En hoe gaat het met de (nieuwe) Vaders dan?

Tsja, hier is het allemaal rustig. Het slaapt overdag niet, maar 's nachts des te beter!

Ook muzikaal ontwikkeld het zich goed, waar mama zich vroeger te buiten ging aan de House en papa aan de Rap en Smartlappen, ontwikkelt Peter een ware passie voor klassieke rockballads...



zie hier hoe hij mama bekoort met het wonderschone 'stairway to heaven' ...

Hahahahahaaaa

quote:

Op dinsdag 30 november 2004 12:37 schreef Reanimatie.com het volgende:
Tsja, hier is het allemaal rustig. Het slaapt overdag niet, maar 's nachts des te beter!

Ook muzikaal ontwikkeld het zich goed, waar mama zich vroeger te buiten ging aan de House en papa aan de Rap en Smartlappen, ontwikkelt Peter een ware passie voor klassieke rockballads...

[afbeelding]

zie hier hoe hij mama bekoort met het wonderschone 'stairway to heaven' ...

rock on peter

Peter wat doen ze met je?

Dat is dus de truc

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 22:53 schreef Swetsenegger het volgende:
Het is fijn een papa te zijn.

Ook deze jonge papa kent het effect van vrouwenmagneet Peter. Nog nooit zoveel sjans en vertederde blikken gehad als op een koopavond door de stad met een buikdrager en 2 bungelende iniemini-nikes.

*alvast bijlezen gaat*

Zal het hard nodig hebben straks.

je mag wel opschieten

Heerlijke verhalen.. meer... meer... meer..

Enne... hoi barb

Heb tranen met tuiten gelachen om de papa-perikelen hier.
Mannen, wat doen jullie ons aan?
En toch wil ik meer, MEER, MEER!

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 22:53 schreef Swetsenegger het volgende:

En pa liep met een grote grijns al knuffelend met zijn nu ow zo schattige dochterje trots rond te stappen....

Het is fijn een papa te zijn.

Ahhhh

quote:

Op woensdag 15 december 2004 16:47 schreef dutchie het volgende:
Heb tranen met tuiten gelachen om de papa-perikelen hier.
Mannen, wat doen jullie ons aan?
En toch wil ik meer, MEER, MEER!

Wat doen WIJ jullie aan ???


Als jullie (de vrouwen dus) net geboren zijn is er nog niets aan de hand, helaas begint na een paar maanden de indoctrinatie al.

HET Begint al vroeg : Je krijgt poppen; jurkjes; moet zitten blijven als je gaat plassen in plaats van heel stoer staan. Dit vinden jullie helemaal niet erg, want iedereen is DOL op kleine meisjes, zo'n mooi poppetje met vlechtjes in een rood jurkje dat zo vriendelijk lachend iedereen om haar vingertjes weet te winden.
Dit lukt het makkelijkste bij 'die ouwe' want die smelt zo mooi als was in je kleine knuisje en hij doet alles om maar te voorkomen dat die mooie oogjes van zijn kleine meisje zich vullen met tranen. (Dat dit vullen van die oogjes een zorgvuldig geoefend kunstje is om je zin te krijgen realiseert hij zich dan nog niet). Hij heeft dus geen fuck te vertellen

Later op de basisschool zitten jullie de knullen constant te treiteren en nog mooier : als zo'n knul na maandenlang zieken het onder-de-nagel-activiteiten eindelijk een keer een flauwe poging doet om je een tik om je oren te geven doe je dat eerder genoemde kunstje met die tranenvullende oogjes en zelfs de gehardste leraar gaat door zijn knietjes. Dat de te beklagen knul ongenadig op zijn lazer gaat krijgen (wat ook de bedoeling was) moge duidelijk zijn. Hij (noch de leraar; noch de knul in kwestie) heeft dus geen fuck te vertellen.

Daarna begint het ineens interessant te worden; je groeit op en je krijgt vormen op plaatsen waar je ze niet verwacht; en je merkt al snel dat die rondingen en bulten alleen maar bijdragen aan de invloed die je hebt. De toch al te beklagen mannelijke slachtoffers laten zich verblinden door een zorgvuldig gecultiveerd uitzicht op een paar net ontluikende borsten en een strak truitje wat een beetje huid laat zien tussen broekriem (al dan niet aanwezig) en de onderkant van je net aangeschafte eerste zwarte BH-tje. Dat dit BH-tje eigenlijk een maat te groot is en nog zorgvuldiger geholpen moet worden met wat strategisch geplaatst toiletpapier. Het slachtoffer wringt zich in allerlei bochten om zo veel mogelijk te kunnen zien en als dame kun je die eigenschap gebruiken om je avond aan avond te verzekeren van aandacht; aangeboden etentjes; avondjes film. Als het slachtoffer niet meer voldoet (leeg/stuk/minder interessant) dump je hem zonder een echte goede reden en laat je je ververworven rondingen aan het volgende nietvermoedende slachtoffer zien. Deze heeft dus ook weer geen fuck te vertellen.

Na het gebruiken van al deze praktische oefeningen en tools (ik bedoel tools bij gebrek aan een beter woord), is er dan toch een stakker die zo suf is om zich aan jou te laten binden. Hij doet dit gelukkig volkomen uit eigen vrije wil (RIIIIIIIIGHT, dat denkt hij dus) en het is allemaal leuk; lief en aardig zo saampjes.Hij denkt dat 'ie wat te vertellen heeft; dus weer niet maar laat hem in die waan.

Het aanwenden van alle skills en rondingen heb je intussen tot een waar meesterschap weten te brengen, want je nieuw verworden echtgenoot kan al net zo slecht tegen met tranen gevulde ogen als die arme knul op de basisschool en die te beklagen leraar. Ze hebben geen van allen wat te vertellen

Dan richt je interesse zich op de omgeving en je ziet daar een aantal van die jonge ouders met hun kindje dolgelukkig hun best doen om de wereld te overtuigen dat het allemaal perfect is : het kindje doet het zo goed; slaapt zo lekker; maakt geen stinkende luiers en doet alles helemaal goed in een keer.

Ergens in het begin heeft de indoctrinatie toch doel getroffen, want jij wilt ook INEENS een kindje, jouw moedergevoel ontwaakt en je kijkt naar elke serie die er te krijgen is; van 'de bevalling' tot 'de verwekking' tot Sex and the city. Elke maand kijk je hoopvol naar de steeds groter wordende buik en borsten van je beste vriendin en vreet je je in een meelevende bui ziek aan de augurken of andere aan zwangerschap verwante artikelen.

Eindelijk is het zo ver dat je zwanger bent; je mag met je buik vooruit lopen, klagen en dragen: Met een vermoeide kop boven de toiletpot hangen omdat je de zoveelste keer je maaginhoud aan de pot wilt toevertrouwen; je vent vindt het prachtig; sterker nog : elke keer dat jij HEm de huid vol scheldt dat het ZIJN schuld is dat jij zo ziek bent troost hij je en geeft je een liefhebbende massage. Trouwhartig kijkt hij je aan en behandelt je als ware je de godin zelve. Elke ruzie wordt onder de noemer 'hormonaal' verwezen naar het land der vergeving. Als hij al iets te vertellen had wordt het hem nu op niet mis te verstane wijze duidelijk gemaakt dat dat niet zo is.


Uiteindelijk weet je na negen maanden ellende er een klein meisje uit te persen; prachtig en vaders smelt ter plaatse nadat hij zijn in barensweeen geplette lichaamsdelen verzorgd heeft. Een van de eerste dingen die hij koopt is een mooi popje ... voor zijn popje ... zich niet realiserende wat voor monster hij geschapen heeft ...


En nou vraag ik je tot slot : wie doet hier nou wie wat aan ???

Sorry voor een grote post; maar korter dan dit lukte niet

ja ja ja... wij vrouwen zijn de schuld van alles.... pffff
Dice dice dice...

quote:

Op donderdag 16 december 2004 14:34 schreef Kleintje het volgende:
ja ja ja... wij vrouwen zijn de schuld van alles.... pffff
Dice dice dice...

Ontkennen heeft geen zin

Wat een geweldig topic !!

Chapeau !

quote:

Op donderdag 16 december 2004 22:58 schreef Swetsenegger het volgende:
Zo had ik het godverdomme nog niet bekeken dice
Dat kreng krijgt geen moer meer

Te laat, vrees ik, het is al begonnen : Waar jij nu nog denkt een beslissing te kunnen nemen; Heb je geen phuck meer te vertellen


De teerling is geworpen; het process is al aangevangen Ik deel je pijn

Dice!

quote:

Op dinsdag 14 december 2004 22:53 schreef Swetsenegger het volgende:

Ik heb nog nooit zoveel mensen m'n richting op zien glimlachen. En pa liep met een grote grijns al knuffelend met zijn nu ow zo schattige dochterje trots rond te stappen....

Het is fijn een papa te zijn.

IIIIEEE lijkt wel of ik Five hoor praten, die zei bij elke verse zoon die geboren werd:"Ahhh deze doet het weer erg goed bij de vrouwtjes in het cafe, hup buikdrager om, kind erin, asbakje op het bolletje en stappen maar". Tot afschuw van het kraambezoek trouwens