Als iemand zegt 'mooi voetbal is geen goed voetbal', betekent dat niet dat mooi voetbal niet ook goed _kan_ zijn...
het is gewoonweg zo dat de efectiviteit van het voetbal (ik vermoed dat de term 'goed' hier verwijst naar efectiviteit) compleet losstaat van of er 'mooi' gespeeld wordt:
je kunt oerlelijk voetbal spelen en hiermee resultaat behalen (het Noorse voetbal bv.), maar je kunt ook als lelijk voetballend team verschoond blijven van resultaat:
anderszijds kun je werelds voetbal spelen, en eveneens resultaatloos blijven. (Nederland op het WK98 en EK2000, EK1992)
Het is dus een domme non-conclusie om te zeggen dat je vooral 'mooi' voetbal moet gaan spelen, en dat dan de resultaten vanzelf komen;
Het is wel zeker zo dat wanneer kwalitatief hoogstaande spelers mooi spelen, het spel maken, tempo zetten; dit vaak resultaten tot gevolg zal hebben. Met de spelersgroep van Nederland kan je niet anders dan concluderen dat zij de capaciteit hebben om zelf het spel te maken en vaak leidt dat tot 'mooi voetbal...
Overigens, de duitsers speelden dit toernooi vaak te 'mooi', een goed voorbeeld is iemand als Schweinsteiger, die voornamelijk veel inzet toonde, zijn mooie balbeheersing. De duitsers missen echter over het geheel de kwaliteit aan spelers die met mooi voetbal ook resultaten kunnen behalen, vooral een goede spits:
Hadden ze op de ouderwetse Rehhagel-stijl voetbal gespeelt (Rehhagel is een exponent van de klassieke duits-tactische school) hadden ze hoogstwaarschijnlijk in de kwartfinale gestaan.
Een ander voorbeeld zijn de Tsjechen, die erg mooi voetbal speelden in de groepsronden, echter ondanks hun kracht in de combinaties en de durf toch ook verdedigende zwakheid toonden. Brückner koos daarom bewust ervoor tegen de Denen minder _mooi_ te spelen en meer nadruk te leggen op soliditeit in de verdediging: hij heeft niet alleen de durf om meer op de aanval te gooien, hij durft ook te verdedigen.
Om een toernooi te winnen moet je zowel 'mooi' (aanvallend, spelbepalend) alswel 'goed' (effectief, solide) kunnen spelen.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25