Ik had in mijn eerste zwangerschap een heftige bloeding met 32 of 35 weken (weet niet meer precies..) 's avonds moest ik naar de wc om te plassen om daar in mijn onderbroek een flinke (wel oude) bloedplek aan te treffen... meteen de vlos gebeld en die is driect komen kijken.
Ik met mijn stomme hoofd heb die onderbroek meteen in de week gezet en dus kon zij niet meer bepalen of het ernstig was of niet. Ondertussen van de stress had ik ook vreselijk last van harde buiken dus ze heeft me even goed onderzocht en vond het verstanmdiger als ik even naar het ziekenhuis ging.
Aangekomen in het ziekenhuis werd ik aan het ctg gelegd, moest ik in een potje plassen ivm een eventuele blaasontsteking en werd er bloed afgenomen (waarom weet ik nog steeds niet) we hebben van een uur of 7 tot 11 uur op dat klote kamertje gezeten zonder info... errug vervelend moet ik zeggen. Rond 11 kwam er ass-gyn vertellen dat ik ws een fikse blaasinfectie had en dus antibiotica moest slikken, maar omdat ik nog steeds bloedde en het toch wel erger werd werd er besloten dat ik moest blijven
Het blijven hield dus in een week op bed en nix mogen doen... uiteindelijk heb ik het wel voorelkaar gekregen dat ik iig 's ochtends wel even mocht douchen zelf... dus ik werd met de badstoel opgehaald en onder de douche gezet en daar na 10 minuten of als ik belde weer onderuit gehaald... was erg fijn
maar goed ik deed het voor mijn kindje...
Ergens in die week zijn er nog echo's gemaakt waaruit bleek dat met mijn kindje alles goed was
wat heb ik gehuild zeg, van opluchting...
Echt ik was zooooooo bang dt ik onze man zou verliezen... Tijdens de echo nog even geprobeerd te gluren naar het geslacht maar hij draaide zich om steeds als ze met het echoapparaat bij zijn geslacht kwam
eigenwijsje al in de buik!!!!
GElukkig bleek er uiteindelijk nix aan de hand te zijn... OOK GEEN BLAASINFECTIE!!!! ze hadden nl mijn resultaten met dat van een ander doorelkaar gehaald!!! Ja lekker ziekenhuis... voor jan met de korte achternaam antibiotica geslikt....
Na een week ontslagen uit het ziekenhuis en ik moest die week erop nog even naar de gyn (eikel!!!!!) om te checken of alles nog steeds goed was...
Benen wijd, hij voelen en kijken, hoor je van tussen je benen ' hmmm ja ja.. euhhh o ja...." U bent wel erg gevoelig hoor van onder.... ik begon nl spontaan weer te bloeden en bleek uiteindelijk een vreselijk geveolig baarmoedermond te hebben,,,
Een antal weken later is mijn zoontje geboren die nu alweer bijna 4 is
Met mijn tweede zwangerschap heb ik wel bloedverlies gehad... ik wist niet dat ik zwanger was want de test die ik gedaan had was negatief... en de dag daarna werd ik "ongesteld" gewoon een week als een normale ongesteldheid... nou ja volgende maand beter... Toen was ik weer drie dagen te laat dus hup weer een test en weer negatief... en een paar uur later weer een bloeding... dit maal niet zo heftig maar toch... dit hield maar drie dagen aan. Beetje vreemd vond ik dus toch maar weer gestest... niet zwanger....
De maand erop (ik was inmiddels 9 weken al zwanger) werd in niet ongesteld... test gedaan e jahoor een miniscull licht streepje maar het was een streepje!!!!
Wat die bloedingen geweest zijn weet ik niet... Maakt me nix uit ook meer want mijn tweede kindje wordt 1 april 1 jaar