John Zorn! deel 3

quote:

Op dinsdag 27 juni 2006 19:02 schreef Seborik het volgende:
Ik heb 137 cd's van John Zorn.

Dat is wel meer dan 3

At the mountains of madness is zojuist binnen, wat een schitterende cd zeg! Hier ben ik voorlopig wel even zoet mee. Van soulvolle, funky fusion tot heavy trash stukken, heerlijk afwisselend. Alleen Hath-Arob is me wat te noisy, voor de rest een heerlijke plaat.

quote:

Op woensdag 28 juni 2006 19:51 schreef Man_in_a_Shed het volgende:
Ik heb ook een kaartje voor de 12e . Ben benieuwd!

Dan moeten we op CS afpreken en van tevoren ergens iets gaan eten. Als je zin hebt.

Dat gaat denk ik helaas niet lukken. Ik ga samen met een vriend van me, als een soort kadootje omdat we afgestudeerd zijn . Waarschijnlijk gaan we samen ergens eten. Maar we komen elkaar daar vast wel even tegen!

quote:

Op donderdag 6 juli 2006 22:44 schreef Man_in_a_Shed het volgende:
Maar we komen elkaar daar vast wel even tegen!

Zeer zeker.

Ik kan niet woensdag!
Maar mochten jullie om 23.26 uur in de buurt zijn van het station, dan wil ik best wel even zwaaien!

Hebben jullie enig idee hoelang onze grote vriend morgenavond gaat spelen? Ik en mijn gezelschap moeten namelijk om 23.05 weer in de trein richting Groningen zitten. Ik heb het theater al even gebeld, maar die konden het niet precies zeggen. Ik zag dat hij in Toronto 70 minuten speelde, maar dat was op een festival. Enig idee?

KM schreef onlangs iets over Tzadik:

http://www.kindamuzik.net(...)orns-eigen-realiteit

Heren, heel veel plezier morgen!
Ik zit nog ergens in de trein vanuit het oosten als onze held speelt, maar zal aan jullie denken.
En ik ga tussen 23.26 en 23.41 uur naar jullie zwaaien op het perron in Rotterdam!

Dat was best een aardig concert.

ik moet mijn prioriteiten anders leggen (more play, less work)

Ik vond het gaaf! Sorry Sebbo en dwerg dat we zo snel weg waren, maar wij mochten absoluut onze trein niet missen . Maar het was heel tof.

Geen probleem, ManShed. We hebben jullie voor het concert even gesproken, en wij moesten ook sebbo's trein halen.

Achter onze rug werd nog iemand geïnterviewd, misschien was dat voor RTV Rijnmond. Op hun site staat elke dag een nieuw item over NSJ online, ik verwacht toch wel een stukje over Zorn. Stonden er nog foto's in kranten, of op websites?

_{De geïnterviewde kwam uit Uithoorn, da's toch helemaal niet ver weg. Neem dan iemand uit Groningen.}

Ik zag toch echt iemand met een camera lopen. Ben benieuwd naar je reviewtje.

Ik heb nog geen filmpje gevonden, maar mijn Rotterdamse broertje zei dan ook dat ze vier lokale tv-zenders hebben. Uitslovers.

ik heb onlangs de Naked City studio albums box aangeschaft, wauw. Zoveel te ontdekken, ik ontdek nu in alle piepjes en knarsjes Zorn

Over een tijdje een uitgebreidere mening

Lang niet geweest hier op dit forum, dus even kleine recapitulatie:

Het concert van Masada van juli was zonder enige twijfel subliem, mijn mooiste Zorn concert tot op heden (heb Naked City en Electric Masada ook nog gezien). Briljant samenspel, Joey Baron was indrukwekkend als altijd, vond het leuk om te zien dat Zorn weer alles in de hand had maar de andere muzikanten hier en daar zaten te kutten met hem. Veel nummers uit Book of Angels, vond ik ook erg leuk. Tranen met tuiten in ieder geval.

Tijdje daarvoor ook in Lantaren/Venster concert van Sylvie Courvoisier en Mark Feldman gezien die hun deel van Zorn's Book of Angels brachten, Malphas. Was erg mooi. Heb ik nog iets over geschreven toen:

Sylvie Courvoisier & Mark Feldman play the Music of John Zorn



Gisteren gezien en gehoord in Lantaren/Venster: de uitvoering van het tweede Masada boek van John Zorn, ‘Book of Angels’, hier uitgevoerd door Sylvie Courvoisier op piano en Mark Feldman op viool. Ik kende deze incarnatie van Masada al van de Masada Recital CD, maar had nog niets gehoord van de nieuwe nummers dus ik was zeer benieuwd. Ik was zeer verrast ook, toen ik merkte dat deze nieuwe CD een stuk agressiever en dynamischer was dan ‘Masada Recital’, wat een veel meer terughoudende en ingetogen aangelegenheid is. Maar natuurlijk zoals het John Zorn betaamt schiet de muziek alle kanten op, van hoogst agressief tot zeer lyrisch, van ingetogen tot noisy en van start-stop momenten tot uitgesponnen passages. De muziek ligt op het snijpunt van klezmer, jazz en modern klassieke muziek en uiteraard waren er de nodige post-modernistische verwijzingen: in het stuk ‘Labariel’ bijvoorbeeld werd eventjes Vivaldi werd geciteerd.

Het genie van John Zorn is al meer dan genoeg bezongen en dat zal ik dus nu ook niet doen. Ik wil graag de aandacht vestigen op de twee uitvoerenden: Sylvie Courvoisier en Mark Feldman. Ik had Courvoisier al eens live gezien in haar indrukwekkende Mephista trio (een trio voor piano, drums en laptop) en was dus al bekend met haar stijl: ook nu weer bracht ze minstens evenveel tijd in de piano door als erachter: ze plukte lustig aan de pianosnaren, maakte er soms een halve prepared piano van, was in de weer met allerlei percussieve elementen etc. Achter de toetsen lijkt ze altijd een voorkeur te hebben voor de zwaardere registers van de piano, hoewel haar handjes als een bezetene over het klavier vlogen. Er werd, zoals het hoort, lustig geïmproviseerd en in deze improvisaties wist Courvoisier vaak een soort van Cecil Taylor achtige dichtheid te bereiken, waarbij ze soms wel met vier handen leek te spelen en het publiek in een trance wist mee te voeren, hoewel die trance uiteraard ieder moment weer doorbroken kon (en zou) worden.
Ook Mark Feldman is uiteraard een virtuoos, die zijn hele ziel en zaligheid kan leggen in zijn instrument. Hij had er overduidelijk ontzettend veel zin in en heeft letterlijk zijn hele strijkstok kaal gespeeld, want hij verloor met enige regelmaat wat van zijn stok, zo heftig ging ie vaak tekeer. Net als zijn muzikale partner gebruikte ook Feldman de nodige extended technieken en haalde alles uit zijn viooltje wat je eruit kunt halen. Ik had Feldman nog nooit live gezien en kende hem enkel van foto’s. Ik was dan ook verrast toen hij zijn enorme bril ingeruild had voor een modieuzer montuur en hij was al een stuk ouder dan ik verwacht had. Tevens was hij niet de autistische geek die ik op grond van de foto’s verwachtte: hij ontpopte zich zelfs als een ware clown, die allerlei grapjes maakte en de lachers meermalen op zijn hand kreeg.

Maar het gaat bij dit soort concerten uiteraard om de muziek en dus was over de gehele linie van een beangstigend hoog niveau. Courvoisier en Feldman zijn zoals alle muzikanten uit de Zorn stal ontzettend virtuoze muzikanten voor wie hun instrumenten geen geheimen meer kennen. Het is gelukkig niet alleen virtuositeit: ze verliezen zichzelf nergens in lege notenneukerij of een ‘kijk mamma, zonder handjes’ idee, de virtuositeit staat altijd in dienst van de muziek en is er gewoon een essentieel onderdeel van. Beiden speelden ook een eigen compositie solo en beide stukken waren werkelijk zo complex en virtuoos dat ik er geen touw aan vast kon knopen. Ik kende geen van de nummers omdat ze allemaal van het nieuwe ‘Malphas’ album waren, op een na: het onverwoestbare ‘Abidan’ werd ook gespeeld, hier in een wel heel bijzondere uitvoering. Courvoisier trok een zwarte handschoen aan en stond de gehele tijd met haar hand over de snaren te rauschen; Feldman begon gewoon met wat pizzicato spel, om vervolgens zijn viool te bespelen als een kleine gitaar, wat zowel erg grappig als gewoon erg mooi was. Want dit concert was nergens overdreven serieus of droog. Er was plaats voor een lach en een traan. Na afloop heb ik meteen maar de nieuwe ‘Malphas’ CD aangeschaft, direct uit de handen van Sylvie Courvoisier. Dat is nog eens iets anders: dat je de merchandise direct bij de artiesten kunt kopen.


Maar goed, de laatste albums van Zorn, niet echt goed geluisterd, hoewel ik Moonchild steeds meer en meer begin te waarderen. Ik heb een haat-liefde verhouding met Mike Patton en eerst was het weer haat toen ik het album luisterde, maar met meer luisterbeurten begint het steeds beter te worden. Groeipaat dus denk ik.

Tot zover

John Zorn is een van de personen die dit jaar de MacArthur Fellows Award is toegekend, een prijs die wordt toegekend aan mensen in de wetenschap en kunsten voor hun bijzondere bijdragen. Aan deze prijs zit ook een geldbedrag verbonden van maar liefst een half miljoen dollar, waarbij ieder jaar 100.000 dollar wordt uitbetaald voor een periode van 5 jaar.

Hier is een linkje

Is die foto niet ontzettend lief?

Nu maar hopen dat ie mooie creatieve dingen met het geld kan doen

Ik moest wel lachen om dit filmpje over de MacArthur grants en Zorn: http://blogfiles.wfmu.org/BT/colbertzorn.mpg

quote:

Op zondag 24 september 2006 17:26 schreef Zanderrr het volgende:
Ik moest wel lachen om dit filmpje over de MacArthur grants en Zorn: http://blogfiles.wfmu.org/BT/colbertzorn.mpg

The Colbert Report. Wereldshow.

Haha, geniaal!