Terug van 2 maanden vakantie in de Filippijnen. Even wat picca's
Zo reis je dan rond in de wat meer afgelegen gebieden, in een gepimpte jeepney
Lekke band op een bergweg met rechts een (leeg) rijstveld. Totaal 3x een lekke band gehad, 1x een bus zelf moeten aanduwen en 1x halverwege gestrand vanwege een in de prak gedraaid differentieel
Rijstvelden in Batad, Noord Luzon. Dit is Unesco Werelderfgoed. Voor een guesthouse met ongeveer dit uitzicht betaalde ik 150 pesos ( ¤2,30 ) per nacht. Niet per auto of brommer te bereiken, je moet zelf eerst lopend een berg over (ca 2 uur). Geen elektriciteit in het dorp op de foto, maar wel in het guesthouse (hoger op de berg)
Geld is hier nog echt iets waard. Als mensen hout nodig hebben dan kunnen ze dat in het bos gaan hakken, maar omdat dat eigendom is van de barrangay (kleinste bestuurseenheid binnen een stad/ dorp) moeten ze hiervoor aan de barrangay betalen en bouwen ze dus een schuld op. Het bord hierboven hangt op een centrale plek in het dorp en laat die schulden zien. Bedenk dat 1 peso = ¤0,015 ....
In de bergen van noord Luzon zitten breezermeisjes niet de hele dag op MSN, maar ze werken gewoon hard, bijvoorbeeld rijst stampen. De mannen zie ik trouwens vooral kaarten en bier drinken, zoals het hoort.
Ik had het geluk om een uitbarsting van de Mayon vulkaan mee te maken
. Gezien vanaf het balkon van m'n hotel in Legazpi, zuid Luzon, op 15km afstand van de vulkaan (tot 8km afstand waren mensen geevacueerd). Wel jammer dat m'n (brakke, oude) camera geen belichtingstijden toestond van >1 sec, dus de foto is erg donker.
De beroemde Chocolat Hills op het eiland Bohol
En een tarsier, de kleinste primaat ter wereld, ook op Bohol. Die beestjes zijn echt schattig
.
De Filippijnen maken een bevolkingsexplosie door, dus het wemelt overal van de kinderen. Door de enorm snelle groei van de bevolking neemt ondanks een redelijke economische groei het GDP per capita nauwelijks toe en moet ondanks de enorme hoeveelheid rijstvelden toch 10% van de rijst worden geimporteerd. (foto in Loboc, Bohol).
Enkele minuten nadat ik deze foto nam op het prachtige eilandje Siquijor reed ik op een afdaling over een onverharde trail een motorfiets (en mezelf) in de puin
. Resultaat: zes hechtingen in m'n knie (ik kon het bot zien) en veel schaafwonden. Hoewel de motorfiets aardig krom was kon ik er gelukkig nog de 20km naar het ziekenhuis mee rijden. Op zich wel een mooie kans om eens een ziekenhuis van binnen te zien op een straatarm eilandje met 80.000 inwoners. Ik moet zeggen dat ze me uitstekend hebben dichtgenaaid. Ik kreeg zelfs een verdoving, tetanusprik en antibiotica. Maar Filippijnse verpleegsters zijn dan ook wereldberoemd
. Heb wel een week ofzo niet kunnen lopen.
De ondergrondse rivier in Sabang op het eiland Palawan is de op één na langste bevaarbare ondergrondse rivier ter wereld. Op de foto zie je de opening. Binnenin is het prachtig (maar geen picca's vanwege brakke camera). De standaard tour gaat zo'n 1,5km naar binnen, maar je kunt tot zo'n 4,5km. Helaas kreeg ik het niet meer geregeld om de volle 4,5km te gaan (moet je van tevoren aanvragen en hangt af van de drukte).
In Sabang (Palawan) hebben ze ook toffe mangroves. Op één tour van een uurtje zag ik 3 mangrove snakes, 1 python en diverse ijsvogels. Oh, en veel muggen...
Island hoppen van het ene paradijseilandje naar het andere in El Nido, Palawan was een van de hoogtepunten van m'n reis.
En een sub-hoogtepunt was elke keer de lunch BBQ
Al met al een schitterende 2-maanden in de Filippijnen
Filippijnen
Bovenstaande foto's zijn slechts een kleine selectie van waar ik allemaal ben geweest en wat heb gezienEdit: route in blauw en belangrijkste stops in magenta. Alles met jeepney's, bussen en boten, behalve de reis van en naar Palawan.
[ Bericht 0% gewijzigd door SeLang op 06-02-2010 15:34:13 ]