'Zwolse wijk Stadshagen met stomheid geslagen'

ZWOLSE COURANT - 10/05/2004

Zwolse wijk Stadshagen met stomheid geslagen
Duur kunstwerk blijkt niet meer te zijn dan 'proces dat heeft plaatsgevonden'

ZWOLLE Kunst hoeft niet per se een ruiterstandbeeld te zijn, maar wat de Zwolse wijk stadshagen gisteren in de schoot kreeg geworpen was weer het andere uiterste. Het 100.000 euro kostende kunstwerk aan de Milligerplas bleek te bestaan uit de voorbereidingen van niets. Of, zoals de kunstenaar het noemde: 'het proces dat had plaatsgevonden'. Stadshagen was verbluft: 'Schande!'

Stadshagen, 15.55 uur. Het is druk rondom de tent aan de Milligerplas. Kinderen happen in suikerspinnen en draaien rondjes in een ouderwetse draaimolen. De tent zelf is afgezet met hekken. In die tent, hebben de bewoners van Milligen aan de Plas begrepen, wordt om vier uur het kunstwerk onthuld waarover de afgelopen weken zoveel publiciteit is geweest.

De olifant die door de wijk wandelde, het busje met de megafoons, de cameraploeg; hun aanwezigheid deed vermoeden dat er een bijzonder kunstwerk aan zat te komen. En dat mocht ook wel, want het prijskaartje loog er niet om. 100.000 euro, dat is een hoop geld in een tijd waarin fors moet worden bezuinigd. 16.00 uur.

De hekken rond de tent worden opzij geschoven. 'U kunt zich in de tent begeven', roept een man met de Polygoonstem in een groen busje. Stadshagenaren dringen naar binnen. Het ruikt naar mest: van de olifant die vorige week door Milligen aan de Plas kuierde? Achterin de tent hangt een blauw dekzeil over iets rechthoekigs. Kinderen gaan in een kringetje rond het te onthullen kunstwerk zitten.

Zo'n tien minuten lang gebeurt er niets, dan wordt 'de kunstenaar', Luis Listoni, aan het woord gelaten. 'Zie ze daar staan in al hun onnozelheid, de burgers van Milligen aan de Plas', zegt een ingeblikte stem, in een merkwaardige poging het ijs te breken. 'Jullie willen kunst? Het is genoegdoening wat jullie willen.' Misschien is kunst wel de kunst van het weglaten, suggereert hij. 'Tot de essentie van het niets overblijft.' En waarom ook niet: 'Moet ieder wijkje waar nog geen scheet is gelaten al een kunstwerk hebben?' Kunst is een illusie, zegt de stem-op-een-bandje. 'Of is illusie kunst?'

16.25 uur. Het cassettebandje is afgelopen, er gebeurt niets. Een man met de tekst 'Listoni Crew' staat bijna bewegingsloos naast het blauwe dekzeil. Na een stief kwartiertje wachten beginnen de Stadshagenaren af te druipen. 'Hij bekijkt het maar', prevelt een oudere man. 'Zullen we de zaak bestormen?', vraagt een jonge man met een sportschoollichaam. 'Dit is een schandaal!' roept een middelbare vrouw. Als een groep kinderen uiteindelijk zelf het dekzeil verwijdert is de ontnuchtering volledig: het zeil was gedrapeerd over een bord met spelregels over zwemmen in de Milligerplas. Het bord stond er al maanden.

Bij de uitgang van de tent delen leden van de Listoni Crew A4'tjes uit. 'Door de gebeurtenissen die afgelopen week gecreëerd zijn is een geschiedenis geforceerd', lezen de Stadshagenaren. 'Een proces is geen object, maar misschien is het toch kunst.' En: 'Zoals elke geschiedenis moet ook deze beschreven worden. Zonder bewijslast geen kunst.' Naar verluidt krijgen de bewoners in september een dvd met opnames van het opmerkelijke kunstwerk.

quote:

Op maandag 10 mei 2004 12:03 schreef smash789 het volgende:
Achterlijke kunstenaars. Laat ze maar een echte baan vinden.
Ik vind trouwens dat die gast opgepakt mag worden en een flinke boete betalen.

.