abonnement bol.com Unibet Coolblue
  donderdag 22 mei 2003 @ 09:00:41 #26
55482 Ivellios
Tovenaar in hart en nieren
pi_10601407
Ivellios begint aan de reis richting de kwaadaardige wezens in zijn bos, hij voelde hun aanwezigheid al, en nu heeft hij een afspraak met hun, maar eerst wil hij toch wel zijn toverstaf terug.
Hij concentreert zich op de punt van de staf en voelt in zijn binnenste de kracht van zijn staf toenemen, hoe de punt gloeit en de staf heet word en hoe degene die hem vast heeft haar handen brand en de staf laat vallen.
Zodra de staf op de grond valt is hij verdwenen en komt hij voor de magier op de grond terecht.

Altijd handig om zo'n spreuk over je staf te hebben uitgesproken, zo raak je hem nooit kwijt

Op dat moment schiet er een bliksemstraal door de lucht en voelt Ivellios dat het nu tijd is om bij zijn bondgenoten te verschijnen, met een tik van zijn stok op de grond reist hij even sneller door het bos en komt hij een paar meter bij het kwaadaardige stel terecht, eerst verschuilt hij zich achter een boom, om even te kijken wie hij voor zich heeft, hij wil ze namelijk niet onderschatten, maar dan komt hij tussen de bomen vandaan en gaat naar de plek waar de twee zich ophouden.

[Dit bericht is gewijzigd door Ivellios op 22-05-2003 14:48]

Zij gijt gedoemd
  donderdag 22 mei 2003 @ 13:48:20 #27
55280 Tarran
Death is only the beginning!
pi_10606983
Vanuit het portaal die hij gecreerd heeft op Chaos Mountain, stapt Tarran vanuit het andere einde in het elfenbos. Op het moment dat hij het elfenbos betreed, wordt alles in de wijde omtrek stil Een onnatuurlijke stilte. Een stilte veroorzaakt door de angst spreuk die hij eerder heeft uitgesproken. Even haalt Tarran diep adem. Dan begint hij te zweven tot hij een overzicht heeft over het elfenbos. Hij ziet aan de ene kant van het bos op een open plek twee figuren staan.

* Zo te voelen zijn dat bondgenoten. Goed om te weten waar ze zijn. Hmmm, waar is die Nymph. Ik weet nou nog steeds niet waar en wat ik nu eigenlijk moet zoeken. Laten we eerst het spel maar eens gaan beginnen. Het zoeken is van een latere zorg. Eerst moet ik weten waar

Tarran concentreert zich en de ring van angst die zich om hem heen bevind breidt zich uit. Dan begint Tarran aan een spreuk. Donkere wolken pakken zich boven het elfenbos samen. Uit de wolken begint het eerst zachtjes, maar naarmate de spreuk van Tarran krachtiger wordt het veel harder te regenen. Totdat uiteindelijk een onweersbui is losgebarsten zoals het elfenbos die nog nooit heeft hoeven te doorstaan.

Ondertussen heeft ook de angstspreuk van Tarran het nodige succes gehad. De Nymph is doodsbang van de dwerg weggerend. De dwerg die in eerste instantie probeerde te achterhalen wat er aan de hand is, is helemaal de kluts kwijt en probeert wanhopig de Nymph te vinden. Zelfs de gevallen engel en de elf komen niet helemaal onder het effect uit. Hoewel deze twee minder gevoelig zijn voor dit soort spreuken. Tevreden bekijkt Tarran het resultaat.

* Vier wezens die allemaal van elkaar wegvluchten, mooier kan het niet. Laat hun maar even begaan hoe verder ze van elkaar verwijderd raken hoe liever het mij is. Laten we eens kijken wat ik voor effect op de andere wezens heb gehad.

Tarran verlegd zijn blik naar de andere kant van het bos. Daar ziet hij twee figuren die wel angstig om zich heen kijken, maar niet op de vlucht slaan. Een stukje verderop ziet hij een tovenaar die slechts een verbaasde blik op zijn gezicht heeft. Even concentreerd Tarran zich.

* Ah, je vraagt je af wie de heerser van het elfenbos durft te tarten. Evellios. Waar heb ik die naam eerder gehoord. Nou ja, maakt ook niet uit. Binnenkort wordt je toch onderworpen aan de wil van de meester.

Tarran kijkt weer naar de twee andere figuren en ziet een kanppe verschijning in de vrouw. Even blijft zijn blik hangen als hij de uitdrukking op het gezicht van de vrouw ziet. Dan maakt deze uitdrukking plaats voor een van verbazing als hij de man opneemt.

* Nocens, zowaar oude "vriend". Ik ben je nog niet vergeten. Ooit zal de rekening vereffend worden. Maar niet nu. Niet nu de meester zo dicht bij zijn doel is. Nu is het zaak om onze krachten gebundeld te houden. Ja, ooit... Ooit zal ik mijn wraak hebben. Hoewel zelfs ik moet toegeven dat je krachten gegroeid zijn. Anders had je nooit zolang voor mij verborgen kunnen blijven.

Snel laat Tarran zich zakken, totdat hij net boven de toppen van de bomen hangt. Hij is weer op zoek naar de Nymph.

* Vervloekt ik ben onoplettend geweest. Die vervloekte engel is bij de Nymph aangekomen. Daar gaan mijn plannen. Ik moet nadenken.

Nu laat Tarran zich helemaal tot op de grond zakken. Nog steeds dondert en bliksemt het in het elfenbos. Op vele plaatsen zijn kleine brandjes ontstaan die meteen weer door de aanhoudende regen geblust worden. Te midden van dit donderende geweld straalt Tarran een onnatuurlijke kalmte uit.

* Wat zijn mijn mogelijkheden. Ik kan natuurlijk eerst de heerser van het elfenbos aan mijn kant proberen te krijgen. Maar dit houdt dus in dat de taak van de meester moet blijven wachten. Nee, dat is ontoelaatbaar. Een samenwerking met Nocens en die vrouw. Nee, ik weet niet of mijn aanwezigheid al kenbaar gemaakt is aan Nocens. En als dat niet zo is dan wil ik dat graag zo houden. De elf... misschien... hmmmm. Nee, dat zou ook te veel tijd in beslag nemen. En zoals mijn meester het zo mooi uitdrukte, die wandelende ijzerwinkel, die dwerg. Misschien dat die iets van de Nymph heeft vernomen. Nee, dat lijkt me niet. Hoe minder mensen een geheim kennen des te veiliger het is. Dan zit er niets anders op om de Nymph en de gevallen engel te volgen totdat ik met een beter plan kom. Ja, dat zal ik doen

Vastbesloten om geen tijd meer te verspillen bepaald Tarran waar de twee laatstgenoemde personen zich bevinden. Snel staat hij op en begint in de aangewezen richting te lopen. Onderwijl alle obstakels met een simpele handbeweging aan de kant vegend. Eeuwenoude bomen worden ontworteld alsof ze niets wegen.

* Ja, hier vermaak ik me wel mee tot ik dicht genoeg bij ze ben. Dan zal ik voorzichtiger moeten zijn. Maar vooralsnog is dit de perfecte manier om mijn gemoed even af te koelen.

Even verschijnt er een glimlach op zijn gezicht.

[Dit bericht is gewijzigd door Tarran op 22-05-2003 14:05]

Dienaar van de meester Samaell. Broeder van Nocens_Veneficius!
  donderdag 22 mei 2003 @ 14:17:50 #28
53296 nyphai
Fish go m00
pi_10607582
* Angst slaat nyphai om het hart en verward rent ze weg van de dwerg. Ze ziet duistere wolken samen pakken boven het bos en de schreeuw van de natuur gaat haar door been en merg.
Abbadon en Myrddin voelen de paniek en rennen gedachteloos van elkaar vandaan om Werik en nyphai te zoeken, maar voordat ze te ver van elkaar verwijderd zijn komen ze tot bezinning en besluiten om te wachten. Dan zien ze nyphai aan komen snellen alsof de duvel haar achterna zit.

"Abbadon! Er is iets loos, het woud verteld me over nog meer magiërs en een daar van zit achter mij aan. We moeten hier weg!"

* Abbadon legt een hand op nyphai's schouder en onmiddellijk kalmeert ze. De engel en elf lijken geen last te hebben van deze irrationale angst die Werik en haar in zijn greep houdt.
Uiteindelijk bereikt de dwerg het drietal en ook hij wordt gekalmeerd door Abbadon. Hoewel de paniek en ongerustheid hen nog parten speelt probeert het viertal kalm te blijven, totdat nyphai een schrille kreet slaakt van woede. Haar ogen beginnen te schitteren en een hardblauwe gloed omringd haar. Drie paar ogen kijken haar vragend aan.

"De zwarte magiër van Chaos Mountain is hier en hij rukt dit woud uiteen. Hiervoor zal hij boeten!"

"Nee! Ga geen dwaze en ondoordachte acties ondernemen nyphai. Jij hebt een zoektocht te voltooien en ik zal je daarbij helpen. Myrddin en Werik redden zich wel, zij kent dit bos als geen ander. Wij kunnen beter afscheid van elkaar nemen"

* Myrddin en Werik knikken instemmend en het viertal neemt afscheid van elkaar.
nyphai veranderd zichzelf in een vlinder en neemt behaaglijk plaats op Abbadon's schouder. Voordat het tweetal wegvliegen spreekt Myrddin een beschermingsspreuk uit tegen kwade ogen die hen willen volgen. Dan spreidt de engel zijn machtige vleugels uit en zet koers naar Teranoq , stad der Elven

[Dit bericht is gewijzigd door nyphai op 22-05-2003 14:33]

Too soon, too late I could not see[br]Perhaps in time you will return to me[br]And if you wont, I still won't be alone[br]Your touch lingers, giving me a small sense of being home
  donderdag 22 mei 2003 @ 14:37:33 #29
54155 Nocens_Veneficus
Broer van Tarran
pi_10608012
* Een vreemd gevoel en een onbehaaglijke stilte doen Phoenixx en Nocens even van hun stuk brengen. Totdat Nocens dit gevoel herkend. Zachtjes dringt de zang van Chaos door tot hem, een wel heel bekende zang. De Chaos zang van Tarran.

"Dit is niet goed Nocens, er zijn hier vreemde dingen aan de hand. Ik hoop voor Ivellios dat hij hier snel is!"

* Phoenixx raakt een beetje geagiteerd en ijsbeert heen en weer. Ze vindt dit soort situaties maar niks, helemaal niks! Elven of andere wezens moorden, dat is wat ze wil. Dit soort kat en muis spelletjes waarvan zij de regels niet weet past haar niet.
Nocens pakt de zachte hand van de vrouw vast en voert haar mee in zijn geest. Beide raken in een lichte trance. Ze zien hoe Tarran zijn angstspreuk om zich heen weeft en hoe hij rustig het bos vernield.

"Phoenixx, dit is mijn broer, halfbroer. Het Noodlot heeft een sadistisch gevoel voor humor mijn beste. Het is goed geweest dat wij als eerste Ivellios tot ons hebben geroepen. Hij weet meer van de bloedsteen en wij zullen deze meenemen voordat Tarran ook maar van het bestaan weet."

* Nadat de zwarte magiër deze woorden heeft gesproken verschijnt er een persoon vanuit de bebossing. De magiër Ivellios.

"Ik geloof dat er zich nog een indringer hier in mijn bos heeft begeven...."

[Dit bericht is gewijzigd door Nocens_Veneficus op 22-05-2003 14:48]

Do not stand at my grave and weep. I am not there, I do not sleep[br]I am a thousand winds that blow. I am the diamond glints on snow[br]Do not stand at my grave and cry. I am not there, I did not die
  vrijdag 23 mei 2003 @ 16:07:39 #30
55280 Tarran
Death is only the beginning!
pi_10631592
Na een tijdje krijgt Tarran genoeg van het bomen rooien. Hij blijft staan. Zijn gemoed is weer wat neutraler geworden.

* Ik kan die nymph nergens meer ontdekken en die gevallen engel ook niet. Vreemd. Dat moet ik nader onderzoeken. Ik kan hun locatie misschien niet bepalen, maar ik zou wel gedachteflarden op kunnen vangen. Ja, dat is een idee.

Tarran neemt plaats op de met mos bedekte grond en begint te mediteren. Binnen de kortste keren hoort hij gedachteflarden van alle schepsels om hem heen. Hij hoort gedachten van vlinders, herten en wolven. Maar ook die van Evellios, Nocens en de mysterieuze vrouw. Tarran zijn meditatie gaat nog dieper. Dan vangt hij een hele lichte fluistering op, Teranoq.

* Vervloekt ze zijn me aan het ontsnappen. Laat me even denken. Ja, misschien kan ik hier wel twee vliegen in een klap slaan. Als ik nou... Ja, ik weet waar ik het lijk van een maagd kan vinden. Het enige wat er kan gebeuren is dat de meester niet met dit plan instemt.

Tarran schrikt op uit zijn meditiatie. Zijn ogen staan helder hij weet wat hem te doen staat. Snel stuurt hij een gedachte naar de meester.

* Meester U zult ongetwijfeld op de hoogte zijn van de aanwezigheid van Nocens. Met uw goedvinden wil ik hun een test laten ondergaan. Als hij zijn krachten eindelijk meester is geworden moet hij deze makkelijk kunnen doorstaan. Zeker met nog twee gezellen aan zijn zijde.

Tevreden in zichzelf glimlachend gaat Tarran weer zitten in afwachting van het antwoord van de meester.

* Ja... Briljant plan. De kyton gaat op de Nocens en zijn gezellen af en de retriever stuur ik achter de Nymph aan met de opdracht om deze naar Teranoq te leiden indien ik mij mocht vergissen. Zodra ik met het oproepen van de retriever en kyton klaar ben, zal ik mijzelf verplaatsen naar Teranoq.

Tarran begint aan een nieuwe spreuk. Deze zal enige tijd vergen. Maar hij wil niet opgemerkt worden in Teranoq. Langzaam begint zijn lichaam te vervormen. Tarran moet al zijn wilskracht gebruiken om het niet uit te schreeuwen van de pijn. Dan valt de pijn weg en Tarran in een diepe slaap. Een slaap die alleen onderbroken kan worden door het antwoord van de meester

Dienaar van de meester Samaell. Broeder van Nocens_Veneficius!
  vrijdag 23 mei 2003 @ 20:20:03 #31
15069 Phoenixx
Handle with care
pi_10636715
* Phoenixx schudt zachtjes haar hoofd. Twee snode figuren hebben zich hier aan haar zijde verzameld. Twee duistere krachten die haar zullen helpen de ultieme alleenheerschappij van de Naamloze te verwezenlijken. Máár: hun hart is niet zuiver. Die twee vreemde vogels hebben nog andere plannen. Wèlke heeft Phoenixx nog niet uit weten te knobbelen, maar dat ze hen onschadelijk zal moeten maken als zij haar niet langer meer tot nut zijn is duidelijk. En dan de halfbroer van Nocens... Ook weer zo'n onbekende factor. Maar ach - niemand heeft ook gezegd dat het makkelijk zou zijn.

"Ivelios, heerser van dit Elfenbos. Wij zijn u zeer dankbaar dat u uw bezigheden heeft willen onderbreken om ons, indringers in uw machtige rijk, met uw aanwezigheid te vereren.", * spreekt Phoenixx als zij nederig een knieval maakt voor de magiër en diens hand kust. Direkt voelt zij hoe Ivelios haar mentaal aftast en is zij gelukkig dat zij over de gave beschikt haar geest volledig te beheersen en anderen slechts toe te laten tot zover Phoenixx het nodig acht. Ivelios glimlacht dan ook vriendelijk naar de in zijn ogen onnozele en onderdanige vrouw.

"Inderdaad, Ivelios. Mijn halfbroer heeft ook zijn weg gevonden naar uw rijk., * verklaart Nocens de andere indringer aan de magiër.

"Wij zoeken de bloedsteen, o grote heerser. Wij móeten die vinden, voordat deze in verkeerde handen, die van Nocens' halfbroeder bijvoorbeeld, zal vallen. Kunt u ons met uw oneindige wijsheid daarmee helpen? Uiteraard zijn wij tot wederdienst bereid!" * Phoenixx kijkt met welhaast devote blik in haar ogen naar Ivelios op.

The toes you step on today might be connected to the ass you’re going to kiss tomorrow...
  vrijdag 23 mei 2003 @ 21:52:21 #32
44785 Bar_the_Grey
Questor & Servant
pi_10638981
Ik zou dat maar laten als ik jullie was.

* Bar_the_Grey stapt zonder vrees naar voren vanachter een oude boom en gaat zitten op een grote steen. Zonder een reactie af te wachten, doet hij zijn sandaal uit en wrijft over zijn rechtervoet.

Tut tut, een momentje als ik mag. Voordat jullie beginnen met toverspreuken enzo los te laten.

Ik liep al een tijdje met een steentje ergens in mijn sandaal moet U weten. Hoogst irritant.

Aha daar is de boosdoener.

* Achteloos wordt het steentje door de Questor weggeworpen.

Ik stoor toch niet? Op deze bijeenkomst van de aanhangers der Duisternis? Ik wil slechts een boodschap overbrengen. Eentje van de Vrouwe zelve. U mag van geluk spreken dat ze nog niet heeft ingegrepen. Maar daar zal ze vast haar redenen voor hebben, zoals iedereen een reden heeft, tot hij of zij het licht ziet. Is het niet Phoenixx? Voel je de kracht van het licht al? Het is heel verhelderend moet je weten. Neem anders mijn hand.....

* Bar_the_Grey toont een vriendelijk gezicht en steekt zijn hand uit. Hersteld van deze overrompeling, komt daar de eerste reactie.....

Onrecht doen is een groter schande dan het te lijden. [br] Ook een wijze vergist zich wel eens, [br] maar alleen een dwaas volhardt in zijn vergissing. [br] (joodse wijsheden)
  woensdag 28 mei 2003 @ 15:04:25 #33
54155 Nocens_Veneficus
Broer van Tarran
pi_10734189
* Geïrriteerd kijkt Nocens naar de nieuwe verschijning die ook al achter een boom vandaan komt.
"Is dat een gewoonte hier op dit vervloekte eiland?" De magiër neemt de nieuwe persoon goed op en irritatie maakt al gauw plaats voor een verontrustend gevoel. Even trekt de mist uit zijn vale witte ogen en maakt plaats voor een groene schittering.

"Avalon.... deze man is ook van de oude orde. Het Noodlot heeft zeker een sadistisch gevoel voor humor." Nocens zet een stap naar achter en bekijkt de Questor.
Zelfs nu bestaat er nog een vorm van De Merlijn. Een traditie die door velen al vergeten was, een traditie waar hij voor werd opgeleid totdat zijn geheim bekend werd. De Merlijn was altijd iemand van het bloed van Avalon, maar hij had ook Chaos in zijn bloed en om deze reden was hij verstoten van de druïde orde. Nogmaals neemt Nocens de Questor op en vraagt zich of hoeveel deze nog wist van de oude tijden.....

Do not stand at my grave and weep. I am not there, I do not sleep[br]I am a thousand winds that blow. I am the diamond glints on snow[br]Do not stand at my grave and cry. I am not there, I did not die
  woensdag 28 mei 2003 @ 18:40:34 #34
55280 Tarran
Death is only the beginning!
pi_10739056
Samell hoort het verzoek van zijn leerling in Chaos Mountain. Dan voelt hij de immense pijn die door Tarran heengaat. Snel spreekt Samaell weer een paar woorden en de runen lichten weer op. In het midden van het beeld dat verschijnt zit Tarran. Zijn lichaam is aan het vervormen. Opgelucht haalt Samaell adem. Hij had op het punt gestaan om Tarran terug te halen door middel van de teleport spreuk die nog steeds intact is.

"Dus Tarran neemt zijn vroegere gedaante weer aan. Interessant. Ik zal Tarran eerst maar eens een poosje laten bijkomen, voordat ik hem antwoord geef. Die transformatie kost een hoop kracht en dat zal hij nog voldoende nodig hebben. Ik vraag me af waarom hij dat door hemzelf zeer gehate lichaam weer anneemt. Nou ja, de tijd zal het leren."

Samaell spreekt weer een paar woorden en zijn blik wordt weer teruggebracht naar Phoenixx, Nocens en Ivellios. Dan ziet hij een man in een wit gewaad naar voren stappen. Zo goed als zijn humeur was, slaat deze nu honderdtachtig graden om.

"Dit verandert al mijn plannen. Die bemoeizuchtige pummel moet zich er ook weer mee bemoeien. Hmmm, ik hoop dat ik nu niet te laat ben. Tarran dit is je meester. Voer je plan uit en als je de mogelijkheid hebt ruim dan meteen die bemoeizuchtige pummel in dat witte gewaad uit de weg. Desnoods met iets meer geweld dan je van plan was. En mocht een van de anderen daarbij per ongeluk sterven, zal het zo gemoeten hebben."

In het elfenbos schrikt Tarran wakker. De boodschap was luid en duidelijk en veroorzaakt een barstende koppijn bij hem.

* De transformatie heeft zijn tol geeist. Maar dit is de enige manier om naar Teranoq te kunnen gaan. Nu moet ik mijn ziel nog reinigen. De geest van die net gofferde maagd zou ik daarvoor kunnen gebruiken. Ze heeft toch geen rust meer totdat ze gewroken is. Maar eerst een paar demonen oproepen. De retriever om achter de Nymph aan te gaan en dan maar 2 Kyrons. Dat maakt het wel zo leuk.

Tarran graait in een van zijn zakken en haalt er een klein zakje uit. Uit het zakje haalt hij drie van de zuiverste diamanten die hij heeft kunnen vinden. Dan haalt hij er een poeder uit en begint dit in drie cirkels uit te strooien. Als er uiteindelijk drie perfecte cirkels liggen, begint Tarran er symbolen in te tekenen die alleen wezens met het bloed van Chaos kennen. Eindelijk gaat Tarran staan. Tevreden kijkt hij naar de twee identieke cirkels en de derde die een iets ander patroon heeft. In het midden van elke cirkel legt Tarran nu een diamant. Dan begint hij aan spreuk. De diamanten beginnen te gloeien. Heel Tarran zijn lichaam beweegt nu mee op het ritme van de spreuk die hij eindeloos lijkt te herhalen. Dan vliegt het poeder in brand. Drie immense cirkels van vuur schieten hoog de lucht in. Het vuur blijft gedurende een paar seconden fel branden om daarna met een flits te doven. In de cirkels zitten nu twee Kyrons en een retriever. Allen knielen ze voor Tarran die er hijgend bij staat, totaal uitgeput door de transformatie die hij eerder heeft ondergaan. Snel verzameld Tarran weer wat energie en begint te praten.

* Zo addergebroed ik heb jullie opgeroepen om mij te dienen. Voor kullie Kyrons heb ik een aparte opdracht. Verderop in dit bos bevinden zich vier personen. Maak jacht op, maak ze bang. Dood de man in het witte gewaad en ook de anderen als jullie dit niet laten kunnen. De zielen en het vlees mogen jullie houden als beloning. Voor jou retriever heb ik een speciale opdracht. Er is een Nymph samen met een gevallen engel op weg naar Teranoq. Ik wil dat je probeert om hun tegen te houden voordat ze Teranoq bereiken. Met de engel mag je doen wat je wilt, maar de Nymph wil ik levend. Ga nu, voordat ik mijn geduld verlies.

Even staan de demonen te bedenken of ze Tarran zijn eisen wel zullen opvolgen. Dan ziet Tarran tot zijn grote opluchting de drie snel van hem wegrennen. Niet dat Tarran ze niet aangekund zou hebben. Maar uit een strijd met drie demonen kom je nooit helemaal ongeschonden. En het ontbreekt hem nu aan de tijd om volledig te herstellen. Met een diepe zucht gaat hij weer zitten. Hij voelt weer in het zakje dat hij net weer uit zijn zak heeft gehaald en haalt er een stok uit. Met de punt van de stok tekent hij een paar runen in de grond voor zich. Na de laatste beweging van de stok beginnen er beelden te verschijnen. Dan van de twee Kyrons en dan van de retriever.

Tevreden glimlachend gaat Tarran met zijn rug tegen een boom zitten om het schouwspel te volgen.

[Dit bericht is gewijzigd door Tarran op 29-05-2003 10:57]

Dienaar van de meester Samaell. Broeder van Nocens_Veneficius!
  woensdag 28 mei 2003 @ 18:41:49 #35
55280 Tarran
Death is only the beginning!
pi_10739080
Snel bewegen de Kyrons zich door het bos. Ze maken geen enkel geluid ondanks de kettingen die over hun hele lichaam hangen. Al snel bereiken ze de plek waar Phoenixx, Nocens, Ivellios en de man in het witte gewaad zich ophouden. Even kijken de twee kyrons elkaar aan. Bijna onzichtbaar knikken ze naar elkaar. Het spel is begonnen.

Op de open plek heeft niemand van het viertal nog in de gaten wat er staat te gebeuren. De man in het witte gewaad lijkt de alertheid van de anderen danig te hebben verdrongen. Op het moment dat de man in het witte gewaad weer iets wil zeggen gaat de eerst Kyron tot de aanval over. Snel werpt hij vanuit het struikgewas een van zijn kettingen om de benen van de man in het witte gewaad en geeft een ruk. De maan in het witte gewaad valt met een klap achterover. Ondertussen heeft de Kyron de ketting die om de benen van de man zat alweer los en verplaatst hij zich snel en geluidloos naar een andere locatie. Daar aangekomen gooit hij een van de kettingen even omhoog richting de onderste takken van de boom.

De vier op de open plek kijken gealarmeerd naar de bewegende takken. Dan komt er vanuit het struikgewas achter hen een andere ketting aangevlogen van de tweede Kyron. Deze ketting wordt om de hals van Ivellios geslagen. Door een flinke ruk aan de ketting wordt Ivellios bijna onthoofd maar door mee te vallen met de beweging van de ketting weet hij dit af te wenden. Dan is de ketting weer verdwenen en krabbelt Ivellios weer overeind, pijnlijk over zijn nek wrijvend.

Even kijkt de man in het witte gewaad de anderen aan.

* Ik weet nog niet waardoor we nu aangevallen worden, maar ze zijn sterk. Ze spelen nu een spelletje met ons. Dat wil dus zeggen dat ze er zeker van zijn dat zij als overwinnaars uit deze schermutseling naar voren komen. Dus ik zie als enige mogelijkheid om zolang deze dreiging bestaat een pakt te sluiten. Dat is de enige manier waarop wij kunnen winnen van deze wezens.

Even kijken de anderen de man in het witte gewaad aan. Dan geven ze schoorvoetend toe dat hij toch wel gelijk heeft. Een pakt totdat de dreiging over is. Daarna is de man zelf aan de beurt.

[Dit bericht is gewijzigd door Tarran op 29-05-2003 11:00]

Dienaar van de meester Samaell. Broeder van Nocens_Veneficius!
  woensdag 28 mei 2003 @ 20:26:54 #36
15069 Phoenixx
Handle with care
pi_10741354
* Enigszins verrast door de onverwachte entree van de in het wit geklede man, had Phoenixx hem aan staan te kijken. Kende ze deze man? Hij haar kennelijk wel, hij had haar tenminste bij haar naam aangesproken. Hij kwam een boodschap overbrengen van de Vrouwe en bood háár, Phoenixx, aan kennis te maken met de kracht van het licht. Phoenixx gelooft niet in de Vrouwe, en evenmin in de kracht van het licht. Ze had dan ook zonder problemen de uitgestoken hand van de Questor aan willen nemen. Als ze hem daar nou een plezier mee zou doen?

Net op het moment dat Phoenixx naar voren wilde stappen om de Questor de hand te schudden, viel de man stijl achterover. Goed, een man mag best een beetje onder de indruk zijn van haar schoonheid, maar om nu stijl achterover te vallen? Dan ziet haar scherpe oog de ketting die zich razendsnel weer van de voeten van de Questor losmaakt en verdwijnt. De takken bewegen wild en Ivelios blijkt het volgende slachtoffer van de rondvliegende kettingen te zijn. Als in een reflex trekt Phoenixx snel enkele runen in de lucht en een beschermend schild vormt zich rond haar lichaam. De aanval bleek echter van korte duur. Een plaagstootje, lijkt het wel. Dan begint de Questor te spreken. Phoenixx was nog druk haar eigen gedachten te ordenen en zijn woorden dringen slechts ten dele tot haar door.

"....Dus ik zie als enige mogelijkheid om zolang deze dreiging bestaat een pakt te sluiten. Dat is de enige manier waarop wij kunnen winnen van deze wezens."

* Hij is fijn! Alles is pais en vree hier (tot grote ergernis van Phoenixx, dat moet gezegd worden) en op het moment dat die paljas in zijn witte laken zich vertoont worden ze aangevallen door... nog niet geïdentificeerde wezens. En wie zegt dat hij die creaturen niet zelf heeft meegenomen? Doordat hij zelf óók is aangevallen? Ja, dag! Zo zou Phoenixx het zelf ook in elkaar gezet kunnen hebben! Een pakt vormen? Met hèm? De andere leden van de groep schijnen echter wel oren te hebben naar het idee. Ze besluit zich neer te leggen bij de mening van de meerderheid.

"Laat ons samenwerken dan. Voor dit moment. Dan kan je ons meteen overtuigen van die prachtige kracht van het licht van je. Maar vergeet niet: ik hou je in de gaten! * sneert Phoenixx naar de Questor.

The toes you step on today might be connected to the ass you’re going to kiss tomorrow...
  vrijdag 30 mei 2003 @ 13:52:18 #37
44785 Bar_the_Grey
Questor & Servant
pi_10771693
* Bar_the_Grey komt weer overeind na de aanval van de Kyton. Op hetzelfde moment hoort hij de woorden die Phoenixx uitspreekt door de lucht galmen. Dan spreekt de Questor luidt en duidelijk:

Neem mijn hand. Verlaat het pad van de Naamloze. Laat je ziel niet verloren gaan.

* Dan slaat wederom een van de Kytons toe en wikkelt zijn kettingen om de arm van de Questor. Maar ditmaal gaat dat niet zonder gevolg. Vanaf de arm van de Questor stroomt een witte lichtbundel naar de ketting van de Kyron. Deze trekt verder over de ketting heen en stroomt verder naar het lichaam van de Kyton. Deze schreeuwt het uit van angst. De kracht van het licht, maakt zich meester over de demoon. Dan gloeit deze helemaal op en begint het hoofd zich te misvormen. Botten beginnen spontaan te groeien, de huid zet zich op en de ogen puilen uit. Op de plek van het hart wordt een zwarte plek zichtbaar, die langzaam naar boven trekt richting de mond. De kettingen worden opgenomen door het lichaam en verdwijnen, op de plek van de schouders verschijnen nieuwe botten en de armen gaan ook een verandering. Ondertussen kermt en kreunt de Kyton op de grond. De Questor loopt rustig op de demoon af en legt zijn rechterhand op het hoofd van de demoon.

Geef je slechte energie aan mij.

* Dan schiet de zwarte vlek die bij de Kyton ter hoogte van de mond was gebleven omhoog naar het hoofd van het wezen. Even kleurt de hand van de Questor zwart, maar wordt dan grijs, gevolgd door wit en keert dan terug naar de normale huidskleur. De Kyton is ondertussen een hele gedaanteverwisseling ondergaan. Op de plek waar eens de armen waren, zijn nu vleugels in de plaats gekomen. De uitstraling is ook totaal omgekeerd. Pure slechtheid heeft plaatsgemaakt voor rust en vrede. De ogen zijn goud van kleur en het haar is gemaakt van veren. Het nieuwe wezen zit nu geknield voor de Questor.

Sta op Avoral. Er wordt op je gewacht bij de Citadel.

* Dan spreid het nieuwe wezen zijn vleugels en vliegt op en verdwijnt aan de horizon.

Nou blijkbaar Phoenixx zul je nog even niet tot het licht bekeren, maar wat nog niet kan nog volgen. Of niet soms Nocens?

* Bar_the_Grey draait zijn gezicht de kant op van Nocens en een blik van herkenning is duidelijk zichtbaar. Een moment kleuren de ogen van de Questor weer hagelwit en dat, samen met de demonstratie van de krachten van de Questor doet Nocens huiveren.

* Dan gaat de Questor rustig zitten en pakt een pijp tevoorschijn. Alsof er niets aan de hand is, gaat hij de pijp stoppen met Aljocha tabak. Ondertussen cirkelt de tweede Kyton nog steeds rond om een nieuwe aanval te plaatsen. De Questor kijkt het wezen een moment aan met hagelwitte ogen. Dan lijkt het alsof de Kyton een moment happert in zijn bewegingen om daarna naar voren te stappen. Maar in de ogen van Nocens, Phoenixx en Ivelios zou er een heel ander iets voor ze kunnen staan. Want een van de krachten van de Kyton is om zich voor te doen als een geliefde of goede vriend van het beoogde slachtoffer.

Deze is voor jullie, laat maar zien op welke destructieve wijze jullie omgaan met een demoon. Dan geniet ik even rustig van mijn pijp.

* Nonchalant kijkt de Questor toe hoe de anderen nu zullen omgaan met de demoon en zijn krachten. Maar terwijl de anderen hun aandacht richten op de Kyton, laat de Questor even zijn rechterhand de grond raken. Naast de plek waar hij zijn staf neerlegde. Ongezien voor een sterveling stroomt de kracht van de staf door de bodem heen. De Questor is ongezien bezig met een bezwering!

Onrecht doen is een groter schande dan het te lijden. [br] Ook een wijze vergist zich wel eens, [br] maar alleen een dwaas volhardt in zijn vergissing. [br] (joodse wijsheden)
  zaterdag 31 mei 2003 @ 00:11:12 #38
15069 Phoenixx
Handle with care
pi_10783062
* Ontegenzeggelijk onder de indruk van het machtsvertoon van de Questor laat Phoenixx haar runenverdediging zakken. Zij hinkt echter op twee gedachten die duidelijk met elkaar in strijd zijn. Ze is blij met het afslaan van de aanval van dit.. dit onooglijke wezen. Een Kyton had de Questor het genoemd. Geen flauw idee wat een dergelijk wezen is, maar het was hen duidelijk niet goed gezind. De Questor had de Kyton echter niet gedood, niet de ziel van het dier de vrijheid gegeven. Nee. Hij had de slechte inborst van het wezen omgekeerd, binnenstebuiten gehaald, verknipt en volledig tot het goede gekeerd. Met pijn in haar hart kijkt zij het engelachtige wezen na dat zich, niet goed raad wetend met zijn nieuwe "zijn", op onbeholpen wijze in de lucht verheft en aan de horizon verdwijnt. Haar ogen vernauwen zich en nijdig kijkt ze de Questor aan.

De Questor went zich echter van haar af. "Nou blijkbaar Phoenixx zul je nog even niet tot het licht bekeren, maar wat nog niet kan nog volgen. Of niet soms Nocens?" * Owwwwwwwwww - wat heeft ze er toch een pesthekel aan als mensen tegen een ander, maar óver haar gaan praten! Waar ze zelf bij staat, hè! Alsof zij het in haar hersens zou halen om de Naamloze de rug toe te keren!! Haar Meester zou haar nooit in de steek laten, zij heeft het licht niet nodig. Net als ze hierover fel van leer wil trekken tegen die malloot, hoort ze een stem achter zich.

"Hallo Chairen... Vermaak je je een beetje?"

* Phoenixx' hart slaat een slag over. Langzaam draait ze zich om en daar ziet ze hem staan. De breedgeschouderde smid komt uit de bosjes gestapt en blijft op een tiental passen afstand naar haar staan te grijnzen. Zijn blauw-grijze ogen twinkelen, de wind speelt met zijn lange haren. Om zijn hals het wolven amulet, in de verre heuvels huilt een wolf.

"Atrimar..." * hijgt ze, buiten adem van schrik en verrassing.

Nocens en Ivelios kijken haar vragend aan, de Questor glimlacht. Phoenixx glimlacht ook. Háár Atrimar! Hoewel de tijd dat zij geliefden waren reeds een eeuwigheid achter hen ligt, en er in Phoenixx' hart geen plaats is voor liefde anders dan de liefde voor haar Meester, zal zij altijd een zwak blijven houden voor de grote smid. De brede smid die zijn armen spreidt om Phoenixx in op te vangen, haar te omhelzen, om hun cirkels te laten versmelten. De harde blik van Phoenixx verzacht zich en met een glimlach rond haar lippen loopt zij op Atrimar af, haar armen spreidend om zijn omhelzing te beantwoorden.... en zich onbedoeld zo kwetsbaar als maar mogelijk is op te stellen.

"Phoenixx - neeee!!" * gillen Nocens en Ivelios bijna tegelijkertijd. Zij weten niet wie of wat Phoenixx ziet, maar het creatuur waar zij op af loopt is duidelijk níet diegene die zij denkt! Phoenixx kijkt kwaad naar de beide schreeuwlelijks. Mag ze éven een oude vriend begroeten, ja? Dan draait ze zich weer naar Atrimar, naar zijn blauw-grijze ogen die.... Bláuw-gríjs? En hij had "chairèn" gezegd in plaats van "chairìn".

Te laat beseft ze dat ze erin is gelopen.
Ze is al te dicht bij.

Nu de illusie verbroken is, ziet zij duidelijk het monster voor zich staan. De ketting vliegt al op haar af, slaat om haar benen en trekt haar tegen de grond. Even snel als hij is verschenen, is de ketting ook weer verdwenen. Niet voor lang echter. De ketting vliegt al op haar hals af. Als een razende bedenkt Phoenixx de mogelijkheden die er zijn, om ze even snel weer als onbruikbaar te verwerpen. De ketting slaat om haar hals en beneemt haar de adem. Net als ze dreigt te stikken laat de ketting weer los en wikkelt zich om een been. Ze wordt weggesleurd van de anderen die hulpeloos toe stonden te kijken. Het dier spéélt met haar, als een kat met een bolletje wol. Bolletje wol... De metafoor begint zich in haar hersenen uit te kristalliseren en dan ziet ze het. De Kyton is niet echt... De Kyton is in deze wereld gebracht door runenmagie! Phoenixx concentreert zich en ziet dan eindelijk de runenstructuur. Een structuur die ze herkent, die ze kan verbreken. Al haar energie gespitst op die ene taak weet Phoenixx de structuur te verbreken. Hoe verder ze daarmee komt, hoe harder de Kyton haar aanvalt. Totdat - eindelijk - de struktuur helemaal uit elkaar valt en de Kyton is verdwenen. Phoenixx zwaar gewond in het struikgewas achterlatend.

The toes you step on today might be connected to the ass you’re going to kiss tomorrow...
  zaterdag 31 mei 2003 @ 04:57:02 #39
44785 Bar_the_Grey
Questor & Servant
pi_10785331
* Bar_the_Grey sloeg genoegzaamd gade hoe Phoenixx ten prooi werd van haar eigen droomwens en gedachten. Overtuigd als hij was, dat zij de Kyton zou verslaan, kwam hij niet in actie. Maar met haar momentele uitschakeling keek hij nu naar de beide tovenaars. Nocens en Ivellios. Het zou logisch zijn als nu een van de twee zijn geduld zou verliezen en tot overhaaste actie zou overgaan. Waarschijnlijk met een offensieve actie gericht naar hem, de Questor. Nauwelijks bezorgd om dit alles nam de Questor nog een trekje van zijn pijp en ademde uit. De magische Aljocha geur vulde de open plek in het elvenbos.

* Een glimlach verscheen op het gezicht van de Questor. Hij had zijn bezwering onopvallend voor de anderen afgerond. Zachtjes begon hij te mompelen, een oud rijmpje. Zijn blik continu op Nocens en Ivellios rustend.

With power and might
Let the light
Rout the night.

* Dit was het moment waarop een van de twee zijn kalmte verloor en tot actie overging. Maar de ogen van de Questor waren reeds hagelwit gekleurd. Maar nog veel belangrijker, zijn bezwering was al zonder dat zij het wisten uitgesproken.

Onrecht doen is een groter schande dan het te lijden. [br] Ook een wijze vergist zich wel eens, [br] maar alleen een dwaas volhardt in zijn vergissing. [br] (joodse wijsheden)
  zaterdag 31 mei 2003 @ 17:19:50 #40
55280 Tarran
Death is only the beginning!
pi_10791456
Ontspannen zit Tarran te kijken hoe het spel begint. Hij ziet hoe de kytons plaagstootjes uitdelen aan de man in het witte gewaad en aan Ivellios. Als vervolgens de man in het witte gewaad tot actie overgaat worden Tarran's ogen groot als hij ziet hoe de man in het witte gewaad de ziel van de kyton bewerkt. Kwaad balt Tarran een van zijn vuisten. Bevangen door kwaadheid begint zijn hand steeds warmer te worden totdat er uiteindelijk een vuurbal ontstaat. Dan ziet hij hoe Phoenixx op de tweede Kyton toeloopt. Iets kalmer nu wacht Tarran nog even af wat er komen gaat.

* Ah, de illusie van de Kyton heeft dus effect op deze vrouw. Dat is goed om te weten.

Tarran ziet hoe de vrouw het bos wordt ingetrokken door de Kyton. Dan kijkt hij verbaasd naar een van de cirkels die hij heeft gecreeerd. De runen worden uit elkaar getrokken. Snel kijkt hij weer naar het gevecht tussen de vrouw en de tweede Kyton. Langzaam ziet hij de Kyton vervagen.

* Ze heeft het bloed van Chaos door haar aderen lopen. Want anders zou ze niet in staat zijn mijn runen te breken. In de staat waarin ze nu verkeerd is ze een makkelijke prooi voor de meester. Misschien dat hij haar kan overtuigen om onze kant te kiezen. Ja, dat is het beste.

Tarran vouwt de hand waarin hijde vuurbal heeft open. Hij concentreert zich even en de bal wordt groter en groter, totdat hij uiteindelijk zo groot als een persoon is. Dan maakt Tarran een armbeweging en de bal schiet weg. De bal schiet over de open plek waar de man in het witte gewaad en Ivellios en Nocens nog zijn. Verschrikt kijkt de Questor naar boven. Hij verliest zijn concentratie en de spreuk die hij had voorbereid als de bol zijn doel treft. Er komen tranen in zijn ogen als zijn geestesoog Avoral brandend in het elfenbos ziet storten.

Ondertussen heeft Tarran ook niet stil gezeten. Snel spreekt hij een spreuk die een illusie creeert over de twee runencirkels die er nog zijn. Dan maakt hij een portaal en stapt daar snel doorheen. Aan de andere kant van het portaal ligt de vrouw die de tweede Kyton verslagen heeft. Ze is er slecht aan toe. Maar dat vind Tarran op het moment niet zo erg. Snel spreekt hij een paar woorden en veranderd de bestemming van het portaal. Weer begint Tarran aan een spreuk en de vrouw begint te zweven. Voorzichtig laat Tarran haar nu naar het portaal zweven. Nog even kijkt hij om naar de plek waar de drie overgebleven figuren aan een heroisch gevecht zullen beginnen. Tarran glimlacht. Wat er ook gebeurt tijdens dat gevecht, het zal altijd in zijn voordeel zijn...

Snel stapt hij nu de poort door met de zwevende vrouwe aan zijn zijde. Bestemming Chaos Mountain

Dienaar van de meester Samaell. Broeder van Nocens_Veneficius!
  zaterdag 31 mei 2003 @ 20:47:20 #41
54155 Nocens_Veneficus
Broer van Tarran
pi_10794532
* Tanden knarsend laat Nocens alles over zich heen komen. In de verte hoort hij de zachte woorden van Avalon en zijn bloed begint te koken totdat hij de magie van Chaos hoort. Van zijn halfbroer. Dan gebeurd alles heel snel en trekt in een flits voorbij. Een vuurbal schiet over hun hoofd en de Questor, maar dit was niet van belang. Er is wederom runenmagie uitgesproken, een sterke krachtige bezwering.
"Petje af broertje. Het lijkt wel alsof je het begint te leren. Deze bezwering had leuk geweest als ik hem nog niet kon." Nocens schudt zijn hoofd en begint langzaam de runenmagie af te breken. Met zijn geest tast hij de gebruikte structuur af. Het einde van de structuur eenmaal gevonden begint hij de runen achterwaards uit te spreken. Langzaam lettergreep, als je het lettergreep kan noemen bij runenmagie, voor lettergreep breekt hij de magie af. Runen lichten op en vervagen en na wat een eeuwigheid lijkt is de eerste structuur afgebroken.
Nocens voelt de ogen van de Questor en Ivellios in zijn rug branden en draait zich om. Met fonkelende groene ogen kijkt hij hen aan, niet beseffende dat de woorden van Avalon al deels hun werk hebben gedaan. Bar daarentegen heeft het wel opgemerkt en de geest van Nocens is enigzins makkelijker te lezen voor hem. Met een glimlach spreekt Bar hem toe.

"Knap staaltje vakmanschap heb je daar verricht Gwydion. Jammer alleen dat je halfbroer Phoenixx heeft meegenomen. Overigens er is nog een tweede bezwering en ik denk dat deze tijd genoeg heeft gehad om tot zijn recht te komen en ons zo aan te vallen."

* De woorden van Avalon dringen eindelijk door tot Nocens en kwaad kijkt hij de Questor aan. Ivellios kijkt beide heren vragend aan en begrijpt niets meer van deze uiterst ingewikkelde situatie waarin hij is belandt.

"Nu je zo effectief mijn naam hebt kunnen raden mijn waarde Merlijn, zou je die van jezelf en de huidige naam van de Vrouwe van het Meer met mij delen? Of worden deze twee tradities niet meer in ere gehouden? Dat zou zonde en jammer zijn, want de intriges van toen waren toch uiterst vermakelijk. Maar we dwalen af zo, ik denk dat ik het volgende speeltje van mijn broer aan jullie overlaat en mijn zoektocht naar de uitermate interessante stenen ga vervolgen. Wij zullen elkaar vast nog maals ontmoeten Questor.

* Met een zachte tik van zijn staf en enkele woorden van magie transporteerd Nocens zichzelf naar het rand van dit bos en zet dan koers naar Teranoq , stad der Elven . Waar de derde steen zich ophoudt.

Do not stand at my grave and weep. I am not there, I do not sleep[br]I am a thousand winds that blow. I am the diamond glints on snow[br]Do not stand at my grave and cry. I am not there, I did not die
  zondag 1 juni 2003 @ 12:07:35 #42
44785 Bar_the_Grey
Questor & Servant
pi_10802555
* Bar_the_Grey voelt dan dat degene die de Kytons zond, zijn opwachting maakt. Een bal schiet over de open plek. Verschrikt kijkt de Questor naar boven. Hij wordt aan het wankelen gebracht door hevige emoties. Er komen tranen in zijn ogen als zijn geestesoog Avoral brandend in het elfenbos ziet storten.

* Nocens en Ivellios zien dit met een brede grijns aan. Dan gaat Nocens tot actie over. nocens spreekt de Questor aan en stelt daarbij oude vragen. Nog voordat er een antwoord volgt, is Nocens met een simpele beweging verdwenen. Ivellios en de Questor achterlatend.

Wat is dit allemaal in mijn bos? Wie ben jij?* vraagt Ivellios aan de Questor. Maar deze kijkt slechts op met een vriendelijke glimlach. Dan worden de ogen van de Questor weer hagelwit en wordt de Questor doorzichtig en vervaagd langzaam.

* Bar_the_Grey voelt dat zijn bezwering langzaam uitwerkt. Zijn machtige illusie vervaagt, hij voelt het vervagen van de magie. Maar zijn bezwering heeft gewerkt. De anderen zijn te druk met zichzelf bezig om de truuk door te hebben die de Questor zojuist uithaalde. Misschien komen ze er later achter. Maar dat is voor later. Nu is wat telt. De Questor houdt zijn volledige aandacht bij wat gaat komen. Hij is op weg naar de bakkermat van slechtheid: Chaos Mountain

* Als een van de rode haren op het lichaam van Phoenixx, ziet de Questor de verschijning van de persoon die verantwoordelijk is geweest van de komst van de Kytons. Deze stapt uit een portaal en doet een spreuk die de nog immer bewusteloze Phoenixx doet omhoog zweven en haar door de portaal laat gaan. De Questor is binnen. Het plan is gelukt. Nu afwachten of dit risico het waard is gewwest.

Onrecht doen is een groter schande dan het te lijden. [br] Ook een wijze vergist zich wel eens, [br] maar alleen een dwaas volhardt in zijn vergissing. [br] (joodse wijsheden)
  woensdag 4 juni 2003 @ 21:11:08 #43
55482 Ivellios
Tovenaar in hart en nieren
pi_10889599
* Ivellios begrijpt er niks van, de een na de andere figuur verdwijnt uit het bos en ze zouden nog wel samenwerken, hij voelt dat ze niet meer in het bos zijn. Snel gaat hij op de grond zitten en gaat zo op in het bos, hij luisterd naar de geluiden in het bos en dan ziet hij nog twee mensen: een dwerg en degene naar wie hij op zoek was, Myrddin.
Ze zitten aan de andere kant van het bos, nou dan moet ik daar maar heen.
Eerst even langs mijn kasteel, hier heb ik even meer macht voor nodig.
En met een oogwenk is hij terug bij zijn kasteel, dit keer is er haast bij.
Zij gijt gedoemd
  dinsdag 17 juni 2003 @ 10:48:08 #44
55482 Ivellios
Tovenaar in hart en nieren
pi_11162337
* Terug in zijn kasteel gaat Ivellios eerst naar zijn vertrekken toe, doet de deur dicht en gaat aan het werk.
Hij roept een Amethyst dragon op.

Ja denkt hij dat past wel bij haar.
Hij zegt een paar woorden, slaat een paar keer met zij stok op de grond en uit zijn stok, verschijnt er een paars vuur, dat uitgroeit in een draak.

De draak geeft een brul en kijkt dan naar zijn meester met een argwanende blik.

Ga, er zijn twee figuren in mijn bos een mannelijke dwerg en een vrouwelijke elf een tovernares, neem haar gevangen, maar schaad haar niet, wat je met de dwerg wilt doen is jouw zaak, aan hem heb ik niks.
Ga nu en kom met Myrddin terug

* De draak spreid zijn vleugels en vliegt het raam uit.
Dit moet lukken, een draak dat kunnen ze toch niet verslaan?

[Dit bericht is gewijzigd door Ivellios op 17-06-2003 10:56]

Zij gijt gedoemd
  dinsdag 17 juni 2003 @ 11:01:26 #45
51124 Amethist
See shadows gathering around
pi_11162621
* Myrddin hoort Abbadon aan en knikt, ze redden zich hier wel en ze is ook veel bezorgder om Nyphai.
Nyphai verandert in een vlinder en gaat bij Abbadon op zijn vleugel zitten.
Myrddin zegt een paar woorden, wat een beschermspreuk moet zijn tegen kwade ogen en voor een goede reis, dan stijgen Abbadon en Nyphai op, al snel uit het zicht van Myrddin en Werik.

Myrddin voelt ook een verspreiding van de kwade gasten in het bos, ze voelt dat Iveelios alleen over is en terug keert naar zijn kasteel.
Wat zal hij nu weer van plan zijn? Ze weet dat ze voorlopig nog niet van hem af is en vraagt zich af wat er verderop in het bos is gebeurd, is hij sterker geworden?
Nou ja, zij is in ieder geval wel sterker geworden.

Dan hoort ze door de bomen een ruisend geluid, het geluid van vleugels, door de bomen ziet ze op eens een paarse gestalte dat vlak voor hun land en een harde brul geeft, in zijn ogen brand een paars voor.
Het lijkt een soort draak te zijn.

Van schrik valt ze achter over en ze ziet dat Werik ook schrikt, dit hadden ze niet verwacht, maar Werik lijkt eerder hersteld dan zei en staat al in een gevechthouding als de eerste klauw van de drak uitschiet.
Snel springt Myrddin weer op haar benen, met haar toverstok in de aanslag, had ze nu ook maar een schild gekocht.
En het gevecht is van start gegaan

Why was I one of the chosen ones? Until the fight I could not see,[br]The magic and the strength of my power, It was beyond my wildest dreams,[br] One by one they are falling, Every time they try to strike us down.
pi_11215291
Ondertussen in een ander deel van het elvenbos.

De runen die Tarran heeft neergezet liggen er nog steeds rustig bij, tenminste degenen die heel zijn. Dan vluchten inene alle dieren die zich in de buurt bevinden zo ver mogelijk weg. Het portaal naar de demonenwereld staat nog open en er veschijnt nu een hand met een gloeiende zweep in het elfenbos. Al snel volgt er een arm en dan de rest van het lichaam. De balor, want dat is de demon kijkt tevreden rond.

Ja, dit is wel een plek waar ik wat mee kan.

De balor bukt en past met een simpele handbeweging de doorgang aan, die nu wijdt open staat. Met sierlijke bewegingen komt er nu een Nightmare doorstappen. De balor ziet het tevreden aan, het heeft moeite gekost om deze demon voor zich te winnen. Maar hij is niet voor niets de heerser van de demonenwereld. Al zijn uitdagers heeft hij verslagen. Hij kijkt nog eens naar de nightmare, ook hij is de sterkste van zijn soort. De hitte van zijn hoeven, staart en manen branden de balor tegemoet, maar de Balor geniet ervan. Dan legt hij een hand op de nightmare.

Volgens mij wordt het tijd dat wij ons hier eens met de zaken moeten gaan bemoeien. Het gaat allemaal veel te gemoedelijk. Het is maar goed dat ik tijdig ontdekte wat Tarran aan het doen was en dat ik eindelijk de mogelijkheid had om de doorgang open te houden.

Hoewel de Balor een uitstekend vlieger is, besluit hij om op de Nightmare te stijgen. Hij geniet altijd van de vernietigende blik die hij van de demon krijgt. Maar de Balor weet ook dat hij hem trouw blijft, want waar hij gaat volgt geheid wanhoop, chaos en dood. En dat is iets waar de nightmare niet zonder kan. Snel stijgt de Nightmare nu op, op zoek naar de eerste slachtoffers!

Wij zijn de heersers van het demonenrijk. Wee degene die ons uitdaagd.
pi_11300371
* Vanaf zijn drakentoren merkt quantarianth de aanwezigheid op van een opgeroepen draak. Hij geeft een brul waardoor de mensen van het Kasteel opschrikken. Het elvenbos is de laatste tijd al genoeg aangetast door de kwade machten. Door z'n vele avonturen met z'n kasteelheer heeft Quantarianth veel beleefd en ziet en merkt alles. De reden dat hij zich normaal gesproken afzijdig houdt, is dat z'n kracht te gevaarlijk is geworden om zich te mengen in simpele gevechten. Maar nu niet, de uitdaging van een magische paarse draak is precies wat Quantarianth nodig heeft om een beetje beweging te verkrijgen.

Hij slaat z'n machtige vleugels uit en vliegt van de toren af waarna hij verdwijnt in de stroom der tijden. Boven de plaats waar het gevecht tussen de tovenares, de dwerg en de draak zich afspeelt, klinkt een donderslag en daar waar de lucht eerst nog verstoken was van enig teken van leven, verschijnt plotsklaps Quantarianth. Voordat de Paarse Draak het beseft, laat Quantarianth zich boven op hem/haar vallen. De omgeving schokt en trilt als de machtige 'dragon' de paarse 'drake' verplettert.

Onder de verwoestende kracht van de 'Dragon Unleashed' wordt het paarse draakgeval verscheurd en laat Quantarianth zien wat een èchte draak kan doen. Na het korte, felle gevecht buigt Quantarianth zich naar de twee verschrikte personen en gromt een keertje. Op telepatische wijze laat hij weten dat het gevaar van de paarse draak voor hun nu is geweken.

Dan vliegt hij weer terug naar het Kasteel en neemt daar z'n zonnige plekje op de Drakentoren weer in.

* De eigenaar van de paarse draak heeft pijn, mentale en magische pijn omdat z'n opgeroepen draak door een èchte draak is vernietigd *

"Drakes claim to be Dragons - until the Dragons show up"
  maandag 30 juni 2003 @ 12:14:54 #48
55482 Ivellios
Tovenaar in hart en nieren
pi_11460877
* Ivellios volgt de draak in zijn spiegel en ziet tevreden hoe het gevecht op gang komt.
Dan ziet hij een schaduw over het gevecht verschijnen, net nadat er een dreun te horen was en een draak verschijnt zomaar uit het niets boven het gevecht.
Als hij goed kijkt herkent hij de draak, het is Quantarianth.

Ivellios kijkt met verdrietige ogen toe hoe Quantarianth zijn Amethist Draak plet en voor het arme beest gebeurt het zelfs, voor het doorheeft wat er gebeurt, de draak is niet bestand tegen Quantarianth

Nee!!! Stom Arrogant beest.
Hoe durf je!!!
Hoe durf jij je met mijn plannen te bemoeien?
Denk je nou echt dat ik me door een beetje tegenslag laat weerhouden?

* Tranen lopen over het gezicht van Ivellios, door het verlies van zijn draak, maar zijn gezicht staat meedogenloos.
Toch opgelucht ziet hij Quantarianth, naar huis terug keren, volgende keer zal hij beter moeten opletten, blijkbaar word zijn gevecht ook ergens anders opgemerkt.
Ivellios roept een paar woorden voor zijn spiegel en in de spiegel verschijnt een rookwolk.
Hij is alweer bezig met zijn volgende plannetje, hij heeft tenslotte geen tijd te verliezen.

Zij gijt gedoemd
  maandag 30 juni 2003 @ 20:19:43 #49
45530 Mistix
Twenty Something
pi_11470910
edit: onzin

[Dit bericht is gewijzigd door pluisje op 30-06-2003 21:25]

pi_11508503
Op het moment dat Werik en Myrddin hun weg willen vervolgen in het elfenbos verschijnt er een grote amethistkleurige draak op hun pad. Vrijwel meteen beseft Myrddin dat deze door Ivellios gestuurd moet zijn. Op het moment dat Werik en Myrddin zich schrap zetten om de eerste aanval af te slaan komt er een andere grotere draak uit de lucht vallen.

Verbaasd kijkt Werik naar het gevecht tussen de draken. Dan komt zijn norse blik weer tevoorschijn en kijkt hij terloops naar Myrddin. Ze ziet lijkwit en is doodsbenauwd. Dan is het gevecht inene afgelopen en de Amethistkleurige draak ligt voor dood op de grond. Werik voelt met een dreunende klap de woorden van de andere draak in zijn hoofd weerklinken.

* Hmmpf, verdraaide rotbeesten. Waarom spreken jullie niet gewoon in plaats van mij koppijn te bezorgen.

Dan stijgt de draak snel op en verdwijnt uit het zicht. Snel kijkt Werik weer naar Myrddin, maar die is in geen velden of wegen meer te bekennen.

* Wel verdraaid, stomme rotelfen. Je kunt je ook niet even omdraaien of ze zijn hem weer gesmeerd. Nou ja, omdat ik toch niet veel beters te doen heb op het moment zal ik maar naar haar op zoek gaan. Hoewel ze zich aardig kan redden is er een schijnbaar machtig persoon naar haar op zoek. We zullen eens kijken wat daaraan te doen is.

[Dit bericht is gewijzigd door Werik op 02-07-2003 13:35]

I don't need a bath. I just bathed a year ago (Battlerager Phewt in The Legacy of the drow van R.A. Salvatore)[br][url]http://www.fantasycave.nl[/url]
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')