"Zo Heer. U denkt mij niet te kunnen vertrouwen. Ik vraag me af hoe u bij dat idee komt"
* De man laat een vals lachje horen en Atalanta kijkt met veel afschuw naar de man zijn gezicht, die half verborgen is door zijn mantel.
"Uw intuïtie laat u zelfs na al die jaren niet in de steek Heer. Of ik te vertrouwen ben, moet u voor u zelf uitmaken, maar ik zou u wel kunnen helpen op uw zoektocht. In een stad als deze gaat zo'n verhaal snel de ronde, voor u zich afvraagt hoe ik van uw queste weet.
U bent op zoek naar ene Nicolas Fransisco en u denkt hem hier te vinden. Dan moet ik u toch terleurstellen. Mijn goede vriend Nicolas is al een tijdje de stad uit en hij spookt nu ergens door de bossen. Hij is op de vlucht voor piraten, die het op zijn voorraad hebben voorzien.
Ik denk dat u veel moeite moet doen als u hem wilt vinden. Nicolas is bekend om zijn verdwijningstrucs, natuurlijk zou ik u kunnen helpen om hem te vinden, maar daar staat veel tegenover. Ik ben niet goedkoop en heb al jaren geen vrouw meer gehad"
* Na die woorden vestigt de man zijn blik op Atalanta en lijkt bijna te kwijlen. Atalanta voelt zich helemaal naar worden en moet zich bedwingen om te blijven staan. Deze man wakkert haar angst aan en het liefst had ze zich omgedraait en was gevlucht. Iets zorgt ervoor dat ze haar hoofd recht houdt en in de ijskoude lege ogen van de man blijft kijken.
hmpf . Met zo'n uiterlijk en gedrag zal je ook geen vrouw krijgen ook. * Schimpt Lord dreamer express om de man uit te lokken
En voor de goede orde deze vrouw is niet te koop. Misschien dat in jouw gedachten vrouwen nog te koop zijn. Maar niet in mijn belevings wereld.
* Lord Dreamer heeft een vermoeden dat Nicolas Fransisco gewoon voor hem staat. En hij heeft weinig zin om in een val te lopen als ze besluiten mee te gaan met het vage figuur.
Misschien moest ik hem maar gewoon afmaken * Zegt hij zacht tegen Atalanta
"Wat is het toch dat uiterlijk zo belangrijk is voor mensen, u beoordeelt mij meteen op mijn uiterlijk en op de paar woorden die wij met elkaar gesproken hebben. Verder kunt u natuurlijk altijd proberen mij af te maken, zoals u dat heel wonderlijk verwoord. Mag ik u alleen van te voren een waarschuwing geven, dat niet alles is wat het lijkt en dat u goed uw ogen de kost moet geven, voor u zelfs maar een beweging maakt."
* Atlanta ziet Lord Dreamer nadenken en een slimme man als hij zal wel begrijpen wat deze vreemdeling te vertellen heeft, maar Atalanta kan er geen touw meer aan vast knopen en is de draad in het verhaal helemaal kwijt. Atalanta ziet hoe Lord Dreamer bijna ontzichtbaar knikt en Atalanta heeft het gevoel dat de mannen een ontzichtbaar gevecht aan het voeren zijn. Ze voelt de wind langs haar blonde haren waaien en ziet hoe de bladeren langs Lord Dreamer zijn voeten waaien, als ze dan naar de man kijkt ziet ze dat de bladeren in een baan langs de man gaan, alsof er een soort schild om hem heen hangt, ook zit ze nu pas dat de wind geen effect op de man hebben, zijn gewaad blijft recht zitten en wappert niet in de wind.
Zijn hele voorkomen komt onnatuurlijk op Atlanta over en haar nieuwsgierigheid wint het van haar angst. Ze sluit haar ogen en voelt hoe de energie door haar raast, dan verplaatst ze haar gedachten naar die van de man, een kunstje dat ze al in haar jonge kinderjaren heeft geleerd, maar een kunstje dat ze zelden gebruikt. Zolang de man en Lord Dreamer nog met elkaar in gevecht zijn, heeft zij de tijd om in de man zijn gedachten en herinneringen te kruipen, zonder opgemerkt te worden. Eerst kan Atlanta niet tot de gedachten van de man doordringen, maar ze roept de kracht aan van de wind om haar heen en de energie begint steeds sneller door haar heen te stromen en ook de gedachten en herinneringen van de man stromen door haar heen. Atalanta's gezicht wordt steeds bleker en ze voelt hoe haar lichaam begint te tollen, dan ziet ze een verschrikkelijk beeld en voordat ze kans heeft om zich terug te trekken uit de gedachten van de man, valt ze flauw, daarmee wordt ook het stille gevecht tussen de man en Lord Dreamer verbroken en haar verbindeing met de man zijn gedachten.
* Zijn 'tegenstander' staat in een cocon van kwaad en Hij voelt door de versterkende kracht van het beeldje hoe de vreemdeling zijn magie aan het bundelen is. Dan ziet hij in z'n ooghoek hoe Atalanta zucht en ter aarde stort. Hij ziet nog wel hoe ze ademt en hij maakt een sprong voorwaarts
Laffaard ..* Roept hij en bij het neerkomen van zijn sprong stuiven de bladeren aan de kant als werden zij weggeblazen door een orkaan. Zijn zwaard is één met de arm en de gloed vanuit het beeldje versterkt het reigerszwaard zodat het fel wit oplicht. Dan ziet hij hoe zich een gouden glans om hem heen verschijnt en de twee messen uit zijn zak glijden en een ingewikkelde dans om hem heen voeren, een dans die steeds sneller en sneller. Zonder dat hij het zelf wist heeft hij de magische voorwerpen van een oude religie meegenomen en die voorwerpen en magie helpt hem nu een handje. Hij ziet hoe de vreemdeling even uit zijn balans is gebracht door de verschijning van de oeroude magie. Zo staan de twee tegen over elkaar. terwijl Atalanta zacht kreunend weer tot bezinning komt en haar ogen opslaat.
Nadat atalanta haar ogen heeft geopend moet ze zichzelf even knijpen om er zeker van te zijn dat ze niet nog steeds droomt. Als een soort magie ziet ze de dingen die Lord Dreamer heeft meegenomen om hem heen dansen en het lijkt er wel op of ze hem beschermen. Ze ziet nog net hoe die vreemde man zijn balans probeert te hervinden.
"Lord Dreamer pas op, deze man is niet menselijk. Het is meer een soort geest ofzo. Ik heb zijn herinneringen gezien, zijn gedachtes en er is geen mogelijkheid dat die man nog kan leven. Ik heb zelfs zijn dood gezien. Hij is het pure kwaad. Wees voorzichtig"
* De man kijkt bij de woorden van Atalanta op en lacht even een duivels lachje voor hij in de nacht oplost. Verbaasd kijkt Atalanta om zich heen, want gelijk met de verdwijning van de man, is de wind ook gaan liggen. Atalanta probeert te gaan staan, aangezien ze nog steeds op de grond zit en kijkt daarna Lord Dreamer aan, die de omgeving aan het onderzoeken is
"Denk je dat hij weg is? Ik denk dat we nu beter hier weg kunnen gaan, dit bevalt me niks en ik denk dat we inderdaad Nicolas Fransisco gevonden hebben. Het lijkt ook dat hij niet mee wilt werken, maar ik wil graag naar huis om de dingen die ik gezien heb op een rijtje te zetten en misschien kan ik samen met de boeken die we gevonden hebben tot een oplossing komen "
Nou Atalanta, dat magische schild is weer weg , dus het gevaar zal geweken zijn.
* Hij loopt naar de plek toe en ruikt de verotting van de bladeren waar de "man" stond
Ja hij is echt weg. * Zegt hij tegen Atalanta
We kunnen nu wel terug naar je huisje gaan. Ik denk niet dat er nog iets is wat ons tegenhoud. Knokken tegen wezens die dood gaan , dat is prima , maar ondode geesten is wat minder. In de strijd om mijn kasteel heb ik een hele veldslag tegen dat soort wezen moeten voeren.
* Hij ziet voor zijn neus weer de slachting die aangericht werd onder zijn troepen terwijl ze golf na golf zwart gespuis afsloegen. Hij zucht een keer zacht schudt z'n hoofd. hij rijkt haar zijn hand en spreekt verder
Kan je staan ? dan kunnen we dezxe plek verlaten en terug gaan naar een wat vriendelijkere omgeving. En kan je de boeken gaan bestuderen.
"Nou Atalanta, dat magische schild is weer weg , dus het gevaar zal geweken zijn.
Ja hij is echt weg.
We kunnen nu wel terug naar je huisje gaan. Ik denk niet dat er nog iets is wat ons tegenhoud. Knokken tegen wezens die dood gaan , dat is prima , maar ondode geesten is wat minder. In de strijd om mijn kasteel heb ik een hele veldslag tegen dat soort wezen moeten voeren."
* Nogmaals kijkt ze naar de plek waar die vreemde verschijning had gestaan en opgelucht moet ze toegeven dat de sfeer op de plek minder ijzig is geworden.
Voorzichtig beginnen ze aan de terug weg. Ze is blij dat Lord Dreamer bij haar is, aangezien ze anders zeker verdwaald zou zijn.
"Denk je dat we dit raadsel nog steeds kunnen oplossen? Ik heb het gevoel dat we nog steeds geen stap verder zijn gekomen. Ik vraag me af of dit raadsel wel opgelost wilt worden, het lijkt net of we telkens op een dood spoor worden gestuurt. "
* Atalanta voelt zich moe en smerig en snakt naar het meertje bij haar huis, of het bad in haar huis. Ze zou nu alles geven om in dat bad te liggen of zelfs maar een behoorlijke maaltijd te kunnen eten. gelukkig weet ze dat ze niet ver van haar huis zijn en als vanzelf gaat ze harder lopen
Ik weet ook niet of het raadsel wel opgelost mag worden, misschien is het een heel ander raadsel dan wij denken. Misschien zijn we begonnen met misleidende valse sporen.
* Lord Dreamer ziet dan de splitsing.
Ha. hier naar links en dan nog een klein uurtje dit pad volgen dan komen we bij de grotstad uit. waar we de boeken vonden vanaf daar is het nog langs het meertje terug naar jouw huis
* Lord Dreamer heeft ook honger gekregen en snakt ook naar een bad. Die vieze zompige moeras lucht wil hij wel kwijt. Hij lijkt nu meer op een verwaarloosde bedelaar dan op een avontuurlijke kasteelheer
Als ze na hun duik bij haar huisje aankomen, voelt Atalanta meteen dat er wat mis is en als ze haar huisje binnen gaan, ziet ze dat haar voorgevoel klopt. Al haar boeken zijn uit haar boekenkast, eigenlijk staat er niks meer op zijn plaats. Haar huis is één grote ravage. Atalanta kijkt met ogen, groot van schrik rond. De tranen springen in haar ogen als ze zit dat ook haar collectie eenhoornbeeldjes is gesneuveld.
Is er iemand op zoek geweest naar iets of is het vandalisme geweest?
Wat een puinhoop, volgens mij had ik het zo niet achter gelaten
* Atalanta probeert een grapje tegen Lord Dreamer te maken om zich sterk te houden, zo'n puinhoop heeft ze nog nooit meegemaakt en de vermoeidheid van de reis, de uitzichtloze situatie van dit, zorgen ervoor dat Atalanta bijna in tranen zal uitbarsten.
Als jij nou eerst in bad gaat, dan zal ik het hier een beetje opruimen en daarna zal ik wat eten maken, als je dan uit bad komt, kunnen we een fatsoenlijke maaltijd nuttigen, voor ik zelf een bad neem. Na een goede nachtrust, kunnen we ons morgen wel weer over dit vraagstuk buigen
* Met een zachte hand duwt hij Atalanta de kamer uit en begint met z'n onderzoek. Wie er ook bezig is geweest sporen hebben ze niet achter gelaten, hij ruimt alles wat de insluipers hebben neergegooid op en legt ook de beeldjes die stuk zijn in volgorde op tafel. Misschien dat er lijm in huis is of wat magie om ze weer heel te maken. Hij zet alle boeken weer voorzichtig in de kast en ziet dat er niets ontbreekt. Blijkbaar hebben de insluipers niet gevonden wat ze zochten. Lord Dreamer ruimt alles verder op en maakt de tafel en de vloer schoon. Dan pakt hij z'n rug tas uit en legt de boeken uit z'n tas op tafel , ook de beeldjes , relekwieën en de rest van de onderweg opgepikte spullen legt hij erbij . Dan gaat hij buiten op de bank zitten gooit z'n jas uit en doet z'n leren laarzen uit en steekt een pijp op. Hij wacht geduldig als een gentleman totdat Atalanta klaar is met badderen
De badkamer is nu vrij, ik neem aan dat je zelf ook behoefte hebt aan een lekker warm bad, ondertussen zal ik eens kijken of ik wat te eten in huis heb en een fatsoenlijke maaltijd kan maken, daar hebben we vast allebei behoefte aan. Dank je voor het opruimen, het ziet er zo al minder angstaanjagend uit, heb je nog sporen kunnen vinden, of is er iets wat ontbreekt?
* Samen met Lord Dreamer loopt Atalanta naar binnen, ze pakt een schone handdoek voor Lord Dreamer en laat hem alleen zodat hij ongestoord lekker kan badderen, zelf kijkt ze haar huis nog een keer door, om te kijken of ze niks mist en daarna kijkt ze in haar kastjes voor iets te eten.
Na niet te lange tijd hangt er een heerlijke geur in Atalanta's huisje
* Hij loopt dan samen met Atalanta naar de badkamer en krijgt een grote handdoek. Na dat Atalanta terug is gegaan merkt hij pas hoe schoon, fris en heerlijk zij rook terwijl hij stinkt.
[* Lord Dreamer maakt een emmer met zeepsop klaar en propt daar z'n kleding in na eerst al z'n zakken leeggemaakt te hebben en zo
* Dan laat zich in het hete badwater zakken en voelt hoe zijn spieren zich eindelijk ontspannen. Na vele dagen lopen en bezig zijn is een heet bad zeer weldadig en al snel valt hij in een lichte slaap. Na verloop van tijd wordt hij wakker van de heerlijke geur die zijn neus prikkelt. Hij komt uit bad, droogt zich af en scheert zich voor een spiegel. dan slaat hij een schone handdoek om en wast z'n kleding verder . Gekleed in een handdoek komt hij de badkamer uit en hangt z'n kleding te drogen aan de waslijn die buiten gespannen is. Dan gaat hij weer naar binnen.
Hmm het ruikt heerlijk ..
Lord Dreamer komt binnen en kan meteen aan tafel aanschuiven. Hij maakt een opmerking over hoe heerlijk het eten ruikt.
Zwijgend gaat Atalanta zitten en schept de borden vol. Dan begint ze met smaak te eten, alsof ze al dagen niks gegeten heeft.
"Uhm, Ik zag dat je je kleren had gewassen. Ik heb hier nog wel een paar oude mannenkleren liggen, ik kwam ze tegen en misschien passen ze je. Ze zijn van mijn vader en je kan ze wel aan zolang je kleren aan het drogen zijn. "
* Atalanta kijkt Lord Dreamer aan en ziet hoe hij met smaak zijn bord leeg eet, zonder het te vragen schept Atalanta voor een tweede keer zijn bord vol en kan het dan niet laten om even beschaamd te gapen. Ze voelt nu hoe moe haar lichaam is. Hoewel haar geest nog steeds aktief is en alle vragen, beantwoord wil zien, wil haar lichaam het liefst slapen
Ehmm nee, m'n kleren zijn zo droog hoor, en als ik straks even in de zon ga zitten kleur ik weer een beetje bij. Of je moet een bezwaar hebben tegen een man in een handdoek.
* Hij eet verder en geniet van de twee portie die Atalanta voor hem opschept. Honger had hij zeker, vooral na een weldadig bad en een klein dutje.
Zo dat was zeker erg lekker, eigenlijk ben ik wel toe aan een dutje , lekker in de zon zitten het eten laten zakken en dan pas de oude boeken bekijken lijkt mij een prima plan.
Ik weet niet of het bankje zo geschikt is voor een dutje, ik moet ergens een soort ligstoel hebben, die staan waarschijnlijk achter het huis, in het schuurtje. Daar staat ook wat gereedschap in en nog een aantal dingen wat ik niet zo vaak gebruik.
Ik zal zo even de paarden gaan verzorgen en de vissen wat te eten geven.
* Atalanta loopt naar buiten en net op dat moment verschijnt er een heldere ster aan de hemel. Even lijkt het erop dat Atalanta zich verslikt, maar al snel haalt ze opgelucht adem, als ze ziet dat de ster verdwijnt. Ze loopt richting de paarden, die al beginnen te trappelen van ongeduld als ze Atalanta zien naderen.
Voorzichtig aait ze hun zachte neuzen en loopt dan naar de plek waar ze hun eten bewaard. Dankbaar wrijven de paarden hun neuzen langs Atalanta's arm als ze vers eten en vers water hebben gehad, dan loopt ze naar de vijver, waar ze naast gaat zitten en bekijkt de prachtige vissen in de vijver. Ze voelt hoe ze zich ontspant in haar eigen omgeving en even vergeet ze haar zorgen en de wereld om haar heen en komt er een droombeeld in haar gedachten op. Een gelukzalige glimlach verschijnt op haar gezicht.
Voorzichtig pakt hij zijn spullen bij elkaar en kleedt zich aan. Dan pakt hij het eeuwenoude blauwe zwaard en tekent een symbool op het pad, het zwaard steekt hij er midden in.
Hij zucht een keer en weet dat hij deze plaats en deze dame gaat missen. Hij draait zich dan om en zonder om te kijken loopt hij het pad af het bos weer in.
Een eekhoorntje kijkt hem na en piept een keer. Dan is Lord Dreamer verdwenen en sprinkt ook het eekhoorntje de boom in.
* Tussen de hoge bomen loopt Lord Dreamer, hij zucht en praat voor zich uit. De magie is zoek, het is er wel en diep van binnen voel ik de vonk, maar het is net buiten bereik. Ik kan het niet meer, het is over, weg.
* Voor zijn oog ziet hij de veldslagen , zijn kasteel onder het beleg, de machtswisselingen. De interne strijd en de externe factoren hebben hun tol geëist. Hij heeft het aan zien komen, maar machteloos toegekeken. Nu is het te laat. De teerling is geworpen, het spel gespeeld. zonder dat hij de speler was. Hij verlangt terug naar de oude dagen van weleer. De dagen dat hij onbezorgt kon genieten van het wijdse uitzicht en de dagen dat hij meer een avonturier was. Hij weet dat het niet aan de lieftallige schone dame ligt die hij zojuist achterliet. Maar nu is hij weer alleen. bezorgt over hoe het verder gaat, maar rustig omdat hij niet bang hoeft te zijn het op een ander af te schuiven. Hier is geen ander meer. Hier zijn de bomen die er al eeuwen staan en na dat hij ze gepasseerd is nog eeuwen zullen staan. Misschien niet hier, maar dan wel in een andere wereld. Langzaam sjokt hij verder.. Het onbekende tegemoet. Het oneindige tegemoet.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |