Die jongen stierf in 1974 maar 'tijdloos' is een plat understatement voor de kristallen emotie die hij muzikaal wist over te brengen.
Ik ken alleen zijn platen
'Five leaves left' (1969)
'Pink Moon'(1972)
maar ook de plaat daar tussen in
'Bryter Layter'
moet prachtig zijn. Geloof ik direct.
Nick Drake bezong de hemel vanaf een grauwe aarde.
als je van van akoestise gitaar muziek hou moet je Luka Bloom eens proberen.....als je hem nog nie kent
Volgens mij is Nick Drake tegenwoordig trouwens vele malen populairder dan tijdens zijn leven.
quote:Ja ik heb dus eergisteren Bryter Layter gekocht maar ik moet zeggen dat de plaat mij wat tegenviel in vergelijking met Five Leaves Left en Pink Moon. Iets teveel orchestratie en iets te weinig melodie. De songs op de andere twee platen zijn qua melodie toch net iets krachtiger, op Bryter Layter kabbelt het allemaal wat door. Vind ik dan, hoor, want zoals gezegd lopen de meningen uiteen.
Op 12 januari 2001 08:54 schreef Zanderrr het volgende:
... en omhoog! 'Bryter Layter' is inderdaad ook een geweldige plaat, ondanks de soms een beetje bombastische arrangementen.
quote:Absoluut. Volgens mij kan je zelfs spreken van een kleinschalige hype. Komt denk ik ook door het (relatieve) succes van Belle & Sebastian, die heel veel aan Nick Drake te danken hebben.
Volgens mij is Nick Drake tegenwoordig trouwens vele malen populairder dan tijdens zijn leven.
Trouwens: hoe vaker je naar Drake luistert, hoe meer artiesten je te binnen schieten die door hem beïnvloed zijn. Soms heel onverwachts: bepaalde songs van de Chili Peppers lijken heel erg op (vooral) de Nick Drake van Pink Moon.
Overigens is er ook nog een vierde plaat na zijn dood verschenen, maar die ken ik zelf niet. Schijnt in het verlengde te liggen van Pink Moon, dus moet ik zeker nog eens beluisteren...
[Dit bericht is gewijzigd door Zanderrr op 12-01-2001 13:13]
quote:Dat laatste kan vreemd genoeg inderdaad bepalend zijn... raar eigenlijk.
Op 12 januari 2001 13:11 schreef Zanderrr het volgende:
Bryter Layter is misschien in z'n geheel niet zijn beste plaat, maar persoonlijk vind ik 'At the chime of a city clock' en 'One of these things first' twee van zijn allermooiste nummers. Maar ik ben misschien ook niet helemaal objectief, want het was de eerste ND plaat die ik ooit hoorde...
Ik weet wel dat er posthuum behoorlijk wat nummers van Nick Drake zijn uitgebracht. Zal ik ook eens naar op zoek gaan. Er zijn ook heel wat artiesten geweest die Nick Drake gecoverd hebben, er zijn behoorlijk wat Tribute-cd's etc. Vast niet alles is goed, vermoed ik, maar... met name veel songs van Pink Moon lenen zich uitermate goed voor (bijv.) een versterkte uitvoering. Veel Pink Moon-songs hebben een onderhuidse rock-groove, vind ik, bijna grunge-achtig.
quote:Effe opgezocht in Amazon: de plaat heet Time Of No Reply. Deels bekende songs, deels onuitgebracht materiaal. Schijnt de moeite waard te zijn, maar ja: what's new?
Op 12 januari 2001 13:11 schreef Zanderrr het volgende:
Overigens is er ook nog een vierde plaat na zijn dood verschenen, maar die ken ik zelf niet. Schijnt in het verlengde te liggen van Pink Moon, dus moet ik zeker nog eens beluisteren...
Ik heb niet zo lang geleden z'n cd's gekocht (ja de geremasterde cd's, die klinken echt goed!). Echt prachtige muziek.
Wat zou hij nog meer gedaan hebben als hij nu nog zou leven? Echt diep triest.
Z'n mooiste nummer vind ik denk ik 'Things behind the sun', zo'n mooi gitaarspel: 't lijkt alsof er een hele band achter zit maar hij zit gewoon in z'n eentje te spelen..
[Dit bericht is gewijzigd door Theeboon op 12-01-2001 15:43]
Weet iemand wat er waar is van het gerucht dat 'fruit tree', de ND-boxset, opnieuw zal worden uitgebracht? Ik vind het een beetje zonde om nu alle cds te kopen als je ze binnenkort in een mooie box kan krijgen met extra info erbij.
quote:Ga je schamen! Ik luister tegenwoordig zo min mogelijk Nick Drake, omdat ik er extreem depri van wordt. Nu ik uit een lange depressie-periode ben merk ik pas hoe deprimerend dat eigenlijk is... Ik denk aan een 'Black Eyed Dog' (van Time of No Reply, het meest deprimerende nummer ooit gemaakt
Op 12 januari 2001 23:57 schreef bixister het volgende:
ik vind Pink Moon erg mooi - ken de rest nog niet. maar huilend op m'n knieen bij de boxen? nee, zover krijgt ie me niet.
)[edit]
Usericon heb ik inmiddels veranderd...
[/edit]
[Dit bericht is gewijzigd door QyRoZ op 23-01-2001 11:36]
Schijnt dat er nieuwe onbekende opnames zijn gevonden enzo... en die heb ik dan dus niet!
Tenzij die ook los worden verkocht op een nieuwe Time of no Reply 
[Dit bericht is gewijzigd door Theeboon op 13-01-2001 22:12]
quote:Volgens mij staan die op het album Tanworth-in-Arden, die ik al bij de CD-uitleen Enschede heb zien liggen die zal ik dus binnenkort een keertje lenen. Evt MP3s op Napster zetten voor de geinteresseerden...
Op 13 januari 2001 22:12 schreef Theeboon het volgende:Schijnt dat er nieuwe onbekende opnames zijn gevonden enzo... en die heb ik dan dus niet!
Tenzij die ook los worden verkocht op een nieuwe Time of no Reply
quote:Die zijn al te vinden op Napster, de cd ligt ook bij de Plato in Apeldoorn, maar de meeste nummers zijn van zeer barre kwaliteit.
Op 14 januari 2001 15:57 schreef QyRoZ het volgende:
Volgens mij staan die op het album Tanworth-in-Arden, die ik al bij de CD-uitleen Enschede heb zien liggen die zal ik dus binnenkort een keertje lenen. Evt MP3s op Napster zetten voor de geinteresseerden...
quote:He, volgens je profile woon je wel erg dicht bij mijn ouderlijk huis..... it's a small Fok! after all...
Op 14 januari 2001 16:55 schreef Theeboon het volgende:
Die zijn al te vinden op Napster, de cd ligt ook bij de Plato in Apeldoorn, maar de meeste nummers zijn van zeer barre kwaliteit.
quote:Theo van Gogh leeft nog hoor.
Op 12 januari 2001 12:42 schreef Seestar het volgende:
Is een beetje het van Gogh verhaal he, pas na z'n dood de erkenning krijgen.
Ja ik heb dus eergisteren Bryter Layter gekocht maar ik moet zeggen dat de plaat mij wat tegenviel in vergelijking met Five Leaves Left en Pink Moon. Iets teveel orchestratie en iets te weinig melodie. De songs op de andere twee platen zijn qua melodie toch net iets krachtiger, op Bryter Layter kabbelt het allemaal wat door.
CORRECTIE GRAAG! Afgelopen weekend heb ik de plaat nog eens goed beluisterd, en je raadt het al: prachtig gewoon. Hoe KON ik zo grof zijn. Bryter Layter is gewoon net zo'n muzikale betovering als de andere twee. Het vervelende is alleen dat ik nu ECHT niet meer weet welke plaat ik het best vind.
Ach ik ben ook gek als ik ga kiezen...
quote:Ja, ga je schamen!
Op 15 januari 2001 11:13 schreef Ringo het volgende:
CORRECTIE GRAAG! Afgelopen weekend heb ik de plaat nog eens goed beluisterd, en je raadt het al: prachtig gewoon. Hoe KON ik zo grof zijn.
quote:Het duurt alleen even voordat je het door hebt, tot je gaat slapen en bedenkt dat het wel erg rustig is zonder Nick Drake...
Bryter Layter is gewoon net zo'n muzikale betovering als de andere twee.
quote:Daarom, ze zijn alle 3 even geweldig. De ene dag heb ik een voorkeur voor Pink Moon, de andere dag voor Bryter Layter. Een album voor elke dag (nu nog 3-daagse weken
Het vervelende is alleen dat ik nu ECHT niet meer weet welke plaat ik het best vind.
Ach ik ben ook gek als ik ga kiezen...
)In het Schandalig ondergewaardeerde artiesten-topic schreef ik:
1. Nick Drake
Veel te jong overleden Britse folkzanger, gehuld in een nevel van mysterie. Alles aan hem was een tikje vreemd...van z'n stemmingen, met zulke diepe depressies dat hij soms maanden aaneen geen woord sprak, tot z'n gitaarstemmingen die nauwelijks te kopiëren zijn, maar waarmee hij de mooiste harmoniën uit z'n instrument wist te lokken.
Nick Drake was een fenomenaal gitarist, maar alleen echte kenners zullen dat horen, hij was geen show-off. Idem voor zijn lyrics. Poëzie, maar ingetogen, en stil. Hij zingt alsof hij verlegen was voor de microfoon, en naar hem luisteren is iets intiems.
Het mooiste vind ik de volledig akoestische plaat Pink Moon. Deze plaat is een sobere, sombere, soms licht psychedelische trip, luisteren bij kaarslicht en eventueel een genotsmiddel naar keuze.
Download tips: Things behind the sun, Pink Moon, Place to be, Road.
En een super megatip:
"Winter is Gone"
Aan de geluidskwaliteit te horen een onuitgebracht nummer, ik weet het niet zeker.
Dit is toch wel een van de deprimerendste nummers ever. Angstaanjagend, en angstaanjagend mooi.
quote:Vreemd, ik word dus nooit depressief van mooie muziek. Zou eerder in een depressie schieten als ik 24/7 naar DJ-Huppeldepup zou moeten luisteren of zo.
Op donderdag 11 april 2002 05:10 schreef Kwark het volgende:Dit is toch wel een van de deprimerendste nummers ever.
Depressies krijg je namelijk bijna altijd door te veel stress, wist je dat? 
Maarre, Nick Drake is idd mooi ja (net als de openingszin in dit topic overigens... 
).
Heb ze nu allemaal, incl. Time Of No Reply (staat een prachtige Thoughts Of Mary Jane op).
Hier wat favorieten:
time has told me
day is done
saturday sun
things behind the sun
en de absolute topper: Northern Sky!
).The Thoughts of Mary Jane is toch wel één van mijn favoriete nummers:
Who can know
What happens in her mind
Did she come from a strange world
And leave her mind behind
Her long lost sighs
And her brightly coloured eyes
Tell her story to the wind.
Ik ben na bovenstaande verhalen wel zeer benieuwd geworden naar de tweede cd. De eerste cd is soms al enigzins bombastisch, dus dat beloofd wat. Maar als Muse fan en moet ik wel raad weten met bombastische elementen in muziek.
quote:Deprimerend is zowieso niet het juiste woord.
Op donderdag 11 april 2002 07:11 schreef Nuoro het volgende:[..]
Vreemd, ik word dus nooit depressief van mooie muziek. Zou eerder in een depressie schieten als ik 24/7 naar DJ-Huppeldepup zou moeten luisteren of zo.
Depressies krijg je namelijk bijna altijd door te veel stress, wist je dat?
Maarre, Nick Drake is idd mooi ja (net als de openingszin in dit topic overigens...
Winter is Gone is niet zozeer deprimerend, maar het klinkt als een koude wind die door je heen blaast, als een spookopname. Nick Drake zingt dit nummer als als een dolende geest. Haunting.
:
quote:Nick Drake is nu hipper dan ooit. En nog steeds mijn grootste held aller tijden
Op donderdag 11 april 2002 23:53 schreef Theeboon het volgende:
Kweenie maar dat vergroeide, lange haar is niet zo hip meer tegenwoordig hoor
quote:Ik heb vandaag Pink Moon gekocht voor een vriendin, for sure dat zij ook voor de bijl gaat.
Op vrijdag 12 april 2002 01:00 schreef QyRoZ het volgende:[..]
Nick Drake is nu hipper dan ooit. En nog steeds mijn grootste held aller tijden
Ken jij Winter is gone, QyRoZ ?
[Dit bericht is gewijzigd door QyRoZ op 25-11-2003 11:08]
quote:(over late reacties gesproken)
Op vrijdag 12 april 2002 02:14 schreef Kwark het volgende:[..]
Ik heb vandaag Pink Moon gekocht voor een vriendin, for sure dat zij ook voor de bijl gaat.
Ken jij Winter is gone, QyRoZ ?
Ja, ik ken dat nummer, ik luister eigenlijk veel te weinig naar alle Tanworth-in-Arden-nummers. Ik heb nu net weer even Bryter Layter opgezet, imo het beste album aller tijden.
.Ik moest wel even wennen aan Bryter Layter, Five Leaves Left is nu favoriet
quote:Zo zie je maar weer hoe snel mode hier gaat, tis nu inenen vrij populair
Op donderdag 11 april 2002 23:53 schreef Theeboon het volgende:
Kweenie maar dat vergroeide, lange haar is niet zo hip meer tegenwoordig hoor
Voor de mensen die hun single/albumtrack top100 nog niet hebben opgestuurd, zie hier een top voor in iig de top10 van datzelfde lijstje.
quote:Die zet ik ook standaard op alle mixtapes/CD's die ik voor vrienden maak. Prachtig nummer, inderdaad.
Op woensdag 26 november 2003 20:21 schreef Kirke het volgende:
Kirke vindt River Man zo moooooooooiii
quote:Nou inderdaad. From The Morning doet het ook geweldig. Ik denk dat ik dat het mooiste Drake-nummer vind.
Op zaterdag 29 november 2003 19:12 schreef Grobbel het volgende:[..]
Die zet ik ook standaard op alle mixtapes/CD's die ik voor vrienden maak. Prachtig nummer, inderdaad.
Iemand destijds bij de vertoning van 'A Skin Too Few' in Paradiso geweest?
Five Leaves Left vind ik prachtig. Erg orkestraal en soms gaat dat ten koste van de muziek en roep het vooral nepsentiment op, maar hier past het perfect.
Pink Moon is dan weer van een ontzettend breekbare schoonheid. Die plaat moest ik wel een paar keer luisteren voor het kwartje viel.
Heeft zich destijds(per ongeluk?) gesuicideerd met Tryptizol .Is een anti-depressivum.
Het prachtige nummer Riverman wordt trouwens ook door Kate Bush gezongen.Ook erg mooi.Vond het op Kazaa.
Koud, kristalhelder, lauw zonlicht.
quote:En? Wat vind je er van?
Op woensdag 28 januari 2004 21:53 schreef Toffe_Ellende het volgende:
ik heb het er ook maar eens op gewaagd...
quote:Eensch.
Op zaterdag 29 november 2003 13:47 schreef Vork het volgende:
Het moge duidelijk zijn dat Things Behind the Sun toch een van de mooiste nummers ooit geschreven is. Hoe vaker ik 'm hoor, hoe mooier in 'm eigenlijk ben gaan vinden.
quote:ja, tof he!
Op woensdag 28 januari 2004 22:14 schreef QyRoZ het volgende:[..]
En? Wat vind je er van?
Klinkt zeer tijdloos en dat hoort natuurlijk ook zo te zijn.
Weet je trouwens waar Suicide is Painless op staat?
quote:Ik, als 18-jarige eerstejaarsstudente uit de provincie, zonder kamer in Amsterdam. Ik had Nick Drake net 1 of 2 maanden daarvoor ontdekt omdat KINK weleens "day is done" draaide. Ik wist dat ik naar die premiere moest.
Op zondag 30 november 2003 00:46 schreef bukgeit het volgende:Iemand destijds bij de vertoning van 'A Skin Too Few' in Paradiso geweest?
Die avond was niet alleen de premiere van "a skin too few", maar ook werden er Nick Drake nummers gespeeld (ik geloof door leden van het radio filharmonisch orkest ofzo) in de originele arrangementen van Robert Kirby,een vriend van Nick die ook aanwezig was.De gitaarpartijen werden gespeeld op Nicks eigen gitaar. Zang was weggelaten. Het was wat mij betreft het dichtste dat ik ooit bij een Nick Drake live-ervaring zal komen, niet veel mensen zullen dat hebben meegemaakt, ook niet tijdens zijn leven.
Ook werden er brieven van Nick voorgelezen door zijn zus. Verder was er nog een optreden door Ben en Jason (oa Pink moon) en Beth Orton speelde een set met oa een hartverscheurende versie van "blood red river". Samengevat : de hele avond was een geslaagd eerbetoon en een bijzondere ervaring.
Behalve "a skin too few" is er nog wel wat biografisch materiaal over Nick, een stukje "rock shrines" waarin wordt verteld wie hij was en dat er inderdaad nog steeds mensen zijn graf bezoeken, en "a stranger among us" dat voornamelijk bestaat uit interviews met vrienden/collega's. De biografie door Patrick Humphries is ook de moeite waard.
quote:Mooi verwoord. Schitterende avond en een hele bijzondere concertervaring.
Op donderdag 29 januari 2004 00:29 schreef pumpkin_Ruby het volgende:[..]
Ik, als 18-jarige eerstejaarsstudente uit de provincie, zonder kamer in Amsterdam. Ik had Nick Drake net 1 of 2 maanden daarvoor ontdekt omdat KINK weleens "day is done" draaide. Ik wist dat ik naar die premiere moest.
Die avond was niet alleen de premiere van "a skin too few", maar ook werden er Nick Drake nummers gespeeld (ik geloof door leden van het radio filharmonisch orkest ofzo) in de originele arrangementen van Robert Kirby,een vriend van Nick die ook aanwezig was.De gitaarpartijen werden gespeeld op Nicks eigen gitaar. Zang was weggelaten. Het was wat mij betreft het dichtste dat ik ooit bij een Nick Drake live-ervaring zal komen, niet veel mensen zullen dat hebben meegemaakt, ook niet tijdens zijn leven.
Ook werden er brieven van Nick voorgelezen door zijn zus. Verder was er nog een optreden door Ben en Jason (oa Pink moon) en Beth Orton speelde een set met oa een hartverscheurende versie van "blood red river". Samengevat : de hele avond was een geslaagd eerbetoon en een bijzondere ervaring.
Behalve "a skin too few" is er nog wel wat biografisch materiaal over Nick, een stukje "rock shrines" waarin wordt verteld wie hij was en dat er inderdaad nog steeds mensen zijn graf bezoeken, en "a stranger among us" dat voornamelijk bestaat uit interviews met vrienden/collega's. De biografie door Patrick Humphries is ook de moeite waard.
I never felt magic crazy as this
I never saw moons knew the meaning of the sea
I never held emotion in the palm of my hand
Or felt sweet breezes in the top of a tree
But now you're here
Brighten my northern sky.
I've been a long time that I'm waiting
Been a long that I'm blown
I've been a long time that I've wandered
Through the people I have known
Oh, if you would and you could
Straighten my new mind's eye.
Would you love me for my money
Would you love me for my head
Would you love me through the winter
Would you love me 'til I'm dead
Oh, if you would and you could
Come blow your horn on high.
I never felt magic crazy as this
I never saw moons knew the meaning of the sea
I never held emotion in the palm of my hand
Or felt sweet breezes in the top of a tree
But now you're here
Brighten my northern sky.
quote:Jaaaaaaaa, dat viel mij ook al op. Die was zaterdag op tv, ik zat achter de pc bij mn ouders thuis en mn pa was aan het zappen. Plotseling hoorde ik een paar hele bekende klanken....
Op donderdag 29 januari 2004 21:50 schreef tutjehola het volgende:
En hoe mooi kan een film eindigen? Serendipity met Northern Sky...
quote:*jaloers*
Op donderdag 29 januari 2004 00:29 schreef pumpkin_Ruby het volgende:[..]
Ik, als 18-jarige eerstejaarsstudente uit de provincie, zonder kamer in Amsterdam. Ik had Nick Drake net 1 of 2 maanden daarvoor ontdekt omdat KINK weleens "day is done" draaide. Ik wist dat ik naar die premiere moest.
Die avond was niet alleen de premiere van "a skin too few", maar ook werden er Nick Drake nummers gespeeld (ik geloof door leden van het radio filharmonisch orkest ofzo) in de originele arrangementen van Robert Kirby,een vriend van Nick die ook aanwezig was.De gitaarpartijen werden gespeeld op Nicks eigen gitaar. Zang was weggelaten. Het was wat mij betreft het dichtste dat ik ooit bij een Nick Drake live-ervaring zal komen, niet veel mensen zullen dat hebben meegemaakt, ook niet tijdens zijn leven.
Ook werden er brieven van Nick voorgelezen door zijn zus. Verder was er nog een optreden door Ben en Jason (oa Pink moon) en Beth Orton speelde een set met oa een hartverscheurende versie van "blood red river". Samengevat : de hele avond was een geslaagd eerbetoon en een bijzondere ervaring.
Behalve "a skin too few" is er nog wel wat biografisch materiaal over Nick, een stukje "rock shrines" waarin wordt verteld wie hij was en dat er inderdaad nog steeds mensen zijn graf bezoeken, en "a stranger among us" dat voornamelijk bestaat uit interviews met vrienden/collega's. De biografie door Patrick Humphries is ook de moeite waard.
Ik kon er niet bij zijn.
quote:Ik heb Slid Air niet kunnen vinden, maar wel Sunday's Child, en dat is inderdaad een gaaf nummer!
Op zondag 30 november 2003 03:32 schreef dvr het volgende:
Drake-liefhebbers zouden ook Solid Air van zijn vriend en tijdgenoot John Martyn eens kunnen proberen.
Ik vind trouwens alleen al Nick Drake's titels zo mooi! Things behind the sun, River Man, Northern Sky, Pink Moon...het roept al meteen zoveel op!
you may see me on the ground
for I am the parasite of this town
take a look
you may see me in the dirt
for I am the parasite
who hangs
from your skirt
Goudeerlijke droefheid. Weemoed op z'n best. Mooi.
quote:
Op vrijdag 30 januari 2004 14:40 schreef Kwark het volgende:[..]
Things behind the sun
Elke keer als ik het luister zijn het de mooiste 4 minuten van mijn leven. Voorgegaan door Horn is het helemaal de hemel op aarde.
quote:Mooi he
Op maandag 2 februari 2004 22:42 schreef QyRoZ het volgende:[..]
Elke keer als ik het luister zijn het de mooiste 4 minuten van mijn leven. Voorgegaan door Horn is het helemaal de hemel op aarde.
.quote:Van Planet
Laatste song Nick Drake op verzamelaar
Gepubliceerd op zaterdag 13 maart 2004
Het allerlaatste nummer dat Nick Drake ooit aan een tape heeft toevertrouwd, komt deze zomer voor het eerst uit. Drake's zwanenzang 'Toe The Line' is straks te vinden op een nieuwe compilatie van materiaal van de Britse singer/songwriter.
'Toe The Line' staat op de verzamelaar 'I Was Made To Love Magic', een album met in totaal 13 tracks, waaronder voornamelijk alternatieve versies van Drake's klassiekers. 'I Was Made' bevat onder meer een solo uitvoering van 'River Man' en een vijf minuten durende uiteenzetting van 'Three Hours'. De collectie songs is een aanvulling op de in 1994 verschenen compilatie 'Way To Blue'.
Het 'nieuwe nummer', dat iets langer is dan twee minuten, is volgens het Mojo magazine in stijl vergelijkbaar met de tracks op Drake's laatste album 'Pink Moon' uit 1972.
Drake maakte drie albums voor zijn dood in 1974 op 26-jarige leeftijd in het huis van zijn ouders door een overdosis van antidepressiva.
Bekijk de documentaire 'A Skin To Few' over Drake hier.
Bron: NME, Ananova
Gisteren speelde Tom Barman, frontman van dEUS, enkele nummers van Drake in Tivoli. Akoustisch, en met Pianist op vleugel erbij.
Hoewel hij de gevoeligheid van Nick niet helemaal kan raken, waren het live luisteren naar Fruit Tree en Pink moon weer zoooo mooi..
Mensen, koop die platen, ze liggen voor weinig geld bij uw betere platenzaak!
Verder natuurlijk Cello song...Things behind the sun en know..
http://teletekst.nos.nl/gif/228-01.html
quote:Beetje off-topic wellicht, maar wat is het Thuiskopiefonds precies? En is deze docu deels door Nederlanders gemaakt of zo?Deze documentaire kwam mede tot stand dankzij het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepprodukties en Thuiskopiefonds.
quote:Daarvoor wil ik zelfs mijn videorecorder wel aansluiten.Op donderdag 26 augustus 2004 12:07 schreef dwerg het volgende:
Vanavond om 23.13 op Nederland 1 de herhaling van een documentaire over het genie Nick Drake.
http://teletekst.nos.nl/gif/228-01.html
quote:De regisseur is in ieder geval een Nederlander, Jeroen Berkvens, hij heeft de mensen rondom Nick Drake net zo lang "gestalkt" tot ze mee wilden werken aan zijn film.Op donderdag 26 augustus 2004 16:42 schreef Man_in_a_Shed het volgende:
[..]
En is deze docu deels door Nederlanders gemaakt of zo?
meer informatie:
http://www.cactusmusic.be/music_in_mind/site/programma.htm
Ik denk nu niet dat ik zal gaan, maar als iemand uit de omgeving Middelburg of Leiden gaat, ik houd me aanbevolen als gezelschap.
quote:Thanks, deze wil ik graag zien.Op donderdag 26 augustus 2004 12:07 schreef dwerg het volgende:
Vanavond om 23.13 op Nederland 1 de herhaling van een documentaire over het genie Nick Drake.
http://teletekst.nos.nl/gif/228-01.html
Heb hem geloof ik al eens gezien.Nick Drake droeg trouwens te kleine schoenen. Iedereen zag dat-ie wat krampachtig liep op die dingetjes, maar zelf zei-die dat ze lekker zaten.
Het is weer bijna herfst, dan kan ik 'm altijd erg waarderen. Het is geen geschikte muziek voor de zomer. Eigenlijk is de winter het beste jaargetijde.
Zo vind ik Jimi Hendrix rond december nauwelijks de moeite waard.
Hoe een mens een flapdrol kan zijn. 
Ik ga gewoon nu een plaatje van 'm draaien.
quote:Bryter Layter staat aan.Op vrijdag 27 augustus 2004 00:12 schreef De-oneven-2 het volgende:
Weet je wat?
Ik ga gewoon nu een plaatje van 'm draaien.
A Skin too few Zo blijft die docu toch een beetje leeg, maar ook wel weer mysterieus.
quote:De oorsprong van zijn depressiviteit is denk ik gewoon lichamelijk bepaald, zoals bij zoveel mensen die zwaar depressief zijn zonder dat ze een kutjeugd of zoiets hebben gehad..Op vrijdag 27 augustus 2004 13:37 schreef Schuldige_Omstander het volgende:
ik vind het alleen een beetje raar dat iemand die uit de hoge middenklasse komt en dus alle kans heeft om fijn muziek te maken, zonder veel financiele zorgen, zo kan ontsporen. Nergens wordt eigenlijk uit gelegd wat de oorsprong van zijn depressiviteit is geweest. Of kwam dat nu omdat niemand hem echt kende en dus niemand het echt weet. Dat kan toch niet alleen komen omdat zijn platen niet verkochten en hij niet meer kon optreden.
Zo blijft die docu toch een beetje leeg, maar ook wel weer mysterieus.
Over depressiviteit: er werd door zijn zus wel een deels genetische verklaring gegeven. Ze zei dat hun moeder ook onder zwaarmoedigheid gebukt zou zijn gegaan, als ze niet met hun vader getrouwd was, en hij haar het leven niet mogelijk zou hebben gemaakt.
En vanuit zijn context valt depressiviteit toch wel te begrijpen? Hij kan van zijn artistieke kwaliteiten niet eens een bestaansminimum voor zichzelf creeren, en voelt zich gedwongen om als mislukkeling terug te gaan naar zijn ouderlijk huis.
quote:Ik ga hem nu echt een keer opnemen.Op vrijdag 27 augustus 2004 16:31 schreef Claudia_x het volgende:
Voor wie de documentaire heeft gemist: morgen wordt hij om 11:00 uur herhaald op Nederland 1.
quote:Die zet ik nu _net_ op.Op vrijdag 27 augustus 2004 18:46 schreef Ringo het volgende:
If songs were lines in a conversation, the situation would be fine.
And all the friends that you once knew
are left behind they kept you safe
and so secure amongst the books
and all the records of your lifetime.
quote:Waar heb je over het bestaan van deze boxset gehoord?Op vrijdag 27 augustus 2004 18:44 schreef hertz het volgende:
Even iets anders, weet iemand hier iets over "Fruit Tree II" de boxset die op de eerste Fruit Tree volgt met de cd's: Tanworth In Arden, Saturday Sun, Day Is Done en de BBC documentaire. Ik heb de eerste box en wil de tweede ook graag, maar ik kan er nergens enige informatie over vinden.
http://www008.upp.so-net.ne.jp/zachary/nickdisco/06.html#fruit2
Misschien op ebay of zo.
quote:Ik las ergens dat juist die hoge middenklasse hem de das om heeft gedaan. De Beatles enzovoort waren allemaal jongens uit de arbeidersklasse. De hippiecultuur van toen kon zich daarmee identificeren. Nick Drake kwam uit een exkoloniaalgezin. Nou niet bepaald het hippie-ideaal, sterker nog: de cultuur waar toen juist de grootste kritiek op was.Op vrijdag 27 augustus 2004 13:37 schreef Schuldige_Omstander het volgende:
ik vind het alleen een beetje raar dat iemand die uit de hoge middenklasse komt en dus alle kans heeft om fijn muziek te maken, zonder veel financiele zorgen, zo kan ontsporen. Nergens wordt eigenlijk uit gelegd wat de oorsprong van zijn depressiviteit is geweest. Of kwam dat nu omdat niemand hem echt kende en dus niemand het echt weet. Dat kan toch niet alleen komen omdat zijn platen niet verkochten en hij niet meer kon optreden.
Zo blijft die docu toch een beetje leeg, maar ook wel weer mysterieus.
De tragiek van een gelukkige jeugd.
quote:Dank je Zander. Ik ben ook nog even op zoek gegaan. Laatste regels.Op zaterdag 28 augustus 2004 00:20 schreef Zander het volgende:
Fruit Tree II is een bootleg, denk niet dat je daar nog al te makkelijk aan komt:
http://www008.upp.so-net.ne.jp/zachary/nickdisco/06.html#fruit2
Misschien op ebay of zo.
quote:Dat is dus bijna!Op vrijdag 27 augustus 2004 16:31 schreef Claudia_x het volgende:
Voor wie de documentaire heeft gemist: morgen wordt hij om 11:00 uur herhaald op Nederland 1.
[Subtiel kickje]
Thnx
ik kende zn levensverhaal niet echt goed maar Pink Moon en Five Leaves Left heb ik vrij vaak gedraaid.
Ik heb altijd een zwak voor dat soort mensen; elliott smith, jeff buckley, kurt cobain zijn daar goeie voorbeelden van voor mij.
Heb zojuist die documentaire gezien, daarna naar mij kamer gegaan en een half uur op bed liggen janken.
Where I belong
I'll just sit and wait
And sing my song.
And if one day you should see me in the crowd
Lend a hand and lift me
To your place in the cloud.
quote:cello songOp zaterdag 28 augustus 2004 21:26 schreef QyRoZ het volgende:
So forget this cruel world
Where I belong
I'll just sit and wait
And sing my song.
And if one day you should see me in the crowd
Lend a hand and lift me
To your place in the cloud.
Dat is gewoon weer typisch een nick drake tekst.
[ Bericht 14% gewijzigd door #ANONIEM op 28-08-2004 21:31:08 ]
word er te melancholisch van.
En als je tijdens het luisteren zijn verhaal in je achterhoofd hebt moet je gewoon janken.
quote:Yep....Op zondag 29 augustus 2004 02:15 schreef Thomas B. het volgende:
Dat is gewoon zo... het is gewoon hele depressieve muziek, maar dat is wel logisch.
En als je tijdens het luisteren zijn verhaal in je achterhoofd hebt moet je gewoon janken.
.http://www.poetryinmotion.nl/poetry-html-def/drake.html
Best leuk gedaan, toch nog een soort clip van hem...
quote:Nick Drake died November 25,1974 in his parents' home in Tanworth-in-Arden. He died in his sleep around 6 am in the morning. Cause of death: An overdose of a tricyclic antidepressant and insomniac called Tryptizol (Tryptasol?). Nick used this medicine as a sleeping pill. The coroner declared it a suicide, but if he deliberately meant to take his life, we will never know.
A known fact though, is that Nick brought to his mother Molly a copy of Albert Camus' Le Mythe de Sisyphe when he returned to England from France in 1974. This book deals with the subject of suicide, in its existentialistic meaning. It's the famous tale of Sisyphos who is being punished by having to push a boulder up a hill to its top, only to see it roll back down again, over and over again. Molly Drake saw the bringing of the book as a message, that Nick wanted to tell her something. But then again I must add that the book is basically an argument against taking one's life.
Earlier, when speaking of suicide, Nick has made the statement that suicide's too cowardly, but that he still didn't have the courage to do it. Suicide or not, it's clear that the title of his first record 'Five Leaves Left' in some sense bacame prophetic, being five years between the record and Nick's death.
In his NME "obituary", Nick Kent pleads the suicide verdict not valid. The arguments being firstly that no-one committs suicide by taking anti-depressants when there's aspirins and barbiturates on hand and secondly because there was no suicide note, "no grand flourish which so often tends to typify the self-imposed taking of one's life" (Kent, NME). Nick's sister Gabrielle, on the other hand, has another view of Nick's death:
quote:Dat is zonde van de muur.Op donderdag 25 november 2004 19:31 schreef Toffe_Ellende het volgende:
Journalisten mogen ze van mij allemaal tegen de muur zetten.
.Morgen maar eens een betere platenzaak binnenlopen en kijken of ie me spontaan, m'n shirt benattend, op de knieen krijgt
.quote:kijk de documentaire...Op vrijdag 26 november 2004 02:05 schreef TheUN het volgende:
Oh gut, ik voel me na het grasduinen door dit topic ineens een enorme cultuurbarbaar
Morgen maar eens een betere platenzaak binnenlopen en kijken of ie me spontaan, m'n shirt benattend, op de knieen krijgt
dan val je zeker jankend op je knieen
quote:Je kunt het ook overdrijven..Op vrijdag 26 november 2004 17:18 schreef Thomas B. het volgende:
kijk de documentaire...
dan val je zeker jankend op je knieen
Nick Drake heeft prachtige muziek gemaakt, maar dat gedweep met de persoon zelf hoeft van mij niet zo nodig.
quote:Weet ikOp zaterdag 27 november 2004 16:25 schreef Zanderrr het volgende:
[..]
Je kunt het ook overdrijven..
Nick Drake heeft prachtige muziek gemaakt, maar dat gedweep met de persoon zelf hoeft van mij niet zo nodig.
Maar dat doe ik om mijn mening over deze artiest wat dramatischer over te brengen.
quote:krijg sowieso wat van obsessieve fans. Vreselijk!Op zaterdag 27 november 2004 16:25 schreef Zanderrr het volgende:
[..]
Je kunt het ook overdrijven..
Nick Drake heeft prachtige muziek gemaakt, maar dat gedweep met de persoon zelf hoeft van mij niet zo nodig.
Tijdens mijn moeders verjaardag (13 dec) had ik op de achtergrond Five Leaves Left opgezet, die wel eens waar door het kletsen redelijk overstemd werd.
Stond ik een paar dagen na kerst samen met een vriend in Tommy, vroeg ie welke plaat van Nick Drake het beste was, omdat hij het wel mooi vond tijdens die verjaardag (vrienden van mij komen ook altijd naar moeders verjaardag).
Kiezen is moeilijk tussen die drie dus ik zeg hem ze maar alle drie te gaan halen, "want anders moet je, net als ik, elke dag terug naar de stad om de volgende te gaan halen". En hij heeft ze dus alle drie tegelijkertijd gehaald (y).
Sindsdien is de de term "Nick Drake goodness" hier algemeen geworden.
Trouwens nog een vraagje: hoe zit het nou eigenlijk; is de cd "Made To Love Magic" nou eigenlijk een uitgebreidere versie van de cd die bij de Fruit Tree Box zat of moet ik straks nog twee albums met b-sides gaan zoeken?
quote:Het extra album dat destijds bij de box zat was Time Of No Reply. De vorig jaar verschenen compilatie Made To Love Magic heeft flink wat overlappingen met dat album, maar leent ook van de drie studioalbums.Op woensdag 5 januari 2005 23:25 schreef Shedfire het volgende:
Trouwens nog een vraagje: hoe zit het nou eigenlijk; is de cd "Made To Love Magic" nou eigenlijk een uitgebreidere versie van de cd die bij de Fruit Tree Box zat of moet ik straks nog twee albums met b-sides gaan zoeken?
Time of No Reply
I Was Made to Love Magic
Joey
Clothes of Sand
Man in a Shed
Mayfair
Fly
The Thoughts of Mary Jane
Been Smoking Too Long
Strange Meeting II
Rider on the Wheel
Black Eyed Dog
Hanging on a Star
Voice from the Mountain
Rider on the Wheel
Magic
River Man
Joey
Thoughts of Mary Jane
Mayfair
Hanging on a Star
Three Hours
Clothes of Sand
Voices
Time of No Reply
Black Eyed Dog
Tow the Line
Wat je met Made To Love Magic in huis haalt zijn afwijkende versies (River Man, hier in akoestische vorm, Three Hours, Hanging On A Star en Mayfair) , twee nummers voorzien van nieuwe strijkarrangementen van Robert Kirby (Time Of No Reply en Made To Love Magic, hier 'Magic' geheten) en verder remixes/remasters. Eén nummer vind je nergens anders: Tow The Line, een opname uit 1974.
Zelf verkies ik Time Of No Reply boven Made To Love Magic, maar dat kan ook zo zijn omdat ik gewend ben aan de tracklisting van dat album en de nummers die erop staan. Made To Love Magic is een wat eigenaardig samenraapsel. Wel is het veel makkelijker verkrijgbaar dan Time Of No Reply, waarvoor je waarschijnlijk je heil op eBay zult moeten zoeken.
[ Bericht 0% gewijzigd door bukgeit op 06-01-2005 01:11:56 ]
.Maar dan moet ik nog even gaan kijken welke van de twee (of misschien beide) ik ga zoeken. In ieder geval hardstikke bedankt voor de moeite.
Hier trouwens nog een site waarop een link staat (download newbie pack) die verwijst naar een personal computer die "soms" aan staat, en waar een hoop dingen van Nick Drake opstaan. Sowieso gruwelijk veel covers.
http://www.geocities.com/brendan_smith2000/newbie.html
Er is vorig jaar trouwens een docu over Nick Drake geweest op BBC radio, gepresenteerd door Brad Pitt (!) Heeft iemand die toevallig gehoord?
http://www.bbc.co.uk/radi(...)/nickdrake/?focuswin
Ik ben enkel nog even aan het kijken hoe het op te starten, want nu hoor ik enkel het huidige.
edit: Whoops gewoon op de link klikken dus en ff wachten.
quote:Wow ja, had ik nog nooit gehoord. Super!Op donderdag 6 januari 2005 00:14 schreef search64 het volgende:
Hoe Tom Barman Riverman en Fruit Tree heeft gecoverd met Guy van Nueten is ook erg goed.
Please play me your second game
I’ve fallen so far
For the people you are
I just need your star for a day.
So come, come ride in my my street-car by the bay
For now I must know how fine you are in your way
And the sea sure as i
But she won’t need to cry
For it’s really too hard for to fly.
quote:Ik weet het niet helemaal zeker maar ik vermoed dat veel van zijn nummers gespeeld zijn in een andere stemming dan de standaard eadgbe-tuning. Als je dat dan na gaat proberen te doen in die standaardstemming zal je op veel moeilijkheden stuiten ja....Op donderdag 6 januari 2005 13:14 schreef BUG80 het volgende:
Ik van heb van de week geprobeerd een nummer van Drake te spelen op gitaar. Sjeumig volgens mij had die man heeele grote handen
quote:Dat klopt ja, hij gebruikte veel alternatieve stemmingen. Maar dan blijft het nog pittig.Op vrijdag 14 januari 2005 15:09 schreef Werner_Koekoeksklok het volgende:
[..]
Ik weet het niet helemaal zeker maar ik vermoed dat veel van zijn nummers gespeeld zijn in een andere stemming dan de standaard eadgbe-tuning. Als je dat dan na gaat proberen te doen in die standaardstemming zal je op veel moeilijkheden stuiten ja....
quote:31 jaar dood ... Dat is wel het vreemde 'voordeel' van dode artiesten. Het blijft iemand van 'jouw' generatie. Al zou hij nog leven, was het een man van 58 jaar. Gezet en kalend. Drie scheidingen verder. Ouder dan m’n ouders. Daar identificeer je je een stuk moeilijker mee. Nu blijft hij eeuwig 26. Zijn twijfels zijn mijn twijfels, zijn angsten is mijn angst.Op maandag 17 april 2006 23:30 schreef Q. het volgende:
Het is schandalig dat er al bijna een jaar niet in dit topic is gepost. Nu valt er weinig nieuws te melden over iemand die al ruim 31 jaar dood is, maar hij blijft geniaal.
) . Ik vind het wel zo'n beetje de ultieme muziek die hij gemaakt heeft, vlak nadat ik zn cd's beluisterd heb vind ik het altijd moeilijk om de meeste andere muziek te waarderen omdat het dan snel wegwerp en overbodig klinkt. Daarom luister ik er eigenlijk alleen maar af en toe in bed naar (wat ik nu ga doen 
) want ik wil ook nog van de wegwerp-pop kunnen blijven genieten (en niet nog zwaarder op de hand gaan worden ).[ Bericht 4% gewijzigd door saksia op 18-04-2006 04:52:32 ]
dat je in mijn topic hebt gepost 
je avatar 
. quote:Als 'ie nergens te vinden is kun je 'm hier nog downloaden. Het is wel een grote file daar (zeker in verhouding met de duur van de docu) van 1.57 GB maar het is het waardOp dinsdag 18 april 2006 16:07 schreef sXe het volgende:
Is die documentaire nog ergens te krijgen trouwens?
Ik heb geloof ik bijna al zijn nummers inmiddels bij elkaar verzameld!
quote:Eigenlijk wil ik die fruit tree LP box gewoon maar die is zo duur op ebayOp woensdag 19 april 2006 03:46 schreef ikwilookwatzeggen het volgende:
Nick Drake, zo ontzettend mooi!
Ik heb geloof ik bijna al zijn nummers inmiddels bij elkaar verzameld!
quote:Heb ik. Ben ik al rijk?Op woensdag 19 april 2006 03:48 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Eigenlijk wil ik die fruit tree LP box gewoon maar die is zo duur op ebay
quote:Hij gaat op ebay weg tussen de 100 en 300 euro
Op het moment staat er geen een op...
Volgend jaar weer een kans.
Ik moet zeggen dat ik Bryter Later wat minder vindt, maar Five Leaves left and Pink Moon zijn meesterwerkjes.
Brilliant op acoustische gitaar trouwens.
mss komt dat omdat dat de eerste is die ik gehoord heb. Northern Sky en Athe the Chime of a city clock . . . . . . Pink Moon is schitterend in zijn soberheid, maar tegelijkertijd hoor je iemand die niet echt gelukkig is. Niet een plaat voor ieder moment.
In Five Leaves Left klinkt toch meer hoop en leven door, de plaat is gevarieerd en mooi uitgebalanceerd qua composities. Dat maakt het mijn favoriete Drake plaat.
Neil Halstead - Sleeping on Roads
Geen meesterwerk, maar een paar zeer fraaie nummers, breekbaar gezongen en gespeeld ala Drake, met een kleine toefje synthesizer. Hi-Lo and Inbetween is het prijsnummer wat mij betreft, 1 van de mooiste ballads die ik de laatste jaren heb geboord.
quote:Dat is zeker een mooie plaat, ja.Op maandag 17 juli 2006 19:18 schreef Riverpoet-32 het volgende:
Nog een tip voor Drake-liefhebbers:
Neil Halstead - Sleeping on Roads
Geen meesterwerk, maar een paar zeer fraaie nummers, breekbaar gezongen en gespeeld ala Drake, met een kleine toefje synthesizer. Hi-Lo and Inbetween is het prijsnummer wat mij betreft, 1 van de mooiste ballads die ik de laatste jaren heb geboord.
quote:Ik vind Bryter Later juist de meest optimistische van de drie. De arrangementen zijn veel jazzier, luchtiger dan het zwaarmoedige violengeweld op Five Leaves Left. Er zit meer ironie in. Een plaat voor het vroege voorjaar, terwijl Five Leaves Left meer iets is voor de herfst.Op maandag 17 juli 2006 19:15 schreef Riverpoet-32 het volgende:
Bij Bryter Later heb ik het gevoel dat de meer overddige arrangementen en sneller tempo's niet echt aansluiten bij de stem en het gitaarspel van Nick. Verder vindt ik een aantal nummers qua compositie wat minder. Ik vraag me af of hij echt tevreden was met het resultaat van de plaat, zo 'klinkt' het althans.
Pink Moon is schitterend in zijn soberheid, maar tegelijkertijd hoor je iemand die niet echt gelukkig is. Niet een plaat voor ieder moment.
In Five Leaves Left klinkt toch meer hoop en leven door, de plaat is gevarieerd en mooi uitgebalanceerd qua composities. Dat maakt het mijn favoriete Drake plaat.
Pink Moon is duisternis en depressie. Hartje winter. Idd geen plaat om 'zomaar' op te zetten.
Nick Drake, ik luister hem eigenlijk nooit tussen april en november.
Anyone agrees?
quote:Door de E, A, D en G snaren omlaag te stemmen, denk ik. Ik zou ze in elk geval niet omhoog draaienOp maandag 28 augustus 2006 22:25 schreef IdlersDream het volgende:
Hoe stem je in godsnaam je gitaar af in BEBEBE
quote:Wat dacht je van Ani DiFranco?Op maandag 28 augustus 2006 21:42 schreef Riverpoet-32 het volgende:
Misschien nog iets dat best weleens gezegd mag worden: ik vind Nick, samen met Joni Mitchell, de beste acoustische gitarist die ooit in de popmuziek heeft 'rondgelopen'.
Anyone agrees?
quote:Volgens mij draait hij ze juist omhoog!Op dinsdag 29 augustus 2006 00:26 schreef BUG80 het volgende:
[..]
Door de E, A, D en G snaren omlaag te stemmen, denk ik. Ik zou ze in elk geval niet omhoog draaien
quote:Hmm misschien kan het maar ik ga het niet proberen.Op dinsdag 29 augustus 2006 10:43 schreef IdlersDream het volgende:
[..]
Volgens mij draait hij ze juist omhoog!
Waarschijnlijk had hij dan een speciale gitaar voor deze stemming, waarbij hij een andere volgorde van snaren (qua dikte) had. Bovendien zul je ook de halspen moeten aandraaien om te voorkomen dat de hals krom trekt, lijkt me.
Laten we deze herfst beginnen met Cello Song. Nick ten voeten uit.
quote:Mag ik deze quoten?
. quote:
Ik draai hem eigenlijk het hele jaar door, maar dan wel vooral 's nachts
Heerlijk quote:En hij blijft geweldig. Wat een nummer. Bijna zo geniaal als Things behind the sun. Bijna.Op zondag 9 september 2007 22:31 schreef Q. het volgende:
Laten we deze herfst beginnen met Cello Song. Nick ten voeten uit.
and we are everywhere"
From The Morning.
wat een muzikant ..zucht!quote:
From the morning nu in één of andere tv-commercial. 
. 
quote:Absoluut, geniet ervan.Op maandag 31 december 2007 19:51 schreef Q. het volgende:
Het is een mooie dag voor Nick Drake.
quote:Vind je? Lijkt me zo zwaarmoedig het jaar eindigen....Op maandag 31 december 2007 19:51 schreef Q. het volgende:
Het is een mooie dag voor Nick Drake.
quote:Geen beter nummer hiervoor dan Day is done:Op dinsdag 1 januari 2008 15:34 schreef methodmich het volgende:
[..]
Vind je? Lijkt me zo zwaarmoedig het jaar eindigen....
quote:When the day is done
Down to earth then sinks the sun
Along with everything that was lost and won
When the day is done.
When the day is done
Hope so much your race will be all run
Then you find you jumped the gun
Have to go back where you began
When the day is done.
When the night is cold
Some get by but some get old
Just to show lifes not made of gold
When the night is cold.
When the bird has flown
Got no-one to call your own
Got no place to call your home
When the bird has flown.
When the games been fought
You speed the ball across the court
Lost much sooner than you would have thought
Now the games been fought.
When the partys through
Seems so very sad for you
Didnt do the things you meant to do
Now theres no time to start anew
Now the partys through.
When the day is done
Down to earth then sinks the sun
Along with everything that was lost and won
When the day is done.
quote:kippevel !Op dinsdag 1 januari 2008 15:45 schreef Q. het volgende:
[..]
Geen beter nummer hiervoor dan Day is done:
[..]
A Skin Too Few, de documentaire van Jeroen Berkvens over het leven van Nick Drake.
quote:Enorme aanrader, super mooie docu. Vergeet je zakdoekjes niet.Op woensdag 26 november 2008 @ 00:45 schreef bukgeit het volgende:
Woensdag 26 november, 23.20, Nederland 2:
A Skin Too Few, de documentaire van Jeroen Berkvens over het leven van Nick Drake.
quote:Oeh interessant!Op woensdag 26 november 2008 00:45 schreef bukgeit het volgende:
Woensdag 26 november, 23.20, Nederland 2:
A Skin Too Few, de documentaire van Jeroen Berkvens over het leven van Nick Drake.
quote:
Nick Drake
quote:Zelf niet, maar deze customer review op Amazon geeft wel een duidelijk beeld van wat je kunt verwachten:Op woensdag 26 november 2008 11:58 schreef On het volgende:
Iemand bekend met 'Time has told me'? Verzameling nummers en wat stukjes dat hij in een tape recorder spreekt oid. Moet wel te vinden zijn op internet.
quote:This 44 song collection contains the complete home recordings of Nick Drake. The back of the CD states that all material is previously unreleased in this form. The songs on disc one are primarily other songwriters' material and are also available on the CD titled "Tanworth In Arden 1967-68". Disc one also contains a track titled "Nick's Monologue" which is three minutes of Drake speaking into his tape recorder, interesting to hear simply because it is the only known recording of Drake speaking. Also noteworthy is the version of "Joey" which Drake performs on a twelve string guitar for the first and only time according to the liner notes. Disc two contains studio recordings of "Time Has Told Me", "Saturday Sun", and "Thoughts of Mary Jane" and guitar tracks of "Black Eyed Dog" and "Rider On The Wheel".
The majority of disc two consists of home recordings of Drake's original music. One of my favorites is the version of "Place To Be", which has a guitar part that is radically different than the studio version on the "Pink Moon" album. The fingerpicking on this version is unbelievable in its precision and I only wish that film existed of Drake playing so I could see it with my own eyes. There are two home versions of "Parasite" included which document Drake's experimentation with the guitar arrangement for the song. In addition, there are several different versions of an instrumental titled "Brittle Days" which Drake plays variations of on piano and guitar. I had read of his meticulous work on his music and the repeated versions of this instrumental are proof of the tinkering he did with his songs.
The package contains brief liner notes written by guitarist Scott Appel. I admit that I am a Nick Drake completist and bought this mainly to hear more of his guitar work than is otherwise available. Due to the high price of this CD I doubt that someone unfamiliar with Nick Drake's music would purchase this collection, but as a general warning to the uninitiated these are demos of varying sound quality and I wouldn't recommend this to a newcomer to Nick Drake. If you are a die hard fan though, this is a worthwhile purchase.
Niettemin een erg gave docu, heerlijk die rauwe tapes eronder.
quote:Ah leuk idee als cadeau voor mijn vriend. Weet je hoe duur het is?Op zondag 10 mei 2009 23:03 schreef bukgeit het volgende:
Sinds kort is dit fraai ingebonden boekje te koop. In 109 pagina's wordt elke song van Nick Drake aan een korte analyse onderworpen. Ook het onbekendere werk komt aan bod, zoals demo's, samenwerkingen met andere artiesten, onuitgebracht spul en tribute-CD's. Engelstalig, uitgegeven door Omnibus Press, tip!
[ afbeelding ]
quote:Bedankt
quote:Lucky Luc!Op zondag 10 mei 2009 23:29 schreef Duim het volgende:
[..]
Ah leuk idee als cadeau voor mijn vriend. Weet je hoe duur het is?
quote:PM in zo'n geval dan ook.
=Oh, is het z'n eerste post...=
Moet nog veel meer van 'm gaan beluisteren 
Hele speciale artiest, maar waarom is er alleen dit topic over hem? Wat slecht!!!!
Beetje slecht van mij is wel dat, ondanks dat ik het verschrikkelijk mooi vind, ik nog niet echt aandachtig naar de teksten heb geluisterd
Ja, dat is het zeker. Ik ben ook een fan sinds vandaag, wat een geweldige artiest 
Wat ik wel eens gelezen heb (weet niet meer waar) is dat Drake zelf niet 100% tevreden was met Bryter Layter. Het was niet zijn wens om er die arrangementen achter te plakken, dat was het idee van de producer of platenmaatschappij. Hij wilde het zelf accoustisch laten met slechts gitaar zoals de andere albums. Desondanks vind ik het een prachtige plaat!
Verder weet ik niet zoveel van hem, daarom bedankt voor tip in dit topic over de documentaire, ik ga die proberen ergens te vinden.
quote:De drie albums die hij bij leven uitbracht, zijn zo verschillend. Pink Moon, de laatste, is kaal, naakt, akoestisch. Bryter Layter, de middelste, is rijk, swingend en jazzy. Zijn eerste, Five Leaves Left, is klassiek georkestreerd, die arrangementen vind ik soms té.Op zondag 1 augustus 2010 01:11 schreef gifkwal het volgende:
Nog een fan hier! Ik heb ook moeite met kiezen welk album ik het mooist vind. Ze zijn alle drie gewoon
Wat ik wel eens gelezen heb (weet niet meer waar) is dat Drake zelf niet 100% tevreden was met Bryter Layter. Het was niet zijn wens om er die arrangementen achter te plakken, dat was het idee van de producer of platenmaatschappij. Hij wilde het zelf accoustisch laten met slechts gitaar zoals de andere albums. Desondanks vind ik het een prachtige plaat!
Verder weet ik niet zoveel van hem, daarom bedankt voor tip in dit topic over de documentaire, ik ga die proberen ergens te vinden.
Ach, maar, watdannog.
. Nick Drake. .Overigens, het is volle zomer!
Het lukt me nu echt niet om naar 'm te luisteren...quote:Dat schijnt alweer ontkracht te zijn door de mixer. Ik vind zelf persoonlijk de eerste twee albums net iets beter, juist vanweg de arrangementen. Met alleen een akoestische gitaar wordt het toch wat te somber (al heeft dat ook wel weer wat). Maar liedjes als Poor Boy horen toch echt met die zangeressen op de achtergrond, en de overige instrumenten. Op YouTube stond een demoversie, en die klinkt lang niet zo goed.Op zondag 1 augustus 2010 01:11 schreef gifkwal het volgende:
Nog een fan hier! Ik heb ook moeite met kiezen welk album ik het mooist vind. Ze zijn alle drie gewoon
Wat ik wel eens gelezen heb (weet niet meer waar) is dat Drake zelf niet 100% tevreden was met Bryter Layter. Het was niet zijn wens om er die arrangementen achter te plakken, dat was het idee van de producer of platenmaatschappij. Hij wilde het zelf accoustisch laten met slechts gitaar zoals de andere albums. Desondanks vind ik het een prachtige plaat!
Verder weet ik niet zoveel van hem, daarom bedankt voor tip in dit topic over de documentaire, ik ga die proberen ergens te vinden.
quote:Hier de rest van het korte interview.There has been a lot of discussion regarding the recording of 'Bryter Layter' and whether Nick was happy with it. I love the arrangements on this album, they take the music in a totally different direction from 'Five Leaves Left', can you tell us a bit about the sessions and how the arrangements were developed?
I know I shouldn’t but I still get depressed by supposition that Joe and myself somehow destroyed this album against Nick’s wishes – there have even been recent posts on your site.
Nick always had the final word, he made the decisions. The arrangements I did were again worked out with him over time and recorded live with him – he never seemed in the least displeased. It was a conscious effort on his part to be more commercial. The instrumentals were his idea and inspired by Pet Sounds and, to a certain extent, The Magic Garden. I believe this is founded on an interview with David Betteridge where he recounts that, after the album’s commercial failure, Nick did ask, “Was it the vocals, was it the lyrics, was it the orchestrations?” – he was searching for a reason and hence started the Chinese Whispers. Like any great artist, he took it apart.
Nick seems to have become the patron saint of the depressed – I am in no way criticizing this fact. But the danger is that when fans take on this intensely personal relationship, they can want to be the only ones to own the experience. They sometimes want everything to be just him and guitar and do not want to believe that, particularly with Bryter Layter, he was crying out for commercial success. Apart from his last year I can assure you that he did have many crazy, happy spells.
Bryter Layter is 100% Nick’s work and how he wanted it at that time. Recently the female vocals on Poor Boy have come in for some stick. To start with, Doris Troy and P.P. Arnold were two of the best ever and that phrase is supposed to mock Nick’s self-pitying, it is supposed to be viciously sarcastic. I was there and Nick actually told them what to sing and how to sing it!
quote:Weer of geen weer, altijd tijd voor goede muziek.
[..]
Overigens, het is volle zomer!
quote:A day once dawned, and it was beautiful
A day once dawned from the ground
Then the night she fell
And the air was beautiful
The night she fell all around.
So look see the days
The endless coloured ways
And go play the game that you learned
From the morning.
And now we rise
And we are everywhere
And now we rise from the ground
And see she flies
And she is everywhere
See she flies all around
So look see the sights
The endless summer nights
And go play the game that you leared
From the morning.
prachtplaat.Nick Drake
Ik heb sinds kort een Guild M-120, dat is in principe een up to date versie van de Guild M-20 waar Drake altijd op speelde. Die gitaar is toch ook erg belangrijk geweest voor zijn geluid, de bastonen blijven er zo warm op, dat is voor Drake's spel wel echt essentieel.
![Nick Drake - Hazey Jane [demo]](https://i.ytimg.com/vi/BLXbTMyTDcU/default.jpg)
Hier bij de de demo van Hazey Jane I kun je horen hoe extreem mooi alle klanken blijven, ondanks dat de gitaar helemaal is omgestemd.
heb je die skin too few docu ook gezien die is ook erg tofquote:Op woensdag 8 augustus 2012 11:37 schreef Maxerazzi het volgende:
Ik heb overigens nooit veel begrepen van pelgrimstochten, maar ik speel nu al een tijdje met het idee om naar Tanworth-In-Arden te gaan, en het ouderlijk huis en het graf van Nick te bekijken. Ik heb alle boeken over hem volgens mij wel gelezen, maar toch wil ik het zelf nog eens meemaken.
Jep, die is inderdaad:quote:Op woensdag 8 augustus 2012 11:39 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
heb je die skin too few docu ook gezien die is ook erg tof
.Ook interessant op muzikaal vlak om te zien welke invloeden Coltrane en Davis met name met hun Modal Jazz-periode hebben gehad op de zang- en speelstijl van Drake.
And what will happen in the morning when the world it gets
so crowded that you can't look out the window in the morning.
And what will happen in the evening in the forest with the weasel
with the teeth that bite so sharp when you're not looking in the evening.
And all the friends that you once knew are left behind they kept you safe
and so secure amongst the books and all the records of your lifetime.
What will happen
In the morning
When the world it gets so crowded that you can't look out the window
in the morning.
Hey, take a little while to grow your brother's hair
And now, take a little while to make your sister fair.
And now that the family
Is part of a chain
Take off your eyeshade
Start over again.
Now take a little while to find your way in here
Now take a little while to make your story clear.
Now that you're lifting
Your feet from the ground
Weigh up your anchor
And never look round.
Let's sing a song
For Hazey Jane
She's back again in my mind.
If songs were lines
In a conversation
The situation would be fine.
Er zijn teksten van hem die me een stuk dierbaarder zijn, maar ik sta graag met deze woorden op in de ochtend.
Het is in die zin ook een misvatting van veel mensen om de teksten/muziek van Nick als triestig te zien, want de meeste nummers zijn geheel vrij om te interpreteren. Hij laat vaak openingen voor hoop, maar die moet je zelf wel willen zien. Behalve dan Black Eyed Dog en Hanging On A Star, die zijn gewoon deprimerend (maar wel heel mooi).
[ Bericht 1% gewijzigd door Maxerazzi op 08-08-2012 11:51:41 ]
Fame is but a fruit tree
So very unsound
It can never flourish
'til it's stock is in the ground
Is een prachtige tekst, maar hij wordt wel deels uit zijn verband gerukt. Nick heeft die tekst geschreven toen hij nog in een relatief goede periode zat, er is na zijn dood iets te veel het beeld geschetst dat hij zijn levensweg al had voorspeld.quote:
Goede kick! Ik ben dan 'maar' 23 jaar oud, maar wel betoverd door de muziek van Drake. Five Leaves Left is een van mijn favoriete albums aller tijden met onder meer het prachtige Fruit Tree. Dat nummer vertelt voor mij alles over het leven van Drake. Ik heb wel iets met tragische muzikanten, mensen die pas na hun dood de eer krijgen die ze verdienen (denk bijvoorbeeld ook aan Eva Cassidy), maar Fruit Tree vat alles:
Fame is but a fruit tree
So very unsound
It can never flourish
'til it's stock is in the ground
Hmmh iets met feiten nooit doodchecken ;-) Ik had me er een beeld bij gevormd van inderdaad een depressieve Drake die zichzelf verzekert dat roem ook niet alles is, voortgekomen uit de gedachte dat men het eigenlijk niet ziet zitten in zijn muziek.quote:
[..]
Is een prachtige tekst, maar hij wordt wel deels uit zijn verband gerukt. Nick heeft die tekst geschreven toen hij nog in een relatief goede periode zat, er is na zijn dood iets te veel het beeld geschetst dat hij zijn levensweg al had voorspeld.
Desalniettemin prachtige tekst.
Trevor Dann - Darker Than the Deepest Seaquote:
[..]
Hmmh iets met feiten nooit doodchecken ;-) Ik had me er een beeld bij gevormd van inderdaad een depressieve Drake die zichzelf verzekert dat roem ook niet alles is, voortgekomen uit de gedachte dat men het eigenlijk niet ziet zitten in zijn muziek.
Desalniettemin prachtige tekst.
Jason Creed - The Pink Moon Files
Als je je wilt verdiepen in Nick, raad ik deze twee titels aan. Zijn twee prachtige boeken over Nick Drake. De eerste is een biografie, de tweede ook een prachtig document van de impact die Nicks muziek op velen heeft gehad.
Thanks. Heb boven een biografie van Nick Drake door Patrick Humphries liggen, ooit gekocht, moet ik ook maar es gaan lezenquote:
[..]
Trevor Dann - Darker Than the Deepest Sea
Jason Creed - The Pink Moon Files
Als je je wilt verdiepen in Nick, raad ik deze twee titels aan. Zijn twee prachtige boeken over Nick Drake. De eerste is een biografie, de tweede ook een prachtig document van de impact die Nicks muziek op velen heeft gehad.
Ook prima, maar ik prefereer toch Trevor Danns boek, dat is een stuk beter geschreven en doet toch iets minder aannames. Maar ach, wat zeik ik, het boek van Humphries is natuurlijk ook een mooi document.quote:
[..]
Thanks. Heb boven een biografie van Nick Drake door Patrick Humphries liggen, ooit gekocht, moet ik ook maar es gaan lezen
Ja, ik heb precies hetzelfde. Ik heb ook nog geen boek van deze geweldige artiest gelezen omdat ik zelf allemaal interpretaties bij zijn songteksten heb en heb weinig zin om dan te lezen waar het écht over gaatquote:
[..]
Hmmh iets met feiten nooit doodchecken ;-) Ik had me er een beeld bij gevormd van inderdaad een depressieve Drake die zichzelf verzekert dat roem ook niet alles is, voortgekomen uit de gedachte dat men het eigenlijk niet ziet zitten in zijn muziek.
Desalniettemin prachtige tekst.
.Het valt wel mee hoor, in beide biografieën die hier zijn genoemd wordt benadrukt dat de nummers van Nick zo sterk zijn, omdat iedereen ze anders kan interpreteren. Ze gaan dus niet stuk voor stuk de nummers analyseren en uitleggen. Wel houden ze zich bezig met het leven van Nick en halen een stukje mythevorming weg, zonder dat het veel wegneemt van de magie van zijn muziek!quote:
[..]
Ja, ik heb precies hetzelfde. Ik heb ook nog geen boek van deze geweldige artiest gelezen omdat ik zelf allemaal interpretaties bij zijn songteksten heb en heb weinig zin om dan te lezen waar het écht over gaat
Vooral Trevor Dann blijft door het gehele boek zeggen dat hij alleen gist naar zaken, omdat niemand zeker/precies weet wat de intenties van Nick waren.
Ja, mooi topic, op pagina 1 zat ik nog met mn oude user te posten.quote:
Wow, megakick. er wordt in post 2 nog over Napster gesproken
Zo mega is die kick niet dit topic liep tot 2010 vrij redelijk.. daarna zit er een gaatje van 2 jaartjesquote:
Wow, megakick. er wordt in post 2 nog over Napster gesproken
Wat is die home recording van Place To Be toch mooi.
Gaaf!quote:
Wij hebben tijdens onze bruiloft onze kus en ringen uitgewisseld op "Northern Sky"
Erg mooie tekst ook voor op zo'n moment!Zo wil ik ook wel trouwen.quote:
Wij hebben tijdens onze bruiloft onze kus en ringen uitgewisseld op "Northern Sky"
Heb me altijd afgevraagd of hij deze als instrumental heeft bedoeld of er ooit nog een tekst op wilde schrijven. Vind het qua compositie namelijk een weergaloos nummer.
Ik was vergeten te reageren hierop zie ik maar.. Ik heb de biografie van Trevor Dann (Darker Than The Deepest Sea) diezelfde maand gelezen en erg mooi boek. Veel dingen die ik nog niet wist, mooie en tegelijk treurige verhalen. Toch wel een aanrader voor iedere fan. Dus bedankt voor de tipquote:
[..]
Het valt wel mee hoor, in beide biografieën die hier zijn genoemd wordt benadrukt dat de nummers van Nick zo sterk zijn, omdat iedereen ze anders kan interpreteren. Ze gaan dus niet stuk voor stuk de nummers analyseren en uitleggen. Wel houden ze zich bezig met het leven van Nick en halen een stukje mythevorming weg, zonder dat het veel wegneemt van de magie van zijn muziek!
Vooral Trevor Dann blijft door het gehele boek zeggen dat hij alleen gist naar zaken, omdat niemand zeker/precies weet wat de intenties van Nick waren.
En om op je post in het indietopic te reageren: Ik luister zijn muziek nog steeds erg veel, en af en toe zijn er periodes (bijvoorbeeld na het lezen van dat boek) waarin ik om drie uur zaterdagnacht opeens naar obscure thuisopnames van hem zit te luisteren, weet je wel. Ahh, hij had zoveel potentie.. Gelukkig is er wel wat materiaal bewaard gebleven. Maar ja, je kan niet altijd blijven posten over hem, maar hij betekent nog steeds veel voor mij (en anderen) uiteraard
Van die opnames is deze nog wel het meest obscuur:quote:Op dinsdag 23 april 2013 20:44 schreef Arn0 het volgende:
En om op je post in het indietopic te reageren: Ik luister zijn muziek nog steeds erg veel, en af en toe zijn er periodes (bijvoorbeeld na het lezen van dat boek) waarin ik om drie uur zaterdagnacht opeens naar obscure thuisopnames van hem zit te luisteren, weet je wel.
Ik vind de home recording van Hazey Jane I overigens zoveel mooier dan de uiteindelijke versie op Bryter Later. Dat nummer had echt helemaal geen arrangementen nodig. Volstrekt briljant.
Het is wel erg Pink Moon-achtig zo. Een kale uitgebladerde boom aan het eind van de weg. Die arrangementen van Bryter Layter geven me troost. Muziek als in een wilde lente, wanneer we de verhalen van de wereld nog breeduit willen vertellen. Uitwaaierend groen.quote:
Ik vind de home recording van Hazey Jane I overigens zoveel mooier dan de uiteindelijke versie op Bryter Later. Dat nummer had echt helemaal geen arrangementen nodig. Volstrekt briljant.
Daar heb je ook weer gelijk in. Persoonlijk vind ik dat de arrangementen op de rest van de plaat wel heel goed uit de verf komen, vooral de door John Cale verzorgde op Fly en Northern Sky, maar bij Hazey Jane I heb ik het idee dat het nummer te veel wordt ondergedompeld in strijkers. Had allemaal wel iets subtieler gemogen naar mijn idee.quote:
[..]
Het is wel erg Pink Moon-achtig zo. Een kale uitgebladerde boom aan het eind van de weg. Die arrangementen van Bryter Layter geven me troost. Muziek als in een wilde lente, wanneer we de verhalen van de wereld nog breeduit willen vertellen. Uitwaaierend groen.
Zo maar voord de vuist weg: Heeft hij enige relatie met onderstaande band en nummer?quote:
Daar gaan mijn spaarcentjes.quote:Nick Drake – Bryter Layter (2013 Reissue)
Liefhebbers van singer-songwriter Nick Drake hebben het meesterwerk Bryter Layter ongetwijfeld in enige vorm in de kast staan, maar desondanks is het album nu opnieuw op een dikke plak vinyl uitgebracht.
Bryter Layter verscheen oorspronkelijk in 1970, als opvolger van Drake’s debuutplaat Five Leaves Left van een jaar eerder. In totaal maakte de Brit slechts drie officiële albums (Pink Moon uit 1972 was de laatste) voor hij in 1974 stierf aan een overdosis pillen. Daarna werden zijn opnames nog geregeld verzameld en gebundeld.
Bryter Layter werd in 1979 al toegevoegd aan de boxset Fruit Tree, in de jaren tachtig op cd uitgegeven. Universal Music geeft het prachtalbum nu opnieuw op vinyl uit. 180 grams zwart goud, speciaal voor de zogenaamde audiofielen. Dit gehuld in een replica van de oorspronkelijke platenhoes, inclusief posters en songteksten.
Die liederen van Nick Drake zijn van een tijdloze schoonheid en bijgestaan door producer Joe Boyd, John Cale en leden van The Beach Boys en folkrockband Fairport Convention voorzag Drake zijn schrijfsels van een bijzondere tekstuur, poëtische emotionele diepgang en bovenal zijn hoge, fluweelzachte stemgeluid.
Instrumentaal
De typische easy-listeningproductie uit de jaren zeventig klinkt op de drie instrumentale stukken weliswaar wat gedateerd, maar dat weegt niet op tegen topstukken als het jazzachtige Poor Boy, folksong Fly en de uitzonderlijk mooi georkestreerde liedjes At The Chime Of A City Clock en Hazey Jane I.
Menig jonge singer-songwriter zou een moord doen voor een liedje als Hazy Jane II of One Of These Things First. De muziek staat op zichzelf al garant voor melancholie en op 33 toeren roterend op een ouderwetse draaitafel brengt Bryter Layter nog meer weemoed met zich mee dan op de glanzende zilveren schijfjes al het geval is.
http://www.nu.nl/cd-recen(...)er-2013-reissue.html
Zit in deze demo een stuk meer wroeging in zijn stem dan op de Bryter Later versie, erg indringend.
Ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik alleen Pink moon heb.quote:
Ik wil die 2 vinyl boxen waar ik ook 'five leaves left' nog als 3e van verwacht.quote:
Ik wil eigenlijk nog een keer die fruit tree box... heb nu alleen nog maar bryter layter
Ik zag 'm voor 100 euro tweedehands bij de Plato Concerto niet al te lang geleden. Heb 'm toen toch maar laten liggen. Gevalletje spijt, maar ja, geen geld, dus helaas.quote:
Ik wil eigenlijk nog een keer die fruit tree box... heb nu alleen nog maar bryter layter
quote:Op dinsdag 21 mei 2013 23:19 schreef Maxerazzi het volgende:
[..]
Ik zag 'm voor 100 euro tweedehands bij de Plato Concerto niet al te lang geleden. Heb 'm toen toch maar laten liggen. Gevalletje spijt, maar ja, geen geld, dus helaas.
ik heb ooit iets van 150 geboden op ebay maar had niet gelezen dat hij waterschade had (nogal ernstige) gelukkig werd ik overboden Felaquote:
Things behind the sun.
[..]
Ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik alleen Pink moon heb.
Ik zal mijn leven beteren, de andere twee wil ik ook kopen, maar eens langs de platenboer gaan.quote:
Die docu "A skin too few" lijkt mij ook interessant, iemand hem al gezien?
Oef, dat is wel een gelukje.quote:
[..]
Ik heb vorige week te horen gekregen dat ik ben aangenomen voor een master in London. Dat wil zeggen dat ik in september meteen de lang gekoesterde pelgrimstocht naar Tanworth-In-Arden ga maken.
Ja, hele toffe docu!quote:
[..]
Ik zal mijn leven beteren, de andere twee wil ik ook kopen, maar eens langs de platenboer gaan.
Die docu "A skin too few" lijkt mij ook interessant, iemand hem al gezien?
Ja. Dat is vooral een hele mooie docu.quote:
[..]
Ik zal mijn leven beteren, de andere twee wil ik ook kopen, maar eens langs de platenboer gaan.
Die docu "A skin too few" lijkt mij ook interessant, iemand hem al gezien?
Je krijgt niet zo heel veel informatie over hoe die albums ooit tot stand kwamen, maar meer over het gevoel van de persoon Nick Drake. Tofquote:
[..]
Oef, dat is wel een gelukje.
Ik heb vorige week te horen gekregen dat ik ben aangenomen voor een master in London. Dat wil zeggen dat ik in september meteen de lang gekoesterde pelgrimstocht naar Tanworth-In-Arden ga maken.
quote:
idd erg sfeervol!Ik bedenk me nu dat het bij mij ook meer dan een jaar duurde voordat ik Five Leaves Left en Bryter Layter kocht, zo erg was ik ondersteboven van Pink Moon.quote:
Ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik alleen Pink moon heb.
nu heb ik fruit tree gekocht! bedankt maxzerazzi ik heb fruit tree gekocht Graag gedaan!quote:
En bedankt maxzerazzi
Goodbye and Helloquote:
5 leaves left...m'n favoriete singer-songwriter album op Goodbye and hello na
Nu afwachten welke staat met 'goed' bedoeld wordt.quote:
Dat blijft altijd wel een kneedbaar begrip, ja. Maar hopen op Duitse degelijkheid in deze.quote:
[..]
Nu afwachten welke staat met 'goed' bedoeld wordt.
Ik hoop hetquote:
[..]
Dat blijft altijd wel een kneedbaar begrip, ja. Maar hopen op Duitse degelijkheid in deze.
wel weer eentje die ik kan afstrepen op mijn wishlist
Laat het vooral even weten als je ze binnen hebt! Weet ik of ik een plusje of minnetje voor mijn karma moet gaan rekenen.quote:
[..]
Ik hoop het
wel weer eentje die ik kan afstrepen op mijn wishlist
quote:
[..]
Laat het vooral even weten als je ze binnen hebt! Weet ik of ik een plusje of minnetje voor mijn karma moet gaan rekenen.
kras er maar alvast een licht plusje in quote:
Oké, dit moet ik toch even hier kwijt. Ik ben morgen jarig, en vermijd het graag, want ik heb helemaal niets met mijn eigen verjaardag. Net komt mijn vader in Amsterdam langs vanuit Brabant, heeft ie de luxe herpersingen van Pink Moon en Bryter Layter gekocht met de boodschap: 'Zorg dat je de hele nacht wakker blijft, en deze platen luistert als de zon opkomt.' Ben er helemaal stil van...
toffe actie!.Dus als je nog ergens een oude sok met geld vindt, weet je waar het in geïnvesteerd mag worden.
En dan nog maar te zwijgen over het gevoel toen ik bij het opkomen van de zon voor de eerste keer de naald legde op mijn favoriete plaat aller tijden. Het krassen en dan die eerste aanslag van Pink Moon, onbeschrijflijk gevoel.
SPOILERJa, de tranen hebben gevloeid.
Tof! Is een mooi ding, hé?quote:
Op Heel mooi. Ik wist overigens niet eens dat de originele uitgave zo'n hoes met structuur was.quote:
Hoewel het natuurlijk wel prijzig is, maar goed. Je hebt er jaren plezier van. En ik las dat de box van 'Five Leaves Left' op 2 juli verschijnt.
quote:
Nogsteeds bedankt voor de heads up
Zat trouwens nog een oud verstaft prijsstickertje op
9,90 DM Waanzinnig mooi ding!quote:
[..]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Nogsteeds bedankt voor de heads up
Zat trouwens nog een oud verstaft prijsstickertje op
quote:Op maandag 28 april 2014 23:13 schreef Maxerazzi het volgende:
Ik ben afgelopen weekend in Tanworth-In-Arden geweest. Erg mooie dagen gehad daar, eindelijk de pelgrimage gemaakt.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
lovely