Kent u deze nog ? # 2

Vandaag in 1987:
FC Utrecht lijdt de tot dan toe grootste nederlaag uit het bestaan: de ploeg van trainer Han Berger verliest in Eindhoven met 9-0 van PSV. Dit, onder meer, door drie goals van Wim Kieft.


Bij Utrecht Gerrit Plomp, die bij me in dienst zat.

@Paul

Vandaag wordt hij 69.......

Heini Otto (FC Amsterdam) speelde eenmaal voor het Nederlands Elftal. In 1975 bracht hij zijn teamgenoot Jan Jongbloed naar het vliegveld voor een vriendschappelijke uitwedstrijd tegen Joegoslavië. Daar aangekomen bleek dat Willem van Hanegem niet was komen opdagen. Trainer George Knobel verzocht Otto vervolgens om zo snel mogelijk thuis zijn voetbalspullen op te halen. In de wedstrijd viel hij na 71 minuten in voor Peter Arntz.

Vandaag in 1990 overleed Tom Krommendijk. De frivole en populaire linksbuiten overleed aan de gevolgen van een auto-ongeval na de wedstrijd Roda JC - FC Twente.

Krommendijk werd slechts 23 jaar.

De witte Gullit wordt vandaag 62. Een dag nadat Ruud 61 werd.

Vandaag wordt Paul Breitner 77 en Matthias Sammer 56. Twee geweldige Duitse spelers. Sammer voor twee landen international zelfs. Breitner in twee WK-finales scorend.

Van harte József.

On this day in 1966, 19-year-old Johan Cruijff made his debut for the Dutch team 🇳🇱🦁 in a European qualifying match against Hungary, in which he scored the second goal. The era of JC has started!



In the mid-1960s, Dutch football still represents little internationally. After the end of the Second World War, the Orange squad no longer qualified for a final tournament and the club teams played anonymously in the European tournaments.

Under national coach Georg Kessler, the Orange hopes to take the first step towards qualifying for the European Championship in Italy two years later in the autumn of 1966.
The first opponent is immediately a tough one. Hungary is a top country in those years. A few months earlier, the national team defeated top favorite Brazil at the World Cup. The Hungarians reach the quarterfinals in England where they are eliminated by the Soviet Union.

In those years, the Dutch national team consisted of players such as Feyenoorder Cor Veldhoen, Ajax players Bennie Muller and Sjaak Swart, Frits Flinkevleugel of DWS and Daan Schrijvers of PSV. The German national coach Georg Kessler sends a 19-year-old debutant into the field with shirt number 9. Johan Cruijff has been playing for Ajax's first team for almost two years and has been impressing especially in recent months with an enormous goal production. Last season, Cruijff had a major share in the first national title for Ajax in six years with 25 goals in 23 games.

The Rotterdamse Kuip is packed full. 65,000 spectators see how the Netherlands takes the lead against the odds thanks to a beautiful long shot by PSV player Miel Pijs. The goal gives the Orange faith in a sensation. In the second half, the Dutch are even stronger than the guests. Klaas Nunninga sends the young Cruijff off in the 55th minute. Face to face with keeper Antal Szentmihályi, he remains extremely cool. The Netherlands is 2-0 ahead. A stunt of jewels seems to be in the works.

Afterwards Cruijff says that he enjoyed his debut. Especially because supporters chanted 'Cruijffie, Cruiffie'.
What the Orange Legion 🦁 does not yet know is that the match against Hungary will prove to be the beginning of a new era. With Johan Cruijff as the great helmsman, the Netherlands 🇳🇱 will grow in the coming years into a team that completely changes football.

Van harte.....

Kristen Nygaard Kristensen (Sunds, 9 september 1949) is een voormalig Deens voetballer en coach. Hij speelde voornamelijk als (aanvallende) middenvelder.



Hij werd in 1972 als speler van het Deense Olympisch elftal gescout door Cor van der Hart, die toen trainer was van AZ'67. In december 1972 verkaste hij van het Deense Fuglebakken Ĺrhus naar AZ. Nygaard speelde in tien seizoenen in Alkmaar 363 wedstrijden. Daarin maakte hij 104 goals en gaf hij diverse voorzetten op maat aan spelers als Kees Kist en Pier Tol. Vanaf seizoen 1974/75 eindigde AZ'67 acht achtereenvolgende seizoenen in de top 5 van de Eredivisie, met als beste prestatie het landskampioenschap in seizoen 1980/81. De ploeg won in deze periode drie maal de KNVB-beker. In de UEFA Cup 1980/81 haalde Nygaard met AZ de finale, waarin het in twee wedstrijden verloor van Ipswich Town FC.



In 1994 raakte Nygaard gewond bij een verkeersongeval. Hij lag acht weken in coma en heeft sindsdien gezondheidsproblemen. Door een tekortschietende verzekering en slepende processen raakte hij in geldnood. In 1996 organiseerde AZ een benefietwedstrijd voor hem in de Alkmaarderhout, waar hij zelf bij aanwezig was. Het fancentrum in het AFAS Stadion is naar Nygaard genoemd.

On this day, 33 years ago. Euro qualifier, Faroe Islands 1 Austria 0.



Undoubtably one of the biggest shocks in international football history. Not an independent nation, it took time for the Faroe Islands to be accecpted as a full UEFA member. FIFA membership was granted in 1988 and the UEFA membership two years later. Faroe Islands, a nation of less than 50.000 at the time, were grouped with Yugoslavia, Denmark, Austria and Northern Ireland. There were no grass pitches in the country so the home matches were to be played in the Swedish city of Landskrona.

Expectations were low before the Austria match, which was the first one at competitive level. Just a few days before they had lost 0-6 against the Danish league side Brřndby.
The Austrians were confident that the Faroes would be an easy match, and they didn´t even bother to make use of the training field available in Landskrona. Playwise it was pretty much one way traffic towards the Faroese goal, but goalkeeper Jens Martin Knudsen played the game of his life, saving everything that came at him. And the defense cleverly used the offside trap which caught the Austrians wrongsided time after time.

The Faroese attempts to counter attacks were very limited, but in the 65th minute Torkil Nielsen (a multiple national chess champion) suddenly found himself alone with keeper Konsel and scored with a low left foot shot. The goal sent the 1200 spectators at the stadium into euphoria and gave the players the adrenaline kick to fight off the Austrian storm against their goal. They held on and kept the lead to the final whistle. The result was almost unreal and probably a bigger shock than the American victory over England in 1950. It was such an embarrassment for the Austrian coach Josef Hickersberger, that he chose to resign a few days later.

These were not the only points the Faroe Islands gathered in their group. In May 1991 they managed to get a 1-1 draw with Northern Ireland at Windsor Park, Belfast. Even if they suffered heavy defeats in other matches like 0-7 to Yugoslavia, this campain was seen as a Faroese success beyond all expectations and the team reached a kind of national cult status. Its all history now. Faroe Islands have found their place at the bottom third of the European hierarchy and a very rare point against one of the "bigger" nations is still celebrated like that night in Landskrona 33 years ago.

The Faroese team:
Jóannes Jakobsen - Mikkjal Danielsen - Torkil Nielsen - Kurt Mřrkřre - Tummas Eli Hansen -Allan Mřrkřre - Páll Guđlaugsson (coach).
Jens Martin Knudsen - Julian Hansen - Jan Dam - Kári Reynheim - Abraham Hansen.

Vandaag 50

Fabio Cannavaro (Napels, 13 september 1973) is een Italiaans voetbaltrainer en voormalig profvoetballer.

Cannavaro speelde gedurende zijn voetbalcarričre voor Napoli, Parma, Inter Milaan, Juventus, Real Madrid en Al-Ahli.

Daarnaast was hij aanvoerder en recordinternational van de Italiaanse nationale ploeg. In 2006 werd hij met La Squadra Azzurra wereldkampioen en werd hij uitgeroepen tot Europees-en Wereldvoetballer van het Jaar.

Na zijn spelerscarričre werd hij trainer. Momenteel is hij hoofdtrainer van Serie B-team Benevento. Voorheen was hij onder andere hoofdtrainer van Guangzhou Evergrande en interim-bondscoach van China.

Peter Leslie Shilton (Leicester, 18 september 1949) is een voormalig Engels voetballer die speelde als doelman. Hij ging in de boeken als de speler die als eerste de barričre van duizend competitiewedstrijden in het Engelse voetbal doorbrak. Hij speelde op dat moment (1997) voor het Londense Leyton Orient en de wedstrijd werd speciaal voor deze gebeurtenis live op televisie uitgezonden.



Met Nottingham Forest, onder manager Brian Clough, werd Shilton eenmaal Engels landskampioen, in 1977/78. De twee daaropvolgende seizoenen 1978/79 en 1979/80 wonnen Nottingham Forest het Europacup I-toernooi. In 1979/80 schakelde Nottingham Forest het Ajax van trainer Beenhakker, Krol, Wijnberg, Boeve, Arnesen, Schoenaker, Jensen, Lerby, Van Geel, Ling en Tahamata in de halve finales nipt uit (2-0, 0-1; 2-1 totaalscore). In het door Nottingham met 1-0 verloren returnduel in Amsterdam was Shilton over de grond absoluut onverslaanbaar, maar hij incasseerde in de 66ste minuut alsnog een tegentreffer, een kopbal van Lerby, na een hoekschop bij de linker cornervlag door Arnesen.



Shilton voert de lijst aan van de spelers die het meest uitkwamen voor het Engels voetbalelftal. Shilton verdedigde 125 maal het doel van "The Lions". Met het Engels elftal speelde Shilton op twee EK's en drie WK's. Tijdens het WK 1986 was hij de doelman waartegen Diego Maradona met de hand wist te scoren. "De Hand van God" zorgde ervoor dat Engeland werd uitgeschakeld. Vier jaar later bereikte Shilton met Engeland de halve finales. In de achtste finale versloeg Engeland toen België. Na ook Kameroen, de revelatie van het toernooi, in de kwartfinale verslagen te hebben werd in de halve finale van West-Duitsland verloren.



Van alle 125 door Shilton gekeepte interlands hield hij in 52,80% van de gevallen zijn doel schoon. In zijn 100e interland in Düsseldorf tijdens het Europees kampioenschap voetbal 1988 moest hij echter drie doelpunten toestaan van Marco van Basten. Nederland won die wedstrijd met 3-1 en werd uiteindelijk Europees kampioen.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Peter_Shilton

Vandaag wordt de geweldige Babangida 50.

Vandaag jarig.......



Voormalig Feyenoord-cultheld Shinji Ono kondigt pensioen aan op 44-jarige leeftijd


Shinji Ono heeft bekend gemaakt dat hij na dit seizoen stopt met voetballen. De inmiddels 44-jarige speler beleefde tussen 2001 en 2006 een indrukwekkende periode bij Feyenoord.

Ono speelt sinds 2021 bij het Japanse Hokkaido Consadole Sapporo, maar begint door te krijgen dat zijn lichaam klaar is als voetbalprof. 'Ik ontmoette het voetbal 39 jaar geleden', schrijft Ono op Instagram. 'Het is nu tijd om mijn benen te laten rusten. Er zijn nog een paar wedstrijden te gaan, maar ik bereid me alvast voor op het einde. Bedankt voor alle onvoorwaardelijke steun', meent de voetballer.

De Japanner groeide in zijn vijf jaar bij Feyenoord uit tot een absolute publiekslieveling en keerde in 2006 terug naar de Urawa Red Diamonds in zijn geboorteland. Verder speelde Ono in zijn lange carričre nog voor VfL Bochum, Western Sydney en FC Ryukyu. De middenvelder beleefde het hoogtepunt van zijn carričre in Rotterdam.

Vandaag wordt Wolfgang Overath 80. Als je een WK-finale wint als linker middenvelder, terwijl de legendarische Günther Netzer moet toekijken, ben je een grote.

Mister Vitesse. Theo Bos. 5 oktober 1965......

Vandaag 50......Sami Hyypiä.

Vandaag 60......

Fred van der Hoorn (12 oktober 1963) is met recht een rasechte Bosschenaar. Hij begon zijn profcarričre in 'De Vliert', genoot van een buitenlands avontuur en sloot zijn loopbaan – zoals het een echt clubman betaamt – weer af in zijn geboortestad.



In februari 1985 debuteerde Van der Hoorn. Als invaller kwam hij in het veld voor Ton Pattinama tijdens Haarlem-FC Den Bosch (2-1). Den Bosch was toen nog een subtopper in de Eredivisie met spelers als Arnold Scholten, Hans Gillhaus en keeper Jan van Grinsven.

Van der Hoorn was afkomstig uit de eigen jeugdopleiding. In 1984 belandde hij de selectie van FC Den Bosch. Hier werd Fred de eerste twee seizoenen rustig gebracht om zich vervolgens drie seizoenen in de basis te spelen.

In 1988 zagen we ook een andere kant van Fred; hij staat sindsdien in menig top tien van grove overtredingen. Danny Hesp, die bij Ajax als een groot talent te boek stond, was het slachtoffer. Het 17-jarige 'broekie', broer van keeper Ruud Hesp, zette samen met Van der Hoorn een sliding in. Van der Hoorn mankeerde niets, maar Hesp kwam de klap van een kuit- en scheenbeenbreuk nooit te boven. Weliswaar voetbalde Hesp later nog 428 competitiewedstrijden, maar de grote carričre, die voor de 'aanslag' in het verschiet lag, kwam er niet van.

In 1989 werd de spijkerharde Van der Hoorn ook nog eens geschorst voor vier wedstrijden met de proeftijd van één jaar. Hij had het fysiek aan de stok gekregen met Utrechter Rob Alflen, ook geen 'lieverdje'. Ze waren na een vechtpartij door scheidsrechter Modderman beide van het veld gestuurd. Naast de schorsing gaf de KNVB beide een boete van 150 gulden.

De laatste twee seizoenen wist libero Van der Hoorn zelfs meerdere malen het vijandelijk doel te vinden. En na vijf jaar (112 wedstrijden, vier goals) verdienstelijk te hebben gespeeld in de hoofdmacht, verdiende Fred in 1989 een transfer naar Dundee United. De Schotse vereniging vond het transferbedrag van 520.000 gulden geen probleem. Den Bosch had lopen slapen en dacht onterecht dat Van der Hoorn al had bijgetekend.

In het Tannadice stadion beleefde Van der Hoorn vijf prachtige jaren. In 1994 won hij zelfs met zijn club de Schotse FA Cup. Al was Van der Hoorn toen inmiddels verbannen naar de reservebank. Dundee won de beker door een 1-0 overwinning op Rangers FC. Fred werd niet meer op waarde geschat en besloot naar België te verhuizen. Dit had mede te maken met de reputatie die hij in Schotland had opgebouwd. Van der Hoorn had de namelijk twijfelachtige eer in één seizoen 40.000 gulden aan boetes te ontvangen..

Er zouden drie eveneens succesvolle seizoenen bij de Belgische eersteklasser Eendracht Aalst volgen. In de Belgische Jupiler League waren voor de keiharde verdediger de eerste twee seizoenen het beste getuige het aantal gespeelde wedstrijden: respectievelijk 32 en 29 stuks (geen goals). Ondanks dat Van der Hoorn in het derde seizoen wel wist te scoren, speelde hij maar twaalf keer in het shirt van Aalst. Het was tijd om te vertrekken.

Halverwege het seizoen '96/'97 keerde Fred weer terug op het oude nest. FC Den Bosch. Na zijn terugkeer was Van der Hoorn jarenlang de onbetwiste aanvoerder van FC Den Bosch. Hij mocht in die rol tweemaal de kampioensschaal van de Eerste Divisie boven het hoofd heffen, en sloot hierdoor zijn loopbaan af op het hoogste niveau.

Hij had op dat moment de meer dan respectabele (voetbal)leeftijd bereikt van 38 jaar. Aan het eind van het seizoen 2001-2002 zette Fred van der Hoorn na 518 wedstrijden, waarvan ruim de helft in 'Bossche dienst', een punt achter zijn carričre.

Fred van der Hoorn besloot zich verdienstelijk te gaan maken op een ander vlak en ging daarom de functie van technisch manager bij FC Den Bosch bekleden. Met diverse trainersdiploma's op zak had hij de ambitie om binnen afzienbare tijd hoofdtrainer van zijn club te worden. In november 2014 werd bekend dat Van der Hoorn een dubbele functie kreeg bij FC Den Bosch: naast manager voetbalzaken werd hij ook assistent-trainer.

Vandaag 75.......

Vandaag 100 jaar geleden geboren.

Bernhard Carl "Bert" Trautmann (Bremen, 22 oktober 1923 – La Llosa de Ranes, 19 juli 2013 was een Duits voetballer, die in de jaren vijftig grote bekendheid kreeg als doelman van Manchester City.



Loopbaan
Als jongen speelde Trautmann, als linkermiddenvelder, voor Tura Bremen. Toen hij tien jaar oud was, werd hij lid van de Hitlerjugend. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vocht hij als parachutist in Rusland. Hij werd krijgsgevangen gemaakt door het Rode Leger, maar wist te ontsnappen. Uiteindelijk werd hij gevangen door Britse troepen en overgebracht naar een krijgsgevangenenkamp in Manchester. Tijdens voetbalwedstrijden tussen verschillende kampen speelde hij eerst op het middenveld, maar toen een keer een keeper ontbrak, probeerde hij het, met goed resultaat. In deze tijd werd hij door de Britten, die moeite met de naam "Bernd" hadden, omgedoopt in "Bert".



Na de bevrijding bleef hij in Engeland en speelde voor een amateurclub in Liverpool. Tijdens een vriendschappelijke wedstrijd tegen Manchester City viel hij zo op, dat deze club hem een contract aanbood. Aanvankelijk stuitte dit op grote protesten van de fans. Tegen de komst van een Duitser naar de club werd zelfs een protestdemonstratie gehouden. De rabbi van Manchester riep echter op hem op zijn daden te beoordelen, en na de eerste wedstrijden, waarin hij goed presteerde, ebden de protesten weg. Uiteindelijk zou Trautmann een van de populairste spelers uit de geschiedenis van de club worden.

Tussen 1949 en 1964 speelde Bert Trautmann 545 wedstrijden voor City. De meest legendarische was de (door City met 3-1 gewonnen) FA Cup-finale tegen Birmingham City in 1956. Een kwartier voor tijd kwam hij hard in botsing met een tegenspeler, maar hij speelde de wedstrijd uit. Drie dagen na de finale bleek in het ziekenhuis dat hij een gebroken nekwervel had opgelopen. Na het seizoen werd hij, als eerste niet-Britse speler, uitgeroepen tot Engels voetballer van het jaar.

Trautmann was in zijn hoogtijdagen een van de beste doelmannen ter wereld, maar werd nooit voor de Duitse nationale ploeg gevraagd, omdat trainer Sepp Herberger geen spelers wilde oproepen die niet in de Oberliga speelden. [3] Na zijn vertrek bij City was hij kort trainer van Stockport County. Daarna werd hij door de Duitse voetbalbond ingehuurd als voetbalontwikkelingswerker en werkte hij in landen als Liberia en Nigeria.

In 2004 ontving Bert Trautmann een hoge Britse onderscheiding voor zijn bijdrage aan het verbeteren van de verhouding tussen het Verenigd Koninkrijk en Duitsland. Drie jaar later kozen de fans van Manchester City hem als beste City-speler aller tijden. Hij woonde sinds 1990 in La Llosa de Ranes, in de buurt van Valencia, waar hij in 2013 op 89-jarige leeftijd overleed. Een jaar later werd in zijn geboortestad Bremen een plein naar hem vernoemd.



https://nl.wikipedia.org/wiki/Bert_Trautmann

Pim zou vandaag 80 zijn geworden.

Willem ‘Pim’ Doesburg (28 oktober 1943 – 18 november 2020)
Pim had als doelman een ‘jo-jo relatie’ met Sparta Rotterdam en PSV.
Hij is met 687 wedstrijden recordhouder met de meeste wedstrijden in de Eredivisie.

Hadden we nu maar zo'n doelman in Oranje.

Vandaag een jaar geleden is Feijenoord-icoon Cor van der Gijp (91) overleden.
Speelde tussen 1955 en 1964 in totaal 233 competitiewedstrijden voor de Rotterdammers en scoorde daarin liefst 177 maal. Hij is daarmee topscorer aller tijden van de club.



Luuk de Jong vandaag Cor van de Gijp gepasseerd op de eeuwige topscoorders lijst. De Jong nu elfde.



[ Bericht 7% gewijzigd door tong80 op 12-11-2023 14:10:36 ]

14 NOVEMBER 1992. In 1992 overleed op deze dag de legendarische Feyenoordtrainer Ernst Happel op 66-jarige leeftijd. Onder zijn leiding veroverden de Rotterdammers in 1970 de Europa Cup 1 en de Wereldbeker.



In 1969 werd de op 29 november 1925 in Wenen geboren Oostenrijker aangesteld als trainer van Feyenoord. Hij was de opvolger van Ben Peeters die het seizoen daarvoor met de club de dubbel had gewonnen. In Rotterdam trof Happel een getalenteerde selectie met spelers als Willem van Hanegem, Wim Jansen, Coen Moulijn, Rinus Israel en Ove Kindvall, terwijl Franz Hasil als versterking werd gehaald. Het werd het begin van een gouden tijdperk.

Kein Geloel, Fussball Spielen
Happel stond bekend om zijn no-nonsense aanpak en zijn diepgaande en strategische benadering van het spel. Hij hamerde op de teamdiscipline buiten en binnen het veld, waarbij iedere speler een cruciale rol speelde in het geheel. De Oostenrijker gebruikte daarbij weinig woorden en observeerde veel. Hij had het vermogen om met een paar korte maar krachtige Duitse zinnen het team of een speler op scherp te zetten. Met legendarische uitspraken als ‘Kein Geloel, Fussball Spielen’ en ‘Tactiek ist der Rinoes, Wiellem und Coentje’ legde hij de verantwoordelijkheid bij zijn spelers. Happel hield daarbij altijd afstand, gestoeld op respect. Het maakte hem een mysterieus persoon die zijn menselijke kant zelden liet zien.

Tijdens wedstrijden zat hij vaak stoďcijns op de bank, waar hij al trekkend aan een sigaret broedde op zijn volgende tactische meesterzet. Zelf maakte hij zijn rol als trainer niet al te groot. “Feyenoord heeft diverse spelers van wereldklasse, dat maakt het voor een coach eenvoudiger. Die spelers hebben vertrouwen in mij, dat klopt, en ik heb vertrouwen in hen. Zo simpel is het”, zo legde Happel zijn aanpak ooit uit.

Europa Cup 1 en Wereldbeker
In zijn eerste seizoen als trainer veroverde Happel met zijn elftal de wereld. Op 6 mei 1970 speelde Feyenoord de finale van de Europa Cup 1 tegen Celtic, destijds een Europese grootmacht. Onderweg naar de finale hadden de Rotterdammers op indrukwekkende wijze KR Reykjavik, AC Milan, Vorwärts Berlin en Legia Warschau uitgeschakeld. In het San Siro stadion van Milaan werd Celtic in de eindstrijd na verlenging verslagen (2-1). Feyenoord werd daarmee de eerste Nederlandse club die de Cup met de grote oren in ontvangst mocht nemen. De Schotse coach Jock Stein gaf na afloop alle eer aan Ernst Happel. “Celtic heeft niet van Feyenoord verloren, ik heb van Happel verloren. Happel is een groot strateeg. Hij heeft mij tactisch afgebluft en zijn spelers varianten laten uitvoeren die mij hebben verrast.”



Een seizoen later loodste Happel de club naar een nieuw hoogtepunt. Met Feyenoord won hij de wereldbeker voor clubteam door over twee wedstrijden Estudiantes uit te verslaan. In Argentinië werd het 2-2 waarna invaller Joop van Daele in De Kuip de winnende goal tegen de touwen schoot (1-0). De Rotterdammers werden zodoende ook als eerste Nederlandse club de beste van de wereld. Ook in Nederland was Feyenoord dat seizoen succesvol door overtuigend landskampioen te worden.

Eerbetoon
Happel zou uiteindelijk vier seizoenen werkzaam zijn in De Kuip en is de enige Feyenoordtrainer die met de club de Europa Cup 1 en de Wereldbeker won. Op 14 november 1992 overleed te markante trainer aan de gevolgen van longkanker in zijn geboorteland Oostenrijk. Als eerbetoon aan zijn succesvolle carričre werd het Praterstadion in Wenen omgedoopt tot het Ernst Happelstadion. Feyenoord eerde zijn voormalige succestrainer op 23 januari 2005. In De Kuip werd een borstbeeld onthuld door zijn zoon Ernst Happel junior.



https://1908.nl/artikelen/in-memoriam-ernst-happel-1925

Het is de sterfdag van Pim Doesburg (77)
De doelman van Sparta Rotterdam en PSV speelde liefst 687 Eredivisiewedstrijden en dat is nog altijd een record.



Willem (Pim) Doesburg (Rotterdam, 28 oktober 1943 – Berkel en Rodenrijs, 18 november 2020) was een Nederlands voetballer die fungeerde als doelman. Hij speelde van 1962 tot en met 1987 onder meer 687 Eredivisiewedstrijden voor Sparta en PSV en is daarmee recordhouder. Pim Doesburg kwam acht keer uit voor het Nederlands voetbalelftal. Hij was één van de drie keepers van het zilveren Oranje bij het WK in Argentinië in 1978.

Doesburg speelde in zijn jeugd voor Sparta Rotterdam. Hij maakte de overstap naar de jeugd van Feyenoord, maar keerde na zes weken terug, omdat hij bij Feyenoord niet kon aarden. In 1962 kwam Doesburg op 18-jarige leeftijd bij het eerste elftal van Sparta. Wegens een blessure van Tonny van Leeuwen maakte Doesburg op 26 augustus 1962 in de openingswedstrijd van het seizoen tegen het Amsterdamse Blauw-Wit zijn debuut in het betaalde voetbal. De rest van het seizoen maakte hij zoveel indruk dat hij in oktober van zijn eerste seizoen reeds werd opgeroepen voor het Nederlands voetbalelftal. In 1966 won hij met Sparta de KNVB beker. Die zomer nam de club de jonge Jan van Beveren over van VV Emmen, waarmee Doesburg er een grote concurrent bij kreeg In april 1967 maakte hij onder bondscoach Georg Keßler zijn debuut in het Nederlands voetbalelftal in een vriendschappelijke interland tegen België. Enkele weken later speelde hij zijn tweede interland tegen Hongarije.

In de zomer van 1967 werd hij, nadat hij de concurrentiestrijd met Jan van Beveren had verloren, samen met Gerrie ter Horst betrokken in een spelersruil met PSV. Doesburg en Ter Horst gingen van Sparta naar PSV, terwijl Lambert Verdonk en Miel Pijs verkasten naar Spangen. Na een moeilijke start vond hij snel zijn draai bij PSV. Toch ging zijn tijd bij PSV niet over rozen. In 1968 eindigde de Eindhovense ploeg op een dramatische 14e plaats van de Eredivisie. Het jaar erop plaatste de club zich met een vijfde plaats ternauwernood voor de Europacup III. In november 1969 maakte Doesburg een fatale fout in een Europacupwedstrijd tegen AS Roma, waarna de ploeg werd uitgeschakeld. Deze fout werd Doesburg lang nagedragen door trainer Kurt Linder.



In 1970 keerde Doesburg terug naar Sparta, en Van Beveren keerde ook terug naar het oude nest. PSV betaalde daarnaast nog een flinke vergoeding aan Sparta. Gedurende tien jaar was Doesburg eerste keeper van Sparta. Hier groeide hij uit tot een vaste waarde in het elftal en werd alom gezien als betrouwbare doelman. Beloning daarvoor was zijn uitverkiezing voor Oranje voor het WK in 1978 in Argentinië. Hij werd vice-wereldkampioen, maar speelde niet. In 1979 werd hij, op 35-jarige leeftijd, door bondscoach Jan Zwartkruis teruggehaald bij het Nederlands elftal, waarvoor hij tot 1981 nog eens zes wedstrijden zou spelen.

In 1980, nadat Van Beveren besloten had zijn contract bij PSV niet te verlengen, meldde PSV zich weer voor de inmiddels 36-jarige doelman, waarna hij opnieuw de overstap maakte naar Eindhoven. Doesburg was vier seizoenen eerste keeper van PSV, tot de club in 1984 Hans van Breukelen overnam van Nottingham Forest FC. Hierna fungeerde hij nog drie seizoenen als reservekeeper bij PSV, waarmee hij de landstitels van 1986 en 1987 meemaakte.

In totaal speelde Doesburg 687 wedstrijden in de Eredivisie, waarvan 216 bij PSV en 471 bij Sparta. Hiermee is hij de speler met de meeste wedstrijden in de Eredivisie. Doesburg kwam daarnaast acht keer uit voor het Nederlands voetbalelftal.



Legende Zou tegenwoordig ook recordinternational zijn geworden.

Vandaag 28 jaar geleden.......Ajax wereldkampioen.