Hoogbegaafdheid, deel 4

quote:

op zaterdag 18 september 2004 18:04 schreef vinnie_30 het volgende:

[..]

vormen van intelligentie
de amerikaanse psycholoog howard gardner stelt een bredere definitie van intelligentie voor: "een psychobiologisch potentieel om problemen op te lossen en om producten te creëren die gewaardeerd worden in ten minste één culturele context". het komt erop neer dat als iemand iets bijzonders presteert, intelligentie daarvan de oorzaak moet zijn.
hij onderscheidt:
linguïstische intelligentie- de gave van het woord. dichters, schrijvers en taalkundigen zullen hoog scoren in deze categorie.
logisch-mathematische intelligentie - rekenkundige begaafdheid en het vermogen abstracte problemen te kunnen oplossen. in deze categorie vind je bijvoorbeeld wiskundigen, wetenschappers en filosofen.
muzikale intelligentie - het vermogen te musiceren, componeren en muziek te waarderen. musici, componisten en dirigenten zijn in dit opzicht goed onderlegd.
ruimtelijk-visuele intelligentie - de gave van een groot visueel voorstellingsvermogen en inzicht in vorm en ruimte. denk hierbij aan architecten, navigators, beeldhouwers en schakers.
lichamelijke intelligentie - een groot coördinatievermogen en de vaardigheid bij het hanteren van objecten. dansers en atleten zijn hiervan voorbeelden.
naturalistische intelligentie - het vermogen dieren en planten te herkennen en te categoriseren. charles darwin was het genie dat gardner tot het formuleren van deze intelligentievorm inspireerde.
emotionele intelligentie, onderverdeeld in:
- interpersoonlijke intelligentie - het vermogen om stemmingen en gevoelens van anderen in te kunnen schatten.
- intrapersoonlijke intelligentie - het vermogen tot zelfinzicht; het kunnen toepassen van deze kennis als richtlijn voor gedrag.
psychotherapeuten, artsen, religieus leiders en politici moeten het voor een groot deel hebben van deze vormen van intelligentie.
inmiddels onderzoekt gardner of ook existentiële intelligentie aan de eisen voor een vorm van intelligentie voldoet. hij denkt dan aan mensen als de dalai lama, jean-paul sartre en søren kierkegaard, die in staat waren om fundamentele levensvragen te formuleren en ook bepaalde antwoorden wisten te geven

zo misschien...???? http://www.antenna.nl/hersenstorm/ staan leuke stukjes

ik denk dat nagenoeg iedereen wel ergens in hoogbegaafd is, of het nu sociaal is, organisatorisch, wiskundig, natuurkundig, biologisch, technisch etc. de kunst is in mijn ogen er echter achter komen wat je het beste kan en dat dan vervolgens helemaal gaan gebruiken. om precies die reden snap ik ook niks van ouders die per see willen dat hun zoon/dochter dokter/advocaat/oid moet gaan worden. vaak is alleen wiskundige/natuurkundige iets als hoogbegaafd, maar wat als iemand nou een geweldige chirurg blijkt te zijn, is deze dan niet hoogbegaafd? inderdaad, met howard gardner ben ik het wel mee eens.

beetje vreemde theorie... de hoeveelheden intelligentie beperken zich tot de hoeveelheid manieren die hij bedacht heeft waarop je intelligentie kan gebruiken. als iemand heel goed manden kan weven, is diegene toch niet hoogbegaafd?

nee, niet zover, maar ik zou het goed visualiseren van problemen wel als hoogbegaafd willen zien.
een hele goede storingsmonteur zie ik inderdaad als hoogbegaafd, en dan heb ik het over die gasten in de technische dienst in grote bedrijven.

ik heb wel eens gelezen dat een hele grote groep hoogbegaafde kinderen juist heel slecht scoren op basisschool en begin middelbare school. juist om het feit dat ze het te simpel en kinderlijk vinden.
volgens mij is het ook zo dat hoogbegaafdheid zich op verschillende niveau's kan afspelen: sport, sociaal, feiten etc.

dan heb je volgens mij ook nog een redelijke groep wannabe hoogbegaafden die doordat ze door de ouders geteroriseerd zijn elk vrij moment in de boeken zitten en daardoor hogere cijfers halen.

ik moet wel zeggen dat ik een paar "hoogbegaafde" mensen ken. deze lui doen niks anders dan leren en zijn ubernerd met een sociale intelligentie van een visstick (en hebben dus geen leuk leven).

oud basisschool klasgenoot heeft zelfmoord gepleegd (voor de trein gesprongen) omdat ie te hoogbegaafd was.. hij zag de zin van het leven niet, hij zou het ook halen zonder boeken..

op de basisschool was ie al preciesjes alles moest goed zijn...
toen is ie naar de middelbare gegaan... zat net in 6vwo.. en dan springt ie.. hij had het er wel met vrienden over.. dat het hem niet uitmaakte of hij wel ofniet zou leven..

er zijn ook verschillende typen hoogbegaafden....

type i: de succesvolle
gedragskenmerken:

perfectionistisch
goede prestaties
zoekt bevestiging
van de leerkracht
vermijdt risico
accepterend en conformerend
afhankelijk

type ii: de uitdager

corrigeert de leerkracht
stelt regels ter discussie
is eerlijk en direct
grote stemmingswisselingen
vertoont inconsistente werkwijzen
slechte zelfcontrole
creatief
voorkeur voor activiteit en discussie
komt op voor eigen opvattingen
competitief

type iii: de onderduiker

ontkent begaafdheid
doet niet mee in programma's voor meer begaafde leerlingen
vermijdt uitdaging
zoekt sociale acceptatie
wisselt in vriendschappen

type iv: de wegloper

neemt onregelmatig deel aan het onderwijs
maakt taken niet af
zoekt buitenschoolse uitdaging
verwaarloost zichzelf
creatief
kritiseert zichzelf en anderen
werkt inconsistent
verstoort, reageert af
presteert gemiddeld of minder
defensief

type v: de dubbel geëtiketteerde

werkt inconsistent
verstoort, reageert af
presteert gemiddeld of minder

type vi: de autonome

goede sociale vaardigheden
werkt zelfstandig
ontwikkelt eigen doelen
doet mee
werkt zonder bevestiging
werkt enthousiast voor passies
creatief
komt op voor eigen opvattingen
neemt risico


bron: http://www.antenna.nl/hersenstorm/ => ook zo slim!

als ik het al zou zijn zou ik type 4 zijn .........

dat lijken me eerder gewoon typen mensen dan specifiek typen hoogbegaafden

ik ben het trouwens met thabit eens en wil nog een stapje verder gaan: degenen die problemen hebben/speciale begeleiding nodig hebben vanwege hun (vermeende?) hoogbegaafdheid zijn naar mijn idee doorgaans niet de hoogst begaafden.

[ Bericht 0% gewijzigd door thaleia op 22-09-2004 18:40:35 ]

quote:

op woensdag 22 september 2004 18:34 schreef thaleia het volgende:
dat lijken me eerder gewoon typen mensen dan specifiek typen hoogbegaafden

ik ben het trouwens met thabit eens en wil nog een stapje verder gaan: degenen die problemen hebben/speciale begeleiding nodig hebben vanwege hun (vermeende?) hoogbegaafdheid zijn naar mijn idee doorgaans niet de hoogst begaafden.

ik kan mij daarin wel vinden opzich. maar bedoel je dan ook dat het hebben van die problemen /begeleiding, op een bepaald moment, altijd betekent dat iemand over de gehele linie 'minder hoogbegaafd' is?
in de zin dat de hoogstbegaafden per definitie nooit die problemen hebben /begeleiding nodig hebben?

kun je iemand dan zo makkelijk indelen n.a.v. bijv. een -toevallige- slechte periode. is een geblesseerde topsporter per definitie, en nadien altijd, minder topsporter?

quote:

op woensdag 22 september 2004 19:01 schreef contrapunctus het volgende:

[..]

ik kan mij daarin wel vinden opzich. maar bedoel je dan ook dat het hebben van die problemen /begeleiding, op een bepaald moment, altijd betekent dat iemand over de gehele linie 'minder hoogbegaafd' is?
in de zin dat de hoogstbegaafden per definitie nooit die problemen hebben /begeleiding nodig hebben?

kun je iemand dan zo makkelijk indelen n.a.v. bijv. een -toevallige- slechte periode. is een geblesseerde topsporter per definitie, en nadien altijd, minder topsporter?

ik denk dat het pas een probleem is als degene zich teveel moet aanpassen aan iets dat ver beneden zijn nivo is...

dus ook de topsporter die geblesseerd is en niet meer kan sporten of een topvoetballer die veel lager moet gaan voetballen......

#ANONIEM, intelligentie heeft nauwelijks te maken met huidige kennis. in die zin draait het niet om informatie.

quote:

op woensdag 22 september 2004 19:41 schreef #ANONIEM het volgende:

[..]

zoals ik het zie:
je hebt een persoon die zeer intelligent is en heel ongelukkig is met zijn leven doordat hij sociaal achterligt, in mijn ogen niet hoogbegaafd.
je hebt een persoon die heel veel moet leren om goede cijfers te halen, deze worden doorgaans niet als hoogbegaafd gezien omdat ze dat dus niet zijn.
je hebt mensen die hun intelligentie op een dusdanige wijze kunnen toepassen dat ze gelukkig worden (hele erge toevallige gebeurtenissen daargelaten) en daarnaast ook de erkenning krijgen, die vind ik hoogbegaafd.

ik ken het verhaal ook dat hoogbegaafde kinderen op scholen slecht scoren omdat het te gemakkelijk zou zijn. mijn iq is van mijn part 30 maar ik heb altijd een hobbie gehad waarin ik mijn tijd in kon steken, ook qua leerwerk. dat ze dus zo slecht scoren komt dus ook omdat ze gewoon tijdens die hele basisschool periode toch niet zo slim zijn dat ze extra zaken gaan lezen, het melden aan hun leraar als ze klaar zijn met hun schoolwerk (als ze zo intelligent zijn moeten ze toch wel wat vooruit kunnen werken?) e.d. zoals thahabit ook al zei: ze zijn niet de meest intelligenten.

die wannabe hoogbegaafden waarover jij praat zijn wellicht ook echt hoogbegaafd. zoals ik het zie is de intelligentie direct gerelateerd aan de informatie die je hebt, zij lezen misschien meer in de boeken dan de rest maar ze weten dus tijdens het tentamen wel hoe het in elkaar steekt dat kan je van diegenen die 3en halen niet zeggen. wellicht dat hun hersenen meer tijd nodig hebben om de informatie met elkaar in verband te brengen (zou je kunnen zien als minder begaafdheid) maar daar staat tegenover dat ze voor de toekomst wel meer informatie hebben om vanuit te werken dan de rest waardoor ze dan gemakkelijker verbanden zien. ik zeg niet dat het altijd het geval is maar het gebeurd wel met regelmaat. maar hier willen veel mensen niks van weten omdat het niet strookt met hun idee van intelligentie, want stel je toch eens voor dat intelligentie grotendeels om informatie zou draaien en niet om de kracht van de hersenen zelf

ho ho slecht scoren heeft natuurlijk niets te maken met wannabe (hoog)begaafd zijn vind ik... als je sociaal niet geaccepteerd wordt omdat je anders bent gaan die dingen ook niet erg makkelijk....

veel mensen met de diagnose adhd hebben een hoog iq. sommige psychologen beweren zelfs dat ten minste de helft van alle (hoog)begaafde mensen adhd heeft. en inderdaad, de lijst van kenmerken die bij hoogbegaafdheid horen is bijna identiek aan die van adhd'ers. dus misschien dat met dit verhaal een boel duidelijk wordt!!!

quote:

op woensdag 22 september 2004 19:53 schreef heiden6 het volgende:
#ANONIEM, intelligentie heeft nauwelijks te maken met huidige kennis. in die zin draait het niet om informatie.

volledig mee eens! kennis heeft maar deels met iq te maken

een topic naar mijn hardt.

quote:

op woensdag 22 september 2004 20:10 schreef #ANONIEM het volgende:

[..]

oke ga mij dan maar eens het systeem van intelligentie uitleggen. hoe komt het dat een persoon slim is en de ander niet? begin maar eens met de verbindingen tussen de neuronen e.d. en verlicht me. want als je zo'n antwoord hebt dan kan je me natuurlijk wel vertellen waardoor die personen dan zo slim zijn... anders zou je mijn verhaal onnodig onderuit halen.

ik wacht met spanning af.

de exacte uitleg ken ik niet, maar ik weet wel dat de gangbare definitie van intelligentie absoluut niet is 'hoeveelheid vergaarde kennis'. dat is alles wat ik wilde zeggen, wat jij er hier aan toevoegt hoef ik niet uit te kunnen leggen om dat te snappen en jij ook niet.

quote:

op woensdag 22 september 2004 20:10 schreef #ANONIEM het volgende:

[..]

oke ga mij dan maar eens het systeem van intelligentie uitleggen. hoe komt het dat een persoon slim is en de ander niet? begin maar eens met de verbindingen tussen de neuronen e.d. en verlicht me. want als je zo'n antwoord hebt dan kan je me natuurlijk wel vertellen waardoor die personen dan zo slim zijn... anders zou je mijn verhaal onnodig onderuit halen.

ik wacht met spanning af.

mijn definitie van hoogbegaafd.


hoogbegaafd is een term die alleen geldig is als je de mensheid indeelt naar hun iq. alleen dan is er een groep die scoort bij de hoogste 2 procent op een iq-test. deze groep topscorers noemen we hoogbegaafd. (geschiedenis)


een talent voor voetbal, schaken of viool heeft geen correlatie met de term hoogbegaafd. die term geldt voor de indeling van de mensen naar maatschappelijk succes op één of ander terrein. er is natuurlijk een overlap tussen deze twee aparte groepen. een hoogbegaafd persoon kan ook een voetbaltalent hebben. maar evengoed een talent waar de maatschappij niet op zit te wachten. bijvoorbeeld een talent voor kritiek.


om wat grip te geven op de term hoogbegaafd zijn er velen waaronder mijzelf die het graag koppelen aan het hebben van een talent. wel een speciaal talent. een denktalent. maar liever spreek ik nog van een hersentalent. tenslotte meet je met een iq-test de snelheid van je hersens. en in die hersens zit je verstand, je gevoel, je intuïtie, feitelijk alles wat je bent en wie je voorstelt. en als die snelheid geldt voor je hersens dan zal het ook gelden voor je zenuwbanen want dat is allemaal van hetzelfde materiaal, tenslotte. dus ook je lichaam zal je anders ervaren met zo’n hersentalent. een hoogbegaafde is echt anders!


dit alles onderstreept dat een iq-test erg lijkt op hoogspringen. je moet het willen en mogen van jezelf. je moet ook enige ervaring hebben met het gebruik van je hersens. en de omstandigheden moeten je in staat stellen om zo hoog mogelijk te kunnen scoren. een lagere score kan makkelijk gehaald worden maar een hogere score is per definitie onmogelijk te behalen.


in nederland zijn er circa 330.000 hoogbegaafden waaronder 30.000 basisscholieren en 22.500 scholieren in het voortgezet onderwijs. lid van mensa zijn er circa 5000 geweest of zijn het nog. en circa 10.000 gezinnen zijn lid van één van de ouderverenigingen. waar de andere 300.000 zijn is onbekend. hierdoor zijn we als groep natuurlijk niet herkenbaar of bekend.


wat mij vaak zo stoort is dat veel hoogbegaafden ook andere diagnoses krijgen zoals de beruchte serie in het autistische spectrum en de persoonlijkheidsstoornissen. vaak lijkt het mij eerder een effect van verkeerd omgaan met hun hersentalent. dit is niemands schuld, overigens. het is tenslotte nauwelijks bekend. wel vind ik het belangrijk dat er veel meer belang wordt gehecht aan het testresultaat van een hoog iq. dit wordt mijn inziens nu nog te vaak en rigoureus weggewoven. alsof dat slechts makkelijk en handig is zodra de patiënt genezen is. probleem is dat ‘genezing’ niet kan. een hersensnelheid gemeten met een iq-test is één van de stabielste kwalificaties die er bestaat.veel meer dan een 10 punten verschil wordt niet gemeten bij een goede testafname. mijn standpunt is dat diagnoses alleen maar mogen worden gesteld als de omgeving van de ‘patiënt’ en de kennis van de ‘patiënt’ voldoende aangepast en geoptimaliseerd is om als hoogbegaafde te kunnen functioneren. pas dan en niet eerder mag er een tweede diagnose geplakt worden. dit geldt voor kinderen maar zeker ook voor volwassenen.


een hersentalent is vergelijkbaar met bijvoorbeeld een voetbaltalent. neem deze laatste zijn voetbal af en hij(meestal een hij) schopt tegen andere zaken aan. bestraf je dit gedrag dan neemt de frustratie grootse vormen aan en zal het leven met zo’n joch voor alle partijen een lijdensweg worden. zo ook gaat het met een hoogbegaafd iemand. overigens zijn hierbij beide sexes gelijkelijk vertegenwoordigd. ontneem de hoogbegaafde zijn hersengymnastiek en hij/zij gaat frustratiegedrag ontwikkelen. en dat gaat slechts van kwaad tot erger.


als laatste ben ik er zeker van dat de erfelijkheidsfactor hoger is dan 80%. dit betekent dat hoogbegaafdheid vrijwel altijd in de familie(jonger/ouder) aanwezig is.


enkele onderdelen van mijn theorie over de effecten van hoogbegaafdheid wil ik nog melden. van daaruit wil ik anderen helpen met hun anders-zijn.


de term die ik vaak gebruik is ‘zichtsveld’. daarmee bedoel ik het geheel dat een mens in één keer kan overzien. waar een mens ook in één blik de verbanden ziet en niet hoeft over te schakelen naar een ander zichtsveld. mijn aanname is dat de grootte van dit zichtsveld een maat is voor de hoogte van het iq. hoe hoger het iq, des te breder het zichtsveld, des te meer verbanden gezien worden tussen ogenschijnlijk niet verbonden onderdelen. een praktisch voorbeeld hiervan is het vaak moeilijke aanleren van samenvattingen maken op school. hier krijg je ter oefening een kort verhaaltje die vanwege dat brede zichtsveld automatisch groeit tot het dubbele of nog meer. bijvoorbeeld een verhaal over een hond met kluif. aan die kluif worden details verzonnen ten behoeve van de vulling van het zichtsveld die niet in het verhaal zelf staan. de samenvatting vermeldt natuurlijk ook niet alle details maar is wel al snel langer dan het oorspronkelijke verhaal. de oefening is dus mislukt en de leerkracht probeert het met een korter verhaal. dit werkt natuurlijk averechts. het kind is niet erg slim, is de conclusie. een ander effect van dit brede zichtsveld is dat volwassen hb-ers nogal eens verbanden aangeven die anderen gewoonweg niet zien. een voorbeeld is de werkomgeving waarin de hb-er niet functioneert. de redenen waarom zal voor de hb-er van alles kunnen zijn en die worden dan ook gezegd. dat is allemaal erg duidelijk voor de hb-er en daar gaat hij/zij dan ook tegen in. de collega’s zien al die verbanden niet maar wijzen slechts op het feit dat de hb-er niet bij zijn leest blijft. hij/zij bemoeit zich bv. met andermans werk en vooral met de baas. voor de hb-er is dit een klein en meestal niet-significant onderdeeltje in diens zichtsveld. bij de collega’s is dit een vullend onderdeel en daardoor erg storend. begrip krijgen voor je eigen zichtsveld werkt bevrijdend, probleem is wel dat je ergens dus beter in bent dan andere mensen zonder dat je daarin bevestigd wordt.


een tweede uitgangspunt voor mij is deze indeling van de mens zelf. hij of zij bestaat uit lichaam, verstand, gevoel, emotie en een ik. hiermee kan ik evenwichten aanleren welke het welzijn bevorderen van de hoogbegaafde mens. want elk vergeten onderdeel zal gaan ‘rotten’ of ‘klieren’ als het geen aandacht krijgt.


ook belangrijk is acceptatie. maar dan acceptatie van jezelf met een helder maar wel realistisch zelfbeeld. en dat is weer moeilijk omdat dat slechts op te bouwen is met soortgenoten, spiegels die realtime reflecteren en met jou kloppen. acceptatie krijg je niet zolang je jezelf niet accepteert in die manier dat het ook klopt. daarvoor hoef je geen hoog iq te hebben. ook laagbegaafde mensen voelen dat haarscherp aan. hoogbegaafde mensen moeten eerst door hun verstand heen.... en met haarscherpe weerwoorden van andere hoogbegaafden. mensen die je verhaal/analyse aanvullen in plaats van uitleg vragen. mensen die jouw verhaal verder aanvullen waardoor jij je verhaal uiteindelijk kunt afmaken, je komt tot een conclusie in plaats van leegte.


de kunst van het evenwicht vind ik ook een mooi item. hoogbegaafden die vast zitten leven vaak in zwart-wit. meer zwart, overigens. niet erg is dat maar wel onnodig want het vreet energie en het levert nauwelijks wat op. evenwicht vinden en houden in allerlei zaken en situatie van klein tot groot brengt weer de verwondering terug over het leven en de lol er in. evenwicht in ik en hunnie, in zelfbeeld en reacties, laten je uiteindelijk weer leven zoals bedoelt. en het leuke is dat en zwart-wit en evenwicht, situaties zijn die vrij stabiel blijven. het is niet de evenwichtskunstenaar die op de balk blijft als de massa er af valt. het is de gekozen/gemaakte omgeving die zorgt voor stabiliteit en de lange reactietijd van een mens op veranderingen.


een nieuw idee heeft te maken met kinderen maar daar we allemaal kind zijn geweest heeft dit wellicht ook effect op ons functioneren.
hoogbegaafde kinderen functioneren constant in hún gebied van naaste ontwikkeling. wat ze al weten is niet interessant, lopen ze overheen. nieuw is leuk want dan kun je je hersens gebruiken. net bekende, nieuwe kennis is daarom niet leuk meer, dus herhaling of laten zien dat je het kan is, als de rest ook tegenvalt, zelfs frusterend. vertrouw op die kinderen zonder direct bewijs en zolang zij, of iets nieuws leren of bezig zijn met echt oude kennis/vaardigheden, dan is het meestal goed. misschien is het voor ons volwassenen wel een tip van een sluier? kinderen zijn tenslotte zuiverder in handelen en denken.


bron: http://www.prowat.nl/hoogbegaafd.html

iemand die veel weet, hoeft nog niet intelligent te zijn. iemand die intelligent is, hoeft nog geen schat aan kennis te bezitten.

is het nu duidelijk wat we bedoelen (wat ik bedoel in ieder geval)?

quote:

op woensdag 22 september 2004 20:19 schreef #ANONIEM het volgende:

[..]

nee je zei dat vergaarde kennis weinig te maken had met intelligentie, nu niet gaan verdraaien he
dus ik wil graag reden hebben waarom kennis slechts een klein deel van intelligentie inhoudt en niet een groot deel. daarvoor heb je wel kennis nodig alleen er is geen kennis die dat ondersteund.

snelheid van de hersenen..... misschien?
zie het als een pentium 100mhz die de meesten hebben
en een 120-180 voor de begaafden onder ons!


zie boven!

quote:

op woensdag 22 september 2004 20:19 schreef #ANONIEM het volgende:

[..]

nee je zei dat vergaarde kennis weinig te maken had met intelligentie, nu niet gaan verdraaien he
dus ik wil graag reden hebben waarom kennis slechts een klein deel van intelligentie inhoudt en niet een groot deel. daarvoor heb je wel kennis nodig alleen er is geen kennis die dat ondersteund.

ik bedoelde dat vergaarde kennis op zich niet je intelligentie bepaalt, het is niet de manier waarop we intelligentie definiëren. er is wel een verband natuurlijk, het meest voor de hand liggende lijkt me dat iemand die erg intelligent is gemakkelijker kennis vergaart. de hoeveelheid informatie/kennis die je hebt is daarmee absoluut nog geen indicatie van je intelligentie; er zijn veel meer factoren die dat beïnvloeden.