Ah, onze oude vriend Tarran hangt hier dus ook rond. Dat betekent dat Samaell niet ver weg kan zijn. Dat moet ik eigenlijk eens nader gaan bekijken. Daar waar Samaell is, is chaos. Maar ik vraag me af wat zijn verdere bedoelingen in deze wereld zijn. Eens kijken, waar kan ik nog meer restjes chaos magie ontdekken. Ah, gevonden. Er is een berg met daarin een vage gloed van magie.
De Balor geeft de Nightmare een harde trap in zijn flanken en geeft de richting aan waarin hij moet vliegen. Als een pijl uit een boog schieten ze weg in de richting van Chaos Mountain.
* Tranen van verdriet lopen over de wangen van Myrddin, als ze denkt aan haar goede oude vriend.
Op het laatste moment heeft Myrddin de draak herkent.
Toen ze klein was speelde ze vaak met Silinde Elensar.
Hij werd haar beste vriend.
Hij was een paar jaar ouder dan zij en hij had de magieschool afgemaakt, voor alle ellende in het bos begonnen.
Daarom wist ze ook dat hij zich kon veranderen in een draak, maar hoe kon Ivellios hem zo manipuleren dat hij hun zou aanvallen? Hij moet hem eerst gevangen hebben genomen en in een lichtpot hebben gestopt.
O, Silinde, hoe heb je je laten betoveren, juist jij die zo sterk was.
Nee! O oude vriend, ik zal hem voor je doden, dit heb je niet verdient.
* Haar woorden klinken als een schot door het bos.
Hoe bozer Myrddin word, hoe meer er een licht om haar heen gaat stralen, terwijl ze met boze passen, niet meer het bos uit probeert te vluchten, maar juist richting het kasteel van Ivellios begint te lopen.
De takken van de bomen gaan aan de kant voor haar en dieren slaan op de vlucht als ze aan komt zetten.
De lucht begint grijs te worden en af en toe zie je een lichtflits langs schieten.
De lucht is zwaar beladen.
Vandaag word de eerste dag van haar nieuwe leven, niet meer bang, maar krachtig zal ze zijn. Haar nieuwe levenspad is haar duidelijk en met deze gedachte gaat ze naar haar ouderlijke vertrek, pakt daar haar magische spullen en keert terug naar het bos. Eens haar huis keert ze de rug toe, maar eens zal ze haar wereld bevrijden van deze boze geest, als de tijd daar rijp voor is.
Verbouwereerd gaat de dwerg op de grond zitten en besluit zijn mogelijkheden te overpeinzen. Hij kan natuurlijk op dezelfde manier doorgaan, maar dan zou hij misschien nog verder afdwalen en helemaal niet meer weten waar hij zich bevind. Besluiteloos staart hij voor zich uit. Dan krijgen zijn ogen weer een heldere uitdrukking. Dat hij daar niet eerder aan gedacht heeft. De runen die zijn berg beschermen kan hij natuurlijk ook gebruiken om een portaal hiervandaan te creeeren naar zijn berg toe.
Snel begint de dwerg met het tekenen van een aantal runen op de bodem van het bos. Zodra ze klaar zijn lichten ze met een blauwe gloed op en verschijnt er een portaal.
* Ik weet niet veel van magie, maar dit is een stukje wat ik wel handig vind
Met die laatste gedachte stapt Werik door het portaal op weg naar wat hij denkt zijn thuis is, maar door de toename van de krachten van Chaos Mountain dat vlakbij Dwarf Mountain ligt is de magie in de wereld verstoord met als gevolg dat de bestemming van de poort drastisch gewijzigd is.
* GRMBL, waar ben ik hier nou weer beland?
Vanuit een nabijgelegen kamer komt er een figuur binnenstappen die zegt:
Welkom in Chaos Mountain
Hij loopt verder. In het bos voelt hij vreemde energieën, allerlei vlagen van voor hem onbekende energie vliegen langs zijn handen. "wat is dit voor bos?"
Uren aan een stuk dwaalt Chameleon door het bos, maar hij ziet niets of niemand. Het lijkt of hij rondjes loopt...
Hij gaat tegen een grote boom zitten, grijpt zijn lange cape en slaat die om hem heen. "Eerst rusten," denkt hij. "Het is donker aan het worden. Ik hoop dat iemand me vindt die hier de weg weet. Als iemand me door dit bos kan leiden zal ik hem een tegendienst bewijzen."
*KNAL*
* Myrddin belandt met een harde klap op de grond. Verbijsterd kijkt ze achterom en schrikt als ze wat ziet bewegen, een gedaante wat gewikkeld lijkt te zijn in een cape schrikt op. Blijkbaar was ze zo in gedachten geweest dat ze niet goed uitgekeken had en is ze over iemand gevallen die lag te rusten tegen de boom aan. Voorzichtig staat ze op en bied aarzelend haar verontschuldigingen aan
"Wie ben je? en waar ben ik?" vraagt hij.
* De gedaante biedt haar exuses aan. Chameleon kan niet goed verstaan wat ze zegt. hij loopt op haar af.
Uhm, nogmaals het spijt me zeer dat ik u zo uit uw rust heb gestoord. Mijn naam is Myrddin en u bevindt zich in het elfenbos, mag ik u vragen hoe u hier zo terecht bent gekomen, het komt zelden voor dat hier iemand rond wandelt
* Chameleon ziet dat myrddin verbaasd naar hem staat te kijken. "Wat is dit voor gloed?" denkt hij bij zichzelf. Plots schiet het door hem heen... Natuurlijk! Hij is Reiki-healer, zijn energie zal vast worden versterkt door de energieën die hier in het bos rondzweven! Chameleon kijkt naar de handen van Myrddin. Hij ziet dat haar hand bloedt, het stukje stof eromheen is ervan doordrenkt.
"Myrddin, ik ben hier helemaal alleen, ik weet niet waar ik naartoe moet. Alsjeblieft, vertel me waar ik onderdak kan vinden. In ruil ervoor zal ik je wond genezen, ik zie dat je erg bloedt."
* Als ze de vreemdeling verbaasd naar haar ziet kijken mompelt Myrddin.
Dat is een lang verhaal en zal u misschien vervelen. Na uw reis zult u wel dorst en honger hebben, laten we terug gaan naar mijn oude woonplaats, daar kan ik wel wat te eten voor u maken
* Myrddin voelt hoe de zon door het bladerendek van de bomen probeert door te dringen en voelt hoe de temperatuur begint op te klimmen, de vochtige damp die in het bos hangt begint op te trekken en geeft het bos een wat vriendelijkere aanblik.
* Chameleon voelde zijn handen gloeien. Iets in dit bos riep hem op zijn energie te gebruiken... Het leek alsof er iets in dit bos zijn energie verdrievoudigde... hij sloeg het krachtsymbool om zich te beschermen, hij voelde dat er veel energetische parasieten op de loer lagen...
* Myrddin kijkt de vreemdeling doordringend aan en voelt de kracht die hij lijkt uit te gloeien. Ze voelt zijn energie en vraagt zich af of hij te vertrouwen is.
[Dit bericht is gewijzigd door Amethist op 18-10-2003 13:01]
Geef me uw hand, dan zal ik hem helen.
* Chameleon pakt de hand van myrddin en plaatste zijn eigen hand boven de wond.
* Chameleon schrok van wat er gebeurde... normaal was het effect van de Reiki-energie helemaal niet zichtbaar... maar het leek of zijn hele hand licht gaf. Zijn aura, die met de minuut helderder werd, nam een gele kleur aan. Zijn intuïtie vertelde hem dat er iets in Myrddin speelde... waar was ze eigenlijk naar op zoek? Of was ze ergens voor op de vlucht? De vragen gierden door Chameleon's hoofd... zo veel vragen, al sinds hij begon met zijn reiki-training bij Backxeron, en nu hij hier aangespoeld was nog meer... en dan ineens deze vrouw... Wat stond hem te wachten? De energie stopte met stromen.
Zo... binnen een korte tijd zal uw wond genezen zijn.
* Chameleon nam het stuk stof van de wond en zag dat het bloed was opgedroogd. Hij veegde het weg en alles wat overbleef was een vaagrood litteken.
Ik zal u volgen naar uw oude woonplaats... ik heb voedsel nodig, ik voel dat ik aan het verzwakken ben.
Dank u, Ik zal u nu meenemen naar mijn dorp, ik hoop alleen dat u er niet te veel van verwacht, het dorp heeft een nare tijd doorgemaakt en zal veel tijd nodig hebben om zich weer te herstellen. Toch zullen ze u met gastvrijheid onthalen en u eten en drinken schenken, dat is mijn volk niet onbekend namelijk en ze zijn altijd blij vreemdelingen te mogen begroeten.
* Myrddin loopt voor Chameleon uit en volgt het eeuwenoude pa dterug naar het hart van het bos waar haar dorp zich bevindt. De toerns van het kasteel komen al in zicht en de stralen van de zon, verwarmen de eens zo duistere plek. De stemmen van de elfen worden al hoorbaar en de de karchten van hun magie is voelbaar. Een krans van licht hangt nu om het dorp en Myrddin en Chameleon worden begroet door een aantal kinderen.
Bij de herberg stopt Myrddin even en spreekt tot een bleek vrouwtje. Dan stapt ze samen met Chameleon de herberg binnen. In de deuropening blijven ze even staan om hun ogen aan het licht, of meer het gebrek aan licht te laten wennen. Myrddin ziet dat de herberg bijna verlaten is en loopt richting de toonbank.
Wat zou u willen eten en drinken Chameleon? Ik wil graag een groot glas water een een stoofschotel
* Samen met Myrddin nuttigt Chameleon zijn maal. Het smaakt hem goed, hij heeft in tijden niet gegeten... hij leefde de laatste week enkel en alleen op energie, maar dit kan hij gewoonlijk maar enkele dagen volhouden. En zeker nu hij geen flauw idee had waarom hij nu juist hier was aangespoeld... een bos vol geheimen, vol met vreemde energieën. Lag er een missie op hem te wachten? In toeval gelooft hij niet... Tijdens het eten kon Chameleon het niet helpen steeds naar Myrddin te kijken. Er wás iets met haar... haar ogen leken af en toe een blauwe lichtgloed af te geven... "Verbeeld ik me dit nu?" dacht hij bij zichzelf... Iets aan Myrddin leek hem zelfs aan te trekken... Was het haar kracht?Chameleon voelde dat Myrddin over enorme krachten beschikte, veel groter dan ze zelf doorhad... Of was het iets anders... halverwege de maaltijd schuift Chameleon zijn bord opzij. Hij heeft genoeg, al heeft hij een week niets gegeten... hij krijgt geen hap meer door zijn keel.
Ik vraag me af of je misschien met een missie hierheen bent gekomen, lijkt me vervelend dat je dat niet meer weet. Heb je buiten Reiki nog meer krachten? Je zult misschien wel moe zijn en rust nodig hebben, het wordt voor mij ook weer tijd om te mediteren, mijn krachten zijn een beetje verzwakt. Ik zal u meenemen naar het kasteel, er zal vast wel een kamer beschikbaar zijn. of wilt u liever een kijkje nemen in het dorp?
* Hij wist het nu zeker. Iets in dit bos riep hem, iets lokte hem. Daagde hem uit zijn krachten te gebruiken. Chameleon bedacht zich dat hij lange tijd niemand had genezen, totdat hij deze elf genas. Zijn handen tintelden. Spoedig zou zijn missie zich aan hem bekend maken. Samen met Myrddin liep hij het dorpje in. Het zag er gastvrij uit, vol vriendelijke, hardwerkende mensen. Chameleon merkte op dat sommige kinderen heel verbaasd naar hem keken, niet bang maar vol verwondering. Gerben keek omhoog en zag een grote energiebaan naar zijn hoofd stromen. Zijn energiekanaal had zich heropend, zijn handen gloeiden. Hij was waar hij zijn moest.
Myrddin, mijn beste elf, ik vermoed dat ik hier moet zijn. Ik weet niet waarom, ik weet niet waar precies, maar alles wijst erop zich hier iets bevind dat mijn aandacht benodigt. Wat zou het kunnen zijn...
* Chameleon stond stil, veegde wat stof van zijn cape en mompelde zachtjes, het was bijna niet te verstaan...
Hon sha... nen... Sei.... ku rei.... kho myo....
* Opnieuw kreeg de aura van Chameleon een gele kleur. ditmaal leek hij zich uit te breiden, langzaam strekte zijn energieveld tot een meter buiten hem om. Plotseling verdween de gele gloed. Een koude vlaag vloog over het dorp. Chameleon keek op.
Is er iemand stervende in het dorp? het gevoel is onmiskenbaar...
Een gil is hoorbaar en de elfen in het bos richten hun aandacht meteen naar de plek waar de gil vandaan komt.
Chameleon en Myrddin begeven zich in een razend tempo naar de plek waar het geluid vandaan kwam en wat ze daar zien, doet Myrddin hevig slikken.
Ze voelt hoe de kleur uit haar gezicht trekt en hoe haar handen koud worden. Ook voelt ze de razernij door haar heen razen.
Het is rustig in het bos totdat Garoef op een gegeven moment lijkt aangekomen bij het punt van bestemming. Er klinkt een gil. Garoef kijkt gespannen om zich heen, ziet dat er geen gevaar is en loopt in de richting van het geluid. Op een lichte plek in het bos ziet hij twee personen staan. Ze lijken voor hetzelfde gekomen als hij...
Na een korte pauze legt Garoef zijn bijl neer en benaderd voorzichtig de twee personen. Ze zien hem staan, maar zijn zo gefascineerd dat er geen directe reactie komt. Garoef doet een stapje naar voren en ziet dat hij te laat gekomen is.
Als ze met haar ogen knippert en weer een beetje bij haar positieven komt ziet ze een dwerg staan, even kijkt ze de dwerg verbaasd aan en denkt ze dat Werik is teruggekomen en haar heeft gevonden, maar als ze kijkt nog eens goed kijkt, ziet ze dat deze dwerg totaal niet op Werik lijkt en vraagt zich af hoe hij hier gekomen is.
Myrddin kijkt opzij naar Chameleon en ook hij kijkt een beetje beduusd, niet wetend wat hij met deze situatie aanmoet. Ze waren te laat en dat zal Myrddin zichzelf nooit kunnen vergeven. Maar eerst even kijken wie die vreemdeling is.
Ze loopt naar de dwerg toe en spreekt
Goedendag, mag ik zo vrij zijn te vragen wie u bent en wat u naar het elfenbos brengt?
* Ik kom bij bewustzijn van het geluid van gepraat en gelach wat van boven lijkt te komen.
Met moeite doe ik mij ogen open en ik zie dat ik in een donkere ruimte lig, het enige licht komt uit wat kieren van de planken boven mij.
Waar ben ik, en hoe kom ik hier.
* Langzaam komt alles weer terug wat er gebeurd is in het kasteel.
Ik probeer op te staan en met veel pijn en moeite probeer ik wat te lopen en ik heb nog maar een paar stappen gezet, als ik al meteen weer ergens over struikel.
Verdomme, wat is dit voor ruimte
* Ik kijk nog eens goed om mij heen voordat ik weer probeer te lopen, en mij ogen beginnen zich aan het donker te wennen.
Ik zie overal kratten en manden staan en dat er in een hoek van de ruimte een houten trap die naar boven gaat.
Langzaam loop ik naar de trap toe en zie dat het maar een klein trapje is.
Boven aan de trap gekomen ligt een houten luik die gelukkig niet op slot zit.
Als ik het luik voorzichtig op een kier opent komt het geluid en een geur van eten mij tegemoet.
Ik kijk om mij heen, en ik zie dat ik in een soort herberg terecht gekomen ben en dat de herberg vol zit met mensen, hoewel mensen ze zien er wel anders uit.
Opeens weet ik het
Elfen, ik ben in een herberg van elfen terecht gekomen, maar dan ben ik misschien wel in het elfenbos.
* Langzaam doe ik het luik verder open en klim eruit, de herbergier die net langsliep schrikt en laat bijna een bord met eten vallen.
Hij kijkt verbaast aan, en vraagt hoe ik in zijn kelder terecht ben gekomen.
Ik zeg tegen de herbergier
Ik weet het zelf niet eens, maar kunt u mij vertellen waar ik terecht ben gekomen.
* De herbergier vertelt dat ik in het elfenbos terecht ben gekomen zoals ik al vermoede en dat ik in de herberg van het dorp ben.
Ik bedank de herbergier en als ik naar buiten loop zie ik dat er een grijze mist komt opzetten uit het bos.
Ik wil net bedenken wat ik moet gaan doen als er opeens een gil klinkt vanuit het bos, ik trek mijn zwaard en ren door de mist naar de plek waar ik de gil hoorde.
De schutter stond hoog aan de hemel, ik was net op tijd om hem te zien, maar ondertussen "is zijn schot gelost" zal ik maar zeggen. De sterren staan weer gunstig, maar de vraag is echter voor hoe lang.
Nu U mij kent, mag ik ook uw naam? En wat is uw rol in dit geheel?
* Als Myrddin nog eens naar de vrouw kijkt, die ooit haar goede vriendin was, kan ze haar gevoelens niet meer zo goed verborgen houden, een traan glijd over haar wang en die traan begint te gloeien, ook nemen de geluiden om hun heen toe. Myrddin haalt even diep adem en probeert zichzelf te kalmeren dan draait ze zich weer om naar de dwerg.
U zegt dat u dit voorzien had, mag ik dan vragen, wat u voor gaven heeft, als u het zo kan omschrijven?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |