OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Oftewel: als het kinderen krijgen maar niet lukken wil.
Hoewel ik het hier in Ouders hartstikke naar mijn zin heb en hoewel ik waarschijnlijk met een paar jaar tijd zelf wel een paar kinderen zal hebben merk ik dat ik het af en toe toch best moeilijk heb met andermans zwangerschap/ouderschap. En af en toe heb ik best behoefte om even heel hard door OUD te stampvoeten en te schreeuwen dat het allemaal maar oneerlijk en kut is. Vandaar dit topic Ik ben niet de enige hier waarbij het allemaal niet helemaal volgens wens verloopt en vast ook niet de enige die daar af en toe ongestoord over wil mopperen zonder dat ze het gevoel hebben andermans Roze Wolk te verstoren.
In het kort mijn voorgeschiedenis: Al van kinds af aan wilde ik een groot gezin. Negen jaar geleden (op mijn 21ste) gestopt met de pil. Na 7 jaar niet zwanger worden in februari 2002 de adoptieformulieren op de post gedaan. Sinds ongeveer een maand staan we op de wachtlijst voor ons eerste adoptiekind (uit Suriname). Het kan nog wel 5 jaar duren voor we ons eerste kindje mogen ophalen.
Hoewel ik het hier in Ouders hartstikke naar mijn zin heb en hoewel ik waarschijnlijk met een paar jaar tijd zelf wel een paar kinderen zal hebben merk ik dat ik het af en toe toch best moeilijk heb met andermans zwangerschap/ouderschap. En af en toe heb ik best behoefte om even heel hard door OUD te stampvoeten en te schreeuwen dat het allemaal maar oneerlijk en kut is. Vandaar dit topic Ik ben niet de enige hier waarbij het allemaal niet helemaal volgens wens verloopt en vast ook niet de enige die daar af en toe ongestoord over wil mopperen zonder dat ze het gevoel hebben andermans Roze Wolk te verstoren.
Ik ben niet de enige hier waarbij het allemaal niet helemaal volgens wens verloopt en vast ook niet de enige die daar af en toe ongestoord over wil mopperen zonder dat ze het gevoel hebben andermans Roze Wolk te verstoren.In het kort mijn voorgeschiedenis: Al van kinds af aan wilde ik een groot gezin. Negen jaar geleden (op mijn 21ste) gestopt met de pil. Na 7 jaar niet zwanger worden in februari 2002 de adoptieformulieren op de post gedaan. Sinds ongeveer een maand staan we op de wachtlijst voor ons eerste adoptiekind (uit Suriname). Het kan nog wel 5 jaar duren voor we ons eerste kindje mogen ophalen.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
5 jaar!!! Dat is heeeeel erg lang. Ik begrijp wel tot op zekere hoogte wat je bedoelt: ook ik heb heeeeeeel lang ene kinderwens gehad die maar niet vervuld werd: geen relatie, toen ziek, toen eindelijk 'de tijd rijp' en toen dus verminderd vruchtbaar....en ik hield en hou zooo van kinderen! na anderhalf jaar in verwachting, maar wat was die tijd daarvoor moeilijk: de ene na de ander zwanger, en ik werd razend jaloers van mensen die zo maar zwanger werden! Zomaar! of per ongeluk! Of van die heroinehoeren op de Keileweg die dan drie koters hadden, zo onrechtvaardig vond ik dat! Ik weet nog zo dat de kinderen die ik 'hier' geboren had zien worden al een jaar werden, en twee jaar......echt niet leuk, zo geconfronteerd te worden met de tijd.
Goed, nu weet ik dus eigenlijk niet zo goed waar ik heen wilde met deze post...want ik heb eigenlijk geen oplossing, of goede eindzin of bemoedigende woorden of vergoeilijking....ehhhh. *stil*
en toen dus verminderd vruchtbaar....en ik hield en hou zooo van kinderen! na anderhalf jaar in verwachting, maar wat was die tijd daarvoor moeilijk: de ene na de ander zwanger, en ik werd razend jaloers van mensen die zo maar zwanger werden! Zomaar! of per ongeluk! Of van die heroinehoeren op de Keileweg die dan drie koters hadden, zo onrechtvaardig vond ik dat! Ik weet nog zo dat de kinderen die ik 'hier' geboren had zien worden al een jaar werden, en twee jaar......echt niet leuk, zo geconfronteerd te worden met de tijd. Goed, nu weet ik dus eigenlijk niet zo goed waar ik heen wilde met deze post...want ik heb eigenlijk geen oplossing, of goede eindzin of bemoedigende woorden of vergoeilijking....ehhhh. *stil*
DANYEL EN THIJS
....maar daarna ben ik weer triestig...
....maar daarna ben ik weer triestig...
Spindizzy, ik wist dat je wachtte op de ooievaar in de vorm van een vliegtuig maar was niet op de hoogte van het verhaal erachter. Jeutje zeg 7 jaar geprobeerd om zwanger te raken, dat is echt heel erg lang. Weten ze de oorzaak en is bij jullie alle kans nu verkeken op kindje langs de natuurlijke weg? En als dat zo is dan lijkt me dat een heel zwaar proces om je daarbij neer te leggen. Maar misschien ook wel een opluchting om dat het anders allemaal zo eindeloos en hopeloos is.
Ook zeer frusterend en oneerlijk dat die adoptie zo lang moet duren. Ik had er eerlijk gezegd geen idee van.
Kan me je gevoelens zeer goed voorstellen. Aan de andere kant er is bij een heleboel dames hier wel iets meer aan vooraf of achteraf gegaan dan hup stoppen met de pil en hoepla zwanger en 9 maanden erna een gezond babietje. De meerderheid heeft wel een verhaal. Ik weet nog dat ik hier binnen kwam om vol trots een 2e streepje te showen. Niet wetende dat ik een paar weken later een miskraam zou krijgen en daarna nog een miskraam... Ook waren toen de 2 bovenste van de zwangerenlijst ET en Catootje en ikke maar denken dat zij meteen zwanger waren geraakt. Pas naderhand heb ik begrepen dat zowel ET als Catootje er medische toestanden aan te pas hebben moeten komen.
Ik verder ook geen moraal ofzo. Hopelijk komt je ijzeren ooievaar sneller dan gedacht en wordt jij eindelijk ook moeder.
Ook zeer frusterend en oneerlijk dat die adoptie zo lang moet duren. Ik had er eerlijk gezegd geen idee van.
Kan me je gevoelens zeer goed voorstellen. Aan de andere kant er is bij een heleboel dames hier wel iets meer aan vooraf of achteraf gegaan dan hup stoppen met de pil en hoepla zwanger en 9 maanden erna een gezond babietje. De meerderheid heeft wel een verhaal. Ik weet nog dat ik hier binnen kwam om vol trots een 2e streepje te showen. Niet wetende dat ik een paar weken later een miskraam zou krijgen en daarna nog een miskraam... Ook waren toen de 2 bovenste van de zwangerenlijst ET en Catootje en ikke maar denken dat zij meteen zwanger waren geraakt. Pas naderhand heb ik begrepen dat zowel ET als Catootje er medische toestanden aan te pas hebben moeten komen.
Ik verder ook geen moraal ofzo. Hopelijk komt je ijzeren ooievaar sneller dan gedacht en wordt jij eindelijk ook moeder.
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
Jeetje Spindizzy, dat doet pijn...waarom anderen wel, en jij niet? En dan ook nog zo'n lange periode die verstreken is zonder resultaat...
Ik hoop ook voor jou en je partner dat er heeeeel snel een bericht uit Suriname komt In ieder geval weet ik zeker dat het kindje ontzettend gewenst en welkom is bij jullie
Ikzelf (en mijn man ook) heb ook een heel grote kinderwens, maar kan die wens nu ook nog niet verwezenlijken omdat ik eerst dingen die in mijn verleden gebeurd zijn moet verwerken en ik mijn medicatie afgebouwd wil hebben. Maar ondertussen ben ik ook al 30, bijna 31 en neemt mijn (ons) verlangen naar een kindje ook ontzettend toe. Elke geboorte-aankondiging, hoe fijn ik het ook vind voor de ouders, is weer een knal voor mijn kop en maakt mij steeds meer van streek, raakt mij heel diep.
Nu is mijn situatie niet vergelijkbaar met jou, totaal niet, maar ik wil wel even laten weten, dat ik de pijn en het verlangen zo goed herken!
Het onrecht dat mij is aangedaan in mijn jeugd/pubertijd, heeft wederom zoveel ongewenst invloed op mijn leven en de keuzes die ik daarin maak, ik kan er spontaan van over mijn nek gaan, het is zó ontzettend unfair
Spindizzy heel veel sterkte gewenst en ik zal heel hard duimen dat jullie kindje er snel zal zijn
Ik hoop ook voor jou en je partner dat er heeeeel snel een bericht uit Suriname komt In ieder geval weet ik zeker dat het kindje ontzettend gewenst en welkom is bij jullie
In ieder geval weet ik zeker dat het kindje ontzettend gewenst en welkom is bij jullie Ikzelf (en mijn man ook) heb ook een heel grote kinderwens, maar kan die wens nu ook nog niet verwezenlijken omdat ik eerst dingen die in mijn verleden gebeurd zijn moet verwerken en ik mijn medicatie afgebouwd wil hebben. Maar ondertussen ben ik ook al 30, bijna 31 en neemt mijn (ons) verlangen naar een kindje ook ontzettend toe. Elke geboorte-aankondiging, hoe fijn ik het ook vind voor de ouders, is weer een knal voor mijn kop en maakt mij steeds meer van streek, raakt mij heel diep.
Nu is mijn situatie niet vergelijkbaar met jou, totaal niet, maar ik wil wel even laten weten, dat ik de pijn en het verlangen zo goed herken!
Het onrecht dat mij is aangedaan in mijn jeugd/pubertijd, heeft wederom zoveel ongewenst invloed op mijn leven en de keuzes die ik daarin maak, ik kan er spontaan van over mijn nek gaan, het is zó ontzettend unfair
Spindizzy heel veel sterkte gewenst en ik zal heel hard duimen dat jullie kindje er snel zal zijn
#geen
Wij hebben er bewust voor gekozen om niet de Medische Malle Molen in te gaan. We waren het er vanaf het begin over eens dat we sowieso wilden adopteren. Of er nu wel of geen eigen kindjes kwamen (heb eigenlijk altijd het voorgevoel gehad dat op de gewone manier kinderen krijgen niet zou lukken, of heel moeilijk zou zijn). Dus na een aantal jaar hebben we gewoon gezegd: en nu is het genoeg! En vanaf dat moment zijn we ons volledig op de adoptie gaan richten.quote:Op donderdag 27 mei 2004 13:10 schreef Merisse het volgende:
Spindizzy, ik wist dat je wachtte op de ooievaar in de vorm van een vliegtuig maar was niet op de hoogte van het verhaal erachter. Jeutje zeg 7 jaar geprobeerd om zwanger te raken, dat is echt heel erg lang. Weten ze de oorzaak en is bij jullie alle kans nu verkeken op kindje langs de natuurlijke weg? En als dat zo is dan lijkt me dat een heel zwaar proces om je daarbij neer te leggen. Maar misschien ook wel een opluchting om dat het anders allemaal zo eindeloos en hopeloos is.
In theorie zou ik natuurlijk gewoon nog alsnog spontaan zwanger kunnen raken maar daar reken ik al een paar jaar niet meer op.
Ik ga ervan uit dat jij op je 1jarige trouwdag midden in de vuile luiers en spuuglapjes zit.
Dank je... Maar ik vind niet dat het niet vergelijkbaar is. De details zijn anders maar het verdriet is hetzelfde en iedereen heeft net zo veel recht op dat verdriet. In dit soort gevallen bestaat er niet zoiets als meer of minder erg. Het is allemaal erg en het is allemaal even oneerlijk.quote:Op donderdag 27 mei 2004 13:20 schreef DuchessX het volgende:
Nu is mijn situatie niet vergelijkbaar met jou, totaal niet, maar ik wil wel even laten weten, dat ik de pijn en het verlangen zo goed herken!
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Spindizzy, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen.... je weet dat ik het je echt ontzettend gun (en Taak natuurlijk ook) en hoe klote ik het vind dat het juist bij jullie niet mag gaan zoals het zou moeten gaan!! Dikke
Ik wilde dat ik een genie was, dan zou ik een tijdmachine voor jullie bouwen. Soms is het zo verrekte oneerlijk in het leven ! Meid, ik hoop dat de wachttijd voor jullie omvliegt en dat jullie in de tussentijd bezigheden etc. kunnen vinden waarmee je je toch al lekker kunt verheugen op de gezinsuitbreiding straks.
... ♥ ik mis je ♥
spindizzy... mijn mond viel werkelijk open zeg toen ik dit las... wat een geduld hebben jullie heirvoor moeten opbrengen.. NOG steeds.. erg dapper van jullie..
wat ik me trouwens wel afvraag is waarom de wachttijd 5 jaar is....
ik wens jullie veel sterkte hiermee en dat de 5 jaar heel snel mag gaan..
(verder weet ik nie zo goed hierop te reageren (weet de juiste woorden ook nie ).. ik vind het erg rot voor jullie )
wat ik me trouwens wel afvraag is waarom de wachttijd 5 jaar is....
ik wens jullie veel sterkte hiermee en dat de 5 jaar heel snel mag gaan..
(verder weet ik nie zo goed hierop te reageren (weet de juiste woorden ook nie ).. ik vind het erg rot voor jullie )
)
In Suriname (wij willen een surinaams kind adopteren) wonen maar een half miljoen mensen dus worden er verhoudingsgewijs heel weinig kinderen afgestaan voor adoptie. Voor andere wachtlijsten gelden weer andere wachttijden. China bijvoorbeeld gaat vrij snel.quote:Op donderdag 27 mei 2004 17:36 schreef Girly het volgende:
wat ik me trouwens wel afvraag is waarom de wachttijd 5 jaar is....
Iedereen bedankt voor alle lieve woorden en wensen
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Spindizzy..ook ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik vind het zo verschrikkelijk knap hoe jullie ermee omgaan en hoop dat jullie in de toekomst heerlijk kunnen gaan genieten van jullie langverwacht kindje. Het is jullie meer dan gegund. Hele dikke
Winnares Dione-award '05, '06 en '07!
Spindizzy, met open mond heb ik je verhaal gelezen.... en besloten om mijn verhaal te plaatsen, misschien heb je er iets aan...
Toen ik bijna 21 was besloten we dat we graag een kindje wilden, de pil de deur uit en klussen maar!
Het eerste jaar was het nog voornamelijk "We gaan een kindje maken!"
Het tweede jaar was het "We zijn nog steeds een kindje aan het maken..."
Het derde jaar was het "Waarom krijgen wij nu geen kindje??"
Het vierde jaar was het "F*ck iedereen.... ik wil mijn kindje! "
Het vijfde, het zesde, het zevende en het achtste jaar was het "Leuk, iedereen krijgt kindjes, behalve wij.... :'( "
Je gaat glimlachend door het leven, vertroeteld andermans kindjes maar inwendig huil je, inwendig schreeuw je, inwendig wil je elk kindje meenemen en verzorgen... maar het zijn niet jouw kindjes... jouw kindje komt niet.... je legt je er bij neer... je zal nooit zwanger zijn, nooit getrappel voelen, nooit een babymondje zoekend naar je tepel krijgen....
Op een dag in het achtste jaar voel ik me beroerd, me borsten doen zeer, ben misselijk en maak me zorgen. De medische boeken worden opengeslagen, wat kan het toch zijn? Zwanger ben ik niet, dat werd ik namelijk toch nooit...
Na dagen gepieker, dagen zorgen gemaakt en dagen ruzie met hubbie "Waarom test je nou niet?" toch maar getest, maar meer om hem te bewijzen dat ik gelijk had, ik kon niet zwanger worden en dat was ik nu dus ook niet! Ik ben gewoon ziek, ik heb iets onbekends, iets wat nog nooit iemand heeft gehad, maar zwanger ben ik niet!
En toen zat ik daar op de wc, mijn broek nog op mijn enkels, een test in mijn hand waar 2 gigantische blije strepen me vertelde dat wonderen de wereld nog niet uitwaren, dat ik niet een of andere enge ziekte had, maar dat ik de komende maanden in meervoud door het leven ging, dat mijn lichaam 2 hartjes verbergde, dat ik in mij, een klein wezentje draagde...
Ik was gewoon hartstikke zwanger.... en die 2 blije streepjes zijn uitgegroeid tot een hartstikke mooi meiske van nu al ruim 6 maanden... op mijn bijna 29e wasik uiteindelijk mama...
Wat jij met mijn verhaal aan moet weet ik niet, maar ik kan me je wanhoop, je verdriet en je woede zo goed voorstellen...
*knuffel* en hou vol meis... hou vol...
Toen ik bijna 21 was besloten we dat we graag een kindje wilden, de pil de deur uit en klussen maar!
Het eerste jaar was het nog voornamelijk "We gaan een kindje maken!"
Het tweede jaar was het "We zijn nog steeds een kindje aan het maken..."
Het derde jaar was het "Waarom krijgen wij nu geen kindje??"
Het vierde jaar was het "F*ck iedereen.... ik wil mijn kindje! "
"Het vijfde, het zesde, het zevende en het achtste jaar was het "Leuk, iedereen krijgt kindjes, behalve wij.... :'( "
Je gaat glimlachend door het leven, vertroeteld andermans kindjes maar inwendig huil je, inwendig schreeuw je, inwendig wil je elk kindje meenemen en verzorgen... maar het zijn niet jouw kindjes... jouw kindje komt niet.... je legt je er bij neer... je zal nooit zwanger zijn, nooit getrappel voelen, nooit een babymondje zoekend naar je tepel krijgen....
Op een dag in het achtste jaar voel ik me beroerd, me borsten doen zeer, ben misselijk en maak me zorgen. De medische boeken worden opengeslagen, wat kan het toch zijn? Zwanger ben ik niet, dat werd ik namelijk toch nooit...
Na dagen gepieker, dagen zorgen gemaakt en dagen ruzie met hubbie "Waarom test je nou niet?" toch maar getest, maar meer om hem te bewijzen dat ik gelijk had, ik kon niet zwanger worden en dat was ik nu dus ook niet! Ik ben gewoon ziek, ik heb iets onbekends, iets wat nog nooit iemand heeft gehad, maar zwanger ben ik niet!
En toen zat ik daar op de wc, mijn broek nog op mijn enkels, een test in mijn hand waar 2 gigantische blije strepen me vertelde dat wonderen de wereld nog niet uitwaren, dat ik niet een of andere enge ziekte had, maar dat ik de komende maanden in meervoud door het leven ging, dat mijn lichaam 2 hartjes verbergde, dat ik in mij, een klein wezentje draagde...
Ik was gewoon hartstikke zwanger.... en die 2 blije streepjes zijn uitgegroeid tot een hartstikke mooi meiske van nu al ruim 6 maanden... op mijn bijna 29e wasik uiteindelijk mama...
Wat jij met mijn verhaal aan moet weet ik niet, maar ik kan me je wanhoop, je verdriet en je woede zo goed voorstellen...
*knuffel* en hou vol meis... hou vol...
Kijk ook eens op de vernieuwde site van Susanne
Van een Suusquote:Op donderdag 27 mei 2004 19:50 schreef Luckepuk het volgende:
op mijn bijna 29e wasik uiteindelijk mama...
Bedankt voor het vertellen Wist ik helemaal niet joh dat er bij jou ook zoveel aan vooraf is gegaan...
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Wat geweldig...!quote:Op donderdag 27 mei 2004 19:50 schreef Luckepuk het volgende:
Spindizzy, met open mond heb ik je verhaal gelezen.... en besloten om mijn verhaal te plaatsen, misschien heb je er iets aan...
Toen ik bijna 21 was besloten we dat we graag een kindje wilden, de pil de deur uit en klussen maar!
Het eerste jaar was het nog voornamelijk "We gaan een kindje maken!"
Het tweede jaar was het "We zijn nog steeds een kindje aan het maken..."
Het derde jaar was het "Waarom krijgen wij nu geen kindje??"
Het vierde jaar was het "F*ck iedereen.... ik wil mijn kindje! "
Het vijfde, het zesde, het zevende en het achtste jaar was het "Leuk, iedereen krijgt kindjes, behalve wij.... "
Je gaat glimlachend door het leven, vertroeteld andermans kindjes maar inwendig huil je, inwendig schreeuw je, inwendig wil je elk kindje meenemen en verzorgen... maar het zijn niet jouw kindjes... jouw kindje komt niet.... je legt je er bij neer... je zal nooit zwanger zijn, nooit getrappel voelen, nooit een babymondje zoekend naar je tepel krijgen....
Op een dag in het achtste jaar voel ik me beroerd, me borsten doen zeer, ben misselijk en maak me zorgen. De medische boeken worden opengeslagen, wat kan het toch zijn? Zwanger ben ik niet, dat werd ik namelijk toch nooit...
Na dagen gepieker, dagen zorgen gemaakt en dagen ruzie met hubbie "Waarom test je nou niet?" toch maar getest, maar meer om hem te bewijzen dat ik gelijk had, ik kon niet zwanger worden en dat was ik nu dus ook niet! Ik ben gewoon ziek, ik heb iets onbekends, iets wat nog nooit iemand heeft gehad, maar zwanger ben ik niet!
En toen zat ik daar op de wc, mijn broek nog op mijn enkels, een test in mijn hand waar 2 gigantische blije strepen me vertelde dat wonderen de wereld nog niet uitwaren, dat ik niet een of andere enge ziekte had, maar dat ik de komende maanden in meervoud door het leven ging, dat mijn lichaam 2 hartjes verbergde, dat ik in mij, een klein wezentje draagde...
Ik was gewoon hartstikke zwanger.... en die 2 blije streepjes zijn uitgegroeid tot een hartstikke mooi meiske van nu al ruim 6 maanden... op mijn bijna 29e wasik uiteindelijk mama...
Wat jij met mijn verhaal aan moet weet ik niet, maar ik kan me je wanhoop, je verdriet en je woede zo goed voorstellen...
*knuffel* en hou vol meis... hou vol...
Wat geweldig...!
#geen
er zijn er maar weinig die dit weten, zowiezo wist er niemand die lange 8 jaren dat we er uberhaupt mee bezig waren, alleen een paar hele goeie vriendinnen wisten het...quote:Op donderdag 27 mei 2004 21:53 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Van een Suus
Bedankt voor het vertellen Wist ik helemaal niet joh dat er bij jou ook zoveel aan vooraf is gegaan...
Kijk ook eens op de vernieuwde site van Susanne
WAUW ....quote:Op donderdag 27 mei 2004 19:50 schreef Luckepuk het volgende:
Spindizzy, met open mond heb ik je verhaal gelezen.... en besloten om mijn verhaal te plaatsen, misschien heb je er iets aan...
Toen ik bijna 21 was besloten we dat we graag een kindje wilden, de pil de deur uit en klussen maar!
Het eerste jaar was het nog voornamelijk "We gaan een kindje maken!"
Het tweede jaar was het "We zijn nog steeds een kindje aan het maken..."
Het derde jaar was het "Waarom krijgen wij nu geen kindje??"
Het vierde jaar was het "F*ck iedereen.... ik wil mijn kindje! "
Het vijfde, het zesde, het zevende en het achtste jaar was het "Leuk, iedereen krijgt kindjes, behalve wij.... "
Je gaat glimlachend door het leven, vertroeteld andermans kindjes maar inwendig huil je, inwendig schreeuw je, inwendig wil je elk kindje meenemen en verzorgen... maar het zijn niet jouw kindjes... jouw kindje komt niet.... je legt je er bij neer... je zal nooit zwanger zijn, nooit getrappel voelen, nooit een babymondje zoekend naar je tepel krijgen....
Op een dag in het achtste jaar voel ik me beroerd, me borsten doen zeer, ben misselijk en maak me zorgen. De medische boeken worden opengeslagen, wat kan het toch zijn? Zwanger ben ik niet, dat werd ik namelijk toch nooit...
Na dagen gepieker, dagen zorgen gemaakt en dagen ruzie met hubbie "Waarom test je nou niet?" toch maar getest, maar meer om hem te bewijzen dat ik gelijk had, ik kon niet zwanger worden en dat was ik nu dus ook niet! Ik ben gewoon ziek, ik heb iets onbekends, iets wat nog nooit iemand heeft gehad, maar zwanger ben ik niet!
En toen zat ik daar op de wc, mijn broek nog op mijn enkels, een test in mijn hand waar 2 gigantische blije strepen me vertelde dat wonderen de wereld nog niet uitwaren, dat ik niet een of andere enge ziekte had, maar dat ik de komende maanden in meervoud door het leven ging, dat mijn lichaam 2 hartjes verbergde, dat ik in mij, een klein wezentje draagde...
Ik was gewoon hartstikke zwanger.... en die 2 blije streepjes zijn uitgegroeid tot een hartstikke mooi meiske van nu al ruim 6 maanden... op mijn bijna 29e wasik uiteindelijk mama...
Wat jij met mijn verhaal aan moet weet ik niet, maar ik kan me je wanhoop, je verdriet en je woede zo goed voorstellen...
*knuffel* en hou vol meis... hou vol...
Spindizzy met heel veel aandahct lees ik jou verhalen altijd. Ook wij zijn bezig geweest met adoptie. Ook wij wilde de medische molen niet in. Wij hadden zoiets van "als het niet op een normale manier kan dan niet, er zijn zat kindjes die op een lieve vader en moeder wachten'" Toch werd ik 'ineens'zwanger. We zouden net met de cursus gaan beginnen. Daar hadden we al meer als een jaar op gewacht (en daarvoor onze jaren proberen kinderen te krijgen, niet lukken, 1 eileider moeten missen enz enz) en dan toch zwanger. Ik was heel blij, maar ik vond eht ook heel dubbel allemaal. Ik had heel erg het gevoel 'mijn kindje'wat ergens op de wereld liep in de steek te laten. Zwanger zijn en adopteren dat mocht niet samen. Een heel raar gevoel was dat. En nu na nogmaal het wonder mee te maken vind ik het nog steeds een raar gevoel. Jammer genoeg kost adopteren heel veel geld anders zou ik het zeker nog willen. En voor ons is dat nu we 2 prachtige koters hebben niet meer op te brengen, financieel dan.
Het vervelende is en dat zullen jullie ook vaak genoeg te horen hebben gekregen is dat mensen zeggen, zie je wel je was er vast teveel mee bezig. Nu was je niet met zwanger worden bezig en nu ben je zwanger. Pffff alsof toen we net begonnen er mee bezig waren. Bij mij was het allemaal puur medisch en dan nog. Echt een domper vind ik dat.
Ook veel mensen zeiden mooi adopteren en bla bla bla. Ja hallo het was ook best een egoistische keus van ons. Wij wilde graag kinderen, dat lukte niet en dan was voor ons adopteren een stap. Als we het puur voor de kinderen zouden doen hadden we dat geld ook over kunnen maken.
Ik merk wel dat ik het achteraf nog moielijker met dit alles heb gehad als dat ik op dat moment dacht. Nu komen vaak dingen naar boven. Zoals toen ik dacht niet zwanger te kunnen worden en bij mensen op kraambezoek te zitten. Hoe moeilijk ik dit toch wel vond. Op die momenten zelf heb ik dat heeeeeeel ver weg gestopt waardoor ik zelf dacht er helemaal geen problemen mee te hbben. Sinds de komst van de kinderen is dit toch allemaal even hard weer terug gekomen.
Spindizzy ik leef heel erg met je mee. En ik kan me zo goed voorstellen dat je soms gewoon hier en nu een kind wil en al dat wachten helemaal beu bent. Kom hier dan lekker van je af gillen, schelden enz. Dan gooi ik er heel veel kroeltjes tegenaan!!!!!!
Het vervelende is en dat zullen jullie ook vaak genoeg te horen hebben gekregen is dat mensen zeggen, zie je wel je was er vast teveel mee bezig. Nu was je niet met zwanger worden bezig en nu ben je zwanger. Pffff alsof toen we net begonnen er mee bezig waren. Bij mij was het allemaal puur medisch en dan nog. Echt een domper vind ik dat.
Ook veel mensen zeiden mooi adopteren en bla bla bla. Ja hallo het was ook best een egoistische keus van ons. Wij wilde graag kinderen, dat lukte niet en dan was voor ons adopteren een stap. Als we het puur voor de kinderen zouden doen hadden we dat geld ook over kunnen maken.
Ik merk wel dat ik het achteraf nog moielijker met dit alles heb gehad als dat ik op dat moment dacht. Nu komen vaak dingen naar boven. Zoals toen ik dacht niet zwanger te kunnen worden en bij mensen op kraambezoek te zitten. Hoe moeilijk ik dit toch wel vond. Op die momenten zelf heb ik dat heeeeeeel ver weg gestopt waardoor ik zelf dacht er helemaal geen problemen mee te hbben. Sinds de komst van de kinderen is dit toch allemaal even hard weer terug gekomen.
Spindizzy ik leef heel erg met je mee. En ik kan me zo goed voorstellen dat je soms gewoon hier en nu een kind wil en al dat wachten helemaal beu bent. Kom hier dan lekker van je af gillen, schelden enz. Dan gooi ik er heel veel kroeltjes tegenaan!!!!!!
De aanstaande schoonmama van Tom!
Mijn kleine meisje wordt al groot...
Grote zus, maar ook nog klein
Mijn kleine meisje wordt al groot...
Grote zus, maar ook nog klein
Hou ik je aanquote:Op vrijdag 28 mei 2004 14:28 schreef Jessicaa het volgende:
Dan gooi ik er heel veel kroeltjes tegenaan!!!!!!
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Mag ik even zeggen dat ik waan-zin-nig veel respect heb voor jullie en jullie verhalen?
Ik ken zelf een aantal mensen bij wie het ook zeker niet vanzelfsprekend is. Maar het grappige is dat er 2 bij zitten die midden in de mmm zaten en spontaan zwanger raakten tussen de behandelingen door!
Dat biedt toch hoop, net als het verhaal van Luckepuk.
Omdat ik best veel mensen ken bij wie het dus niet vanzelfsprekend was/is, weet ik dus ook hoe zij zich voelen als er weer een zwangere in de omgeving was.
En dat maakte het mededelen van mijn eigen zwangerschap er niet makkelijker op.
1 vriendin was nl. altijd erg blij om even met mij te praten, omdat ik het niet constant had over kinderen.
Dat zei ze ook toen ik dus al zwanger was. Dan moet je toch wel even slikken. Ik leefde altijd heel erg met haar mee en kon me haar frustraties en verdriet heel goed voorstellen. Het kon mij immers ook overkomen.
In plaats van dat ik het haar zelf kon vertellen, heeft ze het zeeeeer spijtig via iemand anders gehoord.
Mijn moeder mocht het nl. eindelijk vertellen en had haar beste vriendin met veel enthousiasme verteld. Maar haar vriendin is de schoonmoeder van de tweelingzus van mijn vriendins man. (volgt u mij nog) En die vond het nodig het nieuwtje door te schreeuwen tijdens een erg drukke verjaardag...
Ik ben hier nog heel lang behoorlijk pissig over geweest.
In plaats van het haar in alle rust te kunnen vertellen, werd zij geconfronteerd met nieuws via via terwijl iedereen haar aankeek om haar reactie te peilen.
Erg sneu.
Maar nu is ze dus zelf zwanger. Ik kon wel janken toen ze het kwam vertellen.
Ik ken zelf een aantal mensen bij wie het ook zeker niet vanzelfsprekend is. Maar het grappige is dat er 2 bij zitten die midden in de mmm zaten en spontaan zwanger raakten tussen de behandelingen door!
Dat biedt toch hoop, net als het verhaal van Luckepuk.
Omdat ik best veel mensen ken bij wie het dus niet vanzelfsprekend was/is, weet ik dus ook hoe zij zich voelen als er weer een zwangere in de omgeving was.
En dat maakte het mededelen van mijn eigen zwangerschap er niet makkelijker op.
1 vriendin was nl. altijd erg blij om even met mij te praten, omdat ik het niet constant had over kinderen.
Dat zei ze ook toen ik dus al zwanger was. Dan moet je toch wel even slikken. Ik leefde altijd heel erg met haar mee en kon me haar frustraties en verdriet heel goed voorstellen. Het kon mij immers ook overkomen.
In plaats van dat ik het haar zelf kon vertellen, heeft ze het zeeeeer spijtig via iemand anders gehoord.
Mijn moeder mocht het nl. eindelijk vertellen en had haar beste vriendin met veel enthousiasme verteld. Maar haar vriendin is de schoonmoeder van de tweelingzus van mijn vriendins man. (volgt u mij nog) En die vond het nodig het nieuwtje door te schreeuwen tijdens een erg drukke verjaardag...
Ik ben hier nog heel lang behoorlijk pissig over geweest.
In plaats van het haar in alle rust te kunnen vertellen, werd zij geconfronteerd met nieuws via via terwijl iedereen haar aankeek om haar reactie te peilen.
Erg sneu.
Maar nu is ze dus zelf zwanger. Ik kon wel janken toen ze het kwam vertellen.
Als je niet lacht, ben je dood.
Mijn verhaal is niet zo "erg" alsdat van verschillende mensen hier, maar dit lijkt mij wel het topic om even mijn grieven kwijt te kunnen.
Over iets minder dan een kwartier ben ik 31, ik riep altijd dat ik voor mijn dertigste wel mijn eerste kind zou willen hebben. Nou nks te willen dus. En nee het gaat er niet om dat ik niet zwanger kan raken (zo ver ik weet) maar vriendlief wilde er tot op heden nog niet aan. En elke keer dat ik opper dat het wel tijd wordt, dat we na de zomer wel kunnen beginnen met kvk dan probeert hij steeds weer terug te krabbelen. En ik hoor dat klokje steeds harder tikken en (nee ik wil niet zielig doenmaar doe het lekker toch) ik heb ook fibromyalgie, dat telt ook nog wel mee.
Zo dat ben ik kwijt, wil ik nogmaals zeggen dat ik mij er van bewust ben dat er mensen zijn die veel belazerde situaties zitten.
Over iets minder dan een kwartier ben ik 31, ik riep altijd dat ik voor mijn dertigste wel mijn eerste kind zou willen hebben. Nou nks te willen dus. En nee het gaat er niet om dat ik niet zwanger kan raken (zo ver ik weet) maar vriendlief wilde er tot op heden nog niet aan. En elke keer dat ik opper dat het wel tijd wordt, dat we na de zomer wel kunnen beginnen met kvk dan probeert hij steeds weer terug te krabbelen. En ik hoor dat klokje steeds harder tikken en (nee ik wil niet zielig doenmaar doe het lekker toch) ik heb ook fibromyalgie, dat telt ook nog wel mee.
Zo dat ben ik kwijt, wil ik nogmaals zeggen dat ik mij er van bewust ben dat er mensen zijn die veel belazerde situaties zitten.
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Had dit topic nog niet eerder gezien, zag net een linkje in het 2e streepjes topic.
Meiden, voor jullie allemaal, voor jullie verhalen.
Een heel klein beetje herken ik mijn eigen 'pijntjes'. Ik zou ook zo graag willen, maar de tijd is er dus nog niet rijp voor. Mijn ex studeerde nog, en aangezien hij nu ex is, is het zowieso beter dat het niet gebeurd is. Maar soms... We hadden het er toch wel vaak over samen. Ik zie 'hem' zo voor me. Onze kleine Boris met blonde krulletjes, die 'er zou komen als de tijd er klaar voor is'.
Vriendinnen hebben jonge kindjes. Eentje maakte fijntjes de opmerking toen we een weekendje weg waren met meiden en kinderen: 'Ja, Brighteyes, zo zie je maar, zo makkelijk en simpel is het niet met een kindje' Terwijl ze zichtbaar genoot van het getut en geredder. En terwijl ze dondersgoed weet hoe graag ik met haar zou willen ruilen.
Maar goed, mijn tijd komt vanzelf. Nu mijn ex en ik uit elkaar zijn is mijn 'verlangen' iets verminderd, omdat het totaal niet realistisch is. En tot die tijd lees en geniet ik mee met de verhalen hier in OUD en vertroetel ik de kindjes van mijn vriendinnen, en over 6 maandjes wordt ik zelfs voor het eerst tante...
[ Bericht 0% gewijzigd door BE op 08-06-2004 12:23:35 (type-o) ]
Meiden, voor jullie allemaal, voor jullie verhalen.
voor jullie allemaal, voor jullie verhalen.Een heel klein beetje herken ik mijn eigen 'pijntjes'. Ik zou ook zo graag willen, maar de tijd is er dus nog niet rijp voor. Mijn ex studeerde nog, en aangezien hij nu ex is, is het zowieso beter dat het niet gebeurd is. Maar soms... We hadden het er toch wel vaak over samen. Ik zie 'hem' zo voor me. Onze kleine Boris met blonde krulletjes, die 'er zou komen als de tijd er klaar voor is'.
Vriendinnen hebben jonge kindjes. Eentje maakte fijntjes de opmerking toen we een weekendje weg waren met meiden en kinderen: 'Ja, Brighteyes, zo zie je maar, zo makkelijk en simpel is het niet met een kindje' Terwijl ze zichtbaar genoot van het getut en geredder. En terwijl ze dondersgoed weet hoe graag ik met haar zou willen ruilen.
Maar goed, mijn tijd komt vanzelf. Nu mijn ex en ik uit elkaar zijn is mijn 'verlangen' iets verminderd, omdat het totaal niet realistisch is. En tot die tijd lees en geniet ik mee met de verhalen hier in OUD en vertroetel ik de kindjes van mijn vriendinnen, en over 6 maandjes wordt ik zelfs voor het eerst tante...
[ Bericht 0% gewijzigd door BE op 08-06-2004 12:23:35 (type-o) ]
***
knip-quote:Op maandag 7 juni 2004 23:25 schreef Brighteyes het volgende:
Had dit topic nog niet eerder gezien, zag net een linkje in het 2e streepjes topic.
Meiden, voor jullie allemaal, voor jullie verhalen.
knip-
Vriendinnen hebben jonge kindjes. Eentje maakte fijntjes de opmerking toen we een weekendje weg waren met meiden en kinderen: 'Ja, Brighteyes, zo zie je maar, zo makkelijk en simpel is het niet met een kindje' Terwijl ze zichtbaar genoot van het getut en geredder. En terwijl ze dondersgoed weet hoe graag ik met haar zou willen ruilen.
Brighteyes, dat vind ik dus echt hypocriet! Als ze klagen, maar je gewoon kunt zien dat ze het heerlijk vinden zo'n frummel. En zeker als ze weten dat jij het ook zo graag wil....Dat doet pijn.
Op mijn werk ook zo eentje: met een flink zichtbare buik strakke kleding dragen -> op het moment dat ze iemand naar haar buik zag kijken snauwde ze: wat zit je toch naar mijn buik te kijken! Terwijl ik gewoon heel goed kan merken dat ze dol is op de aandacht die ze nu heeft ivm haar zwangerschap. Heeeeel flauw vind ik dat.
Lieve Brighteyes: jouw tijd komt ook (misschien wel sneller dan je denkt!) en dan komt er een klein hummeltje met blonde krulletjes!
LW
Je kunt beter spijt hebben van de dingen die je wél gedaan hebt dan van de dingen die je niet gedaan hebt...
Spindizzy, ik hoop dat die 5 jaren voor jullie omvliegen en jullie snel jullie kindje in de armen kunt sluiten!
Ik herken een deel van jouw verhaal en anderen, ik heb alleen een andere keuze gemaakt.
Ik heb destijds wel voor de mmm gekozen en samen met mijn ex heb ik 3 jaar lang in ziekenhuizen rondgelopen en van alles geprobeerd. Uiteindelijk ben ik heel kort zwanger geweest, maar helaas liep dat mis. Een half jaar later kon ik niet meer en heb de behandelingen opgegeven en kort daarna ook mijn relatie.
Inmiddels heb ik een nieuwe vriend, we zijn al 5 jaar samen Onze relatie is gebouwd op een kinderloos leven; voor mij een hele strijd om zover te komen dat ik dat kon accepteren, voor mijn vriend niet omdat hij nooit met kinderen bezig is geweest. Ik ben inmiddels 35 en de mogelijkheid om van gedachten te veranderen is ook bijna voorbij, hetgeen het gevoelsmatig wel gemakkelijker maakt. Ook al is die mmm een harde en eenzame weg (zoals ik het ervaren heb tenminste met mijn ex) toch lijkt die soms stiekem wel aantrekkelijk. We hebben echter een fijn leven samen en ik ben absoluut niet ongelukkig, integendeel! Het is wel een gemis dat altijd blijft (ongewenst kinderloos blijf je je leven lang), maar tja, het is misschien toch wel mijn keuze omdat ik de behandelingen immers niet heb voortgezet...
Maar: in september is mijn zusje uitgerekend en wordt ik tante! Niet zomaar tante, maar peettante van het kindje van mijn zus, dat is toch iets geweldigs? Soms doet het wel een beetje pijn, maar ze is er zo gelukkig mee en ze laat me zo meeleven, dat ik alleen maar uit kan kijken naar de dag dat dit kindje geboren wordt! En wat zal ik een trotse en liefdevolle tante zijn; ik kan bijna niet wachten tot ik me ook kan melden in het "trotse ooms en tantes"topic!
Ik herken een deel van jouw verhaal en anderen, ik heb alleen een andere keuze gemaakt.
Ik heb destijds wel voor de mmm gekozen en samen met mijn ex heb ik 3 jaar lang in ziekenhuizen rondgelopen en van alles geprobeerd. Uiteindelijk ben ik heel kort zwanger geweest, maar helaas liep dat mis. Een half jaar later kon ik niet meer en heb de behandelingen opgegeven en kort daarna ook mijn relatie.
Inmiddels heb ik een nieuwe vriend, we zijn al 5 jaar samen Onze relatie is gebouwd op een kinderloos leven; voor mij een hele strijd om zover te komen dat ik dat kon accepteren, voor mijn vriend niet omdat hij nooit met kinderen bezig is geweest. Ik ben inmiddels 35 en de mogelijkheid om van gedachten te veranderen is ook bijna voorbij, hetgeen het gevoelsmatig wel gemakkelijker maakt. Ook al is die mmm een harde en eenzame weg (zoals ik het ervaren heb tenminste met mijn ex) toch lijkt die soms stiekem wel aantrekkelijk. We hebben echter een fijn leven samen en ik ben absoluut niet ongelukkig, integendeel! Het is wel een gemis dat altijd blijft (ongewenst kinderloos blijf je je leven lang), maar tja, het is misschien toch wel mijn keuze omdat ik de behandelingen immers niet heb voortgezet...
Maar: in september is mijn zusje uitgerekend en wordt ik tante! Niet zomaar tante, maar peettante van het kindje van mijn zus, dat is toch iets geweldigs? Soms doet het wel een beetje pijn, maar ze is er zo gelukkig mee en ze laat me zo meeleven, dat ik alleen maar uit kan kijken naar de dag dat dit kindje geboren wordt! En wat zal ik een trotse en liefdevolle tante zijn; ik kan bijna niet wachten tot ik me ook kan melden in het "trotse ooms en tantes"topic!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ben je niet bang dat er nog een periode komt waarin je gaat twijfelen aan je beslissing en alsnog op het laatste moment een kans wilt wagen?quote:Op dinsdag 8 juni 2004 12:20 schreef miss_sly het volgende:
Ik ben inmiddels 35 en de mogelijkheid om van gedachten te veranderen is ook bijna voorbij, hetgeen het gevoelsmatig wel gemakkelijker maakt.
Tot gauw in het Trotse Ooms en Tantes Topic
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Ik ben vreseljk bang dat die periode nog komtquote:Op dinsdag 8 juni 2004 12:28 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Ben je niet bang dat er nog een periode komt waarin je gaat twijfelen aan je beslissing en alsnog op het laatste moment een kans wilt wagen?
Tot gauw in het Trotse Ooms en Tantes Topic
Wat ik dan moet? geen idee...het is sowieso te laat voor alternatieven als adoptie, en het enige dat ik dan zou kunnen doen is me melden in het ziekenhuis omdat zonder medische hulp het onmogelijk is voor me. Ik zou dan echter ook onze relatie overhoop gooien en ons leven en mijn hele gevoel van berusting en acceptatie en ik zou echt niet weten hoe ik daarmee om zou moeten gaan. Voorlopig hoop ik dus dat die periode maar niet aanbreekt en mijn vriend niet alsnog toch graag kinderen wil...hij is een stuk jonger, dus dat is wel iets waar ik wat angstig voor blijf...
maar, eerst word ik een liefhebbende en trotste tante!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Mag ik jou wat vragen miss_sly? Heb je ooit, na het nemen van je beslissing, overwogen om je te laten steriliseren? Gewoon om niet elke maand het 'misschien dan toch' gevoel te hebben? Hetzelfde geldt eigenlijk voor Spindizzy. Sorry als ik te persoonlijk ben !
Is niet te persoonlijk hoor!
Ik heb er wel over nagedacht, maar ik denk dat ik dat toch veel te definitief vond. Er is dan echt geen weg terug, en dat kon(kan?) ik nog niet aan, hoor!
Ik ben wel altijd aan de pil gebleven, omdat dat toch lekker gemakkelijk was met regelen voor vakanties, maar ook om dat "misschien" gevoel uit te sluiten.
Ik ben nu in overleg met mijn vriend overigens wel gestopt met de pil. Hij weet dat de kans niet 0 is, maar wel verwaarloosbaar klein, dat ik zwanger word, maar dat risico durft hij aan. Ik wil gewoon van de pil af....en misschien hoop ik stiekem wel dat het onmogelijke toch gebeurt, voor het niet meer kan...Ik ben pas een paar weken gestopt en ik weet dus nog niet wat gevoelsmatig het gevolg zal zijn. Maar zelfs als het te zwaar zou zijn, denk ik dat ik gewoon weer aan de pil ga, want sterilisatie is zooooo definitief...dat schrikt me erg af.
Ik heb er wel over nagedacht, maar ik denk dat ik dat toch veel te definitief vond. Er is dan echt geen weg terug, en dat kon(kan?) ik nog niet aan, hoor!
Ik ben wel altijd aan de pil gebleven, omdat dat toch lekker gemakkelijk was met regelen voor vakanties, maar ook om dat "misschien" gevoel uit te sluiten.
Ik ben nu in overleg met mijn vriend overigens wel gestopt met de pil. Hij weet dat de kans niet 0 is, maar wel verwaarloosbaar klein, dat ik zwanger word, maar dat risico durft hij aan. Ik wil gewoon van de pil af....en misschien hoop ik stiekem wel dat het onmogelijke toch gebeurt, voor het niet meer kan...Ik ben pas een paar weken gestopt en ik weet dus nog niet wat gevoelsmatig het gevolg zal zijn. Maar zelfs als het te zwaar zou zijn, denk ik dat ik gewoon weer aan de pil ga, want sterilisatie is zooooo definitief...dat schrikt me erg af.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Na het lezen van al deze verhalen, en een paar keer geslikt te hebben, wil ik toch even zeggen dat ik ontzettend veel respect voor jullie heb!
a marathon- At 18 mile you wonder why you do this, at 26,2 it all becomes perfectly clear!
*stil ervan*
Ook ik heb heel veel respect voor jullie!
sterkte en dat de vliegtuigooievaar toch snel mag komen!
Waarom? Kunt tot je 46ste adopteren hoor Ook al is je vriend ouder dan dat dan nog kun je de adoptie op jouw naam uitvoeren.quote:Op dinsdag 8 juni 2004 12:52 schreef miss_sly het volgende:
het is sowieso te laat voor alternatieven als adoptie
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Miss_D: wij hebben er ook wel 's over gedacht maar eigenlijk zijn we daar tegen om dezelfde reden als dat we niet naar een arts willen voor de MMM. De dingen zijn zoals ze zijn en we willen er niet al te hard aan rotzooien.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
ik moest vandaag aan dit topic denken in Artis. Speciaal voor jullie op de foto gezet:
mooi he, alles
Dus daar zittie
Wat een liefjes
Wat een liefjes
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Destijds, toen ik nog op de mailinglist zat bij Freya enzo, heb ik gehoord dat het leeftijdsverschil tussen de oudste ouder en het adoptiekindje niet meer mag bedragen dan 40 jaar. En ik zou, als ik zou adopteren, toch wel graag een echt heel jong kindje hebben. Dat klinkt heel fout, alsof je iets uit te kiezen hebt enzo, maar zo bedoel ik het niet.quote:Op dinsdag 8 juni 2004 14:26 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Waarom? Kunt tot je 46ste adopteren hoor Ook al is je vriend ouder dan dat dan nog kun je de adoptie op jouw naam uitvoeren.
bovendien, mijn vriend wil geen kinderen, dus actief iets ondernemen is niet aan de orde. En aangezien ik heel bewust voor hem gekozen heb en we het heel fijn hebben samen, wil ik dat niet in de waagschaal stellen.
wat een lieve ooievaartjes!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Klopt, met als uiterste leeftijd 46 jaar. Maar mocht de oudste ouder te oud zijn dan kun je gewoon op naam van de jongste ouder adopteren. Moet je partner nog steeds mee naar de voorlichting en alle papieren ondertekenen en goedkeuren dus je doorloopt het proces nog steeds samen.quote:Op dinsdag 8 juni 2004 14:45 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Destijds, toen ik nog op de mailinglist zat bij Freya enzo, heb ik gehoord dat het leeftijdsverschil tussen de oudste ouder en het adoptiekindje niet meer mag bedragen dan 40 jaar. En ik zou, als ik zou adopteren, toch wel graag een echt heel jong kindje hebben. Dat klinkt heel fout, alsof je iets uit te kiezen hebt enzo, maar zo bedoel ik het niet.
Maar als je niet allebei kinderen wilt houdt het sowieso op ja
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Nou ja, het is in zoverre dan stiekem toch wel een geruststelling, want mijn vriend is 25 en kan zich dus heel gemakkelijk nog bedenken! Wie weet hoe leuk hij dadelijk het kindje van mijn zusje gaat vinden Mijn angst is toch wel een beetje dat hij dadelijk alsnog kinderen wil en ik ze hem niet kan geven, maar dan is adoptie misschien toch nog een optie....tja, wel veel 'als'-opties in dit kleine stukje tekstquote:Op dinsdag 8 juni 2004 14:51 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Klopt, met als uiterste leeftijd 46 jaar. Maar mocht de oudste ouder te oud zijn dan kun je gewoon op naam van de jongste ouder adopteren. Moet je partner nog steeds mee naar de voorlichting en alle papieren ondertekenen en goedkeuren dus je doorloopt het proces nog steeds samen.
Maar als je niet allebei kinderen wilt houdt het sowieso op ja
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik heb het ff nagezocht in het Grote Adoptie Handboek:
Bij aanmelding mag je niet ouder zijn dan 41 jaar (dus dat is bij het begin van de procedure). Je kunt in sommige gevallen in aanmerking komen voor een voorrangsregeling als je bij aanmelding 42, 43 of 44 jaar oud bent. Dus je lief heeft minstens 16 jaar om van gedachten te veranderen
Misschien dat dat voor jou wat van de ergste tijddruk wegneemt.
Bij aanmelding mag je niet ouder zijn dan 41 jaar (dus dat is bij het begin van de procedure). Je kunt in sommige gevallen in aanmerking komen voor een voorrangsregeling als je bij aanmelding 42, 43 of 44 jaar oud bent. Dus je lief heeft minstens 16 jaar om van gedachten te veranderen
Misschien dat dat voor jou wat van de ergste tijddruk wegneemt.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Wat lief dat je dat hebt nagezocht!quote:Op dinsdag 8 juni 2004 15:19 schreef Spindizzy het volgende:
Ik heb het ff nagezocht in het Grote Adoptie Handboek:
Bij aanmelding mag je niet ouder zijn dan 41 jaar (dus dat is bij het begin van de procedure). Je kunt in sommige gevallen in aanmerking komen voor een voorrangsregeling als je bij aanmelding 42, 43 of 44 jaar oud bent. Dus je lief heeft minstens 16 jaar om van gedachten te veranderen
Misschien dat dat voor jou wat van de ergste tijddruk wegneemt.
Ik denk dat ik over 16 jaar niet meer zo nodig hoef, maar inderdaad haalt het wel wat tijdsdruk weg.
ik weet wel dat ik er eigenlijk niet meer mee bezig zou moeten zijn, maar toch...bij tijd en wijle kriebelt het toch en vraag ik me af of het de juiste beslissing was...wat zit een mens toch raar in elkaar
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik ken het gevoel Je zou toch denken dat je het behoorlijk goed los kan laten als je eenmaal op de wachtlijst staat voor een kind. Toch heb ik net ovulatietesten gekocht omdat een stemmetje in mijn hoofd me zegt dat ik best een goeie kans zou maken nu mijn man en ik alweer een hele poos niet meer roken.quote:Op dinsdag 8 juni 2004 15:55 schreef miss_sly het volgende:
ik weet wel dat ik er eigenlijk niet meer mee bezig zou moeten zijn, maar toch...bij tijd en wijle kriebelt het toch en vraag ik me af of het de juiste beslissing was...wat zit een mens toch raar in elkaar
Ik denk dat je er nooit helemaal vanaf komt.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
ik ben er ook bang voor.quote:Op dinsdag 8 juni 2004 15:58 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Ik ken het gevoel Je zou toch denken dat je het behoorlijk goed los kan laten als je eenmaal op de wachtlijst staat voor een kind. Toch heb ik net ovulatietesten gekocht omdat een stemmetje in mijn hoofd me zegt dat ik best een goeie kans zou maken nu mijn man en ik alweer een hele poos niet meer roken.
Ik denk dat je er nooit helemaal vanaf komt.
Ik denk dat dat gevoel een kindje te willen zo diep zit, dat je dat nooit volledig kunt negeren. Ik heb ook tegen mijn vriend gezegd dat als ik ooit per ongeluk zwanger zou worden (bijvoorbeeld nu ik de pil niet meer slik), er echt geen denken aan is dat ik dat kindje niet zou willen! Dat eigenlijk op dat moment zijn mening niet eens meer echt mee zou tellen, hoewel ik natuurlijk het liefste zou zien dat hij dan ook blij zou zijn.....
ik ben er nu gewoonweg weer te veel mee bezig denk ik. zucht
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Kan ik me ook heel goed voorstellen, al heb je natuurlijk met de pil hetzelfde 'gedekt'... het lijkt mij zo moeilijk anders om elke maand te denken 'misschien dan toch', maar ik hoop dat het je meevalt .quote:Op dinsdag 8 juni 2004 13:46 schreef miss_sly het volgende:
Maar zelfs als het te zwaar zou zijn, denk ik dat ik gewoon weer aan de pil ga, want sterilisatie is zooooo definitief...dat schrikt me erg af.
Okéquote:Op dinsdag 8 juni 2004 14:29 schreef Spindizzy het volgende:
Miss_D: wij hebben er ook wel 's over gedacht maar eigenlijk zijn we daar tegen om dezelfde reden als dat we niet naar een arts willen voor de MMM. De dingen zijn zoals ze zijn en we willen er niet al te hard aan rotzooien.
Maar heb jij niet stiekem elke maand in je hoofd van 'misschien toch'....
Het is allemaal zo verdomd moeilijk
Krijg jij niet heel vaak te horen dat 'hij je later vast nog wel verlaat, als-ie behoefte krijgt aan kinderen' of is jouw omgeving niet zo veroordelend ??quote:Op dinsdag 8 juni 2004 14:56 schreef miss_sly het volgende:
want mijn vriend is 25 en kan zich dus heel gemakkelijk nog bedenken!
Oh ja, nog een vraagje... in hoeverre stel je vrienden en familie op de hoogte en wanneer? En leg je aan mensen die je nu ontmoet de hele situatie uit, of zeg je alleen dat je bewust kinderloos blijft (of zoiets)?
die opmerking heb ik gelukkig nog niet vaak gehoord. Ik denk dat dat aan twee dingen ligt: mijn omgeving is niet zo veroordelend gelukkig en zijn omgeving is over het algemeen nog maar net afgestudeerd of zelfs nog studerende, dus helemaal niet bezig met iets als kinderen. Ik denk dat de vriendenkring die we uit zijn studentenleventje overgehouden hebben zelfs vreemd zou staan te kijken als wij het over kinderen zouden hebben. Mijn vriend is zelf ook pas een dik jaar afgestudeerd en aan het werk, dus....quote:Op dinsdag 8 juni 2004 16:22 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Krijg jij niet heel vaak te horen dat 'hij je later vast nog wel verlaat, als-ie behoefte krijgt aan kinderen' of is jouw omgeving niet zo veroordelend ??
de angst dat ie mij nog gaat verlaten voor iemand die hem wel eigen kinderen kan geven, is wel aanwezig, hoewel behoorlijk verminderd in de loop van de jaren.
Ik heb heel lang inderdaad gedaan alsof ik bewust kinderloos was, niet zoveel op had met kinderen, mijn werk ("carriere") niet op wilde geven en liever luxe wilde leven en reizen dan kinderen krijgen.quote:Oh ja, nog een vraagje... in hoeverre stel je vrienden en familie op de hoogte en wanneer? En leg je aan mensen die je nu ontmoet de hele situatie uit, of zeg je alleen dat je bewust kinderloos blijft (of zoiets)?
Op een gegeven moment heb ik besloten dat niet meer te doen, omdat dat niet is wie ik ben. Het onderwerp 'kinderen krijgen' komt nogal eens aan bod, omdat men inderdaad opmerkt dat we wel op mogen schieten, want ook al is mijn vriend nog jong, ik ben dat niet meer, dus....Tegenwoordig zeg ik gewoonweg dat ik geen kinderen kan krijgen. Mensen reageren daar vaak wel in eerste instantie vreemd op (dat je daar zo open over bent), maar dan leg ik uit dat ik liever heb dat ze dat weten, dan dat ze denken dat ik geen kinderen wil, omdat dat een vertekend eeld geeft van mijn persoontje.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Wij ook...quote:Op dinsdag 8 juni 2004 16:33 schreef miss_sly het volgende:
Ik heb heel lang inderdaad gedaan alsof ik bewust kinderloos was, niet zoveel op had met kinderen,
Ik had zelfs al bijna mezelf overtuigd van het feit dat ik geen kinderen wilde toen mijn schoonzus zwanger bleek te zijn. En toen was er geen ontkennen meer aan.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Je kunt jezelf er bijna van overtuigen, tot....iemand zwanger is, je een baby in je armen houdt, je bij H&M de schattigste en stoerste kleine kleertjes ziet, een ontroerend stukje op tv, je foto's ziet van je lief toen hij een klein manneke wasquote:Op dinsdag 8 juni 2004 16:36 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Wij ook...
Ik had zelfs al bijna mezelf overtuigd van het feit dat ik geen kinderen wilde toen mijn schoonzus zwanger bleek te zijn. En toen was er geen ontkennen meer aan.
Toch sta ik nog steeds achter mijn beslissing, ook al klink ik zo niet nu...heel dubbel
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ondanks dat mijn verhaal heel anders is dan dat van jullie Spindizzy en miss-sly heb ik toch het gevoel dat het hier "past". Ik moet het even kwijt.
Ik heb ook eigenlijk altijd gedacht dat ik geen kinderen zou krijgen en had me er al min of meer bij neergelegd. Ik verkondigde altijd tegen mensen dat ik blij was dat ik geen keuze hoefde te maken of ik kinderen wilde of niet omdat ik geen relatie had en zonder man geen kindjes wilde. En ik meende het ook nog. Ook toen ik 4 jaar geleden op mijn 35e wel een relatie kreeg speelde het eigenlijk niet. Totdat mijn tante eens tegen mij zei dat ik wel kinderloos zou blijven. Dat kon ik toch niet goed verkroppen, het kon toch nog best... 1,5 jaar geleden toen onze relatie stabiel was en in rustig vaarwater terecht kwam zijn we met de pil gestopt onder het motto "we zien wel of het spontaan komt maar we gaan niet dokteren". En bijna een jaar lang hebben we die instelling ook echt gehad. Alles heel relaxed, geen overtijdstress, niks. Totdat.... ik begin dit jaar zwanger raakte. Sindsdien is er een hormonenbom ontploft ....enfin de rest van het verhaal is bekend, drie miskramen volgden, veel verdriet en een kinderwens die als maar groeit...
Geen conclusie, geen moraal, gewoon mijn verhaal.
Ik heb ook eigenlijk altijd gedacht dat ik geen kinderen zou krijgen en had me er al min of meer bij neergelegd. Ik verkondigde altijd tegen mensen dat ik blij was dat ik geen keuze hoefde te maken of ik kinderen wilde of niet omdat ik geen relatie had en zonder man geen kindjes wilde. En ik meende het ook nog. Ook toen ik 4 jaar geleden op mijn 35e wel een relatie kreeg speelde het eigenlijk niet. Totdat mijn tante eens tegen mij zei dat ik wel kinderloos zou blijven. Dat kon ik toch niet goed verkroppen, het kon toch nog best... 1,5 jaar geleden toen onze relatie stabiel was en in rustig vaarwater terecht kwam zijn we met de pil gestopt onder het motto "we zien wel of het spontaan komt maar we gaan niet dokteren". En bijna een jaar lang hebben we die instelling ook echt gehad. Alles heel relaxed, geen overtijdstress, niks. Totdat.... ik begin dit jaar zwanger raakte. Sindsdien is er een hormonenbom ontploft ....enfin de rest van het verhaal is bekend, drie miskramen volgden, veel verdriet en een kinderwens die als maar groeit...
....enfin de rest van het verhaal is bekend, drie miskramen volgden, veel verdriet en een kinderwens die als maar groeit... Geen conclusie, geen moraal, gewoon mijn verhaal.
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
Merisse, wat is het toch ook verdomde klote en oneerlijk allemaal he...
Ik dacht echt dat het met deze zwangerschap helemaal goed zat. Alles klopte gewoon.
Ik dacht echt dat het met deze zwangerschap helemaal goed zat. Alles klopte gewoon.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Merisse, mag ik misschien een brutale vraag stellen? Hoever ben je bereid te gaan en hoever kun je gaan? Wil je bijvoorbeeld de medische mallemolen in en kan dat nog? Heb je daar al over nagedacht? Dikke kus
miss_d, ben bang dat ze helaas weinig kunnen in het geval van meervoudige miskramen. Alleen wat (bloed)onderzoeken naar de oorzaken. In 85% van de gevallen vinden ze geen oorzaak en kunnen ze dus niks doen. Vinden ze wel een oorzaak kunnen ze ook nog eens meestal niks doen. Het is voor ons dus hopen dat ze een behandelbare oorzaak vinden maar die kans is erg klein. Maar ik ga wel bij een gyn om die bloedonderzoeken vragen. Inwendige echo heb ik al gehad en alles was OK.
Wat jij bedoelt met MMM zijn zaken als IUI, IVF, ICSI inclusief hormonen spuiten en eitjes vergaren denk ik. Maar die zijn bedoeld voor vrouwen die niet of moeilijk zwanger raken door diverse oorzaken en dat is bij mij/ons niet het geval. Die keuze hoeven we dus niet te maken.
Wat jij bedoelt met MMM zijn zaken als IUI, IVF, ICSI inclusief hormonen spuiten en eitjes vergaren denk ik. Maar die zijn bedoeld voor vrouwen die niet of moeilijk zwanger raken door diverse oorzaken en dat is bij mij/ons niet het geval. Die keuze hoeven we dus niet te maken.
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
Heb je de moed nog om door te gaan of weet je het nog niet?
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Jeetjuh Merisse..... ik zie hier nu pas dat het wéér mis is bij jullie....
meer weet ik even niet te zeggen......
meer weet ik even niet te zeggen......
meer weet ik even niet te zeggen......
Kijk ook eens op de vernieuwde site van Susanne
Spindizzy, we gaan door maar wel met lood in onze schoenen....
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
Merisse, ik vond het zo erg toen ik las dat het weer fout was gegaan...ik gun het je zo ontzettend!
Ik hoop heel erg dat de gyn. iets behandelbaars vindt en jullie toch een kindje zullen krijgen samen. Ik kan me voorstellen dat het heel moeilijk is om nog hoop te hebben en door te gaan.
Toen ik destijds stopte met de pil, was het ook met het idee: we zien wel en zo niet, dan gaan we niet dokteren. Omdat mijn menstruatie uitbleef en ik ook neit zwanger was, belandde ik al snel in het ziekenhuis en bij de gyn. en dan is het uit de mmm stappen niet meer zo gemakkelijk. Nogmaals er heel bewust instappen zou ik erg moeilijk vinden, maar ws. toch wel doen...
Hebben jullie trouwens al eens aan adoptie gedacht?
Ik hoop heel erg dat de gyn. iets behandelbaars vindt en jullie toch een kindje zullen krijgen samen. Ik kan me voorstellen dat het heel moeilijk is om nog hoop te hebben en door te gaan.
Toen ik destijds stopte met de pil, was het ook met het idee: we zien wel en zo niet, dan gaan we niet dokteren. Omdat mijn menstruatie uitbleef en ik ook neit zwanger was, belandde ik al snel in het ziekenhuis en bij de gyn. en dan is het uit de mmm stappen niet meer zo gemakkelijk. Nogmaals er heel bewust instappen zou ik erg moeilijk vinden, maar ws. toch wel doen...
Hebben jullie trouwens al eens aan adoptie gedacht?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Spindizzy Jeutje wat een verhaal! Petje af voor jullie beide hoor
Waarom hebben jullie gekozen voor een Surinaams kindje? ik weet niets van adoptie
Heel veel succes met wachten de komende, dagen, maanden, jaren!
Sterkte!
Beaker
Waarom hebben jullie gekozen voor een Surinaams kindje? ik weet niets van adoptie
Heel veel succes met wachten de komende, dagen, maanden, jaren!
Sterkte!
Beaker
Jouw kleine handje grijpt
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
Het begon ermee dat we perse via de vergunninghouder Meiling wilden adopteren. Die vonden we het symphatiekst klinken. Meiling bemiddelt in 4 landen: India, Suriname, Taiwan en China.quote:Op woensdag 3 november 2004 11:48 schreef Beaker het volgende:
Waarom hebben jullie gekozen voor een Surinaams kindje? ik weet niets van adoptie
Eerst ging ons hart uit naar India maar al gauw bleek dat dat kanaal muurvast zit. Viel dus af. Toen hebben we nog even nagedacht over Haiti. Dat zou dan via Wereldkinderen moeten of Stichting Flash. Die laatste zat middenin een of ander geldschandaal En Wereldkinderen bevalt ons niet. Toen bleek ook nog dat ook dat kanaal helemaal op zijn gat lag moesten we verder kijken.
Taiwan valt voor ons af omdat er daar voornamelijk babies vandaan komen en er eisen worden gesteld aan je geloofsovertuiging. Uit China komen ook vooral babietjes en is een heel populair land om kinderen uit te adopteren. We hadden het gevoel dat die kinderen toch wel goed terecht zouden komen...
Bleef bij Meiling alleen Suriname nog over! En verdomd, we voldeden aan alle eisen en dat land voldeed aan onze eisen (bijv. grote kans dat er veel bekend is over de biologische familie, met wat mazzel blijf je zelfs contact houden! Kinderen zijn wat ouder en over het algemeen gezond, al hebben we wel aangegeven dat een Special Need kindje bij ons van harte welkom is.). Enige nadeel is de verschrikkelijk lange wachtlijst Maar in tegenstelling tot India en Haiti kwam er gelijk een heel rustig en kalm gevoel over ons toen we over dit land praatten. Het voelde gewoon goed. Deze moet het worden
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Wouw...wat een moeilijke beslissing!
Ik was zelf vrij jong toen mijn oom en tante over gingen op adoptie dus ik weet er weing over
Ik heb nu een Braziliaans neefje echt een wereldventje
Bedankt voor je duidelijke uitleg!
Ik hoop voor jullie dat de dag binnen nu en zeer korte tijd zal aanbreken dat jullie het kindje kunnen gaan halen! Moeten jullie dan ook nog verblijven in het land van herkomst van het kind?
Mijn oom en tante moesten ruim een maand in Brazilie verblijven! Dat was een van de eisen!
Ik was zelf vrij jong toen mijn oom en tante over gingen op adoptie dus ik weet er weing over
Ik heb nu een Braziliaans neefje echt een wereldventje
Bedankt voor je duidelijke uitleg!
Ik hoop voor jullie dat de dag binnen nu en zeer korte tijd zal aanbreken dat jullie het kindje kunnen gaan halen! Moeten jullie dan ook nog verblijven in het land van herkomst van het kind?
Mijn oom en tante moesten ruim een maand in Brazilie verblijven! Dat was een van de eisen!
Jouw kleine handje grijpt
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
Ja helaas wel Ongeveer drie weken. Had liever gehad dat ze hem ff op de post gooienquote:Op woensdag 3 november 2004 12:07 schreef Beaker het volgende:
Moeten jullie dan ook nog verblijven in het land van herkomst van het kind?
Ach, ik heb nog een jaar of 4½ om van mijn vliegangst en heimwee af te komen
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
quote:Op woensdag 3 november 2004 12:10 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Ja helaas wel Ongeveer drie weken. Had liever gehad dat ze hem ff op de post gooien
Ach, ik heb nog een jaar of 4½ om van mijn vliegangst en heimwee af te komen
Meid ik denk dat je je vliegangst zo vergeten bent zodra je bericht krijgt dat je naar Suriname mag om je kind op te halen
Jouw kleine handje grijpt
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
Ja joh, daar hebben ze valium en alcohol tenslotte voor uitgevonden
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Eerlijk gezegd vind ik het verschrikkelijk dat ik die zwangerschap en bevalling nooit mee zal maken
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Spindizzy
hoe pijnlijk en naar een zwangerschap en bevalling ook zouden zijn, natuuriljk zou je dat van harte ervoor over hebben.
Je zegt niet zo vaak iets over je eigen situatie en verdriet en staat altijd klaar met een knuffel en aandacht voor anderen, maar zelf kun je dat vast ook wel eens gebruiken! bij deze dus: dikke knuffel!
hoe pijnlijk en naar een zwangerschap en bevalling ook zouden zijn, natuuriljk zou je dat van harte ervoor over hebben.
Je zegt niet zo vaak iets over je eigen situatie en verdriet en staat altijd klaar met een knuffel en aandacht voor anderen, maar zelf kun je dat vast ook wel eens gebruiken! bij deze dus: dikke knuffel!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
ja, sorry
dat bedoelde ik ook met mijn 2e berichtje.
ik maak er een beetje een flauw lolletje van, maar ik begrijp heeeeeeeel goed dat dat natuurlijk je grootste wens is. ik sta zelf ook open voor adoptie & vind het ook super om zo een kindje te kunnen helpen wat anders misschien geen kansen zou hebben & het is natuurlijk fantastisch dat deze mogelijkheid er is zodat je je eigen kinderwens kan vervullen. maar ik begrijp ook dat je het liefst er natuurlijk 1 echt van jezelf & partner zou willen.
sorry, ik bedoelde het echt niet bot hoor, ik heb juist super bewondering voor jullie; adoptie is ook een zwaar traject lijkt me.
dat bedoelde ik ook met mijn 2e berichtje.
ik maak er een beetje een flauw lolletje van, maar ik begrijp heeeeeeeel goed dat dat natuurlijk je grootste wens is. ik sta zelf ook open voor adoptie & vind het ook super om zo een kindje te kunnen helpen wat anders misschien geen kansen zou hebben & het is natuurlijk fantastisch dat deze mogelijkheid er is zodat je je eigen kinderwens kan vervullen. maar ik begrijp ook dat je het liefst er natuurlijk 1 echt van jezelf & partner zou willen.
sorry, ik bedoelde het echt niet bot hoor, ik heb juist super bewondering voor jullie; adoptie is ook een zwaar traject lijkt me.
quote:Op woensdag 3 november 2004 12:34 schreef miss_sly het volgende:
dikke knuffel!
Knuffels heb je nooit genoeg
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Weet ik Ik bedoelde het ook niet zo lomp als dat het er staat hoorquote:Op woensdag 3 november 2004 12:42 schreef hartje het volgende:
ja, sorry
dat bedoelde ik ook met mijn 2e berichtje.
Er zelf een maken en krijgen zou zoveel makkelijker zijn maar het maakt me eerlijk gezegd geen ruk uit waar ons kind vandaan komt.quote:maar ik begrijp ook dat je het liefst er natuurlijk 1 echt van jezelf & partner zou willen.
Alleen het afscheid nemen van de zwangerschapsdroom heeft me erg veel moeite gekost. Het steekt nog af en toe de kop op en hoewel we nu dan toch echt op de wachtlijst staan en dat kind er echt wel komt doet het feit dat ik dat gedeelte nooit mee zal maken nog verschrikkelijk veel pijn. Zal het altijd wel blijven doen.
Heel eerlijk gezegd boeit me dat ook niks Ik wil gewoon een kind, punt uit. Het adopteren begon wel uit idealisme: we wilden voor elk 'eigen' kind er ook één adopteren. Maar nu komt er geen idealisme meer bij kijken. Alleen egoismequote:vind het ook super om zo een kindje te kunnen helpen wat anders misschien geen kansen zou hebben
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Hey gek mens... Er staat al een stukkie tekst van mij. Ik tiepte alleen even niet zo hard.quote:Op woensdag 3 november 2004 12:52 schreef hartje het volgende:
spindizzy, ik heb het ff weggehaald hoor.
ik hoop dat ik je ook een knuffel mag geven
Dikke knuffel
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
pffft, ik was helemaal geschrokken!!!
ik heb ook altijd die wens om naast evt. eigen kindje er ook nog 1 te adopteren & dan wel vanuit idealistisch oogpunt zeg maar. maar ik kan me voorstellen dat als adoptie je enige optie is dat je dat dan wel overboord gaat gooien jah!
waar ik over mezelf altijd wel verbaasd over ben is dat die soort "natuurlijke drang" om me voort te plantten (noem het maar even bij technische benamingen) toch zo diep in me zit. heb vroeger altijd geroepen dat ik alleen maar zou willen adopteren, daarna nog een tijd dat ik helemaal geen kinderen wilde & nu kan het niet snel genoeg gaan & moet ik er ook écht niet aan denken dat het helemaal niet zou lukken. kan me daarom goed voorstellen dat het zoooo moeilijk is om op een gegeven moment te zeggen: nou hier stoppen we mee, we gaan ons inschrijven voor adoptie. het is idd die hele gebeurtenis van zwanger zijn enzo wat ik zoooo graag zou willen meemaken. wat is dat toch voor magisch hè, zou dat nou alleen een hormonen-iets zijn? of zou daar ook een soort natuurlijk instinct aan te pas komen? is echt een gevoel wat eigenlijk niet te omschrijven is, maar wat zo diep zit.
ik heb ook altijd die wens om naast evt. eigen kindje er ook nog 1 te adopteren & dan wel vanuit idealistisch oogpunt zeg maar. maar ik kan me voorstellen dat als adoptie je enige optie is dat je dat dan wel overboord gaat gooien jah!
waar ik over mezelf altijd wel verbaasd over ben is dat die soort "natuurlijke drang" om me voort te plantten (noem het maar even bij technische benamingen) toch zo diep in me zit. heb vroeger altijd geroepen dat ik alleen maar zou willen adopteren, daarna nog een tijd dat ik helemaal geen kinderen wilde & nu kan het niet snel genoeg gaan & moet ik er ook écht niet aan denken dat het helemaal niet zou lukken. kan me daarom goed voorstellen dat het zoooo moeilijk is om op een gegeven moment te zeggen: nou hier stoppen we mee, we gaan ons inschrijven voor adoptie. het is idd die hele gebeurtenis van zwanger zijn enzo wat ik zoooo graag zou willen meemaken. wat is dat toch voor magisch hè, zou dat nou alleen een hormonen-iets zijn? of zou daar ook een soort natuurlijk instinct aan te pas komen? is echt een gevoel wat eigenlijk niet te omschrijven is, maar wat zo diep zit.
En dan nog kun je die hoop op een zwangerschap niet opgeven. Af en toe laait die hoop hier weer heel hoog op en wordt het foliumzuur weer tevoorschijn gehaald en de vrijschema's, aftelkalenders en ovulatietesten Met alle teleurstellingen van dien, natuurlijk.quote:Op woensdag 3 november 2004 13:13 schreef hartje het volgende:
nou hier stoppen we mee, we gaan ons inschrijven voor adoptie.
Maar of dat nu iets hormonaals is weet ik niet. Ik weet wel dat mijn man er net zoveel last van heeft als ik.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
't zal wel een, van onze verre voorouderen overgeerfd, instinct zijn
daarom kan je het natuurlijk ook niet uit je hoofd zetten, zit er gewoon ingebakken.
moet je voor de adoptie-procedure echt altijd 5 jaar wachtten? of kan het ook wel eens sneller gaan? of is er een standaard wachttijd van een x-aantal jaar ofzo & dan daarbij optellen de gemiddelde wachttijd per land?
daarom kan je het natuurlijk ook niet uit je hoofd zetten, zit er gewoon ingebakken.
moet je voor de adoptie-procedure echt altijd 5 jaar wachtten? of kan het ook wel eens sneller gaan? of is er een standaard wachttijd van een x-aantal jaar ofzo & dan daarbij optellen de gemiddelde wachttijd per land?
en ook hier geef ik spindizzy ff een hele dikke knuffel!!!!
meid wat heb ik toch een bewondering voor jullie!!!
(weet alleen nooit zo goed te verwoorden.. hopelijk snap je me )
meid wat heb ik toch een bewondering voor jullie!!!
(weet alleen nooit zo goed te verwoorden.. hopelijk snap je me )
hartje, ik snapte wel dat je het niet zo bedoelde, en Spindizzy ook, zo blijkt. je moet je niet zo druk maken hoor, jij weet zelf toch ook hoe moelijk en verdrietig het is, dus we weten toch wel dat je het niet zo bedoelt!
Girly, hoe is het met je? ow ja, en nog gefeliciteerd
dat gevoel he, dat is een raar iets...hoewel ik al langer graag een kindje zou willen, heb ik het nog nooit zo intens gevoeld als de laatste tijd. Het zien van mijn zusje met haar kindje...pfew, ik voel me soms gewoon slecht vanwege mijn gevoel van afgunst Niet dat ik het haar niet gun hoor, integendeel!! maar zo'n heel intens gevoel van:ik wil niet afscheid moeten nemen van zo'n kindje, maa rik wil degene zijn die ervoor mag zorgen, naar kan gaan kijken als ie slaapt...
Girly, hoe is het met je? ow ja, en nog gefeliciteerd
dat gevoel he, dat is een raar iets...hoewel ik al langer graag een kindje zou willen, heb ik het nog nooit zo intens gevoeld als de laatste tijd. Het zien van mijn zusje met haar kindje...pfew, ik voel me soms gewoon slecht vanwege mijn gevoel van afgunst Niet dat ik het haar niet gun hoor, integendeel!! maar zo'n heel intens gevoel van:ik wil niet afscheid moeten nemen van zo'n kindje, maa rik wil degene zijn die ervoor mag zorgen, naar kan gaan kijken als ie slaapt...
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Nee hoor, het verschilt echt per land.quote:Op woensdag 3 november 2004 13:41 schreef hartje het volgende:
moet je voor de adoptie-procedure echt altijd 5 jaar wachtten?
Eerst moet je je aanmelden bij het Ministerie van Justitie dan krijg je een wachtlijstnummer (BKA). Als je de verplichte voorlichting en het gezinsonderzoek gedaan hebt krijg je je beginseltoestemming. Dan mag je je inschrijven bij één van de vergunninghouders. Die zetten je eerst op de centrale wachtlijst. Dat gaat op BKA-nummer. Na 1-3 jaar schuif je op naar de landenwachtlijst en die is voor elk land weer verschillend. De lijst voor China is nu geloof ik nog maar 9 maanden ofzo. Wij hebben gewoon de pech dat we het land met één van de langste wachtlijsten hebben uitgekozen.
En jij krijgt een hele dikke vette knuffel terugquote:Op woensdag 3 november 2004 13:47 schreef Girly het volgende:
en ook hier geef ik spindizzy ff een hele dikke knuffel!!!!
Heel bekend gevoel Als ik me voorstel hoe het is als ons kind er eindelijk is stel ik me nooit grote dingen voor maar juist altijd de kleine dagelijkse dingetjes. De laatste tijd is ons kind in mijn gedachte steeds een jaar of 8 - 10. Zal wel komen omdat ik laatst een moeder met haar (donkere) zoon van die leeftijd zag en het joch was lekker over zijn schooldag aan het kletsen. Het zag er zo lekker normaal en gezellig uit. Dat wil ik ook...quote:Op woensdag 3 november 2004 14:51 schreef miss_sly het volgende:
:ik wil niet afscheid moeten nemen van zo'n kindje, maa rik wil degene zijn die ervoor mag zorgen, naar kan gaan kijken als ie slaapt...
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Wilde even een opmerking plaatsen die een kennis van ons ooit eens tegen zijn (adoptie)dochtertje maakte toen ze vroeg hoe dat nu zat met geboren en andere papa en mama enzo...
"lieverd, je bent geboren in mijn hart."
vond ik zo mooi
"lieverd, je bent geboren in mijn hart."
vond ik zo mooi
quote:Op woensdag 3 november 2004 15:29 schreef kozakken het volgende:
"lieverd, je bent geboren in mijn hart."
Heb die quote wel vaker gehoord: Als je zwanger bent groeit je kind onder je hart, een adoptiekind groeit in je hart.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
spindizzy: & hoe zit het dan met dat gezinsonderzoek? wat voor "eisen" stellen ze dan?
miss_sly: heel herkenbaar dat gevoel van afgunst.
ik gun het iedereen echt van harte & ben ook heel blij voor ze, maar soms......bij mij soms op het giftige af
meestal vind ik het vervelend dat ik zulke gevoelens heb, maar soms geniet ik er stiekem ff van (is soms ook wel 's lekker hoor: zelfmedelijden & dat in gedachtten ff flink op iemand afreageren)
quote:Op woensdag 3 november 2004 15:29 schreef kozakken het volgende:
Wilde even een opmerking plaatsen die een kennis van ons ooit eens tegen zijn (adoptie)dochtertje maakte toen ze vroeg hoe dat nu zat met geboren en andere papa en mama enzo...
"lieverd, je bent geboren in mijn hart."
vond ik zo mooi
miss_sly: heel herkenbaar dat gevoel van afgunst.
ik gun het iedereen echt van harte & ben ook heel blij voor ze, maar soms......bij mij soms op het giftige af
meestal vind ik het vervelend dat ik zulke gevoelens heb, maar soms geniet ik er stiekem ff van (is soms ook wel 's lekker hoor: zelfmedelijden & dat in gedachtten ff flink op iemand afreageren)
quote:Op woensdag 3 november 2004 15:29 schreef kozakken het volgende:
"lieverd, je bent geboren in mijn hart."
Heel mooi !
Spindizzy, ik vind het fantastisch dat jullie zo'n weloverwogen keuze hebben gemaakt en geweldig dat jullie bereid zijn om op je eerste keuze zo lang te willen wachten. Ik weet zeker dat jullie geduld straks geweldig beloond gaat worden
... ♥ ik mis je ♥
Ze kijken of je een stabiele relatie hebt. Of je veel geld hebt of een groot huis boeit ze niet. In ons geval zijn ze vooral bezig geweest met het feit dat zowel mijn man als ik zonder vader zijn opgegroeit en hoe we de rol van de vader in het gezin zien. Beetje hoog geitenwollensokkengehalte maar goed.quote:Op woensdag 3 november 2004 15:42 schreef hartje het volgende:
spindizzy: & hoe zit het dan met dat gezinsonderzoek? wat voor "eisen" stellen ze dan?
Je moet heel je levensloop vertellen, wat voor jeugd je hebt gehad, hoe de relatie met ouders, broers en zussen is, werkverleden, ambities, hobbies enz. enz. Hoe je met conflicten of teleurstelling omgaat. Hoe je relatie in elkaar zit, wat zijn de minder leuke eigenschappen van je partner en hoe ga je daar mee om.
Heb je de ongewenste kinderloosheid verwerkt? Hoe stel je je de toekomst met je adoptiekind voor? Wat als dat kind helemaal niet aan die verwachting voldoet? Ben je wel realistisch met je verwachtingen?
Dat soort dingen allemaal. Ik werd er wel wat opstandig van hoor
Fluf:
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Wat ik me afvroeg bij het lezen van dit topic is; hebben jullie ook wel eens aan pleegkinderen gedacht? Dus 'gewoon' Nederlandse kinderen?
Bij pleegkinderen is het toch zo dat de biologische ouders ze op kunnen komen halen wanneer ze willen? Dat lijkt mij helemaal niets
En 'gewoon' Nederlandse kinderen kun je toch ook adopteren?
En 'gewoon' Nederlandse kinderen kun je toch ook adopteren?
Een beetje vreemd, maar wel lekker
Jazeker!. Maar ik wil gewoon een kind. Eén die ik kan houden Aangezien het toch om kinderen met 'een deukje' gaat vind ik mezelf voorlopig nog niet geschikt om daar goed mee om te gaan.quote:Op woensdag 3 november 2004 16:10 schreef boek het volgende:
Wat ik me afvroeg bij het lezen van dit topic is; hebben jullie ook wel eens aan pleegkinderen gedacht?
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
[quote]Op woensdag 3 november 2004 16:08 schreef Spindizzy het volgende:
Ik werd er wel wat opstandig van hoor
/quote]
kan het me voorstellen.
zeker met het idee dat je niet door zo'n procedure hoeft als het op de "natuurlijke wijze" gebeurt.
maar ja, het is ook wel logisch ook natuurlijk dat ze alles goed willen onderzoeken. het zou een beetje raar zijn als er makkelijk mee omgesprongen zou worden.
heb net al even op de site gelezen van Stichting Adoptievoorzieningen. wat ik wel een beetje raar blijf vinden is die leeftijds-grens (zou wat mij betreft wel iets hoger mogen toch? ook met de tendens dat de meeste ouders tegenwoordig wat "ouder" zijn) & ik zag nog iets staan dat paren van gelijke sexe alleen kinderen uit nederland kunnen adopteren? vind ik ook gek. en dat je echt getrouwd moet zijn om samen een kind te adopteren anders is er sprake van een éénouder-adoptie? tegenwoordig heb je toch meer mogelijkheden dan trouwen.
wel heel fijn dat jullie je examen gehaald hebben zeg!
ik vind slaapmeisjes sig altijd heel mooi: De mooiste dingen krijgt men pas na veel geduld
Ik werd er wel wat opstandig van hoor
/quote]
kan het me voorstellen.
zeker met het idee dat je niet door zo'n procedure hoeft als het op de "natuurlijke wijze" gebeurt.
maar ja, het is ook wel logisch ook natuurlijk dat ze alles goed willen onderzoeken. het zou een beetje raar zijn als er makkelijk mee omgesprongen zou worden.
heb net al even op de site gelezen van Stichting Adoptievoorzieningen. wat ik wel een beetje raar blijf vinden is die leeftijds-grens (zou wat mij betreft wel iets hoger mogen toch? ook met de tendens dat de meeste ouders tegenwoordig wat "ouder" zijn) & ik zag nog iets staan dat paren van gelijke sexe alleen kinderen uit nederland kunnen adopteren? vind ik ook gek. en dat je echt getrouwd moet zijn om samen een kind te adopteren anders is er sprake van een éénouder-adoptie? tegenwoordig heb je toch meer mogelijkheden dan trouwen.
wel heel fijn dat jullie je examen gehaald hebben zeg!
ik vind slaapmeisjes sig altijd heel mooi: De mooiste dingen krijgt men pas na veel geduld
hartje, dat van die huwelijks restrictie is vaak meer vanwege het land van herkomst. Die accepteren geen huwelijken tussen 2 mensen van dezelfde sexe en zullen dus ook nooit een kindje af staan aan zo'n stel...
***
ooooo, zit dat zo.
want paul de leeuw heeft toch ook donkere kindertjes, toch? (ik ben altijd heel snel klaar bij de kapper & haal dan niet een hele Story uit)
of zijn dat dan nederlandse donkere kindertjes?
want paul de leeuw heeft toch ook donkere kindertjes, toch? (ik ben altijd heel snel klaar bij de kapper & haal dan niet een hele Story uit)
of zijn dat dan nederlandse donkere kindertjes?
Dat zou ik eerlijk gezegd niet precies weten.
Er staat me wel iets bij dat De Leeuw zijn kindjes uit Amerika heeft, dus mss dat dat er nog mee te maken heeft.
Spin, dat is toch wel zo, dat van die huwelijken? Ik meen dat ooit eens ergens gelezen te hebben... het klonk wel aannemelijk
Er staat me wel iets bij dat De Leeuw zijn kindjes uit Amerika heeft, dus mss dat dat er nog mee te maken heeft.
Spin, dat is toch wel zo, dat van die huwelijken? Ik meen dat ooit eens ergens gelezen te hebben... het klonk wel aannemelijk
***
Precies Ik begrijp wel waarom het zo moet. Natuurlijk wel. Het is alleen niet leuk als je er middenin zit. Je bent al zolang bezig en dan moet je nog zolang wachten. Ik heb wel eens het idee dat het gewoon ontmoedigingsbeleid is hoor. Dat alleen de echte doorzetters, de echte bikkels die het lang genoeg volhouden hun beloning zullen krijgen. Of de allerkoppigstenquote:Op woensdag 3 november 2004 16:26 schreef hartje het volgende:
maar ja, het is ook wel logisch ook natuurlijk dat ze alles goed willen onderzoeken. het zou een beetje raar zijn als er makkelijk mee omgesprongen zou worden.
Er zijn wel manieren om om de leeftijdsgrens heen te werken hoor. Je zou de adoptie op naam van de jongste partner kunnen doen. Las toevallig vanochtend iets over dat ze de leeftijdsgrens willen verhogen: Leeftijsgrens voor adoptie moet omhoogquote:heb net al even op de site gelezen van Stichting Adoptievoorzieningen. wat ik wel een beetje raar blijf vinden is die leeftijds-grens (zou wat mij betreft wel iets hoger mogen toch? ook met de tendens dat de meeste ouders tegenwoordig wat "ouder" zijn)
Dat klopt gelukkig niet.quote:& ik zag nog iets staan dat paren van gelijke sexe alleen kinderen uit nederland kunnen adopteren?
Adoptie van een buitenlands kind door een homostel is mogelijk, en beide ouders kunnen het kind adopteren. De eerste ouder zal het kind in het buitenland adopteren (volgens de adoptiewet 1998) en de tweede ouder kan dan het kind volgens de Nederlandse wet ook adopteren (huwelijkswet 2001).
Op 18 december 2003 is er een motie door de tweede kamer aangenomen waarin men adoptie wil openstellen voor homoparen. Beide partners kunnen dan gezamelijk een kind adopteren. Het zal echter nog enige tijd duren voordat dit in de wetgeving vastgelegd is.
Bron
Kijk maar naar Paul de Leeuw. Die heeft twee jongens uit Amerika. Albert Verlinde en zijn man zijn ook bezig met adoptie in Amerika
Adoptie uit Amerika is wel alleen mogelijk via "zelfdoen". Niet via een vergunninghouder.
Vergeet niet dat een gedeelte van deze regelgeving is bepaald door de landen waar de kinderen vandaan komen. Die zijn meestal nogal ouderwetsquote:en dat je echt getrouwd moet zijn om samen een kind te adopteren anders is er sprake van een éénouder-adoptie? tegenwoordig heb je toch meer mogelijkheden dan trouwen.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Brighteyes: jij zit blijkbaar langer bij de kapper
ze komen idd uit amerika!
en vond ook al zo'n verhaal als Spindizzy net postte: over hoe je om bep. "problemen" heen kan werken.
ps. ik ben irl geen hele oude lesbo hoor
ik vind die problematiek alleen interessant omdat dát juist de groepen zijn waarvoor adoptie de enige mogelijkheid is.
ze komen idd uit amerika!
en vond ook al zo'n verhaal als Spindizzy net postte: over hoe je om bep. "problemen" heen kan werken.
ps. ik ben irl geen hele oude lesbo hoor
ik vind die problematiek alleen interessant omdat dát juist de groepen zijn waarvoor adoptie de enige mogelijkheid is.
Ik las net op die Homo-Ouders site dat je als aanvrager maar beter niet aan het adoptieland kunt vertellen dat je homosexueel bent Ook triest dat het op die manier moet.quote:Op woensdag 3 november 2004 16:53 schreef hartje het volgende:
over hoe je om bep. "problemen" heen kan werken.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Hee Spindizzy, ik ben zelf geadopteerd en ik was eigenlijk wel heel nieuwschierig op welke wijze Meiling met deze vragen omgaat? En is daar wel al een voorstelling van te maken op dit moment voor jou/jullie?quote:Op woensdag 3 november 2004 16:08 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Hoe stel je je de toekomst met je adoptiekind voor? Wat als dat kind helemaal niet aan die verwachting voldoet? Ben je wel realistisch met je verwachtingen?
Ik heb zelf geen problemen met de adoptie, ben geen 'probleemkind', maar heb het wel een aantal keer gezien. Het lijkt mij dat het voor elke ouder die de beste bedoelingen voor zijn kind heeft vreselijk om te zien dat het kind de ouders zo afwijst, biologisch of niet. Maar aan de andere kant 'ken' ik een relatie met biologische ouders niet dus weet ik niet of het in die gevallen anders werkt.
Ik kan me wel voorstellen, zeker als het een ouder kind is, dat kinderen ook trauma's hebben opgelopen/ veel hebben meegemaakt, ze worden tenslotte niet voor niets ter adoptie afgestaan. En dat lijkt mij wel heel erg moeilijk om op voor te bereiden.
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Ik snap de vraag niet helemaal. Misschien dat je deze antwoorden op de site van Meiling kan terugvinden ( http://www.meiling.nlquote:Op woensdag 3 november 2004 18:58 schreef Étoile het volgende:
Hee Spindizzy, ik ben zelf geadopteerd en ik was eigenlijk wel heel nieuwschierig op welke wijze Meiling met deze vragen omgaat?
Meiling heeft (net als alle andere vergunninghouders) wel als eerste regel dat ze geschikte ouders bij het kind zoeken. Geen kind voor de ouders.
Mij ook eerlijk gezegd. Je wilt tenslotte altijd vermijden dat je kind verdriet heeft en afgestaan worden (ook al zijn de redenen nog zo nobel en begrijpelijk) is toch verschrikkelijk ingrijpend. Het enige dat je als adoptieouders dan kunt doen is het kind de ruimte geven om boos en verdrietig te zijn. Je weet ook niet wanneer het kind gaat beginnen aan dat verwerkingsproces dus kun je je er denk ik ook niet echt op voorbereiden want dat zul je toch op elke leeftijd anders aan moeten gaan pakken.quote:Ik kan me wel voorstellen, zeker als het een ouder kind is, dat kinderen ook trauma's hebben opgelopen/ veel hebben meegemaakt, ze worden tenslotte niet voor niets ter adoptie afgestaan. En dat lijkt mij wel heel erg moeilijk om op voor te bereiden.
Wat ik een voordeel vind aan adoptie uit Suriname is dat er een kans is dat je contact blijft houden met de andere ouders. Mocht ons kind dan vragen hebben weet je in ieder geval waar hij ze kan stellen.
Er zijn stellen die willen perse een kind waarvan absoluut niks bekend is van zijn andere ouders of zijn verleden. Zijn bang voor afwijzing. Het lijkt mij juist verschrikkelijk dat je je kind zijn vragen niet kunt beantwoorden.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Ik ben blij dat iemand dat gevoel herkent, en hartje herkent het ook zag ik. Ik erkende het gevoel eigenlijk voor het eerst afgelopen zondag, en ik vond dat best shocking...ik vond mezelf best slecht eigenlijk en het wil echtn iet zeggen dat ik het een ander niet gun, zeker mijn zusje gun ik het uiteraard van harte, maar het deed me echt pijn, ik voelde me leeg...quote:Op woensdag 3 november 2004 15:22 schreef Spindizzy het volgende:
Heel bekend gevoel Als ik me voorstel hoe het is als ons kind er eindelijk is stel ik me nooit grote dingen voor maar juist altijd de kleine dagelijkse dingetjes. De laatste tijd is ons kind in mijn gedachte steeds een jaar of 8 - 10. Zal wel komen omdat ik laatst een moeder met haar (donkere) zoon van die leeftijd zag en het joch was lekker over zijn schooldag aan het kletsen. Het zag er zo lekker normaal en gezellig uit. Dat wil ik ook...
En inderdaad, het zijn kleine dingetjes, soms hele rare waar ik dan aan denk: hoe leuk het me lijkt om met een kind (in gedachten vaak een knul, maar goed, dat is eigenlijk niet eens belangrijk) aan het kerstontbijt te zitten, of te horen over school bij het avondeten, of te praten over leuke dingen, of nog even vlug in het bedje te kijken naar dat slapende kindje voor je zelf gaat slapen...ja, dat wil ik ook!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Wat ik bedoelde met die eerste vraag, zij stellen dan die vragen aan de ouders, maar wat voor antwoorden 'verwachten' ze dan? Tenminste, als je nu vertelt dat ouders erg bang voor afwijzing zijn, doen ze daar dan ook iets mee? Mijn ouders zijn (indertijd nog) via Interlandelijke Adoptie bezig geweest, ik zal mijn moeder eens vragen hoe dat toen ging.
Zowieso als ik 'mijn dossier' doorkijk, wat een ellenlange lijst aan goedkeuringen. Ik kom zelf uit India, en het was toen iig nog verplicht om bijv. een soort '' ze zijn geschikt voor kinderen' brief van de ouders (opa's en oma's), vriendenkring en werkgever te krijgen. Is dat nog steeds zo?
Volgens mij is ruimte laten ook de enige manier om hier mee om te gaan. Hebben jullie ook contact met andere ouders die in het adoptieproces zitten?
Ik wist dat idd niet van Suriname, maar ik denk dat dat wel een mooie situatie is. Ik weet helemaal niets, behalve de naam van het kindertehuis en de behandelend arts (inmiddels overleden).
Voor mij was het als klein kind een grote schok toen bleek dat ik 'anders' was. Ik zag het zelf echt niet, die kleur, dat mijn ouders anders waren dan ik. Mijn ouders waren hier wel heel open over, maar er was geen waardeoordeel aan verbonden. Totdat 'de omgeving' oa door te pesten hier de nadruk op ging leggen. Ik heb me daardoor lange tijd 'minder' gevoeld, ookal hebben mijn ouders me wat dat betreft gesteund.
Jammergenoeg merk ik dat discriminatie de laatste tijd erger wordt, maar ik kan me daar wel steeds beter tegen kan wapenen, ondanks dat het toch kwetst. Het stomste is vooral dat als iemand mij uitscheldt, ik me ga schamen, terwijl zij zich zo belachelijk gedragen.
Ik hou me maar voor dat het altijd van "iets minder 'slimme' mensen" komt.
Zowieso als ik 'mijn dossier' doorkijk, wat een ellenlange lijst aan goedkeuringen. Ik kom zelf uit India, en het was toen iig nog verplicht om bijv. een soort '' ze zijn geschikt voor kinderen' brief van de ouders (opa's en oma's), vriendenkring en werkgever te krijgen. Is dat nog steeds zo?
Volgens mij is ruimte laten ook de enige manier om hier mee om te gaan. Hebben jullie ook contact met andere ouders die in het adoptieproces zitten?
Ik wist dat idd niet van Suriname, maar ik denk dat dat wel een mooie situatie is. Ik weet helemaal niets, behalve de naam van het kindertehuis en de behandelend arts (inmiddels overleden).
Voor mij was het als klein kind een grote schok toen bleek dat ik 'anders' was. Ik zag het zelf echt niet, die kleur, dat mijn ouders anders waren dan ik. Mijn ouders waren hier wel heel open over, maar er was geen waardeoordeel aan verbonden. Totdat 'de omgeving' oa door te pesten hier de nadruk op ging leggen. Ik heb me daardoor lange tijd 'minder' gevoeld, ookal hebben mijn ouders me wat dat betreft gesteund.
Jammergenoeg merk ik dat discriminatie de laatste tijd erger wordt, maar ik kan me daar wel steeds beter tegen kan wapenen, ondanks dat het toch kwetst. Het stomste is vooral dat als iemand mij uitscheldt, ik me ga schamen, terwijl zij zich zo belachelijk gedragen.
Ik hou me maar voor dat het altijd van "iets minder 'slimme' mensen" komt.
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Oh op die manier. Het gezinsonderzoek wordt gedaan door de Raad v/d Kinderbescherming. Niet door de vergunninghouders. Die incasseren alleen maar bergen geld van jequote:Op donderdag 4 november 2004 09:47 schreef Étoile het volgende:
Wat ik bedoelde met die eerste vraag, zij stellen dan die vragen aan de ouders, maar wat voor antwoorden 'verwachten' ze dan? Tenminste, als je nu vertelt dat ouders erg bang voor afwijzing zijn, doen ze daar dan ook iets mee?
Tja, wat doen ze daarmee? Ze willen vooral overtuigd worden dat je er op een goede manier mee om kan gaan. Dat je in ieder geval het belang van het kind voor laat gaan. Natuurlijk moet er ruimte zijn voor je eigen angsten, onzekerheden en verdriet en ze proberen vooral vast te stellen dat de aspirantouders stabiel genoeg zijn om met dit soort situaties om te gaan.
Volgens mij is dat nog steeds zo. India stelt wel als eis aan de adoptieouders dat ze een goede relatie hebben met hun eigen families enzo. Vinden ze erg belangrijkquote:Ik kom zelf uit India, en het was toen iig nog verplicht om bijv. een soort '' ze zijn geschikt voor kinderen' brief van de ouders (opa's en oma's), vriendenkring en werkgever te krijgen. Is dat nog steeds zo?
We zijn een mailinglijst begonnen met de andere stellen die bij ons bij de verplichte voorlichting in de groep zaten. Zo houden we elkaar een beetje op de hoogte van elkaars gang van zaken.quote:Hebben jullie ook contact met andere ouders die in het adoptieproces zitten?
Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik me op het moment verre hou van adoptiezaken. In het begin van de procedure kon ik niet genoeg informatie krijgen en nu wil ik er zo min mogelijk over horen. We moeten nog zolang wachten en er zijn zoveel gruwelverhalen...daar word ik alleen maar bang van. Ook het kwartaaltijdschrift van Meiling gaat ongelezen de la in. Ik bewaar ze wel maar wil ze nu even niet zien.
Wil je wel meer weten? Ben je van plan om dingen uit te gaan zoeken? Je hoeft niet te antwoorden als je er geen zin in hebt hoor?quote:Ik wist dat idd niet van Suriname, maar ik denk dat dat wel een mooie situatie is. Ik weet helemaal niets, behalve de naam van het kindertehuis en de behandelend arts (inmiddels overleden).
Ik maak me daar vreselijke zorgen over... Al die haat overalquote:Jammergenoeg merk ik dat discriminatie de laatste tijd erger wordt, maar ik kan me daar wel steeds beter tegen kan wapenen, ondanks dat het toch kwetst.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Hehe, ja het zijn nogal bedragen, dat weet ik wel!
Ik kan me trouwens levendig voorstellen dat het ook zo frustrerend is om zo machteloos te zijn overgeleverd aan 'de authoriteiten'. Mijn ouders zijn op hun 33e begonnen met de procedure na een stuk of 7 miskramen, uiteindelijk waren ze eind 38 toen ik aan kwam vliegen
Misschien kleine troost dat er ook heel veel positieve verhalen zijn, maar die worden toch minder geuit, dat is dan ook niet zo nodig he (in het algemeen geldt dat zo met negatieve ervaringen volgens mij).
Ik vind het niet moeilijk/lastig om over te praten hoor, vragen staat vrij
Wat mij betreft, ik heb een hele tijd helemaal geen behoefte gehad eraan, ik denk er ook (te?) rationeel over na, wat doe ik mijn 'familie' daar aan als ik zomaar kom binnen stampen. Voorbeelden van uitgestoten moeders, ruzie om geld etc weerhouden me er nu nog van. Ik zou het niet over mijn hart kunnen krijgen om het leven daar zo te ontwrichten. Tevens denk ik dat ik ook zo weinig gegevens heb dat ik niet ver zal komen. Uiteindelijk zal ik wel nog naar het kindertehuis willen gaan, zowieso naar India, maar op dit moment heb ik er nog geen behoefte aan.
Ik weet wel dat ik daarmee het risico loop dat het dan 'te laat' is, maar dingen forceren om die reden lijkt me alleen maar een averechts effect, ik ben er nu gewoon niet aan toe.
Wat betreft die haat, ik denk dat dat 'moederinstinct' altijd al gegolden heeft, ik hou me altijd maar voor dat mensen die ten tjide van WO2 met kinderen bezig waren ook zulke gedachten hebben gehad. Voor mij is de beste manier om er toch boven te (leren) staan, voor je eigen veiligheid maar vooral voor je eigenwaarde.
Van wat ik hier lees vind ik het trouwens bewonderenswaardig hoe je er mee om gaat, het is haast niet voor te stellen hoe moeilijk dit op momenten kan zijn. Ik weet ook niet zo goed hoe ik je daarin sterkte moet wensen, zeggen dat het de moeite waard is is ook zo'n enorme dooddoener.
Nouja, dan maar met een smilie: (grinnik)
Ik kan me trouwens levendig voorstellen dat het ook zo frustrerend is om zo machteloos te zijn overgeleverd aan 'de authoriteiten'. Mijn ouders zijn op hun 33e begonnen met de procedure na een stuk of 7 miskramen, uiteindelijk waren ze eind 38 toen ik aan kwam vliegen
Misschien kleine troost dat er ook heel veel positieve verhalen zijn, maar die worden toch minder geuit, dat is dan ook niet zo nodig he (in het algemeen geldt dat zo met negatieve ervaringen volgens mij).
Ik vind het niet moeilijk/lastig om over te praten hoor, vragen staat vrij
Wat mij betreft, ik heb een hele tijd helemaal geen behoefte gehad eraan, ik denk er ook (te?) rationeel over na, wat doe ik mijn 'familie' daar aan als ik zomaar kom binnen stampen. Voorbeelden van uitgestoten moeders, ruzie om geld etc weerhouden me er nu nog van. Ik zou het niet over mijn hart kunnen krijgen om het leven daar zo te ontwrichten. Tevens denk ik dat ik ook zo weinig gegevens heb dat ik niet ver zal komen. Uiteindelijk zal ik wel nog naar het kindertehuis willen gaan, zowieso naar India, maar op dit moment heb ik er nog geen behoefte aan.
Ik weet wel dat ik daarmee het risico loop dat het dan 'te laat' is, maar dingen forceren om die reden lijkt me alleen maar een averechts effect, ik ben er nu gewoon niet aan toe.
Wat betreft die haat, ik denk dat dat 'moederinstinct' altijd al gegolden heeft, ik hou me altijd maar voor dat mensen die ten tjide van WO2 met kinderen bezig waren ook zulke gedachten hebben gehad. Voor mij is de beste manier om er toch boven te (leren) staan, voor je eigen veiligheid maar vooral voor je eigenwaarde.
Van wat ik hier lees vind ik het trouwens bewonderenswaardig hoe je er mee om gaat, het is haast niet voor te stellen hoe moeilijk dit op momenten kan zijn. Ik weet ook niet zo goed hoe ik je daarin sterkte moet wensen, zeggen dat het de moeite waard is is ook zo'n enorme dooddoener.
Nouja, dan maar met een smilie: (grinnik)
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Soms denk ik dat ik die angst maar een beetje los moet laten. Voor je het weet ga je overal iets achter zoeken en verander je in zo'n strontvervelende politiek correcte trutquote:Op donderdag 4 november 2004 10:40 schreef Étoile het volgende:
Wat betreft die haat, ik denk dat dat 'moederinstinct' altijd al gegolden heeft, ik hou me altijd maar voor dat mensen die ten tjide van WO2 met kinderen bezig waren ook zulke gedachten hebben gehad. Voor mij is de beste manier om er toch boven te (leren) staan, voor je eigen veiligheid maar vooral voor je eigenwaarde.
Bij de voorlichting kregen we een leuk verhaal uit de praktijk hierover: een moeder bracht op de fiets haar kind naar school en onderweg kwamen ze een groepje van die opgeschoten jongens tegen die riepen: "Stomme poepchinees, donder op naar je eigen land". Moeder helemaal in de stress: "Daar heb je het dan. Hoe moet ik hier mee omgaan?" En het kind zegt doodleuk: "Nou zeg wat een stomkoppen! Zien ze dan niet dat ik uit Taiwan kom!"
Dus misschien moet ik er pas een probleem van maken als het ook echt een probleem is
Dikke terug. Vind het erg leuk om ook eens de andere kant te horen. Ook daar hoor en lees je alleen de negatieve dingen over. Je zou soms vergeten dat 75% van de adopties gewoon zonder noemenswaardige problemen verlopenquote:Nouja, dan maar met een smilie: (grinnik)
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
ik zou me over bep. problemen ook niet zo druk maken. wanneer je een biologisch kind hebt kunnen er ook problemen ontstaan; ieder kind is toch een eigen persoon met eigen karakter. wanneer je met adoptie bezig bent ga je misschien van te voren al meer nadenken over hoe te reageren in bepaalde situaties. wordt je ook wel toe aangezet als ik de vragen las die bij dat gezinsonderzoek gesteld werden & misschien heb je er juist wel voordeel bij dat je je vantevoren al op wat zaken voorbereid. ik ben benieuwd als ik ooit nog eens bij een vlos kom, of ze ook aan me gaat vragen: wat nou als je baby straks een jaar of 16 is & hij scheert zijn hoofd kaal & trek een lonsdale jack aan? hoe ga je daar dan mee om? of hij heeft rood haar, weegt 150 kilo, moet een dikke plus-bril & een beugel en wil geen minister-president worden? wat doet dan dan met je?
mijn moeder heeft wel eens gezegd dat het heel vreemd is als je baby er ineens is; het is eigenlijk een vreemd kindje wat je helemaal niet kent & een eigen manier van doen heeft. dus of 'ie nou uit of onder je hart vandaan komt, het is toch een ander mens dan jij bent.
het lijkt me juist het mooie van het ouderschap om een kind de mogelijkheden te geven om zijn eigen kwaliteiten te ontwikkelen & zelfrespect mee te geven. zodat het gewoon een gelukkig, evenwichtig mens wordt met respect voor anderen. en hoe 'ie dan uiteindelijk zijn leven gaat inrichtten qua geloof, werk etc. vind ik allemaal maar bijzaken. ik ken zat ouders die het ook niet helemaal eens zijn met de keuzes van hun biologische kinderen, maar het is dan de kunst om daar respect voor te hebben & het te accepteren. wel tot op zekere hoogte hè, soms moet je natuurlijk gewoon ingrijpen ligt ook aan de leeftijd natuurlijk.
mijn moeder heeft wel eens gezegd dat het heel vreemd is als je baby er ineens is; het is eigenlijk een vreemd kindje wat je helemaal niet kent & een eigen manier van doen heeft. dus of 'ie nou uit of onder je hart vandaan komt, het is toch een ander mens dan jij bent.
het lijkt me juist het mooie van het ouderschap om een kind de mogelijkheden te geven om zijn eigen kwaliteiten te ontwikkelen & zelfrespect mee te geven. zodat het gewoon een gelukkig, evenwichtig mens wordt met respect voor anderen. en hoe 'ie dan uiteindelijk zijn leven gaat inrichtten qua geloof, werk etc. vind ik allemaal maar bijzaken. ik ken zat ouders die het ook niet helemaal eens zijn met de keuzes van hun biologische kinderen, maar het is dan de kunst om daar respect voor te hebben & het te accepteren. wel tot op zekere hoogte hè, soms moet je natuurlijk gewoon ingrijpen ligt ook aan de leeftijd natuurlijk.
Hoi Spindizzy, ik heb je door mijn zwangerschapsverlof niet meer kunnen volgen omtrent de adoptie van een mooi klein surinaams kindje maar WANEER komt die ijzeren vogel nou met JOUW kindje? Any news???
Nee geen nieuws. Wachttijd is nog steeds ongeveer 5 jaar. Nou ja, nu ondertussen nog 'maar' 4½ jaarquote:Op donderdag 4 november 2004 11:46 schreef Little-Angel het volgende:
Any news???
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Spindizzy, ik zie dit topic nu pas en weet nu hoe alles bij je is vergaan. Heb hele erge bewondering voor je, en ook voor de anderen hier die zo'n verhaal hebben gepost over zo lang bezig zijn en nog kinderloos!
Ik hoop dat jouw ooievaar snel komt met een prachtig kindje!
Ik hoop dat jouw ooievaar snel komt met een prachtig kindje!
Nu op SBS6: Kind van een ander (21:25-22:00)
Serie programma's over het adoptieproces. Aankomende adoptieve ouders worden geconfronteerd met verschillende uitdagingen en noodzakelijke stappen om hun droom te realiseren. Het is een lange weg vol emotie. Totdat uiteindelijk de ultieme ontmoeting plaatsvindt en ze hun kindje in de armen kunnen sluiten.
Het lijkt me wel vrij 'amerikaans' van opzet, maar misschien toch wel leuk om te kijken voor geïnteresseerden
Serie programma's over het adoptieproces. Aankomende adoptieve ouders worden geconfronteerd met verschillende uitdagingen en noodzakelijke stappen om hun droom te realiseren. Het is een lange weg vol emotie. Totdat uiteindelijk de ultieme ontmoeting plaatsvindt en ze hun kindje in de armen kunnen sluiten.
Het lijkt me wel vrij 'amerikaans' van opzet, maar misschien toch wel leuk om te kijken voor geïnteresseerden
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Étoile, ik heb het (deels) gezien - wat een lieve ouders hebben die kinderen zeg! Hoeveel geluk kan zo'n kind verwachten, he? Ok, amerikaans, da's waar, maar de emoties liegen er niet om... Het zijn doodnormale mensen en kinderen. Mooie serie! (Maar ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om naar te kijken als je zelf in het proces zit)
Ik vond het ook een mooie serie, maarrrrrr..... ik vond wel dat er te makkelijk over gepraat werd. Hoe leg ik dat nou uit?
Dat het heel makkelijk is een kind te adopteren, terwijl er een eeuwen lang proces aan vooraf gaat, dat miste ik een beetje
Voor de rest inderdaad erg lieve mensen met erg lieve kindertjes
Dat het heel makkelijk is een kind te adopteren, terwijl er een eeuwen lang proces aan vooraf gaat, dat miste ik een beetje
Voor de rest inderdaad erg lieve mensen met erg lieve kindertjes
Jouw kleine handje grijpt
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
Ik vind adoptie zoiets moeilijks... Natuurlijk is het goed om kansarme kinderen wél een kans te geven. Maar tegelijkertijd is het voor de kinderen vaak zo onthutsend om twee werelden in zich te hebben. Althans, die verhalen ken ik vooral. Moeilijk, moeilijk, moeilijk.
Vond de docu trouwens niet zó. Het deed me ook een beetje pijn. Zo'n meisje van 12 dat zo volwassen "moet" zijn, zomaar "moet" accepteren en zich voegen naar de situatie. Hoe lief de ouders ook waren...
Vond de docu trouwens niet zó. Het deed me ook een beetje pijn. Zo'n meisje van 12 dat zo volwassen "moet" zijn, zomaar "moet" accepteren en zich voegen naar de situatie. Hoe lief de ouders ook waren...
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Gelukkig hoef jij je alleen maar druk te maken over hoeveel weken het nog duurt voordat je je kind kunt uitpoepen zodat je weer met goed fatsoen op dieet kuntquote:Op donderdag 18 november 2004 12:09 schreef Sugar het volgende:
. Moeilijk, moeilijk, moeilijk.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Zou het de adoptie-ouders daarom gaan denk je, om die kans? Ik denk zelf dat ze gewoon graag een kindje willen om van te houden en voor te zorgen. Ik kan me herinneren dat ik Jessie en spindizzy dat ooit eens heb horen zeggen, bijvoorbeeld. Dat je een kansarm kind een kans geeft, is dan heel fijn, maar niet je voornaamste beweegreden.quote:Op donderdag 18 november 2004 12:09 schreef Sugar het volgende:
Ik vind adoptie zoiets moeilijks... Natuurlijk is het goed om kansarme kinderen wél een kans te geven. Maar tegelijkertijd is het voor de kinderen vaak zo onthutsend om twee werelden in zich te hebben. Althans, die verhalen ken ik vooral. Moeilijk, moeilijk, moeilijk.
Jeetje. Wilde je niet voor het hoofd stoten. Spijt me dat ik dat wel gedaan heb, was echt niet de bedoeling, maar kan het me (nu) wel voorstellen dat het k*t op je overkomt. Excuus.quote:Op donderdag 18 november 2004 12:13 schreef Spindizzy het volgende:
Gelukkig hoef jij je alleen maar druk te maken over hoeveel weken het nog duurt voordat je je kind kunt uitpoepen zodat je weer met goed fatsoen op dieet kunt
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Het begon wel uit idealisme. Maar als je jaar naar jaar kinderloos blijft en de ene na de andere wel zwanger ziet worden (om vervolgens 9 maanden lang niks anders te doen dan klagen en zeiken ) dan vervangt het allesoverweldigende verlangen naar een kindje het idealisme wel hoor.quote:Op donderdag 18 november 2004 12:13 schreef miss_dynastie het volgende:
Dat je een kansarm kind een kans geeft, is dan heel fijn, maar niet je voornaamste beweegreden.
Komt ook nog bij dat mijn grootste geluk straks gebaseerd is op andermans grootste verdriet.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Die ken ik ook, maar toen ik iemand vroeg of hij later zelf wel een kind zou willen adopteren, was het antwoord na lang nadenken toch 'ja'. Als zo'n geadopteerd kind later maar wel goed begeleid wordt als hij op zoek gaat naar zijn eigen achtergrond.. Maar de hulp die daarvoor te krijgen is is nu ook al beter dan tien jaar geleden dacht ik.quote:Op donderdag 18 november 2004 12:09 schreef Sugar het volgende:
Maar tegelijkertijd is het voor de kinderen vaak zo onthutsend om twee werelden in zich te hebben. Althans, die verhalen ken ik vooral. Moeilijk, moeilijk, moeilijk.
Sterkte met het wachten op de ambtelijke molen Spindizzy.
spin, vanwaar deze reactie. ik neem aan dat jij toch ook wel de problematische kant voor het adoptie-kind ziet?quote:Op donderdag 18 november 2004 12:15 schreef Spindizzy het volgende:
Tuurlijk wel...quote:Op donderdag 18 november 2004 12:37 schreef bixister het volgende:
ik neem aan dat jij toch ook wel de problematische kant voor het adoptie-kind ziet?
Erger me alleen vreselijk aan de toon van de post en aan degene die hem plaatste.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
quote:Op donderdag 18 november 2004 12:41 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Tuurlijk wel...
Erger me alleen vreselijk aan de toon van de post en aan degene die hem plaatste.
Ik erger me aan de post van Sugar en aan Sugar. Zo duidelijker?quote:Op donderdag 18 november 2004 13:04 schreef Bass-Miss het volgende:
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Ja hoor, maar waarom dat toontje van de post van Sugar en Sugar zelf je ergeren is mij niet duidelijk.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:06 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Ik erger me aan de post van Sugar en aan Sugar. Zo duidelijker?
nou ja, dat kan natuurlijk. maar evengoed een wat lompe reactie op iemand die z'n excuses aanbiedt. (voor iets waarvan ik zelfs niet begrijp waarom er excuses voor nodig waren maar ok).quote:Op donderdag 18 november 2004 13:04 schreef Bass-Miss het volgende:
maar om weer ontopic te gaan:
spindizzy, snap jij nou precies waar 'm die wachttijd precies in zit? ik vind het zoo ongelooflijk lang.
Ik erger me al maanden aan Sugar.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:07 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
Ja hoor, maar waarom dat toontje van de post van Sugar en Sugar zelf je ergeren is mij niet duidelijk.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Vraag en aanbod. Er zijn teveel ouders en te weinig kinderen. Voor China is de wachtlijst een stuk korter dan voor Suriname omdat er simpelweg meer kinderen worden afgestaan. In Suriname wonen om te beginnen maar 500.000 mensen dus zijn er gewoon niet zoveel kinderen om te adopteren.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:07 schreef bixister het volgende:
maar om weer ontopic te gaan:
spindizzy, snap jij nou precies waar 'm die wachttijd precies in zit? ik vind het zoo ongelooflijk lang.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Waarom dan? Er lopen hier toch echt wel onaangenamere mensen rond.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:08 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Ik erger me al maanden aan Sugar.
Ik erger me niet alleen aan Sugar hoor Die anderen hebben me gewoon nog niet genoeg opgenaaid, denk ik.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:13 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
Waarom dan? Er lopen hier toch echt wel onaangenamere mensen rond.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Ik kan Spin wel een klein beetje volgen. Ik ben nog niet eens bezig met het krijgen van kindjes (hoewel ik wel graag zou willen) en zelfs ik moet soms even 'zuchten' bij het lezen van alle triviale pijntjes en kwaaltjes (putjes, bulten, gewicht etc.) waar men over kan klagen tijdens de zwangerschap... Dan denk ik, 'kom op zeg! Je bent mooi zwanger van je eigen kindje'.
En ik kan me zo voorstellen dat dat mensen die zeker weten dat ze dat nooit mee zullen maken met liefde zouden willen ruilen en alle putjes en bubbels voor lief zouden nemen...
Wat niet weg neemt dat ik het hier ook ietwat bot eruit vind komen...
En ik kan me zo voorstellen dat dat mensen die zeker weten dat ze dat nooit mee zullen maken met liefde zouden willen ruilen en alle putjes en bubbels voor lief zouden nemen...
Wat niet weg neemt dat ik het hier ook ietwat bot eruit vind komen...
***
Sorry, ietwat bot?
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ik vind het gewoon weg kwetsend!!!
Als je de verhalen van de pijntjes en de dingetjes van de zwangerschap gezeik vind lees het dan ook niet!!!!!!! En pak al helemaal niet iemand op zijn zwakste punt, want dat vind ik zo zwak. Ik ben niet snel pissed, maar verdom ik kook over binnen 5 minuten. Altijd wel medeleven willen hebben, maar het niet kunnen geven. en ik ben vast nummer 2 waar je je aan ergert
Als je de verhalen van de pijntjes en de dingetjes van de zwangerschap gezeik vind lees het dan ook niet!!!!!!! En pak al helemaal niet iemand op zijn zwakste punt, want dat vind ik zo zwak. Ik ben niet snel pissed, maar verdom ik kook over binnen 5 minuten. Altijd wel medeleven willen hebben, maar het niet kunnen geven. en ik ben vast nummer 2 waar je je aan ergert
Als je het te bot vindt haal je het maar weg. Ik sta achter wat ik gezegd heb dus zelf edit ik het niet.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:21 schreef Brighteyes het volgende:
Wat niet weg neemt dat ik het hier ook ietwat bot eruit vind komen...
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
ik denk dat het op een bepaald punt ook een houding wordt, een vorm van zelfbehoud. Een harnas, zeg maar. Gewoon, om jezelf te beschermen tegen nog meer pijn en verdriet.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:21 schreef Brighteyes het volgende:
Wat niet weg neemt dat ik het hier ook ietwat bot eruit vind komen...
Eigenlijk wel, ja. Mevrouwtje-ik-rook-lekker-door-en-schaam-me-er-niet-voorquote:Op donderdag 18 november 2004 13:24 schreef Anitra het volgende:
en ik ben vast nummer 2 waar je je aan ergert
En nu ga ik mijn hond uitlaten. Zie het straks allemaal wel weer terug.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Ja, mss denken Karin en Lois er anders over, maar hoewel ik het dus bot vind, vind ik het niet edit-waardig. Jij geeft je mening over een persoon, dat staat iedereen vrij...quote:Op donderdag 18 november 2004 13:24 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Als je het te bot vindt haal je het maar weg. Ik sta achter wat ik gezegd heb dus zelf edit ik het niet.
***
Dan heb jij het toen niet goed gelezen! Maar goed daar heb je vaker last van, al een mening geven voordat je iets echt leestquote:Op donderdag 18 november 2004 13:25 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Eigenlijk wel, ja. Mevrouwtje-ik-rook-lekker-door-en-schaam-me-er-niet-voor
En nu ga ik mijn hond uitlaten. Zie het straks allemaal wel weer terug.
Maybe, maar wees nou eerlijk, ik zou daar ook echt moeite mee hebben hoor, zelf geen kinderen kunnen krijgen en dan andere mensen zien zeuren over een paar kilo aankomen en wat dies meer zij...quote:Op donderdag 18 november 2004 13:25 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
ik denk dat het op een bepaald punt ook een houding wordt, een vorm van zelfbehoud. Een harnas, zeg maar. Gewoon, om jezelf te beschermen tegen nog meer pijn en verdriet.
En als dan zo'n persoon waar je je (blijkbaar) al een tijd aan hebt geergerd een post plaatst waarin ze jouw enige mogelijkheid tot het hebben van een kindje in twijffel trekt...
***
overpeinzing:quote:Op donderdag 18 november 2004 13:26 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ja, mss denken Karin en Lois er anders over, maar hoewel ik het dus bot vind, vind ik het niet edit-waardig. Jij geeft je mening over een persoon, dat staat iedereen vrij...
maar waar houdt de mening op en begint de belediging?
(en voor de rest blijf ik hier liever buiten)
tis gewoon recht voor d'r raap, wel eerlijk (vind ik)quote:Op donderdag 18 november 2004 13:21 schreef Brighteyes het volgende:
Wat niet weg neemt dat ik het hier ook ietwat bot eruit vind komen...
Wat moeten de mensen dan zeggen die zelfs de mogelijkheid tot adopteren niet hebben bv.?
Dan mag Spin nt kreften dat het allemaal zo lang duurt...
Dan mag Spin nt kreften dat het allemaal zo lang duurt...
Oke, als ik eerlijk ben, dan snap ik Spindizzy haar visie helemaal. Wat niet wil zeggen dat ik het helemaal met haar eens ben.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:29 schreef Brighteyes het volgende:
Maybe, maar wees nou eerlijk
Ondanks dat ik kreften ook niet ken, denk ik wel te begrijpen wat je bedoeld, maar volgens mij heb ik Spin echt nergens zien zeggen dat niemand mag klagen omdat zij het zoveel zwaarder heeft hoor...quote:Op donderdag 18 november 2004 13:30 schreef Bass-Miss het volgende:
Wat moeten de mensen dan zeggen die zelfs de mogelijkheid tot adopteren niet hebben bv.?
Dan mag Spin nt kreften dat het allemaal zo lang duurt...
Dus wat jij nu zegt gaat niet op...
***
Dan zijn wij het iig wel helemaal met elkaar eens.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:34 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Oke, als ik eerlijk ben, dan snap ik Spindizzy haar visie helemaal. Wat niet wil zeggen dat ik het helemaal met haar eens ben.
Ik snap precies wat ze bedoeld, maar ik ben het niet helemaal eens met de manier waarop ze het brengt... Als je het al zou moeten zeggen... maar goed, dat staat dus iedereen vrij.
***
Jaaaa, dat kan ik me wel voorstellen dat gevoel: ikzelf werd depressief van de medicijnen om zwanger teworden..zou ik het nog een keer doen? Ja. Volmondig. En dat is dan nog verdriet dat je slechts jezelf aandoet zeg maar....Maar dat alles overweldigende verlangen van hebben, hebben, hebben, ken ik wel! Dat is niet meer genuanceerd, dat is zo basaal, zo ontzettend hevig. Ik had het tenminste wel heel erg. Dat ik wilde en wilde en wilde. En dat anderen me gek en boos en verdrietig maakten met hun 'triviale' probleempjes en hun 'vlotte zwangerschappen' aaaaaaaaah.quote:Op donderdag 18 november 2004 12:20 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Het begon wel uit idealisme. Maar als je jaar naar jaar kinderloos blijft en de ene na de andere wel zwanger ziet worden (om vervolgens 9 maanden lang niks anders te doen dan klagen en zeiken ) dan vervangt het allesoverweldigende verlangen naar een kindje het idealisme wel hoor.
Komt ook nog bij dat mijn grootste geluk straks gebaseerd is op andermans grootste verdriet.
(als ik het goed heb begrepen)
Lieve Spindizzy, ik snap het, ik weet nog precies hoe het voelt en ik denk dat ik dat moet verdrievoudigen om bij jouw gevoel te komen. Ik beloof je plechtig dat ik vreselijk, maar dan ook vreselijk ga genieten van jouw kindje straks en dan doen we de verhalen en de foto's en de kinderdingetjes er allemaal bij....Ik wacht net zo lang tot het jouw beurt is en dan gaan we hartstikke los!! Maar aan het wachten kan niemand wat veranderen en tot die tijd hebben anderen de pijntjes en onzekerheden en kinderverhalen en foto's en al die dingen meer. Niemand kan en mag jouw misere bagataliseren, maar niemand mag anderen het recht ontnemen om te vertellen over wat hen wel is overkomen, met alles wat daarbij hoort!
Dus als je het niet trekt: lees het dan maar niet, kijk dan maar niet, maar geef anderen de kans wel te genieten en zonder schuldgevoel.
DANYEL EN THIJS
....maar daarna ben ik weer triestig...
....maar daarna ben ik weer triestig...
Daar komt het toch op neer he. Sugar mag geen moeite hebben met haar lichaam omdat Spin niet zwanger kan worden. Moest Spin wel zwanger geworden zijn, zou ze vast en zeker ook wel eens balen om iets.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:34 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ondanks dat ik kreften ook niet ken, denk ik wel te begrijpen wat je bedoeld, maar volgens mij heb ik Spin echt nergens zien zeggen dat niemand mag klagen omdat zij het zoveel zwaarder heeft hoor...
Dus wat jij nu zegt gaat niet op...
Nou ja, ik kan en wil niet voor Spin spreken, maar volgens ben jij nu bewust bezig haar woorden in de mond te leggen die zij nooit geuit heeft...quote:Op donderdag 18 november 2004 13:37 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
Daar komt het toch op neer he. Sugar mag geen moeite hebben met haar lichaam omdat Spin niet zwanger kan worden. Moest Spin wel zwanger geworden zijn, zou ze vast en zeker ook wel eens balen om iets.
***
Ik zie Spindizzy toch niet bepaald als iemand die geen medeleven kan geven, hoor, dus die opmerking vind ik niet op z'n plaats.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:24 schreef Anitra het volgende:
Ik vind het gewoon weg kwetsend!!!
Als je de verhalen van de pijntjes en de dingetjes van de zwangerschap gezeik vind lees het dan ook niet!!!!!!! En pak al helemaal niet iemand op zijn zwakste punt, want dat vind ik zo zwak. Ik ben niet snel pissed, maar verdom ik kook over binnen 5 minuten. Altijd wel medeleven willen hebben, maar het niet kunnen geven. en ik ben vast nummer 2 waar je je aan ergert
En ach, ik kan het me erg goed voorstellen hoor. Ik had het zelfs wel eens een enkele keer bij mijn zusje dat ik het (overigens zeer sporadische) geklaag niet meer aan kon horen, omdat ze toch verdomd goed wist waar ze het voor deed. En het "lees het dan niet" is wat simpel he? Als je op een forum als OUD zit en je leest e.e.a., word je nogal eens onverwacht geconfronteerd met dingen waar je op een bepaald moment misschien even geen behoefte aan hebt. Tsja, als dat net samenvalt met een ongelukkige opmerking van iemand waar je je al aan ergert, dan kunnen er wel eens minder leuke opmerkingen valllen...
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Zoals bass-miss het omschrijft komt het wel over. Omdat spindizzy geen kids kan krijgen moeten wij onze bek maar houden over onze problemen. Daarom is deze hele discussie begonnen BE!!!
quote:Op donderdag 18 november 2004 13:39 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Nou ja, ik kan en wil niet voor Spin spreken, maar volgens ben jij nu bewust bezig haar woorden in de mond te leggen die zij nooit geuit heeft...
quote:Op donderdag 18 november 2004 12:13 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Gelukkig hoef jij je alleen maar druk te maken over hoeveel weken het nog duurt voordat je je kind kunt uitpoepen zodat je weer met goed fatsoen op dieet kunt
quote:Op donderdag 18 november 2004 13:39 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Nou ja, ik kan en wil niet voor Spin spreken, maar volgens ben jij nu bewust bezig haar woorden in de mond te leggen die zij nooit geuit heeft...
Toch knap dat jij daar dit in leest:quote:Op donderdag 18 november 2004 12:13 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
Gelukkig hoef jij je alleen maar druk te maken over hoeveel weken het nog duurt voordat je je kind kunt uitpoepen zodat je weer met goed fatsoen op dieet kunt
quote:Op donderdag 18 november 2004 13:37 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
Daar komt het toch op neer he. Sugar mag geen moeite hebben met haar lichaam omdat Spin niet zwanger kan worden. Moest Spin wel zwanger geworden zijn, zou ze vast en zeker ook wel eens balen om iets.
***
Ik niet alleen blijkbaar.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:44 schreef Brighteyes het volgende:
Toch knap dat jij daar dit in leest:
En anders snap ik al helemaal niet wat het probleem is.
*grote invul-voor-een-ander-moment*quote:Op donderdag 18 november 2004 13:37 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
Daar komt het toch op neer he. Sugar mag geen moeite hebben met haar lichaam omdat Spin niet zwanger kan worden. Moest Spin wel zwanger geworden zijn, zou ze vast en zeker ook wel eens balen om iets.
Volgens mij komt het er op neer dat je van anderen, die niet adopteren en wel gewoon zwnager zijn geworden, minder kunt hebben in bepaalde opzichten: je weet dat hun 'problemen' dingen zijn die jij dolgraag zou willen hebben (een soort 'luxeprobleem', net als klagen dat je op de antillen woont en dus steeds zo bruin wordt....zeg maar).......Dus wat Sugar zegt heeft niet zozeer te maken met wat ze zegt, maar met dat zij het is die het zegt. En daar kan ze dan weer niks aan doen. Men vraagt zich wat af over adoptie, denkt dat te kunnen vragen en daarmee veroorzaakt men een ruzie? Het gaat niet over de inhoud van de vraag, maar over de associatie van deze persoon met de andere persoon. alsubegrijptwaddikbedoel. Ik bedoel, ik filosofeer en projecteer er nu hevig op los, we zullen moeten wachten tot Spin en hond terug zijn.
DANYEL EN THIJS
....maar daarna ben ik weer triestig...
....maar daarna ben ik weer triestig...
Ik begrijp wel dat iemand daar moeite mee heeft maar als je goed nadenkt zijn er steeds ergere dingen te vinden dan je eigen problemen he...quote:Op donderdag 18 november 2004 13:45 schreef Catootje het volgende:
[..]
*grote invul-voor-een-ander-moment*
Volgens mij komt het er op neer dat je van anderen, die niet adopteren en wel gewoon zwnager zijn geworden, minder kunt hebben in bepaalde opzichten: je weet dat hun 'problemen' dingen zijn die jij dolgraag zou willen hebben (een soort 'luxeprobleem', net als klagen dat je op de antillen woont en dus steeds zo bruin wordt....zeg maar).......Dus wat Sugar zegt heeft niet zozeer te maken met wat ze zegt, maar met dat zij het is die het zegt. En daar kan ze dan weer niks aan doen. Men vraagt zich wat af over adoptie, denkt dat te kunnen vragen en daarmee veroorzaakt men een ruzie? Het gaat niet over de inhoud van de vraag, maar over de associatie van deze persoon met de andere persoon. alsubegrijptwaddikbedoel. Ik bedoel, ik filosofeer en projecteer er nu hevig op los, we zullen moeten wachten tot Spin en hond terug zijn.
Het probleem is, wat ik zie en lees dan hè, dat iemand die een vrij gemakkelijke normale zwangerschap heeft gehad adoptie in twijfel lijkt te trekken...quote:Op donderdag 18 november 2004 13:45 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
Ik niet alleen blijkbaar.
En anders snap ik al helemaal niet wat het probleem is.
Terecht of niet, ík kan me iig wel voorstellen dat dat soms in het verkeerde keelgat kan schieten...
***
Nee, dat denk ik niet.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:41 schreef Anitra het volgende:
Zoals bass-miss het omschrijft komt het wel over. Omdat spindizzy geen kids kan krijgen moeten wij onze bek maar houden over onze problemen. Daarom is deze hele discussie begonnen BE!!!
Ik ga een voorzichtige vergelijking trekken, waarmee ik niemand voor het hoofd wil stoten, wil het alleen proberen te illustreren.
Ik heb maat 48. Ik heb een vriendin met maat 38. In mijn ogen heeft zij een volmaakt figuur ff wat overdreven gezegd. In haar ogen mogen er nog wat pondjes af. Zij klaagt tegen mij over haar figuur. Ik erger me. Heeft zij het recht niet om zo over zichzelf te denken? Tuurlijk wel. Mag zij niet klagen dat zij te dik is terwijl ik dikker ben? Tuurlijk wel. Maar dat wil niet zeggen dat het geen pijn doet, zo af en toe, en dat het dan in het verkeerde keelgat schiet.
En ik weet dat dit niet te vergelijken is met het niet kunnen krijgen van een kindje, maar het is maar ter illustratie.
Voor zover ik lees trekt Sugar dat niet echt in twijfel, maar geeft ze juist aan wat de moeilijkheden ervan zijn.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:49 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Het probleem is, wat ik zie en lees dan hè, dat iemand die een vrij gemakkelijke normale zwangerschap heeft gehad adoptie in twijfel lijkt te trekken...
Terecht of niet, ík kan me iig wel voorstellen dat dat soms in het verkeerde keelgat kan schieten...
BE, tuurlijk snap ik het verkeerde keelgat-verhaal ook. Mijn zwangerschap heeft er alleen niks mee te maken, met de opmerking over adoptie niet en met het vele geklaag over mijn lijf niet. En om daarom uitgekotst te worden, dat vind ik meer dan ietwat bot.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Wat zaag je dan over je gewicht. Je hebt niks te zagen. Er zijn mensen die zoooo dik zijn dat ze hun bed niet meer uitkunnen!!!!quote:Op donderdag 18 november 2004 13:49 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Nee, dat denk ik niet.
Ik ga een voorzichtige vergelijking trekken, waarmee ik niemand voor het hoofd wil stoten, wil het alleen proberen te illustreren.
Ik heb maat 48. Ik heb een vriendin met maat 38. In mijn ogen heeft zij een volmaakt figuur ff wat overdreven gezegd. In haar ogen mogen er nog wat pondjes af. Zij klaagt tegen mij over haar figuur. Ik erger me. Heeft zij het recht niet om zo over zichzelf te denken? Tuurlijk wel. Mag zij niet klagen dat zij te dik is terwijl ik dikker ben? Tuurlijk wel. Maar dat wil niet zeggen dat het geen pijn doet, zo af en toe, en dat het dan in het verkeerde keelgat schiet.
En ik weet dat dit niet te vergelijken is met het niet kunnen krijgen van een kindje, maar het is maar ter illustratie.
Ja dat kwam er bij mij ook een beetje uit, het werd wel erg romantisch voorgesteld. Dat bedoelde ik ook met de amerikaanse manier. Maarja daar moet je een beetje doorheen prikken denk ik, zowieso gaat adoptie in amerika toch op een heel andere wijze dan hier. Amerikanen zijn gewoon ook beetje ehm andersquote:Op donderdag 18 november 2004 11:56 schreef Beaker het volgende:
Ik vond het ook een mooie serie, maarrrrrr..... ik vond wel dat er te makkelijk over gepraat werd. Hoe leg ik dat nou uit?
Dat het heel makkelijk is een kind te adopteren, terwijl er een eeuwen lang proces aan vooraf gaat, dat miste ik een beetje
Voor de rest inderdaad erg lieve mensen met erg lieve kindertjes
Wat betreft het 2 werelden in je hebben, ja dat kan ook erg lastig zijn, maar het leven zonder ouders of in vreselijk erbarmelijke omstandigheden is ook erg 'lastig' (understatement). Ik denk echter dat er geen adoptieouder is die zich daar niet terdege van bewust is dat zij een extra grote verantwoordelijkheid tov hun kind aan gaan.
Tegelijkertijd zie ik om me heen ook genoeg oerhollandse kids die de nodige problemen hebben dankzij hun biologische ouders en opvoeding. Gelukkig wordt er tegenwoordig steeds meer gelet op de belangen van het adoptiekind, bijv zoals Spindizzy al vertelde dat de biologische ouders in Suriname vaak gewoon bekend zijn.
Ik probeer dergelijke dingen maar uit het belang van het kind te zien, ik had anders misschien niet meer geleefd, zat in de prostitutie, was uitgehuwelijkt, moest op mn 9e trouwen... noem maar op...
Maarja, dat is hoe ik er naar kijk...
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Ik weet ook hoe het is om geen kinderen te kunnen krijgen. Ik weet wat voor een verdriet het doet als iedereen om je heen zwanger word. Ik weet wat het is als iemand klaagt over dingen die jij niet kunt. Maar hoor je mij iemand in de grond trappen omdat die toevallig wel de dingen kan die ik niet kan?????
Heb er niet bij stil gestaan, maar dat 'ietwat', dat is 'mijn' manier om een understatement aan te geven. Natuurlijk is het bot. Eerlijk (vanuit haar gevoel), maar knalhard...quote:Op donderdag 18 november 2004 13:51 schreef Sugar het volgende:
BE, tuurlijk snap ik het verkeerde keelgat-verhaal ook. Mijn zwangerschap heeft er alleen niks mee te maken, met de opmerking over adoptie niet en met het vele geklaag over mijn lijf niet. En om daarom uitgekotst te worden, dat vind ik meer dan ietwat bot.
***
En omdat jij het niet doet, kan een ander het ook niet doen???quote:Op donderdag 18 november 2004 13:53 schreef Anitra het volgende:
Ik weet ook hoe het is om geen kinderen te kunnen krijgen. Ik weet wat voor een verdriet het doet als iedereen om je heen zwanger word. Ik weet wat het is als iemand klaagt over dingen die jij niet kunt. Maar hoor je mij iemand in de grond trappen omdat die toevallig wel de dingen kan die ik niet kan?????
***
Oeps zie nu pas de (verhitte) discussie die aan het plaatsvinden is
past dit misschien niet beter in het modforum of kan het niet gewoon via mail uitgepraat worden? vind t wel zonde van het topic eigenlijk
past dit misschien niet beter in het modforum of kan het niet gewoon via mail uitgepraat worden? vind t wel zonde van het topic eigenlijk
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
met alle respect, maar jij weet niet wat het is om geen kinderen te kunnen krijgen. je weet hooguit hoe het is als het niet allemaal maar gemakkelijk en vanzelfsprekend gaat. Dat is ook heel verdrietig en naar, maar het is iets heel anders.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:53 schreef Anitra het volgende:
Ik weet ook hoe het is om geen kinderen te kunnen krijgen. Ik weet wat voor een verdriet het doet als iedereen om je heen zwanger word. Ik weet wat het is als iemand klaagt over dingen die jij niet kunt. Maar hoor je mij iemand in de grond trappen omdat die toevallig wel de dingen kan die ik niet kan?????
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dan ken jij mijn verhaal niet Miss-sly, met alle respect!quote:Op donderdag 18 november 2004 13:57 schreef miss_sly het volgende:
[..]
met alle respect, maar jij weet niet wat het is om geen kinderen te kunnen krijgen. je weet hooguit hoe het is als het niet allemaal maar gemakkelijk en vanzelfsprekend gaat. Dat is ook heel verdrietig en naar, maar het is iets heel anders.
klopt, ik ken je verhaal niet, maar ik zie wel dat je een kindje hebt.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:58 schreef Anitra het volgende:
[..]
Dan ken jij mijn verhaal niet Miss-sly, met alle respect!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Het is natuurlijk wel zo dat spindizzy het in haar 'eigen' topic doet. Toen laatst een kleine bom afging wegens een botte opmerking in 'als zwanger worden/ blijven niet zo goed gaat', werd gezegd: 'open een eigen topic'. Dat heeft spindizzy in deze gedaan. Het is niet zo dat ze bot het zwangerschapstopic is ingewalst of zo.
Anitra, ik zeg toch ook niet dat het maar gemakkelijk en wel is gegaan? en ik zeg toch niet dat het niet heel verdrietig en naar is? maar je hebt wel een kindje! dat is een wereld van verschil, denk je zelf ook niet?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar in dat eigen topic mag ik niet ontopic reageren, omdat ik in andere topics heb gezegd dat ik verdrietig werd van de kilo's die ik aankwam. Althans, ik mag wel reageren, maar word uitgekotst omdat ik ergens anders iets anders heb gezegd.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:59 schreef miss_dynastie het volgende:
Het is natuurlijk wel zo dat spindizzy het in haar 'eigen' topic doet. Toen laatst een kleine bom afging wegens een botte opmerking in 'als zwanger worden/ blijven niet zo goed gaat', werd gezegd: 'open een eigen topic'. Dat heeft spindizzy in deze gedaan. Het is niet zo dat ze bot het zwangerschapstopic is ingewalst of zo.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
De hele discussie draait om het gegeven dat iemand een opmerking/vraag maakt en daar onbewust een gevoelige snaar raakt, maar vervolgens bewust de grond in getrapt word. En dat vind ik niet kunnen.
ondertussen dwalen we aardig af, waaronder ikzelf ook. Dus voor mij hierbij discussie gesloten.
ondertussen dwalen we aardig af, waaronder ikzelf ook. Dus voor mij hierbij discussie gesloten.
Tuurlijk mag je wel reageren, dat heb je toch ook gedaan?quote:Op donderdag 18 november 2004 14:02 schreef Sugar het volgende:
[..]
Maar in dat eigen topic mag ik niet ontopic reageren, omdat ik in andere topics heb gezegd dat ik verdrietig werd van de kilo's die ik aankwam. Althans, ik mag wel reageren, maar word uitgekotst omdat ik ergens anders iets anders heb gezegd.
Maar bij spindizzy schoot dat in het verkeerde keelgat.
Ik vind alleen dat het wel voor spindizzy spreekt dat ze het hier doet, en niet in een ander topic.
Dat staat er ook, Miss_D. Ik mág wel reageren, maar word uitgekotst. Zat wel heel erg en letterlijk in het verkeerde keelgat!
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
quote:Op donderdag 18 november 2004 14:08 schreef Sugar het volgende:
Dat staat er ook, Miss_D. Ik mág wel reageren, maar word uitgekotst. Zat wel heel erg en letterlijk in het verkeerde keelgat!
Maar om ff serieus te zijn, ik denk inderdaad dat het ultieme, allesomvattende verlangen naar een kindje je letterlijk ziek kan maken, ziek van verdriet
Dat denk ik ook. Daarom ben ik niet terug gaan kotsen. Gewoon een wat zieke reactie en ik ben een ideaal kots-object. Lekker fors.quote:Op donderdag 18 november 2004 14:11 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Maar om ff serieus te zijn, ik denk inderdaad dat het ultieme, allesomvattende verlangen naar een kindje je letterlijk ziek kan maken, ziek van verdriet
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Om even op de opmerking van Sugar in te gaan waarmee het allemaal begon, natuurlijk is het moeilijk als een kindje die twee werelden met zich meedraagt. Maar het is altijd beter dan dat het kindje helemáál geen wereld of alleen een klote-wereld met zich mee kan dragen. Dat is tenminste mijn opvatting.
Ik snap overigens wel dat de toon van het berichtje wat verkeerd viel. Je bedoelde het ongetwijfeld niet zo, maar er zit iets aanmatigends in de afstandelijke en veroordelende manier waarop je dat schreef, terwijl je het natuurlijk wel hebt over iets dat bij bijvoorbeeld Spin alleen nog maar te maken heeft met haar diepte gevoel, verlangens en frustratie. Maar volgens mij had je dat al lang begrepen en bood je daarom ook je excuses aan.
Maar waarom het nu een discussie is geworden over wie het meeste recht heeft om te klagen begrijp ik niet helemaal. Als alleen de zieligste mag klagen, dan is dat er maar één op de hele wereld. Ik erger me ook weleens als iemand enorm zit te zeuren over kleine zwangerschapskwaaltjes of mensen die stug blijven roken tijdens hun zwangerschap, maar ja dat moeten ze toch verder zelf weten. Dat Spin zich daar over opwindt kan ik me heel levendig voorstellen, maar het is niet helemaal eerlijk om daar mensen op aan te vallen. Het roken van Anitra, en het oneindige zelfbeklag van sommige zwangeren en/of moeders heeft nu eenmaal niets te maken met het feit dat jij zo lang op je kindje moet wachten.
Ik snap overigens wel dat de toon van het berichtje wat verkeerd viel. Je bedoelde het ongetwijfeld niet zo, maar er zit iets aanmatigends in de afstandelijke en veroordelende manier waarop je dat schreef, terwijl je het natuurlijk wel hebt over iets dat bij bijvoorbeeld Spin alleen nog maar te maken heeft met haar diepte gevoel, verlangens en frustratie. Maar volgens mij had je dat al lang begrepen en bood je daarom ook je excuses aan.
Maar waarom het nu een discussie is geworden over wie het meeste recht heeft om te klagen begrijp ik niet helemaal. Als alleen de zieligste mag klagen, dan is dat er maar één op de hele wereld. Ik erger me ook weleens als iemand enorm zit te zeuren over kleine zwangerschapskwaaltjes of mensen die stug blijven roken tijdens hun zwangerschap, maar ja dat moeten ze toch verder zelf weten. Dat Spin zich daar over opwindt kan ik me heel levendig voorstellen, maar het is niet helemaal eerlijk om daar mensen op aan te vallen. Het roken van Anitra, en het oneindige zelfbeklag van sommige zwangeren en/of moeders heeft nu eenmaal niets te maken met het feit dat jij zo lang op je kindje moet wachten.
mooi he, alles
Ik begreep uit haar reactie dat het bij Spin verkeerd viel en vind het wel een "les" dat de toon zo overkomt. (GHoh, wat klink ik verantwoord! )
Ik had er zelf juist helemaal geen afstandelijk of veroordelend gevoel bij. Eerlijk waar. Echt een overpeinzing was het. Goed om te weten dat dat er blijkbaar niet uitkomt. Maar ja, nu nog zelf aanvoelen...
Ik had er zelf juist helemaal geen afstandelijk of veroordelend gevoel bij. Eerlijk waar. Echt een overpeinzing was het. Goed om te weten dat dat er blijkbaar niet uitkomt. Maar ja, nu nog zelf aanvoelen...
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Nou ja, je kan niet altijd alles aanvoelen en dan kan je toch ook niet heel veel meer dan je excuses aanbieden, zoals je deed?quote:Op donderdag 18 november 2004 14:26 schreef Sugar het volgende:
Ik begreep uit haar reactie dat het bij Spin verkeerd viel en vind het wel een "les" dat de toon zo overkomt. (GHoh, wat klink ik verantwoord! )
Ik had er zelf juist helemaal geen afstandelijk of veroordelend gevoel bij. Eerlijk waar. Echt een overpeinzing was het. Goed om te weten dat dat er blijkbaar niet uitkomt. Maar ja, nu nog zelf aanvoelen...
***
Dat weet ik. Daarom bood ik ze ook aan.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Precies! Iedere situatie is anders en daarom is niet iemand minder of meer zielig dan de ander.Door jezelf op te winden of zieliger te voelen zul je niet eerder zwanger worden of eerder een adoptiekindje krijgen, het komt wanneer het komt. Ik hoop wel dat we met z'n allen hier een klein beetje begrip voor elkaars situatie kunnen opbrengen en ook vooral respect en dat ontbreekt hier nogal.quote:Op donderdag 18 november 2004 14:21 schreef phileine het volgende:
..en het oneindige zelfbeklag van sommige zwangeren en/of moeders heeft nu eenmaal niets te maken met het feit dat jij zo lang op je kindje moet wachten.
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
nou sugar, ik vond het niet zo raar wat je schreef en vind dat er toch nogal bot op in gehakt word.
Dat bepaalde dingen op een bepaald moment verkeer kan vallen kan ik best begrijpen, en ik vind het ook hartstikke vervelend voor iemand als diegene niet de kans krijgt zwanger te worden en zelf een kindje te krijgen. Maar de reaktie was mij te bot, maar goed... er zitten nu eenmaal nadelen aan een adoptie, maar daar is TS zich waarschijnlijk wel degelijk en heel erg van bewust
Het is ook zo op een forum dat het maar net is hoe je iets leest en wat voor gedachte je achter de persoon zelf hebt. Omdat sugar het zei word er zo gereageerd vrees ik en dat is natuurlijk niet reeel.
Maar lees dan niet of negeer het gewoon.... als jullie mekaar niet liggen. Doe ik ook bij sommige personen, lekker links laten liggen. Je kunt nu eenmaal niet iedereen even aardig vinden, in het "echte" leven is dat ook zo....
en ja....Ik ben vast nummer 3 ofzo
Verder bemoei ik me niet met de discussie, en hoop dat iedereen het geluk krijgt wat hem/haar toekomt!!! Of dat nu een ooievaar is, een ijzeren vogel, of 9 maanden kotsen ...
Dat bepaalde dingen op een bepaald moment verkeer kan vallen kan ik best begrijpen, en ik vind het ook hartstikke vervelend voor iemand als diegene niet de kans krijgt zwanger te worden en zelf een kindje te krijgen. Maar de reaktie was mij te bot, maar goed... er zitten nu eenmaal nadelen aan een adoptie, maar daar is TS zich waarschijnlijk wel degelijk en heel erg van bewust
Het is ook zo op een forum dat het maar net is hoe je iets leest en wat voor gedachte je achter de persoon zelf hebt. Omdat sugar het zei word er zo gereageerd vrees ik en dat is natuurlijk niet reeel.
Maar lees dan niet of negeer het gewoon.... als jullie mekaar niet liggen. Doe ik ook bij sommige personen, lekker links laten liggen. Je kunt nu eenmaal niet iedereen even aardig vinden, in het "echte" leven is dat ook zo....
en ja....Ik ben vast nummer 3 ofzo
Verder bemoei ik me niet met de discussie, en hoop dat iedereen het geluk krijgt wat hem/haar toekomt!!! Of dat nu een ooievaar is, een ijzeren vogel, of 9 maanden kotsen ...
Met grote tranen lees ik wat er hier allemaal geschreven word.
Zullen we lekker effe kappen met dit gezever en over het onderwerp verder gaan.
Het is zo teer en broos!
Adoptie... nog altijd niet uit mijn hart.
Heel ondankbaar voor vele mensen.
Want ik heb toch al 2 kinderen.
Pff gun het anderen!!! Ook regelmatig gezegd nu we zelf kinderen hebben.
Toen ik dacht nooit kinderen te kunnen krijgen. En dat boek voor mij gesloten was, was adoptie zo vanzelfsprekend. Met heel mijn hart ging ik (Geer ook natuurlijk, maar ik spreek ff uit mezelf) daar voor.
En tuurlijk, tuurlijk zijn er hobbels, twijfels, overpeinzingen. Maar nu weet ik dat die er ook zijn als je zelf zwanger bent/word, wil worden.
En tuurlijk is niet elke situatie ideaal. Net zoals die ook niet altijd ideaal is als zelf zwanger word.
Toen ik zelf zwanger werd heb ik het er ontzettend moeilijk mee gehad. De procedure ( die we nog "maar"een jaar in waren) moest stop gezet worden. Ineens ben je zwanger en moet je iets afsluiten wat je zo verlangde, omdat je eits ben (zwanger) wat je zo verlangde. Niet zeiken dit wilde je toch zo graag. Werd er gezegd. Mijn hemel.
Nooit had ik zoveel moeite gehad met het niet zwanger kunnen worden. Er waren zoveel kindjes die op een lieve papa en mama wachtte. Dat was voor mij weggelegd. En toen was ik ineens wel zwanger. Ondankbaar nest!
Nou echt niet hoor. Ik ben zo dankbaar dat ik nu 2 schatten van kinderen heb. En dat ik dat allemaal heb mogen meemaken.
En ik weet zeker dat ik net zo dankbaar was geweest als ik een kindje uit Taiwan (daar gingen wij voor) hadden geadopteerd.
En nog steeds knaagt het. Ik heb een kindje laten zitten gewoon. (zo voelt dat)
En gisteren.... tijdens die vreselijke amerikaanse documantaire. Kwam dat weer boven.
Dat verscheurde gevoel.
Ik kon dit topic niet openen om dit alles te beschrijven.
En nu lees ik dit. Bah!
Zand erover en verder.... de weg is nog lang....en laten we elkaar daar in steunen.
Spindizzy meid dikke
Sugar jij ook
Zullen we lekker effe kappen met dit gezever en over het onderwerp verder gaan.
Het is zo teer en broos!
Adoptie... nog altijd niet uit mijn hart.
Heel ondankbaar voor vele mensen.
Want ik heb toch al 2 kinderen.
Pff gun het anderen!!! Ook regelmatig gezegd nu we zelf kinderen hebben.
Toen ik dacht nooit kinderen te kunnen krijgen. En dat boek voor mij gesloten was, was adoptie zo vanzelfsprekend. Met heel mijn hart ging ik (Geer ook natuurlijk, maar ik spreek ff uit mezelf) daar voor.
En tuurlijk, tuurlijk zijn er hobbels, twijfels, overpeinzingen. Maar nu weet ik dat die er ook zijn als je zelf zwanger bent/word, wil worden.
En tuurlijk is niet elke situatie ideaal. Net zoals die ook niet altijd ideaal is als zelf zwanger word.
Toen ik zelf zwanger werd heb ik het er ontzettend moeilijk mee gehad. De procedure ( die we nog "maar"een jaar in waren) moest stop gezet worden. Ineens ben je zwanger en moet je iets afsluiten wat je zo verlangde, omdat je eits ben (zwanger) wat je zo verlangde. Niet zeiken dit wilde je toch zo graag. Werd er gezegd. Mijn hemel.
Nooit had ik zoveel moeite gehad met het niet zwanger kunnen worden. Er waren zoveel kindjes die op een lieve papa en mama wachtte. Dat was voor mij weggelegd. En toen was ik ineens wel zwanger. Ondankbaar nest!
Nou echt niet hoor. Ik ben zo dankbaar dat ik nu 2 schatten van kinderen heb. En dat ik dat allemaal heb mogen meemaken.
En ik weet zeker dat ik net zo dankbaar was geweest als ik een kindje uit Taiwan (daar gingen wij voor) hadden geadopteerd.
En nog steeds knaagt het. Ik heb een kindje laten zitten gewoon. (zo voelt dat)
En gisteren.... tijdens die vreselijke amerikaanse documantaire. Kwam dat weer boven.
Dat verscheurde gevoel.
Ik kon dit topic niet openen om dit alles te beschrijven.
En nu lees ik dit. Bah!
Zand erover en verder.... de weg is nog lang....en laten we elkaar daar in steunen.
Spindizzy meid dikke
Sugar jij ook
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
ik sluit mij aan bij Jessie (uitgezonderd het ervaring-verhaal want daar kan ik niet over meepraten)
en nou ophouden met dat gezemel!
en nou ophouden met dat gezemel!
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Euhmm..ik durf me hier bijna niet in te mengen, doe ik verder ook niet. Heb nergens recht van spreken over en kan me gewoonweg geen voorstelling geven van gedachten en gevoelens in zo'n situatie. Maar ik wil toch even kwijt dat ik me helemaal kan vinden in de reactie van Slaapmeisje.
Met rood hoofd wegloopt..geen idee waarom. Voelde een sterke drang om het toch even te zeggen..
voor allen.
Met rood hoofd wegloopt..geen idee waarom. Voelde een sterke drang om het toch even te zeggen..
voor allen.
Winnares Dione-award '05, '06 en '07!
Jessie, wat beschrijf je jouw gevoelens ontzettend mooi, ik ben er echt door ontroerd. En wat vreselijk dat je nog met dat schuldgevoel zit.
Ik heb zelf heel lang gelopen met het gevoel 'maar waarom ik en niet dat kindje dat nu die schepen uit elkaar moet schroeven met gevaar voor eigen leven?'. Het brengt je alleen niet verder he, je kan het niet anders maken. Zelf wil ik graag naar ontwikkelingslanden om daar iets te kunnen betekenen voor kinderen die het niet zo goed hebben, helpen met scholing oid.
Ik heb zelf heel lang gelopen met het gevoel 'maar waarom ik en niet dat kindje dat nu die schepen uit elkaar moet schroeven met gevaar voor eigen leven?'. Het brengt je alleen niet verder he, je kan het niet anders maken. Zelf wil ik graag naar ontwikkelingslanden om daar iets te kunnen betekenen voor kinderen die het niet zo goed hebben, helpen met scholing oid.
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Als ik me niet vergis ben ik meerdere keren op de bres gesprongen voor mensen die te horen kregen dat ze geen recht van klagen hadden. En in principe ben ik het helemaal met je eens: iedereen heeft zo zijn verdriet en heeft er alle recht op om dat lekker te kunnen suien en een dikke virtuele knuffel te krijgen. Daarom ben ik dit topic ook begonnen, zodat de zwangeren het lekker kunnen negeren en zonder schuldgevoel zwanger kunnen zijn.quote:Op donderdag 18 november 2004 13:36 schreef Catootje het volgende:
Niemand kan en mag jouw misere bagataliseren, maar niemand mag anderen het recht ontnemen om te vertellen over wat hen wel is overkomen, met alles wat daarbij hoort!
Dus als je het niet trekt: lees het dan maar niet, kijk dan maar niet, maar geef anderen de kans wel te genieten en zonder schuldgevoel.
Tuurlijk snap ik dat zwangerzijn hartstikke zwaar is en natuurlijk heb je dan wat meer alleen oog voor je eigen leventje en buik. Het is ook zo overweldigend allemaal. Over het algemeen heb ik ook geen problemen met het gewone geklaag over zwangerzijn. Ik heb ook geen greintje medelijden met je, maar ook geen probleem. Het hoort erbij.
Ik had dus duidelijk wel een probleem met Sugar en het feit dat ze zo volledig op uiterlijkheden gericht is. Hier heb je iemand die vrij moeiteloos zwanger is en alleen maar gefocust is op het dikker worden. Tja, daar erger ik me aan. Dat steekt. Dat doet pijn.
Maar ik kon het redelijk goed negeren. Tis maar internet, je kunt er vrij makkelijk overheen lezen. Gewoon mond houden en op naar de volgende post.
Maar als diegene dan op 'mijn eigen terrein', terwijl ze net zelf zonder veel moeite een kerngezonde dochter heeft gekregen, iets dat op dit moment zo'n belangrijke plek in mijn leven inneemt gaat veroordelen dan is dat voor mij net even de bekende druppel. Dat vind ik kwetsend.
Het is verdomme wel heel makkelijk praten als je een brabbelende baby naast je hebt liggen. Als je geen idee hebt hoe vaak ik op het punt heb gestaan om de boel maar af te blazen omdat ik twijfel of ik een kindje met een deukje wel goed kan opvoeden tot een blij, vrolijk en evenwichtig mens. Of ik dat donkere kind wel naar dit land vol haat moet halen met een oma die ervan overtuigd is dat ik het over 20 jaar eens per week in de gevangenis mag gaan opzoeken. Of ik mijn kind wel wil blootstellen aan mensen die zo hun twijfels hebben bij adoptie. Aan bemoeizieke bejaarden die aan de kassa opmerken dat het geen "echt" kind is.
Het is makkelijk praten als je geen idee hebt hoeveel bloed, zweet maar vooral tranen hier inzit. Hoeveel pijn, verdriet en twijfel. Dan wil ik geen op of aanmerkingen horen van iemand waarvan ik vind dat ze al haar prioriteiten verkeerd heeft liggen. Dat schiet me dan helemaal in het verkeerde keelgat. Misschien ben ik wel overgevoelig maar ik vind dat ik daar ook wel recht op heb. Net als dat Sugar recht heeft te klagen.
En ja, als ik kwaad of verdrietig ben dan ben ik bot. Leer er maar mee leven dat er ook wel eens mensen zijn die je niet aardig vinden. Verder mag op dit moment iedereen wel in de stront zakken eigenlijk.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
En nee, ik ga hier niet mee naar het modtopic want ik zit hier niet om Milagro en al die andere sufkuttige ramptoeristen te vermaken
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Spin, eerlijk gezegd snap ik je betoog helemaal. Kan er ook geen speld tussen krijgen.
Het was geen veroordeling, maar zo kwam het over. En ik besta gelukkig wel uit meer dan alleen oppervlakkigheden, maar zo kwam dat niet over. En dan snap ik het helemaal en vind ik inderdaad alleen je manier van uiten nu nogal heftig. Schrok ervan. Maar eerlijk gezegd vind ik best wel dat je gelijk hebt met wat je nu schrijft.
Het was geen veroordeling, maar zo kwam het over. En ik besta gelukkig wel uit meer dan alleen oppervlakkigheden, maar zo kwam dat niet over. En dan snap ik het helemaal en vind ik inderdaad alleen je manier van uiten nu nogal heftig. Schrok ervan. Maar eerlijk gezegd vind ik best wel dat je gelijk hebt met wat je nu schrijft.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Het hoort niet eens in het mod topic. Hooguit in mail.quote:Op donderdag 18 november 2004 15:03 schreef Spindizzy het volgende:
En nee, ik ga hier niet mee naar het modtopic want ik zit hier niet om Milagro en al die andere sufkuttige ramptoeristen te vermaken
Kunnen we er dan wat dit betreft even het laatste over gezegd hebben op dit moment?
Anders gooi ik er namelijk wel een slotje op.
Iedereen heeft zijn zegje kunnen doen. De 2 mensen waar 'het' mee begon iig. en ik denk dat het wel weer mooi geweest is zo.
***
hij staat in mod-topic al beter op zijn plek
[ Bericht 96% gewijzigd door phileine op 18-11-2004 15:42:54 ]
[ Bericht 96% gewijzigd door phileine op 18-11-2004 15:42:54 ]
mooi he, alles
oeps sorry BE, ik zie nu pas je opmerking. haal mijn tekst maar weg hoor als je vindt dat dat beter is.
mooi he, alles
Phil... wil je hem anders even meenemen naar het modtopic, waar de discussie over wel en niet meepraten nu blijkbaar toch wel heen verplaatst is, haal ik hem hier even weg, want het is weer een heel ander verhaal dan dit en het voorgaande.quote:Op donderdag 18 november 2004 15:20 schreef phileine het volgende:
oeps sorry BE, ik zie nu pas je opmerking. haal mijn tekst maar weg hoor als je vindt dat dat beter is.
***
(laatste opmerking over de kijvende dames: Ik heb hem helemaal begrepen)quote:Op donderdag 18 november 2004 14:56 schreef Étoile het volgende:
Jessie, wat beschrijf je jouw gevoelens ontzettend mooi, ik ben er echt door ontroerd. En wat vreselijk dat je nog met dat schuldgevoel zit.
Ik heb zelf heel lang gelopen met het gevoel 'maar waarom ik en niet dat kindje dat nu die schepen uit elkaar moet schroeven met gevaar voor eigen leven?'. Het brengt je alleen niet verder he, je kan het niet anders maken. Zelf wil ik graag naar ontwikkelingslanden om daar iets te kunnen betekenen voor kinderen die het niet zo goed hebben, helpen met scholing oid.
*hier ook door omstandigheden maar binnen komt vallen*
Ik begrijp dat jij geadopteerd bent? Is het een soort survirorsguilt (schrijf ik dit nu goed??)? Want op zich...als jij niet geadopteerd was, dat was jij misschien nu dat kindje dat schepen uit elkaar zit te schroeven. Mar ik denk wel dat ik begrijp waarom je het zegt....het had jij kunnen zijn, en het tussen het wel zijn en het niet zijn (omdat je geadopteerd bent) zit voor je gevoel een heel klein verschil. Zit dat zo in elkaar? Zo van: als mijn adoptiefouders een ander kindje eerder hadden gezien dan ik dan zat ik nu op een schip...? *nieuwsgierig is*
Nog even iets anders over wat spindizzy zei over de opmerkingen van anderen over je gekleurde kind .....dat oma's kort door de bocht vliegen is trouwens nog tot daaraan toe, maar reageert de omgeving verder echt zooo bot? Dat je kind niet je eigen is omdat het een kleurtje heeft? shit. En idd, het lijkt mij zeeer spannend om in deze tijd als kleurling of met gekleurd kindje over straat te gaan :'(
[ Bericht 18% gewijzigd door Catootje op 18-11-2004 17:25:58 ]
DANYEL EN THIJS
....maar daarna ben ik weer triestig...
....maar daarna ben ik weer triestig...
Dank je Etoile.quote:Op donderdag 18 november 2004 14:56 schreef Étoile het volgende:
Jessie, wat beschrijf je jouw gevoelens ontzettend mooi, ik ben er echt door ontroerd. En wat vreselijk dat je nog met dat schuldgevoel zit.
Ik heb zelf heel lang gelopen met het gevoel 'maar waarom ik en niet dat kindje dat nu die schepen uit elkaar moet schroeven met gevaar voor eigen leven?'. Het brengt je alleen niet verder he, je kan het niet anders maken. Zelf wil ik graag naar ontwikkelingslanden om daar iets te kunnen betekenen voor kinderen die het niet zo goed hebben, helpen met scholing oid.
Ik kan me ook inleven in hoe jij je moet voelen. Je voelt je schuldig omdat jij het wel goed hebt en een ander niet. Je had niet willen ruilen, maar vind het superonredelijk die ongelijkheid. Uit welk land ben jij geadopteerd, hoe heb je dat ervaren. Hoe oud was je toen je naar nederland kwam. Heb je nog broers en zussen. Ofterwijl ik ben geintreseerd in hoe het vanuit jou kan allemaal gegaan is. Als je vind dat het me niks aangaat. Je goed recht hoor! Lees er dan maar overheen
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Catootje: Ja ik ben inderdaad geadopteerd. En inderdaad, je hebt het begrepen zoals ik het bedoel. Ik kom zelf uit een kindertehuis uit India, ben als babietje naar Nederland gekomen. Mijn ouders (de adoptieve) hebben via een vergelijkbare procedure als Spindizzy een kindje geadopteerd na ontzettend veel miskramen. Het blijft voor mij idd een soort van 'voorbestemd toeval' dat ik het kindje ben geweest die het beter heeft gekregen. Idd, het is een soort van survivorsguilt, ik voel me echter niet zozeer schuldig dat ik nu hier ben en het goed heb, maar voel een soort plicht/drang om het 'door' te geven. Om in het onrecht waar kinderen in dergelijke landen mee te maken hebben een positief verschil te maken en ik merk nu steeds meer dat het verder gaat dan gewoon idealisme.
En ja, die opmerkingen zijn echt zo erg. Mijn ouders hebben op vakantie meegemaakt dat mensen mij in mn gezicht spuwden, 'mijn soort' hoorde hier niet. Ik was toen een jaar of 4 dus weet er zelf niets meer van. En een ander voorbeeld, iedereen neemt aan dat ik de 'importmeid' van mn vader ben als wij samen ergens zijn, vreselijk genant. En zowieso wordt er veel gediscrimineerd, ik ben al meerdere malen totaal zonder reden voor van alles en nog wat uitgescholden.
Edit: Ik moet wel zeggen dat ik hier toch wel goed mee om kan gaan, ik was de eerste keer vreselijk geschrokken, nu probeer ik in redelijke bewoordingen iets terug te zeggen en ze dan te laten. Zij zijn dom, het enige is dat ik me toch schaam door de negatieve aandacht, maar wat ik veel erger vind: Ik kan goed nederlands en me verbaal verweren, wat als ik dat niet goed kon (zoals veel allochtonen)? Zowieso is de maatschappij vrij hard, ook voor nederlandse kindjes/volwassenen, zo gauw je anders bent om wat voor reden dan ook loop je een groter risico om 'onjuist bejegend' te worden. Dat hou ik mezelf in ieder geval altijd voor
Jessie, ik vind het prima om erover te vertellen, ben er ook open in opgevoed. Ik ben zelf, zoals ik al zei, uit india geadopteerd toen ik 3 maanden was. Omdat ik uit een tehuis kom weet ik helemaal niets van mijn biologische ouders/familie. Er staat in de hele map met gegevens niets wat naar ze te herleiden zou zijn. De dame die vanuit india de adoptie geregeld heeft is inmiddels overleden, dat zou het enige aanknopingspunt zijn geweest.
Ik heb geen broers en zussen in nederland, mijn ouders waren toendertijd (23 jaar geleden) 38 en 39 en waren te oud om nog in een 2e procedure te stappen. Dat is tegenwoordig wat soepeler heb ik begrepen.
[ Bericht 15% gewijzigd door Etoile op 18-11-2004 22:59:25 (aanvulling mbt discriminatie) ]
En ja, die opmerkingen zijn echt zo erg. Mijn ouders hebben op vakantie meegemaakt dat mensen mij in mn gezicht spuwden, 'mijn soort' hoorde hier niet. Ik was toen een jaar of 4 dus weet er zelf niets meer van. En een ander voorbeeld, iedereen neemt aan dat ik de 'importmeid' van mn vader ben als wij samen ergens zijn, vreselijk genant. En zowieso wordt er veel gediscrimineerd, ik ben al meerdere malen totaal zonder reden voor van alles en nog wat uitgescholden.
Edit: Ik moet wel zeggen dat ik hier toch wel goed mee om kan gaan, ik was de eerste keer vreselijk geschrokken, nu probeer ik in redelijke bewoordingen iets terug te zeggen en ze dan te laten. Zij zijn dom, het enige is dat ik me toch schaam door de negatieve aandacht, maar wat ik veel erger vind: Ik kan goed nederlands en me verbaal verweren, wat als ik dat niet goed kon (zoals veel allochtonen)? Zowieso is de maatschappij vrij hard, ook voor nederlandse kindjes/volwassenen, zo gauw je anders bent om wat voor reden dan ook loop je een groter risico om 'onjuist bejegend' te worden. Dat hou ik mezelf in ieder geval altijd voor
Jessie, ik vind het prima om erover te vertellen, ben er ook open in opgevoed. Ik ben zelf, zoals ik al zei, uit india geadopteerd toen ik 3 maanden was. Omdat ik uit een tehuis kom weet ik helemaal niets van mijn biologische ouders/familie. Er staat in de hele map met gegevens niets wat naar ze te herleiden zou zijn. De dame die vanuit india de adoptie geregeld heeft is inmiddels overleden, dat zou het enige aanknopingspunt zijn geweest.
Ik heb geen broers en zussen in nederland, mijn ouders waren toendertijd (23 jaar geleden) 38 en 39 en waren te oud om nog in een 2e procedure te stappen. Dat is tegenwoordig wat soepeler heb ik begrepen.
[ Bericht 15% gewijzigd door Etoile op 18-11-2004 22:59:25 (aanvulling mbt discriminatie) ]
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Mental note: als we aankomen op Schiphol het Spinnekind gelijk op karate doen en schoentjes met stalen neuzen kopen.quote:Op donderdag 18 november 2004 22:54 schreef Étoile het volgende:
En ja, die opmerkingen zijn echt zo erg. Mijn ouders hebben op vakantie meegemaakt dat mensen mij in mn gezicht spuwden, 'mijn soort' hoorde hier niet. Ik was toen een jaar of 4 dus weet er zelf niets meer van. En een ander voorbeeld, iedereen neemt aan dat ik de 'importmeid' van mn vader ben als wij samen ergens zijn, vreselijk genant. En zowieso wordt er veel gediscrimineerd, ik ben al meerdere malen totaal zonder reden voor van alles en nog wat uitgescholden.
Sommige mensen sporen gewoon echt niet.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Ik voel me nu vreselijk naief
ik leefde echt in de veronderstelling dat het in Nederland ontzettend meeviel met de discriminatie en aanverwante zaken. Wat lijkt me dat vreselijk! En ook heel moeilijk voor je ouders. Dat is een onderdeel van adoptie dat ik heel naief niet eens meegenomen heb in gedachten.
ik leefde echt in de veronderstelling dat het in Nederland ontzettend meeviel met de discriminatie en aanverwante zaken. Wat lijkt me dat vreselijk! En ook heel moeilijk voor je ouders. Dat is een onderdeel van adoptie dat ik heel naief niet eens meegenomen heb in gedachten.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Haha you go Spindizzy! Het is vooral een kwestie van zelfvertrouwen/zelfwaarde waar je denk ik bij adoptiekinderen een extra duwtje aan moet geven om weerbaar genoeg te zijn in deze maatschappij. Dan je maar beter voelen dan dat 'volk', niet erg netjes, maar wel de enige manier om er mee om te gaan (iig voor mij!).
enne miss_sly, vind ik best begrijpelijk hoor, er gebeurt zoveel waarvan je pas beseft wat voor impact het heeft als je er iets meer persoonlijks over hoort. Ik heb mezelf ook altijd voorgehouden dat het wel mee viel, maar ik mocht op school idd niet meespelen omdat ik 'zwart' was (boerenschooltje in gehucht). Het heeft me wel onzeker gemaakt over mijn huidskleur, maar mn ouders waren juist altijd zo positief ('jaloers' op mijn bruine velletje etc) dat dat me er wel doorheen heeft geholpen.
enne miss_sly, vind ik best begrijpelijk hoor, er gebeurt zoveel waarvan je pas beseft wat voor impact het heeft als je er iets meer persoonlijks over hoort. Ik heb mezelf ook altijd voorgehouden dat het wel mee viel, maar ik mocht op school idd niet meespelen omdat ik 'zwart' was (boerenschooltje in gehucht). Het heeft me wel onzeker gemaakt over mijn huidskleur, maar mn ouders waren juist altijd zo positief ('jaloers' op mijn bruine velletje etc) dat dat me er wel doorheen heeft geholpen.
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Spindizzy ik hoop dat je het niet vervelend vind dat ik dit allemaal vertel in 'jouw' topic, als het niet op zijn plaats is hier, zeg het dan hoor!
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Ik vind het geweldig om de andere kant te horen. Ik wil zoveel vragen maar ik weet juist niet of jij daar wel zin in hebt. Vind het inieder geval verschrikkelijk lief dat je al zoveel hebt verteld, en zo eerlijk ookquote:Op donderdag 18 november 2004 23:25 schreef Étoile het volgende:
Spindizzy ik hoop dat je het niet vervelend vind dat ik dit allemaal vertel in 'jouw' topic, als het niet op zijn plaats is hier, zeg het dan hoor!
Ik vind het geweldig om de andere kant te horen. Ik wil zoveel vragen maar ik weet juist niet of jij daar wel zin in hebt. Vind het inieder geval verschrikkelijk lief dat je al zoveel hebt verteld, en zo eerlijk ook
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Gelukkig maar!
Vraag maar raak hoor, en als het misschien erg persoonlijk of privé wordt is mail/msn oid ook een optie wat mij betreft
Vraag maar raak hoor, en als het misschien erg persoonlijk of privé wordt is mail/msn oid ook een optie wat mij betreft
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Etoile, ik ben Spin niet maar ik vind je verhalen wel ontzettend interessant en belangrijk.
Een vriend van mijn pleegbroer is geadopteerd. Hij is echt gek op zijn adoptieouders en broertjes en zusjes (die zijn niet geadopteerd), maar hij zegt altijd wel "ze zullen nooit echt mijn ouders zijn". Mijn moeder stond toen op het punt mijn pleegbroers op te nemen in het gezin en kreeg echt kippenvel van die opmerking. Deze jongen heeft ook veel gedaan om zijn biologische familie te vinden en heeft daar nog steeds contact mee.
Mijn broers noemen hun pleegouders (mijn ouders dus) wel hun "ouders", maar niet hun "vader en moeder". Hoe zie jij die dingen. Wie zijn je ouders? Waar ligt je achtergrond?
Ik kan me enorm voorstellen dat het bijna als een schuld voelt dat jij het nu wel zo goed hebt. Een soort private ryan, "be worthed". Hoe ga je met zoiets enorm zwaars om?
Een vriend van mijn pleegbroer is geadopteerd. Hij is echt gek op zijn adoptieouders en broertjes en zusjes (die zijn niet geadopteerd), maar hij zegt altijd wel "ze zullen nooit echt mijn ouders zijn". Mijn moeder stond toen op het punt mijn pleegbroers op te nemen in het gezin en kreeg echt kippenvel van die opmerking. Deze jongen heeft ook veel gedaan om zijn biologische familie te vinden en heeft daar nog steeds contact mee.
Mijn broers noemen hun pleegouders (mijn ouders dus) wel hun "ouders", maar niet hun "vader en moeder". Hoe zie jij die dingen. Wie zijn je ouders? Waar ligt je achtergrond?
Ik kan me enorm voorstellen dat het bijna als een schuld voelt dat jij het nu wel zo goed hebt. Een soort private ryan, "be worthed". Hoe ga je met zoiets enorm zwaars om?
mooi he, alles
Hoe denk jij over namen? Ik ben altijd erg bezig met namen. Ik ben eigenlijk van plan om ons kind zijn naam te laten houden.
Ten eerste: omdat dat misschien wel het enige is dat hij nog van zijn andere ouders heeft en ik wil dat niet afpakken.
Ten tweede omdat we voor een al wat ouder kindje gaan (tussen de 2 en 4 jaar) zal hij waarschijnlijk zijn eigen naam al goed herkennen en is het misschien wel het enige bekende in een wereld vol met verandering, onzekerheid en nieuwe dingen.
We willen er wel een naam aan vastplakken maar dan echt als tweede of derde naam.
Als je liever op MSN wilt praten roep je maar
Ten eerste: omdat dat misschien wel het enige is dat hij nog van zijn andere ouders heeft en ik wil dat niet afpakken.
Ten tweede omdat we voor een al wat ouder kindje gaan (tussen de 2 en 4 jaar) zal hij waarschijnlijk zijn eigen naam al goed herkennen en is het misschien wel het enige bekende in een wereld vol met verandering, onzekerheid en nieuwe dingen.
We willen er wel een naam aan vastplakken maar dan echt als tweede of derde naam.
Als je liever op MSN wilt praten roep je maar
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
ik ken meerdere geadopteerde kinderen (oa ook uit india en uit indonesië). Het is opvallend hoe verschillend 'wij' er allemaal mee omgaan. Ik denk dat kinderen die al iets ouder waren/zijn voordat ze geadopteerd werden sneller dergelijke gevoelens hebben. Die doen idd veel meer moeite om ouders te vinden.
Mijn ouders hebben nooit gepretendeerd mijn echte ouders te zijn, ze hebben vooral de nadruk gelegd op het feit dat zij zo gelukkig waren met mij toen ik kwam. Maar ik zie mijn adoptieve ouders WEL als mijn echte ouders gek genoeg. Zij hebben mij opgevoed, normen en waarden bijgebracht, mij voor een groot deel gemaakt tot wat ik ben. Als ik het over mijn ouders heb, dan bedoel ik die 2 rasechte hollanders.
Het is wel zo dat ik natuurlijk mijn achtergrond (een deel persoonlijkheid maar vooral de buitenkant) ergens anders vandaan heb. Misschien krijg ik in de toekomst nog behoefte toch te proberen om eea uit te zoeken, maar ik weet dat mijn ouders me hierin zullen steunen.
Overigens bij 1 van de meisjes die ik ken is het idd een hele heftige periode geweest waarin ze haar adoptieve ouders veel heeft verweten, maar nu ze iets ouder is en haar biologische ouders gevonden heeft zegt zij dat ook veel van die gevoelens JUIST bij de adoptieve ouders geuit zijn omdat die toch zo vertrouwd zijn. Ik kan me wel heel goed voorstellen dat het een vreselijk moeilijke periode voor de adoptieve ouders was...
Mijn ouders hebben nooit gepretendeerd mijn echte ouders te zijn, ze hebben vooral de nadruk gelegd op het feit dat zij zo gelukkig waren met mij toen ik kwam. Maar ik zie mijn adoptieve ouders WEL als mijn echte ouders gek genoeg. Zij hebben mij opgevoed, normen en waarden bijgebracht, mij voor een groot deel gemaakt tot wat ik ben. Als ik het over mijn ouders heb, dan bedoel ik die 2 rasechte hollanders.
Het is wel zo dat ik natuurlijk mijn achtergrond (een deel persoonlijkheid maar vooral de buitenkant) ergens anders vandaan heb. Misschien krijg ik in de toekomst nog behoefte toch te proberen om eea uit te zoeken, maar ik weet dat mijn ouders me hierin zullen steunen.
Overigens bij 1 van de meisjes die ik ken is het idd een hele heftige periode geweest waarin ze haar adoptieve ouders veel heeft verweten, maar nu ze iets ouder is en haar biologische ouders gevonden heeft zegt zij dat ook veel van die gevoelens JUIST bij de adoptieve ouders geuit zijn omdat die toch zo vertrouwd zijn. Ik kan me wel heel goed voorstellen dat het een vreselijk moeilijke periode voor de adoptieve ouders was...
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Ohja, over dat schuldgevoel, zoals ik al een beetje aangaf, ik ga er mee om door mezelf heilig voor te nemen dat ik in de toekomst iets terug ga doen. Oprah zei eens: er ontstaat een chain of kindness, je geeft het goede door...
Spin, ik heb 2 namen, mijn indiase naam eerst en mijn nederlandse daarna. Mijn ouders hebben dat idd gedaan met het idee dat die naam/dat deel van mij er eerst was. Tevens dat ik de mogelijkheid had om in de toekomst te kiezen welke naam ik als roepnaam zou gebruiken. Mijn indiase naam is echter vrij lastig (uch) uit te spreken, dus zelf vind ik de nederlandse practischer. Ik ben er echter wel trots op dat ik de indiase heb!
Spin, ik heb 2 namen, mijn indiase naam eerst en mijn nederlandse daarna. Mijn ouders hebben dat idd gedaan met het idee dat die naam/dat deel van mij er eerst was. Tevens dat ik de mogelijkheid had om in de toekomst te kiezen welke naam ik als roepnaam zou gebruiken. Mijn indiase naam is echter vrij lastig (uch) uit te spreken, dus zelf vind ik de nederlandse practischer. Ik ben er echter wel trots op dat ik de indiase heb!
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
emailadres weg
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Etoile bedankt voor je uitgebreide uitleg. Echt verschrikkelijk he dat er zo nog met gekleurde mensen omgegaan word. Wat fijn dat je je adoptieouders als je ouders ziet. Ik denk inderdaad ook dat heel veel afhangt van hoe oud je geadopteerd bent. Wat je voorgescheidenis is enz. En dan nog. Door de programma's als spoorloos denkt nu elke buitenstaander dat een adoptiekind naar zijn biologische ouder op zoek wil en met zichzelf in de knoop zit.
Spin wat jij schrijft over die namen. Ik denk inderdaad dat het voor het kind heel belangrijk kan zijn om de eigen naam te behouden. Het enige wat echt van zichzelf is.
Spin wat jij schrijft over die namen. Ik denk inderdaad dat het voor het kind heel belangrijk kan zijn om de eigen naam te behouden. Het enige wat echt van zichzelf is.
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
ik wil ook even kwijt dat ik totaal verbijsterd ben over het verhaal van etoile over discrimintatie. wat kunnen mensen toch wreed zijn.
Ik voel me soms ook vreselijk wit . Wat irritant zeg. Ik weet nog wel dat een geadopteerde vriendin van mij (uit Suriname trouwens) van vroeger altijd te horen kreeg:"Ja, jij deugt wel, maar die andere zwarten...die moeten weg" ...dat mensen dan niet snappen wat ze zeggen he...
Dat meisje was trouwens wel een beetje naar de verdommenis als ik het zo mag zeggen. Ze was 7 jaar toen ze geadopteerd werd, maar was in haar vroege jeugd zo slecht gehecht aan 'ouder/verzorgers' dat ze dat nu ook niet meer onder de knie kreeg waardoor ze mensen ook meer als gebruiksvoorwerpen zag (effe kort door de bocht gezegd hoor, lag ook wel iets ingewikkelder).
Dat meisje was trouwens wel een beetje naar de verdommenis als ik het zo mag zeggen. Ze was 7 jaar toen ze geadopteerd werd, maar was in haar vroege jeugd zo slecht gehecht aan 'ouder/verzorgers' dat ze dat nu ook niet meer onder de knie kreeg waardoor ze mensen ook meer als gebruiksvoorwerpen zag (effe kort door de bocht gezegd hoor, lag ook wel iets ingewikkelder).
DANYEL EN THIJS
....maar daarna ben ik weer triestig...
....maar daarna ben ik weer triestig...
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Oh, had het topic een tijdje terug gelezen en nu ik nog eens opnieuw lees heb je het zelfs al verteld van Meiling en ook waarom een surinaams kindje .
Mag ik binnenkort nog eens wat vragen stellen? (ben grieperig en de woorden komen niet nu )
Mag ik binnenkort nog eens wat vragen stellen? (ben grieperig en de woorden komen niet nu )
Vraag maar raak
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
*topic in springt met vraag*
Waarom moet het toch altijd zo gruwelijk lang duren voor je als Nederlands paar een kindje kan adopteren, terwijl je op tv in die reality programma´s over adoptie een Amerikaans echtpaar ziet wat binnen een jaar na beslissen een kindje kan ophalen uit weetikveelwaaristan?
Waarom moet het toch altijd zo gruwelijk lang duren voor je als Nederlands paar een kindje kan adopteren, terwijl je op tv in die reality programma´s over adoptie een Amerikaans echtpaar ziet wat binnen een jaar na beslissen een kindje kan ophalen uit weetikveelwaaristan?
Kijk ook eens op de vernieuwde site van Susanne
Zal wel komen omdat de procedure en de regels daar anders zijn. Ik heb me er nooit in verdiept omdat die regels niet op mij van toepassing zijn
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Zal ongetwijfeld met regels en papierwerk te maken hebben... maar ik kan me voorstellen dat je als nederlandse man/vrouw best wel frusty wordt als je die verschillen ziet... en ondertussen zijn er ik weetniethoeveel kindjes die een mama en papa willen..... wordt er altijd een beetje wanhopig van......
(Hub zegt dat ie mij ook opgeeft voor adoptie.... ik ben niet gezellig nu ik zit te typen... )
(Hub zegt dat ie mij ook opgeeft voor adoptie.... ik ben niet gezellig nu ik zit te typen... )
Kijk ook eens op de vernieuwde site van Susanne
Dat is ook frustrerend. Ik vind de hele procedure frustrerend.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Zag net een berichtje dat wellicht interessant is:
http://www.telegraaf.nl/b(...)nderen_toelaten.html
http://www.telegraaf.nl/b(...)nderen_toelaten.html
In dat berichtje staat dat het ook toegestaan zal worden om 2 kinderen tegelijk te adopteren, maar dat kon toch al? Mijn vrienden hebben twee kinderen tegelijk geadopteerd (broer en zus).
Biedt dit extra perspectief voor jou, Spindizzy? Of is het aanbod van kinderen uit Suriname niet gestegen?
Biedt dit extra perspectief voor jou, Spindizzy? Of is het aanbod van kinderen uit Suriname niet gestegen?
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Na een heel lang en goed gesprek met Slaapvriendje gisteravond hebben we besloten om toch beginseltoestemming voor adoptie aan te vragen nu het nog kan (hij is 41, ik 33). Net dit hele topic nog een keer doorgelezen... pfff het is een enorme beslissing en we staan nog maar aan het begin van dit alles. Maar we moeten wel realistisch blijven dat het wellicht voor ons niet zal lukken om biologische ouders te worden. Gelukkig is ouderschap veel en veel meer dan alleen die biologische kant en die gaan we nu ontdekken. Spannend!
Meteen een vraag aan de "expert" in dit topic Spindizzy, hoe lang hebben jullie erover gedaan om door de hele nederlandse molen te komen, dus totdat je echt op de wachtlijst van Meiling kon komen?
[ Bericht 1% gewijzigd door Slaapmeisje op 24-02-2005 10:19:28 ]
Meteen een vraag aan de "expert" in dit topic Spindizzy, hoe lang hebben jullie erover gedaan om door de hele nederlandse molen te komen, dus totdat je echt op de wachtlijst van Meiling kon komen?
[ Bericht 1% gewijzigd door Slaapmeisje op 24-02-2005 10:19:28 ]
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Slaapmeisje gefeliciteerd! Tis inderdaad een hele stap. Maar fijn dat jullie het daar over eens zijn.
Succes joh!!!
Succes joh!!!
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Wat een stap zeg maar geweldig dat jullie het er over eens zijn
heel erg veel succes en gefeliciteerd met deze stap ..
heel erg veel succes en gefeliciteerd met deze stap ..
Ben eigenlijk best wel opgelucht dat we ook dit traject gaan instappen en ik zoek me momenteel suf naar informatie Wat een ingewikkelde toestand zeg en zo overweldigend qua procedures en regelgeving
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Slaapmeisje! Wat spannend!
Een andere weg om de mogelijkheid te hebben samen een kindje op te voeden!
Een andere weg om de mogelijkheid te hebben samen een kindje op te voeden!
***
Twee jaar en twee maanden.quote:Op donderdag 24 februari 2005 10:11 schreef Slaapmeisje het volgende:
Meteen een vraag aan de "expert" in dit topic Spindizzy, hoe lang hebben jullie erover gedaan om door de hele nederlandse molen te komen, dus totdat je echt op de wachtlijst van Meiling kon komen?
14 februari 2003 de papieren op de post gegooid. Ongeveer precies een jaar later bericht gekregen wanneer we met de voorlichting konden begonnen. Voorlichting was van augustus tot oktober 2003. December 2003 medische keuring. In januari 2004was het gezinsonderzoek door de raad v/d kinderbescherming. Februari 2004 hadden we onze toestemming ook echt letterlijk in handen. April 2004 werden we op de wachtlijst gezet.
Succes en gefeliciteerd
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Er is nauwelijks informatie te vinden over adoptie. Niet de informatie die je hebben wilt in ieder geval. Ik wilde vooral weten wat die medische keuring in zou houden. Welke vragen de Kinderbeschermer™ zou stellen. Maar dat soort dingen lees je nauwelijks op internet.quote:Op donderdag 24 februari 2005 10:23 schreef Slaapmeisje het volgende:
Ben eigenlijk best wel opgelucht dat we ook dit traject gaan instappen en ik zoek me momenteel suf naar informatie
Ik heb toen allemaal opgeschreven welke onderwerpen er elke week bij de voorlichting aan bod kwamen, welke vragen je moest beantwoorden in het levensverhaal dat je op moest schrijven en wat de Kinderbeschermer™ allemaal vroeg. Als je wilt wil ik je dat wel even mailen.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Je mag trouwens ook ons Adoptie Handboek wel lenen. Dat krijg je pas als je met de voorlichting gaat beginnen maar daar staan nu juist alle dingen in die je nunununuenwelmeteen! wilt weten. Ook info over adopteren op naam van één van de aspirant ouders om moeilijkheden met de leeftijd van de ander te voorkomen. Laat maar even weten.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Superbedankt voor je aanbod Spindizzy. Dat handboek hoef ik nog niet te lenen hoor, maar ik zou die vragen en onderwerpen wel graag per email willen ontvangen (slaapmeisje mail adres). Wat ik me nou zo afvraag is waarom het een jaar moet duren voordat je met de voorlichting kan beginnen. Begrijp ik het goed dat er tussen het moment dat je de papieren op de bus gooit en de voorlichting helemaal niets gebeurt behalve wachten
[ Bericht 3% gewijzigd door Slaapmeisje op 24-02-2005 11:13:10 ]
[ Bericht 3% gewijzigd door Slaapmeisje op 24-02-2005 11:13:10 ]
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Slaapmeisje, gefeliciteerd.
Ik word er wel es mismoedig van dat ik, wat ik voel, niet zeggen kan. (Toon Hermans)
Zo oud is Melvin
Zo oud is Melvin
Mailtje is weg.
Er gebeurd inderdaad he-le-maal niks in de tijd tussen aanvraag en voorlichting De reden dat het zolang duurt (bij ons duurde het bijna anderhalf jaar) is omdat er gewoon heel veel adoptieaanvragen zijn en er dus een flinke wachtlijst is voor de voorlichtingen. Ze houden bewust de groepen klein bij de voorlichting zodat er voor iedereen genoeg tijd is om zijn verhaal te doen en vragen te stellen. Je zit er met 7 andere stellen.
Er gebeurd inderdaad he-le-maal niks in de tijd tussen aanvraag en voorlichting De reden dat het zolang duurt (bij ons duurde het bijna anderhalf jaar) is omdat er gewoon heel veel adoptieaanvragen zijn en er dus een flinke wachtlijst is voor de voorlichtingen. Ze houden bewust de groepen klein bij de voorlichting zodat er voor iedereen genoeg tijd is om zijn verhaal te doen en vragen te stellen. Je zit er met 7 andere stellen.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Mailadres is ook weer weg.
Owkee nou snap ik het. Het is inderdaad wel een klein ploegje mensen dan, maar wel prettig dat er voor de gesprekken goed de tijd wordt genomen. Ik had in mijn hoofd een enorme zaal vol mensen die een soort lezing volgen Hopelijk komt het voorstel van Donner (zie post piglet) er binnenkort door, maar helaas is de politiek al net zo langzaam als de adoptieprocedures.
Owkee nou snap ik het. Het is inderdaad wel een klein ploegje mensen dan, maar wel prettig dat er voor de gesprekken goed de tijd wordt genomen. Ik had in mijn hoofd een enorme zaal vol mensen die een soort lezing volgen Hopelijk komt het voorstel van Donner (zie post piglet) er binnenkort door, maar helaas is de politiek al net zo langzaam als de adoptieprocedures.
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Dat wil ik ook erg graag weten.quote:Op donderdag 24 februari 2005 10:41 schreef Spindizzy het volgende:
Ik wilde vooral weten wat die medische keuring in zou houden.
Juist over dat soort dingen wordt simpelweg heengegaan op de sites over adoptie,
De medische keuring is gewoon bij een huisarts. Mag niet je eigen huisarts zijn. De man waar wij heengingen had hier nog nooit van gehoord en heeft bij de keuring ook maar wat zitten improviserenquote:Op donderdag 24 februari 2005 11:19 schreef Tinkerbell het volgende:
[..]
Dat wil ik ook erg graag weten.
Juist over dat soort dingen wordt simpelweg heengegaan op de sites over adoptie,
Wat vragen over je gezondheid, of je ooit erg ziek geweest bent, of je rookt, of je drinkt, sporten. Daarna een oppervlakkig lichamelijk onderzoek (reflexen testen enzo)
Hij zei tegen mij dat hij niet eens melding ging maken in zijn verklaring van mijn handicap Hij vond het niet eens een handicap, in ieder geval niet één die er toe zou doen bij het opvoeden van kinderen wat hem betreft.
Dat was het.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Oja, als ik het goed snapte van de voorlichtingen doen ze in nederland niet heel moeilijk over zwaardere handicaps en ziektes. Het land van herkomst van je kind kan daarmee wel dwarsliggen.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Maar wat gebeurd er als je wel erg ziek bent geweest, en nog bent . Ik heb niet direct een ziekte waarmee ik geen kinderen kan opvoeden, maar desalniettemin wel een ziekte.
De papieren zijn hier blijven liggen overigens. Met name om die reden, dat ik toch die medische keuring niet door kom.
Oh je had nog een post geplaatst. Enfin, ben nogal bang dat ik er niet door kom en dan is het weer een berg van teleurstelling die ik nu niet meer aankan.
De papieren zijn hier blijven liggen overigens. Met name om die reden, dat ik toch die medische keuring niet door kom.
Oh je had nog een post geplaatst. Enfin, ben nogal bang dat ik er niet door kom en dan is het weer een berg van teleurstelling die ik nu niet meer aankan.
Zie mijn post boven de jouwe dus
Er is een mailinglijst voor aspirant ouders met een handicap of ziekte. Die weten misschien meer.
Er is een mailinglijst voor aspirant ouders met een handicap of ziekte. Die weten misschien meer.
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Dat klinkt meer als een medische keuring zoals tbv eeen hypotheek bijvoorbeeld. Het is meer om uit te sluiten dat er ernstige medische problemen zijn die worden verzwegen, lijkt me?quote:Op donderdag 24 februari 2005 11:40 schreef Spindizzy het volgende:
[..]
De medische keuring is gewoon bij een huisarts. Mag niet je eigen huisarts zijn. De man waar wij heengingen had hier nog nooit van gehoord en heeft bij de keuring ook maar wat zitten improviseren
Wat vragen over je gezondheid, of je ooit erg ziek geweest bent, of je rookt, of je drinkt, sporten. Daarna een oppervlakkig lichamelijk onderzoek (reflexen testen enzo)
Hij zei tegen mij dat hij niet eens melding ging maken in zijn verklaring van mijn handicap Hij vond het niet eens een handicap, in ieder geval niet één die er toe zou doen bij het opvoeden van kinderen wat hem betreft.
Dat was het.
En eigenlijk had die arts wel gelijk over je handicap: als je toch gewoon functioneert, is het dan wel een handicap? OK, je moet soms inventief zijn en een andere oplossing ergens voor zoeken, maar dan kun je nog steeds een kind opvoeden
Slaapmeisje, gefeliciteerd! Spannend hoor.
Ik hoop voor alle dames dat de wetswijziging er snel door komt, zodat het allemaal wat sneller kan. Dat lange wachten lijkt me zo frustrerend!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Slaapmeisje spannend toch weer!! Wat misschien wel is: als (ALS) je ein-de-lijk die hele mallemolen door bent, dan krijg je ook wel zeker weten een kind, en dat is dan een mooi idee...of zeg iets nu heeeeeel onwetends? Als je eenmaal toestemming hebt dan kan het toch niet meer gebeuren dat je geen kind krijgt toch?? Toch???
DANYEL EN THIJS
....maar daarna ben ik weer triestig...
....maar daarna ben ik weer triestig...
Dat kan best gebeuren eerlijk gezegd. Het komt nauwelijks voor maar er is geen enkele garantie dat je een kind krijgt. Staat heel lomp ook in de allereerste brief die je van Justitie krijgtquote:Op donderdag 24 februari 2005 12:34 schreef Catootje het volgende:
Als je eenmaal toestemming hebt dan kan het toch niet meer gebeuren dat je geen kind krijgt toch?? Toch???
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Jammergenoeg is niets zeker in het leven, maar de kans dat wij ooit een kindje mogen adopteren acht ik op dit moment groter dan de kans dat ik nog zwanger word eigenlijk. Helaas heb ik net ergens gelezen dat adopteren uit Roemenië sinds juni 2004 niet meer mogelijk is. Wel gaat onze voorkeur uit richting zo'n soort land (Polen, Bulgarije, Slowakije) omdat ik altijd al een zwak heb gehad voor "zigeunerkindjes" en die worden daar het meest ter adoptie aangeboden, maar ik denk dat we dat pas echt kunnen bepalen wanneer het zover is. Tegen de tijd dat we klaar zijn met de nederlandse procedures kan het weer heel anders zijn in dat soort landen.
Wij hebben ooit voor de hypotheek ook een medische keuring gehad. De arts kwam toen bij ons thuis en naast alle vragen en reflexonderzoeken etc. nam hij ook bloed af. Erg bizar om in je eigen woonkamer in je ondergoed te staan met een wildvreemde arts die je onderzoekt
Wij hebben ooit voor de hypotheek ook een medische keuring gehad. De arts kwam toen bij ons thuis en naast alle vragen en reflexonderzoeken etc. nam hij ook bloed af. Erg bizar om in je eigen woonkamer in je ondergoed te staan met een wildvreemde arts die je onderzoekt
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Wat een grote stap Slaapmeisje, maar wel weer eentje in goede richting, d.w.z. in de richting van een kindje. Ben erg benieuwd hoe het allemaal gaat lopen en ik wens jullie naast de MMM ook op dit pad heel veel succes.
en bereid je maar vast voor op de verhalen in de trend van: "ja wij kennen ook een stel dat wilde adopteren en toen bleek zij toch ineens vanzelf zwanger te zijn"
(miss_sly, hoe het zit met medische keuring voor adoptie weet ik niet maar een keuring voor een hypotheek is zeker geen 'formaliteit', wij kregen zelfs in eerste instantie geen hypotheek omdat mijn man niet door de keuring kwam vanwege te hoge bloeddruk en cholesterol.)
en bereid je maar vast voor op de verhalen in de trend van: "ja wij kennen ook een stel dat wilde adopteren en toen bleek zij toch ineens vanzelf zwanger te zijn"
(miss_sly, hoe het zit met medische keuring voor adoptie weet ik niet maar een keuring voor een hypotheek is zeker geen 'formaliteit', wij kregen zelfs in eerste instantie geen hypotheek omdat mijn man niet door de keuring kwam vanwege te hoge bloeddruk en cholesterol.)
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
(even nog offtopic: ik moest ook gekeurd, omdat ik in de afgelopen 5 jaar 1 maal een maag-darmontsteking had gehad en dan hebben ze ineens hele rampsecnario's...en dat was toch echt meer zoals het bezoekje dat Spin beschrijft. Het zal er ook vanaf hangen wat het probleem is, en dat zal bij de medische keuring voor adoptie ook zo zijn, vermoed ik)quote:Op donderdag 24 februari 2005 13:58 schreef Merisse het volgende:
Wat een grote stap Slaapmeisje, maar wel weer eentje in goede richting, d.w.z. in de richting van een kindje. Ben erg benieuwd hoe het allemaal gaat lopen en ik wens jullie naast de MMM ook op dit pad heel veel succes.
en bereid je maar vast voor op de verhalen in de trend van: "ja wij kennen ook een stel dat wilde adopteren en toen bleek zij toch ineens vanzelf zwanger te zijn"
(miss_sly, hoe het zit met medische keuring voor adoptie weet ik niet maar een keuring voor een hypotheek is zeker geen 'formaliteit', wij kregen zelfs in eerste instantie geen hypotheek omdat mijn man niet door de keuring kwam vanwege te hoge bloeddruk en cholesterol.)
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Slaapmeisje & Slaapvriendje, wat een mooie en goede beslissing hebben jullie genomen!
Veel succes!
Beaker
Veel succes!
Beaker
Jouw kleine handje grijpt
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
mijn grote vinger vast
mooi toch dat mijn vinger
zo in jouw handje past
We hebben vandaag al ons BKA nummer ontvangen nu is het een kwestie van wachten, maar daar zijn we ondertussen al vrij goed in geworden
nu is het een kwestie van wachten, maar daar zijn we ondertussen al vrij goed in geworden
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Dank je babyfeet en poemojn Ik lees net dat als gevolg van de hoeveelheid aanvragen voor een beginseltoestemming er een wachttijd voor de voorlichtingscursus is van tussen de 17 en 20 maanden Als ik een gemiddelde tijdslijn neerzet, kom ik ongeveer op het volgende uit:
Maart 2005 Aanvraagformulier / BKA nummer
Oktober 2006 Verplichte voorlichtingsbijeenkomsten
Januari 2007 Gezinsonderzoek
April 2007 Medisch onderzoek > Beginseltoestemming
Juni 2008 Kindje?
Gerekend met de leeftijd van Slaapvriendje (nu 41) zou dit betekenen dat we tegen die tijd een kindje kunnen adopteren van 4 a 5 jaar oud.
Wat ik vooral hoop is dat er toch wat aan die wachtlijsten voor de voorlichtingsbijeenkomsten wordt gedaan aangezien dat nu is opgelopen naar 17-20 maanden. Ik kan het gewoon niet geloven dat dit zo lang moet duren. Waarom wordt er niet wat aan de capaciteit gedaan zodat mensen sneller aan de beurt zijn? De reden die wordt opgegeven is dat de wachttijd dan verschoven wordt naar het einde van de procedure omdat er niet meer kindjes naar Nederland komen, maar daar kan toch ook wat aan worden gedaan?
Goed, ik moest het even kwijt
Maart 2005 Aanvraagformulier / BKA nummer
Oktober 2006 Verplichte voorlichtingsbijeenkomsten
Januari 2007 Gezinsonderzoek
April 2007 Medisch onderzoek > Beginseltoestemming
Juni 2008 Kindje?
Gerekend met de leeftijd van Slaapvriendje (nu 41) zou dit betekenen dat we tegen die tijd een kindje kunnen adopteren van 4 a 5 jaar oud.
Wat ik vooral hoop is dat er toch wat aan die wachtlijsten voor de voorlichtingsbijeenkomsten wordt gedaan aangezien dat nu is opgelopen naar 17-20 maanden. Ik kan het gewoon niet geloven dat dit zo lang moet duren. Waarom wordt er niet wat aan de capaciteit gedaan zodat mensen sneller aan de beurt zijn? De reden die wordt opgegeven is dat de wachttijd dan verschoven wordt naar het einde van de procedure omdat er niet meer kindjes naar Nederland komen, maar daar kan toch ook wat aan worden gedaan?
Goed, ik moest het even kwijt
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Slaapmeisje je BKA nummer Hebbes!!!! Die is in ieder geval binnen. Toen ik er mee bezig was een aantal jaar terug. Stond er in mijn begeleidende brief ook een enorme wachttijd. Toch is hij toen teruggelopen naar een jaar. Doordat er toch altijd mensen (ik toen ook) om wat voor reden dan ook tussenuit vallen. Maar lang duurt het wel
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Jessie, de eerste stap is in ieder geval gezet. Nu staan we officieel geregistreerd! Gelukkig zijn er genoeg verhalen te vinden van mensen die eerder aan de beurt zijn voor de voorlichting. Wel had ik begrepen dat het BKA nummer volgens een patroon is aangemaakt (eerst jaar, dan kwartaal en dan volgnummer voor dat kwartaal). Dat zou betekenen dat we nummer 529 zijn in het eerste kwartaal van 2005.
Spindizzy, heb jij al enig zicht op hoelang het nog gaat duren? Ik zag bij het Meiling nieuws dat er dit jaar al 8 kindjes uit Suriname zijn gekomen dus het gaat vooruit
Spindizzy, heb jij al enig zicht op hoelang het nog gaat duren? Ik zag bij het Meiling nieuws dat er dit jaar al 8 kindjes uit Suriname zijn gekomen dus het gaat vooruit
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Nee nog geen enkel nieuws van deze kant...
Feli met je nummer Nu ben je officieel In Blijde Afwachting.
Hebben jullie al nagedacht of jullie voor één kindje gaan of voor meerdere tegelijk? Misschien ivm de leeftijd van je man iets om het samen toch even over te hebben. Je mag je pas weer inschrijven voor een tweede kind als je eerste kind een heel jaar bij jullie is geweest. Voor de derde mag je je (geloof ik) gelijk inschrijven als je de tweede hebt.
Als je meerdere kinderen tegelijk wilt ben je in één keer klaar. Wel iets om te beslissen voor het gezinsonderzoek want je hebt er een andere beginseltoestemming voor nodig. Verder verandert er niks aan de procedure hoor behalve dat ze bij het gezinsonderzoek dus met je praten over de gevolgen van 2 of 3 kinders tegelijk krijgen.
Iets anders waar je misschien eens informatie over kan zoeken is de mogelijkheid de adoptie op jouw naam te laten zetten. Voordeel daarvan is dat je de tijdsdruk kwijt bent omdat ze dus alleen naar jouw leeftijd kijken. Je man moet nog steeds mee naar de voorlichting en de verdere procedure is helemaal hetzelfde. Ook zal je man echt de vader van jullie kind worden. Maar op die manier kun je ook voor een jonger kind gaan. Ik weet niet veel van deze mogelijkheid af maar er is op internet vast wel iets over te vinden.
Je hoeft geen antwoord op deze vragen te geven hier hoor. Ik stel ze alleen omdat je er misschien niet aan had gedacht en misschien heb je er iets aan.
Ik vind dat jullie dit weekend jullie In Blijde Afwachting moeten gaan vieren met een etentje Of taart!
Feli met je nummer Nu ben je officieel In Blijde Afwachting.
Hebben jullie al nagedacht of jullie voor één kindje gaan of voor meerdere tegelijk? Misschien ivm de leeftijd van je man iets om het samen toch even over te hebben. Je mag je pas weer inschrijven voor een tweede kind als je eerste kind een heel jaar bij jullie is geweest. Voor de derde mag je je (geloof ik) gelijk inschrijven als je de tweede hebt.
Als je meerdere kinderen tegelijk wilt ben je in één keer klaar. Wel iets om te beslissen voor het gezinsonderzoek want je hebt er een andere beginseltoestemming voor nodig. Verder verandert er niks aan de procedure hoor behalve dat ze bij het gezinsonderzoek dus met je praten over de gevolgen van 2 of 3 kinders tegelijk krijgen.
Iets anders waar je misschien eens informatie over kan zoeken is de mogelijkheid de adoptie op jouw naam te laten zetten. Voordeel daarvan is dat je de tijdsdruk kwijt bent omdat ze dus alleen naar jouw leeftijd kijken. Je man moet nog steeds mee naar de voorlichting en de verdere procedure is helemaal hetzelfde. Ook zal je man echt de vader van jullie kind worden. Maar op die manier kun je ook voor een jonger kind gaan. Ik weet niet veel van deze mogelijkheid af maar er is op internet vast wel iets over te vinden.
Je hoeft geen antwoord op deze vragen te geven hier hoor. Ik stel ze alleen omdat je er misschien niet aan had gedacht en misschien heb je er iets aan.
Ik vind dat jullie dit weekend jullie In Blijde Afwachting moeten gaan vieren met een etentje Of taart!
Nothing is ever easy Zeddicus Zu'l Zorander (Wizard's First Rule)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Go then, there are other worlds than these Jake (The Gunslinger)
Heej slaapmeisje, succes met deze stap! Ik hoop dat alles voorspoedig zal verlopen!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Dat hoop ik ook Belana
We hebben gelukkig nog wel even de tijd om alle details uit te zoeken en alvast onze wensen te bespreken. Wat wel een heel raar idee is, mochten we voor 1 kindje willen gaan en dit dan samen aan te vragen, dat het kindje dan op dit moment al geboren is
Taart Ik heb het net voorgesteld aan Slaapvriendje en hij vond het wel grappig om het te gaan vieren. We hebben nog wel een fles champagne staan, dus die moet eraan geloven dit weekendquote:Spindizzy schreef het volgende:[/b]
Ik vind dat jullie dit weekend jullie In Blijde Afwachting moeten gaan vieren met een etentje Of taart!
We hebben gelukkig nog wel even de tijd om alle details uit te zoeken en alvast onze wensen te bespreken. Wat wel een heel raar idee is, mochten we voor 1 kindje willen gaan en dit dan samen aan te vragen, dat het kindje dan op dit moment al geboren is
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Heel raar dit.
Ik kreeg vandaag post. Of ik in aug tot okt mee wil doen met de via (we hebben toen uitstel gevraagd) Aangezien we betaald hadden en uitstel hadden gevraagd is dit onze laatste kans. Na 3 jaar word je weer uitgeschreven. En Geer wil het dus niet meer. En ik.... tja bij mij is het altijd in mijn hart gebleven. Heb het afgesloten toen, had het daar ook moeilijk mee. En heb het stiekum altijd een beetje opengelaten. Maar goed. Binnen een maand moet ik dus doorgeven of we nog mee doen of niet. Het word een niet, maar voor mij met pijn in mijn hart.
En t liefst zou ik mijn nummer zo aan je doorgeven Slaapmeisje. Zo onredelijk voelt het dat ik een briefje op ga sturen met we stoppen en uit de rij verdwijnen. En jullie die zo graag willen nog zo lang moeten wachten.
Ik kreeg vandaag post. Of ik in aug tot okt mee wil doen met de via (we hebben toen uitstel gevraagd) Aangezien we betaald hadden en uitstel hadden gevraagd is dit onze laatste kans. Na 3 jaar word je weer uitgeschreven. En Geer wil het dus niet meer. En ik.... tja bij mij is het altijd in mijn hart gebleven. Heb het afgesloten toen, had het daar ook moeilijk mee. En heb het stiekum altijd een beetje opengelaten. Maar goed. Binnen een maand moet ik dus doorgeven of we nog mee doen of niet. Het word een niet, maar voor mij met pijn in mijn hart.
En t liefst zou ik mijn nummer zo aan je doorgeven Slaapmeisje. Zo onredelijk voelt het dat ik een briefje op ga sturen met we stoppen en uit de rij verdwijnen. En jullie die zo graag willen nog zo lang moeten wachten.
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Jessie, kan me voorstellen dat dat een hoop gevoelens naar boven brengt. Bedenk je wel dat als jij van de lijst gaat, slaapmeisje weer een klein stapje dichterbij is, dat je op die manier ook 'helpt'
Och jessie, dat lijkt me behoorlijk confronterend zeg voor jullie. Ondanks dat je het zo goed en zo kwaad als het kon hebt afgesloten en zelf nu twee prachtige kinders heb rondlopen, wordt je toch ook weer herinnerd aan die tijd met alle emoties van dien. Ik ben het helemaal met miss_d eens dat je ons ook helpt zodat wij weer 1 plekje dichter komen, maar ik kan het me heel goed voorstellen dat je nu wel een nu of nooit gevoel erbij hebt. Een besluit tot adoptie neem je nou eenmaal niet zomaar en je moet er met hart en ziel voor gaan. Bij jullie is dat anders gelopen dan je had verwacht, maar niet minder prachtig en liefdevol. Het wordt voor jullie een niet, maar voor een ander een hele grote WEL
Knuffeljompels,
Slaapmeisje
Knuffeljompels,
Slaapmeisje
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Ik sprak er met Mel over en die vroeg me of ik het erg vond. Ik zei haar dat als Geer ja zou zeggen het briefje al op de brievenbus zou zijn met een lippenstiftkus erop
Morgen doe ik hem op de bus en ik stop er een handkusje voor je in Slaapmeisje
Morgen doe ik hem op de bus en ik stop er een handkusje voor je in Slaapmeisje
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Ik liep net op Bol.com bij de aanbiedingen tegen het boek Liefs uit Bogota van M. van der Staaij en K. van der Staaij aan. Een ervaringsverhaal over adopteren, misschien interessant? (en ws al bekend, maar liever 2 keer dan geen keer erover horen, toch?).
Poe hee, mijn laatste bericht in dit topic is alweer van bijna een jaar geleden. Hoog tijd voor een update. Ik heb met net ingeschreven op een BKA2005 mailinglijst. Als het goed is gaan we in augustus van dit jaar de verplichte VIA cursus volgen. Alweer een jaar geleden hebben wij ons BKA nummer aangevraagd. Niet te geloven dat het al zolang geleden is trouwens.
Toen waren we nog volop in de medische malle molen met nog een heleboel behandelingen in zicht. Nu hebben we nog maar 2 IVF behandelingen tegoed, met als bonus de cryo terugplaatsing van deze maand. Toen had ik er nog alle vertrouwen in dat het nog op biologische wijze zou lukken om ouders te worden. Nu ben ik al langzaam aan het idee aan het wennen dat het ook een adoptiekindje zou kunnen worden. Daarom ben ik de feiten maar onder ogen gaan zien en heb ik me ingeschreven op een mailinglijst om alvast wat ervaringen te delen met gelijkgestemden. Het worden hoe dan ook spannende tijden
Toen waren we nog volop in de medische malle molen met nog een heleboel behandelingen in zicht. Nu hebben we nog maar 2 IVF behandelingen tegoed, met als bonus de cryo terugplaatsing van deze maand. Toen had ik er nog alle vertrouwen in dat het nog op biologische wijze zou lukken om ouders te worden. Nu ben ik al langzaam aan het idee aan het wennen dat het ook een adoptiekindje zou kunnen worden. Daarom ben ik de feiten maar onder ogen gaan zien en heb ik me ingeschreven op een mailinglijst om alvast wat ervaringen te delen met gelijkgestemden. Het worden hoe dan ook spannende tijden
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Zeker spannend Slaapmeisje! Een collega van me heeft in november, na heeeeeeel lang wachten, eindelijk zijn dochter mogen ophalen. Zo geweldig voor hem
toevoeging: je begrijpt dat ik jou heel snel een kindje toewens. Op welke manier dan ook
toevoeging: je begrijpt dat ik jou heel snel een kindje toewens. Op welke manier dan ook
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
spannend idd en ook even confronterend dan dit topic denk ik
Ik hoop nog steeds op de biologische weg voor jullie, maargoed, als dat dan niet mag lukken dan hoop ik op een snelle weg richting adoptie
Ik hoop nog steeds op de biologische weg voor jullie, maargoed, als dat dan niet mag lukken dan hoop ik op een snelle weg richting adoptie
stormy waters...
sailin'
sailin'
ook toevallig: ik vroeg me net af hoe het met je was, slaapmeisje. ik was al naar je aan het zoeken in de diverse streepjes topics. en nu kom het antwoord hier tegen.
hup duimen omhoog voor een eigen en een adoptiekindje
hup duimen omhoog voor een eigen en een adoptiekindje
Ik had van de week zelfs gedroomd dat we zowel een bio als een adoptiekindje hadden Er staan al 78 stellen op die mailinglist dus ik heb een hoop bij te lezen de aankomende tijd
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Nog een leuke cartoon gevonden over adoptie, hopelijk komen hier geen demonstraties over
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
quote:Op donderdag 16 februari 2006 20:01 schreef Slaapmeisje het volgende:
Nog een leuke cartoon gevonden over adoptie, hopelijk komen hier geen demonstraties over
[afbeelding]
Slaapmeisje, weten jullie al uit welke landen jullie graag willen adopteren (mede ivm die wachtlijsten)?
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Wij willen graag gaan voor een kindje uit China. Niet alleen vanwege de (relatief) korte wachtlijst, maar ook omdat China eens in de zoveel tijd mijn pad lijkt te kruisen.
Toen ik 12 was moesten we voor school een opstel schrijven over hoe je jezelf zag over 10 jaar. Ik had daarin het plan opgeschreven dat ik graag tolk/vertaler wilde zijn in het Mandarijn Chinees. Een paar jaar later heb ik op het punt gestaan om me in te schrijven voor die opleiding in Maastricht. Onderdeel van de opleiding is een jaar verblijven in het land van de taal en het leek mij zo gaaf om naar China te gaan. Uiteindelijk ben ik toerisme gaan studeren
Een paar jaar later was de Teleac cursus Ni Hao op tv en ik heb de cursus heel vaak gezien, vooral vanwege de mooie beelden uit China. De woordjes die ik toen geleerd heb, zijn helaas uit mijn geheugen verdwenen. De herinnering aan de prachtige beelden uit China niet.
Weer een paar jaar later heb ik heel erg meegeleefd met een goede vriendin. Zij is Nederlands, hij is Chinees. Ze hebben er 5 jaar over gedaan om ouders te worden. Ze zijn gelukkig nu de trotse ouders van een prachtig NL/Chinees meisje.
Ik schilder als hobbie en ben twee jaar geleden door een vriendin (een andere) van mij gevraagd mee te gaan op een schildercursus... Chinees schilderen. Dat is schilderen met bamboe-achtige penselen met een soort inkt op rijstpapier. De lerares is Chinees en geeft toevallig ook les in de Chineze taal. Kan handig zijn als we straks besluiten om een kindje uit China te adopteren.
O ja, Crouching Tiger, Hidden Dragon is een van onze meest favoriete films
De laatste berichten zijn echter dat China de procedure voor adoptieouders gaat verscherpen en zich meer gaat richten op binnenlandse adoptie. Natuurlijk is dit beter voor het kind, maar het is allemaal wel heel onzeker wat er gaat gebeuren met de wachtlijsten enzo. Slaapvriendje is nu 42 en tegen de tijd dat wij aan de beurt zijn waarschijnlijk al 44. Zoals het er nu uit ziet zal het ongeveer als volgt verlopen:
Augustus t/m oktober 2006 Verplichte VIA cursus
November 2006 t/m januari 2007 Gezinsonderzoek (afhankelijk van de wachtlijsten daarop)
Januari t/m maart 2007 intake gesprek vergunninghouder, medisch onderzoek.
Vanaf maart 2007 papieren verzamelen en op een centrale wachtlijst geplaatst worden.
Vanaf maart 2008 zal er waarschijnlijk een voorstel voor een kindje verwacht kunnen worden.
Het eerste jaar van wachten is voorbij, maar er staat ons nog een lange wachttijd te wachten.
Toen ik 12 was moesten we voor school een opstel schrijven over hoe je jezelf zag over 10 jaar. Ik had daarin het plan opgeschreven dat ik graag tolk/vertaler wilde zijn in het Mandarijn Chinees. Een paar jaar later heb ik op het punt gestaan om me in te schrijven voor die opleiding in Maastricht. Onderdeel van de opleiding is een jaar verblijven in het land van de taal en het leek mij zo gaaf om naar China te gaan. Uiteindelijk ben ik toerisme gaan studeren
Een paar jaar later was de Teleac cursus Ni Hao op tv en ik heb de cursus heel vaak gezien, vooral vanwege de mooie beelden uit China. De woordjes die ik toen geleerd heb, zijn helaas uit mijn geheugen verdwenen. De herinnering aan de prachtige beelden uit China niet.
Weer een paar jaar later heb ik heel erg meegeleefd met een goede vriendin. Zij is Nederlands, hij is Chinees. Ze hebben er 5 jaar over gedaan om ouders te worden. Ze zijn gelukkig nu de trotse ouders van een prachtig NL/Chinees meisje.
Ik schilder als hobbie en ben twee jaar geleden door een vriendin (een andere) van mij gevraagd mee te gaan op een schildercursus... Chinees schilderen. Dat is schilderen met bamboe-achtige penselen met een soort inkt op rijstpapier. De lerares is Chinees en geeft toevallig ook les in de Chineze taal. Kan handig zijn als we straks besluiten om een kindje uit China te adopteren.
O ja, Crouching Tiger, Hidden Dragon is een van onze meest favoriete films
De laatste berichten zijn echter dat China de procedure voor adoptieouders gaat verscherpen en zich meer gaat richten op binnenlandse adoptie. Natuurlijk is dit beter voor het kind, maar het is allemaal wel heel onzeker wat er gaat gebeuren met de wachtlijsten enzo. Slaapvriendje is nu 42 en tegen de tijd dat wij aan de beurt zijn waarschijnlijk al 44. Zoals het er nu uit ziet zal het ongeveer als volgt verlopen:
Augustus t/m oktober 2006 Verplichte VIA cursus
November 2006 t/m januari 2007 Gezinsonderzoek (afhankelijk van de wachtlijsten daarop)
Januari t/m maart 2007 intake gesprek vergunninghouder, medisch onderzoek.
Vanaf maart 2007 papieren verzamelen en op een centrale wachtlijst geplaatst worden.
Vanaf maart 2008 zal er waarschijnlijk een voorstel voor een kindje verwacht kunnen worden.
Het eerste jaar van wachten is voorbij, maar er staat ons nog een lange wachttijd te wachten.
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Jeetje, wat een lijst zeg! Steeds wachten op een stapje en dan in 2008 pas vooruitzichten op een echt kindje.
(al hopen we natuurlijk dat je diepvrieskindjes mooi blijven plakken volgende week!)
Crouching Tiger heb ik na een half uur uitgezet.. vond 't echt de meest waardeloze film ooit
(al hopen we natuurlijk dat je diepvrieskindjes mooi blijven plakken volgende week!)
Crouching Tiger heb ik na een half uur uitgezet.. vond 't echt de meest waardeloze film ooit
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
wat moet je daar toch een geduld voor hebben he....
crouching tiger prachtig juist ET
crouching tiger prachtig juist ET
stormy waters...
sailin'
sailin'
Dat klinken als een heleboel mooie redenen om voor China te gaan inderdaad, et is inderdaad een ontzettend bijzonder land met een unieke cultuur en geschiedenis. En het is natuurlijk vooral een gevoelskwestie uiteindelijk.
Ik heb er inderdaad iets van meegekregen dat China het Haags Adoptieverdrag heeft getekend en dat de leeftijdsgrens van 46 ook gaat gelden bij eenouderadoptie voor de vaste partner van degene die gaat adopteren. Is dat al definitief? Ik vind het echt rot voor jullie dat dit al die tijd een risico kan blijven, maar jullie hebben een grote kans dat het wel gaat lukken op tijd. Vroeger was het zo dat je dan wel een wat ouder kindje kreeg toegewezen, is dat nog zo?
Ik meen me wel te herinneren dat uit China meer kindjes ter adoptie worden aangeboden dan in andere landen. Dat is natuurlijk wel weer heel hoopvol, maar het wachten en wachten en.. is natuurlijk ontzettend
Ik heb er inderdaad iets van meegekregen dat China het Haags Adoptieverdrag heeft getekend en dat de leeftijdsgrens van 46 ook gaat gelden bij eenouderadoptie voor de vaste partner van degene die gaat adopteren. Is dat al definitief? Ik vind het echt rot voor jullie dat dit al die tijd een risico kan blijven, maar jullie hebben een grote kans dat het wel gaat lukken op tijd. Vroeger was het zo dat je dan wel een wat ouder kindje kreeg toegewezen, is dat nog zo?
Ik meen me wel te herinneren dat uit China meer kindjes ter adoptie worden aangeboden dan in andere landen. Dat is natuurlijk wel weer heel hoopvol, maar het wachten en wachten en.. is natuurlijk ontzettend
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Mijn nicht heeft ook pas een kindje uit China opgehaald, ze hebben niet zo heel lang gewacht omdat dat jongentje doof is aan 1 oortje en dus een handicap heeft! Daardoor waren ze zo aan de beurt!! (Klinkt wel een beetje raar nu ik het zelf zo terug lees maar bedoel het wel goed )quote:Op vrijdag 17 februari 2006 13:46 schreef Étoile het volgende:
Dat klinken als een heleboel mooie redenen om voor China te gaan inderdaad, et is inderdaad een ontzettend bijzonder land met een unieke cultuur en geschiedenis. En het is natuurlijk vooral een gevoelskwestie uiteindelijk.
Ik heb er inderdaad iets van meegekregen dat China het Haags Adoptieverdrag heeft getekend en dat de leeftijdsgrens van 46 ook gaat gelden bij eenouderadoptie voor de vaste partner van degene die gaat adopteren. Is dat al definitief? Ik vind het echt rot voor jullie dat dit al die tijd een risico kan blijven, maar jullie hebben een grote kans dat het wel gaat lukken op tijd. Vroeger was het zo dat je dan wel een wat ouder kindje kreeg toegewezen, is dat nog zo?
Ik meen me wel te herinneren dat uit China meer kindjes ter adoptie worden aangeboden dan in andere landen. Dat is natuurlijk wel weer heel hoopvol, maar het wachten en wachten en.. is natuurlijk ontzettend
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Dat is een Special Need (SN) kindje dan MeNicole. Zo worden kindjes genoemd die een handicap hebben. Dat kan varieren van een klein mankementje toch wat grotere handicaps. Over het algemeen gaan ouders die een SN kindje willen adopteren via een andere wachtlijst. De eerste procedure in Nederland blijft net zo lang, maar op het moment dat je eenmaal beginseltoestemming hebt (officieel accoord dat je mag adopteren) dan is de landenwachtlijst veel korter voor SN kinderen.
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Aha op die manier!! Maar het is toch zo dat als je van buitenaf kijkt zeg maar dan duurt het ook nooit lang. Voor hun was het waarschijnlijk wel lang wachten terwijl de rest van de familie dacht: Goh nu alquote:Op vrijdag 17 februari 2006 21:06 schreef Slaapmeisje het volgende:
Dat is een Special Need (SN) kindje dan MeNicole. Zo worden kindjes genoemd die een handicap hebben. Dat kan varieren van een klein mankementje toch wat grotere handicaps. Over het algemeen gaan ouders die een SN kindje willen adopteren via een andere wachtlijst. De eerste procedure in Nederland blijft net zo lang, maar op het moment dat je eenmaal beginseltoestemming hebt (officieel accoord dat je mag adopteren) dan is de landenwachtlijst veel korter voor SN kinderen.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
ik vind chinese kindjes altijd zo'n hoog kroelgehalte hebben
Praten zonder iets te zeggen, maar me toch vertellen
dat wat wij hebben, onbreekbaar is...
je avatar vroeg om een wachtwoord en is daarom verwijderd
dat wat wij hebben, onbreekbaar is...
je avatar vroeg om een wachtwoord en is daarom verwijderd
Jaaa ik ook, echt mooie kindjes ook om te zien vaak!quote:Op zaterdag 18 februari 2006 11:37 schreef DaanBanaantje het volgende:
ik vind chinese kindjes altijd zo'n hoog kroelgehalte hebben
Dat meisje, Winky Wong uit de film ''Het paard van Sinterklaas" zou ik zo willen meenemen
[ Bericht 8% gewijzigd door MevrouwKoRn op 18-02-2006 13:34:01 ]
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Ik vind chinese kindjes ook prachtig, vooral die dromerige oogjes
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Ja, chinese kindjes zijn echt prachtig. Hoewel ik zo'n donker Haïtaantje ofzo ook wel érg schattig vind
hmm.. dit klinkt misschien wel wat raar. Net alsof je een kind uitzoekt. Is niet zo bedoeld
hmm.. dit klinkt misschien wel wat raar. Net alsof je een kind uitzoekt. Is niet zo bedoeld
Ik vind Chinese kindjes juist helemaal nix aan Kijk de kleine van mijn nicht is wel lief hoor maar meer omdat ie van hun is. Maar als ik in de stad een chineesje tegen kom dan denk ik welquote:Op zaterdag 18 februari 2006 12:33 schreef Slaapmeisje het volgende:
Ik vind chinese kindjes ook prachtig, vooral die dromerige oogjes
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
vind het een beetje ongepast wat je daar zegt menicole, dan kan je beter niks zeggen lijkt me...
stormy waters...
sailin'
sailin'
imho is een kind een kind en per definitie lief, geel, bruin, blank of zwart... WGAF... Who Gives A F***
life is all about priorities
Misschien vind ik jouw kindje straks wel helemaal niks aan MeNicole. Zal ik dat tegen je zeggen als je kind geboren is? Ik ben benieuwd hoe jij dan reageert..quote:Op zondag 19 februari 2006 12:19 schreef MeNicole het volgende:
[..]
Ik vind Chinese kindjes juist helemaal nix aan Kijk de kleine van mijn nicht is wel lief hoor maar meer omdat ie van hun is. Maar als ik in de stad een chineesje tegen kom dan denk ik wel
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Onze buren zijn Chinees. Ze hebben een dochtertje en een zoontje, die inderdaad hartveroverend zijn. Alles is zo mooi en verfijnd aan ze, veel meer dan die hollandse kaaskoppen van ons. Het jongetje liep 's zomers bij voorkeur in het balletjurkje van zijn zus door de tuin te dartelen
mooi he, alles
En jij trekt volle zalen zeker?quote:Op zondag 19 februari 2006 13:22 schreef owlet het volgende:
Ik vind dingen als "chinese kindjes vind ik zo schattig" al op het randje eigenlijk.
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Zo, nu ben ik klaar met azijnpissen. Ik ga er maar vanuit dat mensen niet doorhebben hoezeer ze iemand kunnen kwetsen met dit soort opmerkingen.
De kleine van mijn vriendin is half chinees/half nederlands en het meiske is zo schattig. Wat ik wel een beetje apart vind is dat ze een puur hollandse naam heeft gekregen. Dat is met biologische kinderen denk ik toch wat anders dan met adoptiekinderen. Die hebben natuurlijk al een naam meegekregen bij de geboorte. Zeker met chinese namen, die lastig uit te spreken zijn, wordt vaak een meer westerse naam aangenomen (dat geldt ook voor de chinesen die in NL wonen en niet alleen voor adoptiekinderen). Ik ben wel van plan om de naam die ze bij de geboorte heeft meegekregen als basis te gebruiken, want dat is toch vaak het enige wat ze nog mee kunnen nemen uit hun geboorteland.
De kleine van mijn vriendin is half chinees/half nederlands en het meiske is zo schattig. Wat ik wel een beetje apart vind is dat ze een puur hollandse naam heeft gekregen. Dat is met biologische kinderen denk ik toch wat anders dan met adoptiekinderen. Die hebben natuurlijk al een naam meegekregen bij de geboorte. Zeker met chinese namen, die lastig uit te spreken zijn, wordt vaak een meer westerse naam aangenomen (dat geldt ook voor de chinesen die in NL wonen en niet alleen voor adoptiekinderen). Ik ben wel van plan om de naam die ze bij de geboorte heeft meegekregen als basis te gebruiken, want dat is toch vaak het enige wat ze nog mee kunnen nemen uit hun geboorteland.
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
rustig maar zeg.quote:Op zondag 19 februari 2006 15:42 schreef Slaapmeisje het volgende:
[..]
En jij trekt volle zalen zeker?
Ik bedoel alleen te zeggen dat ik persoonlijk wat moeite heb met " chinese kindjes vind ik zo schattig" omdat ik vind dat alle kindjes schattig, lief, etc. zijn.
De een wat schattiger dan de ander maar voor mezelf zou ik het niet aan een ras of land van herkomst willen koppelen.
Het deed me denken aan de discussie die ik ooit hoorde in de tram over "uit welk land zou jij een kind willen adopteren als je dat zou doen." Waarop dus serieus reacties kwam als "china, want dat vind ik van die mooie kindjes." Of "nooit uit een zuid amerikaans land want die hebben van die platte neuzen." Of "kinderen uit rusland daar HEB ik gewoon niets mee."
DAT vind ik kwetsende opmerkingen. Kwetsend voor geadopteerde en hopelijk nog te adopteren kinderen, kwetsen voor ouders die na jarenlange kinderloze pijn een kind gaan adopteren.
Waarbij ik, wellicht onnodig om dit toe te lichten, maar blijkbaar ligt het behoorlijk gevoelig, NIET bedoel dat een ieder die hier vertelt over schattige chinese kindjes zo denkt. Integendeel.
Ik gaf enkel aan dat ik de opmerking van MeNicole ver over de rand van fatsoen vond gaan waarbij voor mij persoonlijk die rand ligt bij al onderscheid maken in schattigheid tussen landen van herkomst.
Persoonlijk.
[ Bericht 36% gewijzigd door owlet op 19-02-2006 15:57:28 ]
Sorry owlet! Omdat jouw opmerking zo pal achter die van MeNicole kwam las ik eruit dat jij erop inhaakte terwijl je dat dus niet zo had bedoeld. Inderdaad zijn alle kindjes schattig, onafhankelijk van het land van herkomst. De opmerking "chinese kindjes vind ik zo schattig" is echter een mening en geen waarde oordeel. Het geeft IMHO dus ook niet aan dat chinese kindjes schattiger zijn dan anderen. Zoiets dus
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
no problem!quote:Op zondag 19 februari 2006 15:58 schreef Slaapmeisje het volgende:
Sorry owlet! Omdat jouw opmerking zo pal achter die van MeNicole kwam las ik eruit dat jij erop inhaakte terwijl je dat dus niet zo had bedoeld. Inderdaad zijn alle kindjes schattig, onafhankelijk van het land van herkomst. De opmerking "chinese kindjes vind ik zo schattig" is echter een mening en geen waarde oordeel. Het geeft IMHO dus ook niet aan dat chinese kindjes schattiger zijn dan anderen. Zoiets dus
En toen zag ik dat er nog een heel stuk tekst achteraan kwam... Het verhaal wat jij omschrijft uit de tram vind ik ook zeer kwetsend. Net alsof je het voor het uitzoeken hebt ofzo omdat je adopteert. Net zo min denk ik als je biologisch ouder wordt, heb je het ook niet voor het uitzoeken bij een adoptiekind. Er worden ouders gezocht voor het kind en niet andersom. Ik ben blij dat je het nog even toelicht trouwens
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Ik kan me wel voorstellen dat je dergelijke opmerkingen kwetsend vindt overkomen.quote:Op zondag 19 februari 2006 15:52 schreef owlet het volgende:
<knip>
Het deed me denken aan de discussie die ik ooit hoorde in de tram over "uit welk land zou jij een kind willen adopteren als je dat zou doen." Waarop dus serieus reacties kwam als "china, want dat vind ik van die mooie kindjes." Of "nooit uit een zuid amerikaans land want die hebben van die platte neuzen." Of "kinderen uit rusland daar HEB ik gewoon niets mee."
DAT vind ik kwetsende opmerkingen. Kwetsend voor geadopteerde en hopelijk nog te adopteren kinderen, kwetsen voor ouders die na jarenlange kinderloze pijn een kind gaan adopteren.
<knip>
Maar als je besluit dat je wilt gaan adopteren, dan moet je toch een keuze maken uit welk land(en) je wilt adopteren, of is dat niet zo?
Ik kan me dan wel voorstellen dat je, om wat voor reden dan ook, toch een bepaalde voorkeur hebt voor een bepaalde afkomst... Toch?
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
Dat klopt Igraine. Je wordt, bij de meeste vergunninghouders, eerst op een centrale wachtlijst gezet en daarna op een landenwachtlijst. Je moet dan wel een voorkeursland aangeven. Ik weet eigenlijk niet of je je ook voor meerdere landen op kan geven. Volgens mij wel. Dit soort dingen zullen we ook wel allemaal te weten komen tijdens de VIA cursus die voor ons in augustus gepland staat. Gelukkig hebben we nog alle tijd om de details uit te stippelen.
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Maar dat kan andersom dus ook zijn, dat iemand "chinese kindjes niks aan vindt". Okay, het kwam er bij MeNicole wat ongelukkig uit, maar neem aan dat ze het niet kwetsend heeft bedoeld. Meningen verschillen nou eenmaal.quote:Op zondag 19 februari 2006 15:58 schreef Slaapmeisje het volgende:
De opmerking "chinese kindjes vind ik zo schattig" is echter een mening en geen waarde oordeel. Het geeft IMHO dus ook niet aan dat chinese kindjes schattiger zijn dan anderen. Zoiets dus
Rest your head close to my heart
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
Dames, niet zo opgefokt
Er zijn mensen die Chinese kindjes het toppunt van schattigheid vinden, maar er zijn ook mensen die vinden dat Chinese kindjes niets speciaals hebben. Net zoals de ene vrouw zweert bij negers, maar de ander er helemaal niets aan vindt.
Bovendien, als je zegt dat je Chinese kindjes zo schattig vindt, zeg je daarmee eik ook dat Nederlandse/Braziliaanse/Portugese/Oeleboelewiaanse kindjes minder schattig eruit zien
Er zijn mensen die Chinese kindjes het toppunt van schattigheid vinden, maar er zijn ook mensen die vinden dat Chinese kindjes niets speciaals hebben. Net zoals de ene vrouw zweert bij negers, maar de ander er helemaal niets aan vindt.
Bovendien, als je zegt dat je Chinese kindjes zo schattig vindt, zeg je daarmee eik ook dat Nederlandse/Braziliaanse/Portugese/Oeleboelewiaanse kindjes minder schattig eruit zien
quote:Op zondag 19 februari 2006 21:05 schreef ChrisJX het volgende:
...Oeleboelewiaanse kindjes
Die zijn vast heel erg schattig
Slaapmeisje, denk dat dat met die naam wel oké is, je kan ook altijd voor 2 namen kiezen als het een erg lastige/rare naam is. Dan kan het kindje later altijd ook die 2e nederlandse naam gebruiken als dat prettiger blijkt te zijn.
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Slaapmeisje, ik kreeg vanochtend dit verhaal onder ogen en moest meteen aan jou denken het is een plaatje dus ik hoop dat je het kunt lezen, anders moet je het even opslaan en openen in paint bijvoorbeeld.
De naam van hun eerste dochter vind ik echt prachtig: Annemei
De naam van hun eerste dochter vind ik echt prachtig: Annemei
Sorry dat ik even binnen kom stormen maar ik had eigenlijk een vraagje. Slaapmeisje, als je terugplaatsing positief is of misschien 1 van de andere 2 ivf behandelingen, gaan jullie dan als nog door met adoptie?
piglet wat een mooi verhaal en zo een soort naam lijkt me inderdaad ideaal voor een kindje uit China
Faja daar zijn we nog niet helemaal uit op het thuisfront. Ik zou het liefst een biologisch kindje willen hebben en daarnaast nog een adoptiekindje. Het is wel zo dat, mocht ik het komende half jaar zwanger worden, dat de adoptieprocedure wordt stilgezet en dan kunnen we pas weer verder als ons eigen kind 1 jaar oud is. Helaas betekent dat dat Slaapvriendje dan waarschijnlijk te oud is voor adoptie en dat we dan niet eens meer kunnen adopteren vanwege de leeftijdsgrens. We zitten er nu al behoorlijk tegenaan, maar zouden het nog net redden wanneer er niets tussenkomt.
Faja daar zijn we nog niet helemaal uit op het thuisfront. Ik zou het liefst een biologisch kindje willen hebben en daarnaast nog een adoptiekindje. Het is wel zo dat, mocht ik het komende half jaar zwanger worden, dat de adoptieprocedure wordt stilgezet en dan kunnen we pas weer verder als ons eigen kind 1 jaar oud is. Helaas betekent dat dat Slaapvriendje dan waarschijnlijk te oud is voor adoptie en dat we dan niet eens meer kunnen adopteren vanwege de leeftijdsgrens. We zitten er nu al behoorlijk tegenaan, maar zouden het nog net redden wanneer er niets tussenkomt.
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Zetten ze dan de adoptie procedure stil wanneer je zwanger bent (dus gelijk na het piesen van een tweede streep) of pas wanneer je bijvoorbeeld de kritieke grens (12 weken) voorbij bent of pas wanneer je bevallen bent?
Zo'n soort naam zou ik, denk ik, zelf ook kiezen als ik een chinees kindje zou adopteren.
Maar goed, voorlopig ik vooral even in het andere topic en is dit nog niet (helemaal) aan de orde.
Maar goed, voorlopig ik vooral even in het andere topic en is dit nog niet (helemaal) aan de orde.
Kijk jij snapt me!! Natuurlijk bedoel ik dat niet kwetsend, maar iedereen heeft toch een andere mening! En net wat slaapmesije zegt het kan zo zijn dat je mijn kindje niet mooi vind! Ja dat kan: iedereen vind zijn of haar kind toch mooi!quote:Op zondag 19 februari 2006 20:44 schreef texelonia het volgende:
[..]
Maar dat kan andersom dus ook zijn, dat iemand "chinese kindjes niks aan vindt". Okay, het kwam er bij MeNicole wat ongelukkig uit, maar neem aan dat ze het niet kwetsend heeft bedoeld. Meningen verschillen nou eenmaal.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Ik zou het denk ik zelf pas aangeven bij de instantie als ik voorbij de kritieke grens zou zijn. Net als je ook bij een werkgever pas bij 4 maanden officieel doorgeeft dat je zwanger bent. Voorlopig is het echter nog niet zove dus hoef ik me daar nog geen zorgen over te makenquote:Op dinsdag 21 februari 2006 10:49 schreef Faja-Lobi het volgende:
Zetten ze dan de adoptie procedure stil wanneer je zwanger bent (dus gelijk na het piesen van een tweede streep) of pas wanneer je bijvoorbeeld de kritieke grens (12 weken) voorbij bent of pas wanneer je bevallen bent?
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Ik vraag mij wel eens af, waarom altijd exotische kindjes geaddopteerd moeten worden, niet dat ik daar iets tegen heb hoor. Maar er zijn in Nederland genoeg kleine wees-kinderen zonder liefde van ouders.
Alsof die vaak vergeten worden..
Alsof die vaak vergeten worden..
Even gecopy paste van een ander topic van mij
Ter aanvulling, is adoptie alleen iets voor de elite? Aangezien het vrij veel geld kost.
quote:
k heb wel vragen over adoptie.
Mijn vriendin en ik willen graag kinderen in de toekomst maar we zijn er niet 100 % over uit hoe. Een van de opties is uiteraard adoptie.
Mijn grootste bezwaar tegen adoptie is 'je koopt je kindje'. Daarintegen bied je het kind wel een betere toekomst dan dat het waarschijnlijk gekregen had.
Mijn angsten zijn, hoe moeilijk het kind het er mee zal krijgen, hoeveel het zal verlangen zijn/haar roots,hoeveel het kind zal missen als het niet weet waar 't vandaan komt.
Zijn er hier mensen die geadopteerd zijn,of heb je zelf een kindje geadopteerd deel je ervaringen hier.
Ter aanvulling, is adoptie alleen iets voor de elite? Aangezien het vrij veel geld kost.
ijs_beer fan!
