weinig oog heeft voor andere dingen dan de meest afgekloven opvattingen.

Des te opmerkelijker is het, dat dezelfde ik die zich in de eerste regel nog bediende van een volstrekt afgeragd cliché, zich in de vijfde regel waagt aan een gedachte die zelfs als je hem tien keer overleest nog onbegrijpelijk blijft. "Vliegtuigstoelen, miljoenen bij bedoeling." Welke bedoeling? Van wie? Lees het, lees het nog een keer, en constateer het onvermijdelijke: dit is wartaal.

In poëzie is wartaal vaak goed. Lucebert, één van de grootste dichters die Nederland ooit gekend heeft, dichtte:

het is zwieren met de sletpop van de rotzak
stampen en zweten onder de guirlanden en je handen



Maar dit is wartaal van een geheel ander kaliber. Waar Lucebert een wereld van ideeën, associaties, vermoedens en suggesties voor je opent, zonder de precieze betekenis te verraden, roept Bløf alleen ergernis op juist door zijn volstrekte leegte en betekenisloosheid. Poëzie versus pretentie. Miljoenen bij bedoeling. Wat een onzin.

"Limousines en leugens over sterren die we toch nooit zien." Dit is Bløfs manier om te zeggen: "Ik heb de Privé gelezen".

De regels zijn gebaseerd op de al even klassieke misvatting, dat alles wat met andere woorden wordt gezegd, ook mooier, beter, is. En vooral: diepzinniger. Aan het lezen van de Privé is echter helemaal niets diepzinnigs te ontdekken. Wat Bløf hier doet is pure interessantdoenerij, maar dan zonder enige functie of betekenis. Gewoon stoerdoen. Met poëzie heeft het niets te maken. Een goede tekst is een tekst waarin oog is voor detail, voor het alledaagse, en het aardse, het specifieke:


Er is geen bal op de tv
Alleen een film met Doris Day
En wat dacht je van net twee
Ein Wiener operette


Zouden we deze meesterlijke tekst twintig jaar na dato nog zingen, als Doe Maar dit had geschreven:

Filmster, liefde van Hitchcock en mannen
Achter de andere knop zie ik tragiek in de stad van Mozart


God verhoede het.

***

We gaan door naar de tweede strofe.

Misschien
Neem ik Spanje als besluit en laat mijn schepen achter
Ik ga er stiekem tussen uit
Een vluchtweg naar een nieuw begin


"Ik neem Spanje als besluit." Als besluit? Ik neem Spanje tot besluit. Als ik een land überhaupt tot besluit zou kunnen nemen, wat niet zo is. Bedoeld wordt vermoedelijk: ik kies voor Spanje. Hoe het ook zij: hier hebben we weer dat manische streven om dingen "op zijn dichters"; te zeggen. Poëtisch is het niet, wel erg lelijk.

Toegegeven, we kunnen ons beter op de inhoud richten, want de vorm verdient onze aandacht niet.

"Ik laat mijn schepen achter." Dat is Bløf-Nederlands. Iedere andere Nederlander zou zeggen: "Ik verbrand mijn schepen achter me", maar dat spreekwoord heeft al een lange baard (net als die Spaanse tequila en die gouden ring dus eigenlijk). Daar valt geen eer meer aan te behalen voor het behaagzieke Bløf. Dat je er tussen uit gaat met een vluchtweg naar een nieuw begin is eigenlijk ook drie keer hetzelfde zeggen, maar hey, origineel is het wel, toch?

Maar waar vlucht de ik eigenlijk voor? Laten we snel verder lezen.

Mijn schoenen zijn gejat
Maar ik hoef niet meer naar buiten want er is nog wel wat


De ik vlucht misschien omdat zijn schoenen zijn gejat? Of zou hij gewoon bedoelen dat zijn schoenen gejat zijn? Je weet het niet.

Hij hoeft trouwens ook niet meer naar buiten, want er is nog wel wat. Wat wat? Wat tequila? Wat gin? We krijgen het niet te horen. Dit heeft met poëzie niets te maken, laten we zelfs ophouden het een poging tot poëzie te noemen.

Misschien is het humor? Als het humor is, dan wel onbegrijpelijke humor. Want waarom zingt de zanger dan op zo'n bloedserieuze toon, alsof hij een grafrede houdt, alsof hij de Nieuwe Kerk toespreekt, alsof hij de wereld moet redden en alsof hij nog nooit om zichzelf gelachen heeft?

"Er is nog wel wat." Helaas wel, namelijk dit:

We gaan meteen naar Barcelona want we moeten hier weg

De schrijver van deze tekst vond kennelijk niet dat hij iets kon schrijven over Spanje zonder tenminste één keer op de kaart te hebben gekeken. (Dat hij er nooit geweest is blijkt uit die Spaanse tequila en gin.) Dus wees iemand hem aan waar Spanje lag, en zei erbij: "Barcelona schijnt heel mooi te zijn".

Dat kan ik gebruiken, dacht de schrijver, en hij stopte deze plaatsnaam in zijn tekst. Couleur locale, heet dat in de literatuur. Zeg maar Hella Haasse die de binnenlanden van Indonesië beschrijft, Emily Brontë die de Yorkshire Moors bezingt. Barcelona. Een naam zegt meer dan duizend woorden. Gelukkig hebben we die duizend woorden niet van Bløf gekregen, want de woorden die we hebben zijn al erg genoeg.

"Want we moeten hier weg". Ook vreemd. In de vorige strofe overwoog de ik nog om Spanje als besluit te nemen, nu moet hij weer weg. Een regel later zegt de ik overigens toch weer dat hij Spanje als besluit wil nemen, en daar blijft hij goddank bij totdat het nummer uit is.

***

Wat moeten we hier nu mee? Wie, zoals ik, op een objectieve, rustige, literatuurwetenschappelijke manier naar deze tekst (en andere teksten van de band) kijkt moet wel concluderen dat we hier te maken hebben met bombastische, hoogdravende, quasi-poëtische maar in werkelijkheid volslagen ridicule en irritante onzin.

"Ach, maak je niet druk, het is maar een liedje" zullen verdedigers van Bløf hooguit zeggen - bij gebrek aan tegenargumenten, uiteraard. Dat mag zo zijn, feit is dat de teksten van deze band hoog worden aangeslagen door veel mensen. Feit is ook dat veel mensen oprecht ontroerd lijken te raken van dergelijke nonsens. Dat is verbazingwekkend, ergerniswekkend maar vooral ook treurig, want het betekent dat de lat bepaald niet hoog gelegd wordt.

Er is zoveel prachtige, rijke en interessante poëzie en literatuur geschreven in Nederland. Wie dat leest, wil nooit meer lezen of horen wat Bløf te melden heeft.

Als niemand de platen van Bløf nog koopt, blijven we voortaan hopelijk verschoond van deze psuedo-literaire opschepperij, humbug en bluf. Pardon Bløf.

[ Bericht 2% gewijzigd door tokkie op 12-07-2004 17:43:53 ]
teach me half the gladness
that thy brain must know
  maandag 12 juli 2004 @ 17:37:46 #2
48870 Abbadon
Gevallen Engel
pi_20577656
haha...op zich heb je gelijk, maar deze tekst is niet echt een goed voorbeeld
Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
pi_20577694
quote:
Wat moeten we hier nu mee? Wie, zoals ik, op een objectieve, rustige, literatuurwetenschappelijke manier naar deze tekst (en andere teksten van de band) kijkt moet wel concluderen dat we hier te maken hebben met bombastische, hoogdravende, quasi-poëtische maar in werkelijkheid volslagen ridicule en irritante onzin.
Dat is zonder die analyse ook wel duidelijk. Maar hopelijk is het voor degene die dit nog niet door hadden nu toch goed duidelijk geworden.

[ Bericht 8% gewijzigd door LostFormat op 12-07-2004 17:44:41 ]
niet de vervaarlijke schaduw
met zijn dikke pens vol pistolen
beiden ingevet als een locomotief onder nul
  Trouwste user 2022 maandag 12 juli 2004 @ 17:43:42 #4
7889 tong80
Spleenheup
pi_20577793
Briljant topic. Uit m'n hart gegrepen.

Schitterend verwoord tokkie.


Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
  maandag 12 juli 2004 @ 17:45:18 #5
48870 Abbadon
Gevallen Engel
pi_20577829
had een ander nummer van blof genomen, en ik had me er in kunnen vinden...
Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
pi_20577837
quote:
Op maandag 12 juli 2004 17:37 schreef Abbadon het volgende:
haha...op zich heb je gelijk, maar deze tekst is niet echt een goed voorbeeld
Hoezo niet? En welke tekst zou je dan als voorbeeld gebruiken? Mijn punt is nu juist dat dit voor (vrijwel) alle nummers van Blof geldt...
teach me half the gladness
that thy brain must know
pi_20577870
Leuk dat de TS dit onderwerp aansnijdt, twee weken terug had de taalcolumn in het AD ook de teksten van Bløf als onderwerp. Het is volgens de schrijver daarvan, en ik deel zijn en de TS' mening, quasi-poëzie.
  maandag 12 juli 2004 @ 17:48:37 #8
48870 Abbadon
Gevallen Engel
pi_20577913
quote:
Op maandag 12 juli 2004 17:45 schreef tokkie het volgende:

[..]

Hoezo niet? En welke tekst zou je dan als voorbeeld gebruiken? Mijn punt is nu juist dat dit voor (vrijwel) alle nummers van Blof geldt...
mijn punt is dat dit nummer een in 10 minuten gemaakte, semi-letterlijke, geforceerd rijmende vertaling is van het origineel van de Counting Crows...het is dus in essentie geen blof-tekst
Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
pi_20578318
Fantastisch
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
pi_20579347
Im Seeland nichts neues....
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
  maandag 12 juli 2004 @ 18:58:00 #11
46794 Berkery
Fat bastard
pi_20579371
quote:
Op maandag 12 juli 2004 17:36 schreef tokkie het volgende:

"Limousines en leugens over sterren die we toch nooit zien." Dit is Bløfs manier om te zeggen: "Ik heb de Privé gelezen".
Deze mag ingelijst worden
Ich fälle Bäume und hupf und spring, steck Blumen in die Vas
Ich schlupf in Frauenleider, und lummel mich in Bars
pi_20579435
lalalalala *spam* lalalala

BOEIEND!!

interessant!! ga door!!

boeiend!!

BOEI!!!

boeiend!!!

lalala

SPAM!
God gaf de mens vrijheid en we kunnen dus al met al aannemen dat hij niet verantwoordelijk is voor menselijke misdaden. Alleen hij die de mens heeft geschapen draagt echter de volle verantwoordelijkheid voor de stront.
pi_20579659
Ja ik heb altijd het idee dat ik naar een slecht sinterklaas gedicht luister als ik dat stelletje hansworster voorbij hoor komen. Een beetje van dit en een beetje van dat en pom pom pom dat klinkt ook erg boeiend tra lalalala. Zo een quasi poetische bral over een bak stront. Om je reet mee af te vegen. Doe dan niks
Maybe you're the same as me, we see things they'll never see
pi_20579764
Peter Slager is de meest pretentieuze liedjesschrijver sinds Frank Boeijen.

Jammer genoeg verstaan we de teksten van Peter wel.

ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
pi_20579794
Een topic naar mijn hart . Ik denk er PRECIES zo over, ik kan het alleen niet zo mooi verwoorden.
Those people who tell you not to take chances, they are all missing on what life's about
pi_20579929
quote:
Op maandag 12 juli 2004 17:48 schreef Abbadon het volgende:
mijn punt is dat dit nummer een in 10 minuten gemaakte, semi-letterlijke, geforceerd rijmende vertaling is van het origineel van de Counting Crows...het is dus in essentie geen blof-tekst
Inderdaad zie ik nu het origineel. Dat is wel iets beter, maar niet veel, en net zo onbegrijpelijk. Toch blijf ik 100% bij mijn standpunt dat Blof ook in dit nummer pretentieus pseudo-literair broddelwerk aflevert, al is het dan qua vertaling en interpretatie.
Dat komt omdat ze nu eenmaal niets van poezie afweten.
teach me half the gladness
that thy brain must know
pi_20580224
CC is geen Amerikaanse Blöf hoor, tokkie.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
pi_20580553
quote:
Op maandag 12 juli 2004 19:31 schreef methodmich het volgende:
CC is geen Amerikaanse Blöf hoor, tokkie.
Laat ik het zo zeggen: ik hoop niet dat dit nummer (en de tekst!) representatief zijn voor de rest van het werk van Counting Crows....
teach me half the gladness
that thy brain must know
pi_20580766
Ga maar eens de teksten van de eerste twee albums doorlezen en vel dan een oordeel.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
  dinsdag 13 juli 2004 @ 08:46:25 #20
52704 Kirke
www.kirke.nl
pi_20589717
Als er één band is die flutpoëzie maakt dan is het Van Dik Hout! Bleeeeeeeeeh!
Bløf maakt soms echt wonderschone liedjes, moet bekennen dat duet met Counting Crows niet super is. Maar wel tof dat ze t gedaan hebben!
'T best bewaarde geheim van Nederland
  dinsdag 13 juli 2004 @ 08:53:31 #21
55647 XcUZ_Me
Vileine vrouw
pi_20589780
Ik vind dat Bløf een aantal prachtige nummers heeft gemaakt, maar idd, dat geneuzel met de CC is niet om aan te horen. Het gaat écht nergens over. (Niet dat een nummer ergens over móet gaan, maar ze pretenderen dat het wel ergens over gaat door de wijze van zingen ed.)
[b]Op dinsdag 4 maart 2008 13:44 schreef Zhenar het volgende:[/b]
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
pi_20589845
Liedjesschrijvers zijn nu eenmaal geen poëten. Dat de teksten van Bløf dichterlijke eigenschappen toegerekend krijgen is eerder de "fout" van het publiek dan van de schrijvers.

Wel een erg leuk stukje om te lezen.

[ Bericht 13% gewijzigd door Karboenkeltje op 13-07-2004 09:03:01 (Fout.) ]
Ik en mijn leger van stokstaartjes.
  dinsdag 13 juli 2004 @ 10:44:37 #23
52164 pfaf
pfief, pfaf, pfoef!
pi_20591580
Schitterend tokkie
  dinsdag 13 juli 2004 @ 11:08:59 #25
15967 Frollo
You know I am a righteous man
pi_20591817
Goed gedaan tokkie

Wat vind je van de teksten van Gorki trouwens?
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')