Kees Rijvers beste en meest invloedrijke Nederlandse trainer overleden

Kees Rijvers is op 97-jarige leeftijd overleden. Hij stond als speler én als trainer altijd een beetje in de schaduw van zijn generatiegenoten. Maar de oud-international en trainer van onder meer FC Twente, PSV en Oranje was enorm geliefd én een vakman. Een pionier, familieman en francofiel.



Als er een speler uit de teams van trainer Kees Rijvers vader werd, dan stonden Rijvers en zijn vrouw Annie snel op de stoep met een kraamcadeau. Hij adviseerde zijn spelers altijd snel te trouwen. Rust en regelmaat, Rijvers wenste het al zijn spelers toe. Een stabiele thuisbasis om optimaal te kunnen presteren. Vaak organiseerde Rijvers bij hem thuis gezellige avondjes met de selectie.

,,Een echt familieman’’, zegt Willy van de Kerkhof die Rijvers meemaakte als trainer van FC Twente, PSV en bij het Nederlands elftal. ,,Hij ontfermde zich over zijn spelers. Voor mij en mijn broer René was hij bijna letterlijk een vader, omdat onze eigen vader op vroege leeftijd overleed. Maar ook andere spelers voelden het zo. Een lieve man, maar als trainer viel er niet mee te sollen. Dan was het stoïcijns en vastberaden.’’



Een pionier ook die zijn tijd vooruit was. Hij was als speler één van de eerste Nederlanders die voor een profcarrière in het buitenland koos, bij het Franse Saint-Étienne. De plek waar zijn onvoorwaardelijke liefde voor Frankrijk ontstond. Als trainer was hij vooruitstrevend, met tactische vondsten die in die jaren niet gebruikelijk waren. Hij bouwde bij FC Twente aan een professionele organisatie, precies zoals hij dat daarna in de jaren zeventig bij PSV deed. Rijvers was het die in de jaren zeventig mede aan de basis stond van de opkomst van de Eindhovenaren als topclub in Nederland. Met de landstitel in 1975 (na dertien jaar droogte) en winst van de UEFA-Cup in 1978 (finale tegen het Franse Bastia) als tastbare bewijzen.

Rijvers was óók bij Oranje in zekere zin een grondlegger van later succes. Hij durfde het in de jaren tachtig aan om de selectie flink te verjongen. Zo liet hij in 1983 uit tegen Ierland Ronald Koeman, Marco van Basten en Ruud Gullit debuteren voor het Nederlands elftal. Spelers die vijf jaar later Nederland aan de enige grote prijs, het EK van 1988, hielpen.



Als bondscoach van Oranje miste hij het EK van 1984 omdat Spanje in de kwalificatiewedstrijd een naar omkoping stinkende 12-1 overwinning boekte. Rijvers hoorde pas na afloop dat het wonderlijke en voor Nederland funeste uitkomst. De bondscoach zat volgens de overlevering namelijk in het Brabantse Knegsel bij de buren te klaverjassen. Die anekdote, die later verzonnen bleek, zou altijd negatief op hem af blijven stralen.



Als speler kwam Rijvers 33 keer uit voor Oranje. Hij was de oudste nog levende oud-international van Oranje. Rijvers speelde in 1953 de befaamde Watersnoodwedstrijd tegen Franse prof waarna de ogen in Nederland open gingen: ook hier waren ‘we’ klaar voor een profcompetitie. Rijvers maakte deel uit van het gouden binnentrio met Faas Wilkes en Abe Lenstra, toch altijd net wat grotere namen dan Rijvers. Zo waren de verhoudingen in zijn trainerstijd ook met Ernst Happel en Rinus Michels.

In zijn geliefde Frankrijk voelde Rijvers wél de absolute erkenning. Hij speelde in drie verschillende periode bij Saint-Étienne en kwam ook uit voor Stade Français. Na zijn carrière woonde hij zelfs een periode in Frankrijk, op het eiland Île d’Oléron aan de westkust. De laatste jaren van zijn leven woonde Rijvers weer in zijn geboortestad Breda. ,,Hij vond het een geweldig land’’, weet Van de Kerkhof. ,,Als trainer veranderde hij ook als we daar met PSV waren. Dan mochten we een wijntje drinken bij het eten. Hij was, zoals je dat nu zou noemen, een people manager. Maar wél één met enorm voetbalverstand. Loyaal en innemend. Hij viel nooit iemand af.’’

https://www.ad.nl/nederla(...)-overleden~a9281382/

Zo even m'n column van hem opzoeken......Absurd dat het NPO-journaal er niet mee begint. Klein, summier stukje van 20 seconden op het eind. :}