Oranje in de buitenlandse pers.

quote:

Op zondag 20 juni 2004 20:34 schreef Doc het volgende:
De reden waarom de wissel zo slecht was, was niet omdat het NLs elftal op Robben hangt maar de psychologische klap die het teweeg bracht. NL speelt al tijden zonder echt zelfvertrouwen. Dan is er plots een wedstrijd waarin een speler de wedstrijd van z'n leven speelt - en geloof me maar dat de spelers van het NLs elftal door hebben dat Robben goed speelt - en NL speelde met flair. Wie wordt er uitgehaald: juist, die Robben. Compleet onduidelijk waarom, want uit alle reacties bleek dat dat NIET in de rust besproken was - terwijl gezien de argumenten van Dick dat hij voor Robben een uur genoeg vond hij het van te voren al van plan was. Gevolg: onrust! Moeten we verdedigend dan - en dat kunnen we niet zo goed - of aanvallen - maar waarom dan de beste aanvallende speler er uit? Kortom: gevolg verwarring en minder zelfvertrouwen. Als DAT de gevolgen zijn van een wissel en het NIET van te voren bespreklen van een wissel dan doe je het als coach gewoon heel heel heel erg slecht. Gevolg: daarna zelf amper uitgespeelde kansen en twee doelpunten tegen ...

Amen + een kleine toevoeging:

Nedved werd in de zone opgevangen en kwam zelf totaal niet uit de verf. Na het inbrengen van een (zwakke) directe tegenstander kon Nedved weer doen waar hij goed in is: weglopen bij z'n tegenstander......

regel nr. 1:
maak van een jounalist nooit een trainer...

natuurlijk zijn dit wedstrijden die voor een journalist een ware natte droom zijn, immers het heeft alles, en bovenal, iedere toeschouwer kan achteraf prima op de plek van de verliezende coach gaan zitten en bepalen waar de fout lag...

die wissel pakte fout uit, en persoonlijk had ik ook liever gezien dat vdMeyde eruit ging (ik begrijp nog steeds niet waarom die maar geselecteerd wordt, zelfs in deze topwedstrijd was hij een negatieve uitschieter, slechte fysiek, veel overtredingen, missen van kansen en nooit een echt goede voorzet/pass).

Punt is echter dat Adovcaat een poging deed een mogelijke winst of minstens een gelijkspel zeker te stellen, en iedere coach die dat niet doet is dom, oerdom...
Bij een gelkijkspel was nederland nog altijd favoriet voor de volgende ronde; ze hadden tegend e Letten moeten spelen terwijl de Tsjechen en Duisters elkaar moesten liquideren, een direkt duell, waar Nederland als derde hond met het been vandaan had kunnen lopen

vergeet dat geblaat van coach en alle journalisten en commentatoren, dat nederland als een kip zonder kop naar het doel van de tegenstander moet rennen, en met aanvallend voetbal eervol uitgeschakeld moeten worden...
dat 'eervolle' is bullshit, omdat de commentatoren in Holland altijd wel een stok vinden om de bondscoach te slaan, die wissels tegen duitsland, die het gelijkspel zeker stelden worden door niemand genoemd, maar nu heeft hij opeens de wedstrijd bepaald door een wissel, van een prima spelende speler, maar ook eentje met vrijwel geen wedstrijdritme, en net teruggekeerd van een zware blessure:

een impopulaire beslissing, maar impopulaire beslissingen _moet_ een bondscoach ook doen wil hij een kans maken verder te gaan; en dat zou een streven moeten zijn van coaches, 'eervolle uitschakelingen' zijn leuke dingen die voetbal-commentatoren beweren: 'Het leuke voetbalelftal van Baphutwetsistan verlaat het toernooi met opgeheven hoofd', maar een topploeg, vol kwaliteiten en wereldspelers moet in eerste instantie voor de winst over 3 wedstrijden gaan, kwalificatie voor de volgende ronde, groepsrondes zijn geen plek voor galleryplay, enkel van de verliezers.

In dit geval luisterden de spelers niet naar hem, er werd helemaal niet getemporiseerd (enkel Seedorf deed een poging, maar dat had weinig bijval van andere spelers die continue diep bleven gaan), het tempo uit het spel gehaald, en het elftal voetbalde ook na de wissel alsof Cruyff de echte bondscoach was en lijkt zelf de bullshit van Cruyff (dat nederland niet zou kunnen verdedigen, wat een onzin, als je zo gaat denken krijg je vanzelf goals tegen, een instant excuus geef je daarmee aan de spelers om te verzaken).

Verder was er de bepalende rol van de scheidsrechter, met zijn sterke invloed op de wedstrijd (twee essentiele momenten in hollands nadeel, de niet gegeven penalty, en de onjuiste rode kaart, verder ook een aantal ander twijfelachtige beslissingen telkens in hollands nadeel, de scheids leek juist de wedstrijd absoluut niet aan te voelen, ook al vond ik hem an sich niet partijdig, effectief hadden zijn beslissingen wel meer invloed op de wedstrijd dan die ene wissel van Advocaat)

quote:

Op maandag 21 juni 2004 11:05 schreef RM-rf het volgende:
regel nr. 1:
maak van een jounalist nooit een trainer...

natuurlijk zijn dit wedstrijden die voor een journalist een ware natte droom zijn, immers het heeft alles, en bovenal, iedere toeschouwer kan achteraf prima op de plek van de verliezende coach gaan zitten en bepalen waar de fout lag...

Sorry, maar dit was er een die niet alleen achteraf gezien kon worden. Direct op het moment van de wissel was het duidelijk (ik heb mijn reactie op het forum direct na de wissel als getuige en de reden waarom het een slechte wissel was hierboven gegeven - en die was ook niet alleen achteraf!)

Ik snap wel dat het leuk is om een tegengeluid te laten horen maar in dit geval is het meer voor de vorm dan dat het echt hout snijdt...

quote:

Op maandag 21 juni 2004 22:28 schreef Doc het volgende:

[..]

Sorry, maar dit was er een die niet alleen achteraf gezien kon worden. Direct op het moment van de wissel was het duidelijk (ik heb mijn reactie op het forum direct na de wissel als getuige en de reden waarom het een slechte wissel was hierboven gegeven - en die was ook niet alleen achteraf!)

Ik snap wel dat het leuk is om een tegengeluid te laten horen maar in dit geval is het meer voor de vorm dan dat het echt hout snijdt...

ik vond het ook geen logische wissel en verbaasde me er ook over, sterker nog ik vind het nog steeds een fout...

maar dat overdreven belang dat eraan gehecht wordt is wel iets dat ontstaat _na_ een wedstrijd:
waar men de zaak gaat versimpelen en alles terugdraait naar dat ene moment waarop zogenaamd de hele wedstrijd bepaald werd.

de wissel was een klassieke impopulaire maatregel, maar an sich wel begrijpelijk, zowel het idee van een extra verdeiger erin brengen was legitiem, alswel een voetballer met weinig wedstrijdritme, die lang geblesseerd is geweest dan te slachtofferen...

Dat Advocaat echter toch die beslissing nam, en niet voorzag dat juist Robben het publiek vertrouwen gaf, omdat het een niet belastte speler is (eentje die nog niet massaal door het publiek ook is uitgefloten, nadat hij ooit eens verzaakt, wat alle spelers ooit doen), was de fout, maar Nederland stond met 2-1 voor en kon zelfs nog een goal incasseren, zonder al te grote gevolgen (alhoewel winst te prefereren was).

De enige fout die het team kon maken was in paniek te gaan raken en zichzelf te laten overlopen, op een moment dat zij gewoon de wedstrijd moesten uitspelen..

Dat die paniek kennelijk bij het wisselen van Robben ontstond, is niet alleen de fout van Advocaat, maar juist ook van de pers, die in de aanloop telkens de negatieve zijde belicht en zo een sfeer creeert waarin geen zelfvertrouwen meer aanwezig is, mentale veerkracht.

Robben's wissel was impopulair, en er waren ook andere, betere alternatieven: maar beslissiend had hij zeker niet hoeven zijn, dat hij nu wel beslissend wordt ervaren komt door de scheidsrechter en het vertrouwen in eigen kunnen dat bij Nederland brak (misschien omdat dat zelfvertrouwen van het team al maandenlang zwaar onder vuur ligt)

In Singapore wordt in de Straits Times heel treffend een onderscheid gemaakt tussen de durf die een ploeg toont en het uiteindelijke resultaat. Met de wissel van Robben gaf Advocaat aan angstig te zijn voor het vervolg en daarmee tekende hij het doodsvonnis van Nederland van die avond.

quote:

Op dinsdag 22 juni 2004 09:46 schreef RM-rf het volgende:

[..]

ik vond het ook geen logische wissel en verbaasde me er ook over, sterker nog ik vind het nog steeds een fout...

maar dat overdreven belang dat eraan gehecht wordt is wel iets dat ontstaat _na_ een wedstrijd:
waar men de zaak gaat versimpelen en alles terugdraait naar dat ene moment waarop zogenaamd de hele wedstrijd bepaald werd.

de wissel was een klassieke impopulaire maatregel, maar an sich wel begrijpelijk, zowel het idee van een extra verdeiger erin brengen was legitiem, alswel een voetballer met weinig wedstrijdritme, die lang geblesseerd is geweest dan te slachtofferen...

Dat Advocaat echter toch die beslissing nam, en niet voorzag dat juist Robben het publiek vertrouwen gaf, omdat het een niet belastte speler is (eentje die nog niet massaal door het publiek ook is uitgefloten, nadat hij ooit eens verzaakt, wat alle spelers ooit doen), was de fout, maar Nederland stond met 2-1 voor en kon zelfs nog een goal incasseren, zonder al te grote gevolgen (alhoewel winst te prefereren was).

De enige fout die het team kon maken was in paniek te gaan raken en zichzelf te laten overlopen, op een moment dat zij gewoon de wedstrijd moesten uitspelen..

Dat die paniek kennelijk bij het wisselen van Robben ontstond, is niet alleen de fout van Advocaat, maar juist ook van de pers, die in de aanloop telkens de negatieve zijde belicht en zo een sfeer creeert waarin geen zelfvertrouwen meer aanwezig is, mentale veerkracht.

Robben's wissel was impopulair, en er waren ook andere, betere alternatieven: maar beslissiend had hij zeker niet hoeven zijn, dat hij nu wel beslissend wordt ervaren komt door de scheidsrechter en het vertrouwen in eigen kunnen dat bij Nederland brak (misschien omdat dat zelfvertrouwen van het team al maandenlang zwaar onder vuur ligt)

Ik ben het hier niet mee eens.

Ten eerste is het niet alleen achteraf gekletst. Ook tijdens de wedstrijd was het direct duidelijk.

Ten tweede was voetbal technisch het misschien wel te verklaren, maar waarbij het ook nog steeds een gok is om je best spelende man er uit te halen en te vervangen door een kwalitatief mindere speler en dan hopen dat je spel niet achteruit gaat. Dat pakt zelden goed uit, maar dat valtechternog gewoon een gok te noemen waarbij achteraf hindsightaltijd 20-20 is.

ECHTER, wat GEEN GOK was, en dat is waar Advocaat echt de fout in ging was de boodschap die hij met die wissel deed. Die was voor het team desastreus. Want wat wilde Advocaat?! Aanvallen of verdedigen? En wat is de boodschap als je beste speler uit het veld haalt? Als je zoiets doet moet je in iedergeval je team van te voren uitleggen wat je van plan bent, om duidelijk te maken wat je nou wil. Als je dat niet doet is het enige wat je doet je team verzwakken zowel voetbal technisch als mentaal.

Dat je de pers de schuld geeft van het gebrek aan zelf vertrouwen vind ik ook niet geheel terecht. Na NL - Schotland zag iedereen (ook de pers) het zitten. Echter in plaats van om die wedstijd voort te bouwen ging Advocaat opde oude voet verder alsof die wedstrijd er niet geweest was. Dat snapt de pers niet en volgens mij snappen de spelers daarook weinig van. Dat werkt ook niet voor het zelfvertrouwen.

Maar goed, al neem je aan dathet gerbek aan zelfvertrouwen door de pers komt, dan is dat nog steeds een realiteit waar je als coach rekening mee moet houden. En moet je nou juist NIET die acties ondernemen die dat zelfvertrouwen ondermijnen.

Dus echt op alle fronten faalde Advocaat.