Collega van mij is Amerikaanse en voed haar zoontje 2-talig op. Althans hij spreekt beide talen, maar of ze dat nou bewust gedaan hebben?
quote:Ja, ik ben min of meer tweetalig opgevoed... niks geen problemen mee. Het is alleen maar handig.
Op donderdag 1 mei 2003 15:33 schreef Quintony het volgende:
Ik had laatst met mijn amerikaanse vriendin een discussie over het opvoeden van 'onze eventuele toekomstige' kinderen. Nu zijn we tot de conclusie gekomen dat wij ze graag tweetalig (Nederlands en engels) zouden opvoeden. Iemand hier ervaring mee?
quote:Nee echt van jongs af aan, dus niet op hun 10e of elfde maar op hun 2e
Op donderdag 1 mei 2003 15:35 schreef Toffe_Ellende het volgende:
Nou ja.. tegen de tijd dat je kinderen groot zijn.. laten we zeggen een jaar of tien zal dat in Nederland toch wel redelijk goed normaal zijn. Of wil je je kinderen al meteen Engels leren?
quote:Welke talen?
Op donderdag 1 mei 2003 15:37 schreef Ernst het volgende:[..]
Ja, ik ben min of meer tweetalig opgevoed... niks geen problemen mee. Het is alleen maar handig.
en hoe werkte dat? sprak je vader de ene taal tegen je en je moeder de andere?
Hadîs (An-Nawawi): "Niemand van jullie gelooft (werkelijk) totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst."
quote:Nederlands en Engels.
Op donderdag 1 mei 2003 15:38 schreef Quintony het volgende:
Welke talen?
quote:Neu, gewoon allebei door elkaar. Geen van beiden is overigens van Engelse of Amerikaanse afkomst ofzo, maar vanaf m'n vierde (denk ik) hebben ze me wat Engelse woordjes geleerd... dat werden er steeds meer en de rest heb ik eigenlijk uit films, boeken e.d. opgepikt
en hoe werkte dat? sprak je vader de ene taal tegen je en je moeder de andere?
Vandaar ook 'min of meer' tweetalig opgevoed. Ik spreek het in ieder geval wel vloeiend (licht accent).
quote:ik zou veel eerder beginnen dan vanaf hun 2e gewoon vanaf geboorte af
Op donderdag 1 mei 2003 15:38 schreef Quintony het volgende:[..]
Nee echt van jongs af aan, dus niet op hun 10e of elfde maar op hun 2e
Ik zou willen dat ik tweetalig was opgevoed. M'n pa is Italiaan, m'n moeder Nederlandse en ik heb enkel Nederlands geleerd van m'n ouders. Engels en Duits via de TV/radio. Ik spreek ik zeer gebrekkig Italiaans en dat vind ik eigenlijk wel jammer. Een cursus volgen is niet aan mij besteed.
[Dit bericht is gewijzigd door MSXUser op 01-05-2003 15:42]
Hij verstaat gewoon beiden
Als je alles door elkaar heen gaat doen, dus dat de vader Engels en Nederlands praat en de moeder ook, dan is er meer kans op dyslectie enzo, omdat de kinderen dan in de war raken ( heb ik ergens gelezen)
[Dit bericht is gewijzigd door Sylvana op 01-05-2003 15:45]
maar das offtopic)
Fries en Nederlands.
die twee talen lijken best wel op elkaar, maar zijn qua grammatica echt heel anders. Fries heeft meer de engelse grammatica.
Ik spreek beide talen zonder problemen en heb ook redelijk makkelijk de grammatica van frans, duits en engels onder de knie gekregen. Helaas had ik het probleem dat ik de vertalingen van woorden niet kon onthouden. Ik heb Engels goed onder de knie gekregen. Duits en Frans zijn inmiddels helemaal weggezakt.
Ik sprak altijd Fries thuis. Op school sprak ik vaker Nederlands, maar ook genoeg Fries.
Voor mij is het gewoon heel makkelijk om over te stappen naar de andere taal, gewoon zomaar. Dus het kan geen kwaad om een kind tweetalig op te voeden. en Engels wordt ook heel veel gebruikt. Maar het kindje zal dan wel regelmatig Engels moeten horen. Dat zal wel elke week een paar uurtjes moeten zijn, of misschien zelfs elke dag een uur of meer.
Als dat mogelijk is, dan zou ik het zeker doen...
Ikzelf ben met 3 talen opgevoed voordat ik naar de kleuterschool ging. Hierdoor had ik een enorme voorsprong op de rest. In groep 4 kon ik al in 3 talen lezen, schrijven en spreken terwijl kinderen in groep acht nog met Nederlands aan het stoeien waren.
Gewoon doen, je kinderen zullen je dankbaar zijn.
Maar de laatste jaren is mijn taal helemaal verpest omdat ik vaker op een toetsenbord tik dan dat ik spreek. 
kut ICT 
"...happy birthday son you got a bracelet!" - McManus
- ik heb 4 jaar aan de mafo gestudeert -
Doorgaans kunnen ze trouwens iets later vloeiend spreken (maar dan wel beide talen), dan andere kinderen. Daar moet je dus niet van schrikken. Er is een fase waarop ze allebei de talen door elkaar heen gebruiken en er een enorm zooitje van maken. Dan denk je "o jee, dat komt nooit meer goed", maar dat komt het dus altijd wel. Ook niet van in de stress schieten dus.
Overigens ontwikkelen kinderen in de baarmoeder al een voorkeur voor de taal/talen die ze dan vaak horen. Dus dan kun je er al mee beginnen.
Er zijn verschillende manieren. Zij gebruiken'OPOL'-model (one person one language). Het schijnt het beste te werken als de ouder consequent in zijn eigen taal met het kind praat. Het kind zal dan wrs wel de twee talen door elkaar gooien als het begint met praten.
Een andere mogelijkheid is 'ml@h' (minority language at home). dus thuis bijvoorbeeld engels praten in nederland
op http://www.oudersonline.nl/ltaal.htm#meertaligheid vindt je nog veel meer informatie.
Succes ermee !!
Nederlands,Spaans en Catalaans
Het kan geen kwaad vind ik ik zie alleen maar voordelen bijv: Als het kind later wil verhuizen enzo
Mijn kids zijn ook 2 talig, Nederlands (mama) en Engels (papa).
En hoewel hun vader in London woont, en ze hem dus niet dagelijks meemaken (de jongste kent geen andere situatie) leverde en levert het geen enkel probleem op..easy peasy
Nu is Engels ook wel een dankbare taal om te leren, je hoort het de hele dag om je heen.
quote:Ook ik ben min of meer tweetalig opgevoed. Het enige dat 'anders' aan mij was, was dat het langer duurde voordat ik ging praten omdat ik eerst de twee talen moest leren scheiden (schade later ruimschoots ingehaald
Op donderdag 1 mei 2003 15:37 schreef Ernst het volgende:[..]
Ja, ik ben min of meer tweetalig opgevoed... niks geen problemen mee. Het is alleen maar handig.
).Momenteel heb ik er veel baat bij omdat ik makkelijker een nieuwe taal leer.
.
