abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_189899797
Vervolg van: OUD / Help mijn kind is slim ! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid ?

Voor de ene ouder een droom, voor de andere ouder een nachtmerrie..



Hoe ga je om met deze kinderen ? Hoe ga je om met school ? Hoe kies je een goede middelbare school ?
Waar loop je tegen aan ? Hoe gaat het sociaal-emotioneel ?

Daarom dit topic.

enne t is geen wens van ons, ook geen kijk ons eens slimme kinderen hebben topic dus lullige opmerkingen mag je voor je houden, mijn dank is groot :*
pi_189904112
quote:
1s.gif Op maandag 11 november 2019 20:52 schreef coccinelle het volgende:
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Is er ook echt een diagnose gesteld dan of gaan ze daar maar van uit omdat een orthopedagoog dat na 30 minuten zegt...?
Ik zou naar de huisarts gaan, wat logi ook zegt.
Mama van 2 lieve meiden :)
  dinsdag 12 november 2019 @ 10:42:33 #3
22740 Grijs
en eigenwijs
pi_189905413
quote:
0s.gif Op maandag 11 november 2019 11:22 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]
(..)
Die emotie hebben we hier ook.. Zo introvert en gereserveerd de oudste is, zo extravert en expressief is de jongste. Inmiddels weet ik wel dat zo'n dramabui niet echt zo dramatisch is, maar het komt wel flink aan..
(..)
Een mooi filmpje hierover van Dolores Leeuwin:
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
pi_189905498
quote:
0s.gif Op dinsdag 12 november 2019 08:22 schreef Nijna het volgende:

[..]

Is er ook echt een diagnose gesteld dan of gaan ze daar maar van uit omdat een orthopedagoog dat na 30 minuten zegt...?
Ik zou naar de huisarts gaan, wat logi ook zegt.
Sowieso kan je na 30min geen echte diagnose stellen :)
pi_189905756
quote:
0s.gif Op dinsdag 12 november 2019 10:42 schreef Grijs het volgende:

[..]

Een mooi filmpje hierover van Dolores Leeuwin:
Mooi filmpje, maar niet helemaal herkenbaar. Wel het deel van alle emoties tot de max, maar niet het sensitieve naar anderen.
Hij heeft het met zijn eigen angsten/frustraties/blijdschap, maar niet van anderen(hoogstens eens een keer toen zijn broer zich flink bezeerd had, maar dat viel wel onder reguliere empathie).
Hij trekt ook juist naar gezelligheid (daarom is naar school gaan ook geen drama, het is er wel gezellig). De oudste werd van sociale dingen wel overprikkeld van, D echt niet. Die houdt er juist niet van om alleen te zijn. Het zit hem bij D echt in die heftigheid van zijn eigen emoties.

En hij heeft een talent voor problemen bedenken. En kan door de sterke emoties geen controle meer krijgen op zichzelf. Het gaat wel beter nu hij ouder wordt, maar bij de plusklas is het weer moeilijker omdat hij daar weer op nieuwe problemen stuit.

Ons Pietje Paniek O+
(Hij gelooft ook nog in Sint. Zo slim, maar daar zit een blinde vlek)
pi_189908567
quote:
1s.gif Op maandag 11 november 2019 11:15 schreef Logician2.0 het volgende:
Wow ik was dit topic helemaal vergeten, bijzonder om terug te lezen.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Jeetje, zo was ik precies ook toen ik zes was. Wat fijn dat het goed met haar gaat :*
Het raakt me hoe bekend dit me voorkomt. Als ik beter niet kan reageren in dit topic, laat het me weten, dan haal ik dit wel weg :@

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
  dinsdag 12 november 2019 @ 16:29:48 #8
318546 Mevr_Mus
Met Mini_Musjes
pi_189910036
Zeer herkenbare filmpjes! Zowel voor oudste zoon als mezelf ;)
Oude (on)bekende.
pi_189910809
quote:
Die kende ik ook, herkenbaar ook wel..

Hier vandaag gesprek gehad bij de plusklasjuf. Goede verhalen, alleen dat panieken. Maar het klinkt hetzelfde als begin groep 3, en toen was het heftiger. Nu blijft hij er maar kort in hangen. In groep 3 heeft juf er wel uitgekregen, met geduld en gewenning. Dus nu even wennen aan de plusklas, en anders in januari individuele hulp van zijn eigen juf voor de mindset..
pi_189920405
Hoi! Ik kom hier voorzichtig meelezen en -praten. Onze oudste was altijd al snel in zijn ontwikkeling. Viel op door zijn woordenschat en diepzinnige vragen. Bij de start van groep 3 viel dat allemaal een beetje weg en presteerde hij voor veel dingen onder niveau of net gemiddeld. Werkhouding was ook verre van ideaal, omdat hij niet stil kon zitten en voortdurend aan het kletsen was met vriendjes. Terwijl zijn cito ineens heel hoog uitviel. Hij bleek het schoolvoorbeeld van onderpresteerder. Na februari zijn ze gestart met compacten van de leerstof. We hadden direct een heel ander kind. Hij was thuis weer gezelliger en vertelde opgelucht dat hij nu eindelijk niet meer al die saaie sommetjes hoefde te doen. Concentratie ging ook beter.

Dit jaar in groep 4 (7 jaar is hij) en de school is een heel programma gestart voor meer- en hoogbegaafden (via DHH - Digitaal Handelingsprotocol begaafdheid). De juf van zijn klas (montessori-onderwijs, dus groep 3-4-5 zit bij elkaar) heeft een opleiding gevolgd voor begaafdenonderwijs en er is een externe leerkracht aangetrokken om een plusklas te starten, 1 middag om de week.

Klinkt allemaal heel mooi, en de juffen zien ook dat hij heel enthousiast is in de plusklas en ook zijn prestaties gaan nu goed vooruit. Toch heb ik het idee dat hij nog wat mist om echt te kunnen laten zien wat hij kan. Ik weet niet precies wat, maar merk thuis dat hij niet helemaal lekker in zijn vel zit. Hij heeft een fixed mindset en is faalangstig en als we hem thuis met iets begeleiden dat in zijn zone van naaste ontwikkeling ligt (of althans dat denken wij), dan blokkeert hij volledig als het niet direct lukt en wordt hij onwijs boos (met name op zichzelf). Op school doet hij dat niet, maar ik vraag me af of hij bepaalde dingen wel durft aan te pakken, of hij niet dingen ontwijkt, waardoor het eigenlijk voor niemand duidelijk is wat hij nou echt aankan.

Op zich ben ik heel blij met de aanpak van school, maar het is voor hen natuurlijk ook nog relatief nieuw allemaal. Hij gaat met plezier naar school en heeft fysiek ook veel uitdaging sinds hij in de selectie van turnen zit (wat ook weer een heel positief effect op zijn werkhouding op school schijnt te hebben). Maar thuis verveelt hij zich, neemt weinig initiatief en haalt vooral voldoening uit zijn broertje plagen... Dingen die wij voorstellen zijn nooit leuk genoeg, hij houdt niet erg van lezen, helaas, en spelletjes MOET hij winnen en anders is het huis te klein. Het is vaak niet zo gezellig, zeg maar. School heeft ons nadrukkelijk gezegd dat we aan de bel moeten trekken als hij niet lekker in zijn vel zit, maar ik heb ook verder geen concrete info waarom het nu even niet lekker gaat. Hij zegt zelf dat er niks is, dat maakt het ook onwijs lastig.

TLDR: leuk om hier mee te lezen en herkenning te vinden! :+
Venus in pocketformaat
© loveli
  woensdag 13 november 2019 @ 12:31:23 #11
318546 Mevr_Mus
Met Mini_Musjes
pi_189922054
Bijzonder herkenbaar verhaal Phaidra. Maar volgens mij hadden al wel eens eerder geconstateerd dat we soortgelijke gevalletjes hebben ;)
Oude (on)bekende.
pi_189923341
:D Ja, grappig dat dat toch zo blijft ook!
Venus in pocketformaat
© loveli
pi_189925734
Herkenbare berichten allemaal, ergens jammer dat ik hier zo lang niet heb meegelezen qua af en toe even “mijn ei kwijt” te kunnen.
pi_189926828
quote:
0s.gif Op woensdag 13 november 2019 10:32 schreef Phaidra het volgende:
Hij heeft een fixed mindset en is faalangstig en als we hem thuis met iets begeleiden dat in zijn zone van naaste ontwikkeling ligt (of althans dat denken wij), dan blokkeert hij volledig als het niet direct lukt en wordt hij onwijs boos (met name op zichzelf). Op school doet hij dat niet, maar ik vraag me af of hij bepaalde dingen wel durft aan te pakken, of hij niet dingen ontwijkt, waardoor het eigenlijk voor niemand duidelijk is wat hij nou echt aankan.
Oh, dit is echt precies mijn kind! (dat hadden we ook al eens geconcludeerd hè? :+ ) Ze waren op school bezig met fixed en growth mindsets en moesten vragen over zichzelf invullen, en dat ook door een ouder en door juf laten doen. Ik scoorde hem heel laag op het verdragen van fouten, juf een stuk hoger. Gelukkig maar, blijkbaar lukt dat op school beter, fouten maken.

Hij zit ook op een montessorischool en in het derde trapje van maatregelen van kinderen die meer aankunnen. Naast compacten/verbreden/verdiepen wat vorig jaar gedaan werd zit hij ook in een bouwbreed en vakoverstijgend aanvullend programma, begeleid door een speciale leerkracht. Als verdere stappen hierop zijn nog dagdelen meedraaien in de plusklas en de daadwerkelijke plusklas, maar dat is voorlopig niet aan de orde.

Het lastige vind ik dat hij naast behoorlijk slim en snel ook erg druk is, een beperkte aandachtsspanne en concentratie heeft en veel moeite heeft om de veelheid aan werk te overzien. Hij kan het goed aan, maar het plannen en aandacht erbij houden gaat moeizaam. Samen met de neiging tot faalangst is het een héle smalle lijn tussen ondervragen met verveling en hyperactief gedrag tot gevolg en overvragen met paniek en dichtslaan als resultaat. We zijn nu toch maar een traject gestart vanwege een verdenking op (trekken van) ADHD waarbij ik ook graag zou willen dat ze een intelligentiebepaling gaan doen. Maar goed, zulke dingen gaan traag...
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
pi_189930491
quote:
0s.gif Op woensdag 13 november 2019 10:32 schreef Phaidra het volgende:
Hij heeft een fixed mindset en is faalangstig en als we hem thuis met iets begeleiden dat in zijn zone van naaste ontwikkeling ligt (of althans dat denken wij), dan blokkeert hij volledig als het niet direct lukt en wordt hij onwijs boos (met name op zichzelf). Op school doet hij dat niet, maar ik vraag me af of hij bepaalde dingen wel durft aan te pakken, of hij niet dingen ontwijkt, waardoor het eigenlijk voor niemand duidelijk is wat hij nou echt aankan.
Dit is heel herkenbaar.

Mijn oudste heeft dat ook heel erg. Die is niet HB denk ik, maar wel meer begaafd. Ik lees dus wel een beetje mee. Nu heeft hij een juf die hem al heel goed in de smiezen heeft en hem al veel extra werk geeft (verdiepen en versnellen). Op zich is dat heel fijn maar ik vraag me inderdaad ook af in hoeverre we nog iets met die frustraties moeten.
pi_189930922
quote:
1s.gif Op maandag 11 november 2019 20:52 schreef coccinelle het volgende:
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Problemen met emotieregulatie? Mijn diagnose zou zijn: hij is 4 jaar. Jemig, waar hebben we het over?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
pi_189931869
quote:
11s.gif Op woensdag 13 november 2019 22:09 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Problemen met emotieregulatie? Mijn diagnose zou zijn: hij is 4 jaar. Jemig, waar hebben we het over?
Blijkbaar heb je daar niet zo’n idee van ;) nofi

Onze 2,5jarige waarvan ze vermoeden dat deze ook 145+ is, wordt nu ook getest met de wsspi omdat ze juist vanaf zo jong mogelijk die problemen die de oudste dochter nu heeft te voorkomen. Normaal testen ze nooit zo jong, behalve bij een zwaar vermoeden ivm broertje of zusje etc. En dat gaat enkel en puur om de emotie regulatie.

[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 13-11-2019 23:11:27 ]
  donderdag 14 november 2019 @ 20:12:00 #18
472506 Nanukerst
Beter bekend als L-E.
pi_189943618
Wat betreft de emotieregulatie: dat was hier het heftigste tussen 5 en 8 ongeveer, en daarna werd dat als vanzelf een stuk 'normaler'. Het blijft een intens kind natuurlijk, maar hij kan inmiddels heel erg de opbouw voelen en op anticiperen dus van 0 naar 100 gebeurt gewoon niet meer. Dit even ter geruststelling van de wanhopige ouders ;)
pi_189943675
Ja die emotieregulatie ook altijd
pi_189943691
Voor iedereen die de diagnosemolen in gaat;

Lees: diagnosedrift.
Whatever...
pi_189943722
quote:
0s.gif Op donderdag 14 november 2019 20:12 schreef Nanukerst het volgende:
Wat betreft de emotieregulatie: dat was hier het heftigste tussen 5 en 8 ongeveer, en daarna werd dat als vanzelf een stuk 'normaler'. Het blijft een intens kind natuurlijk, maar hij kan inmiddels heel erg de opbouw voelen en op anticiperen dus van 0 naar 100 gebeurt gewoon niet meer. Dit even ter geruststelling van de wanhopige ouders ;)
Dat geeft hoop O+
pi_189943752
quote:
0s.gif Op donderdag 14 november 2019 20:15 schreef Spanky78 het volgende:
Voor iedereen die de diagnosemolen in gaat;

Lees: diagnosedrift.
Heb je ervaring met de intenstiteit en problemen die deze kinderen en ouders tegenkomen?
pi_189943777
quote:
0s.gif Op donderdag 14 november 2019 20:12 schreef Nanukerst het volgende:
Wat betreft de emotieregulatie: dat was hier het heftigste tussen 5 en 8 ongeveer, en daarna werd dat als vanzelf een stuk 'normaler'. Het blijft een intens kind natuurlijk, maar hij kan inmiddels heel erg de opbouw voelen en op anticiperen dus van 0 naar 100 gebeurt gewoon niet meer. Dit even ter geruststelling van de wanhopige ouders ;)
De mijne wordt in december 8. Nog even volhouden :P

Gesprekken met de juffen ging prima hier. Bij de plusklas zit hij goed op zijn plek, komt ruim mee. Moet alleen nog wennen, die paniek buien zijn lang niet zo heftig als begin groep 3, dus we geven het even tijd.

Op school ging het gesprek ook goed, juf ging wel even meekijken of hij taal en rekenwerk kan vervangen door Montessori werkjes. Hij vindt het lastig om iets buiten zijn standaard repertoire/methode te pakken, terwijl er juist zoveel mogelijkheden zijn daar. Dus ze gaat dat motiveren. Waarschijnlijk lukt dat ook wel als hij eenmaal gewend is dat het een optie is.
Juf vond het wel typisch dat zo'n extravert kind daar dan moeite mee heeft, maar ze gaat er wel mee aan de slag. En de IB-er gaat ook meekijken. En als het niet genoeg is, dan mag de plusklas juf langskomen.
pi_189944054
quote:
1s.gif Op donderdag 14 november 2019 20:19 schreef Logician2.0 het volgende:

[..]

Heb je ervaring met de intenstiteit en problemen die deze kinderen en ouders tegenkomen?
Ja.
Whatever...
pi_189944135
quote:
0s.gif Op donderdag 14 november 2019 20:41 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Ja.
Mag ik vragen in welke setting?
Want ik weet 1 ding en dat is dat wij zonder deze stempel echt echt echt vast waren gelopen en onze dochter al helemaal.
pi_189944269
quote:
1s.gif Op donderdag 14 november 2019 20:46 schreef Logician2.0 het volgende:

[..]

Mag ik vragen in welke setting?
Want ik weet 1 ding en dat is dat wij zonder deze stempel echt echt echt vast waren gelopen en onze dochter al helemaal.
Ik ben zelf hoogbegaafd, ook in de smalle definitie. Twee kinderen die dat ook zijn. Ze dachten ook ooit dat ik adhd had ( inclusief diagnose en ritalin). heb I’m ook wel wat hyperactieve trekjes als ik me verveel.

En mijn oudste dochter heeft zeker ook van die woede-uitbarstingen. Tenminste, had ze. Helemaal door het lint ging ze. Thuis, omdat ze op school alles doet om precies ‘normaal’. Te zijn.

Ik zeg niet dat niemand een diagnose nodig heeft, durf wel te zeggen dat het minder dan de helft is van de huidige geplakte lAbels.
Whatever...
pi_189944475
quote:
1s.gif Op donderdag 14 november 2019 20:54 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Ik ben zelf hoogbegaafd, ook in de smalle definitie. Twee kinderen die dat ook zijn. Ze dachten ook ooit dat ik adhd had ( inclusief diagnose en ritalin). heb I’m ook wel wat hyperactieve trekjes als ik me verveel.

En mijn oudste dochter heeft zeker ook van die woede-uitbarstingen. Tenminste, had ze. Helemaal door het lint ging ze. Thuis, omdat ze op school alles doet om precies ‘normaal’. Te zijn.

Ik zeg niet dat niemand een diagnose nodig heeft, durf wel te zeggen dat het minder dan de helft is van de huidige geplakte lAbels.
Welkom :D

Hier ook een huis vol :+

Waar ik mij het meest aan irriteer zijn de ouders van kinderen die geen diagnose hebben en het hb /uhb verheerlijken. Of mensen die er echt niets van begrijpen en er toch een mening over hebben, door dat laatste merk ik dat ik hier dus ook wat feller op reageer omdat ik daar toch het meeste mee te maken heb :@

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 14-11-2019 21:04:51 ]
pi_189944657
quote:
1s.gif Op donderdag 14 november 2019 21:04 schreef Logician2.0 het volgende:

[..]

Welkom :D

Hier ook een huis vol :+

Waar ik mij het meest aan irriteer zijn de ouders van kinderen die geen diagnose hebben en het hb /uhb verheerlijken. Of mensen die er echt niets van begrijpen en er toch een mening over hebben, door dat laatste merk ik dat ik hier dus ook wat feller op reageer omdat ik daar toch het meeste mee te maken heb :@
Vrijwel niemand begrijpt het. Mijn dochters hebben geluk dat ik ze begrijp en hun moeder, nouja, moeders zijn een aparte categorie qua rotsen in de branding.

Op school begrijpen ze er geen reet van. Was zelf bijna verkeerd terecht gekomen. Met wat mazzel is het duppie goed gevallen. Nu redelijk succesvol. Dus kan ik de kinderen ook helpen. Met aanpassen zonder zichzelf kwijt te raken bijvoorbeeld. En ze goede feedback op gedrag te geven. Ze zijn slim genoeg om iedereen voor de gek te houden, behalve hun vader; die is precies zo. Ik ken alle trucs. 😉
Whatever...
  donderdag 5 december 2019 @ 10:28:02 #29
472506 Nanukerst
Beter bekend als L-E.
pi_190279219
Zijn er ook ouders met hoogbegaafde kinderen op het voortgezet onderwijs? Onze 11-jarige is, na een schooltrauma en een jaar thuis zitten, inmiddels weer 'leerbaar en schoolbaar' verklaard en zal na de zomervakantie starten op vermoedelijk het atheneum. Omdat zijn schoolcarriere tot aan hier vrij moeizaam is verlopen, willen we uiteraard graag dat hij een passende plek vindt. Tips voor waar we op moeten letten als we scholen gaan bezoeken?

Er zit een hoogbegaafdheidsprofielschool niet ver van ons huis, maar ik ben toch een beetje bang dat zulke scholen zich richten op de hb-ers die voorlopen met al het schoolwerk en zichzelf goed kunnen redden. Aangezien dat bij onze zoon niet het geval is, vraag ik me af of het hb-profiel van zo'n school meerwaarde heeft.. any thoughts of al ervaringen mee?
pi_190280847
quote:
0s.gif Op donderdag 5 december 2019 10:28 schreef Nanukerst het volgende:
Zijn er ook ouders met hoogbegaafde kinderen op het voortgezet onderwijs? Onze 11-jarige is, na een schooltrauma en een jaar thuis zitten, inmiddels weer 'leerbaar en schoolbaar' verklaard en zal na de zomervakantie starten op vermoedelijk het atheneum. Omdat zijn schoolcarriere tot aan hier vrij moeizaam is verlopen, willen we uiteraard graag dat hij een passende plek vindt. Tips voor waar we op moeten letten als we scholen gaan bezoeken?

Er zit een hoogbegaafdheidsprofielschool niet ver van ons huis, maar ik ben toch een beetje bang dat zulke scholen zich richten op de hb-ers die voorlopen met al het schoolwerk en zichzelf goed kunnen redden. Aangezien dat bij onze zoon niet het geval is, vraag ik me af of het hb-profiel van zo'n school meerwaarde heeft.. any thoughts of al ervaringen mee?
Niet zelf, wel van vriendje van oudste. Die ouders hebben bij verschillende scholen gekeken en goed doorgevraagd op wat er kan qua aanpassingen.

We hebben hier 1 gymnasium in de stad, en die kunnen ook veel maatwerk leveren. Bijv uren les inleveren voor eigen projecten, veel mogelijkheden voor extra projecten bij vakken. Vanaf volgend jaar een klas voor jonge kinderen, voor kinderen die groep 8 kunnen missen. Dat is een jaar vol projecten en andere vakken.

School waar mijn oudste zit geeft zelf ook toe dat er weinig aanpassing mogelijk is in de stof, zij zijn weer beter met sociaal/emotionele dingen.

Het is vooral een kwestie van goed vragen stellen denk ik. En luisteren naar ervaringen van ouders/leerkrachten op de basisschool/onderwijs experts uit de regio?
pi_190283902
quote:
0s.gif Op donderdag 5 december 2019 10:28 schreef Nanukerst het volgende:
Zijn er ook ouders met hoogbegaafde kinderen op het voortgezet onderwijs? Onze 11-jarige is, na een schooltrauma en een jaar thuis zitten, inmiddels weer 'leerbaar en schoolbaar' verklaard en zal na de zomervakantie starten op vermoedelijk het atheneum. Omdat zijn schoolcarriere tot aan hier vrij moeizaam is verlopen, willen we uiteraard graag dat hij een passende plek vindt. Tips voor waar we op moeten letten als we scholen gaan bezoeken?

Er zit een hoogbegaafdheidsprofielschool niet ver van ons huis, maar ik ben toch een beetje bang dat zulke scholen zich richten op de hb-ers die voorlopen met al het schoolwerk en zichzelf goed kunnen redden. Aangezien dat bij onze zoon niet het geval is, vraag ik me af of het hb-profiel van zo'n school meerwaarde heeft.. any thoughts of al ervaringen mee?
Oudste, hb (en ass) is gestart in de brugklas na de zomer.
Op vwo plus, we hebben gekozen voor deze school omdat we de indruk kregen dat ze veel ervaring hebben met kinderen die met 2 vingers in de neus de basisschool hebben doorlopen.
Tot nu toe lijkt het wel een goede keuze te zijn geweest. Wij hadden het gevoel dat als ze ergens tot haar recht zou komen dat het daar zou zijn.

Open dagen bezoeken, vragen stellen. Dan vorm je je al een beeld, kijk ook naar de leerlingen die er rondlopen. Wij hebben een informatieavond bezocht, voor vwo, daar vertelden een aantal leerlingen van oa gymnasium en het vwo plus iets. En ik zag zo mijn kind in die vwo plussers.

En we hebben ook gevraagd naar hun ervaring met ass, omdat dat voor ons ook belangrijk was. Voor de zomer gesprek gehad met de zorgcoördinator en het voelde gewoon goed. Nog steeds, dochter loopt wel tegen dingen aan, maar daar krijgt ze wel begeleiding bij op school.

Welke regio zit je?
Mama van 2 lieve meiden :)
  donderdag 5 december 2019 @ 17:13:51 #32
22740 Grijs
en eigenwijs
pi_190284813
Hier ook al te maken (gehad) met VO. We hebben veel scholen bezocht en vooral gekeken naar de interactie tussen leraren en leerlingen. En hoe de leraren en leerlingen reageren op mijn kind(eren).
De school waar de oudste 2 naartoe (zijn) (ge)gaan (en de 3e wellicht ook naartoe zal gaan) zegt dat ze van kritische leerlingen houden. En dat is mijn ervaring ook.
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
pi_190745005
Wat ik zelf merkte door een hoogbegaafd kind te zijn;

- Niet op eigen tempo kunnen doorleren maakte me depri. De eerste openbare school waar ik op zat (yenaplan) had een sterke visie op "eigen tempo". Veel vrijheid waardoor snellere kinderen zelfstandig konden doorleren; en er daardoor ook mee individuele aandacht was voor minder snelle kinderen. Door verhuizing kwam ik op een tweede openbare school die strikt aan groepslessen deed; dat werkte niet en veranderde ik in een hoopje ellende.
- Ik was in het later leven slecht sociaal; rete-arrogant kun je wel stellen waardoor ik moeilijk vriendjes maakte. Ik vond mezelf de slimste en beste persoon ooit en beter dan anderen. Mijn ouders zeiden dat namelijk tegen me continu. Dat ik slimmer was dan de rest. En als kind geloof je alles wat je ouders zeggen. Het was beter geweest wanneer het gewoon benoemd tegen me was, hoe het was; mijn hersenen kunnen gewoon supersnel onthouden; zoals een ander supersnel kan rennen; en dat zegt niks over mijn intelligentie of die van anderen. Of beter zijn dan een ander. Ik had graag gehad dat mijn ouders even met me gingen zitten en daar een belangrijk gesprek van maakte.
- Buiten mijn eigen ervaring om; zie ik tegenwoordig veel hoogbegaafde kinderen het stempel ADHD krijgen. Omdat ze snel verveelt zijn. Ik denk dat als je dat merkt; het tijd is, ook al vind je je kind "te jong" om hem/haar op een hobby te gooien die bij de interesses ligt. Is dat auto-techniek? Zoek iemand op die het prima vind om een kind van 8 te leren hoe een motor in een auto te zetten. Verwar verveling niet met ADHD/vervelend zijn. Vaak oudere mensen met pensioen zijn goede matches; of het nu vogels spotten of boten bouwen is.. blij dat ze hun passie aan een jongere generatie kunnen delen; niet te bang om een kind "een gevaarlijk stuk gereedschap" te geven ;) Dat was normaal toen ze zelf 8 waren en zo hebben ze het zelf ook geleerd.. Een hoogbegaafd kind weet vaak al sneller levenslessen zoals "niet met vuur spelen" dan gemiddeld; die hebben al 3 jaar geleden hun vingers verbrand aan een lucifer toen jij niet keek terwijl andere kinderen daar nog niet mee bezig zijn...en blijven denken dat het er niet mee kan omgaan/te jong voor is belemmert groei.

Ik hoop dat je daar wat aan hebt. En blijf je kind ook in de gaten houden op andere vlakken. Snel denken kan er voor zorgen dat je snel leert; maar óók dat even snel negatieve gedachten door het hoofd kunnen gaan.. snel kunnen leren maakt je niet immuun voor het leven en zijn/haar gekke gebeurtenissen. Niet daadwerkelijk slimmer en wijzer dus ;)
pi_192025557
Hey mensen, ik drop hier even een vraag. Wij zitten thuis op het moment helemaal vast omdat er met onze zoon geen land te bezeilen is. Hij heeft vanaf de eerste dag na de voorjaarsvakantie, geweigerd nog iets te doen op school. Luistert naar niemand meer, misdraagt zich. En is zelfs al twee keer het hek uitgelopen. Ook op gym en zwemles doet hij helemaal niks meer.

We hebben een gesprek ook school gehad en zij hebben het vermoeden van hoogbegaafdheid uitgesproken. Nou ja vermoeden, we hadden het idee dat zij er eigenlijk van uit gaan. Er werd al over hb school gesproken.

Nou moet ik eerlijk zeggen dat het niet van mijn kant komt en dat het mij allemaal een beetje duizelt. Het arme ventje drijft ons al weken tot wanhoop, alles vind hij stom. Super brutaal. We zijn echt vastgelopen.

We denken dat het sowieso geen goed idee is dat hij op die school blijft, hij heeft de juffen daar volledig om zijn vinger gewonden en ik denk niet dat hij nog wat van ze gaat aannemen. Maar wat dan?

En hoe krijgen we het thuis weer wat minder gespannen. Ik heb de grootste moeite hem überhaupt naar school te krijgen.
pi_192044611
quote:
0s.gif Op zaterdag 14 maart 2020 14:02 schreef DagenNachtdromer het volgende:
Hey mensen, ik drop hier even een vraag. Wij zitten thuis op het moment helemaal vast omdat er met onze zoon geen land te bezeilen is. Hij heeft vanaf de eerste dag na de voorjaarsvakantie, geweigerd nog iets te doen op school. Luistert naar niemand meer, misdraagt zich. En is zelfs al twee keer het hek uitgelopen. Ook op gym en zwemles doet hij helemaal niks meer.

We hebben een gesprek ook school gehad en zij hebben het vermoeden van hoogbegaafdheid uitgesproken. Nou ja vermoeden, we hadden het idee dat zij er eigenlijk van uit gaan. Er werd al over hb school gesproken.

Nou moet ik eerlijk zeggen dat het niet van mijn kant komt en dat het mij allemaal een beetje duizelt. Het arme ventje drijft ons al weken tot wanhoop, alles vind hij stom. Super brutaal. We zijn echt vastgelopen.

We denken dat het sowieso geen goed idee is dat hij op die school blijft, hij heeft de juffen daar volledig om zijn vinger gewonden en ik denk niet dat hij nog wat van ze gaat aannemen. Maar wat dan?

En hoe krijgen we het thuis weer wat minder gespannen. Ik heb de grootste moeite hem überhaupt naar school te krijgen.
Ga eens op een vrije school kijken, mijn zoon is ook best slim maar vind het leuk om andere te helpen. Maar dat is in het reguliere onderwijs niet de bedoeling, ieder individueel. Nu zit die op de vrije school en komt die helemaal tot bloei. Was helemaal niet mijn keus, vond het te zweverig voorheen. Maar op advies van wat oudjes die hun kinderen in de jaren 70 naar zo een school deden toch eens gaan kijken. Daar wordt ook op hoger niveau met muziek omgegaan. Je wordt daar meer als individu behandeld die wat in zijn marges heeft dan als een massaproduct.
pi_192049503
quote:
0s.gif Op zondag 15 maart 2020 10:56 schreef funnywell het volgende:

[..]

Ga eens op een vrije school kijken, mijn zoon is ook best slim maar vind het leuk om andere te helpen. Maar dat is in het reguliere onderwijs niet de bedoeling, ieder individueel. Nu zit die op de vrije school en komt die helemaal tot bloei. Was helemaal niet mijn keus, vond het te zweverig voorheen. Maar op advies van wat oudjes die hun kinderen in de jaren 70 naar zo een school deden toch eens gaan kijken. Daar wordt ook op hoger niveau met muziek omgegaan. Je wordt daar meer als individu behandeld die wat in zijn marges heeft dan als een massaproduct.
Bedankt voor je reactie. Ik denk alleen niet dat de vrije school geschikt is. Hij is heel faalangstig en zal iets echt niet oppakken uit zichzelf.

Een bekende is op de vrije school in de buurt geweest en heeft aangegeven dat dit geen goede aansluiting voor een vervolg school geeft. En mijn zoon niet vooralsnog de discipline om dit zelf aan te pakken


Ik zie op de website ook geen extra aandacht voor hoogbegaafdheid.

Kun je me misschien wat meer vertellen over omgaan met je slimme kind. Hoe motiveer je hem om iets te doen.
pi_192052530
quote:
0s.gif Op zondag 15 maart 2020 15:10 schreef DagenNachtdromer het volgende:

[..]

Bedankt voor je reactie. Ik denk alleen niet dat de vrije school geschikt is. Hij is heel faalangstig en zal iets echt niet oppakken uit zichzelf.

Een bekende is op de vrije school in de buurt geweest en heeft aangegeven dat dit geen goede aansluiting voor een vervolg school geeft. En mijn zoon niet vooralsnog de discipline om dit zelf aan te pakken

Ik zie op de website ook geen extra aandacht voor hoogbegaafdheid.

Kun je me misschien wat meer vertellen over omgaan met je slimme kind. Hoe motiveer je hem om iets te doen.
Ik vind het hele niveau daar een stuk hoger liggen. Het faalangst kan ook kunstmatig zijn, gecreeerd door het onderwijs waar die op zat. Als je positieve eigenschappen niet gezien worden of getriggerd worden creeer je vanzelf wel faalangst om minderwaardigheidsgevoel. Als jij alleen maar negatieve dingen te horen krijgt. Ga maaar naar logopedie, ga maar dit doen ga dat maar doen. Niks positiefs tja dan krijg je een falend gevoel. Krijgen wij volwassenen ook. als jij op je werk alleen maar gezeik en negativiteit en alleen maar moet presteren. Welke lol haal jij er dan nog uit.

Wat mij opvalt op de vrije school, dus dat het daadwerkelijke niveau hoger ligt. De kinderen worden niet als een massa hersenloze gelijkgezinde fabrieks wezens gezien maar als individu. En ze hebben ook wat inbreng, niet teveel natuurlijk. Nou mn zoontje is 9 en met rekenen is die gewoon heel goed, dus laatst naar cosinus en dergelijke gekeken. Nu vroeg die laatst op school of de leraar daar wat meer over wilde vertellen. En in de les terwijl andere kinderen nog gewoon met hun bestaande les bezig waren, heeft die een klein groepje in een hoekje daar over uitgelegd en daar kunnen die kinderen de andere op een gegeven moment een keer bij helpen. Iedereen probeert elkaar te helpen.

En het zal allemaal niet perfect zijn, wat is dat wel. Maar hij komt met plezier thuis en lult me de oren van t hoofd. Ze koken, ze bakken, ze knutselen met materiaal waar ze op een normale basisschool nooit van hebben gehoord. Ze maken muziek, en niet op triangel slaan, nee echt onderwijs en kijken waar je interesse ligt.

Maar het moet kinderen allemaal geboden worden, een kind weet niet wat die allemaal wil of allemaal kan in deze wereld. En ze beschermen van deze wereld is al helemaal kolder. Het is een prachtige wereld.

En met vrij wordt er niet bedoeld dat het lang leve de lol is en iedereen maar doet waar die zin in heeft ala zelfstudie. Nee klassikaal les en nog een krijtbord en voor de klas komen schrijven om je handschrift te ontwikkelen.
pi_192088808
Ik was vroeger ook een hoogbegaafd kind en heb een klas overgeslagen terwijl ik al een vroege leerling was. Toen ik net 11 was ging ik naar de middelbare. Ik keek als peuter al mee met mijn 5 jaar oudere zus als zij huiswerk maakte, was al erg vroeg bijzonder goed in lezen, schrijven en vooral rekenen. Tot op de dag van vandaag ben ik goed met getalletjes en ik ben dan ook uiteindelijk een softwareontwikkelaar/programmeur geworden. ;)

Terugkijkende op mijn kleuter- en kindertijd vond ik mijn hoogbegaafdheid eerlijk gezegd verschrikkelijk...

Waarom?

• Ik sloeg halverwege het schooljaar groep 3 over en ben toen naar groep 4 gegaan. Ik kwam in een klas met kinderen die 1, 2 en soms zelfs 3 jaar ouder en dus groter dan mij waren. Ik ben tot overmaat van ramp altijd vrij klein geweest en gebleven (ben geëindigd op 1m70). Met als gevolg dat ik eigenlijk mijn hele kindertijd enorm gepest ben geworden door kinderen die natuurlijk groter en sterker dan mij waren. Ik was een makkelijk doelwit.

• De eindeloze voorkeursbehandelingen die ik van de meesters en juffen kreeg. Ik mocht altijd als eerste aan de beurt want ik was 'slim'. Met enige regelmaat werd ik uit de klas getrokken omdat ik weer een of andere test moest doen (meestal een wiskundige), dat viel mijn klasgenootjes uiteraard ook op.

• De vré-se-lijke ouders aan de schoolpoort die mij moeilijke vragen gingen stellen en rekensommen voor mijn kiezen gooiden om me vervolgens uit te lachen als ik niet binnen 2 seconden een antwoord klaar had. "Haha, weet jij niet eens uit je hoofd hoe veel 342 x 6759 is? Zo slim ben je dan toch niet!"

• Dat continue geëmmer in de klas als ik dingen op mijn eigen manier deed. Ik was nou eenmaal eigenzinnig maar moest het toch op de manier blijven doen waarop de rest van de klas het moest doen. Achteraf ergens wel begrip voor, maar ik heb ze toch wel vaak van de meesters en juffen over de flikker gekregen terwijl mijn antwoorden gewoon klopten, maar ik simpelweg een andere manier had op een rekensom aan te vliegen.

Op mijn kindertijd kijk ik met behoorlijke negativiteit terug en ik heb me vaak afgevraagd of het niet beter was geweest om mij gewoon net als elk ander kind te behandelen. Tot overmaat van ramp hebben mijn ouders mij maar naar het dichtstbijzijnde VMBO gestuurd omdat daar toch 'al mijn vriendjes naar toe gingen' (die had ik niet). Mijn passie lag al vroeg bij computer (uitgescholden worden voor "Computerfreak" en "nerd" was aan de orde van de dag) maar op dat VMBO bij gebrek aan beroepskeuze uiteindelijk naar installatietechniek gekozen, en op het MBO na 2 jaar uiteindelijk met de pet er naar gegooid.

Ik ben uiteindelijk gelukkig goed terecht gekomen en mag met een goede baan nu niet klagen, maar een leuke kindertijd heb ik niet gehad. Mijn vrouw verbaasd zich er vaak over, want zij heeft een enorm leuke schooltijd gehad en daar ook veel sociale contacten aan over gehouden.

[ Bericht 0% gewijzigd door LeRoi123 op 17-03-2020 15:45:47 ]
pi_192090072
quote:
0s.gif Op dinsdag 17 maart 2020 09:00 schreef LeRoi123 het volgende:
Ik was vroeger ook een hoogbegaafd kind en heb een klas overgeslagen terwijl ik al een vroege leerling was. Toen ik net 11 was ging ik naar de middelbare. Ik keek als peuter al mee met mijn 5 jaar oudere zus als zij huiswerk maakte, was al erg vroeg bijzonder goed in lezen, schrijven en vooral rekenen. Tot op de dag van vandaag ben ik goed met getalletjes en ik ben dan ook uiteindelijk een softwareontwikkelaar/programmeur geworden. ;)

Terugkijkende op mijn kleuter- en kindertijd vond ik mijn hoogbegaafdheid eerlijk gezegd verschrikkelijk...

Waarom?

• Ik sloeg halverwege het schooljaar klas 3 over en ben toen naar groep 4 gegaan. Ik kwam in een klas met kinderen die 1, 2 en soms zelfs 3 jaar ouder en groter dan mij waren, ik ben tot overmaat van ramp altijd vrij klein geweest en gebleven (ben nu 1m70). Met als gevolg dat ik eigenlijk mijn hele kindertijd enorm gepest ben geworden door kinderen die natuurlijk groter en sterker dan mij waren.

• De eindeloze voorkeursbehandelingen die ik van de meesters en juffen kreeg. Ik mocht altijd als eerste aan de beurt want ik was 'slim'. Met enige regelmaat werd ik uit de klas getrokken omdat ik weer een of andere test moest doen (meestal een wiskundige), dat viel mijn klasgenootjes uiteraard ook op.

• De vré-se-lijke ouders aan de schoolpoort die mij moeilijke vragen gingen stellen en rekensommen voor mijn kiezen gooiden om me vervolgens uit te lachen als ik niet binnen 2 seconden een antwoord klaar had. "Haha, weet jij niet eens uit je hoofd hoe veel 342 x 6759 is? Zo slim ben je dan toch niet!"

• Dat continue geëmmer in de klas als ik dingen op mijn eigen manier deed. Ik was nou eenmaal eigenzinnig maar moest het toch op de manier blijven doen waarop de rest van de klas het moest doen. Achteraf ergens wel begrip voor, maar ik heb ze toch wel vaak van de meesters en juffen over de flikker gekregen terwijl mijn antwoorden gewoon klopten, maar ik simpelweg een andere manier had op een rekensom aan te vliegen.

Op mijn kindertijd kijk ik met behoorlijke negativiteit terug en ik heb me vaak afgevraagd of het niet beter was geweest om mij gewoon net als elk ander kind te behandelen. Tot overmaat van ramp hebben mijn ouders mij maar naar het dichtstbijzijnde VMBO gestuurd omdat daar toch 'al mijn vriendjes naar toe gingen' (die had ik niet). Mijn passie lag al vroeg bij computer (uitgescholden worden voor "Computerfreak" en "nerd" was aan de orde van de dag) maar op dat VMBO bij gebrek aan beroepskeuze uiteindelijk naar installatietechniek gekozen, en op het MBO na 2 jaar uiteindelijk met de pet er naar gegooid.

Ik ben uiteindelijk gelukkig goed terecht gekomen en mag met een goede baan nu niet klagen, maar een leuke kindertijd heb ik niet gehad. Mijn vrouw verbaasd zich er vaak over, want zij heeft een enorm leuke schooltijd gehad en daar ook veel sociale contacten aan over gehouden.
Helder! Ik snap heel goed dat je het gevoel had dat je beter behandeld had kunnen worden als alle andere kinderen. Maar achteraf gezien had dat dan gewerkt? Want uit je verhaal komt al door dat je anders denkt.

Als jij je ouders van toen zou mogen adviseren, met de middelen van nu, wat zou dan je advies zijn? De vrije school, zoals funnywell oppert. Een hb school zodat hij met gelijk denkenden in de klas zit. Of op deze school blijven.

Wij zijn sowieso van plan zo weinig mogelijk mensen dit te vertellen voorlopig. Want anders krijg je inderdaad van die vervelende mensen die hem vervelende vragen gaan stellen. Mensen die een slim koppie verwarren met een encyclopedie. Mensen die je afrekenen als je een fout maakt, nou zo slim zul je wel niet zijn als je fouten maakt.
Mijn man krijgt deze opmerking wel eens. En dan weet men nog niet eens dat hij hoogbegaafd is. Hij heeft een beetje hetzelfde verhaal als jij. Hij mocht alleen niet leren van zijn ouders. Dus nu met een knappe kop in een overall.

Ik ben blij voor je dat je het toch voor elkaar hebt gekregen! Vrouw en een leuke baan, je hoort vaak dat niet goed begeleidde mensen zoals jullie vaak niet goed terecht komen.

We zijn er voor onze zoon gelukkig vroeg bij, hij is 5, en vanuit school krijgen we alle steun... of in ieder geval is dat de bedoeling, corona gooit een beetje roet in het eten. Maar wij zullen alles op alles zetten om voor hem de beste plek te vinden. Waar die ook maar is.
pi_192090546
quote:
0s.gif Op dinsdag 17 maart 2020 10:02 schreef DagenNachtdromer het volgende:
Een hb school zodat hij met gelijk denkenden in de klas zit.
Denk dat dit achteraf beter had gewerkt. Dan zit je in ieder geval met gelijkgestemden in een klas en word je al niet zo ontzettend geklierd omdat je anders bent.

Ik zou het inderdaad niet van de daken gaan schreeuwen dat je zoontje hoogbegaafd is, juist om die typische reacties van anderen te vermijden. Trots zijn en je zoontje hierin begeleiden des te meer.
pi_192096812
Mijn oudste hb en autisme zit nu op de middelbare school in een klas met meer hoogbegaafde leerlingen.
Ze vindt samenwerken moeilijk, maar nu veel beter te doen dan op de basisschool.
Dan ging ze het maar voorzeggen omdat het anders zou lang duurde voor de ander het antwoord had.

Ze is hier meer op haar plek, vindt meer aansluiting. Ze heeft 2 meisjes in de klas waar ze mee optrekt.
Maar de middelbare school brengt wel de nodige uitdagingen met zich mee. Van slimme leerlingen lijken ze toch ook een grote zelfstandigheid te verwachten en daar gooit het autisme wel wat roet in het eten.
Ze zouden net beginnen met 1 vaste docent die zou helpen met plannen, maar nu dus eerst het corona gebeuren. Daarna maar verder.
Mama van 2 lieve meiden :)
  dinsdag 17 maart 2020 @ 15:28:30 #42
2177 Gaoxing
(bijna) altijd gelukkig
pi_192097230
quote:
0s.gif Op dinsdag 17 maart 2020 15:09 schreef Nijna het volgende:
Ze zouden net beginnen met 1 vaste docent die zou helpen met plannen, maar nu dus eerst het corona gebeuren. Daarna maar verder.
Misschien juist een goede tijd om daarmee te beginnen. Ik weet niet hoeveel begeleiding ze krijgen bij het digitaal leren, maar hier wordt nogal wat zelfstandigheid verlangd. En leraren werken 'gewoon' door, dus ook degenen met begeleidende taken.
pi_192097338
Mijn zoon zit op een montessori. Daar zitten relatief veel kinderen van hoger opgeleide ouders. en daarmee is het aandeel hoogbegaafde kinderen ook nogal hoog. Hij heeft er nog eentje in zijn klas zitten. Toevallig kan hij het daar ook goed mee vinden. Maar waar mijn zoon ook echt geniet van het spelen met de andere/jongere/oudere kinderen (lekker lomp doen), heeft dat andere jochie toch meer problemen daarmee. Ze doen dus veel samen, juf past voor hun samen dingen aan. Maar met montessori is het toch al aardig individueel. En er zitten 3 groepen in een klas, dus het niveau loopt al flink uiteen. Iedereen doet wel iets anders.
En dan nog een ochtend naar een externe plusklas, waar hij echt cognitief, en daarmee op zijn executieve functies uitgedaagd.

Ik denk dat de mijne op voltijd HB onderwijs niet gelukkig zou worden. Die ene ochtend is wel genoeg, de sociale omgang is vaak toch lastiger daar. Samenwerken doet hij op de montessori wel zonder problemen.

Ik gebruik deze weken om hem lekker uit te dagen en wat intensiever insteken op wat probleemvlakken (faalangst).
pi_192098074
quote:
0s.gif Op dinsdag 17 maart 2020 15:28 schreef Gaoxing het volgende:

[..]

Misschien juist een goede tijd om daarmee te beginnen. Ik weet niet hoeveel begeleiding ze krijgen bij het digitaal leren, maar hier wordt nogal wat zelfstandigheid verlangd. En leraren werken 'gewoon' door, dus ook degenen met begeleidende taken.
Ik heb er op het moment niet zoveel zicht op, er was net vorige week bekend wie de begeleiding op zich zou gaan nemen. Maar ik vraag me af of dat nu zo op te starten is.
Dat wil beter face to face waarschijnlijk...
Mama van 2 lieve meiden :)
  dinsdag 17 maart 2020 @ 16:19:40 #45
2177 Gaoxing
(bijna) altijd gelukkig
pi_192098411
quote:
0s.gif Op dinsdag 17 maart 2020 16:04 schreef Nijna het volgende:
Ik heb er op het moment niet zoveel zicht op, er was net vorige week bekend wie de begeleiding op zich zou gaan nemen. Maar ik vraag me af of dat nu zo op te starten is.
Dat wil beter face to face waarschijnlijk...
Ik zou het even checken met diegene, die weet waarschijnlijk het beste of het moeilijker op te starten is. Misschien is het juist wel makkelijker op te starten nu er van alles op 'papier' staat. Dat dingen anders moeten betekent niet dat je het perse moet uitstellen...
pi_192099117
quote:
0s.gif Op dinsdag 17 maart 2020 16:19 schreef Gaoxing het volgende:

[..]

Ik zou het even checken met diegene, die weet waarschijnlijk het beste of het moeilijker op te starten is. Misschien is het juist wel makkelijker op te starten nu er van alles op 'papier' staat. Dat dingen anders moeten betekent niet dat je het perse moet uitstellen...
Dat klopt op zich, maar deel van het plannen is dat het samen gebeurd en dat kan denk ik lastiger op afstand. Aangezien mijn oudste niet belt en het wel nodig heeft dat iemand het echt samen (naast haar) doet. Het lukt ons zelf niet goed omdat we niet helemaal overzien waar alles staat en oudste heel snel roept dat ze het ook niet weet. Dus het idee was dat iemand met zicht op de stof en het systeem daarmee zou helpen.
We zullen eerst school dit hele digitale gebeuren laten opstarten, daarna maar verder zien hoe of wat.

Maar dat is offtopic hier verder ;).
Mama van 2 lieve meiden :)
  dinsdag 28 april 2020 @ 20:40:51 #47
472506 Nanukerst
Beter bekend als L-E.
pi_192849290
Graag haal ik deze even omhoog! :)

Zijn er hier ervaringen met het al dan niet versnellen van een net 7-jarige (nu groep 3) die volgens de test meer dan een jaar voorloopt? Wat zijn de voors en tegens?
pi_192849406
quote:
0s.gif Op dinsdag 28 april 2020 20:40 schreef Nanukerst het volgende:
Graag haal ik deze even omhoog! :)

Zijn er hier ervaringen met het al dan niet versnellen van een net 7-jarige (nu groep 3) die volgens de test meer dan een jaar voorloopt? Wat zijn de voors en tegens?
Mensen hebben wisselende ervaringen, maar vaak is de uitdaging er vrij snel weer van af. Ze leren snel en lopen dan al snel weer voor. Eigenlijk zet je ze vooruit op een lopende band die sowieso te langzaam voor ze gaat.

Overigens stip je hier een weeffout in het denken van veel scholen aan: hoogbegaafden versnellen niet (er is toevallig een boek dat zo heet) en een kind loopt niet voor (of achter): het zit alleen wat meer naar rechts (of links) op de normaalverdeling van intelligentie. Dat is wat anders dan de gemiddelde leer-/kenniscurve van verschillende leeftijden over je kind leggen om zo te bepalen hoeveel hij/zij voor of achter loopt.
pi_192849748
quote:
0s.gif Op dinsdag 28 april 2020 20:40 schreef Nanukerst het volgende:
Graag haal ik deze even omhoog! :)

Zijn er hier ervaringen met het al dan niet versnellen van een net 7-jarige (nu groep 3) die volgens de test meer dan een jaar voorloopt? Wat zijn de voors en tegens?
Wij hebben het niet gedaan. Tot nu toe een goede keuze geweest. Ze is al een jonge leerling en was anders dik 2 jaar jonger dan de rest geweest. En het sociale en in de groep ook een beetje passen is ook belangrijk. Als je veel slimmer bent is dat sowieso al wel eens een probleem, laat staan als je dan in je sociale ontwikkeling op je tenen moet lopen.

Wij hebben de balans tussen cognitief en sociaal geprobeerd te bewaren. Tot nu toe was niet versnellen een goede keuze. Jongste dochter heeft nu min of meer hetzelfde en daar weten we het nog niet.
Whatever...
pi_192850245
quote:
0s.gif Op zaterdag 14 maart 2020 14:02 schreef DagenNachtdromer het volgende:
Hey mensen, ik drop hier even een vraag. Wij zitten thuis op het moment helemaal vast omdat er met onze zoon geen land te bezeilen is. Hij heeft vanaf de eerste dag na de voorjaarsvakantie, geweigerd nog iets te doen op school. Luistert naar niemand meer, misdraagt zich. En is zelfs al twee keer het hek uitgelopen. Ook op gym en zwemles doet hij helemaal niks meer.

We hebben een gesprek ook school gehad en zij hebben het vermoeden van hoogbegaafdheid uitgesproken. Nou ja vermoeden, we hadden het idee dat zij er eigenlijk van uit gaan. Er werd al over hb school gesproken.

Nou moet ik eerlijk zeggen dat het niet van mijn kant komt en dat het mij allemaal een beetje duizelt. Het arme ventje drijft ons al weken tot wanhoop, alles vind hij stom. Super brutaal. We zijn echt vastgelopen.

We denken dat het sowieso geen goed idee is dat hij op die school blijft, hij heeft de juffen daar volledig om zijn vinger gewonden en ik denk niet dat hij nog wat van ze gaat aannemen. Maar wat dan?

En hoe krijgen we het thuis weer wat minder gespannen. Ik heb de grootste moeite hem überhaupt naar school te krijgen.
Laat hem testen door een bureau dat gespecialiseerd is in hoogbegaafdheid (bij kinderen). Dan weet je waar je aan toe bent. Overigens zou hoogbegaafdheid niet automatisch moeten betekenen dat je kind van school moet: een school is verplicht om passend onderwijs aan te geven, ook aan jouw kind.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')